INLEIDING OVER TIETZE EN COSTOCHONDRITIS Verschillen - Overeenkomsten Er is eigenlijk  weinig verschil tussen Tietze en Costochondritis. Beide aandoeningen zijn aan elkaar geliëerd en beiden hebben te maken met een ontsteking van het ribkraakbeen. Bij Tietze is er sprake van een zwelling bij het borstbeen en beperkt de aandoening zich tot het kraakbeen van de onderste ribben aan het borstbeen. Costochondritis kan voorkomen bij alle overige kraakbeenverbindingen van de ribben en kent geen zwelling. Voor de pijnklachten maakt dit overigens weinig verschil.   Zeldzame of chronische aandoening? Het sydroom van Tietze ne costochondritis valt onder het vakgebied van een Reumatoloog omdat het een ontsteking aan de raakbeenverbindingen zijn. Volgens TNO, Reumafonds en medici (nooit wetenschappelijk  onderzocht) valt Tietze onder de zgn. zeldzame aandoening.De aanname die daar gedaan is , is dat er ongeveer 5000 Tietze- en of costochondritispatienten zijn in Nederland. Maar dat is slechts een aanname. Volgens de wetenschap is Het syndroom van Tietze geen chronische aandoening. Bij de meeste gediagnotiseerde patienten verdwijnen de ontstekingen na een aantal maanden, echter zijn er ook tietzepatienten waarbij  de klachten zich maanden tot jaren aanhouden. Deze tietzepatienten vallen onder de Chronisch Tietze patienten.   Een aantal feiten Tietze is een onschuldige aandoening Tietze is niet levensbedreigend Je gaat nooit aan Tietze dood De klachten verdwijnen vanzelf na enkele maanden, maar soms wordt deze ook chronisch De pijnklachten kunnen veel angst en stress opleveren De oorzaak is niet duidelijk Een eenduidige behandeling is niet bekend Contact met lotgenoten kan u helpen Tietze komt in alle leeftijdsgroepen voor   Weinig aandacht van medici Samenvattend kun je concluderen dat de door Tietze veroorzaakte pijnklachten en daarmee gepaard gaande angst- en onrustgevoelens niet door alle medici tijdig worden herkend en afdoende kan worden behandeld. Hoewel de gevolgen van deze ziekte vaak ingrijpend zijn voor patiënten, is er in medische kringen weinig  belangstelling voor onderzoek naar- en behandeling van- deze aandoening en daarmee gepaard gaande pijnklachten. De reden daarvoor is waarschijnlijk dat de aandoening niet levensbedreigend is en pijn kun je immers niet zien.   Levensbeïnvloedend Zoals uit de inhoud van deze website mag blijken, worden veel patiënten dagelijks geconfronteerd met Tietze, waarbij een ieder de klachten anders ervaart. Hierdoor kan de aandoening vanwege de veelal indringende pijnklachten vaak als negatief levensbeïnvloedend worden beschouwd en verdient de aandoening en de gevolgen daarvan eigenlijk veel meer aandacht dan ze nu krijgt van de medische wetenschap.   Contact Contact met lotgenoten en uitwisseling van ervaringen kan helpen en verlichting geven. U blijkt immers niet de enige met die klachten te zijn.  (Zie de pagina's "Lotgenotencontact"  of  "contact met de vereniging")

INFO M.B.T. DE AANDOENING

Pijn op de borst kan verschillende oorzaken hebben en hoeft lang niet altijd met Tietze te maken te hebben. Het kan bijvoorbeeld ook veroorzaakt worden door een hartaandoening. Het is van belang dit eerst te laten onderzoeken, omdat een hartaandoening op korte termijn levensbedreigend kan zijn. Daarom laten dokters meestal een elektrocardiogram (ECG) en een borströntgenfoto maken en diverse bloedtesten doen. Als ze de symptomen niet vertrouwen en zelfs als alle testen een normaal beeld geven, kunnen ze de patiënt soms toch laten opnemen, omdat normale testen een hartaanval niet volledig uitsluiten. De ribben zijn aan de voorzijde verbonden met het borstbeen in het midden van  de borst. 

Om in te ademen spannen de spieren de borstkas waardoor deze uitzet.

  afbeelding 1. inademen 

Om uit te ademen ontspannen de spieren zich en laten de ribben ontspannen.   

 afbeelding 2. uitademen 

Tietze en costochondritis 
Om deze adembewegingen mogelijk te kunnen maken vormen de ribben, daar waar ze verbonden zijn met het borstbeen, een beweegbare verbinding van kraakbeen. Als een spontane plaatselijke pijn bij de ribben optreedt, ter hoogte van een gewrichtje tussen rib en borstbeen en u hebt daar al eerder een beetje pijn gehad, dan hebt u waarschijnlijk te maken met de zogenoemde "Ziekte van Tietze".  Als voorzichtig drukken op het borstbeen en op de ribben daarnaast (extra) pijn veroorzaakt, dan heeft u waarschijnlijk ook te doen met Tietze. Dit is een nog onbegrepen aandoening aan de overgang tussen borstbeen en ribben. Het is op zich een onschuldige lichamelijke aandoening, die echter heftige pijn kan veroorzaken en die bij hoesten en diep ademhalen meer pijn dan normaal veroorzaakt. Bij deze aandoeningen zijn geen afwijkingen in het bloed geconstateerd. Heeft u een zelfde soort scherpe pijn bij andere kraakbeenverbindingen aan en rond de ribben en veroorzaakt voorzichtig drukken op die pijnlijke plekken extra pijn, dan heeft u waarschijnlijk te maken met Costochondritis

Kortom: Is er alleen sprake van pijn ter hoogte van het borstbeen en is er een zwelling aan het borstbeen, dan is er veelal sprake van Tietze. Is de pijn op andere plekken aan de ribben aanwezig, dan is er veelal sprake van costochondritis.

(zie ook elders op de website)

Borstbeen
Het genan of sternum is een 15 tot 20 cm. lang, in het midden van het borstgebied gelegen plat been, bestaande uit drie delen, te weten: 
- het handvat (manubrium sterni), 
- het lichaam (corpus sterni) en 
- het zwaardvormig uitsteeksel (processuus xyphoideus). 

De randen vertonen aan beide zijden zeven insnijdingen voor de aanhechting van de zeven bovenste ribkraakbeenderen. De bovenkant heeft bovendien twee zijdelingse insnijdingen voor de aanhechting met de sleutelbeenderen. Het borstbeen is een complex gewricht, omdat hieraan verder nog spieren, zenuwen (plexus solaris of zonnevlecht) en banden zijn bevestigd. De onderkant wordt gevormd door het zwaardvormig uitsteeksel, dat dikwijls uit kraakbeen bestaat. 

Voor Tietze is van belang dat de zwelling vaak aan dit onderste gedeelte ontstaat. Het borstbeen is vooral diagnostisch van belang, omdat de pijn die bij veel ziektes (bijv. angina pectoris, hartinfarct, longembolie, maagzweer, alvleesklierontsteking) kan optreden, vaak ter plaatse van het borstbeen kan worden gevoeld. 

Kraakbeen 
Kraakbeen is taai en veerkrachtiger dan het kalkhoudende bot en speelt een belangrijke rol in de functies en bewegingsmogelijkheden van de gewrichten. De meeste beenderen van het  lichaam komen voort uit kraakbeen dat verbeent tijdens de groei. Aan het eind  van de beenderen, daar waar ze een verbinding met andere beenderen vormt,  verbeent het kraakbeen niet, maar vormt het een elastische verbinding.  Het in- en uit- zetten van de borstkas tijdens de in- en uitademing kan  bijvoorbeeld plaatsvinden, doordat de onderlinge elastische verbindingen tussen borst en ribben dit mogelijk maken.  (zie  afbeelding 3)  

                 
afbeelding 3

De eenvoudigste gewrichten zijn de glijgewrichten, (zie afbeelding 4) die het ene oppervlak in meer en mindere mate ten opzichte van het andere laten glijden. Voorbeelden hiervan zijn de gewrichten tussen de ribben met het borstbeen en  met de wervels.

                                                                                                 
                                                                                            afbeelding 4

Als twee beenderen ten opzichte van elkaar bewegen is er frictie, zoals de  krachten en inspanningen die veroorzaakt worden door schokkende-, maar ook krachtsinspannende bewegingen als lopen, hollen, springen, zwaar tillen, trappen lopen, een bevalling etc.  
Ieder gewrichtsvlak is bedekt met kraakbeen dat werkt als een buffer, het gewrichtskraakbeen, waarvan het oppervlak steeds wordt vernieuwd. De tussencelstof van kraakbeen is betrekkelijk vast maar toch vervormbaar. Het  bestaat uit kraakbeenlijm (chondrine), met daarin een wisselende hoeveelheid  vezels.  (zie afbeelding 5)

De kraakbeencellen liggen in groepjes ingekapseld in de tussencelstof. Kraakbeen bevat geen bloedvaten (avasculair). Hyalien kraakbeen treft men aan als bekleding van gewrichtsvlakken en in het ribkraakbeen (elastisch kraakbeen). De tussencelstof is doorschijnend van kleur en al dan niet voorzien van dunne collagene vezels.

                                                                                           afbeelding 5 

Kraakbeen heeft o.a. de volgende functies:

• Vormt door de bekleding van de gewrichtsvlakken een soort lager, waardoor de bewegingen in het  gewrichtsvlak soepelverlopen. Wanneer de kraakbeenbekleding van de gewrichten afslijt (Arthrose) of gaat ontsteken (Tietze), dan worden bewegingen  uiterst moeilijk of pijnlijk.
• Speelt een belangrijke rol bij de vorming van vele botstukken, zoals bij de lengtegroei van pijpbeenderen. 
  
• Vormt vaak een soepele botverbinding,  bijvoorbeeld tussen ribben  en borstbeen. 
  
• Geeft vorm aan bepaalde lichaamsdelen (oor en neus).  

Reuma is een verzamelnaam voor meer dan honderd verschillende ziekten aan het bewegingsapparaat. Kenmerkend zijn: pijn en stijfheid, veroorzaakt door ontstekingen en/of overbelasting, beperkingen in dagelijkse handelingen. 

We kennen 3 hoofdvormen van reuma: 
- Weke-delenreuma 
- Artrose 
- Ontstekingsreuma = langdurige gewrichtsontstekingen 

Voorbeelden van ontstekingsreuma: 
- Reumatoïde artritis 
- Bechterew 

Tietze is dus een onstekingsvorm aan het kraakbeen, echter in het bloed zijn geen reumafactoren te vinden en daarom is Tietze een reumagerelateerde aandoening