 |
|
|
| Een poëtisch geheugenpaleis |
| Gedichten, versregels en teksten in diverse talen. Ze horen mij toe, omdat ik ze alle uit het hoofd ken. Ik zette ze blijvend bij in mijn geheugenpaleis. Samen vormen ze een geleend zelfportret.
Deze blog houdt mijn geheugenpaleis in goede conditie.
De vertalingen (geen herdichtingen) zijn van mijn hand en bedoeld als steuntje bij de lectuur van de originelen.
|
|
| 20-09-2015 |
 Harba lori fa... |
Een smeins morgens vroeg
Hertog jan I van Brabant (1252/54-1294)
(?)
Een smeiens morgens
vroeg
was ik opgestaan,
In en schoon
boomgaardekijn
Zoud ik spelen
gaan.
Daar vond ik drie
jonkvrouwen staan.
DEne zong vore, dander
zong na:
Harba lori fa,
Harba, harba lori fa,
Harba lori fa.
Toen ik verzag dat
schone kruid
in de boomgaardekijn,
End ik verhoorde dat
zoete geluid
van de mageden fijn,
Toen verblijdde dat
herte mijn
Dat ik moeste zingen
na:
Harba lori fa,
Harba, harba lori fa,
Harba lori fa.
Toen groette ik die
allerschoonste
die daar onder stond,
Ik liet mijn armen
al omme gaan
Ter zelfder stond.
Ik woude ze kussen
aan hare mond.
Ze sprak: laat
staan, laat staan !
Harba lori fa,
Harba, harba lori fa,
Harba lori fa.
Hertog Jan I van
Brabant is een van de (niet zo vele) landvorsten
die ik een warm hart toedraag. Landvorst: goed te begrijpen: ik ben een
Brabander, geen Vlaming. Brabant, niet Vlaanderen, is mijn kleine vaderland.
Normaal dus dat ik Jan I van Brabant een landvorst noem. Jan I was een Schöngeist: een minnaar van kunsten
en letteren en een minnedichter. Hij stierf in 1294 ten gevolge van een wonde
die hij opliep tijdens een tornooi.
Dit gedicht wordt aan
hem toegeschreven. Het is een ode aan de muziek en aan het vrouwelijk schoon.
Harba lori fa is
mogelijk een verbastering van lherbe fleurs fait, metafoor voor de lente,
die het leven (inclusief het
liefdesleven) dynamiseert.
Bijlagen:
1 Hetog Jan I van Brabant: ons Brabants
volkslied.
2 Een smeien smorgen vroeg: video, gezongen versie.
Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=2w05YNLevfA
http://www.youtube.com/watch?v=XLhX11-ATpo
20-09-2015, 00:00 geschreven door Willy Schuermans 
|
|
|
Categorie:01 O schone moedertaal
|
|
| 14-09-2015 |
| Vuur en cultuur... |
Prometheus
J.W. Goethe (1749-1832)
(
)
Ich kenne nichts
Armeres
Unter der Sonn als
euch, Götter!
Ihr nähret kümmerlich
Von Opfersteuern
und Gebetshauch
Eure Majestät
Und darbtet, wären
Nicht Kinder und
Bettler
Hoffnungsvolle Toren.
(
)
(...)
Geen grotere sukkels ken
ik
Onder de zon, als
jullie goden!
Jullie voeden zorgelijk
Met offergaven
En gebedsgezucht,
Uwe majesteit,
Kalen zouden jullie
Als kinderen en
bedelaars
Geen hoopvolle dwazen waren.
(
)
Goetheanus sum. Ik ben
een Goethe-fan. Op de middelbare school werd deze Duitse Icoon goed verborgen
gehouden. Niet de minste van de geestelijke misdrijven die op middelbare
scholieren gepleegd worden. Maar alla, je moet in het volwassen leven ook nog
iets kunnen ontdekken. Dat deed ik dan, en grondig ook: mijn Goethe-bibliotheek
bestaat uit enkele honderden exemplaren
Dit beroemde en beruchte jeugdgedicht van Goethe ontlokte in
de 18de eeuw in Duitsland de
zogeheten Philosophenstreit. Wie er meer over weten wil leze op mijn
Spinoza-blog het artikel van 18.01.2014(www.bloggen.be/spinoza, categorie 'spinoziana') . Het gedicht behandelt bovendien een Griekse basismythe,
die ons iets leert over onszelf en het ontstaan van de beschaving.
Bijlage
Prometheus, volledige versie, met
passie voorgedragen in het Duits.
Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=qAFmidV0hUk
14-09-2015, 00:00 geschreven door Willy Schuermans
|
|
|
Categorie:04 Süsse Sprache Deutschlands
|
|
| 11-09-2015 |
| Studententijd |
Komm, giess mein Glas noch einmal
ein,
Reinhard Mey (1942)
Komm, gieß mein Glas noch einmal
ein
Mit jenem billgen roten Wein,
in dem ist jene Zeit noch wach,
Heut trink ich meinen Freunden nach.
Bei diesem
Glas denk ich zurück
An Euch, mit denen ich ein Stück
Auf meinem Weg gegangen bin;
Mit diesem Glas trink ich im Sinn
Nach Süden, Osten, West und Nord
Und find Euch in Gedanken dort,
Wo immer Ihr Zuhause seid,
Seh die Gesichter nach der Zeit
In meinem Glas vorüberziehn,
Verschwommene Fotografien,
Die sich wirr aneinanderreihn:
Und ein paar Namen falln mir ein.
Karl, der
sich nicht zu schade fand,
Der, wenn es mulmig um mich stand,
So manche Lanze für mich brach.
Auf Klaus, der viel von Anstand sprach
Und der mir später in der Tat,
Die beste Pfeife geklaut hat.
Mein Zimmernachbar bei Frau Pohl,
Der nach Genuß von Alkohol
Mein Zimmer unerträglich fand
Und alles kleinschlug kurzerhand.
So übte der sich damals schon
Für seine Weltrevolution.
Dem stets
betrunknen Balthasar,
Der immer, wenn er pleite war,
Seinen Kredit bei mir bekam,
Und wenn ich mich selbst übernahm,
Dann zahlte stets der Franz für mich,
Bis Balthasar die Schuld beglich.
Volker und Georg, die mit mir
Brüderlich teilten Schnaps und Bier,
Die fahrn zu dieser Zeit voll Rum
Auf irgendeinem Pott herum,
Auf irgendeinem Ozean
Und spinnen neues Seemannsgarn.
Verwechsle
ich Euch, vergaß ich Dich,
Läßt mich mein Gedächtnis im Stich?
Vieles ist schon so lange her,
Kenn ich nicht alle Namen mehr,
So kenn ich die Gesichter doch
Und erinnere mich noch.
Und widme Euch nicht wenger Raum,
Geschrieben haben wir uns kaum.
Denn eigentlich ging keiner fort:
In einer Geste, einem Wort,
In irgendeiner Redensart
Lebt Ihr in meiner Gegenwart.
Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=Xlc_SIH47yE
11-09-2015, 00:00 geschreven door Willy Schuermans
|
|
|
Categorie:04 Süsse Sprache Deutschlands
|
|
| 07-09-2015 |
| Klein wild |
To
Crazy Christian
Ernest Hemingway (1899-1961)
There was a cat named
Crazy Christian
Who never lived long
enough to screw
He was gay hearted,
young and handsome
And all the secrets
of life he knew
He would always
arrive in time for breakfeast
Scamper on your feet
and chase the ball
He was faster than
any polo pony
He never worried a
minute at all
His tail was a plume
that scampered with him
He was black as night
and as fast as light.
So the bad cats
killed him in the fall.
Finca Vigia, Cuba, 1946
Zotte Christiaan was
een kat
Nooit werd ie oud
genoeg om te neuken
Altijd welgezind was
ie, jong en mooi
Ingewijd in alle geheimen
van het leven
Netjes op tijd kwam hij
voor zijn morgenmaal
Liep je voor de voeten,
ging achter de bal aan
Sneller was ie dan een polo ponny
Geen ogenblik maakte
hij zich zorgen
Zij staart was een
pluim die hem volgde
Zwart was ie als de
nacht en sneller dan licht.
Slechte katten maakten
hem dood in de herfst.
Hemingway, nog altijd
een Amerikaans icoon, joeg in Afrika
graag op groot wild maar hield ook van klein wild, zoals uit deze
poezenpoëzie blijkt. Geen meesterwerk:
een kattebelletje zeg maar, geschreven naar aanleiding, vermoed
ik, van de aanslag op zijn kat.
Bijlagen:
1 Korte biografie van Ernest Hemingway (Engels)
2 Interview t.g.v. de toekenning van de Nobelprijs. Deze oude filmbeelden werden opgenomen in zijn woning, Finca Vigia in Cuba. Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=AFSe4hpxu3M
http://www.youtube.com/watch?v=VXdoedQSQuo
07-09-2015, 00:00 geschreven door Willy Schuermans
|
|
|
Categorie:05 Engelse dichters
|
|
| 06-09-2015 |
| De maan en een kano |
Melopee
Paul van Ostaijen (1896-1926)
Onder de maan schuift
de lange rivier
Over de lange rivier
schuift moede de maan
Onder de maan op de
lange rivier schuift de kano naar zee
Langs het hoogriet
langs de laagwei
schuift de kano naar
zee
schuift met de
schuivende maan de kano naar zee
Zo zijn ze gezellen
naar zee de kano de maan en de man
Waarom schuiven de
maan en de man getweeën gedwee naar
de zee
De liefde voor de poëzie
is me meegegeven in de literatuurlessen (die waren er toen nog) op de
middelbare school. De nadruk viel in die lessen op de traditionele dichtkunst.
Modernisten als van Ostaijen kwamen evenwel ook om de hoek kijken.
Toen ik wat meer op
eigen poëziebenen stond, ging ik op trektocht door de modernistische, de avant-gardistische,
de atonale dichtkunst en hoe dat toen ook heette
Er bestond in die dagen een goedkopeboekjesreeks , die Oievaarpockets
heette, met ruim aandacht voor dichters. Ik besteedde mijn zondagscentjes Nieuwe griffels, nieuwe leien een bloemlezing van
moderne dichters, samengesteld door dichter Paul Rodenko, die vele herdrukken kende. Antiquarisch nu nog steeds een gezocht boekje, toen gewoon een pocketje nr. 8.
Twee korte gedichten
van van Ostaijen klikte ik in mijn jongere dagen vast op mijn nu wat sletige harde
schijf. Zijn Melopee is er een van.
Bijlagen
1 Van Ostaijen,
Melopee, video met voordracht
2 Van Ostaijen, Melopee, fotovideo met tekst en
voordracht
Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=ApAQYW8idDw
http://www.youtube.com/watch?v=ZATJP61hdOk
06-09-2015, 00:00 geschreven door Willy Schuermans
|
|
|
Categorie:01 O schone moedertaal
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
