Leven met o.a. pijn, angst, autisme en tourette/ dwang/ drang in het gezin.
Gewoon Anders
26-05-2014
Naailes.
Vandaag werd ik gewekt door de bel. Mijn hulp van familiehulp stond aan de deur, het was 12u30. Ik had een nacht met veel pijn tussen mijn slaapmomenten door. Ik was doodop toen ik opstond. Ik verfriste mij met een verkwikkende douche en kleedde mij aan om daarna een boterham te eten aan tafel. Yves ging mij naar de naaicursus brengen. De pijn van de laatste week is niet verminderd. Het vochtige weer doet er geen deugd aan. Ik nam vandaag mijn zitkussen mee voor in de les, want zitten is zo pijnlijk de laatste tijd. Zenuwpijn belaagd mij, het put mij uit. Tijdens de les waren we weer niet voltallig. Vorige keer mochten we vroeger door, omdat de anderen zouden kunnen bijspurten, maar vandaag waren ze er weer niet. Wij worden nu afgeremd in ons werk, wij die altijd aanwezig zijn. Vandaag hebben we ons knoopsgat nog een paar keer geoefend op de verschillende modellen van machines. Mijn voorkeur gaat toch uit naar het automatisch knoopsgat hoor. Daarna hebben we ons patroon uitgetekend en konden we al beginnen met stof uit te knippen. Ik heb een stof met uiltjes en ik moet zorgen dat mijn patroon altijd klopt. Bij een effen stof, kan dit geen kwaad, waar er geknipt wordt. Natuurlijk moet je wel een beetje spaarzaam zijn met de stof die je hebt. Ik wisselde zitten af met staan. Ik had veel pijn en geraakte vermoeid. Mijn zitkussentje deed zijn dienst. Zoals gewoonlijk vloog de tijd voorbij. Toen ik helemaal gebroken in de auto kroop, voelde ik pas echt hoe moe ik was... In de auto zakte ik al wat in elkaar, thuis moest ik op de zetel gaan liggen. Ik was helemaal op. Na het eten heb ik nog wat geslapen, om de avond te kunnen doorkomen. Een pijnlijke en vermoeiende dag, maar ook heel leerrijk.
