PASAR Rekkem-Lauwe-Menen organiseerde onder impuls van bestuurslid Bruno D'Hondt een Spaanse avond. Alle bestuursleden zetten hun beste beentje voor om alles keurig voor te bereiden. En ze werden beloond voor hun moeite! Het werd een fantastische avond. Buiten alle verwachtingen waren er méér dan 75 inschrijvingen. Heel wat gasten hadden zich in een prachtig Spaans plunje uitgedost. Het zorgde meteen voor de nodige sfeer. De sangria vloeide overvloedig en spoelde bij menigen zoet naar binnen zodat bij enkele bestuursleden zelfs paniek ontstond dat er zou te kort zijn. Gelukkig niet, maar we schonken toch 17 l rode en 7,5 l witte sangria uit.
Zo werd het stilaan tijd om aan te schuiven voor de paëlla of de fideua de carna. Dat had een echte Spanjaard van de zaak Tio Paco uit Roeselare klaar gemaakt. En of die smaakte. Wie is er niet om een tweede bord gegaan? Ondertussen mochten we ook de beeldschone Spaanse zangeres Sharita verwelkomen. Tegen 22.30 u. begon haar optreden. Meteen zat de sfeer er in. Er werd meegezongen en geklapt met de handen, gedanst en gesprongen... Iedereen was vol lof over deze onvergetelijke avond. Ja, het was heel laat wanneer we de deur van het Dorpshuis konden dichttrekken.
* of mailen naarluc.delem@telenet.be + overschrijven op rek. BE43 0000 3373
6701 van Delem Luc met duidelijke vermelding van je keuze: paella of fideua
Sharita is een professionele zangeres die elke
avond zingt op het tropische eiland Tenerife in de bekendste en duurste hotels.
Momenteel vertoeft ze in ons land. Na het optreden in Ieper komt ze om 22.30 u. zingen
in Rekkem.
Dit jaar namen Michel en Eric voor de 5de maal deel aan de Vierdaagse van de Ijzer, Caroline en Hilde voor de vierde maal. Johan en Philippe konden er dit jaar helaas niet bij zijn.
We opteerden om dit jaar in Poperinge te gaan wandelen. We kozen opnieuw voor de grootste afstand, deze keer vastgelegd op 33 km. Hilde was de chauffeur van dienst. Al snel bereikten we het centrum van de Hoppestad. Alleen was het kwestie van een parking te vinden, maar we hadden geluk, in de nabijheid van het zwembad hadden we nog ruimte. Al snel bereikten we de startplaats op de Markt waar Defentie de tenten had opgeslagen. Hilde was wel ingeschreven, maar moest nog haar deelnamebadje afhalen. Het leek wel wat te duren, want ze vonden de storting van 5 euro, het deelnamebedrag, niet terug in de computer, maar uiteindelijk mocht ze toch starten. Precies om 9.20 u. verlieten we de Grote Markt van Poperinge. De eerste 5 km legden we af in 55 min. Op een eerste bevoorradingspost kregen we een vingerhoed chocomelk. Moesten ze daarvoor een plastiek beker vuil maken? We stapten gezwind verder en bereikten de 10 km na twee uur stappen. Zo bereikten we stilaan de heuvelzone van de Kemmelberg. De wolken troepten samen en het begon te regenen. We bereikten net de Kemmelberg en konden nog onder het dichte bladerdek van de Kemmelberg doorstappen zonder nat te worden. Onderweg kregen we een blikje frisdrank aangeboden. Eenmaal uit het bos gestapt en komend op de kasseiweg die ons naar de top moest leiden, konden we niets anders doen aan onze regenjas bovenhalen. Het begon harder te regenen en werden stilaan ook nat. De flanken van de Kemmelberg en de daaropvolgende Rode berg werden herschapen in modderpoelen en stilaan stapten we precies op een glijbaan. Vooral het klimwerk was moeilijk en af en toe maakten we een schuiver, maar gelukkig konden we recht blijven. We konden dus ook geen droge plaats vinden om onze picknick te verorberen. We stapten maar gewoon verder met als doel 'het Folk' in Dranouter. Daar zouden we binnen droog kunnen eten. Om 12.40 u. bereikten we dan ook ons vooropgestelde doel. Daar heerste een drukte van jewelste, maar gelukkig konden we een tafeltje bemachtigen waar we onze broodjes naar binnen werkten in een wat warmere omgeving dan die pletsende regen. Vol moed stapten we na een uurtje verder. Het ging van kwaad naar erger, het was stappen en glijden over modderpaden. Gelukkig begon het stilaan minder te regenen en het laatste gedeelte van de tocht konden we opnieuw zonder jas verder. We kregen nog een lekker koekje aangeboden. Ook het ijsje smaakte. Stilaan werden de torens van Poperinge aan de horizon zichtbaar. Die laatste kilometer stapte ik af met een dubbel gevoel. Enerzijds blij dat Poperinge en de 33 km stilaan zouden bereikt worden, maar anderzijds kwaad omdat kilometer ver plastiek verpakkingen lagen langs de weg van het koekje dat we hadden gekregen. En nochtans stonden verschillende vuilnisbakken klaar. Is dat nu zo moeilijk om de verpakking er meteen af te halen en in de bak te werpen? Precies na 8 u. stappen, het was 17.20 u. geworden, stapten we over de eindmeet. We genoten nog van een lekker biertje op de Grote Markt bij een nicht van Caroline. Het Hommeltje smaakte. Na 33 km stappen hadden we het meer dan verdiend.
Voor de 15de maal werd in Wervik de Interclub 1.12 voor elite zonder contract, beloften U23 en Belgische continentale ploegen ingericht door de Koninklijke Veloclub Vlug en Vrij.
Na de foto's van de diverse deelnemende ploegen, foto's van de aankomst van de 24ste afwachtingswedstrijd voor amateurs en masters 1.18. Deze wedstrijd over 56 km werd gewonnen door Thomas Pysson (Masters A en amateurs). Patrick Pruvoost was de primus bij de Masters C en bij de Masters B was Patrick Vanmaeckelbergh de snelste. Het podium was een volledig West-Vlaams onderonsje.
De 15de Omloop werd gewonnen door Robin Stenuit van het Team Ottignies-Perwez voor Edward Theunis en Tom Devriendt van EFC-Omega Pharma-Quick Step. De Amerikaan Luuc Bugter won het bergklassement.