Vandaag mocht ik, 36 dagen na de borstoperatie, op tweede controle bij prof. Monstrey.
dr. Van Waes kwam eerst langs en ging dan mijn vragen met Monstrey bespreken, die dan ook nog eens kwam kijken.
Ik sprak over mijn abnormale vermoeidheid. Daar heeft hij niets mee gedaan. Geen vitaminenkuur, geen bloedafname. Ik heb daar ook niet naar gevraagd, dat ben ik dan weer vergeten.
Nochtans nam hij wel zijn tijd voor mij (dr. Van Waes).
De fronskes die er nog zijn aan de linkerkant zullen nog wegtrekken volgens hem. Een uitgebreid bad mag ik pas nemen als alle korstjes weg zijn, om alzo het schoonst mogelijke resultaat te verkrijgen. Sporten laat ik best nog een week of twee en heffen beperk ik ook nog steeds het beste. Daarbij is het aangewezen om mijn lichaam te volgen en niet op pijnstillers te leven maar het dan wel rustiger aan te doen. Ik neem de laatste dagen trouwens maar 1 pijnstiller meer per dan. Rond drie, vier uur begin ik pijn te voelen en dan neem ik me er eentje, waarmee ik het doe voor de rest van de dag. Dus dat valt goed mee.
Daarnaast stelde ik de vraag naar meta of phallo. Blijkbaar doet de plastisch chirurg geen meta. Dat gebeurt op urologie. Dat was nieuw. Monstrey vroeg of ik de presentatie wou krijgen over de phalloplasty, 'of is het te vroeg daarvoor?' Aangezien er tijd was voor mij en ik geïnteresseerd was, mocht dr. Van Waes me de presentatie doen. Een mooie powerpoint en degelijke uitleg. Het is duidelijk dat ze de phalloplastiek promoten. Jeetje, wat lijkt dat me een zware ingreep. En dan is het nog niet gedaan want dan moet de erectieprothese nog komen. Er is ook veel aandacht besteed aan mogelijke complicaties. In de meeste gevallen komt het uiteindelijk allemaal wel goed. Maar toch...
Ik weet het nog niet hoor.
Moet dit wel? Is dit niet teveel van 't goeie? Echt man zal ik toch nooit worden. Is het niet genoeg om er afgezien van wat in de broek zit, er uit te zien als man? Nja, niet helemaal want ik blijf wel met een gat zitten dat er eigenlijk niet hoort. Anderzijds is het voor de intimiteit met mijn partner toch wel best okee dat we zo close kunnen zijn.
Ik denk dat ik het tijd moet geven.
Strict genomen, als ik alleen aan mezelf mag denken en niet aan het feit dat ik een partner en kinderen heb, en niet aan het feit dat ik bang ben van operaties en recuperaties, dan zou ik wel gaan voor zo'n phalloplastiek. In praktijk is er echter met veel rekening te houden, en dan weet ik het nog zo niet...
En of de meta daar dan iets aan verandert of niet? De metadoioplasty is ook een operatie natuurlijk. Feit is wel dat je arm daar niet bij 'beschadigd' wordt (de penis is bij een meta-operatie de clitoris met urinebuis; bij phalloplasty wordt de penis gemaakt van huid uit je arm). Het zichtbare aspect is anders. Het zichtbare met kleren aan. Zonder kleren lijkt het bijna alsof je niets hebt en het is bovendien niet zeker of je staande kan plassen (wat bij de phalloplasty 100% is).
Ach wat. Ik weet dat dit vraagstuk het eerste jaar eigenlijk toch niet aan de orde is. Monstrey zei: 'maak volgend jaar voor de grote vakantie een afspraak met Hoebeke als je meer info wil over de meta.' Dat betekent dat ik een schooljaar nadenktijd heb.
Ik laat in die tijd alles maar rustig aan groeien (letterlijk en figuurlijk).
O ja, Van Waes vond mijn borst goed. Mannelijke look (ze nemen niet alle borstvet weg zodat er een gespierde mannelijke look ontstaat) is goed gelukt. Monstrey zei wel dat de bobbeltjes die aan de 'gleuf' (wat het ooit was) zitten evt. later weggewerkt konden worden met een kleine correctie. Hij stelde dan ook voor dat ik over 6 maand terug op controle zou komen als alles goed genezen was.
Ik hoop dat het goed genoeg is. Ik hoop dat er niet meer verder aan gesleuteld moet worden. Ik vind operaties en ziekenhuisverblijven écht niet tof. Neen, een transitie onderga je echt niet voor je plezier...
|