Leven met o.a. pijn, angst, autisme en tourette/ dwang/ drang in het gezin.
Gewoon Anders
13-05-2014
Naailes en fibromyalgie.
Maandagvoormiddag, ik ben nog steeds uitgeput en heb nog steeds veel pijn. Ik geraak niet uit mijn bed. 's Middags komt Yves mij wekken. Ik neem een douche en ruim nog wat op, daarna eten we samen een boterham en prei- soep. L. van familiehulp is er dan ook. Ik zeg haar wat er mag gedaan worden. Veel was ligt klaar om gestreken te worden, vrijdag was V. Ziek en had ik niemand die haar verving. Ik maakte mij klaar om naar de naaicursus te gaan. Ik kleedde mij goed, want met de regen en de wind is dit geen goed weer voor mij, ik heb dan meer pijn. Ik post onderweg nog een kaartje. Dan tanken, of ik val zonder benzine met mijn scooter. Ik sta voor het rode licht en plots valt mijn motor uit. Ik krijg hem niet gestart. Ik steek te voet over. Gelukkig ben ik net aan de tram. Ik doe nog enkele pogingen, maar tevergeefs. Ik neem het besluit om de tram te nemen, ik kom wel te laat nu. Ik ben helemaal uit mijn systeem geraakt. Ik heb meer en meer pijn en ben zo moe. Twintig minuten te laat arriveer ik in de les. Ik verontschuldig mij en begin aan mijn werk. Mijn handen stoppen niet met beven. Ik heb dorst, ik heb natuurlijk geen drinken bij mij, na een tijdje heb ik dan toch gevraagd of ik achter wat drinken mocht gaan. Ik heb goed doorgewerkt, ondanks de pijn, de bevende handen en de flauwte die ik steeds voelde. Mijn schort is af. Enkel nog het knoopsgat en de knoop nog doen, maar dat moest ik volgende week doen. Dus kon ik iets vroeger naar huis terugkeren. Uitgeput begeef ik mij naar de tram. Ik moet nog eens overstappen, die tram zit stampvol, nergens plaats om te zitten. Gelukkig is er een mevrouw zo vriendelijk om mij een plaats aan te bieden. Ik doe mijn ogen dicht en dut in, doodmoe.. Onderweg blijft de tram noodgedwongen een kwartier stilstaan, de verkeerslichten doen het niet en we kunnen niet oversteken. Eens terug bij mijn scooter, hoop ik dat die wil starten, en ja, na de eerste poging, start hij. Ik rij naar huis. Ik forceer mij nog met het klaarmaken van het eten en daarna ben ik in mijn bed gekropen en heb ik geslapen, ik was doodop.
