|
Ik zag er goed uit vandaag. En passabel.
Ik had een mondeling examen en kleedde me op: deftige zwarte jeansbroek, wit hemd, zwarte das, grijze kostuumvest.
Een jaar geleden droeg ik dezelfde das en wit hemd (met toen een zwarte vest erover). Als ik er aan terugdenk schaam ik me wat. Ik zie er nu veel beter uit, veel passabeler, een knappe jongeman.
Wellicht schaam ik me over enkele jaren ook hier weer over, omdat ik er als 32jarige zo piepjong uitzag in mijn kostuum.
Eigenlijk is de RLT, de real life test, de fase waarin het genderteam van je verwacht dat je in de gewenste genderrol gaat leven (wat je zelf ook wel wil) maar waarin je nog niet als dusdanig gelezen wordt door mensen, de moeilijkste van allemaal in een transitie. Het leven is stukken comfortabeler als je juist gelezen wordt. Dat ervaar ik nu toch elke dag, en ik zie het nog steeds als een wonder.
Naast borsthaar begin ik ook buikhaar te krijgen. Ik vind het wel mooi, hoe dat zo rond mijn navel groeit in een patroon dat het van twee kanten een lijn vormt in het midden.
Ik begin nu wel een bierbuikje te krijgen (ja, toch wel van bier te drinken. Tegenwoordig smaakt het me heerlijk als ik 's avonds met een biertje neervlij voor tv of voor pc. Een beetje bodyworkout zou van pas komen. Maar ach, mannen met een buikje, da's geen probleem. 't Is alleen voor mijn gezondheid dat het beter is zonder buik. Een gezonde geest in een gezond lichaam, dat is wat ik wil.
Alles goed dus op transitievlak.
|
