Op 7 september 1898 besteeg koningin Wilhelmina de Nederlandse vorstentroon. Uit dankbaarheid schonken de bewoners van de Amsterdamse Jordaan haar een Gouden Koets. Deze koets is ontworpen door de gebroeders Spijker die we nadien ook tegenkomen in de auto-industrie. In 1901 nam Wilhelmina deze koets in ontvangst en het was in 1903 dat op Prinsjesdag, de derde dinsdag van de maand september, bij de plechtige jaarlijkse opening van de Staten Generaal dit prachtige rijtuig in gebruik werd genomen. De politieke partij van de SP en Groen Links willen dat het door Nico van der Waay geschilderde slavernij paneel van de koets verwijderd wordt, dit omdat zulks niet meer past in deze tijd en aanstootgevend is voor de bewoners van onze koloniën uit die periode. Dit mag dan zo wezen, maar historisch breken we dan weer iets af dat al meer dan een eeuw gangbaar is. Ik denk niet dat het merendeel van de Nederlandse bevolking dezelfde mening is toegedaan dan de politieke vertegenwoordigers van voornoemde partijen.


Route die altijd gevolgd wordt op weg naar Ridderzaal

16-09-2011 om 17:09 geschreven door Evert Hübbers

In het westen van Amerika, ingeklemd tussen het Rotsgebergte en de Siërra Nevada,  ligt de grote Amerikaanse woestijn met als diepste punt de Vallei des Doods, een gat in de aardkorst ruim 80 meter onder zeeniveau, waar temperaturen  die reiken tot het kookpunt niet vreemd zijn. Honderdvijftig miljoen jaren geleden was dit gebied bedekt met uitgestrekte wouden die door de regenrijke winden vanuit het westen werden besproeid. Toen kwam er een omslag en plooide de kust zich tot het Siërra Nevada-gebergte dat een soort schutting werd dat geen wind, regendrop of dies wat meer toeliet. Het land daarachter verdorde en de bomen verdwenen en versteenden onder dikke lagen woestijnzand. Er was een eenling die zich wel wist te handhaven en dat was de cactus! Hij transformeerde zich tot een wezen dat nauwelijks meer op een plant leek. Hij trok zijn jasje uit, bracht zijn takken naar de 'lommerd' en zijn bladeren verharddde hij tot stekelige doorns en haken waar hij zich aan kon opheisen. Zijn bloemen plantten hij op zijn stam, soms bloeiden ze nog maar eens in de tien jaar en dan nog slechts enkele uren. Er zijn zelfs cactussen bij die zijn geworden tot één enkele zuil met felle stekels en anderen zien eruit als stengels met een en al knoesten, die op grote wratten lijken, maar dat afgestompte doornige lichaam verbergt iets wat men in de hele woestijn niet vindt: water! In de lange, soms eindeloze lijkende droge periode teert hij daarop en schrompelt hij langzaam ineen, wachtend op het moment wat eens komen moet: het moment van de regen! Alle in het wild groeiende cactussen zijn erop voorbereid; een dicht netwerk van wortels ligt vlak onder het zand, volkomen uitgedroogd, versteend bijna zoals de bomen uit de oertijd. Zodra ze water bespeuren beginnen ze te slurpen en zuigen zich compleet vol. De reuzenzuilcactus die wel 15 meter hoog kan worden weegt na zo.'n buitje wel 10.000 kilogram. Met al dat water in zijn 'buik' kan hij wel vier jaar vooruit. Zijn grootste vijand is niet de droogte, maar wel een langdurige regenbui, want de cactus blijft maar doordrinken en op een gegeven moment is alles teveel van het goede en barst hij als een te vol geblazen ballon uit elkaar, of liever gezegd als een enorme tros ballonnetjes, want hij slaat zijn water op in sponsachtige cellen in zijn binnenste. Daartussendoor lopen ook weer cellen die met elkaar verbonden zijn en een geraamte vormen dat de topzware zuil overeind houdt. Om dat alles heen ligt een laag oppervlaktecellen die een soort gom produceren en de barsten en scheuren van de cactushuid weer repareren. Naast cactussen vinden we in deze woestijn aan cactussen verwante bomen en planten, zoals de Yucca, de alsem, de mormonentheeplant en de creosootstruik. Die Nevada-woestijn is de bakermat van de cactus en een Australische Amerika-bezoeker vond ze zo grappig dat hij er een aantal mooi geschoond en wel meenam naar zijn geboorteland. Nu is er één miezerig beestje dat een al te snelle vermeerdering van cactussen tegenhoudt en dat is de woestijnluis; daar had die Australiër geen rekening meegehouden en het gevolg was dat binnen de kortste keren heel Australië begroeid was met cactussen. Net als we tegenwoordig door import van exotische planten en ook mede door dat vele reisverkeer hier ongemerkt ook van allerlei vreemde dieren en insecten ons land binnenvoeren, heeft de cactus in de loop der jaren zich verspreid naar het dorre Afrika en zo langzaamaan hebben we deze plant ook ons land binnengehaald en  gecultiveerd  zien we ze in kleine 'maatpakjes'  (zie inzet) bij onze bloemisten te koop staan en zelfs zijn er mini-cactusjes verkrijgbaar. Tevreden is zo'n cactus al met een druppeltje vocht in uw kamer, binnentuin of kweekkasje. Je hebt mensen die van cactussen houden en inderdaad is het wel zo dat de cactus als symbool van eeuwige glorie langer meegaat dan wat voor prachtig boeket rozen op een vaas of welke plant ook.

26-07-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

21-07-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Net na de oorlog en dan heb ik het over de jaren 1945 tot 1955 was het studentenleven anders dan vandaag. Op alle universiteiten in de wereld werd in het latijn het studentenlied Gaudeamus igitur gezongen en echt iedereen kende dit van buiten en wist ook de betekenis van de gezongen melodie en zonder enige moeite kon elke student dit vertalen. Je kon ook lid van de Mensa worden, dit was een vereniging van bollebozen en iedereen die zich aanmeldde moest een pittige test afleggen om tot die elitaire kring toe te kunnen treden. Daarmee was je er nog niet zomaar bij, want een ballotagecommissie besliste of je als persoon wel paste in hun kring.  In die tijd kwamen de meeste studenten uit bemiddelde families. Vandaag is dit anders. Toch waren er in die periode ook studenten die 'Bettelstudent'  waren en met allerlei bijbaantjes en weet ik wat meer de kost verdiende en op die manier hun studies betaalden. Over zo'n Bettelstudent is een vrolijke operette geschreven door de Oostenrijkse componist Carl Millöcker(1842-1899). Dit was een geweldige musicus, maar zoals elk ander wezen met specifieke gaven kon je vroeger met het componeren van muziek, als schrijver, kunstschilder en weet ik veel niet de kost verdienen en Carl's beroep was dan ook,  voordat hij directeur van de Opera in Wenen werd,  gemeentelijke ontvanger van de belastingen. Van een dergelijk persoon vewacht je niet  dat hij in zo'n stuk 'In fröhlicher Runde' teksten heeft staan over dames die hij op de schouder gekust heeft; dat was me wat in die tijd van ruim anderhalve  eeuw geleden!  Er zijn tegenwoordig niet veel studenten meer die een opera of operette bezoeken. In mijn Haagse tijd woonde ik elke uitvoering op dat gebied bij en na afloop was er in K & W altijd een vrolijke bijeenkomst waarbij de artisten samen met het publiek aan tafel zaten en uit volle borst werden er dan bepaalde populaire actes gezongen, soms tot ver in het nachtelijk uur. In sluipgang kwam ik dan zacht peuterend in het slot mijn kosthuis binnen en al vroeg in de morgen moest ik weer naar mijn werk. Wilt u zo'n operette beluisteren klik dan http://www.youtube.com/watch?v=6Uj-uw-YY1w&feature=related

       

14-07-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

In het noordpoolgebied is alle leven afhankelijk van een akelig dun laagje grond van enkele centimeters dikte. Daaronder rust de ijzige dood; erboven worstelen mens, dier en plant ieder op hun eigen wijze met een steeds dreigende ondergang, die hen tot de vernufigste vormen van aanpassing heeft gedwongen. En temidden hiervan klopt de hartslag van de tijd trager dan waar ook, met dagen die een half jaar duren. Het Noordpool en Zuidpoolgebied zijn elkaars tegenpolen; een overeenkomst hebben ze en dat is dat ze allebei op dezelfde afstand van de evenaar liggen. Het is in die gebieden heel wat kouder dan hier in Angeren en dat komt door de invalshoek van de zonnestralen die ontzettend veel luchtlagen moet passeren en hierdoor op veel plaatsen geabsorbeerd en op andere plaatsen afgebogen en verstrooid wordt. Bovendien spelen nog allerlei factoren op deze aardkloot zelf een rol, zoals de verdeling van land en water en zeker niet te vergeten de daaruit voortkomende windrichtingen en zeestromingen. Daardoor dekt het noordpoolgebied niet erg netjes het topje van de aarde, zoals dat binnen de officiële noordpoolcirkel ligt, maar is het duidelijk scheefgezakt naar de Amerikaanse kant. Men houdt er de grens voor aan van alle streken op het noordelijk halfrond, waar zelfs in de warmste maand het kwik niet hoger komt dan 10 graden Celsius; een minder willekeurige maatstaf dan men misschien denkt, omdat de op die manier getrokken grens toevallig ook samenvalt met de boomgrens. In Siberië en Rusland volgt deze lijn de poolcirkel nog wel, maar vanaf Scandinavië  neemt hij uitsluitend het allernoordelijkste topje mee; en vandaar loopt hij schuin omlaag tussen Groenland en IJsland door naar Newfoundland, vanwaar hij trouw de Canadese noordkust blijft volgen, met een uitstulping in de Hudsonbaai en een hele diepe vanuit de Beringstraat. Als Parijs aan de andere kant van de aardbol lag, zou van hieruit de Eiffeltoren met het blote oog gemakkelijk te zien zijn. Wat is in feite de betekenis van de Noordpool? Het is het schijfgedeelte van de aarde waar de zon de ene helft van het jaar onafgebroken boven de horizon staat. De aarde kantelt namelijk twee keer per jaar, waardoor het beurtelings op het noordelijk en zuidelijk halfrond-daar heb je die invallende zonnestralen weer!-warmer en kouder wordt; het verschijnsel van zomer en winter. Intussen draait de aarde echter evenzo  in vierentwintig uur eenmaal om haar eigen as. Zowel in het zomer-alsmede in het winterdeel is het daardoor afwisselend donker en licht -behalve aan de polen die afwisselend  een half jaar niet en een half jaar wel worden beschenen; één keer per jaar  gaat aan de Noordpool de zon op-één keer per jaar gaat hij onder! Door de invalshoek van de zonnestralen, de straalbreking en verstrooiing van het licht in de dikte van de atmosfeer heerst er echter het grootste deel van het jaar een grijze schemering. We hebben het wel eens over geen hand voor de ogen zien en lopen dan vanuit onze donkere slaapkamer naar het toilet, maar dan weet je nog waar je loopt; dat is niet het geval in het poolduister! Voor wie er niet aan gewend is, is het een verbijsterende ervaring in het midden van de  poolzomer de zon om 12 uur 's middags in het zuiden te zien staan en om middernacht  pal boven de noordelijke horizon. Maar de zomer is kort en koel; naarmate men verder naar de boomgrens  noordwaarts trekt, blijft hij zelfs steeds ijzig en koud. Weinig meer dan anderhalve maand heeft de zwakke zon om na het wegsmelten van het ijs in de randgebieden het nieuwe leven te wekken. De plantenwereld schiet dan haastig en in koortsachtige kleuren en vormen te voorschijn uit de spleten en holten waar zaden, sporen en stronken grauw en onopvallend de lange dode nacht hebben overleefd. Ondanks het barre en boze klimaat kent het noordpoolgebied meer dan vierhonderd hogere plantensoorten. Daardoor zijn er op dit in 1649 door Robert  Edwin Peary ontdekt gebied ook dieren en mensen, die we eskimo's (visvreters) noemen aangetroffen. In het 14 miljoen vierkante kilometergebied van de Zuidpool ook wel Antarctica geheten -drie keer zo groot als heel Europa- is het zo koud dat er buiten wetenschappers die daar verblijven en onderzoek verrichten geen mensen permanent wonen en verblijven. Aanvankelijk was dit helemaal een kaal gebied waar op Pinguïns na geen dier of mens te bekennen was. Het was de Noorse ontdekkingsreiziger en wetenschappelijke pionier Roald Armundsen die met zijn ploeg op 14 december 1911 hier een kleine nederzetting gebouwd heeft, anno 2011 uitgebouwd tot enkele grote zuidpoolstations. Waar mensen verschijnen of omgekeerd krijg je ook dieren over de vloer en tegenwoordig treffen we ook op de Zuidpool dieren, zoals albatrossen, ijshoenders, stormvogels, sterns, aalscholvers en meeuwen. Op de Noordpool troffen we  voordat de mens er zijn domicilie had ook mammoets aan en vele andere oersoorten, maar die zijn allemaal uitgestorven. Op een enkele muskusos na wordt de noordpool hoofdzakelijk bewoond door ijsberen, walrussen, robben, kariboes en wolven en diep in de wateren onder de ijslagen en dies wat meer zitten allerlei vissoorten. Ook vroeger scheidden grote ijsmassa's zich in deze continenten af, maar tegenwoordig door de opwarming van de aarde in zijn totaliteit raken er kilometerslange brokken los en al dat smeltende vocht komt in de zee terecht. Omdat ons Nederland een van de laagste landen ter wereld is zal onze waterspiegel op de duur mogelijk te hoog komen te liggen en zullen grote stukken land onder water komen te staan. De mens is vindingrijk en onze plannen zijn om zo tegen 2015 een kampement op een andere leefbare planeet te vestigen en dan denk ik dat wij bewoners van de lage landen-les Pays-bas- de eerste volksverhuizers uit de eenentwintigste eeuw zijn die richting de sterren onze toevlucht zullen zoeken.



WALRUSSEN VERMAKEN ZICH AAN DE WATERKANT



HIER DE MUSKUSOS-EEN SOORT WALVISREUS-!
DAARONDER "POOTJESBADENDE KARIBOES"!

08-07-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Doordat Nederland trendvolger van Amerika is geworden, met dien verstande dat ze hier met miljarden en daar met biljoenen Euro's en dollars strooien,  en we evenals de Yankees ons overal mee bemoeien, krijgen we binnenkort de volle laag van onze tegenstanders, die we gemakshalve allemaal maar betitelen met de naam extremisten. In Afghanistan gaan wij met onze politie opleidingsfunctionarissen de kar trekken en volgens een geheime afspraak krijgt niemand bij het leger bij ons ontslag, want ook onze militairen die hier in Holland niet meer bruikbaar zijn en ontslag te wachten stond gaan binnenkort eveneens naar Afghanistan. Zeker is dat niet alleen de Amerikanen, maar ook de Spanjaarden en Duitsers zich terug gaan trekken. In de oren gefluisterd is me dat Prins Harry in Engeland een nieuwe vriendin heeft en de Engelsen ook 10.000 manschappen voor bewaking van dit tweetal uit Afghanistan gaan detacheren. Dat Nederland van wanten wist kreeg ik in de oorlogswinter van 1944 in het Friese Wolvega te horen, toen ik bij de Gestapo op het matje moest komen en per gepantserde DKW daar naartoe gebracht werd. Binnengevoerd in de verhoorkamer werd ik ontvangen met het zinnetje: ,,Hier erhalten wir nur dumme Holländer"! Wat is nu de clou dat veel Nederlanders hier in Holland ontevreden zijn en nog maar niet te spreken over onze gasten die we hier als klusjesmannnen voor alles en nog wat in huis gehaald hebben. Alle sociale wetten die opgebouwd zijn worden door onze nieuwe gedoogregering afgeschaft of er wordt zo'n inbreuk op uitgeoefend dat er niets meer van over blijft. De heertjes zelf hebben zich wel zeer goed verzorgd door voor een paar jaar terug hun toelagen en salarissen met 30 procent te verhogen. De banken hebben wereldwijd blufpoker kunnen spelen al of niet onder toezicht van de mensen die het voor het zeggen hebben met medewerking van pientere graailustige Maffiabazen of drugskoningen. Als je voor 10 jaar terug gezegd zou hebben dat in een land als China meer dan een miljoen miljonairs wonen, zou je voor gek verklaard zijn. Ook in Rusland zitten er al zo'n half miljoen van die 'Europlukkers' Hier in Nederland  is er op elke honderd gezinnen een miljonair te vinden en echt dat smoesje dat ze er hard voor gewerkt hebben veeg ik compleet van de baan. Binnen mijn eigen familie ken ik uitbuiters die niet alleen mij van alles en nog wat beroofd hebben, maar ook bij de woonstichting  waar je maandelijks de huur aan overmaakt, uw gemeente of op uw werk zitten graaiers en als ze er eenmaal met de buit vandoor zijn krijgt u het ontslag of verdisconteren de bazen de gestolen gelden in  vermindering van uw loon of rijksinstellingen  korten u op uw maandelijkse toelage en/of  verhogen de gemeentelijke lasten etc. Al deze wanordelijkheden en onrechtvaardige beslissingen leiden niet tot een Derde Wereldoorlog;  We zien overal in de wereld wel hoe langer hoe meer landen waar volksopstanden heersen en het zal me niet verwonderen dat dit binnenkort in Nederland ook het geval zal wezen. En of de toeteraars met hun volledig geïnfiltreerde veiligheidsdiensten nu in Brussel, Wenen, Amsterdam New York of in 'Bazerabel' zitten maakt niet uit; ze zullen danig opgeschrikt worden!
De afstand tussen rijk en arm is echt te groot geworden en dat hebben alleen de slimme rijken in de gaten. Waarom? Als paragnost zal ik de regering een handvat aanreiken hoe alles zich binnenkort gaat manifesteren! Rijken verrijken zich door de arme en domme mens een rad voor de ogen te draaien en het zijn deze graaiers die direct ook weer de armen mobiliseren om hun karretje te trekken, evenzo zijn deze slimme rijken de organisatoren van de komende revolutie dit om nog meer zeggenschap te krijgen en kapitaal bijeen te verzamelen. Zelfs rechtbanken zijn het spoor bijster en werken schemerachtig en ondoorzichtelijk. De hele organisatie en gevoerde processen hebben vaak iets weg van een toneeluitvoering,  alwaar door de sensationele verhalen veel toeschouwers op af komen  en alle betrokkennen, of dit nu journalisten,  daders of tv-providers zijn,  er dik aan verdienen, máár wordt er ook recht gesproken? In veel landen heerst er een burgeroorlog en streeft men naar meer democratie, maar dat is een hele lange weg! Als die zich zou ontwikkelen zoals nu in Nederland met onze gedoogregering is het dan nog zinvol om van een democratie te spreken? Zijn  die opstandelingen aan de Navokant wel in staat om bv. in Libië een degelijke en gereguleerde staat op te bouwen of zit ik ernaast door hier vraagtekens bij te zetten en dit te betwijfelen? Vannacht hebben onverlaten uitgerust met ultra moderne wapens en werktuigen in Amsterdam een geldroof gepleegd. Door onze arme politiemacht werd een klopjacht op deze rovers geopend. In Eindhoven werd deze gestaakt. Ja...wat moet je, uitgerust met een handpistooltje, een spuitbusje verdovingsmiddel en een gummiknuppel, tegen zulke gasten beginnen? De daders waren volgens de kranten zuid-Europeanen, hoe verzin je zoiets? Mogelijk kom je deze cowboys op uw vakantie of op een der zomerfestiviteiten tegen. Ik raad iedereen aan om een honkbalknuppel in uw auto te leggen en laat die onverlaten maar eens een poepertje ruiken! Zelfverdediging is altijd toegestaan en als het slecht afloopt was je een gek en weet je die criminelen in de pan te hakken, dan staat je een koninklijke onderscheiding te wachten die dan via een malafide burgemeester of wethouder van uw gemeente op de revers van uw pakjasje gespeld gaat worden. We moeten met ons allen echt trots op Holland zijn! Niet doorverttellen, maar het inzetpistool op de foto linksboven was van wijlen een zekere Giuliano, een bevriende maffiabaas. Vorig week op een veiling te Denver in de USA heb ik dit stuk ingebracht en wou voor dit kostbare schietijzertje minimaal 10 miljoen dollar in de wacht slepen. Slechts 9 miljoen werd geboden en dat was me toch wel even een fikse tik op mijn neus. Mijn vrouw was blij dat ik dit gelukspistool met een afbeelding van de heilige Hermandad weer veilig teruggebracht heb in ons appartementje te Angeren. Voor mensen die van spannende films houden heb ik hier een leuke achtervolging van een boef met een politie-heli. Klik op http://www.crimesite.nl/nieuws/rechtzaak/21383-achtervolging-dwars-door-belgië.html/    

29-06-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Billy The Kid was een bekende revolverheld uit het Wilde Westen. Gisteren kwam Billy weer in het nieuws doordat een oude foto van deze desperado, ooit genomen ergens in een saloon te Texas, op een veiling in Denver (Colorado)  2.3 miljoen dollar opgebracht heeft. De vergeelde prent was in het bezit van de familie  Dedrick en het was de miljardair William Koch die er zoveel geld voor over had. Billy werd geboren in 1860 en het verhaal gaat dat hij op zijn twaalfde al iemand een kogel door zijn kop geschoten heeft.  Billy bediende zich van allerlei namen. Zo noemde hij zich Henry MC Carty, William H. Bonney en Kid Antrim. Diverse keren werd  deze vogelvrije wildwestbandiet gevangen genomen, maar telkens wist hij weer te ontsnappen. Op 28 april 1881 zou hij terechtgesteld worden door ophanging, maar wist toch weer de kuierlatten te nemen. Oude vrienden hebben hem hierna erin geluisd, verraden en in een hinderlaag weten te lokken en ergens in een donkere kamer in het gehuchtje Fort Summer werd hij op 14 juli 1881 opgewacht door Sheriff Pat Garret die hem een kogel dwars door zijn hart wist te schieten. Billy's laatste woorden waren: ,,'Quien es', wie is daar"?, waarna hij in elkaar zakte en de geest gaf"! Billy heeft tijdens zijn leven 21 mensen vermoord en evenredig daaraan was ook zijn leeftijd, waarbij hij in Garret zijn gelijke trof en de dood vond.

26-06-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Af en toe lees ik nog wel eens vreemde reclames die de bedoeling hebben om op iets de aandacht te vestigen.
Niet alleen in krantenberichten tref je dergelijke advertenties of verhaaltjes aan, maar ook op tv weten bepaalde kanalen op deze manier de aandacht te trekken. Zo las ik laatst in een blad een politiebericht over drie gemaskerde mannen die verkleed waren als olifant en ergens in Rotterdam een bank beroofd hadden. Het blad 'Geen Stijl' maakt melding van een of andere snelheidsmaniak die met een Nissan GT-R 2011 met een vaart van 310 kilometer Heemstede onveilig had gemaakt en dit nota bene op de drukke Heemstede Dreef. Om in de belangstelling te komen had de desbetreffende coureur een filmpje naar dit nieuwsblad gezonden. De politie zou op zoek zijn naar getuigen die deze man hebben zien rijden. Ik heb zo de idee dat het hele filmpje een reclamestunt van Nissan is om hun supersnelle sportwagen te promoten, maar inderdaad is het niet onmogelijk dat het tóch een serieus verhaal is. Je leest tegenwoordig wel meer vreemde verhalen die de grens van de logica ver overschrijden. Om tegenwoordig een baby op de wereld te zetten moet je ergens in een Zuid-Amerikaans land in een streng bewaakte gevangenis zitten, dan krijg je dit alles in een mum van tijd voor elkaar en hierbij duid ik op Joran van der Sloot, die vanuit Peru vrouwen over de hele wereld weet te bevredigen en zwanger maakt. Maar wie weet is dit over een halve eeuw nog steeds geloofwaardig en stel ik het zo: ,,De heksenketel van heden, is de goede oude tijd van morgen"!
 

19-06-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Veel ophef wordt er nu gemaakt over allerlei bacteriën in ons voedselpakket, zeker nu met de Ehec bacterie die vermeend in allerlei groenten is aangetroffen en waarvan via de Duitse deelstaat Nedersaksen verspreiding heeft plaatsgevonden van een zeer gevaarlijke en resistente variant met het registratienummer 104. In Nederland zijn op gekweekte siergroenten voor schotels ook darmbacteriën aangetroffen, maar voorzover ik weet is er geen sprake van die gevaarlijke variant. Rondom ons heen treffen we bacteriën aan, want die eencellige micro wezens zoeken overal hun plaatsje waar ze zich lekker voelen en functioneel een taak te vervullen hebben. Ook in ons lichaam zitten nuttige bacteriën die ons ingenomen voedselpakket distribueren en zorgen dat overtollige niet nuttige spijzen verteren en afgevoerd worden. Er zijn ook schadelijke bacteriën die ons ziek kunnen maken en de meeste bacteriën hebben door een voortdurende splitsing van hun celkern een vermenigvuldigings factor in de 20ste macht. Je kunt nagaan hoe snel voedsel kan bederven. Tegenwoordig zijn uitgebreide diners in, en open en bloot staan schotels vol spijzen vaak de hele avond in een dompige ruimte met veel volk en zeker als het binnen erg warm is hebben bacteriën vrije toegang. Ook de magnetron en de barbecue zijn direct geen ideale verhittingsbronnen omdat vaak de binnenkant van het stukje vlees of anderzijds niet goed verhit is. Bij melk kennen we onze dagmelk die op een lage temperatuur verhit is maar wel zodanig dat deze wel binnen een paar dagen geconsumeerd moet zijn. Anders ligt dit met gesteriliseerde melk die op 120 graden verhit is geweest en dus langer houdbaar. De laatste jaren zijn er onder de bacteriën gevaarlijke mutanten  boven water gekomen die met niet een middel te bestrijden zijn en deze bacillen laten zich door niet één tabletje, drankje of penicillinekuur vernietigen.We spreken dan van resistente bacteriën! Van de week las ik in de krant, en op tv werd er ook gewag van gemaakt,  dat men bij TNO in Delft erin geslaagd was een afdoend middel te fabriceren die ook effect heeft op resistente bacteriën. Erbij vermeld werd dat dit middel alle voorgeschreven testprocedures nog moest doorlopen en als dit achter de rug is dan is het de gezondheidsraad die beslist wanneer het artikel op de markt mag verschijnen. Men verwacht dat dit ongeveer twee jaar kan duren en dat is nog een hele lange tijd. Niet ondenkbaar is dat we gedurende deze wachttijd wel eens opgeslokt kunnen worden door ziekten die veroorzaakt worden juist door de vele gevaarlijke bacteriën die wereldwijd zich in allerlei variaties openbaren. Er zijn ook stoffen die moeilijk afbreekbaar zijn en dat zijn bijvoorbeeld dioxinen en ftalaten. We kennen allemaal de uitstootgassen van auto's, fabrieksschoorstenen, vliegtuigen en ook berucht zijn de verzamelputten (gierkelders en mestvaalten) bij de boeren. Als pa, de huisman want ma werkt buitenshuis, zijn vlees laat aanbranden dan gaat dat vet zich ontleden en binnenshuis vormen zich dioxinen. Ga je dit vlees en jus ook nog consumeren dan eet je klaar vergif. Dioxinen zijn dus chemische gifstoffen die zich vormen door vermenging van stoffen of verbranding van producten; bv. het verbrande vet van Pa die weer eens aan het klungelen geweest is. Ftalaten zijn esters van benzeendicarbonzuur en verschillende alcoholen zoals ethylexil die als weekmaker voor speelgoed, regenkleding, vloerzeil, vinylbehang en buigbare plastic afvoerslangen, leidingen etc. gebruik wordt. Sinds enkele jaren is deze verwerkingsstof in veel landen verboden, omdat geconstateerd is dat we hier te maken hebben met kankerverwekkende stoffen. Neem als voorbeeld de al jaren verboden asbestmaterialen,   maar bij branden van oude fabriekshallen, stallen op boerenerven en oude huizen hoor je nog wel eens dat asbeststof in de omgevende buurt terecht is gekomen; dus stellen kunnen we dat we nog lang last hebben van al die dingentjes die we vroeger geproduceerd hebben. Tegen radioactieve neerslag kunnen we ons evenzo niet effectief beschermen en met de tsunami en kernramp onlangs in Japan zijn er veel gevaarlijke radioactieve stoffen in de ons omringende atmosfeer terecht gekomen en ook gronden en wateren zijn ermee besmet geworden. Een Russisch onderzoek na  de kernramp op 25 april 1986 te Tsjernobyl heeft uitgewezen dat op landerijen waar kernavalstof was terecht gekomen de gekweekte groenten niet aangetast wordt als de akkers bemest zijn met kunsmest; varkens-en koemest daarentegen breken de radioactieve stoffen niet af en hebben de producten wel aangetast. In Nederland hebben we veel controles op ons voedselpakket, maar het werkt allemaal niet zoals het wezen moet en dat komt, omdat door gemeente-en provincie vaak ontheffingen verleend worden om op korte termijn aan de gestelde eisen te voldoen en de arbeiders in de fabrieken vaak moeten werken onder onveilige en ongewenste omstandigheden. Voortdurend wordt als excuus aangevoerd dat men de werkgelegenheid niet in gevaar wilt brengen. Tegenwoordig worden ook maar raak vergunningen afgegeven voor het opstarten van een land of tuinbouw mega-bedrijf en ook zie je hoe langer hoe meer grote veebedrijven verrijzen alsof we hier in Texas zitten. Allemaal mooi en wel, maar ik vind dat daar tegenover dan ook een bedrijf aanwezig moet zijn die de afvalstoffen veilig verwerkt en de omgeving geen last heeft van stank of uitstoot van ongewenste stoffen. De opmars van moderne technieken die zich na de Tweede Wereldoorlog aangemeld heeft is niet van de een op de andere dag te stuiten. We zullen voortdurend alert moeten blijven en zeker wat onze volksgezondheid aangaat ons volledig moeten inzetten om de burger te beschermen. Te maken hebben we bovendien met een klimatologische omslag van de natuur en zitten we in een overgangstijdperk. Hiervoor zullen we aanpassende maatregelen moeten gaan nemen. Voor de komende jaren is er heel wat werk aan de winkel en hiervoor hebben we knappe kopstukken nodig die ons zonder al te veel kleerscheuren veilig in het nieuwe era zullen brengen. 

11-06-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Google maakte me vandaag met een mooie tekening op hun zoekmachine attent op de beroemde gitarist Les Paul. Vroeger als student heb ik gitaarmuziek altijd mooi gevonden, maar toch heb ik als een wat intrinsiek figuur gekozen voor de viool en dat kwam door de  legering (laatste kwartaal 1944) in ons door de Duitsers gevorderd groot zakenpand aan de Karstraat te Huissen van een Duits officier die op prachtige wijze op zijn viool het Ave Maria van Gounod zo gevoelig wist te vertolken. In militaire diensttijd maakte ik kennis met enkele gitaristen die in die tijd cowboyliedjes zongen en zichzelf begeleidden met hun gitaar. Ook hier genoot ik ten volle van! Vandaag is het de geboortedag van een van de grootste gitaristen, gitaarbouwer, uitvinder en componist  van diverse mooie muziekwerkjes van Lester William Polsfuss. Zijn ouders waren Pruisische emigranten die in Amerika het land van de onbegrensde mogelijkheden hun bakermat gevonden hadden.  Lester William werd geboren op 9 juni 1915 en al op jonge leeftijd ontplooide hij zich als een goede gitarist. Bij een ongeluk in 1948 verloor hij als musicus zijn linkerarm en om toch zijn muziek op de gitaar te kunnen vertolken liet hij zijn kunstarm zo vast nagelen dat hij hierin als het ware elke gitaar een passend onderkomen kon geven. Bedreven als musicus was hij evenzo met de mondharmonica. Gespeeld in orkestjes heeft hij met de beroemde trombonist Johnson en met de  pianist en zanger Nat King Cole. Van 1949 tot 1964 is hij getrouwd geweest met Colleen Summers waarmee hij beroemde muziekwerken gespeeld heeft en bekend en voor eeuwig opgetekend zijn hierbij de Tenessee Waltz uit 1950, How High  The Moon, Mockin bird Hill uit 1951 en niet te vergeten het prachtige stukje The Worlds is Waiting for the Sunrise Het beroemde Vaya con Dios stamt uit 1953. Als gitaarbouwer heeft hij een deal gesloten met de firma Gibson die zich op een breed terrein met de verkoop van muziekinstumenten bezig hield en daaraan is ook zijn artistennaam Les Paul voor eeuwig aan gekoppeld. Oude door Les Paul gebouwde gitaren zijn een kapitaal waard en zo gaat dat met oud materiaal  in de wereld van de uitvinders en scheppers van mooie werkjes overal.
Op 13 augustus 2009 is Les Paul op 94-jarige leeftijd aan een opgelopen longontsteking overleden. 


Boven zo'n prachtige gitaar van Les Paul

09-06-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

De meeste vulkanen telt het Aziatische land Indonesië en dan met ruim zo'n 2000 vulkanen volgt het Zuid-Amerikaanse land Chili. Wereldwijd zijn er de laatste jaren meer natuurrampen geweest dan voorheen. In Chili heeft men gisteren 3500 mensen die wonen in de buurt van de vulkaanketen de Puychue-Coldón-Gaulle geëvacueerd. Al tientallen jaren heeft de Puychue gezwegen, maar nu is er een eruptie van jawelste aan de gang en een tien kilometerslange aswolk verduistert het luchtruim en drijft richting Argentinië. Vlak over de grens heeft men al een vliegveld gesloten. Met al dit natuurgeweld in de laatste tien jaren is de wereldas al ruim 25 centimeter gekanteld wat als gevolg gehad heeft dat de dagen wat gekort zijn en volgens apocalyptische profeten gaan we door een verzameling van natuurrampen van de laatste tijd die aangeduid wordt als de 'Zeven Donders' op korte termijn een volledige ondergang tegemoet. Dat we met een totale ommekweer van klimaat te maken hebben is absoluut een feit. Grote oppervlakten van deze aarde kunnen verdwijnen, maar er komt ook weer nieuwe aanwas, maar dat de hele planeet uit het stelsel verdwijnt en de wereld op korte termijn zal vergaan, daar geloof ik echt niet in.  Als heel Nederland onder water zou lopen, een feit dat mogelijk is, en wij allemaal zouden verdrinken, dat zou een geweldige ramp zijn. Elders in de wereld zijn oppervlakten zo groot als Nederland ook door zware rampen getroffen en in sommige plaatsen is de helft van de bewoners om het leven gekomen. Voor de mensen die dit meemaken vergaat op dat moment hun wereld en als ze het overleven zijn ze vaak behept met angstgevoelens en trauma's, maar wij op afstand gaan gewoon verder met ons alledaagse  levenspatroon. Zo is en blijft dat!  

06-06-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Als we hierover spreken, dan hebben we het over een toegekend bedrag aan iemand die overgeleverd is aan zorg. Deze persoon kan dan zelf zorg inkopen. De regering wil uit bezuinigingsmaatregelen dit sterk in gaan perken. In het praatprogramma van Knevel & Van Den Brink op tv was aanwezig de voormalige minister van economische zaken die dit plan volledig veroordeelde. Zij heeft een man die al jaren behept is met de ziekte van Alzheimer en overgeleverd is aan hulpverlenig gedurende 24 uur per dag. Zelf heeft mevrouw Verhoeven nu een andere baan met inkomsten die ver boven de 100.000 euro liggen. Voor de verzorging van haar man ontvangt zij 3300 euro netto per maand en erbij vertelt zij dat dit niet helemaal alle kosten dekt. Dries Knevel merkte tijdens het gesprek met mevrouw Verhoeven op dat ze die toelage gemakkelijk uit haar eigen zak zou kunnen betalen. Anders ligt dit bij mensen die al jaren invalide zijn, slechts een bescheiden inkomen  hebben uit een W.A.O. uitkering of  alleen uit een  A.O.W. pensioen, nog zelfstandig wonen en ook aangewezen zijn op permanente hulp. Pas ik dit alles op mij en mijn vrouw toe, dan komen wij als mensen op leeftijd er wel helemaal bekaaid af. Al jaren had ik een vijftal kwalen onder de leden en sinds kort is hier ook nog bijgekomen een ernstige hartaandoening. Met mijn vrouw samen hebben we een bescheiden inkomen en met het vakantiegeld hebben we enkele gaatjes moeten vullen voor bijbetalende ziektekosten en vervoer naar artsen, ziekenhuizen en uitgaven voor een streng dieet. Al 7 jaar zijn we niet meer op vakantie geweest. Mijn vrouw heeft ook van allerlei kwalen, maar is nog in staat het noodzakelijke werk in de huishouding te doen, maar dit is onverantwoord en in feite  is ze vanwege mijn kwalen en verzorging overbelast. Ooit hebben we een beroep gedaan op gemeentelijke voorzieningen, maar zijn hierbij afgewezen. Lid was ik van een partij die als sociaal bekend staat in Nederland, maar was er een regio- vergadering, dan had niemand van de medeleden tijd om me mee te nemen naar de partijvergadering. Nog steeds schrijf ik op mijn websites Eef met Nieuwsflitsen, Herinneringen & Ervaringen, Broeder Everard met Kloosterrecepten en deze site met de benaming Everts Uitlaatklep als hobbyist  stukjes en sinds kort is me door bepaalde prominenten uit de gemeente Lingewaard geadviseerd om hiermee op te houden. Mogelijk komen wij op zijn minst voor thuishulp en misschien doordat ik totaal immobiel ben geworden ook in aanmerking voor zo'n lux verzorgingspakket zoals mevrouw Verhoeven voor haar man. Nu mijn levenstijd er binnenkort toch opzit zal ik de gemeente Lingewaard niet meer gaan overstelpen met gezeur over taxivervoer, hulp in de huishouding of een aanvraag indienen voor een verzorgingspakket. Mijn grootste zorg op 's Heerenhemelvaart die vandaag in de christelijke wereld gevierd wordt is mijn begrafenispolis die niet meer dekkend is om fatsoenlijk begraven te worden. In overweging heb ik in deze genomen om mijn lichamelijke verpakking achter te laten in een laboratorium van onze medische wetenschappers en wie weet wat ze om de mensheid te ontplagen allemaal   in mijn domme hersenpan gaan ontdekken. Met mijn geestelijke verpakking ga ik binnenkort genieten van het eeuwige leven en zal binnenkort aanzitten aan een tafel waar gegeten wordt met goud bestek en ter opluistering aanwezig is een orkest bestaande uit lieve engelen. Onze gedoogregering gaat ons binnenkort ten voorbeeld stellen aan alle noodlijdende ingezetenen van ons dierbaar en sociaal Nederland.

02-06-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

23-05-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

21-05-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Onder het pseudoniem van 'de schoolmeester' schreef Gerrit van der Linde veelal lichtvoetige gedichten. In feite had Gerrit voor dominee geleerd, maar een oppervlakkig huwelijk met een voorkind van een andere vrouw bracht deze man in een verkeerd daglicht en in Nederland had hij met zijn gedichten en diverse sollicitaties geen succes. In 1834 is hij naar Engeland geëmigreerd en heeft daar zich verdienstelijk gemaakt met het oprichten van een Christelijke kostschool. Hieronder volgt een gedicht van en grafschrift van een aanspreker en iemand zonder neus en dan is er ook nog een gedicht dat gaat over een hond. Vele jongelui zullen zich afvragen wat een aanspreker is. In Huissen waar ik geboren ben, heette het aanzegger. Vroeger werden bij iemands overlijden geen rouwbrieven rondgestuurd en bestond er het beroep van aanzegger of aanspreker. Dit was iemand die bij het overlijden van een persoon dit droevige nieuws huis aan huis in de buurt kwam mededelen en ook zorgde hij ervoor dat familie, vrienden en kennissen daarover werden ingelicht. Tevens sprak hij bij deze aanzegging ook vaak een gebed uit wat door de toehoorder of aanhorenden meegebeden werd. Persoonlijk heb ik deze tijd nog meegemaakt en tevens de periode dat mensen door de plaatselijke timmerman gekist werden, waarbij het de gewoonte was dat de afleggers bij ons thuis in het café een paar borreltjes kwamen drinken zowel vooraf als hierna als preventie tegen  besmetting van tuberculose, griep of lijkvergiftiging. Ook was er een aflegger die ik altijd een schoteltje met wat jenever erop moest aanreiken, waarmee hij zijn handen insmeerde. Het tweede gedicht (grafschrift) gaat over iemand zonder neus. Vroeger werden er veel ongelukkige kinderen geboren en mede debet hieraan was de drankzucht van pa en in hele zeldzame gevallen die van ma. Ja, zo'n gedichtje van die neus komt anno 2011 niet zo leuk over, maar in die negentiende eeuw werd er hartelijk om gelachen Het gedichtje over de hond behoeft geen nadere uitleg en spreekt voor zich. 

06-04-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Onder wetenschappers verstaan we in de regel mensen die gestudeerd hebben aan een universiteit en zich op een bepaald terrein hebben doen gelden door het schrijven van verhandelingen en iets toegevoegd hebben wat voorheen door niemand eerder naar voren is gebracht. In mijn ogen is iedereen wetenschapper die op een bepaald gebied zich gespecialiseerd heeft en tevens beschikt over een goede algemene ontwikkeling. Ik heb de tijd nog meegemaakt dat een goede sportman iemand was die zich volledig voor zijn sport inzette en een enkeling was het gegund daarin uit te blinken en een wereldster op dat gebied te worden. We zijn nu terecht gekomen bij onze vriend en bekende voetbalster van weleer, Johan Cruijff. Ervan overtuigd ben ik dat Johan enorm veel over voetbal kan vertellen en mogelijk als hoofd van de veldtrainers een bepaalde toegevoegde waarde aan Ajax zou kunnen geven. Ik neem aan dat het algemeen economisch beleid bij Ajax berust bij iemand die verstand van zaken heeft en de zaak financieel goed weet te regelen. Gaat het om aankoop van spelers, dan moet er een goede samenwerking zijn tussen enerzijds de man die adviseert om een bepaalde aankoop te doen, dus een hele goede visie zou Cruijff daarop kunnen hebben, en anderzijds met de man die de clubkas beheert. Nu schijnt het dat er veel miskopen gedaan zijn wat Ajax bakken met geld gekost heeft. Door een te grote staf van bestuurders en technische commissies en dies wat meer is er onderling bij Ajax ook strijd geweest en het ergste van alles is dat onder al die bestuursleden een groot wantrouwen is ontstaan. De grote fout die Ajax gemaakt heeft is door alle vuile was buiten te hangen en ja als je hierbij dan als redder in nood Johan Cruijf naarbinnen haalt, dan weet je vooraf dat er dan niet meer met losse flodders maar met scherp geschoten gaat worden. Ik ken Johan nog uit de tijd dat hij trainer bij Ajax was en samen in de auto van voorzitter Bobby Harms het vitesse terrein op kwam rijden. Het was in de tijd dat mijn zoon Gerbert daar bij de amateurs voetbalde en ik zo'n beetje belangeloos daar hand en spandiensten aan de club verleende. Gehuld in een lange gabardine regenjas kwam Cruijff tijdens de rust me in een van de kleedkamers om een sigaretje vragen. Hij was voorheen kettingroker geweest en probeerde op te houden met roken en daarom had hij ze niet meer bij zich. Ik heb hem toen een stuk of drie sigaretjes gegeven.
Bij een toernooi, ik meen in Doetichem, verscheen plotseling Johan langs de lijn en vroeg me weer om een paar sigaretjes. Ik denk wel dat Johan de beste bedoelingen met Ajax gehad heeft en als hij werkelijk zich had laten leiden door een goede adviseur dan zou Johan nooit aan die klus begonnen zijn. Johan is van karakter echt heel rechtlijnig en laat zich door niemand buitenspel zetten. Het huidige Ajax bestuur heeft in het belang van de club ook niet fideel gehandeld maar wel in hun belang, zeer doordacht, door af te treden en straks is de kas bij Ajax tot op de bodem toe leeg vanwege al die uitkeringen die ze moeten ophoesten en fungeert de penningmeester meer als een soort bestuurder van een sociale voetbal verzekeringsbank, dan als oppasser van de verdwenen ajax pecuniaatjes.  Ik ken een aantal wetenschappers van formaat die aan een club als Ajax een nieuwe dimensie, ik had er al staan dementie, kunnen toevoegen en dat zijn onze voormalige regeringsleiders Jan Peter Balkenende, Maria Verhoeven, Gerda Verburg en als ze nog verder van huis willen vliegen moeten ze Camiel Eurlings erbij halen.                        

02-04-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Robert Brunsen was een Duitse scheikundige, die hele belangrijke ontdekkingen gedaan heeft. Geboren werd Bunsen op 31 maart 1811 in het Duitse Göttingen en vandaag vieren we dus zijn 200ste geboortedag. Gestudeerd heeft hij aan de universiteiten van Parijs, Londen, Wenen en ook in zijn geboorteplaats. In zijn tijd was hij een der grootste wetenschappers op het gebied van de natuurwetenschappen. Ook was hij hoogleraar en doceerde op zijn vakgebied deze wetenschap aan de universteit van Göttingen. Grote bekendheid heeft hij verworven met het uitvinden van een schone gasbrander. Niet alleen uitvindingen interesseerde deze man, maar hij gaf ook graag uitleg over b.v de mechanische werking van licht, een geiser en diverse andere apparaten. Robert Brunsen was ook de grote man van de spectraal analyse. Zo heeft hij veel experimenten gedaan met het verhitten van scheikundige elementen onder toevoeging van jodium, broom en zuurstof. Uit deze verhitte chloorverbindingen van  kalium, natrium, lithium, barium, strontium en calcium wist hij twee nieuwe elementen te halen, namelijk cesium en rubidium.  Overleden is Robert Brunsen op 17 augustus 1899. Op de zoekmachine van Google stond een pracht tekening van al zijn uitvindingen en ik ben zo vrij geweest deze  als bijlage aan mijn artikeltje over Robert Brunsen toe te voegen, dit als blijvende herinnering aan een grootheid op scheikundig gebied.

Bijlagen:
83 Robert Brunsen 31 mrt 1811 uitvinder.png (46.5 KB)   

De tsunami en de daarop volgende kernramp in Japan zal, voorzover we nog van toekomst kunnen spreken, de geschiedenis ingaan als de grootste kernramp ooit. Vroeger heb ik om mijn diploma voor Keurmeester van de Warenwet  te halen  vanaf de hoed tot de rand alles over kernenergie moeten leren en dat vanaf het begin van het ontstaan tot de ontdekking van polonium en radium door Madame Curie af. In militaire dienst had ik voorheen, daaraan zo'n beetje gekoppeld, al veel kennis opgestoken over Atoom, Biologische en Chemische Oorlogsvoering.  Ook de controles op de kerncentrales vielen destijds onder de Warenwet.  We spreken dan over een tijd van een halve eeuw geleden en inmiddels zijn er heel wat nieuwe ontwikkelingen de revue gepasseerd. 
De berichtgevingen over de kernramp in Japan zijn heel verschillend en dat komt door de vele economische belangen die veel bedrijven met Japan hebben opgebouwd. Iemand die zijn vis betrekt uit Japan en dit als specialiteit op de menukaart heeft staan vertelt zijn klanten nu niet meer dat deze vis uit Japan komt en zal misschien zeggen dat hij die uit China betrekt. Ook van regeringszijde komen i.v.m. handelsbelangen berichtgevingen naarbuiten die niet precies kloppen. Hoe zit dat nou met die stralingssterkte? Voor een halve eeuw terug kregen we door verrichte atoomproeven e.d. en kleine ongelukken uit kerncentrales ook al radioactieve stoffen binnen, maar die hoeveelheden waren te verwaarlozen. De grenzen die toen gesteld werden aan de toelaatbare hoeveelheid die een mens mag binnenkrijgen was zeer laag. Langzamerhand is dit na de verschrikkelijke kernramp van 26 april 1986  in het Russische Tsjernobyl (nu Staat Oekraïne) opgeschroefd. Men gaat ervanuit dat elk mens per jaar een hoeveelheid straling van 2,5 millisievert binnen zijn lichaam mag ontvangen. Piloten op een vlucht van Tokio naar NewYork 9 millisievert; per jaar 20 millisievert, wat inhoudt dat men niet steeds dezelfde piloten op een en dezelfde vlucht kan zetten. Mensen die beroepsmatig werkzaam zijn in ruimten of fabrieken waar veel met radioactief materiaal gewerkt wordt mogen hooguit 100 milliviesert per jaar binnenkrijgen. Volgens wetenschappelijk onderzoek is een hoeveelheid straling van boven de 250 milliviesert pas gevaarlijk en mensen die deze hoeveelheid binnenkrijgen kunnen afwijkingen in hun bloedspiegel krijgen  en voor vrouwen in verwachting is dit ook zeer schadelijk voor de ontwikkeling van de vrucht en niet uitgesloten zijn hierbij geboorteafwijkingen. Mensen die te veel radioactieve stoffen binnenkrijgen b.v. een grote hoeveelheid jodium-131 of xenon-133  kunnen hierdoor besmet raken met schildklierkanker. Hoeveelheden van 4000 millisievert worden aangeduid als uiterst gevaarlijk en met een zekerheid hier op de duur aan te sterven en hoeveelheden van meer dan 10.000 als dodelijk. Wat zijn de ziekteverschijnselen na een besmetting?
Dit zijn misselijkheid, diarrree, haaruitval, bloedingen, totale verzwakking en uiteindelijke de dood! Er heeft al een wijdse verspreiding van radioactieve stoffen via de zee plaats gehad en vandaag is vastgesteld dat in de wateren rond de Zuid-Koreaanse stad Seoul grote hoeveelheden jodium-131 en meer wat noordwaarts Xenon-133 zat. Heel de wereld zal ermee te maken krijgen en in diverse zeeën, in de lucht, in de gronden, mogelijk in onze eet-en drinkwaren zullen t.z.t. bepaalde hoeveelheden radioactieve stoffen aanwezig kunnen zijn. Als het klopt dat deze stoffen pas na 250.000 jaren uitgewerkt zijn, nú dan hebben we ons nageslacht wel goed bedacht met al onze uitgekiende berekeningen en dies wat meer! Interessant vond ik het vele nieuws over de kernramp in Japan van een zekere Wouter Lood die een voorstander is van zonnepanelen en dit als enig veilig alternatief ziet voor kernenergie. Klik op zijn website http://www.zonnepanelen.wouterlood.com/solar_pages_nl/laatste_nieuws.htm  en vandaaruit op de vele links van nieuwsbronnen die daarover verhandelingen geschreven hebben. Terug naar mijn website steeds met linkermuis even op  pijl linksboven van deze site klikken!    

28-03-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Op 11 maart 1985 werd Michael Gorbatsjov tot partijleider van de Sovjet-Unie gekozen. In zijn nieuwe beleid streefde hij naar hervormingen, 'Perestroika' meer openheid 'Glasnost' en economische intensivering. Hij hoopte dat door de mensen wat meer eigen iniatief te geven ze meer welvaart zouden krijgen. Zijn binnenlandse hervormingen ontaardden echter in het uiteenvallen van de Sovjet-Unie en een economische malaise Zijn veranderingen in het buitenlands beleid leidden tot het einde van de koude oorlog, waarvoor hij in 1990 de Nobelprijs voor de vrede ontving. Geschiedkundig bekeken is Gorbatsjov wel een persoon geweest die door zijn openheid het Westen nader tot dit gesloten, voorheen Stalinistische land gebracht heeft. Er is slechts nog één land in de wereld dat de oude stijl van het Russisch regeren heeft overgenomen en dat is Noord-Korea. Cuba met zijn Fidel Castro heeft deze regeringstrend ook lang aangehouden, maar daar is in dat Zuid-Amerikaanse land niet veel meer van overgebleven. Er zijn na de Tweede Wereldoorlog nog veel conflicten geweest en ontstaan zijn ze veelal doordat we ons gingen bemoeien met de gang van zaken in die landen en te proberen ze om te turnen in democratische republieken. Dit krijgen we nooit van elkaar. Kijk, als een volk geknecht wordt staan er automatisch tegenkrachten op en op de duur ontworstelt zo'n land zichzelf en kan dan goed zijn eigen boontjes doppen. Momenteel probeert het Westen in Libië bepaalde zaken naar haar hand te zetten maar niemand heeft een programma hoe het daar straks verder moet. Er zijn nu al 10.000 doden gevallen en dit aantal zal zich zeker op korte termijn gaan verdubbelen. Niemand prakkizeert erover om in Jemen, Bahrein of Syrië in te grijpen. In dit laatste land heeft men voor jaren terug een complete opstandige stad met de grond gelijk gemaakt en duizenden mensen kwamen hierbij om het leven. Ook in de Congo werd er nooit ingegrepen. Hier werden in kort tijdsbestek een miljoen burgers als varkens afgeslacht en wij stonden erbij en keken ernaar! Gisteren hoorde ik dat in een land als Ivoorkust meer als een miljoen burgers dit land ontvlucht zijn om aan een genocide te ontkomen en dit, louter en alleen, omdat twee personen om de macht strijden wie er president van dit land mag wezen. Het is echt anno 2011 te gek om los te lopen en nergens in de geschiedenisboeken is te lezen dat de leiders van ons voorvaderen, de Germanen, Kaninefaten of Batavieren ooit zulk een machtsstrijd met elkaar uitgevochten hebben en zelfs de Noormannen, die ooit Europa onder de voet gelopen hebben,  hadden nog meer normbesef als sommige wereldleiders in deze tijd. 

25-03-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Als student zit je op een piepklein kamertje te studeren. Overal muggen en wat te doen! Je gaat uit verveling de keuken in en daar tref je een gasfornuis aan waarvan de pit niet aan het branden te krijgen is en een eitje bakken kun je vergeten! In mijn jeugdjaren heb ik jarenlang doorgebracht op een seminarie en ook in mijn militaire diensttijd waren we op eigen iniatief aangewezen. Vroeger droegen we b.v. lange sokken en zat er een gaatje in, dan kon je er niet mee naar je moeder en was je genoodzaakt die zelf te stoppen. Tegenwoordig wordt veelal alles aangedragen of men stapt een 'hap-en-slik' cafetaria binnen om daar wat te eten. Als intern student verzorgden wij de linnenkamer, maakten zelf de bedden op, hielpen de kok met aardappeltjes jassen, en ook werden we in de schoonmaakdienst en alles betrokken. Je kunt het niet prakkiseren of ik heb al die taken geleerd. In militaire dienst lag, zowel bij de gewone soldaat alsmede bij de officieren, alles model in de kast. Hadden we een vlekje in ons tenue wisten we precies hoe deze te verwijderen. Een keer is me dat opgebroken bij het gebruik van een bepaald vlekkenwater. Vroeger had je van die stuntverkopers op de markt staan die demonstreerden hoe je dit of dat moest doen. Zo gooide een van die kerels me een inkpot over mijn tenue en met een streek met een linnendoekje met zijn vlekkenwater eroverheen was alles weer perfect in orde; dus ik zo'n wondermiddel gekocht en in de kazerne in mijn kast gezet. Op een goede dag kwam het van pas om een vlek uit mijn tenue te halen en geheel volgens de manier van onze stuntman ging ik dat karweitje klaren. In plaats van de vlek eruit brandde er  net onder de gesp van mijn broeksriem er een gat in mijn pantalon ter grootte van een euro en dezelfde dag moest ik naar een kranslegging en ondanks dat het gloeiend heet was heb ik als 'camouflagepak'  daarbij mijn dienstoverjas maar aangetrokken.  Toen een generaal me vroeg waarom ik zo stevig ingepakt was heb ik hem verteld dat ik last had van de koude koorts, waarvan hij voorheen nooit van gehoord had en ik zelf ook niet! Opgezocht heb ik een handige website waarop van alle problemen aan de orde komen en veilige en milieubewuste raadgevingen te vinden zijn hoe je dit of dat aan moet pakken. Klik http://www.frytex.nl/tips/ongedierte.php/ en op deze site vindt u ook linken naar ander problematische gevallen. Ik hoop dat u er uw voordeel mee kunt doen en veel succes ermee!

24-03-2011 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers