Net zoals in alle andere gemeenten, werd ook in Menen de nieuwe gemeenteraad geïnstalleerd op 2 januari om 20.00 u. De raadzaal van het Menense stadhuis was te klein om alle familieleden van de gemeenteraadsleden een plaats te geven. De beelden werden doorgestuurd naar een groot scherm op de benedenverdieping. Ook daar volgden tientallen belangstellenden de eerste gemeenteraad van de nieuwe coalitie. Gewezen burgemeester Gilbert Bossuyt mocht de gemeenteraad aanvatten. De raadleden en de plaatsvervangers legden beurtelings de eed af. Nadat Bossuyt zich van zijn taak had gekweten, kreeg hij van Caroline Bonte, de nieuwe gemeenteraadsvoorzitter een geschenk aangeboden en dankte hem voor zijn jarenlange inzet. Caroline kon dan verder gaan met de gemeenteraad voor de aanstelling van de schepenen, de verkiezing van de leden van het OCMW en de politieraad.
Het 10de Rekkemse kerstgebeuren is opnieuw een
opsteker geworden voor de Rekkemse verenigingen en de meer dan 600 deelnemers
aan de fraai uitgestippelde wandeltocht. Af en toe viel er wel een buitje
regen, maar het kon de sfeer niet bederven.
Coördinator Paul
Lecompte en zijn echtgenote Trees Deblaere hebben opnieuw een dikke pluim
verdiend voor hun uitzonderlijke prestatie. Zoveel verenigingen, de parochie,
meer dan 30 verenigingen en de twee basisscholen, de wijkagenten, de
gemeenschapswacht, het Rode Kruis... begeesteren in een unieke samenwerking
het REKKEMS KERSTGEBEUREN.
Om 16.15 u. en 17.15 u. verzamelden de honderden
wandelaars in de St.-Niklaaskerk. Vooraleer te vertrekken in groepen, werd
iedereen vergast door de groep TRI-O met Kerstkronkels o.l.v. Johan De
Langhe.
* In de Vrije Basisschool
konden we luisteren naar een optreden van het kinderkoor Hanbléchia en
werd een hartversterkend druppeltje aangeboden of een fruitsapje.
*Vandaar trok de bonte bende naar
de kasteelhoeve waar door de parochie een lichtje werd aangeboden.
* Langsheen de Palingbeek stonden
de Markant-dames opgesteld en vergastten de wandelaars met een
kerstboodschap en een stukje barbecueworst. Heerlijk!
* In de tuin van het Dorpshuis
brachten leden van de Evangelische kerk een prachtige evocatie.
* In het WZC O.L.Vrouw
Middelares werden we hartelijk verwelkomd door de bewoners en zorgde het St.-Niklaaskoor
voor kerstliederen.
* UNIZO hield het bij een
prachtig Kersttafereel en bood een chocolaatje aan.
* Chiro
Pendoender bracht een mooi vuurspektakel rond het Kerstbestand aan de IJzer
1914 tussen Duitsers en Engelsen.
* KVLV
en Landelijke Gilde hadden hun stand
opgezet op de hoeve Alex Lietaer, brachten een mooie kerstboodschap en boden
lekkere zelfgebakken cake aan.
* In de loods van Alex Vanthournout heette de KWB iedereen welkom en mochten de
kinderen muffins versieren met chocolade en suikerkorrels.
* ACW
en ACV boden een petitie aan om te
onderte-kenen Armoede kent geen grenzen.
* Zo bereikten de wandelaars het standje van de Gezinsbond. Niet alleen kon je er ene
leuke foto maken, je kreeg er ook chocolademelk met een kerstkoek aangeboden.
Hadden ze allemaal zelf gebakken, heerlijk!
* Stilaan werd het einddoel bereikt. In de Gemeentelijke Basisschool mocht
iedereen een kerstboodschap neerschrijven en aan de kerstboom hangen.
* In de refter bood Pasar aan iedereen een zakje frieten aan. En of iedereen het zich
liet smaken. Er werden 100 kg. voorgebakken frieten gebakken, met een bijzondere dank aan de firma Mydibel.
* Tenslotte zorgden in zaal Myra de organisaties
Davidsfonds (chips), Neos, Orka, Ziekenzorg voor
een vlotte en snelle bediening. Bestuursleden van Femma-Lauwe hadden meegeholpen de broodjes te beleggen. En het Werk der Volkstuinen stond in voor de
versiering met fris kerstgroen. We moeten er evenwel onze excuses bijvoegen dat
we geen beelden hebben van de harmonie
De Bie. Toen we er met een van de laatste groepen in zaal Myra aankwamen
was het optreden reeds beëindigd. Laten we ook niet vergeten dat daarnaast ook
nog tal van losse medewerkers hebben ingestaan voor het versieren van de kerk,
het ophangen van gedichten, aanbrengen van kerstverlichting, de begeleiding van
de groepen,
Op 30 december wordt wordt auteur Willy Spillebeen 80 jaar.
Dat wilde Menen niet ongemerkt laten voorbijgaan. Samen met de bibliotheek
zetten ze een huldefeest op.
Bibliothecaris Geert Pype heette de meer dan 200
aanwezigen hartelijk welkom. Schepen van Cultuur Christine Depoortere loofde
ereburger Willy voor de jarenlange goede samenwerking en inzet voor de stad. Prof.
Piet Thomas had het over het werk van Willy als dichter. Tijdens zijn betoog
bracht kleinzoon Jeroen Spillebeen enkele vermeldde gedichten van zijn
grootvader naar voor. Intermezzos waren er door leerlingen van de Stedelijke Academie
voor Muziek en Woord met gitaarspel en accordeon van twee kinderen van Marino
Punk. Prof. Jef Martens had het over Willy als
essayist en romanschrijver. Vervolgens schetste zoon Dirk de relatie met zijn
vader. Theo De Smet en Jean-Pierre Rosseel verrasten het publiek met een leuk
geschenk. Theo maakte een leuk schilderij (naar mijn in Het Nieuwsblad
verschenen foto) en Davidsfondsvoorzitter Jean-Pierre nodigde Willy uit mee te
trekken op daguitstap naar Lier. Ereburger Willy bedankte zichtbaar ontroerd iedereen
voor het mooie feest. Als afsluiter loofde ook burgemeester Gilbert Bossuyt de
schrijver. Daarna kon iedereen bij een glas nog gezellig napraten over de
schitterende huldeavond.
Na de voorbereidende catechese kwam nu het moment waarnaar we uitgekeken
hadden. In de periode van de adventstijd, kan het mooier? In de eucharistie van
16 december werden Rune en Anouk gedoopt. De familie ging mee in de
intredeprocessie. Water en een schelp werden aangebracht. Angel, de zus van
Rune en Anouk, las voor. De peters en de meters stonden erbij en keken niet
alleen, maar steunden hun pete- en metekind. Even werd het Rune te machtig en
moest hij even de dienst verlaten, net voor het doopsel. Na een korte
depannage, waarbij Kristof orgel speelde en kerkbediende Katrien de eerste
zorgen toediende, kwam Rune terug en werden hij en Anouk gedoopt. Anouk werd
door het water uit haar slaap gewekt, wat bij haar, maar ook bij de mensen in
de kerk reactie ontlokte. De omhaling op deze welzijnszondag werd gehouden voor
Welzijnszorg. Het geheel werd afgesloten met een korte receptie waarbij toch
heel wat mensen Rune, Anouk en hun ouders feliciteerden en ook vanwege de
parochie werd een ruiker aan de mama aangeboden. Dank aan het team om de
receptie te helpen organiseren en bedankt aan Eric Vanthournout die voor de
gelegenheid in Lauwe overkwam om een fotoreportage te maken.
WEVELGEM: Voorstelling boek: 75 jaar Gent-Wevelgem
Voorstelling boek: 75 jaar GENT-WEVELGEM Maandag, 10 december 2012
Foto's: https://plus.google.com/photos/102497882852892734023/albums/5823434431265789777 Gent-Wevelgem is een koers met een rijke historiek, die koop je niet zomaar bijeen Het Vliegend Wiel, de organisatie van Gent-Wevelgem, stelde maandagavond het nieuwe fotoboek over de geschiedenis van Gent-Wevelgem voor in Salons Cortina. Fans van het eerste uur konden hun exemplaar laten signeren door winnaars van vroeger en nu. Het was de organisatie van de wielerwedstrijd Gent-Wevelgemzelf die op het idee kwam om voor de 75ste editie met een fotoboek op de proppen te komen. 'De oprichter van Gent-Wevelgem, Georges Matthijs, had een enorm archief met foto's van alle edities', vertelt Lieven Gheysens van Het Vliegend Wiel. 'Na zijn overlijden is dat archief geschonken aan de heemkundige kring Wibilinga. Voor de 75ste editie leek het ons leuk om in samenwerking met de heemkundige kring een boek over de geschiedenis van de koers te maken op basis van die foto's.' De recentere foto's zijn van sportfotografen. 'Voor onze organisatie is dit boek ons visitekaartje: een rijke historiek kan je niet kopen, Gent-Wevelgem heeft die. Dat is een sterk punt van deze koers' Rudy Neve is de auteur van het boek, samen met Rik Vanwalleghem en Koen D'haene. Hoewel ze 75 Gent-Wevelgem moesten samenstellen uit duizenden foto's en momenten, was het boek in vier maanden tijd geschreven. 'We hadden het eigenlijk niet moeilijk om de juiste foto's te selecteren', vertelt Rudy. 'Het boek is opgedeeld in acht verschillende hoofdstukken. Zo is er een hoofdstuk dat het scharnierpunt de Kemmelberg belicht en een hoofdstuk over de grote afwezigen.' 'Neem nu Johan Museeuw en Peter Van Petegem: grote coureurs die er echter nooit in geslaagd zijn om de koers te winnen', weet Rudy, die aan het eind van een boek, net als zijn twee co-auteurs, in een column zijn licht laat schijnen over de koers. Aan de voorstelling van het boek ging maandagavond een signeersessie vooraf. Wielerfans konden aanschuiven aan een tafel vol ex-winnaars. Gerdy Carrein uit Rekkem liet samen met zijn vrienden Bernard Watteyn en Ivan Decupere zijn exemplaar signeren door winnaars als Freddy Martens, Nico Mattan, Oscar Freire en Sean Kelly. Voor hem is het fotoboek met de geschiedenis van 75 jaarGent-Wevelgem een natte droom. 'Al van toen ik
klein was, ben ik bezeten door deze koers', biecht Gerdy op. 'Sinds 1969
verzamel ik alle krantenartikels en foto's die over sport verschijnen. Thuis
heb ik tussen de negenhonderd en duizend boeken liggen.' 'Gent-Wevelgem is zo'n prachtige koers omdat hij met zijn 250 kilometer niet
voor iedereen is weggelegd' zegt Gerdy. 'Er zijn ook heel wat hellingen kort na
elkaar. De wedstrijd heeft daarom heel wat grote namen op zijn erelijst staan.' 'Het boek75 Gent-Wevelgem is vooral prachtig omdat
er enorm veel foto's instaan die zelfs ik nog nooit had gezien', besluit
verzamelaar Gerdy.
Voor de 4de maal trokken we met onze Davidsfondsafdeling Rekkem naar het toneel voor Frans-Vlaanderen. We opteerden opnieuw voor het toneel in de thuisbasis van de groep, Westouter. Onze secretaris Geert had met veel geduld 31 kaarten kunnen reserveren en had een korte wandeling rond de Rode Berg voorbereid. Op zondagnamiddag trokken we met het schoolbusje naar Loker. We startten onze wandeling (niet iedereen wandelde mee, de niet-wandelaars zochten hun heil in een drankje) en genoten van weidse vergezichten. Ook het kerkje van Loker werd met een bezoekje vereerd. Bekijk maar even de foto met de heiligenbeelden. Ken je ze allemaal bij naam?
Na een uurtje wandelen bereikten we opnieuw ons startpunt en konden de wandelaars ook nog even genieten van een drankje en een bezoekje brengen aan het antiquariaat en prularia dat te koop was in het 'Narrenschip'.
Daarna trokken we naar het 2 km verder gelegen Westouter om er de toneelvoorstelling 'Uniroyal' bij te wonen. We hebben heerlijk gelachen en genoten van de volkse voorstelling.
Duizenden bezoekers genoten van een sfeervolle kerstmarkt te Lauwe. Zo'n 130 kraampjes met allerlei lekkers zorgden dat de vele genieters aan hun trekken kwamen.
Electrawinds
organiseerde zondagmorgen, 2 december een Open Werf net voor de start van de
grote torenwerken en het optrekken van gondel en wieken. Medewerkers van Electrawinds
gaven uitleg bij de ontwikkeling, bouw en exploitatie van een windturbinepark.
De
bouwwerken voor het windturbinepark in Menen zijn gestart in de zomer van 2012
en zijn een samenwerking tussen Electrawinds en enkele plaatselijke
ondernemers. Het project bestaat uit twee turbines die elk een geïnstalleerd
vermogen hebben van 2,3 MW. De verwachte jaarproductie komt overeen met het
jaarlijks elektriciteitsverbruik van 2900 gezinnen.
In
de aanloop naar de Open Werf organiseert Electrawinds op vrijdag 30 november
ook een bezoekmoment voor de plaatselijke scholen van Menen. 360 scholieren uit
zowel het lager als hetsecundair onderwijs
zijn hiervoor ingeschreven. De leerlingen nemen ook deel aan een tekenwedstrijd
waarvan het resultaat te was op de Open Werf.
De bouw van het windturbinepark
in Menen is ook nog steeds te volgen via de Facebook Pagina van Electrawinds.
In de Deerlijkse sportzalen Gaverdomein konden leerlingen uit diverse scholen uit de regio zich uitleven met leuke sportspelen. Via een doorschuifsysteem maakten ze om de 10 minuten kennis met een andere 'Amerikaanse' sport.
De SVS-actie ging diverse malen door in voor- en namiddagsessies. De foto's werden gemaakt toen volgende scholen aan bod kwamen: GBS Kooigem, GVBS St.-Rita Harelbeke, BSGO Dol-Fijn Waregem, BSGO Gaverbeek Waregem, GVBS St.-Theresiaschool Rollegem, SBS Torenhof Waregem, GBS Rekkem, BSGO De Windroos Zwevegem en GVBS Bellegem.
Het feestjaar '40 jaar St.-Niklaaskoor' werd afgesloten met een bonte wemeling van sketch 'Humor in de kerk', fotoreportages en muzikale flitsen uit voorbije concerten. Stichter-dirigent Hubert Cottenie was heel blij met de massale opkomst. Een volle kerk en een puik programma waren de ingrediënten voor een geslaagde avond. Hij was ook bijzonder dankbaar naar alle koorleden die schitterend hadden gezongen. Hij dankte speciaal de sponsor van het gedenkboekje over de 'Geschiedenis van het koor' dat in geheel Rekkem werd verspreid, namelijk Jean-Luc en Herlinde van garage Delbar. Er was dan ook een passend geschenk voor hun eerste kleinkind. Voorzitter Michel Suestrone dankte de vele medewerkers voor en achter de schermen voor hun inzet. Edith Catry dankte namens de koorleden hun dirigent Hubert en bood onder luid applaus een ruiker bloemen aan. Nadien konden alle aanwezigen nog wat nagenieten van een glaasje cava.
Het was een druilerige regendag. Met het busje vertrokken we om 13.30 u. en tegen 14.15 u. bereikten we het bekende aardappelbedrijf Lutosa in Leuze. Lauwenaar Adrien zorgt er voor de rondleidingen. Wij waren de derde groep van de dag die hij ontving voor een bezoek.
Eerst trokken we naar de gekoelde loods waar honderden tonnen aardappelen worden opgeslagen. Niet te geloven dat één loods met zo'n voorraad in 6 dagen wordt verwerkt. Lutosa beschikt over 8 zo'n geacclimatiseerde opslagruimtes. De aardappelen die er worden verwerkt zijn hoofdzakelijk bintjes. Vandaar trokken we met de groep naar de ontvangstruimte. Adrien vertelde er in geuren en kleuren alles over de geschiedenis van het bedrijf, hoe de aardappelen worden verwerkt en welke producten ze allemaal worden gemaakt. Vandaar trokken we dan naar de plaats waar de aardappelen worden aangevoerd. Merkwaardig, net op dat moment werden er twee vrachtwagens gelost van aardappelhandel Rik Tanghe uit Lauwe. Uit de aangevoerde aardappelen wordt telkens een staal genomen. Door de modderige brei trokken we dan naar de ruimte alwaar we een witte jas en een hoofdnetje moesten aan trekken. Na de groepsfoto moest mijn fototoestel achter slot en grendel. (Adrien had ook de 'Man bijt hond'-uitzending gezien en vreesde dat ik toch stiekem foto's zou nemen. Inderdaad spijtig, nu moeten we onze fotoreeks kompleet maken met ingescande foto's uit de brochure). Ondertussen had Adrien ook afscheid genomen van onze groep en werden we in twee groepen verdeeld om het bedrijf binnen te trekken. Daar heerste een oorverdovend lawaai. We zagen hoe de aardappelen werden gestoomd om ze van hun schil te ontdoen. Daarna werden de aardappelen nog geborsteld en gespoeld. Een optische sorteerder, uitgerust met een camera en een laser, verwijdert met een ferme stoot samengeperste lucht vreemde objecten, stukjes hou en steen en aardappelen die niet aan de gestelde eisen voldoen. Daarna zagen we hoe de aardappelen in schijfjes werden gesneden (sautées). Om alle bewerkingen te volgen moeten we trap op, trap af. In een razende vaart gingen de schijfjes verder en werden ze geblanceerd (om niet te verkleuren), gedroogd en dan gebakken. Nadat de schijfjes werden afgekoeld, zagen we dan hoe de sautées in zakken van 1 kg en 2,5 kg werden verpakt en in dozen werden gestopt. Die dozen werden dan gestapeld op paletten en netjes met plastiekfolie omwonden. Na de rondleiding trokken we opnieuw naar de ontvangstruimte en terwijl we enkele filmpjes bekeken, konden we ons tegoed doen aan de lekkere Lutosa-frieten. Het werd een leerrijk bezoek.
Op 20 november 2012 is het Kinderrechtendag. Op die dag wordt er taart gegeten in Menen omdat De Kleine Prins de eerste Kinderrechtenschool in West-Vlaanderen wordt. Recht op voeding, recht op onderwijs, recht op spelen, recht op geloof. Het zijn enkele voorbeelden van de kinderrechten waarrond de lagere school de afgelopen twee jaar werkte. Onder begeleiding van Plan België integreerde de school kinderrechten in hun dagelijkse werking. Zo werden de leerlingen zich beter bewust van hun rechten en die van leeftijdsgenoten wereldwijd. Alle klassen werkten rond de principes van het Internationaal Verdrag van de Rechten van het Kind. Dit verdrag werd in 1989 door 192 landen ter wereld ondertekend. Het verplicht regeringen om kinderrechten te respecteren en in praktijk te brengen.
Voor Plan België vormt het Kinderrechtenverdrag de rode draad doorheen al haar programmas, zowel in België als in het Zuiden. De ngo hecht er dan ook veel belang aan dat de kennis over dit internationaal verdrag wordt overgedragen aan de jonge generatie. Scholen kunnen gratis gebruik maken van de verschillende lespakketten van Plan België rond kinderrechten. Ze worden ondersteund door Plan België en Vormen, een vzw gespecialiseerd in mensenrechten en kinderrechteneducatie. Zo kunnen scholen kinderrechten een plaats geven in de dagelijkse schoolcultuur: in de lessen, het schoolreglement en de pedagogische projecten. Want veel van wat er op school gebeurt, kan een aanleiding vormen om kinderrechten te bespreken. Kinderen maken ruzie, een leerling laat een andere leerling niet uitspreken, een leerling wordt gepest omdat hij of zij een andere mening heeft.
Het recht op participatie bijvoorbeeld, is in De Kleine Prins heel tastbaar geworden: de school heeft een eigen kinderparlement. Daar bespreken de kinderen hun voorstellen, ideeën en problemen die verder opgevolgd worden door de leerkrachten. Vanuit hun positieve ingesteldheid reiken de leerlingen ook pluimen uit. Elke klas heeft ook zijn eigen smaakkoffer waarbij het recht op voeding bespreekbaar wordt. Door middel van activiteiten worden de leerlingen sterker op mondiaal vlak en kinderrechten helpen hen in hun groei naar verantwoordelijke wereldburgers.
Op Kinderrechtendag overhandigde de directeur van Plan België officieel het Kinderrechtenlabel aan De Kleine Prins, in aanwezigheid van de nieuwe burgemeester Martine Fournier en schepen van onderwijs Bérenice Bogaert. Op het programma stond een gezongen kinderrechtenrap, de kinderrechtenburgemeester die de stem van de leerlingen vertolkte, een discussie tijdens het kinderrechtenparlement. En natuurlijk een grote taart. Het werd een boeiende dag.
Op dit moment begeleidt Plan België zeven lagere scholen die op weg zijn een Kinderrechtenschool te worden. Het Prisma te Gent mocht als eerste ons Kinderrechtenlabel ontvangen in november 2011.
11 november = Wapenstilstand. De plaatselijke herdenking is pas een week achter de rug. Drie verenigingen (Davidsfonds - KWB en NSB) hadden het plan opgevat samen naar Ieper te trekken en activiteiten te organiseren in het teken van de Eerste Wereldoorlog. Deze geplande activiteit viel bijzonder in de smaak, liefst 49 deelnemers schreven vooraf in. Nog een aantal Rekkemnaars vervoegden 's avonds de groep om ook de plechtigheid aan de Menenpoort, de Last Post, bij te wonen. Rekkem zou er immers een krans neerleggen.
Met het schoolbusje en een aantal wagens trok de groep naar Ieper. Na de traditionele groepfoto werd een bezoek gebracht aan het totaal vernieuwde 'Flanders Fields Museum'. Iedereen kreeg een armbandje rond de pols en daarna kon men er op zijn eigen tempo doorheen de diverse tentoongestelde herinneringen en tentoonstellingsborden trekken. De ene vorderde al sneller dan de andere. Indien je alle filmpjes wilde bekijken en alle teksten lezen, dan kwam je er niet met de ons toegemeten tijd. Het museum sloot om 17.00 u. Ik persoonlijk was ook maar tot halverwege geraakt. Filmpjes volledig bekijken vergt z'n tijd. Anderen zaten al lustig te vertellen en te genieten van een drankje in het cafetaria. Heel wat personen die het museum voor de vernieuwing hadden bezocht vonden dat het toen beter was. Ik kan niet vergelijken, was er vroeger nooit geweest.
Tegen 17.30 u. moest iedereen die de avondwandeling wilde meemaken, aanwezig zijn aan de Menenpoort. Daar stonden twee gidsen ons op te wachten om een avondwandeling te maken. Ze waren prachtig uitgedost met een wijde mantel, een hellebaard en een lantaarn. Onze gids was Stephan Kesteloot. Zo trokken we door het feeëriek verlichte Ieper. We maakten kennis met prachtige historische gebouwen (uiteraard allemaal vernield tijdens de W.O.I, maar nadien in dezelfde stijl opnieuw opgetrokken). De gids zorgde voor leuke en pittige verhalen. Het was bijzonder spannend om in het donker de vestingen te bezoeken en af te dalen in de ijskelder. Tegen 19.30 u. bereikten we opnieuw de Menenpoort. Weet je, ook de naam van één vermiste Vlaming, een zekere Vangheluwe, staat op de muur gebeiteld.
Last Post Voorzitster van de NSB Thérèse Behaegle en Simon Verhauwaert zouden een krans neerleggen. Georges had de Belgische driekleur bij. Hij ontmoette er een Franse collega. Beiden verbroederden en de nodige herinneringsfoto's werden gemaakt. Zo werd het stilaan tijd voor de Last Post. Er waren heel veel Britse studenten aanwezig. Ook andere Rekkemnaars hadden zich bij de groep gevoegd. De beide vlaggendragers mochten midden de straat staan. En daar weerklonk dan de dagelijkse 'LastPost'. De klanken weergalmden door de Menenpoort. Nadat Britten hun krans hadden neergelegd, was het de beurt aan Thérèse en Simon. Waardig stapten ze naar de plaats waar de kransen werden neergelegd. Dat was meteen het einde van een schitterende namiddag Ieper. Iedereen zal er nog lang over spreken.
De St.-Niklaaskerk liep vol met oud-koorleden, ouders en vrienden van
het kinderkoor Hanbléchia.
Ook oud-leerling Klaas Delrue, zanger van Yevgueni was, tot ieders
vreugde, van de partij.
De avond werd geopend met het milieulied Sing for the Climate. Verder
bracht de groep heel wat stemmige liederen. Klaas zong er samen met het koor
zijn winnend lied, waarmee het allemaal begon, Laat ons een bloem. Ook de
duetten met juf Roos en juf Katrien waren adembenemend. Tijdens het concert werden
vooral liederen gezongen in het thema van het behoud van de aarde, respect voor
het milieu en vrede en verdraagzaamheid in deze multiculturele wereld.
Na het schitterend optreden volgde in het Dorpshuis een officiële
ontvangst door het stadsbestuur. Heel veel oud-Hanbléchia-leden, ouders en
vrienden waren er aanwezig. Het was voor sommigen een blij weerzien na zoveel
jaren. Schepen Bérenice heette iedereen welkom, maar moest het op twee locaties
doen, wegens de massale opkomst.
Juf Roos Wullaert:
Ons koortje heeft zijn oorsprong vanuit de Vrije Basisschool te Rekkem,
zon 30 jaren geleden. Toen gaf Roos Wullaert les in het 5de
leerjaar en was Trees Sonneville directrice. Enkele jaren later kwam Katrien
Lievens er ook lesgeven en het koor ondersteunen met een muzikale begeleiding.
We begonnen met kindvriendelijke eucharistievieringen op te luisteren,
ondersteund door de toenmalige onderpastoor Wilfried Dekeyzer.
De naam Hanbléchia bestaat 25 jaar en komt eigenlijk van hem. Hij was
toen ook proost van de Chiro en enorm geboeid door de Indiaanse cultuur. Hanbléchia
is namelijk de Indiaanse benaming voor oproep tot vrede.
Jacques Dufourmont, toen onderwijzer op het Paradijs, begeleidde het
koor met zijn gitaar en Johny Duthoy (toen voorzitter van de oudervereniging)
begeleidde met de piano en zijn accordeon. Katrien en Roos dirigeerden en Mevr.
Trees Sonneville was onze steunpilaar. Jacques Rosseel en Derick Deruyck
zorgden voor de techniek.
Het koor staat dus open voor alle kinderen en jongeren vanaf 7 jaar
tot
Nieuwe leden zijn dus hartelijk welkom !!!We starten elk jaar in september met heel wat nieuwe leden,
waarbij we dikwijls van onze beste zangers afscheid moeten nemen.
Ook in Rekkem werd het einde van de Eerste
Wereldoorlog met de nodige luister herdacht. De Oudstrijders en sympathisanten,
de kinderen van de Vrije en de Gemeentelijke Basisschool met leerkrachten en enkele
ouders luisterden naar de woorden van schepen Berenice Bogaert. De
klaroenblazers van de brandweer en de Kon. Harmonie De Bie zorgden voor de muzikale
noot. Daarna lieten de kinderen de witte ballonnen in de lucht. Daarna trok de
stoet naar de St.-Niklaaskerk. De dienst werd opgeluisterd met stemmige muziek gebracht
door de harmonie die van deze feestdag tevens zijn St.-Ceciliaviering maakte.
WAPENSTILSTAND LAUWE
Op 11 november
verzamelden onze scholen (Ter Molen, GBS en De Stap), leden en leiding van de
Chiromeisjes Padiro en de Chirojongens Oskaarke, samen met de Oudstrijdersbond
NSB, de brandweer en de Koninklijke Harmonie om 10 u. op de Lauweplaats. De
stoet werd gevormd en trok naar de St.-Bavokerk waar de viering ter
nagedachtenis van de slachtoffers van de beide wereldoorlogen werd gehouden en
tevens werd gebeden om vrede. Na de viering werden kransen neergelegd en lieten
de aanwezige kinderen een witte ballon op. Hier een impressie van de stoet
vooraf en de kranslegging bij het monument van de oorlogsslachtoffers achteraf.
Japan Tabacco kondigde op 24 mei 2012 aan het Belgische tabaksbedrijf Gryson te hebben overgenomen en zette daarmee een belangrijhke stap op de Europese markt voor roltabak. Gyson telt 151 werknemers en produceert jaarlijks 3.900 ton tabak, het equivalent van 5,2 miljard sigaretten. Gryson exporteert naar zowat 65 landen en behoort in Frankrijk, Portugal en Spanje tot de top. Op 14 augustus werd de overname van Gryson NV door JTI officieel. Op 6 november was het een belangrijke dag voor de fabriek in Wervik. De officiële inhuldiging vond plaats van de Gryson-fabriek als volwaardig lid van de JTI-groep. Tom McCoy, Chief Operating Officer van JTI, was voor de gelegenheid naar Wervik gekomen, alsook provinciegouverneur Carl Decaluwé en burgemeester Johnny Goos.
ACW Lauwe bezoekt
verbrandingsinstallatie MIROM Roeselare. Voor velen was het een verrassing dat
van ons huisvuil door verbranding enorm veel energie gerecupereerd wordt,
warmte voor woningen, warmte om elektriciteit te produceren, warmte en
elektriciteit voor eigen gebruik. Zo kon men ervaren dat MIROM Roeselare een
belangrijke rol speelt in duurzaam milieubeleid.
KWB Rekkem organiseerde voor de 6° maal haar bierproefavond
in de Paradijsschool. In een sfeervol ingerichte ruimte konden 65 deelnemers -
bijna evenveel vrouwen als mannen - proeven van een 8-tal hogegistingbieren
met bijpassende hapjes. Het geheel kaderde in een biermarkt met tenten,
aangepaste verlichting en diverse bierstandjes. Dit jaar werd gekozen voor
bieren waarvan de naam begint met de letter M. Het idee werd ingegeven door
het streekbier Muurken van onze gewezen dorpsgenoot en hobbybrouwer Hein
Delabie. Andere bieren op het menu waren Morpheus, Maredsous Bruin, Moeder
Overste, Mamzelle, Moinette Brun, Montagnarde en Malheur. Na het proeven
konden de deelnemers meedingen naar de titel van Miss en Mister bier waarbij de
deelnemers hun zintuigen van zien, ruiken en smaken dienden aan te wenden om
het juiste bier aan te duiden. Uiteindelijk wisten Orphée Debeuf als Miss en
Bart Leuwers als Mister de biertitel naar zich toe te halen. Iedereen ziet nu
reeds uit naar een volgende editie.
Opnieuw
zon trieste morgen met druilerige regenval. Iedereen is reeds vroeg op de
been, de bagages worden in de autos gestopt. Ook voor de busreizigers gebeurt
het laden van de bus in de steeds maar toenemende regenbuien. Pas wanneer het
merendeel reeds het ontbijt heeft genomen verschijnt Ervé in de eetzaal ten
tonele en meteen krijgt hij een daverend applaus. Het is zijn 62ste
verjaardag. Hij mag de kaarsjes uitblazen.
Om 9.00 u.
nemen we afscheid. Rune, de kleindochter van Ervé en Francine moet ook mee met
de bus. Er vloeien traantjes, ze had nog graag wat bij opa en oma gebleven,
maar maandag is er opnieuw school.
Na een paar
kilometer rijden houden we onze 80 km/uur aan in de 16 942 m lange Gotthardtunnel. En niet te geloven! Net zoals deze week is bij het uitrijden
van de tunnel de zon van de partij. De besneeuwde toppen schitteren in onze
ogen. Zo is het heel wat leuker rijden. We dwarsen Luzern en al snel bollen we
op de autoweg naar Basel. Minder leuk is het met de busdeur die voortdurend
piept, dat werkt op de zenuwen. Daarom houden we even halt om de deur eens
opnieuw goed te sluiten. Van de gelegenheid wordt gebruik gemaakt om even naar
het toilet te trekken en Paul heeft nog ergens een wondermiddeltje. Hij wrijft
op de rubber van de deur een product die hij op zijn fietsketting smeert
wanneer die piept.
Om 11.15 u.
hebben we precies 185 km gereden en bereiken we de Frans/Zwitserse grens. Wij geraken er zonder
problemen tot op de parking, maar de Franse politie onderwerp de auto van een
kleurling aan een grondige controle. Ja, zelfs een oliebusje schroeven ze open
om er in te neuzen. Ondertussen trekken we naar de Zwitserse toiletten, die aan
de Franse kant zijn zoals altijd gesloten.
We
vervolgen onze weg via Mulhouse en de N66 naar de Col du Bussang. We hebben er
ieder jaar reeds halt gehouden aan de bronnen van de Moezel. We willen eens wat
afwisseling en zullen halt houden in een dorpje om te picknicken.
Om 12.45 u. (226 km) trekken we de remmen dicht op de Place de 2 octobre 1944' te Saint-Maurice-sur-Moselle. We picknicken er op de banken op het pleintje. Het
is er heel winderig. Naast ons bruist een snelstromend riviertje die aan de
overzijde van de N66 uitmondt in de Moezel. We gaan er even rondneuzen.
Na de
verplichte 45 min. chauffeursrust vervolgen we onze weg langsheen kleine
dorpjes in de Vogezen om dan uiteindelijk de autoweg naar Remiremont en verder
de snelweg naar Epinal en Nancy te bereiken. Even voor Nancy is het gedaan met
het goede weer en is de regen opnieuw een spelbreker. Het is lastig rijden en
we houden ook nog even een korte plaspauze om even de ogen te laten rusten.
Na Metz en
Thionville bereiken we na 493 km de Frans/Luxemburgse grens. Ondertussen is het gedaan
met regen. Na 521 km bereiken we de Aire de Capellen en kunnen we nog eens wat goedkoper tanken.
En om 17.00 u. zijn we opnieuw aan het bollen, de laatste loodjes van een lange
terugreis. Maar we hebben toch nog een aardig stuk voor de boeg. Precies om
20.00 u. bereiken we de parking van Groot-Bijgaarden en kunnen we afscheid
nemen van Marc en Lutgard, onze lieve gasten die er ook al zoveel jaren bij
zijn.
We bollen
verder naar onze volgende afspraak, de parking van Wetteren. Geen ouders te
bespeuren van Rune. Die staan aan de overzijde. Ze moeten nu nog eerst verder
rijden tot Erpe-Mere, de afrit nemen en terugkeren. Ook Gaston en Roos hebben
hetzelfde probleem. Hun auto staat ook aan de overzijde. Maar voor Gaston is
het geen probleem. Hij zal stappen, eerst tot aan de brug over de snelweg en
dan de andere zijde nemen. Nadat wij afscheid hebben genomen en veder rijden,
nemen we Gaston die duchtig aan het stappen is, een eindje mee en zetten hem af
aan de oprit aan de andere kant. Zo is hij toch al een stuk gevorderd in zijn
gang naar zn wagen.
Volgende
afspraak is Vichte. Daar laten we Luc en Gerda, Pol en Francine met hun bagage
en hun mountainbike uit na weer eens een hartelijk afscheid. De volgende halteplaats
is Kortrijk. Maar wanneer Wim de bus heeft verlaten is het precies 21.45 u.,
net het tijdstip waarop de voetbalwedstrijd van KV Kortrijk beëindigd is. We
hebben pech, net wanneer we de weg naar Wevelgem willen nemen, wordt die door
de politie afgezet. Het is inderdaad op één luttele minuut aangekomen, we
kunnen niet verder dan via Marke en Lauwe naar Wevelgem rijden om er Rita en
Marcel voor hun huis in de Dennenstraat af te zetten. En zo wordt het
uiteindelijk 22.30 u. wanneer ik kan thuiskomen in Rekkem. Een tocht an 844 km zit er op.
Mijn 6de herfstvakantie in Zwitserland zit er op. Of er een 7de volgt is nog
koffiedik kijken. Onze vzw Gemeenteschool hield op te bestaan en is
overgedragen naar de nieuwe vzw Barthel. En blijkbaar wil het nieuwe bestuur
reglementaire vergunningen bekomen om met de bus te rijden. We wachten in
spanning af.
INSTALLATIEVERGADERING NIEUWE GEMEENTERAAD
10de REKKEMS KERSTGEBEUREN
Huldefeest Ereburger Willy Spillebeen 80 jaar
DOOPSEL RUNE EN ANOUK
Voorstelling boek:
UNIROYAL - toneel voor Frans-Vlaanderen
KERSTMARKT LAUWE
OPEN WERF ELECTRAWINDS
SVS American Games
40 jaar Sint-Niklaaskoor Rekkem
DE KLEINE PRINS MENEN
DAVIDSFONDS - KWB - OUDSTRIJDERSBOND
FEEST: 25 jaar kinderkoor HANBLECHIA
11 november:
OPENING VAN DE TABAKSFABRIEK
Bezoek aan Mirom Roeselare
BIEREN MET EEN 'M' 
Dag 8 - Terugreis REKKEM - AIROLO
