Leven met o.a. pijn, angst, autisme en tourette/ dwang/ drang in het gezin.
Gewoon Anders
10-10-2016
Tourettevereniging bijeenkomst
Gisteren ben ik naar een bijeenkomst geweest van de tourettevereniging. Soms is de opkomst groot, op andere momenten is het iets minder. Gisteren was ik daar de enigste, iemand anders had op het laatste moment afgezegd. Men twijfelde om het te laten doorgaan. Toch hebben we een gesprek gehad en werd het wel gezellig en interessant. Het ging over tourette en OCD, over de comorbiditeit met andere stoornissen. Tourette komt meestal niet alleen voor, of eerder is tourette bijkomstig bij een andere stoornis. Op dit moment heb ik heel veel last van mijn tourette en dwang, door gebeurtenissen die veel spanning in mijn lichaam hebben veroorzaakt. Anders kan ik mijn tics en dwang redelijk onder controle houden, in die mate dat ik het kan camoufleren (niet dat het niet opgemerkt wordt, maar eerder in die zin dat het niet door de tourette komt). Ik heb bijgeleerd. De persoon die mij opving heeft mij trucjes geleerd die ik nu ga proberen toepassen. Zijzelf heeft geen tourette, maar wel OCD. Ze leerde mij ankerpunten aan om te gebruiken. Als ik op die punten duw, iets onopvallends voor anderen, moet ik proberen om in een soort rust te komen die ik mij voorstel in mijn hoofd (iets dat mij rustig kan maken, waarbij mijn dwanggedachten minder voorkomen). Want die dwanggedachten zijn enorm vermoeiend en ook niet zichtbaar voor de buitenwereld. Het weerhoudt mij uit mijn slaap, het weerhoudt mij om mij te kunnen concentreren,.. We hebben ook over andere dingen gepraat. We hebben ook gelachen om dingen die we heel goed herkenden uit elkaars verhalen. Ik besef ook dat die dwanggedachten eigenlijk nutteloos zijn en overbodig zijn, maar het is zo moeilijk om dat doodgewoon te stoppen en de dwanghandelingen niet te stellen. Hoe meer ik het wil tegenhouden, hoe meer het zich opdringt, net zoals de tics. Ik heb ook over mijn kinderen gepraat. Ondanks dat we maar met z'n 2 waren, was het eigenlijk een zeer goed gesprek. We zaten buiten op een terras, temidden in Gent, weg van de drukte. Een 1 op 1 gesprek. Ik had wel veel tics en dwanghandelingen, maar af en toe waren er momenten dat ik eventjes ontspannen geraakte. Nu ga ik voor mezelf stap voor stap de dingen uitproberen en hopelijk lukt het om mijn dwang om te buigen en meer rust in mijn hoofd te krijgen. Het is iets dat tijd nodig heeft en volharding. Ik ben zeer volhardend en tijd, die heb ik zolang ik hier op deze planeet rondloop.
