London ... here I come !!!

Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.

The pain is temporary

Marathon

The Pride is forever

Have nog een ki een look

	Afstand meten
	Runners world
	Runinfo
	Marathon polsbandje
	Purple Dynamite
	RSCA

Mail me

Zeg het met een mailtje...

London ... here I come !!!

04-07-2011

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Week 2

Week 2 van de voorbereiding , bracht zoals voorzien 48 km en werd een klein beetje aangepast.
Zo werd er op vrijdag niet gelopen en werden die 5 voorziene kms bij de 8 van de zaterdag gevoegd zodat we geen verlies deden.
Komende woensdag volgt er terug een 'weging' maar deze keer zal het niet zijn van "hoeveel is er af ?"... maar eerder bang naar de cijfertjes zien in hoeverre er bij gekomen is ...
Want dit weekend heb ik niet echt mijn goede voornemens gevolgd, vrijdag was er een optreden van Clement Peerens

in Gistel en tja dan kom je toch snel oude bekenden tegen met alle gevolgen vandien ... en zaterdag etentje bij ma en pa, met wat wijn natuurlijk.
De weekends lijken vooral 'dieet'- moeilijk te worden en volgend weekend gaan we zelfs de nostalgische toer op met het " Werchter Classic" festival, duidelijk ook niet "regime-proof".
Simple minds, Texas en Bryan Adams gaan zien of opnieuw gaan zien zal best een hoop herinneringen oproepen ... ik ga al sedert lang naar festivals en hééél lang geleden waren deze artiesten telkens top of the bill ....
Zondag was er al mijn eerst 20-er en ook al ging hij, hij ging niet zonder moeite, pff ... gelukkig is de last deze van een gebrekkige conditie en niet deze van de rugpijn en we weten allemaal dat indien we blijven lopen
"Mister conditie " niet anders kan dan verbeteren hé.
Op dit moment loop ik traag en ik zal dit ook volgende week doen, pas nadien ga ik wat op mijn snelheid letten, pas op geen intervals en van die andere rare dingen voor deze jongen deze keer maar de duurlopen moeten over een paar weken aan een iets hoger tempo kunnen.
Nu vooral blij zijn met het feit dat de rug niet opspeelt tijdens het lopen en tevreden zijn met week 1: 40 km en week 2: 48 km, op naar de 53 volgende keer.
Ik ben altijd al een stijve hark geweest, toegeven in een ver verleden toen de dieren nog konden praten deed ik aan keurturnen en dan was ik best flexibel maar ik heb vooral 25 jaar gevoetbald en deze heren zijn helemaal niet gekend om hun elasticiteit zo ook bij deze jongen...
Vaak voelen mijn spieren stram aan na eender welke afstand, pas op geen hinder waarmee je niet kan stappen natuurlijk maar wel duidelijk voelbaar.
En nu, tja ik weet het, ik loop zoals altijd in het marathon wereldje vaak wat achter, nu heb ik de Stick ontdekt...

een uiterst simpel apparaatje die me echt helpt, beetje zelfmassage met onze geel/witte vriend en "the day after" verloopt stukken vlotter... blij hem te kennen.
cu

Geef hier uw reactie door