Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.
Ik ben al trots op het feit dat ik marathons kan lopen, ben ook trots dat ik erin slaag mijn grenzen af en toe te verleggen maar nu ben ik echt wel goe bezig, nml ik ben eerste in mijn ultra-debuut .... kijk mo op de site... van de 6 uur van Aalter ...
Dank u dank u ....
donderdag 22 december 2011
Eerste inschrijving
Wij zijn blij nu reeds onze eerste inschrijving te mogen noteren.
Onze bedoeling is van bij de eerste editie een loopevenement specifiek voor (ultra)-lopers in te richten. Dit zowel voor novicen als ervaren ultras. België kent weinig ultra-organisaties. Bij onze eerste editie konden we dan ook enkele debutanten noteren. Ook in 2012 zal dit alvast zo zijn. Succes Marnix.
De kerstperiode ... niet voor iedereen een toffe tijd. Meestal wordt deze periode geassocieerd met plezier en leute, eten en drinken ... maar vorige zaterdag ben ik naar een begrafenis geweest van een 9 dagen oude baby van vrienden. Deze mensen zullen nooit nog een echte kerst kennen, om koud van te krijgen toen de sterke mama probeerde een zelfgeschreven tekst voor te lezen of wanneer de papa zelf met het piepkleine kistje binnen trad. Sterkte ...
Terug uit Londen, gewoonweg zalig. Ik ben er nu toch al redelijk vaak geweest en nooit kan die stad mij ontgoochelen hé, ik ben er zo erg graag, precies de ganse wereld in't klein. Van de Caraibische marktjes in Brixton, naar de meer alternatieve delen in Camden, langs de Engelsche antiekmarktjes in Portobello road ... Ik hou zo van die diversiteit, van de ganse melting pot... super, dat verrijkt een mens en eerlijk daar streef ik toch graag naar hoor altijd maar open staan voor andere invloeden en culturen, leren en genieten. Enkele hoogtepunten: tja zoveel hé, mijn "English Londen breakfast", met bloedworst en bubble en squeak, (mash en erwten), Camden town, de pubs, Nothing hill, Winterwonderland, de Tasj Mahal het Indisch restaurantje, al de lichtjes en versieringen in de winkelstraten. Ja echt mijn kerst is al geslaagd. Ooit loop ik er de marathon, moet super zijn.
Gisteren 10 km gelopen aan 10.5 rustig en vooral bedoeld om niet vast te roesten hé, begin januari start ik met mijn voorbereiding en zo moet ik niet helemaal van nul beginnen plus zo hou ik ook wel wat mijn kilo's onder controle.
En verder wat een match gisteren 5-3 prachtig gewoon, niet enkel de score maar ook de manier waarop, de combinaties ... 18/18 in Europa en dus groepswinst, herfstkampioen en eerste plaats in België, ... wat een mooie kerstperiode.
Morgen is er precies nog één maand te gaan voor ik start met mijn voorbereiding van de voorjaarsmarathon. Mijn keuze werd dus de Maas-marathon en de vele lopers die er al geweest zijn spreken er lovend over. Pluspunt is dat er opnieuw fietsers worden toegelaten wat dan al de derde keer zal zijn voor mij, geen loopgordel om en service terwijl ik loop, me like. Doelstelling wordt, een aanval op mijn pr. tijd van 03.43.02.uur. En deze keer zal het verschil vooral in de training moeten zitten, bij de marathon van Oostende verloor ik 13 kilo wat me ongetwijfeld een serieus voordeel opleverde, dit keer kan ik dit natuurlijk niet meer herhalen dus zal de manier van trainen van groot belang zijn, meer kilometers en terug wat snelheidswerk staan op het programma. Maar morgen is vooral de start van mijn weekend in London ... Rond de tijd dat ik anders mijn bureau binnenstap zal ik al een full English breakfast aan het verorberen zijn .... En dit is dan nog maar het begin van ongetwijfeld erg veel moois ... ze geven koud maar zonnig weer uit dus alles is er om er een onvergetelijke trip van te maken.
Net terug van een loopke, 10 km aan 10 per uur rustig dus, er stond een fris windje maar ik was goed gekleed en kon ervan genieten. Elke dag hou ik de weersvoorspellingen in het oog want ook al is het een citytrip richting Londen op het eind van deze week, tis toch altijd leuker wanneer het droog blijft. Gisteren onze Paarse zien vast komen te zitten in het Leuvens beton, je kent dat wel hé ... de bal mocht er precies niet in.. de lat, de paal, en een rare scheids... geen probleem hoor zolang je maar kansen creërt (gisteren 20) dan kom je er wel, ik zou me pas zorgen wanneer die er niet waren. Nog een maand voor ik mijn voorbereidingen richting Maasmarathon mag boven water halen, kijk er al naar uit.
Alles ok hier, zo'n 2 à 3 maal gaan Heidi en ik een stukje lopen, rustig wat keuvelen gewoon gezellig. Indien het een beetje te doen is van weer dan gaan we samen begin januari voor de nieuwjaarsrun in Oostende, we zien weL Verder zie ik een ferm serieus loopplan 2012 bij Betty amaai, petjes af ... man man Ook een vermelding waard is de mooie look van de Koens blog, veel klasse en volledig blauwvrij ... het komt echt nog goed met die kerel, hij was zo lief om me onmiddellijk op de hoogte te stellen van dien belachelijke blunder van Proto ... de minuten die volgden was hij iets stiller ... tzal geweest zijn dat hij mijn vreugde niet wou verstoren. Merci jong das dan dien echte Duitse hoffelijkheid waarschijnlijk hé ... En tja aftellen naar London hé kijk ik ongelooflijk naar uit jong !!!
Zondag de eerste keer samen met Heidi de baan op geweest, een rustige 3 km geen problemen leuk zonnetje wat kletsen en ons toerke was zo voorbij. Dan om 16.30 uur nog eens mijn shoes aangetrokken om naar mijn ouders te lopen, (9 km) waar ik de match van het paars geweld kon bekijken. Twas leuk lopen en leuk voetbal kijken en ook leuk dineren nadien ... super!!
En verder lankarren, geen nieuws?? Jawel jawel want .... tromgeroffel ..........,
Deze kerstperiode krijgt een mooi tintje ... tijdens het weekend van 9/10 en 11 december gaan we de kerstsfeer in: opsnuiven, super... echtig waar een droom voer ikke .. met grote voorsprong mijn lievelingsstad, al veel geweest maar het blijft telkens zo intens genieten en nu zeker in deze kerstperiode ...ongelooflijk tof ... joepie ...
We gaan deze donkere winter eens anders aanpakken si, normaal loop ik niet erg veel of het moet zijn dat er nog een wintermarathon op de lijst stond zoals Spijkenisse vorig jaar. Maar dit is nu niet het geval, mijn echte voorbereiding start op 09/01/2012 (jawel, ze start dan maar 't is met een rustdag ) En om nu niet volledig vast te vriezen kreeg ik volgend tip van Koen ... Ik ben echter niet gewoon om korte wedstrijden te lopen en ook deze keer ga ik zorgen voor een leuke invulling. Heidi en ik gaan de 7 km samen over het strand joggen ... nadien volgen dan een warme douche en een leuk etentje, als dat geen prachtig vooruitzicht is. En ja daarom juist gaan we deze winter wat samen de baan op moeten hé. Lijkt me erg leuk en gezellig
Zaterdagavond hebben we bij ons een tapasavondje gehouden om de vrienden die me zo veel steunden tijdens de marathon van Oostende te bedanken. Mijn broer was er niet maar dat halen we wel eens in op een ander moment. Hij had zo'n 7 tal keer op het parcours verschenen samen met m'n kids soms kippenvelmomentjes hoor. Wie ook zo'n 8 keer langs de weg verscheen was Markstje, den diepen met zijn madam, toch een erg mooie geste als je weet welk weer het die bewuste dag was en als kers op de taart hadden ze een paarse ballon mee om me aan te moedigen, allé zeg nu zelf 'tzijn toch zulke details die zo'n dag speciaal maken hé. Totaal niet afgesproken stond aan km 10 gehuld in een sexy gele oliejekker, grrr, Raf mijn koersende moat. Hij heeft dan volledig de verdere marathon meegereden en gaf me regelmatig goede moed en advies mee. Ok, de meest fanatieke volger was natuurlijk Dietje, ze slaagde er zelfs in om met de fiets over de eindmeet te rijden... tot grote verwondering van André Mingneau. Als aandenken had Raf een grote foto mee met daarop de data en mijn eindtijd, en ja die heb ik dan aan mijn Wall of fame gehangen, een stuk muur waar ik naast mijn 5 medailles ook de borstnummers tegen hang... Nu niet panikeren het is niet dat ik met mijn egomuurtje de volledige living inpak, mijn wall of fame is te bewonderen in de ... garage .... haha maar een beetje megalomaan dus ... of wat dacht je.
Na een tijdje de teugels af te leggen ben ik er bijna klaar voor om terug wat sportiever voor de dag te komen. Echt ik ben er zeker van dat ik zo'n periode van luwte nodig heb na mijn manier van marthons lopen. Ik spits mij toe op max 3 wedstrijden per jaar maar heb ik ook een periode nodig die niets met lopen te maken heeft zodat ik me vervolgens terug kan toeleven naar een marathonperiode... en zo heb ik het graag. Ik kijk echt waar op naar die continue lopers, but thats not me. Op 9 januari start mijn campagne met als doel de Maasmarathon tot een goed eind te brengen en dat betekent een tijd halen wat dicht in de buurt van de 3 uur 40 min ligt... het wordt inderdaad elke keer moeilijker ... Dus nu komt het erop aan om en mijn gewicht te behouden en een basisconditie te onderhouden tijdens deze aankomende wintermaanden, de crosstrainer staat al klaar
De beste remedie voor dien slechte smaak van de ruppel-boom kwijt te raken is em doorspoelen ... mijn gedacht! morgenvroeg vertrekken we op weekend naar Rochefort ... daar zal da wel lukken denk ik.
Het is nu, rond deze mooie herfsttijd, ongeveer 4 jaar geleden dat mijn marathonavontuur begon ... Ik liep voor die tijd zo nu en dan wel wat, maar kreeg er geen regelmaat in, soms liep ik 3 dagen na elkaar om dan weer een week of twee te niksen, of ook, na drie keer 5 à 10 km te lopen trad er (opnieuw) een vervelende blessure op, kortom het eindresultaat was meestal: dikke, dikke frustratie ... Reden was, achteraf gezien, het feit dat ik er niks van snapte? Is lopen dan een wetenschap? Tuurlijk niet maar zonder enig inzicht lukte het me niet om er een lijn in te steken. Ik was ex-voetballer en best wel snel maar liep al mijn loopkes dus aan een veel en veel te hoog tempo ... om maar één van mijn fouten toe te geven. Ik zie het nog goed voor me ... op een mooie herfstavond (te-snel) gaan lopen om na 4 km opnieuw met een kleine blessure huiswaarts te keren om zo pissed off als maar kan mijn schoenen daar te smijten en toevallig de Runners World te zien liggen. Ik was al langer fan van dat "Ollands" boekstje, waarschijnlijk in de hoop daar het antwoord te vinden voor mijn loopprobleem. "Gezocht dream-team" stond er, onmiddellijk de pc aan en een brief geschreven alsof het hun fout was dat ik niet kon lopen en of ze: als -ze-dan-toch-zo-vol-expertise-waren, dat ier eens konden bewijzen, met een lijst erbij van pro's en contra waarom ze mij wel of niet konden kiezen... en ... da lukte wel zeker... Dus nu 5 marathons verder en eigenlijk nog maar drie en een half jaar sinds mijn eerste marathon ben ik best tevreden met de gang van zaken ... Het marathongebeuren heeft een extra toegevoegd aan mijn dagelijks zijn. Blij dat ik er deel van uit maak en best wel zeker dat er nog erg veel mooie momenten inzitten, ben eigenlijk nog maar een jonkie (in marathonland wel te verstaan).
Mijn eerst 5 km na de marathon van Oostende zijn een feit, een waterzonnetje , flink fris en op een rustig tempo met een muziekje in de oren, wat moet een mens nog meer. Ik had nadien met Koen afgesproken om nu eens, die-al-veel-te-lang-op-zich-laten-wachtende-pinten te gaan drinken en zo geschiede... In café "de lange avond" werd het een lange avond die erg snel voorbij zoefde. Super gezellige marathonbabbels hier en daar wat voetbal (ik voetbal em Bruhhe) en hoe later op de avond hoe meer levenswijsheden ... gewoon dikke leute. Gezien "den Koen" met zijn 72 marathons een lopende encyclopedie is op vlak van info over leuke marathonplaatsen heb ik er 3 uitgekozen die volgens de meester het label: "zeker eens lopen" meekregen. Maasmarathon. in mei te Visé/Maastricht Nacht van Vlaanderen. in juni te Toeroet Marathon van Eindhoven. in oktober te ... waar is da nu weer? Ik ga proberen om telkens een marathon te lopen die ik nooit eerder liep en gezien ik er niet zoveel loop kan ik zo nog wel een tijdje doorgaan. Nu moet ik proberen in gang te blijven tot 09/01/2012 want dan start mijn eerste voorbereiding. Allez juj ...
Hier toch een beetje een " marathon-dipje", the marathon blues, (en je weet blauw en ik ... nie goe ) niets dramatisch natuurlijk en ik kan het best wel plaatsen. Na een aantal maanden met focus op mijn marathon, lijkt alles een beetje ver weg/leeg nu. Ben ergens wel trots dat het goed verliep. Ik heb nog geen loopschoen aangebonden na de marathon, ik hoop dat ik morgen de motivatie kan vinden om eens een kort toerke te lopen. Mijn volgende doelen liggen nog wat te ver voor me uit om er echt mee bezig te zijn . Hahaha:dit berichtje vraagt bijna een neerslachtig achtergrondmuziekje.... (strijkers?) Gelukkig kun we "trusten in purple" deze dagen...
Terwijl de stramheid in de spieren langzaam maar zeker afneemt wil ik even stilstaan bij de marathon van Oostende en de verdere plannen. Eerst de marathon zelf, ik hoor hier en daar wat klachten over de lange rechte stukken en dus... saai ... , maar zelf heb ik dit zo niet ervaren, misschien was het omdat ik het parcours al kende maar ik vond die eigenlijk wel mooi. Wat wel klopt is dat de organisatie nog wat werk heeft maar twas dan ook nog maar de eerste keer dat deze marathon georganiseerd werd. Start en finish moeten nog wat beter verzorgt worden en ook al ligt de organisatie in handen van een managersclub, als je een grote VIP tent neerpoot aan de aankomst zorg dan aub ook voor een tent voor de "gewone" mens. Wat ik wel raar vond was dat de "goodie-bag" naast 2 t-shirts en een staaltje voetgel ook een condoom bevatte (?).. tja... Even speelde ik met het idee om over een aantal weken terug te starten in een marathon om zo eens te zien hoeveel ik moest bijtrainen om terug op de afspraak te zijn. Maar na wat overpeinzingen heb ik echter afgezien van deze plannen, het is nu echt wel duidelijk dat het genot van marathonlopen bij mij ligt in de competitie met mezelf, ik wil altijd voor een pr. lopen, ik wil me hierop voorbereiden en dan de marathondag afwachten als een soort examen. Terplekke diep gaan, fysisch en mentaal... Alles of niets...Raar maar dat vind ik nu eens leuk. Vandaar dat alles al gericht is op het voorjaar 2012. Even gezien naar de mogelijkheden, marathon van Parijs , altijd al eens willen lopen maar 90 euro om nu in te schrijven? Nee, zo fanatiek ben ik nu ook niet, merci. Dus zal het mogelijk de Maasmarathon worden. Mijn tijdwinst zat deze keer vooral in de 13 kilo minder die ik meezuelde maar dit truukje zal ik helaas niet opnieuw kunnen doen dus wordt er uitgekeken naar een lang en uitgebreid schema waarbij er serieus getraind zal moeten worden. Damm kvindt et nu alweer ferm!! Als afsluiter eens mijn ultiem plan/droom meedelen, iets waar ik al langer over zat te mijmeren maar nu pas durf uitspreken ...ik wil voor mijn 50° verjaardag eens onder de 3.30 uur lopen voor mij magisch ... we gaan ervoor!!
The day after ... Even terugblikken op het Ostens avontuur ... Op D-day om 06.30 uur opgestaan en een korte wandeling te Gistel gemaakt om tevens de pistolets af te halen en plots sprong daar een frisse verschijning uit de auto ... Koen was ook op broodjesjacht en was zeker even zenuwachtig als mezelf ... wat een verschil met de Koen die ik vorige week zag, voorovergebogen op zijn paraplu ... Na een stevig ontbijt en een warme douche ging het richting Oostende, de auto netjes aan het stadhuis kunnen parkeren en dan te voet richting de 3 gapers, de start. Heidi was paraat met de fiets en volledig in plastiek ingepakt om zo vers, droog mogelijk te blijven in deze vochtige tijden ... Mijn plan was duidelijk, ik zou de ballon van 03u45 volgen tot aan km 35 en dan zien, het grootste gevaar was ik zelf, nooit hield ik me aan men plannen hopelijk deze keer wel.. De regen bleef naar beneden komen en aan km 10 kregen mijn bovenbenen al koud en verkrampten al en beetje... Ik kon redelijk vlot bij de pacer blijven en aan km 29 versnelde ik een klein beetje, hij kwam me zeggen dat ik te snel ging lopen maar ... tja dat wist ik toch. Op 8 km van het einde zat ik ook wat aan mijn einde ... wat volgde was serieus afzien amaai ... diep gaan ... maar eenmaal binnen met een tijd van 03u 43m 02 neem je dat er allemaal bij toch?
Ik wil hier zeker een aantal mensen bedanken die me steunden en me hielpen en er waren er erg veel maar speciale mercie aan Heidi, Ken & Tania, Mark en Sandra, en Raf is zeker op zijn plaats, jullie weten wat jullie voor mij deden, super merci.
Omstreeks 10 uur werd op 09/10 de eerste marathon "koningin der badsteden" van start geschoten. Zo'n 300 "gladiatoren van het asvalt" stonden met de strijdlust zichtbaar in de ogen klaar om deze taak tot een goed eind te brengen. Regen noch wind leek hen te kunnen deren, deze afgetrainde superatleten waren vastberaden als nooit tevoren om geschiedenis te schrijven. De menigte stond met vlag en wimpels te joelen wanneer deze ultrasportieve troep eliterunners langs de woelige zee, via het station Oostende verlieten. We pikken er een opvallend figuur uit: "Lankarren" heeft zich netjes genesteld in een groepje met streeftijd 03 uur 45 minuten, dit zou voor hem een pr betekenen, de stevige bries helpt hem om langs het kanaal richting Brugge makkelijk dit verschroeiende tempo aan te houden, echter bij het keren wanneer de wind stevig op kop staat krijgt hij het moeilijk, teveel gewicht verloren?? Geen paniek, hij hersteld zich vlot en eenmaal richting Gistel loopt deze gebronsde sierlijke gazelle met de leeuwenmanen, vriendelijk wuivend (ja, zo is hij wel ) naar het talrijk opgekomen publiek, wat een zeedijk van een wedstrijd .... Zijn aankomst neemt de vorm aan van een ware triomftocht wanneer hij langs het stadhuis, naar "Dikke Mathille "toeloopt die hem met zijn eindmedaille staat op te wachten??? euh...
De laatste rechte lijn voor we in Oostende van start gaan. En ja hoor, eigenlijk is dit een ferm lastige week, want dat is zo'n periode van afwachten hé van niet veel lopen en dus van teveel nadenken ... Effen alles op een rij zetten: De voorbereiding verliep goed, meer kilometers gemaakt dan bij mijn vorige marathons en meer dertig- en twintig- plussers. Deze keer geen blessure opgelopen, al zit ik nu met wat kniepijn vanaf km 10 maar de adrenaline van de dag zelf zal dit wel doen vergeten. Ook niet vergeten ik weeg zo'n 13 kilo minder dan eind mei en zo'n 11 kilo minder dan bij mijn vorige marathons. Zijn er dan geen twijfels, lankarren? Zeg maar van ... yes ... Ik heb mijn voorbereiding 2 maal onderbroken met een reisje, gedurende de eerste reis liep ik een paar keer een handvol snelle kilometers, gedurende reis 2 echter geen meter, te warm en te veel bergen ... en sinds mijn terugkomst zo'n 2 weken geleden maakte ik echt te weinig kilometers. Laat ons maar zeggen dat ik zo fris aan de start zal komen... Van fris gesproken, de temperatuur zal inderdaad naar een marathon-vriendelijk niveau zakken maar ze beloven wind hé en tja ge witte et al zeker: "ken da nie geern". Al bij al beloofd het een super dag te worden. Mijn 5° marathon - mijn eerste in België en in mijn geboortestad, met veel gekend volk langs de weg. Over mijn ambities vertel ik later deze week iets meer. Verder nog eens een dikke proficiat aan Betty/Veerle, een pr lopen in Brussel bij zulk warm weer, petje af, als jullie nog wat van die pr-microbe liggen hebben stuur maar op, merci. En niet vergeten natuurlijk de mauve staan weer op hun plaats, merci voe de steun...
opsnuiven, super... echtig waar een droom voer ikke .. met grote voorsprong mijn lievelingsstad, al veel geweest maar het blijft telkens zo intens genieten en nu zeker in deze kerstperiode ...ongelooflijk tof ... joepie ...
)
mijn gedacht!
als maar kan mijn schoenen daar te smijten en toevallig de Runners World te zien liggen.
, flink fris en op een rustig tempo met een muziekje in de oren, wat moet een mens nog meer.
) niets dramatisch natuurlijk en ik kan het best wel plaatsen.
,
... 
