Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.
Wat zal 2010 brengen??? Wat zijn de doelen of wat wil ik voor 2010... Naast de klasiekers als gezondheid, vriendschap en liefde, mensen gelukkig maken ... , de enorm belangrijke doelen wil ik iets specifieker zijn en meer gericht naar de inhoud van deze blog toe:
Ik wil weer 2 marathons lopen, en ga mikken op een tijd van 3u 45, let wel mikken op .... en ik geef mezelf hiervoor ook 2 marathons de tijd, klein beetje per keer afknabbelen... Verder zal ik mijn aantal gelopen kilometers per jaar drastisch optrekken, wanneer dit nu een dikke 1000 bedraagt zal ik proberen aan 1750 te komen in 2010... Laat dit nu net het aantal bladzijden leesvoer zijn die ik heb klaarliggen, de triologie van Stieg Larsson, plus de laatste van Dan Brown (waar ik al in bezig ben) en een mooi dik kookboek, die is uiteraard niet enkel om te lezen maar ook om zaakjes in uit te proberen...naast het lopen ben ik wel eens in de keuken te vinden, doe dit wel graag...
Op kerst zelf nog een loopje gedaan er was bijna geen ijs of sneeuw meer dus alles was veel beter te belopen. Ik ben ook naar decathlon geweest om een baterij voor mijn "wearlink" te halen, tja erg behulpzaam was het personeel niet, geen slechte wil hoor maar meer dan de verpakkingen lezen (wat ik ook nog kan) zat er niet in. Verder eens gezien of ze mijn "adidas supernovas sequense" hadden en deze stonden aan 120 euro geprijsd, volgende week eens zien in de speciaal zaak maar adidas is adidas denk ik dan en ik heb ook geen echte voetanalyse nodig gezien ik weet welke schoes ik zal nemen en zelfs welke maat...dus. En mijn polar is binnen gebracht bij een speciaalzaak om hem te herstellen, je ziet geleidelijk aan begin ik toch alles "train-klaar" te maken. Enkel nog mijn footpod eens opnieuw instellen en ik kan der aan beginnen. Het is duideijk ik loop graag met een schema.
Zoals beloofd zou ik laten weten wat Rob Veer over onze geldinzameling voor Malawi in zijn "nieuwsbrief" liet verschijnen, hier gaan we:
PR-pot voor Malawi.
Neem nou Marnix Lowyck. Lid van het Runners World Dreamteam 2008-2009. Hij hoorde van mijn Malawi-actie en organiseerde spontaan een sponsoractie vanwege zijn deelname aan de marathon van Reims. Hij finishte binnen de 4 uur en haalde daarmee 370 euro op voor Malawi!
Als we dan toch mensen kanjers gaan noemen .Samen met de andere bijdragen is de inhoud van de pot inmiddels toegenomen tot ruim 750 euro.
Momenteel ben ik in overleg met Jeroen en Evelien, de contactpersonen in Malawi, en Pieter Langenhorst (de man van Lornah Kiplagat) of het mogelijk is om met onze bijdrage enkele meisjes uit Malawi op de school van Lornah (in Kenia) te krijgen.
Het geld blijft daarom nog even in de pot voordat duidelijk is wat de mogelijkheden zijn. Ik hou je op de hoogte en hoop dat velen de PR-actie blijven steunen.
Het idee: voor elk persoonlijk record stort je 1 euro voor Malawi. Vanuit RobVeer.Com voeg ik voor iedere binnengekomen euro steeds 0.50 aan toe. Je kunt je bijdrage overmaken op rek 8485963 t.n.v. RobVeer.Com, Overberg o.v.v. Malawi. Voor 2009 is de stand tot nu toe 751,=
(Op mijn website vind je meer informatie over het Malawi-project)
Jaddadde, der valt nogal wat uit de lucht ee... Lang geleden dat nog zo sneeuwde en dat het ook nog bleef liggen. Mijn loopkes zijn tot nader order opgeschort. Want nu ik niet onmiddellijk een schema volg neem ik toch liever geen risico, tis glad, je kan bijna enkel op de openbare weg lopen en het is altijd zo vlug donker, nee deze jongen zoekt het niet op deze manier. Moest ik nu wel een schema volgen dan liep ik wel, zeker weten ... En zo staat de kerst al voor de deur, jongens toch dat vliegt voorbij ee, ik neem traditiegetrouw geen verlof in deze dagen, de cliënten ervaren deze periode vaak als extra lastig en daar kan een gezicht die ze kennen vaak een klein beetje aan verhelpen. Santé en goede kerstfeesten mx
Een zalig weekend achter de rug, zaterdag eens een kijkje gaan nemen op de kerstmarkt te Brussel, elk jaar doen ze daar iets speciaals op de grote markt met lichtjes en muziek en ook deze keer echt de moeite waard, wat rondgelopen in de hoofdstad, man zo veel volk... en dan zoals echte toeristen iets gaan eten in de rue de bouchers, jaja gesten en we wel, erg lekker en erg goed geamuseerd. Zondag, terwijl Heidi schaatsles aan het geven was in Brugge mijn loopschoes aangetrokken en een 18 km loopje gedaan mooi zonnetje lekker warm gekleed opnieuw zalig... Tel daarbij op dat de voetbal uitslagen in eerste klasse erg goed meevielen en je komt inderdaad aan een top weekend. I love live
Ik wil dit postje opdragen aan m'n lokale "King of marathon", Koen. (klik ier naast voer nor z'n blog te gaan) Even stil staan want dit heerschap zal zondag zijn 50-ste marathon lopen...... Z'n 20 ste dit jaar, toch wel een ongelooflijke prestatie, in het dreamteam van mijn lichting zat ook zo'n kanibaal, deze mannen lijken toch wel een beetje van een andere planeet hé. Dit is wat recreatief lopen zo leuk maakt, je staat dan wel met z'n allen aan de start van eenzelfde marathon maar de doelstelling van iedereen is anders, uitlopen, gaan voor een pr, genieten, iets willen bewijzen, een serie marathons lopen enz. Wanneer je Koens verslagen leest zie je ook dat hij altijd aankomt wat ook niet evident is als je er zoveel loopt, het trainen is totaal anders wanneer je elke 3 weken een marathon loopt dan wanneer je er net zoals ik 2 per jaar loopt. Daarom wil ik de Koen veel succes wensen zondag en vooral veel genot sta maar eens 42 km lang stil bij je prestatie dikke dikke proficiat.
ah ja gisteren ook nog een een uurtje gelopen in de motregen, langs de velden en exotische oorden als Moere en Zevekote, twas grijs nat maar toch mooi, stil en wreed aangenaam.
Nee, nee mijn kalender staat niet verkeerd en nee tis uiteindelijk toch niet gebeurt....ik sla niet door. Luister, wedden dat binnen enkele weken de meeste blogjes vol staan met evaluaties, voornemens en terugblikken...juist, en omdat ik die schrijfsels zo leuk vindt en ze allemaal wil lezen zal ik dan geen tijd vinden om die van mij te posten dus doe ik het nu....? Slim hé. Waar sta ik nu op loopgebied, wel eigenlijk een heel end en ook nog niet zo ver. Even uitleggen: Ik zal deze week normaal mijn 1000 ste km lopen dit jaar, is dit veel? Nee, ik zie ook dat de gemiddelde loper er een stuk meer aflegt maar tot voor 2009 was ik het soort loper die zo onregelmatig en doelloos liep dat ik nooit aan dat getal kwam. Anders dan bij velen heeft het dreamteamgegeven mijn lopersbestaan serieus beïnvloed, verandert, gestructureerd en dus fel verbetert. Sindsdien liep ik 2 maal een marathon die ik dan nog telkens tot een goed einde kon brengen ook, onglooflijk eigenlijk wetende dat ik slechts 6 jaar geleden aan een hersentumor werd geopereerd. Tis raar om zeggen maar nu pas, sinds 2009, voel ik mezelf een loper, op een bescheiden niveau maar desalniettemin een loper. Waar wil ik naartoe? Wel bij marathon 1 was de doelstelling uitlopen, in het boekje werd 4u30 geschreven (je moet iets zeggen en ik had echt geen idee), het werd 4.11. Voor mijn 2° 42-tiger had ik mijn hart gezet om onder de 4 uur te eindigen, ook hier had ik het geluk aan mijn kant 3u56 werd mijn eindtijd. Nu weet ik ook wel, je kunt niet blijven van die tijd knabbelen, en je de jaren gaan ook wel vat krijgen op mijn prestaties maar voor nu, nu heb ik nog niet echt het gevoel aan mijn limiet te zitten, het kan verkeerd zijn maar ergens denk/hoop en verwacht ik nog wat beter in de eerstkomende marathons. Weet je, ik ben eigenlijk een atypische loper, ik loop 2 marathons per jaar, wil dit zo houden, bereid me daar 100 dagen op voor, zowel fysisch als psychisch en doe relatief (te) weinig tussenin. Waar ik wil eindigen, ik weet het niet, we zien wel, zolang ik maar geniet maar ergens heel erg ver in mijn gedachten zit de droom ooit tegen de 3u30 uit te komen maar hey je moet niet bang zijn ik weet wel dat het een droom is maar dromen mag hé. Zo, mijn terugblik zit erop, ik relax nu en kijk uit naar die van jullie, de eindejaarswensen komen later wel.
Gisteren een uurtje gelopen en het voelde heerlijk aan, je kent dat wel, ik was thuis nog niet vertrokken en ik voelde al... dit wordt genieten, om 16.00 uur vertrokken, fluovestje aan want rond 17.00 uur valt de duisternis al en het was weer grijs weer. (weer grijs weer? allé niet helder of zonnig dus) Halfweg begon het wat te 'miezeren' maar eerlijk regen deert me niet als ik loop wind daarentegen ...don't get me started on that one... Richting Snaaskerke stukje langs het water en zo terug ...super. Ik ga ook al eens op het gemak kijken om al mijn techniek weer op punt te stellen, nieuwe batterij voor de hartslagmonitor, idem voor de foodpod en deze moet opnieuw afgesteld worden, dat op zich wordt al een klus. Nu één jaar na mijn kennismaking met al dat moois ken al de mogelijkheden van mijn materiaal nog niet. Shame on me. Dus ik neem me voor om daar toch meer werk van te maken. Op het werk zit er hier één regelmatig te puchen om die marathon begeleiding nog een stap verder te zetten en me te laten testen met een inspanningtest en meer van dit moois, maar dat is toch nog een stap te ver voor mij, ik zie mezelf daar al zitten tussen die "echte " atleten...Trouwens Raf de raadgever (klinkt als een duif op Roekoe) is er eentje die regelmatig fietst en dan nog liefst tot hij zwarte bolletjes voor zijn ogen ziet nie het perfecte voorbeeld dus. Nu zie ik ook nog dat op mijn polar uurwerk er een lijntje tekst ontbreekt...hopelijk niet het begin van het einde van mijn rode moat. Eind deze maand of begin januari koop ik me dan nieuwe loopschoes...al zullen zulke zaken wel niet in de solden zitten zeker?? Maar ik heb dan precies één maand om ze in te lopen want op 30 jan begint mijn voorbereiding op mijn 3° marathon dat is dus 100 dagen voor M-day. lat mor kommen.
Tja het is mijn eigen fout en ik weet het, maar als je geen maat kan houden dan kom je zo van die weekends tegen die overboekt zijn. Morgen speelt Aäron (mijn oudsten) als extra mee in een amateur-theateropvoering, hij is/speelt er piccolo en gaan we natuurlijk zien, zaterdag komt de "diepen" eten wat zeker en vast dikke ambiance wordt en zondag gaan we naar de opening van een knutselatelier en later ook naar vrienden, daar tussenin wil ik wat lopen en moet Heidie schaatsles geven. Zou je geen vrijaf kunnen krijgen om uit te rusten van het weekend?
Maar eigenlijk genieten we wel hoor van die action pact weekends, we boekten trouwens al een citytrip richting Londen begin maart, nee dan is er nog geen marathon maar ik geloof sterk dat ik na die drie dagen de kilometers wel in de kuiten zal hebben.
Het loopt weer hé, tja zo simpel kan het soms zijn, de kleine loopjes volgen elkaar op en ja ik voel dat, niet op fysisch vlak maar mentaal, er is sprake van een grotere vorm van innerlijke rust en dat is wel aangenaam zo. De eerste loopkes zijn kleintjes maar zullen vanaf deze week wel geleidelijk naar meer leiden. Verder zie je dat winter alsmaar dichter komen, langer donker, kerstreclame in de bus, de sint op elke hoek zijn maar enkele vingerwijzingen. Ik zal mezelf zo rond de jaarwisseling op een nieuw paar loopschoenen moeten trakteren, altijd moeilijk om te weten wanneer ze op zijn. In de boekskes maken ze ons wel altijd bang dat niet op tijd wisselen kan leiden tot blessures en zeker voor de iets zwaarder loper zou de vervaltijd van een paar shoes wel eens wat korter kunnen zijn. Ik zal zeker de fout niet maken en er een paar flashy en trendy aan te schaffen ook al heb ik graag dat alles wat "a sortie" is maar gewoonweg dezelfde die ik nu heb nml: adidas supernova sequence. Toen ik ze aanpaste ongeveer 1 jaar geleden dacht ik dat ze wat te groot waren maar de mensen van adidas verzekerden me dat dit niet zo is en ja na 2 marathons moet ik zeggen nog nooit last gehad te hebben van blauwe teennagels of iets dergelijks dus ook de maat zal blijven. Elk zijn specialiteit hé.
Hoi, ja ja ... je denkt na een aantal jaren dat je jezelf kent of toch zou moeten kennen..maar nee je blijft altijd een onbekende voor jezelf, hoe oud je ook wordt. Let me explane.. Al en tijdje, zo'n dikke week, loop ik erbij alsof ik de wereld op mijn rug draag.. niet comfortabel dus, en ik snap maar niet wat er nu mis kan zijn,.. Wel Marnix.......JE LOOPT NIET.... das het probleem, deze namiddag een half uurtje aangezet in een type weer die me niet ligt, veeeeeeeeeeeeeel te veeeeeeeeeeeeeel wind dus en ja bij het uit de douche stappen, das na het loopke natuurlijk, snapte ik het... deuuh, ik moet lopen en om het koppetje leeg te maken en om de moraal hoog te houden. Moet een mensch daar zo oud voor worden??? Ik vrees het. Ok, dus vanaf nu loop ik en maybe zoek ik wat tussendoelen, fun wedstrijden niet om een bepaalde tijd neer te zetten of zo maar meer voor de fun, gezellige loopevenementen, tis op momenten als deze dat ik besef dat ik nog zo veel kan leren van iemand als Frank Spencer, dien et dit goed door en ik, ...ik leer nog elke dag. gelukkig.
Zo de centjes zijn op weg naar Malawi, weliswaar via Nederland, nu kan ik terug eventjes overlopen wat me te doen staat in de nabije toekomst. Ik zit al met een raar gegeven, sinds de marathon geraak ik maar erg moeilijk de baan op om wat te lopen, niet dat ik in het beruchte "zwart gat" na de marathon zit maar hoe dat het komt weet ik ook niet, ik kan precies de tijd niet vinden. Waar is al die extra tijd die ik gebruikte om te trainen? Toegeven tis vroeg donker enzo maar vorig jaar was dit de start van de trainingen voor mijn eerst 42-tiger en toen ging het wel. Dus deze jongen heeft een doel nodig om te kunnen presteren. Nu is de officiële start van de voorbereiding op de Maasmarathon pas op 30 januari, zo lang wil ik echter niet wachten anders moet ik weer van 0 herbeginnen en ik wil dit deze maal zeker vermijden. Dus wat gaan we doen... Eerst en vooral wil ik 2010 met minder gewicht inzetten, kan me goed van pas komen wanneer het trainingsprogramma start. Dus laat ons hier een doel van maken, even denken... Er resten nog 7 weken in dit voor mij leuke jaar, zonder te overdrijven moet het me lukken om 5 kg balast overboord te gooien tegen 01/01/10. Als doel op zich kan dit wel tellen, plus minimaal 2 maal een uurtje lopen per week die ik dan in januari optrek en kruidt met wat versnellingen om tegen het einde van die maand fit aan mijn nieuwe trainingscampagne te beginnen. Om de druk wat op te drijven zal ik hier mijn hopelijke progressie wekelijks noteren. Maandag wordt dag 1 en elke week laat ik het verschil in kilo zien. Hopelijk in de juiste richting.
Ik kan nu met veel trots de eindafrekening, (het ophalen van de centen is bijna achter de rug,) van de pronostiekjes naar mijn eindtijd in de marathon van Reim maken. De deal bij het inschrijven was om 1.5 euro te betalen bij verbreking van mijn Rotterdamtijd (4u 11u 25sec) en 3.5 euro te schenken bij een tijd onder de 4 uur.(eindtijd Reims: 3u 56 min 11 sec)
Er werd 104 keer meegedaan, door zo'n 95 mensen, sommigen deden meerdere malen mee, anderen gaven meer dan de 3.5 euro. Dit geeft als eindresultaat de mooie som van 370 euro... Wetende dat de organisatoe van Rob Veer voor elke euro er 50 cent bijlapt dan heben we samen 555 euro bijééngebracht.
Ongelooflijk, echt waar super hartelijk dank aan iedereen. Ik stuur dit mooie bedrag nu naar de organisatie, indien er reactie op komt laat ik het hier zeker weten, en nogmaals dikke, dikke merci.
Dit weekend gaan we met zen allen naar Hengelhoef, we (Jade, Aäron, Ruben, Lieselot, Domien, Heidi, ikke) dat zijn er 7, dus best een aardig bendje en we gaan er leuke dingen doen, er is een tropisch zwembad, er is een verjaardag te vieren (mister D), we nemen de "pannetjes" mee om een gezellige maaltijd te verorberen, er zijn spelletjes mee een kwis... kortom alles is aanwezig om er een top weekendje van te maken. Morgen na de middag vertrekken we en zondag ronden we af in een frietkot te Brugge.
Looking forward to it...
En vanaf volgende week maken we terug werk van de conditie en nog een aantal zaken maar daarover later meer.
Den "diepen", toffe kerel uit Snaaskerke, zond dit op, herkenbaar hé. Het nummer is van Rush, het betere gitaarwerk dus.
It's not how fast you can go The force goes into the flow If you pick up the beat You can forget about the heat More than just survival More than just a flash More than just a dotted line More than just a dash It's a test of ultimate will The heartbreak climb uphill Got to pick up the pace If you want to stay in the race More than just blind ambition More than just simple greed More than just a finish line Must feed this burning need In the long run... Chorus From first to last The peak is never passed Something always fires the light that gets in your eyes One moment's high, and glory rolls on by Like a streak of lightening That flashes and fades in the summer sky Your meters may overload You can rest at the side of the road You can miss a stride But nobody gets a free ride More than high performance More than just a spark More than just the bottom line Or a lucky shot in the dark In the long run... Chorus You can do a lot in a lifetime If you don't burn out too fast You can make the most of the distance First you need endurance First you've got to last... Chorus
Ik had, onder de mensen die zich inschreven voor de sponsoring, een fles lekkere wijn belooft aan diegene die mijn tijd het beste kon voorspellen. Er waren mensen bij die me een wereldrecord toewensten en er waren erbij die me probeerden te prikkelen door er een minder leuke tijd op te zetten (you know who you are).
jaja en ... het is geen doorgestoken kaart, eerst wou ze de prijs niet omdat men zou denken dat er iets niet klopt maar ze sponsorde en gokte juist, ze hielp ook erg bij het ronselen van de sponsors dus zeker dubbel en dik verdient, ze zat er 22 seconden boven.
Ook Eventjes een update ivm de Malawi centjes...
Het incasseren van de centjes is volop aan de gang, ik krijg zelfs mails van mensen die niet ingeschreven waren met de vraag of ze nog hun bijdrage kunnen doen, sommigen geven ook meer dan de 3.5 euro... .looking good!!
In de laatste nieuwsbrief van Rob stond het volgende over het project.
PR-pot voor Malawi.
Er wordt hard getraind in Malawi,op de atletiekbaan ter plaatse. Onder soms lastige omstandigheden.
Eerst 10km lopen naar de baan, dan onder leiding van coach Francis de training doen, en dan weer 10km lopen naar huis.
Van onze bijdragen komt de helft ten goede van de ontwikkeling van de plaatselijke atletiekvereniging, AC Mulanje, die zich heeft ontwikkeld tot de sterkste club van het land.
De andere helft is bestemd voor financiering van het onderwijs van de leden van de club. Hierdoor zijn sommigen in staat de middelbare school te bezoeken en af te maken.Voor weinig geld kun je daar veel goeds voor elkaar krijgen.
Doe daarom mee met de PR-pot voor Malawi:
voor elk persoonlijk record stort je 1 euro voor Malawi, vanuit RobVeer.Com voeg ik daar steeds 0.50 aan toe. Je kunt je bijdrage overmaken op rek 8485963 t.n.v. RobVeer.Com, Overberg o.v.v. Malawi. Voor 2009 is de stand tot nu toe 306,=
We gaan het bedrag dat al opgehaald was voor 2009 serieus verhogen.
Kweet et kweet et, tis nog veel te vroeg en der kan nog vanalles tussenkomen Enz. enz ... maar blijkbaar ben ik toch wel serieus gebeten door het virusje en nee tis geen mexicaansen... Mijn volgende marathon wordt ... als alles mee zit " DEMAASMARATHON " tussen Visé en Maastricht. van 09/05/10 Meer een natuurmarathon maar met fietsbegeleiding dus weer iets nieuws ... kan het dat ik nu al naar de voorbereiding en de marathonday uitkijk??? Ik weet wel nog niet met welk schema ik ga oefenen, ben trouwens niet zo goed in het snappen van die dingen ik geef toe dat moet ook niet want ik moet enkel uitvoeren maar toch ... hoe kan ik nu sneller worden met eenzelfde schema?? Er wordt ook zoveel tegenstrijdige info gegeven hé, trainen in marathontempo, trainen onder marathontempo, op snelheid op hartslag enz. De keuze van welke marathon is dus veel makkelijker dan de keuze van schema maar dit is niet erg zelf deze zoektocht boeit me en ik heb dus echt nog wel serieus wat tijd.
Het is nu genieten hoor, Ik krijg van overal leuke opmerking, via deze blog, ook op e-mail, en in levende lijve. Ok, ik geef toe de spieren voelden wat stram aan maar je zit nog zo in een roes dat deze ongemakjes absoluut niet kunnen opwegen. Een ander positief item is dat we samen een mooie som geld op kunnen halen voor het Malawi project, ik ga later het juiste bedrag meedelen en ook eventueel verder nieuws rond dit project.
Dus deze blog zal nog niet onmiddellijk plat vallen. Maar het lopen zelf zal nu even op de achtergrond gaan staan. Eerst even pauze en dan vervolgens een basisconditie onderhouden om zo de winter door te komen...november en december 2 maal een uurtje in de week, vanaf januari 3 maal per week om dan ...ja wat dan...? Welke 2 marathons loop ik volgend jaar? Mijn eerste gedacht was Torhout zowat half juni (beetje laat) maar ik hoor alsmaar meer dat er eventueel een 42-er komt in Oostende (oktober 2010) ivm 100 jaar spoorweg en Oostende is de geboortestad dus...Maar dit is nog niet officieel gemaakt dus moeilijk om op te nemen in de planning en als het Oostende wordt dan liever een vroegere marathon dan Torhout, indien je iets hoort van de" koningin der badsteden" let me know hé
Maandagochtend, the morning after.... Het is natuurlijk ontzettend leuk om nu de ervaringen van het weekend op de blog te zetten gezien het eindresultaat. Zaterdag rond half tien richting de champagnestad vertrokken, het was helemaal niet druk op de weg en we kwamen iets na de middag aan in Reims, de auto op de openbare parking net naast het hotel gelaten en richting centrum getrokken. Eerst een broodje achter de kiezen gestopt en vervolgens had ik een kleine stadswandeling gevonden op internet die ons langs de meeste belangrijke gebouwen liet stappen. Het orgelpunt was de kathedraal met zijn mooie glasramen, echtwaar prachtig. Rond 15.00 uur inchecken in het "holiday inn expsess hotel", mooi, simpel maar met alles derop en deraan. Dan stappen naar de expohallen waar ik mijn nummer kon afhalen en de expo bezoeken. Heidi, met het plan in de hand, bekeek waar ze ging postvatten om me te zien passeren, dit lukte haar 4 maal. Deze expo die zo'n 3.5 km van het hotel lag was veel kleiner dan in Rotterdam ook minder gezellig dus éénmaal mijn nummer in handen samen met het witte runnersshirt van Brooks bleek al snel dat wachten op de pastaparty geen optie was, er was niks te doen dus terug richting hotel. Eventjes opgefrist en een pasta in de stad gaan eten voor we deze dag besloten. Ik sliep erg goed en deed de volgende morgen naar Rotterdamse gewoonte een korte wandeling om 7 uur voor ik ontbeet. De ontbijtruimte zat vol lopers en iedereen deed zich te goed aan het buffetje, lekker. In alle rust mijn uitrusting aangetrokken uitgechekt en samen naar de aankomst gestapt waar iedereen zich wat probeerde op te warmen aan het waterzonnetje die erdoor kwam. Het plan was om de haas van 4 uur zo'n 35 km te volgen en dan eventueel eventjes ervoor aan te komen maar bij mij zijn plannen meestal om...gebroken te worden. Tot km 7 liep ik mee met de groene vlag van de 4 uur, maar het viel me op dat net na de haas het drummen was en net ervoor er bijna niemand liep...dus ik dacht, laat me dan net ervoor lopen dan heb ik veel meer ruimte en loop ik gemakkelijker, klopt toch hé? Dus ik vernel even en loop gewoon verder op eigen tempo, ik kijk om en...lap de vlag was maar een vlagske meer in de verte... Wat nu gedaan..., me in laten lopen? vertragen? nee, ik koos om gewoon verder te doen, ze pakken me later wel terug dacht ik. Maar nee aan km 14 had ik 2 minuten voor (info via Heidi) aan km 29 ongeveer 3 minuten 30 en op het eind dus bijna 4 min. Nogthans schrok ik erg toen ik ze rond km 34 in de verte zag opdoemen, ik zat redelijk op het tandvlees maar de gedachte dat ze me op de meet voorbij gingen lopen en ik met 4 uur en enkel seconden zou achterblijven deed me weer versnellen. Ik ben superblij met de tijd..., 15 minuten sneller dan in Rotterdam, het was lastig want helemaal niet vlak, prachtig georganiseerd maar niet erg mooi van omgeving maar geloof me daar maak ik me nu niet druk om en vandaag...vandaag met de madam naar de sauna, bubbelbad, stoomcabine, lekkere maaltijd glaasje wijn...geloof me
Eindelijk, het marathon weekend kan straks beginnen.
Morgen om rond 9 uur vertrekken we richting Reims. Na de middag even een kleine stadswandeling en het bekijken van de wereldberoemde kathedraal, vervolgens inchecken in het hotel en vandaar richting expo om er mijn nummer op te pikken en er eens goed rond te zien, altijd leuk de verschillende stands met loopspullen. Dan om 19.00 uur de pasta-party, ik weet eigenlijk niet zo goed wat me hierbij voor te stellen vooral dan naar organisatie want er zullen wel enorm veel ingeschrevenen zijn.
Na een hopelijke rustige nacht kan ik me dan richting start begeven en om 10.35 uur is er dan het verlossende startschot.
Een goed moment om even stil te staan bij de voorbereiding op mijn 2° marathon.
Wat was de doelstelling? Ik nam de scheurkalender van Rob Veer als leidraad om deze 42-tiger tot een goed eind te brengen. En richt me naar de eindtijd van Rotterdam: 4u 11 min 25 sec.
Hoe verliep de training? Wanneer ik terugblik merk ik dat ik ongeveer 70 % van de opdrachten in die kalender volgde. Mijn start was voorzien op 11/07 maar door het langdurig wachten op mijn "loopzooltjes" startte ik de voorbereiding met een matige basisconditie. Na 3 weken training kreeg ik dan ook een terugslag, beetje overtraind en vermoeid en ik moest noodgedwongen de intensiteit wat terugschroeven. Verder bleef ik van blessures gespaard enkel nu en sinds 4 dagen voel ik pijn in de achillespees en de kuit...(of is zit het in het hoofd?)
Anders dan die eerste keer, waar uitlopen het doel was, richt ik me te veel op een eindtijd. Ik wil zeker niet trager lopen dan Rotterdam en om eerlijk te zijn droom ik er van die 4 uur te breken ... ik weet het, ik weet het, je kan zoiets niet bestellen, als het komt dan komt het en tis nog maar de tweede enz... Ik leg me hierbij eigenlijk nodeloos druk op en over 3 dagen weten we of dit verstandig was/is. Straks de laatste 30 min voorbereiding, een formaliteit eigenlijk, de spanning is er al, mijn gerief staat klaar, waar zit de doorspoelknop zoals op een dvd-speler???
Ik zie dat ik ingeschreven ben voor de marathon van Reims onder het nummer 696 ...en als dit ook mijn officieel startnummer is dan ziet het er erg goed uit want:
6 + 6 - 9 = 3 dus 3 uur 6 en 6 = 66 - 9 = 57 dus 57 minuten 6 + 9 + 6 = 21 dus 21 sec
Nog 10 dagen te gaan en dan is het groot feest, super!! Alles valt wel uit op dit moment, zo is mijn hartslagmeter opgehouden met functioneren, baterij op .... hoop ik?? , wacht even checken... ja, er klopt hier nog iets van binnen, dus zal de baterij wel zijn, oef... Mijn foodpod wil ook niet meer meewerken, zit er telkens ruim 1 km naast.
Ik merk dat ik trouwens toch te weinig doe met de verkregen info, iets dat voor verbetering vatbaar is maar daar volgende week meer over.
Maar dit alles kan de vooruitzichten niet beïnvloeden. De trainingen zijn wel fel vermindert.
Ik krijg veel positieve opmerkingen en steun en dat is wel leuk, gezien het redelijk dicht komt kan ik ook al het weer wat in het oog houden via Meteo France.
Stiekem ben ik al bezig met mijn kledij en mijn gerief aan de kant te leggen. We zijn ingeschreven voor de pasta-party, het hotel is al lang geleden reeds geboekt, Heidi heeft haar aanvalsplan uitgewerkt, waarbij ze me probeert een aantal keer te zien langs het parcour (niet vertellen maar ik denk dat dit eigenlijk lastiger is dan die marathon zelf, in mijn geval is da maar gewoon de voorganger volgen hé).
Nog nie verkouden maar....
Straks uurtje lopen en aftellen, alsmaar aftellen...
Nog 17 dagen en de marathon van Reims komt eraan. Dus doelstellingen plaatsen is nu aan de orde. Natuurlijk een marathon uitlopen is altijd een prestatie op zich eender welke tijd, ik hoor wel eens mensen minachtend praten over lopers die er 5 uur of meer over doen maar ik vind dit totaal ongepast, uitlopen is en blijft een prestatie. Zo lees ik op de achterpagina van de laatste Runners World ene Tom Conincx (studio 1) zich akkoord verklaren met de stelling dat iemand die langer dan 4 uur over een marathon loopt er beter ver van weg blijft...enkel, de heer Coninx liep nog nooit een marathon. Maar dezelfde kritiek van iemand die wel regelmatig marathons loopt stoort me nog meer en staat helemaal haaks op de mentaliteit van de runners die ik leerde kennen. Dus, doelstelling 1* uitlopen. doelstelling 2* richten naar de vorige tijd zijnde 4u 11 min en 25 sec (sorry Tom) en indien zich een klein wonder voordoet en alles mee zit zo dicht mogelijk tegen de 4 uur grens aanlopen.
Want, je kan nog zo veel trainen, nog zo goed er naartoe leven... er zijn zoveel factoren die je niet zelf in de hand hebt, het weer, de vorm van de dag, het parcours, enz.
Zeg, die sponsorlijst... barst al redelijk uit zijn voegen wi,... 1 sec onder de 4 uur zou zo mooi zijn en een mooi bedrag opbrengen.
Het loop weekend verliep zowat als gepland. Vrijdag en zaterdag een uurtje lopen met wat versnellingen en zondag stond er een dikke dertiger op het menu. Om 07.15 uur vertrokken, het begon net op te klaren en er hing veel nevel over de velden (wat toch echt mooi kan zijn hoor), lekker fris, al na 10 min. moest ik de plannen aanpassen want op de door mij uitgestippelde route was er een rally(?) aan de gang. Geen nood ik ken de buurt nu al enigszins en een alternatief was snel gevonden. Deze keer had ik veel drank en genoeg gellekes in de auto liggen om de tocht te overleven en ongeveer na elk uur passeerde ik er om mijn voorraad terug aan te vullen, het resultaat was dan ook veel beter. Geen uitdrogingsverschijnselen, geen appelflauwtes maar mooi vlak kunnen lopen. Op het einde niet het gevoel dat ik geen stap meer kon zetten, nee dit deed deugd en geeft moed voor over 3 weken. Hiermee is ook de "tapering off" ingezet een moeilijk woord om te zeggen dat ik vanaf nu iets rustiger moet trainen. En al ben ik helemaal geen kilometerbeest maar van zondag tot en met zondag werd er meer dan 100 km opgelegd en dat is voor mij doen behoorlijk. Vanaf nu zal het dus spannend beginnen worden, volgens de boekskes komen nu de twijfel en de keine kwaaltjes de kop op steken en ook al weet ik dit wel, je zal zien , ik loop er toch weer in. Als ik verneem dat Koen, Veerle en Philippe ook nog steeds wat nerveus worden naar de start toe, dan moet ik niet denken hieraan te ontsnappen. Maar hey, ken der wel ferm goeste in wi.
Ik sta voor een loop-drieluik, deze avond loop ik wat intervals zo'n uur en 20 min, morgen een uurtje in z1 en zondag wil ik 35 km lopen, dit is tevens mijn laatste en langste duurloop van deze campagne. Ook al loop ik nu met de befaamde scheurkalender, het is toch altijd wat aanpassen en schuiven met trainingen. En dat heeft dan onvermijdelijk wat twijfel, deed ik genoeg lange afstanden, heb ik snelheid genoeg... maar dat is iets die elke loper wel kent, ik lees diezelfde spinsels bij iedereen dus ik hoor erbij. Ik zal deze zondag niet zonder drank vallen gezien ik 3 rondjes van 11.5 km zal lopen en me telkens zal bevoorraden aan de auto. Ik heb het al eens gezegd maar blijf ervan overtuigd dat een dertiger evenveel een mentale als een fysische training is, zeker als je deze helemaal solo loopt, die training komt je dan goed van pas tijdens de wedstrijd (die je niet solo loopt) wanneer het om de knikkers gaat zo rond km 35. Ik twijfelde na zondag om eventueel een "camelbag" aan te kopen maar ben er nog niet uit, ik vroeg wat info aan mensen die hier ervaring mee hebben. Intussen kijk ik wel al uit naar Reims das superspannend zo'n marathondag (al heb ik er nog maar eentje gedaan).
Ja ok, ik had mijn muziek wel bij toen ik zaterdag begon aan mijn dikke 30 km van St. kruis Brugge naar Gistel maar mc. Hammer stond niet op de tracklijst en toch... Rond halféén vertrok ik via het kanaal Brugge - Oostende, richting Oudenburg om dan via het ander kanaal richting Nieuwpoort te lopen maar af te slaan in Snaaskerke en dan uiteindelijk naar huize... Tot aan het 20 km punt rezen er geen problemen, zalig lopen, lekker warm, weinig/geen verkeer, super gewoonweg. Echter met nog 10 km te gaan zat ik door mijn drankvoorraad en man man, de miserie die dan begon..., ik zal het kort houden maar de laatste 8 à 5 km waren afzien in het kwadraat, zwart voor de ogen, mond kurkdroog, echt slecht, overal pijn, echt op het randje af en maar sleuren om aan de gemiddelde snelheid van een overjaarse schildpad met artritis te geraken. Nog nooit meegemaakt, als dit de man met de hamer is dan weet ik nu wat dit wil zeggen, "geparkeerd staan" zou Michel Wuyts zeggen... Thuis gestrompeld zo mottig als iets, zelfs de volgende dag, de zondag, het gevoel van een stevige kater maar ik drink al een week nikske alcohol meer, zelfs niet op Leffingeleuren vrijdag. De twijfel stak dan ook serieus de kop op want echt waar als het nog 1 km verder was geweest dan zat ik nu waarschijnlijk nog op diezelfde km van thuis. Hoe moest ik die resterende 10 km in minder dan 1 maand overbruggen? De snelheid zal in Reims omhoog moeten maar als ik dit al niet kan...enz. jawel veel zever in pakskes.
Vandaag kan ik al wat meer relativeren, ik moet verder hard werken en veel aandacht spenderen aan eten en drinken zeker op training. Ik had enkel 2 bookes met choco binnen, één klein gelleke tijdens de run en te weinig vloeistof... Een man zou al zo'n camelbak moeten kopen voor tochten van 20 km en meer, anders een jerrycan maar dat loopt zo stroef, toch? Vandaar dat ik meestal rondjes van 10 a 15 km kies zodat ik me beter kan bevoorraden.
Never again, merci. Ach ja voer de liefhebbers check William Elliot Whitmore tis een echten!!!
Gisteren zo'n 22 km gelopen via de oude tramroute van Gistel naar Wynendale en... terug natuurlijk. Verliep goed in zo'n 2 uur maar het was wel wat harken op de terugweg, waarschijnlijk moest de "vino bianco" van vorige week er nog uit. Trouwens de alcoholvrije periode is aangebroken, vanaf zondag laatstleden tot na de aankomst op marathondag is er een zelf opgelegde, algemeen alcoholverbod. Kan nie zeggen dak der niks voor doe hé.
Ik had al eens gezegd dat ik eraan dacht me te laten sponsoren tijdens mijn volgende marathon en dat zal dus ook gebeuren...
Het betreft een reeds bestaand project in Malawi die door Rob Veer (trainer dreamteam) naar buiten gedragen wordt. meer info op : www.robveer.com
Hoe ga ik nu te werk, wel de mensen die zich bereidt verklaren me te sponsoren geven me: - niets indien ik niet start of niet aankom of indien mijn tijd slechter is dan die te Rotterdam (4 uur 11 minuten en 25 seconden). - 1 euro 50 cent indien mijn aankomsttijd tussen mijn Rotterdamtijd en de 4 uur grens ligt. - 3 euro 50 cent indien ik onder de grens van de 4 uur duik. Voor elke euro die ik ophaal legt het bedrijf van Rob, 50 cent bij.
Tevens en om het wat leuk te maken kan iedere deelnemer een gokje wagen op mijn eindtijd en de winnaar krijgt een lekkere fles wijn (waar haalde ik dit idee?)
Er zijn al een 50 tal mensen die zich inschreven en de teller loopt nog, het is voor mij ook een motivatie om bij eventuele moeilijke momenten een duwke bij te doen, alle truken helpen.
Hier is em weer, back from Sicilië en kmoeten zeggen, ik ging dat daar wel snel gewoon worden, mooi weer bijna altijd 30 °, mooi land, lekker eten meer moet da nie zijn voer ikke wi. Leuke uitstapjes echt alles viel reuze mee, B&B was netjes en met een extra....we deelden de tuin met een psyhiatrische instelling...speciaal.
De dag voor mijn vertrek liep ik een dertiger twee rondjes van 15.5 km te Gistel maar zo veel wind, pff da heb ik dus nie graag hé, regen, warmte en koude kunnen me niet veel deren maar wind... kweet dat nie kan maar ken die presies altied tegen. Na 1 km verzwik ik daar mijn voet op een kastanje die door die rotwind naar beneden donderde en dan wast kiezen, wat doe ik... ik koos om het erop te wagen en pas na één rondje de balans op te maken maar het ging en ik liep verder.
In Trapani Heb ik maar één keer de schoes aangetrokken wel warm hoor, gelukkig een windje (geen rotwind deze keer) om het doenbaar te maken. En dan, op weg naar de bus die ons terug naar de luchthaven ging brengen, gepakt en gezakt, plots...lag ik daar ... in de goot (nee nie van de drank) met opnieuw een verzwikte enkel diezelfde natuurlijk en nu wel wat serieuzer... Dus dat wordt even afzien maar de trainingen gaan door hoor, nog 5 weken tot d-day ik ga der een lap op geven en in Reims onder de 4 uur proberen te lopen si, 3.59.59 is ook goed toch...
Deze namiddag loop ik mijn eerste dertiger van deze voorbereiding en er zullen er nog 2 volgen voor ik in Reims aan de start verschijn. Dit is tevens de start van mijn "Indian Summer" want met die loop zet ik mijn verlof in die me vanaf morgen en voor een weekje naar Sicilië brengt. Niet de kant van de vulkaan maar het Westen.
Ik neem mijn loopkledij wel mee maar gezien het er nog steeds 30° en meer is lijkt de kans op veel lopen erg klein.
Ik weet het, ik ben eigenlijk ...een serieuze bofkont (nog nooit gebruikt dit woord).
Terwijl ik beroepshalve mensen help om te leven zonder drug, medicatie of andere brol ben ik er zelf een tijdje geleden mee begonnen. Geen paniek, hier den uitleg: Tijdens de voorbereiding van mijn eerste marathon was ik begonnen met een "multivitamine voor sporters" in te nemen, klinkt al goed als je jezelf daarbij mag rekenen hé en dit na overleg met mensen die hierrond veel meer ervaring hebben dan mezelf. Ik kan me eigenlijk wel voorstellen dat je wanneer je 50 à 60 km per week loopt dit een grotere belasting van het lichaam vraagt dan wanneer je dit niet doet, vervolgens is het volgens mij ook niet echt onlogisch dat dit lichaam gesteund wordt als het wat extra's krijgt. En daarom neem ik nu ook weer tijdens de voorbereiding van marathon nr. 2 diezelfde vitamines, ach ja want iets wat werkt moet je niet veranderen hé.
Nu ga ik al een aantal keer naar de kiné om wat lage rugpijn te laten weg "kraken", maar mijne kiné werkt iets ruimer/breder dan enkel strikt op het bewegingsapparaat. Dit heb ik mogen ervaren toen ik tijdens de voorbereiding van Rotterdam met die "trigger-point" blessure sukkelde. Pas op tis geen hocus pocus maar ik kan ook niet zeggen dat ik het volledig begrijp het is een feit ik sta ervoor open. Ten eerste zal de klassieke geneeskunde en kinésitherapie vast niet als enige de waarheid in pacht hebben en ten tweede heeft het me erg geholpen en das dus het belangrijkste, nietwaar. Dus bij mijn eerst consultatie voor die rug onderzocht hij me en kwam tot de conclusie dat ik "co-enzym q10", een antioxidant, moest bijnemen om van mijn algemene vermoeidheid en stramme benen af te komen. En verdorie nu een week later werkt het wel zeker!!! Geloof me of niet ik ben anders (meestal) een nuchtere jongen hoor maar opnieuw iets da werkt moet je niet in vraag stellen of is het "mind over matter" ??
We gaan de intensiteit wa opdrijven want over 2 weken komt er nog een reisje waar er waarschijnlijk niet veel gelopen zal worden en bij het terugkeren rest er me dan maar 4 weken meer naar D-day. Dus het mag ietske meer zijn.
De rug blijft hetzelfde maar ik ben ook nog maar 2 maal naar de kiné geweest ee mens mag geen wonderen verwachten hé. Leuk weekend gehad op pukkelpop weer een aantal groepen leren en/of beter leren kennen. Eéntje stak er wat uit, niet onmiddellijk omdat het een megagroep is maar wel omdat het allemaal erg grappig en dikke ambiance was.
Hayseed dixie, heten de heren, met 4 zijn ze: banjo, 2 gitaren en viool. Ze spelen bleugrass/hillbilly en coveren meestal hard rock nummers alla AC/DC. Dikke ambiance, opzoeken is de boodschap !
Terwijl de fysio mijn rug onder handen pakt ben ik toch weer bezig met wat te lopen, Reims blijft niet wachten hé. Gezien de warmte de laatste dagen probeer ik wat te lopen voor het werk, toch iets meer zuurstof in de lucht.
Ook morgen doe ik nog een loopke vooraleer we richting Kiewit trekken om er een dagje te Pukkelpoppen, toch altijd een beetje feest zo'n festival al erg veel gedaan en altijd al genoten, nadien blijven we een nachtje slapen op een camping te Zonhoven om dan de zondag fris en mon(s)ter terug te keren.
Het gaat weer erg snel hé de laatste week van de vakantie is alweer aangebroken en die dutskes moeten terug naar die harde banken, ocharme. Ik heb nog een weekje Sicilië te goed voor we de zomer vaarwel kunnen zeggen dit jaar.
En ja, de pandoering van Lyon zindert nog na, en nee er zijn/waren geen verzachtende omstandigheden, we zijn gewoon niet van dat niveau, nu hopen dat ze tegen Zulte zaterdag wa frisser in het koppeke zitten.
Ik had een weekje verlof genomen en stelde dit volledig(hoe kan het anders) in teken van de kids en we deden allerlei fun-zaken.
Er was een zoektocht(wandeling in De Panne echt een aanrader), een fietstocht, een bezoek aan een leerboerderij met mais-doolhof te Loppem, zelfs een smoefelroute, allemaal bijzonder leuk en nog toffer gezien het zo'n mooi weer was. Op loopgebied heb ik wat extra rust ingebouwd ik had toch al door dat ik wat te zwaar aan het trainen was en dat voelde ik zowel fysisch als mentaal, er was weliswaar geen sprake van echte kwetsuren maar echt fris zat ik niet meer. Straks even naar de fysio en dan vanaf woensdag terug opbouwen, het feit dat ik er naar uit kijk zegt me dat ik er goed aan deed om eventjes rust in te bouwen... wordt zonder twijfel vervolgt
Twordt een loopweek met vooral rust, eventjes wat gas terugnemen, zoals ik al een paar keer zei verloopt alles goed maar ervaar ik het toch als zwaar.. en nu komen er enkele kleine kwaaltjes de kop op steken. Gelukkig niet de gekende problemen maar van die kleine knagende gevoelens, lage rug en zelfs klein beetje scheenbeen. En om geen risico's te nemen zal ik het dus eventjes rustig aandoen en de kiné aanspreken. Zo'n shinsplit kan ik echt wel missen volgens wat ik er over lees kan dat weken aanslepen dus geen risico's nemen. Op mijn kalender staat naast elke training ook een tekstje, soms motiverend soms een doordenkertje en vorige week stond er dat het begin van de voorbereiding ideaal is om een kwetsuur op te lopen,... gezien je nog zoveel tijd hebt om te herstellen...tis maar goe da jet bekijkt.
Ik kreeg net een mail uit Nederland, meer bepaald van vriend Ruud Kok.(mede dreamteamer)
Dit was in mijn ogen altijd al een ongelooflijke atleet met zijn 14 marathons per jaar, zo om de 3 weken maar wat hij nu weer flikte ...pff, hij schreef zich in in een marathon 10-daagse, ja elke dag een marathon en dit 10 keer. er waren 13 deelnemers en 7 haalden de eindmeet op dag 10. Je tijden worden dan per dag opgeteld om zo een totaal klassement te verkrijgen wel ...niet enkel won hij het geheel, maar wel met bijna 2 uur voorsprong. De tijden waren respectiefelijk' 3.25.30; 3.37.09; 3.46.12; 3.43.08; 3.42.10; 3.46.26; 3.25.33; 3.22.24; 3.28.07 en 4.13
Dit weekend was een beetje van alles en zo ga ik het hier ook neerpennen, je vindt de weg wel en anders moe je het maar eens vragen...
lopen: goe gewerkt met een eerste echt lange duurloop kleine 25 km verliep goed ben ik blij om, deze scheurkalendertraining lijkt me zwaarder dan mijn Runnersworld-training maar ik hoop dat dit op het eind dus ook een meerwaarde zal geven
fun: zekerst was er ook etentje in Colmar, kvk-rsca gaan zien, volledig weekend leuk
bizar: ook, gsm in het toilet... hoe da kan, wel.... ik sta klaar om te gaan lopen volledige uitrusting aan, short, t-shirt rond de midden een elastische gordel met een etui waarin mijn gsm zit, mijn hondenverschrikker aan den andere kant (jaja), ah je kent da nie de hondenverschrikker wel het kan zijn dat je mijn relatie met de edele viervoeter al kent (zie stukjes op dreamteamblog) if not wel, ik zien der benauwd van, waardoor dartel lopen tussen de velden soms paranoia-achtige vormen aanneemt, zie ik daar iets bewegen? hoor ik daar iets, enz ... niet echt relaxerend nietwaar, daarom kocht ik me zo'n ultrasoon toestel dat honden afschrikt indien ze mijn pad kruisen. 'k weet het een aantal zullen zeggen dat dit niet werkt maar in uiterste nood kan ik dan da toestel naar de kop van den blaffer gooien, je weet maar nooit. We wijken af, dus ik sta daar in de badkamer en denk even nog een plasje voor ik mijn loopke doe, ik scheur die gordel los (is met velcro) maar gezien dit een elastische gordel is schiet deze naar achteren en door de snelheid wordt dat gsm tasje mooi gedropt..waar er meestal andere dingen gedropt worden...tja Wc was net proper gemaakt met van die dikke groene gel ik daar onmiddellijk achter .... Om het enigszins kort te houden na 24 uur uitdrogen lijkt hij aan de betere hand (dien gsm) en is hij volledig ontsmet.
Een leuk weekend staat mij te wachten, met 3 maal lopen, straks en morgen een uur met de nodige versnellingen en zondag een duurloop van twee en een half uur.... Dat betekent dat ik best vroeg start anders ben je zo een halve dag kwijt, dit is best vroeg in de voorbereiding om nu al zo'n 25 km op te peuzelen maar ja de trainer weet best niet?
Ik ben ook best wel tevreden dat de voetbalcompetie start dit weekend en dat ik voor de eerste match al een ticket heb, zaterdagavond zit ik op de tribune om er KVK-RSCA te zien, ik kijk er naar uit. Het is waarschijnlijk meer dan 20 jaar geleden dat ik nog eens op het veld van Kortrijk was.
Pas de blog bekeken van Betty Spencer, zo zitten ze daar nu lekker in de Provence...dik verdient natuurlijk maar dat doet me telkens mijmeren hé...enkele weken geleden zat ik zelf in "La France" op camping zo'n 60 km onder Lyon. En ik weet het vakantie is zo snel voorbij, je kijkt er telkens lang naar uit en ... zoef...tis voorbij. Er zijn zo van die mensen die er graag op uit trekken maar telkens ook blij zijn terug te komen, ewel ik herken da zo nie, ik ben vooral blij er te zijn..
Ik koester zo nog die droom om ooit, ooit mijn pensioen te beleven in Italië of Zuid Frankrijk. Zeg dromen mag, niet. Maar ik besef wel dat ik waarschijnlijk teveel een softie ben, kinderen en eventueel kleinkinderen hé.
Het lopen wel da loopt, mijn eerste 20-tiger, lastig da wel, wat gezaagd aan de oren van mijn vriendin omdat ik geen herkenningspunten vond maar voor de rest, da lukt wel.
Tijdens het weekend enkel de zondag gelopen, een klein uurtje maar ik moest eigenlijk een groot uurtje lopen op een volledige marathonvoorbereiding maakt dat niet zo veel uit natuurlijk, op dat gebied stak ik veel op van dreamteamer Ruud die me vooral op het hart drukte zelf de controle over je schema te blijven houden en er geen slaaf van te worden, anders is de fun er snel af...hij kan het weten zeker met nu al om en bij de 80 marathons zo'n 14 per jaar.
We gaan dus gewoon door, ik ben blij dat ik deze vorm van sport (uitdaging) heb ontdekt, mede dank zei het dreamteam van Runners world natuurlijk, ik weet van Ysbrandt (hoofdredacteur) dat men zich op het hoofdkantoor stilaan afvragen of er nog geen sleet op de "dreamteam" formule zit, nu volgens mij niet vooral gezien de massale reacties die je krijgt éénmaal je deel uit maakt van die ploeg, dus als je straks eind september het inschrijvingsformulier vindt, is inschrijven de boodschap, je weet niet hoelang het nog kan.
Et voila si, de eerste trainingsweek zit er al op, zo'n 45 km in 4 keer, wat duurloop wat interval, we zijn gestart. Het viel al bij al goed mee al voel ik wel dat ik iets deed, maar het belangrijkste is geen pijn... Door die kwaaltjes en de aanpassing aan mijn zooltjes moet ik serieus herbeginnen om mijn conditie op peil te krijgen maar ik maak me geen zorgen over enkele weken zal dit wel in orde komen.
Ik ben echt benieuw waar ik zal uitkomen indien ik deze voorbereiding zonder problemen kan uitvoeren. Mijn marathon zal ook een(klein) beetje in het teken staan van een vorm van sponsering, hiermee bedoel ik dat ik me zal laten sponseren door de vrienden en familie, de winst(?) zal ik overmaken aan het project van Rob. Hierover morgen meer
Mijn loopschema bestaat uit 4 dagen per week lopen met een 5° loopdag verder in het schema, het is een mengeling van duurlopen, interval, marathontempo lopen kortom alles wat een mens verlangt en een zekerheid tegen de verveling. Nu blijk ik wel een stevige basis met te hebben als het over uithouding gaat, mijn diesel van 10 per uur lijkt altijd wel te werken of ik nu goed of minder getraind ben, maar gisteren stond er een interval training op het programma en ik moet zeggen das toch andere koek... Al leefde ik ze niet 100% na, ik had me voorgenomen om de eerste loopweek geen hartslagmeter te gebruiken en meer op het gevoel te lopen maar dat lukt dus niet bij interval waardoor ik mijn versnellingen veel en veel te snel uitvoerde, de eerst 3 toch want dat voelde ik al serieus last, de laatste 3 zullen wel meer op een realistisch tempo afgewerkt zijn. Normaal moet ik morgen pas de straat op maar gezien ik de donderdag en soms ook de vrijdag werk tot 19.00 uur heb ik dit wat moet verschuiven, zo ziet mijn schema er nu uit: zaterdag en zondag (meestal duurlopen, nemen meer tijd in) maandag rust en dan dins-en woensdag actie vervolgens 2 dagen rust.
Straks tijdens mijn loop van een uur, 10 min marathontempo, voor mij dus 11.2 km per uur, dank zij mijn footpod (merci runners world) zal dit mooi af te lezen zijn.
Ja hoor ik ben er terug, na een leuk warm en deugddoend verlof terug in het land en zelfs al weer aan het werk, maar ge moet geen compassie hebben ik heb later nog wat vrijaf gepland.
Belangrijk is ook dat de voorbereiding op de marathon van Reims in gang is geschoten, ik heb betaald, mijn medisch attest is verzonden en mijn Polar liet me weten dat het minder dan 100 dagen is voor de start van marathon 2. Zaterdag was er training één een uurtje in z2 en zondag al anderhalf uur in z1, en dit vanaf nu op mijn loopzooltjes. Ik moet zeggen dat het verbazend vlot ging, dat heeft moed aan de burger. Mijn voorbereiding kan eigenlijk niet slechter gaan of deze van mijn eerste marathon maar we mogen zeker niet overmoedig worden, want als ik al iets geleerd heb van mijn meer ervaren collega lopers is dat de vorm van de dag bepalend is en die is tot op zekere mate onvoorspelbaar. Mijn doel is om een marathon sub 4 uur te lopen, lijkt me wel haalbaar maar... tis nog ver. Eindelijk zal er ook hier wat schot in de zaak komen, deze loopwinkel kan over lopen gaan en das toch wel wat de bedoeling dacht ik.
Verder begint het al wat te kriebelen daar den voetbal over 2 weken weer van start gaat, tof tof tof
Al eens aan een pannenkoekenloop meegedaan? Ik nu dus wel en twas een erg leuke en gezellige bedoening. Betty de gps(sorry Veerle) zond ons langs kleine dorpjes en weggetjes om stipt om 14.00 uur te Zulte aan te komen. Er was vrije start en tussen 2 en 5 kon je de rondjes (1250 meter) op eigen tempo afmalen met telkens een lintje als beloning. De kids kregen er 2 per rondje. Met 8 lintjes kreeg je dan een pak pannenkoeken. Het deelnemersveld was redelijk "gedreamteamt", naast organisator Dirk waren ook Kim uit Nederland en Heidi(vrijdag nog een pr. met 3.29 uur) Sabinne, Philippe en ikke de "dt" vertegenwoordigers. Jade op, haar verjaardag, kon er ook van genieten en liep in totaal zo'n 5 km, super. Rond 5 uur verlieten we (Jade, mezelf en mijn Heidi), met 3 pakken pannenkoeken de Oost-Vlaamse gemeente
Ik ben zelf nog op zoek naar de meest comfortabele combinatie: antpronatieschoen met zooltjes of neutrale schoen met zooltjes, ik raak er niet echt uit en ga voor men verlof (waar ik ook wat wil lopen) even langs bij de sportdok. Wordt zekerst vervolgd.
Ja hoor deze jongen was op de afspraak, deze namiddag stond hij netjes op tijd in Torhout, waar vrijdag honderden helden zullen passeren, om er zijn wonderzolen op te halen. Ik had natuurlijk mijn loopschoensel bij om een onmiddellijke "match" te kunnen maken. De mevrouw die voor de aflevering zorgde zei me met iets te veel opluchting in de stem dat de zooltjes perfect pasten en als ik er last mee had ik altijd kon terugkomen, ze voegde er ineens aan toe dat ik geen centjes kon terugtrekken gezien mijn voorschrift er één was van een sport/huisarts en niet van een specialist,...(vuil woordje) en 113 euro's armer kon ik huiswaarts.
Tja ok, ik weet het, de deal was draag ze een dag of drie gewoon tijdens het werk en begin ze dan in te lopen maar... je moet begrijpen gedurende de ganse rit naar Gistel bleven die zooltjes maar vragen en zagen en klagen om een klein, mini loopke te ondernemen! En wie ben ik om pas aangeworven zoolsel tegen te spreken, jamaar, denk eens na, indien ik nu niet zou luisteren naar die gezoolden en ze dusdanig pissed off worden en beslissen wraak te nemen op km 36 van de marathon,... wat dan ...ge moet geen vijanden maken hé, tis al lastig genoeg. Dus ja 5 km gaan lopen, in het begin alsof er twee eieren onder de voetbrug liggen maar na een 10 minuutjes voelde ik ei rechts al niet meer, ei links zat er nog maar echt pijn deed da niet, wel mijn linker sok die het prettig vond om tegen da ei te schuren met het resultaat 2 mini blaartjes. Om maar te zeggen ik liep, ik heb gelopen, ik zal nog lopen enne... I'm back
Ja er komt eindelijk wat schot in de zaak, waarmee ik bedoel een aantal zaken staan op het punt te gebeuren en wat mij betreft niks te vroeg. Om er maar enkele te noemen vertrek in begin juli op reis richting Frankrijk, zo'n 75 km onder Lyon (nu ist er zonnig en warm, nu...). Verder volgende week ben ik weer loopbaar met loopzootjes en al, Rob Veer liet me al weten dat het woord "loopzooltjes" niet gekend is bij onze Hollandse buddy's maar hij het wel een erg leuk woord vond. Ik zal toch aanwezig zijn op de pannekoekenloop van vriend Dirk (reus van Vlaanderen) en ik hoop ook een kijkje te nemen op de nvv te Torhout. Maar het belangrijkste is echter dat ik mij heb ingeschreven voor de marathon voor Reims. Ik voel de kriebels al een beetje.
Vorige week eventjes een halfuurtje gelopen, rustig op het gemakske en dat beviel me erg goed ik had namelijk geen last van die, soms wel, weerspannige kuiten of trigger-points en vooral ik was bijna vergeten hoe leuk ik het lopen echt wel vindt.
Gisteren dan de lang verwachte afspraak bij de zooltjesmaker, mijn sportarts had me op het hart gedrukt om zeker met mijnheer Geert af te spreken en met niemand anders, braaf zijnde volgde ik die raad op, zo kwam het dat de afspraak wel enkel weken op zich liet wachten.
Woensdag om 15.50 uur zat ik dus netjes in de wachtkamer aldaar. Na een poosje kon Geert me ontvangen en 5 minuten later wist ik het al, mijn kuit zal nooit meer opspelen, en ik loop vanaf nu het ene pr. na het andere, lang geleden dat ik met iemand kon praten die zo gepassioneerd is door zijn vak, ik kreeg uitleg, kon vragen stellen over mijn ondergestel, over mijn schoenen, er kwam een korte geschiedenisles aan te pas over de oorsprong van de materialen (die met asbest zijn eruit), wat hij de voordelen blijft vinden om artisanaal aan het werk te gaan (met gips) ten opzichte van de technologie van de grote stad, wie er daar al allemaal over de vloer kwam en welke artikels er reeds verschenen over hun zooltjesconcept...kortom na 40 minuten stond ik buiten met een enorm goed gevoel en een afspraak om op 17/6 de magische zolen te gaan ophalen.(zal zeker mijn auto eerst kuisen)
Die timing bevalt mij trouwens prima, op deze manier heb nog een maandje om terug wat kilometers bij elkaar te sprokkelen vooraleer ik het eerste blaadje van mijn scheurmarathonkalender 'door Rob Veer' kan verwijderen op 11/07.
En zo gaat de tijd vooruit, tja twas ier even stil en ik kan natuurlijk zeggen " gezien er niet gelopen wordt had ik ook niets te schrijven" maar eerlijk is eerlijk de uitslag van de testmatchen heeft er veel mee te maken gehad. Hoe dicht kan je komen...na 34 matchen en twee testmatchen verliezen met 1 penalty, tja. Ik ga hier geen epistel afsteken of het verdiend is/was of niet, mijn stelling is dat indien je op het eind van een competitie de winnaar bent dit altijd verdiend is. Maar ik weet wel zeker dat indien Ruiz straks tekent voor de Rouges (als dat al niet gebeurt is) ik dan met een bittere nasmaak zal achterblijven. Maar ok, life goes on, en er zijn echt wel veel ergere dingen, niet. Volgende week naar de zooltjesmeneer, ik verwacht hier erg veel van. IK WIL LOPEN en veel lopen, dus de motivatie zit al goed nu de uitvoering nog. Zaterdag loop ik eens 5 km samen met Heidi, ze traint meer dan ik de laatste tijd als ik maar niet te veel afzie, met een " ik heb ooit een marathon gelopen" raak je natuurlijk niet vooruit. tis wat je nu doet die telt. en ik doe dus...nie veel
Wat een spanning hé da voetbal dat duurt en da duurt amaai nu nog testwedstrijden na die mooie penalty van Ruiz, (hm) Ik sta zowat te popelen om volgende week naar de zoolmaker te gaan en zo eindelijk nog eens te kunnen lopen, het duurt nu echt al veel te lang. Ik heb weer een aantal runningboekjes kunnen bemachtigen, Engelse en Amerikaanse en volgende maand komt mijn broer uit Canada dus... Tja verder nie veel te melden hé dit was ongeveer de slechts mogelijke tijdstip om met een blog en dan vooral een loopblog te beginnen... je start en...je loopt niet meer ..tja maakt dat er veel ruimte voor verbetering is niet.
Ok, als je dit titeltje leest kan je denken dien gaat daar terug zijn loopschoes aantrekken, en das eindelijk niet echt waar. Op 3/6 ga ik mijn zooltjes laten aanmeten maar ik heb ook gezegd dat ik mijn 2° marathon met minder gewicht wil lopen en juist daar kan ik nu al mee beginnen. Let wel nu is dus na het weekend want ik hoop er nog eens goed van te genieten met een uitstapje en hopelijk de viering van een 30 ste titel voor mijn ploegske....
Ik ga hier geen weegschaalke opzetten, kwestie van te ijdel maar wel de verloren kilo's meedelen ik dacht zo aan een snelle 5kg verlies en dan gestaag naar marathon datum toe nog enkele. Verder kriebelt het om toch enkele keren per week een rustige 5 km te lopen, da zal wel geen kwaad kunnen zeker?
Ik ook blij dat Frank, nu Phil (zie hiernaast) terug thuis en bij zijn vrouwen kan zijn op het feest volgend weekend. Well done lad!!
Steak number eight en de laatste van therapy? liggen bij mij op dit moment in de cd speler(nee nie samen nee) en ik ben bijna door het boek van Dolf Jansen, tof en jammer dat gedaan zal zijn
Jaja, waarschijnlijk was mijn dochter het pronken met m'n medaille van de marathon van Rotterdam zo beu dat ze hier snel verandering in wou brengen.(behalve in bed draag ik hem altijd...ja zelfs in bad, iets op tegen?) Ze wou doodgraag mee lopen in de kids run tijdens dwars door Brugge. Want ze heeft nog nooit een ECHTE medaille gewonnen en voila zo geschiede ik mag een toontje lager zingen de laatste medaillewinnaar van de familie is ....(drumgeroffel.)...JADE !!! Dikke proficiat, hij prijkt al aan de muur boven haar bed en ze liet al weten dat er meer mogen komen. Ik moet eerlijk bekennen dat het wel kietelt om zo tussen die lopers te gaan staan en zelf niet actief te zijn, maar ik ben geduldig en weet waarom, nog een 3 weken en ik kan mijn loopzooltjes gaan laten opmeten en dan .....hou je vast. Morgen een extra dagje vrij, leuk en zo kan ik wat werkjes opknappen die blijven liggen , moet ook eens gebeuren.
We staan weer voor een nieuw weekend en dus weer voor enkele vrije dagen, wreed ambetant dat ik der geen gebruik kan van maken om wat te lopen maar dat komt wel. Gezien de kids terug wat activiteiten gepland hebben zal bibi regelmatig aan het stuur van zijn bolide (c3) te zien zijn. Verder wordt het weer bibberen voor de radio zaterdagavond om het verloop van de voetbalmatchen te volgen. Zeker moedertjesdag niet vergeten, dus aan alle mama's een dikke proficiat voor zondag. Veel kracht en moed aan diegenen die dit het meest vandoen hebben en veel leute en plezier aan diegenen die er de kans toe krijgen. Maak er een goeie van .....
Gisteren op doktersbezoek geweest om, voor ik aan de voorbereiding van een nieuwe marathon begin mijn onderstel te laten keuren. Ik moest op een glazen plaat staan en dan lopen op een loopband en volgens de dok heb ik een serieuze agressieve knik in de linkerenkel(?) Met als resultaat loopzooltjes en hij kent een echte vakman waar ik zeker moest langsgaan dus afspraak gemaakt maar die persoon kan me maar zien op 3/6 tzullen kalme loopweken worden... start ik een loopblog en lap gedaan met lopen. Maar geen gezaag en geklaag er zijn er die zouden tekenen om in deze situatie te zitten dus..
Nu is het zondagavond en ik zit hier ferm op mijn zenuwen naar de match Tubbeke - Anderlecht te luisteren, zoals je kan zien aan de kleuren van deze blog heb ik echt wel een serieuze voorkeur als het op voetbalploegen aan komt, RSCA 4 ever voor mij al van mijn 8 jaar, (sorry Koen).
Ik zit dus halfweg mijn "genietweekend" en al veel moois gezien, Roland, Dolfijntjes, Heidi en morgen nog de sauna, een dikke gelukzak ben ik. Het is wel even schrikken toen ik de blog van Frank Spencer zag, even doorklikken hiernaast, ik weet maar al te goed hoe gezondheid boven alles staat als het over gelukkig zijn gaat , daarom veel erg veel moed en sterkte Phil, mijn gedachten zijn bij je.
Morgen naar de dok om te zien wat me moeten doen om voor eeuwig verlost te zijn van die vervelende Triggerpoint kwetsuren, een zooltje dringt zich op, mij niet gelaten als de pijn maar verdwijnt, ik verlang echt om terug regelmatig te lopen en ik mis het volgen van een schema enorm, kan ik nu al verslaafd zijn?
Ja op loopgebeuren ist hier erg kalm, ik wacht de consultatie af maandag met de sportarts maar het kriebelt wel hoor om met zo'n mooi weer een loopje te kunnen doen. Verder zal het wel leuk worden dit extra lang weekend, straks naar optreden van Roland in Brugge, morgen naar de dolfijntjes in Kortrijk zaterdag eens Ikea verkennen te Gent, zondag klusje opknappen bij mijn ouders te Oostende en maandag een lekkere sauna, zeg nu zelf hier kan je niet rouwig om zijn niet. Geniet ze.
Gisteren kwam het laatste dreamteam cadeautje aan, een stapel exemplaren van Runners World waar ons eindverslag in te vinden is. Verder ook alle Nederlandse tijdschriften met een verslag over het dreamteam, hun boekje blijkt 30% anders te zijn dan de onze. Het spreekt voor zich dat er meer op de locale wedstrijden wordt gefocust en ook wanneer men bekende landgenoten interviewt neemt men personen uit het specifieke land. Wat ik vooral beter vind aan de Nederlandse boekjes zijn de columns van Dolf Jansen. Ik kende die kerel al van de presentatie van Pinkpop op tv verder zag ik al eens een optreden van hem op de Nederlandse zenders en tijdens het dreamteam avontuur entertainde hij ons tijdens het ontbijt in Zandvoort. Hij is echt sterk en zelf een enorm goede loper, ik lees nu zijn laatste boek echt een aanrader als je houdt van lopen & humor. In de Belgische versie is die plaats gereserveerd voor Ivan Sonck, nu is dit zeker een persoon met veel loopverstand en ervaring maar lachen met Sonck komt net zo vaak voor als een Keniaan die buiten de tijd binnen komt op een marathon... Maandag mag ik naar de sportarts en vandaar gaan we mijn onderstel laten filmen om zo de positie van de loopstokken te bepalen vervolgens een zooltje en ik ben niet meer te stoppen, zo zie ik het toch voor me of het ook zo zal zijn...?
Dames en heren mag ik even uw aandacht, de reus van Vlaanderen (zie link hiernaast) liep zomaar eventjes de marathon van Antwerpen in 3.13
Gisteren was ik op een feest te Waasmunster waar Dirk ook ging aanwezig zijn na zijn marathon, toen hij daar inderdaad in de namiddag toekwam kon niets doen vermoeden dat hij een marathon in de benen had laat staat een marathon met zo'n tijd, dikke proficiat, hij zat nog relatief fris en moest waarschijnlijk nog beseffen wat hij had voor elkaar gekregen.
Dat zijn tijden waar je enkel kan van dromen maar tevens niet voor iedereen weggelegd, daarom is de marathon meer dan andere sporten echt wel een strijd tegen jezelf en telkens proberen die grens te verleggen ook al zit er een belachelijk verschil tussen onze tijden ik wil de strijd aangaan met de 4 uur limiet bij Dirk komt de 3 uur grens in zijn vizier.
De mensen die mijn Runners World uitstapjes volgden weten dat ik 2 maal tijdens mijn marathon voorbereiding af te rekenen had met een kuitblessure. Geen spierverrekking of scheurtje nee, een echte 'Triggerpoint' kwetsuur. Ach ja voor gewone zaken zit je hier aant verkeerd adres. Toen ik een 5-tal weken voor de Coolsingel bij de sportarts was vertelde die me dat het eerst tijd was voor het betere oplapwerk om zo die marathon tot een goed einde te brengen en dat we nadien eens tegoei gingen zien met footscans enz of we geen zooltje nodig hebben.(met we bedoeld hij ik dus hé). Ik loop die marathon geen pijntje, ik rust 2 weken , geen pijntje, loop ik gisteren 10 km erg relax en totaal zonder veel inspanning....krijg ik daar wel weer last van zeker??? Hoe kan da nu? Zit dien triggerpoint in mijn hoofd? (der moet toch iets inzitten niet?) of ist Voodoo van dien dok? Ik weet het niet maar best eens een afspraak maken zeker. Een mens is al een raar dier maar een loper...amaai.
Eventjes de huidige doelstellingen duidelijk maken. Waarom doe ik hier deze handel open? Wel, ik vond het leuk om die stukjes te schrijven op Runners World en ik kan deze blog ook gebruiken als een soort logboek(handig) en het helpt me om regelmatig alles op een rijtjes te zetten en ben altijd al een fan geweest van de loopblogs van mister en miss Spencer ook Koen volg ik regelmatig, eigenlijk dus redens genoeg om verder te doen en steekt het echt tegen dan sluit ik de zaak, ja toch.
Na een voor mij succesvolle, en dan bedoel ik het volledige traject, marathon van Rotterdam heb ik de smaak te pakken. Ik wil 1 a 2 marathons per jaar lopen, ik geniet naast D-day ook erg van de weg er naartoe, daarom stippel ik op voorhand al enkele zaken uit. Eerstvolgende marathon wordt dus op 18/10/09 die van Reims. ik ga trainen met de scheurkalender van Rob, deze trainingen starten dus marathondag min 100 dagen dat valt strak na onze camping reis begin juli.
Tot die tijd regelmatig lopen is zo'n 3 maal per week verschillende afstanden, plus zorgen dat ikk de marathontraining kan starten met zo'n 80 kilo en op wedstrijddag dicht teegen de 75 zit. Krijg er al ferm goesting in.
Amaai, ik zie dat ik hier ooit begon met een soort loopblog, ik zie tevens ook mijn goede voornemens, er is echt waar ongelooflijk veel gebeurt... ik weet niet goed waar te beginnen, maar op eind van die maand november werd ik uitgekozen om deel te nemen aan het project 'Dreamteam' van RUNNERS WORLD... Ongelooflijk dat dit mij kon overkomen, deel van dit project waren de tekstjes die we wekelijks over onze ervaringen lieten verschijnen die van mij begon zo...
1-12-2008
Wat een leuke start. Ging ik vrijdag om 11.30 nog wat onwennig binnen in het sportcentrum van Amerongen, die lichte vorm van zenuwachtigheid was nergens voor nodig, zo bleek. Iedereen deed zijn uiterste best om zon ongedwongen mogelijke sfeer te creëren, wat wonderwel lukte. De kennismaking met de andere lopers was voor mij al een meerwaarde op zich, als non wedstrijd loper kon ik met veel fascinatie luisteren naar de ervaringen van mijn loopbuddys.
Een betere motivatietraining kan je jezelf niet toewensen, om te horen hoe Sabine met gemak haar eerst marathon tot een goed einde bracht net 3 weken geleden, of hoe Harry liefst in de voormiddag traint in de duinen, de ervaringen van Lianne op de halve, of hoe Claudia er toe kwam om met hardlopen te beginnen en de progressie die ze maakte, en verder het zoeken van Geert naar zijn persoonlijke limieten en dan is er nog de man die geen limieten lijkt te hebben, Ruud een marathon veelvraat die niet eens zwaar tilt aan het feit dat 14 marathons per jaar enorm is.
En toch gaven deze mensen samen met de Runners World equipe me het gevoel dat ook ik hierbij hoorde, knap hoor. We werden helemaal in het nieuw gestoken van loopkledij met zonnebril tot hartslagmeter met footpod. Een footscan deed ons het aangepaste schoeisel kiezen en weg waren we naar buiten om de straks te verschijnen fotootjes te schieten.
Na de infomeeting met Rob onze trainer konden we gezellig afronden bij een broodje en een glaasje fruitsap. Vanaf 1 december begin ik met het loopschema eerst nog erg gezapig later wat intenser, 04/05/09 lijkt nog veraf en toch ook zo dichtbij. Ik heb echter één zaak voor op mijn collegas als ik aankom heb ik zeker een PR beet, daar ga ik voor.
alle andere schrijfsels staan op Runners world bij dreamteam en dan mijn naam natuurlijk, kijk maar eens, ik zie je later wel teug. groetjes.
Wat zal 2010 brengen??? Wat zijn de doelen of wat wil ik voor 2010...
, de enorm belangrijke doelen wil ik iets specifieker zijn en meer gericht naar de inhoud van deze blog toe:
(weer grijs weer? allé niet helder of zonnig dus)
Tja het is mijn eigen fout en ik weet het, maar als je geen maat kan houden dan kom je zo van die weekends tegen die overboekt zijn.
Nog 10 dagen te gaan en dan is het groot feest, super!!
Nog 17 dagen en de marathon van Reims komt eraan.
Het loop weekend verliep zowat als gepland.
Ja ok, ik had mijn muziek wel bij toen ik zaterdag begon aan mijn dikke 30 km van St. kruis Brugge naar Gistel maar mc. Hammer stond niet op de tracklijst en toch...
Gisteren zo'n 22 km gelopen via de oude tramroute van Gistel naar Wynendale en... terug natuurlijk.
Het liep lekker dit weekend, 10 km op vrijdag, 10 km op zaterdag en 20 km op zondag, allemaal lekker vlot zonder problemen, dat heeft de burger moed.
Dit weekend was een beetje van alles en zo ga ik het hier ook neerpennen, je vindt de weg wel en anders moe je het maar eens vragen...
Iemand soms gezien wat RSCA deed tegen de nr 2 van Turkije?
Ja hoor deze jongen was op de afspraak, deze namiddag stond hij netjes op tijd in Torhout, waar vrijdag honderden helden zullen passeren, om er zijn wonderzolen op te halen.
