Galilei leefde van 1564 tot 1642. Hij was een Italiaanse  natuurkundige, astronoom, wiskundige en filosoof en een van de grondleggers van de moderne natuurwetenschappen. Gestudeerd heeft hij aan de universiteit van Pisa. Les gegeven heeft hij in Pisa en ook in Padua. Hij was de uitvinder van het traagheidsprincipe en stelde de slingerwet en de wetten van de vrije val op. Met een zelfgebouwde sterrenkijker (de eerste ter wereld) ontdekte hij vier manen van Jupiter, de ring van Saturnus en zonnevlekken. Evenals Copernicus leerde hij dat de aarde om haar eigen as draait en een baan om de zon beschrijft. Tegenwoordig hebben we de beschikking over allerlei moderne apparatuur om het heelal te bekijken en doorgedrongen zijn we op enkele planeten en ook op de maan staat apparatuur die ons gegevens verstrekt over hoe het er daar uitziet. De tegenstanders van de leer van Copernicus en Galilei hadden geen hoge pet op van al die vreemde waarnemingen. In die tijd stond het bij de christenen op grond van de bijbel vast dat de aarde het middelpunt van het heelal was en daarom een planeet was die gewoon stilstond en waar sterren en ander hemellichamen omheen draaiden. Het kerkelijk gezag in Rome heeft Copernicus diverse keren gemaand op straffe van excommunicatie zijn zienswijze over de aarde te herzien. Tegenwoordig gelooft ook de paus van Rome in de leer van Galilei en zijn veel van die ouderwetse opvattingen achterhaald. Nicolaus Copernicus: Deze Poolse geleerde leefde een eeuw eerder dan Galilei en wel van 1473 tot 1543. Zoals ik eerder verteld heb, werkte professor Galilei met veel wetenschappelijke gegevens van Copernicus. In zijn geschriften legt hij uit dat door het draaien van de aarde om haar as het op de ene plek op aarde dag is en aan de andere kant nacht. In een tijdsbestek van een jaar loopt de aarde ook om de zon heen, waardoor-mede door de schuine stand van de aardas-de jaargetijden van lente, zomer, herfst en winter ontstaan. Datzelfde doen ook de planeten. 

30-04-2014 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Uranium (U) is radioactief metaal dat uiterlijk op ijzer lijkt. In verpulverde toestand is het grijs tot zwart. Het wordt gewonnen uit uraniumpekblende. Uraniumaders worden opgespoord met een geigerteller, een instrument dat reageert op de door uranium uitgezonden gammastralen. Uranium wordt niet alleen gebruikt voor de vervaardiging van atomaire springstoffen, maar ook als brandstof voor kerncentrales en in de medische industrie voor allerlei medische isotopen en in laag verrijkte vorm ook voor bestralingsdoeleinden ter bestrijding van bv. lichamelijke carcinomen. Natuurlijk uranium bestaat uit drie isotopen, nl. uit ongeveer 99,3 % uranium 238 (d.w.z., met atoommassa 238), uit 0,7 % uranium 235 en uit sporen (zeer kleine hoeveelheden) uranium 234. Uranium 235 is een belangrijke stof voor atomaire wapens. Uranium 238 kan in de atoomreactor omgezet worden in plutonium. Tot omstreeks het begin van de 20ste eeuw was uranium niet van economische betekenis. Dikwijls werd het uraniumerts, dat bij de zilverdelving destijds werd gewonnen gewoon weggesmeten. Eerst sinds de ontdekking van het radium in 1898 door madame Curie werd uranium een belangrijke grondstof. Voor onze kerncentrale in Borssele (Dodewaard hier in onze buurt is al voor jaren herwaarts ontmanteld en ingepakt) wordt het uranium betrokken uit Kazakstan. De centrale in Borsssele wordt beheerd door drie firma's nl. EPZ, Delta en het Duitse RWE, de laatste afkorting  staat voor Rheinisch Westfälisches Elektrizitätswerk uit Essen. RWE is ook de firma die hier in Nederland de baas is van Essent. Zolang uranium gebruikt wordt voor vreedzame doeleinden en er is voldoende waarborg voor de omgeving is er niet zoveel aan de hand. Toch schijnt die veiligheid niet 100 % te wezen, want in het verleden hebben we wereldwijd te maken gehad met lekkende kerncentrales en zelfs enige kernrampen, waarbij hele gebieden ontruimd moesten worden en er door gevaarlijke straling veel slachtoffers zijn gevallen. Verrijkt wordt het door ons gebruikte uranium in de Urenco fabrieken hier in Nederland, Duitsland en Engeland. Pas geleden tijdens de veiligheidstop in Den Haag zijn wij nog op onze vingers getikt door Amerika en dit omdat we niet aan de normen voldeden die gelden voor reguliere munitie (granaten, kogels, raketten)  en de productie van medisch materiaal. Een groot gevaar voor de mensheid zijn ook de vele kernproeven die momenteel plaats vinden in de omringende wateren van Noord-Korea. Vermeldenswaard is ook dat hier in de  kleibodem van Burg-Haamstede in Zeeland op vrij grote diepte al in 1969  uranium ontdekt is. De geraamde ontginningskosten zullen aanmerkelijk hoger liggen dan de baten wat inhoudt dat Zeeland op dat gebied met rust gelaten wordt. Zoals u mogelijk ook allang wist is dat wij uit Rusland gas betrekken (met herenakkoorden nog lager als de kostprijs leveren wij bv. gas aan Italië) en dat niet alles uit het Groningse Slochteren e.o. betrokken wordt. De Oekraïne heeft een grote gasleveringsschuld aan Rusland en verbaasd was ik dat ik vanmorgen vernam dat de RWE gas aan Oekraïne gaat leveren en Amerika met zijn 145 biljoen dollar nadelig saldo op de landsbalans Oekraïne financiële hulp heeft toegezegd. Helemaal vast staat het niet maar het plan is wel dat er in Borssele t.z.t een tweede kerncentrale gebouwd gaat worden. Met alternatieve wat veiliger energie wil het aldoor wegens tegenstand van gemeenten en provincies nog steeds niet lukken; dus daarom! Veel kernafvalstoffen hebben veel Europese landen in Afrika kunnen lozen, maar die landen zijn er inmiddels ook achter dat men die troep maar beter thuis kan houden. Ook dit afvalprobleem leidt straks tot ongewenste lozingen en mogelijk kort bij u in buurt en wat dan?
 

                                 
                                   Meltdown destijds in reactor 2 Japanse Fukushima
                                 

                                  Kerncentrale Marcoule (Fr) waar vorig jaar ook alles niet safe was
                                 

23-04-2014 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Eiland Poveglia: Vroeger was dit een eiland van onverlaten en iedereen die iets uitgehaald had wat niet door de beugel kon zocht daar zelf zijn toevlucht of werd ernaartoe verbannen. Ook mensen met besmettelijke ziektes werden er in de Middeleeuwen heen gezonden en vonden daar hun einde. Op het eiland ziet er door verwaarlozing alles spookachtig uit. Op het eiland stond een nonnenklooster, een lazaret die door broeders bediend werd en wat kleine bijgebouwtjes. Op een gegeven moment kom je buiten een steen tegen waarin gegraveerd staat: Ne fodias vita functi contagio requiescunt: ,,Niet graven, hier rusten zij die stierven door besmetting"! Tegenwoordig is overal wel wat van te maken en vorige week heeft een koopman dit eilandje voor een habbekrats opgekocht en mogelijk wordt het binnenkort een van de grootste attracties van Italië.
Kepler 186f: Dit is een planeet die 500 lichtjaren van ons afstaat, 10 % groter is dan de aarde, draait om een ster met een hoog stralingsgehalte, al in 2009 door de ruimtetelescoop Kepler gespot is en waarvan men nu het vermoeden heeft dat er een complete atmosfeer aanwezig is waarin leven mogelijk is. Wie weet trekken onze nazaten over een paar eeuwen of al eerder als pioniers hiernaartoe om een veilige toekomst op te bouwen. Maansonde LADEE: Dit was een satelliet van NASA die rondom de maan voortdurend opnames maakten en deze naar de aarde zond. Vannacht heeft NASA tussen 3.30 en 4.30 uur deze satelliet waarvan de brandstof bijna op was gecontroleerd op de achterkant van de maan  te pletter laten  vallen en dit met een snelheid van 6.000 km per uur. De satelliet had de grootte van een koelkast. Veel is er dus niet van over gebleven. Zó. de laatste nieuwtjes uit ons heelal zijn weer bekend en ik zou zo zeggen allemaal een fijne Pasen en tot een volgende keer! 

18-04-2014 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Cassini Huygens, planeetverkenner van NASA, brengt u vandaag  het heuglijke nieuws dat op Saturnus een maanbaby  is geboren. Zij heeft de mooie naam van Peggy gekregen. Zoals bekend heeft Saturnus al 62 manen en als straks Peggy het ringstelsel gaat verlaten, dan is zij de 63ste maan. De grootste maan om Saturnus heen is de Tristan met een diameter van 5.000 meter. Peggy, die nu gespot niet groter lijkt dan een sneeuwbal, zal in groei niet veel toenemen en voor altijd het koesterend maanbaby'tje van Saturnus blijven. Het heelal is altijd in beweging en heeft door de eeuwen heen voor veel tumult gezorgd, maar tot op heden nog niet met zoveel commotie als op onze aardkloot, die we met ons allen min of meer naar de filistijnen aan het werken zijn en dat doen we door ons over te geven aan allerlei onoorbare zaken, zoals natuurbederf en met vernietigings-en verdelgingsmiddelen 'krijgertje' te spelen. We dienen hierbij wel te beseffen dat we tot op heden de enige bewoonbare menselijke planeet van het heelal zijn en zo is het en niet anders.

16-04-2014 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Geluid is een zintuiglijke waarneming met het oor. Het zijn snel op elkaar volgende luchtverdichtingen en luchtverdunningen, die men aanduidt als geluidsgolven en die opgewekt worden door een trillend voorwerp, bv. een aangeslagen stemvork, klok, vioolsnaar etc. Zijn de trillingen onregelmatig, dan spreken we van geruis, bij regelmatige trillingen heet het een toon. Ons oor kan trillingen opnemen tussen 16 en 20.000 trillingen per seconde. Hoe sneller de trilling is, des te hoger is de toon. Het geluid plant zich in de lucht van 0 graden met een snelheid van 333 m per seconde naar alle richtingen voort. In water en in vaste stoffen is de snelheid groter. Een andere definitie van geluid is dat men uitgaat van een kleine verandering in de luchtdruk, die zich door de lucht voortplant. Geluid kan ook in een ander medium optreden, bv. door drukwisselingen in water. Ultrasonore trillingen: Geluidsgolven waarvan het trillingsgetal zo hoog is, dat zij voor het menselijke oor niet meer hoorbaar zijn (van 20.000 tot 500 miljoen trillingen per seconde)  worden opgewekt door elektrische trillingen. Daartoe snijdt men uit bergkristal een schijf van 1 cm dikte met een middellijn van 8 cm en bedekt deze aan beide kanten met een dun laagje zilver. Brengt men nu aan beide zilverlaagjes een elektrische spanning aan, dan wordt de schijf bergkristal iets dikker. Bij gebruik van wisselstroom vindt het dikker en dunner worden in een uiterst snelle afwisseling plaats. Hierdoor ontstaan dan ultrasonore trillingen. Men gebruikt ze zowel voor technische metingen als voor geneeskundige doeleinden. Op gevoelige platen en films maken ze het broomzilver fijnkorrelig, tabaksrook bv laten ze in enkele seconden verdwijnen, insecten kunnen ze op grote afstand doden, een dot watten brengen ze tot ontbranding en door het opvoeren van al die ultrasonore trillingen in combinatie met elektriciteit is het zelfs mogelijk een soort geluidstrillingsbom te fabriceren. Geluidsfilm: Bij een filmopname worden de stemmen van de acteurs door een aantal microfoons opgenomen en in elektrische stroomstoten omgezet. Deze stroomstoten worden in de geluidscamera in lichtschommelingen omgezet en op een filmstrook gefotografeerd. Geluidscamera en beeldcamera moeten gelijklopen (gesynchroniseerd zijn) opdat bij de weergave geluid en beeld samen worden weergegeven. De geluidsstrook en de filmstrook worden later aan elkaar geplakt, waardoor een geluidsfilm ontstaat. Geluidssnelheid: Zoals al eerder verwoord bedraagt deze 333 m per seconde, d.w.z. rond 1200 km per uur. Straalvliegtuigen, raketten en kogels uit vuurwapens kunnen deze snelheid overtreffen. Hier verwoord heb ik de basisgegevens van waaruit ontzettend veel apparaten zijn samengesteld en nadien geperfectioneerd. Om ons tegen overlast van geluid te beschermen kunnen we ons huis isoleren, wat niet alleen bescherming biedt tegen lawaai, maar ook in de zomer de warmte absorbeert en ons 's winters beschermt tegen de kou. In veel landen is geluidsoverlast vastgelegd in een wet die aangeeft hoe hoog de geluidssterkte mag wezen en bij feestelijkheden thuis en openbare festiviteiten binnen een bewoonde wijk wordt hier bij klachten onmiddellijk ingegrepen. Herinneren doe ik me nog de kersentijd met al die bongerds bij ons in de buurt, waarbij de spreeuwen verjaagd werden met luid geschreeuw of getrommel op een oude zinken emmer en dies wat meer. Hier kortbij het appartementencomplex  ligt de Betuwelijn en als de wind uit het oosten komt, hoor je duidelijk al die goederentreinen voorbij komen. Ook hier hebben we een kersenbongerd in de buurt en verjaagd worden de spreeuwen door een kanon dat een flink schot loslaat als er weer zo'n zwerm op bezoek is. Hier vlak voor ons appartementje ligt een kolk en bevolkt wordt het door veel brulkikkers en eendjes. Persoonlijk stoor ik me niet aan dat luid gekwaak en vindt het nog wel gezellig, maar niet bij iedereen kom dit echt plezant over.

10-04-2014 om 14:16 geschreven door Evert Hübbers

Op de lagere school leren we al hoe het menselijk lichaam in elkaar zit en wat we geleerd hebben wordt in onze hersens opgeslagen. Persoonlijk heb ik als menselijk schepsel en als schrijver het voordeel meegekregen dat een heleboel van die  kennisvoorraad in mijn weke massa is blijven hangen. Gewoon als mens op deze aarde is het m.i. m.b.t een onbezorgd leven voordeliger dat je alleen de prettige dingen onthoudt en de rest meteen vergeet. Nieuwe ontdekkingen: Nog niet zolang geleden heeft men binnen het menselijk lichaam nog wat nieuwigheden ontdekt. Wie weet bv. wat het hyoid been is? Dit een beenspier waaruit de tong ontspringt. Bij de meeste mensen is het filtrum (zie inzet) bijna onzichtbaar, maar je hebt ook personen waarbij dat gootje onder de neus heel duidelijk te zien is. Vroeger gold het als een van de meest erogene zones van de mens. Op mijn leeftijd van bijna 81 lentes is het lichaam meer op een landkaart gaan lijken en dat snotgootje is kennelijk verregend, want op mijn spiegelbeeld is het nauwelijks waar te nemen. In Engeland heeft een zekere professor Dua tussen de membraan van Desemet en het stroma een nieuwe dunne laag aan het hoornvlies ontdekt (membraan van Dua), die erg belangrijk is voor oogartsen als men te maken krijgt met mensen met allerlei oogaandoeningen en zeker als het gaat bij het plaatsen van een kunstmatig hoornvlies bij slechtzienden. Op mijn leeftijd is de werking van het anterolateraal ligament ook niet meer wat het wezen moet en vroeger  met zaalvoetbal heb ik een fikse pijn in mijn knie opgelopen, waardoor dat rekvliesje een flinke knauw heeft gekregen (zie afbeelding) en misschien is dit wel de reden dat ik in combinatie met deze lawaaierige wereld nu met een stok loopt. Vroeger ging je met plezier naar een wielerwedstrijd kijken en gisteren heb ik via de tv vanaf het begin tot aan de finish in Oudenaarde de ronde van Vlaanderen bekeken. Nog nooit in een koers waren er zoveel valpartijen en werd er zoveel lek gereden en waren de wielerfans zo onvoorzichtig als gisteren en jammer genoeg had Wilfried Peters zijn  hele inzet gericht op Tom Boonen en had hij Stijn van den Bergh (weliswaar een man met sterke longen) vooruit gezonden maar ergens gewed op het verkeerde paard. De renner die de koers gemaakt had, van Avermaet, was eveneens een man die van geen wijken wist, maar de uiteindelijke winnaar werd de Zwitser Fabian Cancellara. Vannacht heb ik in mijn dromen verschillende keren de Oude Kwaremont, de Paterberg, de Koppenberg, de Steenbeekdries, de Taaienberg en de Kruisberg beklommen en wakker werd deze fameuze  coureur met een totaal gescheurde anterolateraal ligament, zodat zelfs met de stok lopen voorlopig tot het verleden behoort.

                                 

                                    

                                    

07-04-2014 om 22:14 geschreven door Evert Hübbers

Vanmorgen las ik in een Belgische krant een interessant bericht over het streepjespatroon op de zebra. Diverse geleerden hebben dit geheim proberen te ontsluieren, maar zelfs onze vriend Darwin die vastgesteld heeft dat wij mensen van de aap afstammen heeft na vele onderzoeken nooit weten te achterhalen waarvoor dat streepjespatroon nu werkelijk diende. Sinds kort is men erachter. In de dierenwereld zijn veel dieren die een schutskleur hebben en er zijn er zelf bij, zo bv. de kameleon, die bij gevaar van kleur kunnen veranderen en er dan uitzien als een onschuldig stukje boomstam of anderzijds. De zebra is een dier die veel aanwezig is in Afrikaanse landen en daar stikt het van gevaarlijke insecten, zoals bv. de malariamug, de dengue-mug, de tijgermug en de tseetseevlieg. Nu die laatste voedt zich, net zoals hier in Nederland de teek, met menselijk of dierlijk bloed en scheidt  een stof af die de veroorzaker kan wezen van verschillende onaangename ziektes, zo bv. de slaapziekte met verschijnselen die inherent zijn aan de ziekte van lyme, maar net nog iets heviger en slimmer. De meeste insecten, die de huid van je lichaam plagen, veroorzaken op zijn minst meestal een lastige jeuk en soms kan jeuk je nog meer plagen dan pijn. Wat ontdekt? Sinds kort hebben geleerden ontdekt dat de tseetseevlieg een hekel heeft aan een huid met een streepjespatroon en daarom de zebra negeren en niet bezoeken. Mijn tweelingbroeder Everard die vroeger zendeling is geweest in diverse landen (zie http://www.bloggen.be/broedereverard/ ) heeft me ooit ook eens zo'n verhaal verteld en was erachter gekomen dat een bepaalde stam in Papoea Nieuw Guinea zich ook helemaal in streepte met diverse kleuren en dit deden om hun naakte lichaam te beschermen tegen insecten en dies wat meer. Bij ons vroeger bij moeder thuis hadden vliegen en muggen geen lang leven, want 's avonds mocht ik altijd de vliegenvanger met volgeplakte insecten naar de 'vuurekuskuul' brengen op het land . Het was in de tijd dat er nog geen huisvuil opgehaald werd en op het weekend alles verbrand werd. Ook in het varkenshok hadden we geen last van vliegen. Deze werden verjaagd door de ruiten wat in te kalken en met blauwe verf te beschilderen. Ook de koestal werd op deze manier bewerkt. De beestjes hadden geen last van de zon en zelfs met de ramen iets opgeklapt zag men nergens in de buurt een insect rondvliegen. Met onze ogen leken die stalramen een egale kleur te hebben, dus de theorie van dat streepjespatroon klopt niet helemaal. Mogelijk waren de ruiten wel erg vuil en besmeurd met voor ons onzichtbare strepen, die echter wel opgemerkt werden door al dat vliegend ongedierte buiten.

03-04-2014 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers