Voila, morgen is het dan zover. Dan word ik om 8 uur in het UZ verwacht. Spannend

Ik ga er met de trein naartoe, wellicht gepakt en gezakt voor 7 dagen.

Ik moet zeggen dat ik de laatste nachten toch niet goed slaap hoor. Ik heb best wel wat spanning. Ik ben eigenlijk echt bang. Bang voor de operaties. Bang voor de pijn. Bang voor het moeilijke dat het allemaal gaat meebrengen tot wanneer ik goed hersteld ben. Pfff. Niet eenvoudig, goed om te gaan met die angst.

Eigenlijk zou ik willen zeggen 'laat deze beker aub aan mij voorbijgaan'. Uit angst zou ik deze operaties liever niet hebben. Uiteraard weet ik dat het op lange termijn juist wel goed voor mij is dat ik deze operaties zal gehad hebben, maar toch hé. Gedreven door angst...

Duim maar allen mee voor mij dat alles voorspoedig mag verlopen!