Veel ophef wordt er nu gemaakt over allerlei bacteriën in ons voedselpakket, zeker nu met de Ehec bacterie die vermeend in allerlei groenten is aangetroffen en waarvan via de Duitse deelstaat Nedersaksen verspreiding heeft plaatsgevonden van een zeer gevaarlijke en resistente variant met het registratienummer 104. In Nederland zijn op gekweekte siergroenten voor schotels ook darmbacteriën aangetroffen, maar voorzover ik weet is er geen sprake van die gevaarlijke variant. Rondom ons heen treffen we bacteriën aan, want die eencellige micro wezens zoeken overal hun plaatsje waar ze zich lekker voelen en functioneel een taak te vervullen hebben. Ook in ons lichaam zitten nuttige bacteriën die ons ingenomen voedselpakket distribueren en zorgen dat overtollige niet nuttige spijzen verteren en afgevoerd worden. Er zijn ook schadelijke bacteriën die ons ziek kunnen maken en de meeste bacteriën hebben door een voortdurende splitsing van hun celkern een vermenigvuldigings factor in de 20ste macht. Je kunt nagaan hoe snel voedsel kan bederven. Tegenwoordig zijn uitgebreide diners in, en open en bloot staan schotels vol spijzen vaak de hele avond in een dompige ruimte met veel volk en zeker als het binnen erg warm is hebben bacteriën vrije toegang. Ook de magnetron en de barbecue zijn direct geen ideale verhittingsbronnen omdat vaak de binnenkant van het stukje vlees of anderzijds niet goed verhit is. Bij melk kennen we onze dagmelk die op een lage temperatuur verhit is maar wel zodanig dat deze wel binnen een paar dagen geconsumeerd moet zijn. Anders ligt dit met gesteriliseerde melk die op 120 graden verhit is geweest en dus langer houdbaar. De laatste jaren zijn er onder de bacteriën gevaarlijke mutanten  boven water gekomen die met niet een middel te bestrijden zijn en deze bacillen laten zich door niet één tabletje, drankje of penicillinekuur vernietigen.We spreken dan van resistente bacteriën! Van de week las ik in de krant, en op tv werd er ook gewag van gemaakt,  dat men bij TNO in Delft erin geslaagd was een afdoend middel te fabriceren die ook effect heeft op resistente bacteriën. Erbij vermeld werd dat dit middel alle voorgeschreven testprocedures nog moest doorlopen en als dit achter de rug is dan is het de gezondheidsraad die beslist wanneer het artikel op de markt mag verschijnen. Men verwacht dat dit ongeveer twee jaar kan duren en dat is nog een hele lange tijd. Niet ondenkbaar is dat we gedurende deze wachttijd wel eens opgeslokt kunnen worden door ziekten die veroorzaakt worden juist door de vele gevaarlijke bacteriën die wereldwijd zich in allerlei variaties openbaren. Er zijn ook stoffen die moeilijk afbreekbaar zijn en dat zijn bijvoorbeeld dioxinen en ftalaten. We kennen allemaal de uitstootgassen van auto's, fabrieksschoorstenen, vliegtuigen en ook berucht zijn de verzamelputten (gierkelders en mestvaalten) bij de boeren. Als pa, de huisman want ma werkt buitenshuis, zijn vlees laat aanbranden dan gaat dat vet zich ontleden en binnenshuis vormen zich dioxinen. Ga je dit vlees en jus ook nog consumeren dan eet je klaar vergif. Dioxinen zijn dus chemische gifstoffen die zich vormen door vermenging van stoffen of verbranding van producten; bv. het verbrande vet van Pa die weer eens aan het klungelen geweest is. Ftalaten zijn esters van benzeendicarbonzuur en verschillende alcoholen zoals ethylexil die als weekmaker voor speelgoed, regenkleding, vloerzeil, vinylbehang en buigbare plastic afvoerslangen, leidingen etc. gebruik wordt. Sinds enkele jaren is deze verwerkingsstof in veel landen verboden, omdat geconstateerd is dat we hier te maken hebben met kankerverwekkende stoffen. Neem als voorbeeld de al jaren verboden asbestmaterialen,   maar bij branden van oude fabriekshallen, stallen op boerenerven en oude huizen hoor je nog wel eens dat asbeststof in de omgevende buurt terecht is gekomen; dus stellen kunnen we dat we nog lang last hebben van al die dingentjes die we vroeger geproduceerd hebben. Tegen radioactieve neerslag kunnen we ons evenzo niet effectief beschermen en met de tsunami en kernramp onlangs in Japan zijn er veel gevaarlijke radioactieve stoffen in de ons omringende atmosfeer terecht gekomen en ook gronden en wateren zijn ermee besmet geworden. Een Russisch onderzoek na  de kernramp op 25 april 1986 te Tsjernobyl heeft uitgewezen dat op landerijen waar kernavalstof was terecht gekomen de gekweekte groenten niet aangetast wordt als de akkers bemest zijn met kunsmest; varkens-en koemest daarentegen breken de radioactieve stoffen niet af en hebben de producten wel aangetast. In Nederland hebben we veel controles op ons voedselpakket, maar het werkt allemaal niet zoals het wezen moet en dat komt, omdat door gemeente-en provincie vaak ontheffingen verleend worden om op korte termijn aan de gestelde eisen te voldoen en de arbeiders in de fabrieken vaak moeten werken onder onveilige en ongewenste omstandigheden. Voortdurend wordt als excuus aangevoerd dat men de werkgelegenheid niet in gevaar wilt brengen. Tegenwoordig worden ook maar raak vergunningen afgegeven voor het opstarten van een land of tuinbouw mega-bedrijf en ook zie je hoe langer hoe meer grote veebedrijven verrijzen alsof we hier in Texas zitten. Allemaal mooi en wel, maar ik vind dat daar tegenover dan ook een bedrijf aanwezig moet zijn die de afvalstoffen veilig verwerkt en de omgeving geen last heeft van stank of uitstoot van ongewenste stoffen. De opmars van moderne technieken die zich na de Tweede Wereldoorlog aangemeld heeft is niet van de een op de andere dag te stuiten. We zullen voortdurend alert moeten blijven en zeker wat onze volksgezondheid aangaat ons volledig moeten inzetten om de burger te beschermen. Te maken hebben we bovendien met een klimatologische omslag van de natuur en zitten we in een overgangstijdperk. Hiervoor zullen we aanpassende maatregelen moeten gaan nemen. Voor de komende jaren is er heel wat werk aan de winkel en hiervoor hebben we knappe kopstukken nodig die ons zonder al te veel kleerscheuren veilig in het nieuwe era zullen brengen.