Woensdag 30.03 is er terug "individuele training" (tussen 14u en 15u). Deze keer zijn flankaanvallers en spitsen aan de beurt. Indien voor hen mogelijk, graag aanwezigheid van : Engelbert Van Keirsbulck - Lennart Kerkhof - Jason Neu Deze spelers dienen dan NIET te trainen op DINSDAGAVOND ...
De tegenstander van zaterdag was allesbehalve een hapklaar brokje. Stevig in de top vijf gerangschikt, in een vlotscorende form (20 doelpunten in de laatste 3 wedstrijden) en uitgerekend tijdens een BlauwZwart Exclusief feestweekend. De wedstrijd werd gespeeld op kunstgras, en om het met-een-lichte-toon-van-overdrijving te omschrijven : onze wedstrijd mocht bijna als "kunst" omschreven worden. De jongens speelden immers hun beste wedstrijd van het seizoen. Daarom dienden ze echter eerst een eeuwenoud spreekwoord te "verkrachten" : goed begonnen is half gewonnen. Na amper 20 seconden stonden we immers al met 1-0 in het krijt. Een weggevertje : en dan hebben we het niet over de half gemiste ontzetting van doelman Arne, maar vooral over het feit dat we bij een eigen aftrap ons balbezit via drie achterwaartse passen omtoverden tot een doelpoging van de Bruggelingen. Maar uit deze tegenslag puurden we echter moed en durf om de thuisploeg te bekampen. Onmiddellijk erna kregen we immers al twee reuzekansen via de scherpe Jason Neu, doch de thuisdoelman redde mooi. Ondertussen hadden we ook al een torenhoge penalty verdiend, toen een doelrijpe poging (keeper was weg) door een thuisverdediger duidelijk met beide handen werd weggebotst. Uiteindelijk bleek dit een enig foutje van de anders correcte scheidsrechter. We gaven niet op en bleven zeer hoog druk zetten, wat natuurlijk de nodige risico's opleverde. Zo kwam de boomlange thuisspits oog-in-oog te staan met Arne, doch besloot (verkeerd voor hem, ideaal voor ons) de bal niet enkel over Arne maar ook over het doel te lobben. Emile Geldhof zag zijn onophoudelijk draafwerk beloond toen hij een aarzeling van de thuisdefensie afstrafte en de meer dan verdiende 1-1 binnenspartelde. Onmiddellijk erna waren we op een tweetal fases zelfs zeer dicht bij een voorsprong en dat tweemaal via Lennart Kerckhof, de eerste maal na mooi breedleggen van Thibault Vandenbussche, de tweede maal na een deviatie van Jason Neu. Club mocht op dat moment blij zijn dat het slechts 1-1 stond en ze werden nog meer "happy" toen net voor rust een dubbele hoekschop een nieuwe voorsprong opleverde. Rusten dus met een 2-1 achterstand, doch met een supergoede wedstrijdhelft in de benen. Na rust hadden we het een kwartiertje zeer moeilijk. Enkelen hadden de eerste helft blijkbaar serieus op de/hun adem getrapt (geen schande na een eerste helft in een razendsnel tempo). Niet dat Club Brugge een karrevracht aan kansen kreeg, maar het balbezit werd duidelijk hun ding en wij konden niet meer dreigen. De ingevallen doelman Aaron Vandendriessche keepte rustig en geconcentreerd. Brian Van Rijckeghem toonde zich eerst duidelijk sneller dan zijn tegenstander maar toonde in diezelfde fase dat zijn linker niet zijn favoriete voetje is. Maar we geloofden na deze fase plots terug in eigen kansen. En de gelijkmaker viel al snel na dit "Nieuw Geloof". Een verdiende maar vooral zeer mooie gelijkmaker. Balrecuperatie centraal, balletje breed tot bij Brian, gepast diep tot bij Emile Geldhof, balletje terug tot bij Ward Maerten, flankwissel tot bij Thibault Vandenbussche, deviatie-met-een-Braziliaans-sausje van Thibault naar de opkomende Michiel Vandromme en diens voorzet-schot werd door Brian Van Rijckegem enig mooi in de winkelhaak gepoeierd. Klasse ... een aanval waar de belangrijkste facetten van het moderne voetbal vertoond werden : terugleggen, flankwissel, flankspel en fraai afwerken. En plots durfden we weer. Een voorzet van Michiel Vandromme bereikte de koppende Jason Neu doch de doelman bewaakte dezelfde winkelhaak als daarnet nu keurig. Jason Neu struikelde nadien nog eens half toen hij alleen op doel leek af te stevenen en in de slotseconden belandde een afstandspoeier van Thibault Vandenbussche net naast. 2-2 was het mooie behaalde resultaat in een wedstrijd "zoals ze elke week zouden mogen gespeeld worden". Dit was de verdienste van onze jongens, maar ook van de tegenstander, die bij monde van hun sportieve trainer, de jongens nadien dan ook oprecht feliciteerde. Bevestigen nu in de eerstvolgende thuiswedstrijd tegen FC Brussels, tegenstander waarmee we nog een serieus ei te vereffenen hebben na de verloren heenwedstrijd.
Zonder op de feiten vooruit te lopen ... maar indien U13B aanstaande zaterdag wint op Zonnebeke (wijziging wedstrijduur : 12.30 uur), kunnen ze het daaropvolgende weekend (weekend van 9-10 april) KAMPIOEN spelen indien ze thuis winnen tegen Lichtervelde. Duimen ... en supporteren !!! De A's spelen dit weekend immers in Lokeren en als we ons haasten "landden" we om 14.30 uur terug op Schiervelde. Daarom aan iedere A-speler en-ouder de bijna "morele verplichting" om zich naar terrein 6 te spoeden om de jongens van trainer Rik naar de kampioenstitel te supporteren. Allen op post !
Blijkbaar nemen de U13A NIET deel aan het Paastornooi van KSVR. Dus op zaterdag dient niemand zich "beschikbaar" te houden.
Hou er wel rekening mee dat de U13B op Paasmaandag WEL aantreden. En ook de U14B spelen op Paasmaandag, vele spelers van U13 zullen hier waarschijnlijk dienen te "depanneren" gezien de U14A dat weekend op Internationaal Tornooi zit in Nederland.
De ploeg van trainer Rik behaalde een moeizame maar verdiende zege op het veld van Winkel Sport, blijkbaar zonder steun van de aanwezige scheids, zelfs met serieuze tegenwind van betrokken persoon. De naam "Leopold" zal menig jeugdtrainer bij KSVR als (minder aangename) muziek in de oren klinken. Een vijftal gele kaarten en één roodje (Wout Samyn) waren het lot van deze te strenge scheidsrechter. "Reglement is reglement" is zijn strijdleuze, de gekende "voetbalellebogen" zijn grootste handicap. Ondanks deze persoon was Rik toch uiterst tevreden van de prestatie met goals van Wout en Armani. Toch nog oppassen geblazen voor de terugwedstrijd ...
Voor de wedstrijd verklaarden we de oorlog aan de "nul". Nul punten uit de laatste vier wedstrijden, nul gescoorde doelpunten in de laatste drie matchen. En dat we die oorlog wilden winnen werd onmiddellijk duidelijk na de aftrap. Niet dat het spel super-oogstrelend was, maar ik kan mij niet herinneren dit seizoen zoveel kansen afgedwongen te hebben zoals in het eerste kwartier. Thibault Vandenbussche besloot naast met rechts, Emile Geldhof durfde een "rechtse lob" niet aan en Lennart Kerkhof kon net niet aan een voorzet van de opgerukte Wout Van Poucke.Het kon niet uitblijven en na 7 minuten openden we verdiend de score : Lennart Kerkhof onderschepte een flauw uittrappen van de bezoekende doelman, vond in Emile Geldhof een ideaal afspeelpunt en de deviatie van laatstgenoemde zonderde Thibault Vandenbussche af voor doel. Thibault aarzelde niet en "punterde" de 1-0 op het onbestaande scorebord. Onmiddellijk erna was er nog een vluchtschot van Thibault Vandenbussche (over doel) en een mooie vrije trap van Jari Defreyne, bijna binnengekopt door Emile Geldhof. Een kwartiertje "high tempo" voetbal mèt de nodige kansen, slechts beloond met een goaltje. Het tempo zakte en de bezoekers kwamen beter in de wedstrijd, niet dat dit meteen veel kansen opleverde. Doelman Aaron Vandendriessche kon zich zijn seizoensdebuut moeilijk kalmer voorgesteld hebben. Net toen we dreigden met 1-0 te gaan rusten, viel er nog een goaltje uit de blauwe Schierveldse lucht. Niel Maertens hield het veld mooi breed, Ward Maerten profiteerde van de vrijgekomen ruimte om een mooie voorzet te versturen en de (in de eerste helft) bijzonder vinnige Lennart Kerkhof zag zijn goede prestatie beloond met een opportunistische kopbalgoal. Jammer genoeg konden we het goede spel van voor rust niet aanhouden na de pauze. Zulte/Waregem hield ons ver van doel en behalve een kopbal van Lennart Sampers net naast konden we nog amper dreigen. Ook Zulte/Waregem was niet echt gevaarlijk, al waren ze de tweede helft nadrukkelijker in balbezit. De nul is van het bord, en we halen eindelijk de beoogde kaap van 30 punten. Nu hopen op een sterke prestatie aanstaande zaterdag op het veld van Club Brugge. "In de kantlijn" vermelden we ook nog de goede prestatie van gelegenheidsscheidsrechter Kurt Vercamp (hoofd scouting). Zijn manager en groot-voorbeeld Rudy Joye keek goedkeurend toe .
We laten de deurwaarders nog niet los ... don't panic ... Maar toch DRINGEND verzoek aan de laatsten om het voorschotje betreffende Durbuy te betalen aub ... 5 (VIJF) spelers deden dit nog niet (we vermelden "beleefdheidshalve" deze namen niet), gelieve dit dringend op te volgen aub !!!
Een thuiswedstrijd tegen de leiders om de wenkende 0 op 12 te vermijden, dat was het allesbehalve hapklare brokje op deze zonnige zaterdag. Een ploeg zoals Genk staat nu eenmaal niet zomaar afgezonderd eerste met een 12-tal punten voorsprong. En toch ... en toch ... en toch ... een voorsprong voor onze jongens na een meer dan degelijke eerste helft was zeker niet onverdiend geweest. Zonder fanatiek over te komen, mag gerust gesteld worden dat we de eerste helft de betere ploeg waren, en dat op basis van het aantal uitgespeelde kansen of doelpogingen. Natuurlijk niet op basis van het voetbal pur-sang, een domein waarin we tegen de blauwwitten nooit zullen kunnen wedijveren. Vlotte balcirculatie, verzorgd voetbal en een schitterende linksbuiten met bewegingen waar de beste circus'slang jaloers zou op worden. Maar de thuisploeg knokte zich in de match en er waren kansen via Jason Neu (afstandsschot net naast), Michiel Vandromme (voorzetje in plaats van schot), Emile Geldhof, terug Michiel Vandromme. En al waren de bezoekers meer in balbezit, net voor rust konden ze scoren uit hun allereerste echte doelpoging, een schot strandde op de dwarsligger, een Genkspeler kon uit duidelijk buitenspel scoren (twee Limburgse ooggetuigen waren zo eerlijk dit onmiddelijk toe te geven). Een tegendoelpunt op het slechtst mogelijke moment en daarbij nog onterecht ook. Je zou voor minder de kopjes laten hangen, zeker als je 20 seconden na rust al direct tegen een 0-2 dient aan te kijken na een weliswaar mooie aanval van de bezoekers, eerst mooi gepakt door goalie Arne Sabbe, maar afwerking in de rebound. Pas toen werd duidelijk hoe goed de Limburgers eigenlijk wel kunnen voetballen en bewezen ze zeker niet toevallig leider te zijn. Na een kwartiertje deden we plots terug mee : een mooie vrije trap van Sorin Vandemoortele verdiende beter, en een kopbal van Michiel Alleweireld strandde op de lat. Een tegendoelpuntje kon ons terug in de match gebracht hebben, maar Genk was na rust beter. Al hadden ze terug een handje hulp nodig van de scheidsrechter bij hun derde goal : duidelijk handsspel van de doorgebroken Genkse spits, iets wat terug toegegeven werd door de Genkenaars, maar de begeleidingshond van de blinde scheidsrechter gaf afwezig : m.a.w. als enige zag ze dit handsspel niet. Arne Sabbe redde nog de meubelen en vermeed zo een overdreven vierde tegengoal. Moedige (zeker op basis van de eerste helft) wedstrijd van de "onzen", een goaltje in de eerste helft kon misschien andere resultaten opgeleverd hebben, maar uiteindelijk zijn de bezoekers een klas'je te sterk. Oh ja, en dan de trieste hoofdrol voor de "persoon"-in-het-zwart. Dat vrouwen niet kunnen rijden, dat wisten we. Dat ze niet allemaal op een tupperware-bijeenkomst kunnen zitten, aanvaarden we. Maar dat ze "zoiets" op een voetbalveld toelaten, kunnen we maar matig appreciëren. Veel show vóór de wedstrijd (spelers verbieden met een touwtje om de armen te spelen, maar zelf met drie piercings het veld betreden ???), weinig niveau éénmaal tussen de lijnen. Ik wil benadrukken dat de opmerkingen betreffende autorijden en tupperware ludiek bedoeld zijn, doch de evaluatie van haar prestatie is bittere ernst. Een eerste goal uit duidelijk buitenspel, een derde goal na duidelijk handsspel en daarnaast verschillende verkeerde beslissingen (ballen al dan niet uit, wijzigen van beslissingen na fluitsignaal). Kortom een ramp met hoofdletter R. Maar ondertussen zitten we met een nul op twaalf opgezadeld. OK, als je de tegenstanders bekijkt, zowaar geen schande of verrassing (thuis tegen de nummers 1 en 2, uit bij de nummers 4 en 5), maar leuk of bemoedigend is het zeker niet. En ook onze doelpuntenoogst in de laatste vier matchen is bijzonder mager, amper één goaltje. In de laatste drie matchen zelfs nul komma nul ... Woensdag proberen we ons te herpakken tegen Zulte/Waregem ...
PS De B's van trainer Rik wonnen terug met overduidelijke cijfers tegen De Ruiter. Een slow-start (amper 2-0 aan de rust, met onder andere een pareltje van Jay Brown), een vloedgolf aan goals na rust met onder andere een hattrick van Lennart Kerkhof en twee rechtsreekse corners van Mixson Curiel.
beide ploegen trainen op maandag 21.03 om 19.00 uur (zowel A + B) op dinsdag 22.03 wordt NIET getraind (A speelt op woensdag tegen zulte-waregem, B op donderdag tegen en in Winkel en er zullen weinig terreinen vrij zijn op dinsdag wegens competitiematchen) op woensdag 23.03 speelt U13A thuis tegen Zulte/Waregem 19.00 uur op donderdag 24.03 speelt U13B op Winkel Sport 19.00 uur de rest van de ploeg traint dan om 19.00 uur op Schiervelde zaterdag 26.03 staan dan matchen tegen Club (A) en Gits (B) op het programma.
Voorgaande wedstrijd van de Rik'guys was weliswaar een zege (2-0 tegen Gits), maar het niveau was bedroevend. Maar de jongens hebben het zeker en vast rechtgezet op het veld van De Haan. Volgens trainer Rik speelden ze een zeer sterke partij, opperst geconcentreerd, en vol goede wil. De thuisploeg kreeg geen poot aan de (kust-)grond en de uitslag werd (niet eens overdreven) 0-5. Goals waren van Mixson Curiel, Armani Decock, Lennart Kerkhof (2) en Niel Maertens.
De volgende ronde (kwartfinale) wordt eveneens gespeeld in heen- en terugmatchen. Heen op ofwel woensdag 23 ofwel donderdag 24 maart 2011. Terug op woensdag 30 ofwel donderdag 31 maart 2011. Tegenstander WINKEL SPORT is in principe akkoord om de heenwedstrijd op donderdag 24.03.2011 te spelen.
Durbuy ... de inschrijvingsperiode voor U13'ers is afgesloten en we klokken af op een totaal van 66 deelnemers ... een mooie groep !! Wat niet wil zeggen dat "van-gedacht-veranders" te laat zijn ... en ook andere geïnteresseerden blijven van harte welkom.
WEL EEN WOORDJE VAN AANDACHT VOOR HET BETALEN VAN HET VOORSCHOT VAN 30 EURO PP DIE MEEGAAT !! Eind deze week dien ik immers over te schrijven naar de organisatie en ik ontbreek nog de betalingen van een 9-tal spelers en andere betrokkenen. Gelieve dit zeker tegen eind deze week te storten op 748 - 613 58 58 - 32.
Bij deze melden wij dat onze speler Thomas Blaton met onmiddelijke ingang stopt met trainen bij KSV Roeselare. Vanaf deze week traint Thomas mee met zijn nieuwe ploeg : Géant Athois, een ploeg uit Bevordering A, die met de jeugd op nationaal niveau speelt. We wensen Thomas verder veel succes ...
Het kortste verslag van dit seizoen, meer verdient deze/onze wedstrijd eigenlijk niet. Het begon al slecht toen om 06.45 uur Thibault Vandenbussche meldde dat hij de verplaatsing niet kon meemaken, door een opgelopen blessure de vrijdagavond (aan de heup). Rijkelijk laat om nog een vervanger op te trommelen, doch gelukkig werd Niel Maertens bereid gevonden om in "quick speed" zijn piama in te ruilen voor een zwart-wit trainingspak : "bedankt Niel". De wedstrijd zelf : daarover kunnen we kort zijn. Het gekende scheidsrechtersscenario (het enige wat die mannen nog net niet doen op Waalse bodem is zich in dezelfde kleedkamer als de spelers omkleden), de man in het zwart maakte dus van meet af aan duidelijk voor welke ploeg hij sympathie had. Deze nederlaag echter in de schoenen schuiven van de ref is kort door de bocht gaan (en van bochten konden we meespreken na de allesbehalve vlotte busrit ). We hadden een tamelijke start van de wedstrijd : op een mooie vrije trap van Jari Defreyne kon Lennart Sampers onvoldoende bij de bal en we waren regelmatig op de helft van Charleroi te vinden. Doch dit mooie liedje duurde zeer kort : we lieten ons te vlug/te vaak/te gemakkelijk intimideren door de tegenstander, de genaamde "Jo" van Sp. Charleroi kon ongestoord naar de openingstreffer "wandelen". En al was deze donkere krachtpatser allesbehalve een wereldvoetballer, onze ploeg leek er bang van. Het mag wel gezegd worden dat onze tegenstander zich beter "Sporting Jo" zou noemen, want alle ballen gaan naar hem, hun volledige aanvalsspel is afgestemd op deze spits. Eenmaal op achterstand viel er dan een onverklaarbare berusting : we leken niet meer in enig puntengewin te geloven. De aanstekelijke honger naar resultaten van enkele weken terug leek volledig gestild. Het was gewoon wachten op een tweede tegentreffer en die viel er een klein kwartier voor tijd na een zoveelste afstandsschot. Pas dan zagen we nog enkele kans(en)(jes) van zwart-wit (wij dus, Charleroi was "roze" getooid) ; Jason Neu knalde over, Engelbert Van Keirsbulck zag zijn poging zelfs op de lat belanden. Tussendoor kon Arne Sabbe ook enkele thuispogingen afweren. Een troosteloze nederlaag dus en nul op negen. En zaterdag bekampen we de trotse leider uit Rc. Genk, een wedstrijd die we beter met een grotere vechtersmentaliteit zouden aanvatten.
Strookjes Durbuy de meeste zijn binnen. Momenteel zitten we met 59 personen, maar we mankeren nog de strookjes/info van : Armani Decock Lennart Kerkhof
Kunnen deze spelers dat zeker volgende week meebrengen, zelfs indien ze niet meegaan ??
Voorgaande week "testte" een nieuwe speler een aantal keren met de U13 van KSV Roeselare. Zijn naam is Michaël (de juiste familienaam bezorgen wij u zo spoedig mogelijk). Bij deze kunnen wij stellen dat deze kerel voorgaande donderdag een overeenkomst/aansluiting bij KSVR tekende. Hij is afkomstig van de Ivoorkust, speelde nooit eerder in ploegverband en zal binnen een tiental dagen speelgerechtigd zijn (als alle papierrompslomp goed verloopt ten minste). Wij heten Michaël dan ook welkom en zullen u zodra mogelijk meer details meegeven ...
En hier zijn de details : volledige naam Michaël Aboa Ange adres : Kattenstraat 131 - 8800 Roeselare
dinsdag 15.03 : training 19.00 uur behalve voor Arne Sabbe (keepertraining woensdag), de drie verdedigers (individuele training op woensdag : Michiel A., Jari en Thijs) en diegenen die op maandag reeds trainden en woensdag spelen (Lennart K, Brian, Armani, Wout S, Broes, Niel, Engelbert)
woensdag 16.03 : individuele training VERDEDIGERS 14.00 uur : Michiel Alleweireld - Jari Defreyne - Thijs Doubbel
wedstrijd "Jeugdcup Nieuwsblad" in De Haan (wedstrijd 19.00 uur) volgende 14 spelers : Aaron Vandendriessche Pieter Demeulenaere - Sven Maertens - Dylan Lefevere - Brian Van Rijckeghem Jasper Goos - Jay Brown - Lennart Kerkhof - Broes Willem - Armani Decock Wout Samyn - Mixson Curiel - Engelbert Van Keirsbulck - Niel Maertens
Het voetbalspelletje bestaat uit vele facetten : kunnen voetballen, willen ervoor vechten, erin geloven, de factor geluk, ... Dat de u13'boys kunnen voetballen bewezen ze al eerder, ervoor knokken doen ze ook vaker en dat deden ze ergens ook gisteren op het enorme veld van Standard. De reden van de nederlaag dienen we deze keer in het "geloof in eigen kunnen" zoeken. Tegen een gelijkwaardige en haalbare tegenstander was een puntje zeker haalbaar, indien we wat meer geloof hadden getoond. De eerste tien minuten waren we zelfs lichtjes baas over de thuisploeg, we domineerden en gaven niets weg. Er was zelfs een halve kans voor Engelbert Van Keirsbulck na voorzet van Jari Defreyne. Op het kwartier kreeg Standard een eerste reuzekans en vanaf toen verloren we de greep op de rest van de eerste helft. Het speelveld was enorm groot en vooral breed, we sloten niet meer aan en de linies lagen veel te ver uit elkaar, waardoor een aantal technisch zeer onderlegde Standardgoochelaars handig gebruik maakten om mooie acties op te zetten, weliswaar zonder concrete kansen. Ward Maerten incasseerde een venijnig trapje en diende gekwetst de arena te verlaten. En concentratieverlies op een hoekschop zorgde voor de enige goal van de wedstrijd, al mag gezegd dat de thuisspelende uitblinker de bal wel enig mooi op de sloef nam. Voor rust hadden we nog een kansje via Michiel Vandromme, een afgeblokt schot van Niel Maertens en een grote kans via Jason Neu, maar in beide gevallen was het eerder vermeldde "geloof" niet aanwezig. Na rust "kabbelde" de match verder, we drongen wel aan maar het echte "belief" was er niet. Arne Sabbe redde de enigste poging van Standard na rust. Van onze kans noteerden wij een afstandsschot van Michiel Vandromme, een afstandspoging van Wout Van Poucke en uiteindelijk in de slotminuten een mooie voorzet van Engelbert Van Keirsbulck, en een nipt-naaste kopbalpoging van Jason Neu. Een punt "kon", maar op basis van de wedstrijd was de thuisploeg de enige ploeg die "durfde" winnen. Hopen dat we tegen Charleroi iets meer lef tonen, want dit zal zeker nodig zijn ...
.
).
