We zochten het deze keer niet zo ver. ROUBAIX heeft zoveel te bieden en we konden voor die dag een beroep doen op ROUBAIX-kenner bij uitstek, Laurent Stragier. We startten met 29 deelnemers en trokken met de Lauwse schoolbus de grens over. Al snel bereikten we ons doel, de textielstad Roubaix. Met mezelf aan het stuur leidde Laurant ons uitstekend doorheen de stad. Roubaix leek op deze zaterdagmorgen wel piepedood, weinig of geen verkeer. We reden anderhalf uur doorheen de diverse wijken met restanten van historische fabrieken. We maakten kennis met moderne wijken, verloederde buurten die worden opgewaardeerd... een mix van indrukken kwamen op ons af. Opvallend de honderden verkeerslichten,... Daarna volgde een koffiestop in de 'Brasserie de l'Usine' en trokken daarna naar de 'Manufacture des Flandres'. Laurent leidde ons rond tussen de verschillende weefgetouwen. Van een replica van het eerste weefgetouw uit de middeleeuwen tot de huidige moderne Picanol. Het middagmaal in 'Le Petit Roubaix' was perfect, snelle bediening in een mooi kader van een voormalig vakbondshuis. We konden ons eerst tegoed doen aan een 'apéritief maison', gevolgd door roti de porc sauce maroilles en een tarte Maison. Zo werd het stilaan tijd om opnieuw de bus op te stappen voor een ritje naar de ons aller gekende vélodrome. Iedereen was verrast dat de piste zo'n hoogteverschil kent in de bochten. Het was dan ook een hele kunst om ons recht te houden en niet naar beneden te glijden. Een groepsfoto mocht er niet ontbreken. De kennismaking met de nieuwe vélodrome was ook een openbaring. Als afsluit trokken we de wereldvermaarde douches in. We gingen op zoek naar de namen van bekende renners en de overwinningsdata van hun Paris-Roubaix: Paul Deman, Eddy Merckx, Roger De Vlaeminck, Tom Boonen, Cancellara... en nog zoveel anderen. We wandelden nog even tot de laatste 'pavé' waar ook de namen van de winnaars in zijn verwerkt. Ja, zowaar ontdekten Jeannine en Thérèse de naam van een Dejonghe die ooit de wedstrijd won. De volgende afspraak was een bezoek aan het museum 'La Piscine'. Iedereen slenterde op eigen tempo doorheen het voormalige zwembad dat nu is ingericht als museum. Voor velen die er de eerste keer kwamen was het een echte openbaring. De dag werd afgesloten met een korte wandeling tot aan het stadhuis om te genieten van een drankje op een terrasje met op de achtergrond de geluiden van het carnavalsfeest. En zo werd het 19.00 u., tijd om terug te keren naar Rekkem na een schitterende dag in Roubaix.
Dinsdagnamiddag gingen naar jaarlijkse gewoonte de vormelingen van Rekkem onder leiding van pastoor Chris en hun catechisten naar de Sint-Sixtusabdij in West-Vleteren. Doordat de vormselpastoraal in de federatie Lauwe-Rekkem naar elkaar toe willen groeien namen ook de vormelingen en catechisten van Lauwe deel aan dit bezoek samen met pastoor Nikolaas.
Eerst was er een korte inleiding door pastoor Chris op de parking over waarom we deze namiddag hier op bezoek gingen waarbij zijn persoonlijke ervaringen met abt Manu Van Hecke 50 jaar geleden op de kampen voor jongeren met een handicap: de kussengevechten, het samen spelen en s avonds plezier maken met de begeleidingsploeg,
Om 14.15 uur woonden we van op de eerste rijen het Noon-gebed bij. Na enkele psalmen met alleluiaverzen gezongen te hebben konden we luisteren naar de lezing uit de Handelingen der Apostelen.
De groep mensen die het geloof had aanvaard, leefde eendrachtig samen. Geen van hen beschouwde zijn bezittingen als zijn persoonlijk eigendom, want ze hadden alles gemeenschappelijk. De apostelen bleven met grote kracht getuigen van de opstanding van de Heer Jezus, en God begunstigde allen rijkelijk. Niemand onder hen leed enig gebrek: wie een stuk grond of een huis bezat, verkocht het, bracht de opbrengst naar de apostelen en legde die aan hun voeten neer, waarna het geld naar behoefte onder de gelovigen werd verdeeld. Een van hen was Josef, een Leviet uit Cyprus, die van de apostelen de bijnaam Barnabas had gekregen, wat in onze taal zoon van de vertroosting betekent.
Na het Noon-gebed werd de daglezing heel concreet gemaakt tijdens de uitleg en rondleiding in het museum Claustrum van het ontmoetingscentrum In de vrede. Een leven als monnik in de abdij van West-Vleteren betekent immers dat je geen eigen persoonlijke bezittingen hebt, maar alles maakt deel uit van de gemeenschapsbezittingen.
De vormelingen mochten doorheen heel het museum op zoektocht en daarna aan onze gids alle mogelijke vragen kwijt waarop hij hen een antwoord gaf. Aan het einde van het museumbezoek kregen we nog drie afsluitende vragen waarbij we bij één van de drie vragen onze hand moesten omhoog steken zonder te kijken naar de anderen: - Wie is er van overtuigd dat God echt bestaat? - Wie is er van overtuigd dat God helemaal niet bestaat? - Wie twijfelt er af en toe wel eens over het bestaan van God?
Christen zijn gaat over het geloof in Jezus Christus; maar het is logisch en dus zeker niet minder slim om af en toe te twijfelen en na te denken over je eigen geloof bij bepaalde gebeurtenissen of ervaringen in ons eigen leven.
Ondertussen werd op het speelterrein voor het ontmoetingscentrum onder leiding van enkele catechisten enkele kring- en tikspelletjes gespeeld door één tweede groep vormelingen om nadien te wisselen. Deze spelen werden afgesloten met enkele spelen met de reuzenparachute. Eén van die spelen ging als volgt: iedereen gaat zitten en houdt de parachute goed vast terwijl de benen onder de parachute zitten. Een van de vormelingen mocht plaatsnemen onder de parachute en proberen door de voeten van de anderen te grijpen zo zijn groep uit te breiden.
Het deed me spontaan denken aan het evangelie met de roeping van de apostelen: gegrepen door de figuur van Christus gingen ze daarna op weg om vissers van mensen te worden.
Je moet echt wel geboeid zijn door die Jezus van Nazareth als je elke dag opnieuw wil leven tussen de muren van de abdij grotendeels afgesloten van de buitenwereld.
Na een korte picknick konden we de terugrit richting Lauwe en Rekkem aanvatten met voor sommige nog een tussenhalte aan de grot. Herwig Vrijsen vormselcatechist Lauwe
DAVIDSFONDS + PASAR
