Doordat er op zaterdagnamiddag GEEN wedstrijden op Schiervelde gespeeld mogen worden, zal de wedstrijd van de Provinciale U13 (U13B) meer dan waarschijnlijk "omgedraaid" worden, m.a.w. in plaats van thuis tegen FC Poperinge, zal de match doorgaan op diezelfde zaterdag, maar dan wel in FC Poperinge en waarschijnlijk om 16.30 uur. Verdere info volgt ...
Geven de frituren in Schaarbeek meer waar voor hun geld ? Of kunnen de mama's van onze spelers iets minder koken ? Feit is gewoon dat de tegenstander van zaterdag bestond uit een aantal ferm uit de kluiten gewassen kleurlingen. De twee centrale verdedigers, de rechtsachter en de centrale middenvelder van de ploeg deden zelfs Andreas en Kenneth (onze twee torens) "omhoog kijken". Niet dat deze mastodonten wereldvoetballers waren (verre van), maar door hun macht & kracht hebben ze toch ontegensprekelijk een voordeel. En laat net dit soort tegenstanders voor onze ploeg in principe een probleem vormen : ook in de aanvangsminuten bekeken we ze met iets te veel angst en schrik in de ogen. Gaandeweg kregen we echter in de gaten dat we voetballend zoveel sterker waren dan hen. Alessandro Beel en Louis Callens kwamen beiden oog in oog met hun doelman, doch overhaasting, in een perfect "huwelijk" met onze schandalige grasmat, zorgden ervoor dat hun poging naast of over ging. Twee pogingen van Arne Naessens gingen net naast, een poging van Andreas Hemelaere werd door een Schaarbeekse Boom afgeblokt en Louis Callens werd onterecht "afgevlagd" (aflevering 1). Aan de rust dus 0-0, daar waar we duidelijk een voorsprong verdiend hadden. Eigenlijk speelden we met gans de ploeg een aardige pot voetbal, ondanks een paar storende factoren (krachtvoetbal van de bezoekers en een -ik blijf het herhalen- schandalig veld). Na rust bleven we de betere ploeg en vooral geduldig zoekend naar een goal die "moest" vallen : al werden eerst pogingen van Louis Callens, Andreas Hemelaere en Alessandro Beel door pech & doelman gestopt. Eénmaal diende Bert Knockaert te ontwaken uit zijn vroege winterslaap, doch Bert zorgde met deze redding ervoor dat we niet onverdiend achterkwamen. Louis Callens werd nogmaals onterecht op buitenspel betrapt (aflevering 2). Dan maar alles-op-alles met een dubbele spits en omvorming tot 4-4-2. Simon Verlinde werd ingebracht als tweede spits, nadat hij in de eerste helft brutaal werd aangetrapt "van-achteren". De oververdiende goal viel er tenslotte tien minuten voor tijd : een hoekschop van Louis Callens werd door Alessandro Beel aan de tweede paal binnengekopt. Komisch eigenlijk dat je net in een wedstrijd tegen een "torenhoge" verdediging erin slaagt op corner te scoren Het zorgde voor bevrijding binnen de zwartwitte troepen want Schaarbeek werd nu helemaal weggespeeld. Andreas Hemelaere (centraal, samen met Arthur Geldhof, bezig aan een keigoede partij) zorgde na een achteruittikker van Simon Verlinde met een grondscherend schot voor de geruststellende tweede goal. De score kon zelfs nog opgelopen hebben na een redding van de doelman op een schot van Louis Callens en een poging van Guanitto Werbrouck voorlangs. Een zege die enerzijds ruimschoots verdiend was en die anderzijds gelukkig nog steeds aantoont dat techniek en "voetbal" primeert op macht, kracht en gestalte.
Het voetbal is een spelletje waarbij de winnaars juichen en de verliezers treuren. Soms wordt dit vergeten : KSVR won en hoort dus te juichen. We zijn een ronde verder en dat is het belangrijkste. Laat ons eerst en vooral stellen dat Sc Wielsbeke een meer dan stevige tegenstander was : er loopt veel zwakker rond in onze eigen nationale reeks dan deze witgelen. Een betrouwbare doelman zonder foutjes, een secure verdediging en een keigoede cntrale middenvelder !! Lucas Maertens overleefde de opwarming, doch verklaarde zichzelf niet fit genoeg om de wedstrijd aan te vangen. Zelf hadden we terug enkele kansen nodig om de score te openen, al zagen we enkele deftige combinaties via beide flanken. De 1-0 kwam er op een mooie voorzet van de degelijk spelende Toon Lamote, mooi binnengekopt door Simon Verlinde. Wat later een lange rush op rechts van Louis Callens, wiens voorzet door Guanito Werbrouck tegen de paal werd getrapt. In de herneming was Simon Verlinde er echter kippensvlug bij om de 2-0 te scoren. Er volgden nog enkele flankaanvallen en een tweetal rushes "door het hart" van de Wielsbeekse defensie vanwege Andreas Hemelaere, maar de score bleef 2-0 aan de rust. Onmiddelijk bij start van de tweede helft was er een balrecuperatie van Toon Lamote, gevolgd door een lange solo van Louis Callens die de 3-0 scoorde. In plaats van op zoek te gaan naar verdere treffers, werd het spel echter slordiger. Met een mooie boogbal scoorde Wielsbeke zelfs een verdiende eerredder. Meer zelfs : doordat wij vertikten verder verzorgd aan te vallen en zelfs nonchalant begonnen te verdedigen slikten we een tweede tegengoal, zodat er weer spanning in de wedstrijd kwam. Meteen echter het sein om de zwartwitte gaspedaal weer wat harder in te duwen : een actie van Louis Callens op rechts werd door Arne Naessens binnengekopt. 4-2 cijfers en een ronde verder en een warme proficiat voor de goedvoetballende, moedige bezoekers uit Wielsbeke. Nog vermelden dat de wedstrijd startte met een minuut stilte ter nagedachtenis van "Lieve" (de echtgenote van Gilbert). De u13 wenst Gilbert dan ook veel sterkte in deze moeilijke periode !
Beker van België : derde ronde KSV Roeselare - Sc Wielsbeke dinsdag 13.11.2012 wedstrijd 19.30 uur aanwezigheid Schiervelde 18.30 uur
Robbe Platteeuw Thorn Werbrouck - Axel Maertens - Viktor Dierynck - Lucas Maertens - Kenneth Provost Louis Callens - Arthur Geldhof - Lowie Raveschot - Toon Lamote Alessandro Beel - Arne Naessens - Guanito Werbrouck - Simon Verlinde - Andreas Hemelaere
De spelers die niet dienen te spelen (zo rusten o.a. Dries Loosveldt & Senne Vanbrabandt eens) zijn VRIJ. Er zijn immers geen velden vrij om te trainen.
We hadden een syndroom, zoveel was zeker. We wisten enkel niet wat het was : konden we niet winnen na een busverplaatsing ? Of konden we niet winnen op kunstgras ? Feit is dat onze enige zege "op vreemde bodem" gebeurde na een busloze verplaatsing op het grasgroene gras van Standaard Wetteren. Wat het echter ook was, we hebben "het" overwonnen en met klank. Op het kunstgrasveld van de vinnige en soms brutale Brusselaarkes haalden we een mooie 0-5 zege. De eerste kans was voor de thuisploeg, maar in een schermutseling hielden we met man en macht net stand. Onze eerste dreiging kwam er via vrije trappen van Senne Vanbrabandt en Kenneth Provost, beiden te hoog gemikt. Dan maar via de flanken, ons geslaagd concept van voorgaande week. Doorbraak van Guanito Werbrouck op links, gemeten voorzet en Louis Callens kwam mooi voor zijn verdediger om zijn "eigen syndroom" naar het verleden te schieten. Hij kan dus wel degelijk scoren : 0-1. In de daaropvolgende aanval besloot Simon Verlinde de plaatselijke verdedigers eens nerveus te maken. Zijn storend werk leverde uiteindelijk een penalty-hands-fout op : de elfmeter werd kalm omgezet door Arne Naessens. De thuisploeg had het even moeilijk met die dubbele tegengoal en werd iets brutaler : de onzen verdwenen meteen uit de wedstrijd en dachten niet meer aan voetballen. Een werkpuntje voor onze troepen, zoiets dienen we te vermijden. Na rust leek het aanvankelijk alsof we de wedstrijd zelf nog wat spannend wilden houden : Alessandro Beel en Louis Callens vertikten het te scoren en ons deklatsyndroom werd even een paalsyndroom toen twee schoten van enerzijds Louis Callens en anderzijds Axel Maertens de paal raakten. Uiteindelijk viel de 0-3 dan toch na een dieptebal van Arne Naessens en afwerking door Alessandro Beel. Wat later stuurde Kenneth Provost diezelfde Alessandro Beel diep en de 0-4 was een feit. De slotgoal was een "atoom" -knal van Simon Verlinde, op pass van Guanito Werbrouck. De mooie 0-5 eindcijfers zorgden voor een aangename terugreis. Enkele kilometers verderop bleek leider FC Tubize uiteindelijk met 1-2 onderuit te zijn gegaan tegen Fc Brussels, zodat de kloof tussen ons en FC Tubize "krimpt" tot vier punten. Deze week wacht ons een dubbele thuisopdracht : dinsdag in de derde ronde van de Beker van België tegen Sc Wielsbeke, aanstaande zaterdag tegen de nr. 4 in de stand : het gestalterijke, krachtige en op macht spelende Crossing Schaarbeek. Eénmaal terug "thuis" konden we nog genieten van de laatste vijftien minuten van de wedstrijd van U13B, thuis tegen Sc Menen. Op inzet en karakter knokten de Rikkie-boys zich ultiem naar een mooie 1-0-zege na een prachtige goal van Svennja Vanelslander. Alles samen dus een geslaagd weekend : A & B wonnen, Tubize verloor en op een veldje in de buurt van Roeselare, in 4de provinciale C won VP Gits thuis sinds lang nog eens een wedstrijd, maar wat heeft dit in godsnaam te maken met dit verslag ???
Zaterdag 10 november 2012 Woluwe/Zaventem - KSVR U13A 11.30 uur Wedstrijd op kunstgras Adres : Frans Smoldersstraat te St Stevens Woluwe (pas op : U14 speelt op ander adres) verzamelen Schiervelde : 08.40 uur vertrek bus : 08.45 uur
Thomas Vercruysse - Bert Knockaert Senne Vanbrabandt - Kenneth Provost - Thorn Werbrouck - Dries Loosveldt - Axel Maertens Arthur Geldhof - Andreas Hemelaere - Arne Naessens - Guanito Werbrouck Alessandro Beel (?) - Louis Callens - Simon Verlinde
Na de grote thuiszeges tegen Overijse, Sporting West en Diegem haalden onze zwartwitten terug uit met een monsterscore tegen Union, dat weliswaar onderaan geklasseerd staat, maar zelden veel goals tegen krijgt. 12-0 zijn cijfers die kunnen tellen,netjes verdeeld over twee speelhelften. De goals zelf werden "minder netjes" verdeeld : "slokop" Alessandro Beel wou er vijf, spitscompaan Simon Verlinde was tevreden met vier stuks. De "kruimels" werden verdeeld onder de andere scoorders Arne Naessens, Kenneth Provost en Guanito Werbrouck. Over "oneerlijk verdelen" gesproken : Louis Callens heeft besloten niet meer te scoren , maar "assists" te verzamelen. Niet minder dan 7 goals werden aangebracht door Louis. De andere voorzetten kwamen van Guanito Werbrouck (2), Simon Verlinde, Arne Naessens en Axel Maertens. Nog opmerkelijke cijfers uit deze wedstrijd zijn de wedstrijdfases waaruit de goals gemaakt werden. Niet één penalty, corner of vrije trap, maar wel 11 goals uit flankvoorzetten. Ook dit verdient een speciale vermelding. Enkel de laatste goal voor rust (slalom Louis tussen 4 Unionnerkes, schot op doel en geloste bal binnen via Alessandro Beel) werd niet voorbereid via de flanken. Een onmogelijke taak om ieder goaltje apart te beschrijven. Proficiat aan de jongens voor hun prestatie. Volgende week moeten we kost wat kost eens een zege behalen op verplaatsing. Goals : Alessandro Beel (5), Simon Verlinde (4), Guanito Werbrouck, Arne Naessens, Kenneth Provost
Gekwetst : Lucas Maertens, Seppe Verbeke, Kevin Bossée, Lennert Lingier, Matthias Gheysen, Robbe Demeyere Vakantie : Haris Pramenkovic, Viktor Dierynck, Louis Sanders
Veel gekwetsten en enkele "reizigers" zorgen voor een spelerstekort dit weekend. Gelukkig "versterken" twee spelers van de U12 onze rangen dit weekend. Verder vragen wij ook aan drie spelers om "dubbel" te spelen (zowel voormiddag als namiddag) : Guanito, Simon en Thorn. Graag een seintje mocht dit voor iemand echt-echt-echt niet lukken !! Alavst bedankt aan de 2 U12'ers en de 3 dubbelers !!
Zaterdag 03.11.2012 KSVR U13A - Union St Gillis wedstrijd 10.00 uur verzamelen Schiervelde 08.45 uur
Bert Knockaert - Thomas Vercruysse Senne Vanbrabandt - Thorn Werbrouck - Dries Loosveldt - Axel Maertens Kenneth Provost - Louis Callens - Arthur Geldhof - Andreas Hemelaere Guanito Werbrouck - Alessandro Beel - Simon Verlinde - Arne Naessens
Vakantie : Viktor Dierynck, Haris Pramenkovic, Maxime Laperruque Gekwetst : Seppe Verbeke, Kevin Bossée, Lucas Maertens, Matthias Gheysen, Robbe Demeyere, Lennert Lingier
Maandag 29.10.2012 : 19u training ganse groep
Dinsdag 30.10.2012 : 19u training voor diegenen die op woensdag NIET spelen zijnde : Robbe Platteeuw, Simon Keulemans, Andreas Hemelaere, Louis Callens, Arthur Geldhof, Guanito Werbrouck, Simon Verlinde en Axel Maertens
Voetbal is een spelletje waarbij 2 ploegen van 11spelersgedurende 2 x 30 minuten, proberen meer ballen binnen het doelkader en buiten het bereik van de andere doelman te trappen dan de tegenstander. Zo simpel is het reglement. Hoe groot het aanwezige talent binnen je elftal dan ook moge zijn, als je tegen alle basisregels ingaat, kun je dergelijke wedstrijden dan ook nooit winnen. Als samenvatting van de verloren wedstrijd op E. Aalst kan zoiets tellen. Een wedstrijd die je in 99 gevallen op 100 altijd wint. De start was al desastreus : al na amper 25 seconden stonden we 1-0 achter. Gebrek aan concentratie en slap verdedigen waren hiervan de oorzaak. Echter nog tijd zat om het tij te keren. Aalst werd bij de keel gegrepen en zagen we de rest van de helft niet meer terug op onze helft. Doch de stand aan de rust was nog steeds 1-0. Arne Naessens trapte een prachtige volley keihard op de lat, Louis Callens vond tweemaal de doelman op zijn weg, Simon Verlinde trapt ook nog eens op de lat. En verder waren er nog 3 à 4 halve en volledige kansen om te scoren. Maar het spel van de bezoekers was te stereotiep. Alle aanvallen verliepen via de rechterflank en hier zondigden we dus duidelijk tegen de stelling dat voetbal met elf tegen elf gespeeld wordt. De thuisploeg had een grote doelman en een struise centrale verdediger en ook hier faalden we door alle voorzetten of passes in de lucht te versturen, zodat deze luchtballen makkelijke prooien werden. Na rust werden we terug geconfronteerd met het feit dat een helft 30 minuten duurt en start vanaf het eerste fluitsignaal. Net zoals in de eerste helft kregen we al in de eerste minuut een tegendoelpunt te verwerken. Daar waar de thuisploeg daar voor rust nog een aanval voor nodig had, kregen ze tweede goal van ons zelfs helemaal cadeau. Je moet het de thuisploeg qua efficiëntie wel meegeven, één doelkans, twee doelpunten. Het bleef dus beuken voor een goal, maar de geluksfee vertoeft niet graag in de carnavalstad (of juist wel ). Afstandsschoten van Guanito Werbrouck, Arne Naessens, Louis Callens en anderen geraakten niet voorbij de doelman. En twee prachtige vrije trappen van Senne Vanbrabandt hadden zeker een doelpunt verdiend : de eerste strandde op de onderkant van de dwarsligger, de tweede op de binnenkant van de verste paal. Zo oneerlijk kan voetbal dus ook zijn. En om de spanning helemaal op te drijven slaagden we in de slotminuut dan toch in een treffer : op een dubbele hoekschop van Guanito Werbrouck kon Kenneth Provost zijn zevende van het seizoen overhoeks binnenkoppen. Te laat echter want na exact 30 minuten (langer kon de strompelende scheidsrechter fysisch waarschijnlijk niet aan) werd de wedstrijd afgefloten. Een verlies met een zeer zure nasmaak, want absoluut vermijdbaar. En al mogen we stellen dat het geluk ons niet gunstig gezind was (4 ballen op lat en paal is dus echt wel pech !!), voor deze nederlaag dienen we vooral zelf in de spiegel te kijken.
Volgende week, vakantieweek, feestdagweek : doordat trainingsdag donderdag 01.11.2012 op een feestdag valt, wordt er volgende week uitzonderlijk slechts twee keer getraind. De donderdagtraining vervalt !! Ook wordt er op woensdag door vele spelers (6-tal spelers op vakantie, 3-tal gekwetst) gespeeld op Menen.
Aangepast programma : maandag 29.10.2012 --> Training 19u voor iedereen dinsdag 30.10.2012 --> Training voor iedereen die op woensdag NIET speelt woensdag 31.10.2012 --> Wedstrijd voor wie op dinsdag NIET trainde donderdag 01.11.2012 --> GEEN training
Feit is gewoon dat de tegenstander van zaterdag bestond uit een aantal ferm uit de kluiten gewassen kleurlingen. De twee centrale verdedigers, de rechtsachter en de centrale middenvelder van de ploeg deden zelfs Andreas en Kenneth (onze twee torens) "omhoog kijken". Niet dat deze mastodonten wereldvoetballers waren (verre van), maar door hun macht & kracht hebben ze toch ontegensprekelijk een voordeel. En laat net dit soort tegenstanders voor onze ploeg in principe een probleem vormen : ook in de aanvangsminuten bekeken we ze met iets te veel angst en schrik in de ogen. Gaandeweg kregen we echter in de gaten dat we voetballend zoveel sterker waren dan hen. Alessandro Beel en Louis Callens kwamen beiden oog in oog met hun doelman, doch overhaasting, in een perfect "huwelijk" met onze schandalige grasmat, zorgden ervoor dat hun poging naast of over ging. Twee pogingen van Arne Naessens gingen net naast, een poging van Andreas Hemelaere werd door een Schaarbeekse Boom afgeblokt en Louis Callens werd onterecht "afgevlagd" (aflevering 1). Aan de rust dus 0-0, daar waar we duidelijk een voorsprong verdiend hadden. Eigenlijk speelden we met gans de ploeg een aardige pot voetbal, ondanks een paar storende factoren (krachtvoetbal van de bezoekers en een -ik blijf het herhalen- schandalig veld). Na rust bleven we de betere ploeg en vooral geduldig zoekend naar een goal die "moest" vallen : al werden eerst pogingen van Louis Callens, Andreas Hemelaere en Alessandro Beel door pech & doelman gestopt. Eénmaal diende Bert Knockaert te ontwaken uit zijn vroege winterslaap, doch Bert zorgde met deze redding ervoor dat we niet onverdiend achterkwamen. Louis Callens werd nogmaals onterecht op buitenspel betrapt (aflevering 2). Dan maar alles-op-alles met een dubbele spits en omvorming tot 4-4-2.
Het zorgde voor bevrijding binnen de zwartwitte troepen want Schaarbeek werd nu helemaal weggespeeld. Andreas Hemelaere (centraal, samen met Arthur Geldhof, bezig aan een keigoede partij) zorgde na een achteruittikker van Simon Verlinde met een grondscherend schot voor de geruststellende tweede goal. De score kon zelfs nog opgelopen hebben na een redding van de doelman op een schot van Louis Callens en een poging van Guanitto Werbrouck voorlangs. Een zege die enerzijds ruimschoots verdiend was en die anderzijds gelukkig nog steeds aantoont dat techniek en "voetbal" primeert op macht, kracht en gestalte. 
, maar "assists" te verzamelen. Niet minder dan 7 goals werden aangebracht door Louis. De andere voorzetten kwamen van Guanito Werbrouck (2), Simon Verlinde, Arne Naessens en Axel Maertens. Nog opmerkelijke cijfers uit deze wedstrijd zijn de wedstrijdfases waaruit de goals gemaakt werden. Niet één penalty, corner of vrije trap, maar wel 11 goals uit flankvoorzetten. Ook dit verdient een speciale vermelding. Enkel de laatste goal voor rust (slalom Louis tussen 4 Unionnerkes, schot op doel en geloste bal binnen via Alessandro Beel) werd niet voorbereid via de flanken. 
