De Planetoïde 2004 BL86 die op 26 januari op 1,2 miljoen kilometer langs de aarde scheerde blijkt een eigen, kleine maan (zie inzet) te bezitten. Geconstateerd is dit door het Deep Space Network van NASA. Ongewoon is dit niet, want 16 procent van de asteroïden  die groter zijn dan 200 meter hebben dit ook en sommigen zelfs twee manen. In mijn vorig heelalstuk heb ik geschreven dat de BL86 een halve kilometer lang was. Dit is echter niet het geval. Geconstateerd is dat het hier gaat om een stuk zwevend rotsblok van plm. 325 meter.
Stokoude planeten: Britse astronomen verbonden aan de universiteit van Birmingham maken in het tijdschrift 'The Astrophysical journal' melding dat door de Kepler in het Melkwegstelsel 5 planeten zijn waargenomen die even oud zijn dan het heelal. Voordat de zon en aarde aarde zich openbaarden waren deze aardeachtige planeten al deelgenoten van het oneindige heelal en berekend door de wetenschappers van vernoemde universiteit is dat het hier gaat om elf miljard jaar oude planeten, die dus tweemaal ouder zijn dan onze aarde. Het heelal heeft zoveel mysteries die beetje bij beetje ontsluierd worden, maar of we alles hierover ooit te weten komen staat te bezien.   

28-01-2015 om 10:55 geschreven door Evert Hübbers

Op 19 december 2003 lieten de Britten een Beagler2-lander op Mars landen. Een signaal van aankomst heeft nooit plaatsgevonden. Vandaag 16 januari 2014 kwamen er foto's naar de aarde die gemaakt waren vanuit de sonde, de Reconnaisance Orbiter, en tot verwondering van de astrologen zagen ze op een van die beelden de ruim 11 jaar  vermiste Beagler2-lander staan. De landing van destijds is dus uitstekend gelukt en het vermoeden is dat er tijdens de landing van toen een en ander mis gegaan is met de communicatieapparatuur. In feite hebben ze niets meer aan dit voertuig, maar toch is het aardig dat het weer teruggevonden is.
De 2004 BL86: Dit is een asteroïde met een doorsnee van een halve kilometer en op 26 januari aanstaande scheert deze grote klomp zo groot als twee cruiseschepen op een afstand van 1,2 miljoen kilometer langs de aarde. Sinds 2000 is de aarde geraakt door 26 grote asteroïden, rotsblokken uit de ruimte, die meestal hoog in de dampkring tot ontploffing komen. Goed mis ging dit op 15 februari 2013 toen  de in de Oeral gelegen Russische plaats Tsjeljabinsk een ontploffing te horen kreeg met een klap vele malen sterker dan de atoombom op Hiroshima. Doordat de mensen allemaal nieuwsgierig naar dat grote vliegende lichtblok naar buiten keken vielen er meer dan duizend gewonden die geraakt werden door glassplinters.
Zie video van destijds op: https://www.youtube.com/watch?v=ubEuGU1XaC8 Dat zo'n vliegende heelalreus rare capriolen kan maken is dus bekend. Als er brokstukken naar beneden komen dan is dit meestal in zee of op grote vlaktes, maar uiteindelijk kan dit overal gebeuren. In het verre verleden zijn  er uitglijders geweest, die hun weerga niet kennen en werden hele stukken aarde verzwolgen door enkele van die reuzen. Heelal en natuurgeweld is moeilijk in te tomen en het is altijd afwachten wat ons te gebeuren staat. Als mens zijn we zondermeer kwetsbaar met alles wat ons niet wenselijk is en plots op ons afkomt. Zo is het nu eenmaal en niet anders!

16-01-2015 om 18:28 geschreven door Evert Hübbers

Amerikaanse sterrenkundigen hebben 8 exoplaneten ontdekt, waarvan er twee nl. de Kepler 438b en 442b wel iets weg hebben van onze aarde en het vermoeden is dat dit klimatologisch ook het geval is. Exoplaneten draaien om andere sterren dan de zon en wel om de zogeheten dwergsterren. Of we er, net  als destijds naar de Maan en mogelijk binnenkort naar Mars, kunnen gaan kamperen staat te bezien, want Kepler 438b bevindt zich op 470 lichtjaren van onze aarde en de Kepler 442b zelfs op 1100 lichtjaren en dan ben je 10 mensenlevens op weg naar iets oneindigs; iets utopisch dus! 

07-01-2015 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Truc met helium stelt crash ruimtesonde op Mercurius uit. Zoals  mijn lezers bekend zweven rondom alle hemellichamen steeds onderzoek satellieten die nauwkeurig de gesteldheid en de bewegingen van onze planeten e.d. waarnemen. De onderzoeken worden uitgevoerd door NASA, ESA en tegenwoordig is ook India zwaar vertegenwoordigd in het heelalonderzoek. Bekend is dat ingevolge het Discovery-programma van NASA al meer dan 4 jaar een ruimtesonde aldoor aan het rondjes maken is om Mercurius, de brandstof aan het opraken is en eind maart de sonde op de planeet te pletter zal slaan. Op de John Hopkins universiteit te Baltimore hebben ze een manier uitgevonden die dit gaat voorkomen. Heliumgas dient normaliter om de brandstoftanks onder druk te zetten. Door uit de Messenger heliumgas te laten ontsnappen krijgt de ruimtesonde de gelegenheid om nog een poosje actief te blijven en op 21 januari weet NASA alles zodanig te manoeuvreren dat de ruimtesonde zo tegen het begin van de lente  een lichte landing op Mercurius kan maken en in die voortijd een duidelijk beeld van het magnetisch veld rondom Mercurius in beeld kan brengen en mogelijk na de landing ook veel gegevens over de planeet zelf. 
VOORSPELLINGEN VAN ZIENERS:   Voorspellingen van paragnosten berusten vaak op spelende factoren in onze maatschappij, waarbij er een fifty-fiftykans in het geding is dat zo'n zienswijze ook uitkomt. Ook wordt vaak voorspeld dat een bepaald politicus vermoord gaat worden of dat een of andere prominent en bekend persoon een bepaald lot tegemoet gaat. VOORBEELD: In Groningen ontstaan er door de gasputten steeds lichte aardbevingen die voortdurend in hevigheid toenemen. Een ziener heeft voorspeld dat binnenkort ook de Martinitoren in Groningerstad aan het wankelen slaat; dit is dus niet onmogelijk! Breng je als paragnost een bepaald kenmerkend persoon-zonder overigens zijn naam te noemen, maar iedereen weet wel wie daarmee bedoeld wordt- naar buiten die vermoord gaat worden, dan is er altijd wel een of andere mafkees die om bekend te worden zich geroepen voelt deze taak uit te voeren. Dat er tegenwoordig veel op het spel staat en de wereld een gistende beweging is geworden dat is bij iedereen onderhand wel bekend. Dagelijks worden we geconfronteerd met de meest afschuwelijke zaken en overspoeld door gebeurtenissen die erop lijken dat de hele mensheid spoedig ten onder zal gaan aan terroristisch geweld van duistere krachten die op ons af komen. Het schijnt niet meer te keren te wezen en met alle moderne wetenschap is nog niemand op het idee gekomen om hieraan een andere wenteling te geven.
Door de vele zwevende meteorieten en ruimtepuin dat onderhand de omvang heeft gekregen van een grote zwevende vuilnisbelt in het heelal is er ook al een ziener die voorspelt dat er dit jaar veel van die rommel naar beneden komt en grote kraters op onze bewoonde aarde slaat en net als bij zware aardbevingen ook  veel mensenlevens gaat kosten; ook dit is natuurlijk niet onmogelijk!  

06-01-2015 om 10:48 geschreven door Evert Hübbers

In het NASA Langley Research Center te Hampton in de Amerikaanse staat Virginia heeft men onlangs het HAVOC project (High Altitude Venus Operational Concept) opgestart. Na alle experimenten op Mars, waar mogelijk op de planeet zelf geleefd kan worden, wil men op planeten waar niet te leven valt, maar wel op een zekere afstand van zo'n planeet, toch een bewoonbare 'stad' opbouwen. De planeet Mars lig 55 miljoen en Venus 40 miljoen kilometer van onze aarde. Op Venus is het bloedheet en de temperatuur is er +500 graden Celsius. Omgeven wordt Venus door een laag wolken van zwavelzuur. De druk is er 90 keer groter dan op aarde; te vergelijken is dit met een duik van anderhalve kilometer onder het zeeoppervlak. Erachter is men gekomen dat op een afstand van ongeveer 50 kilometer boven deze planeet de situatie op hetzelfde niveau ligt dan hier op aarde. Boven deze planeet Venus wil men een soort permanent bewoonde stad opbouwen van zwevende zeppelins. In eerste instantie met robots en onderzoeksapparatuur en nadien permanent bewoond door astronauten. We gaan de experimenten op de voet volgen en blijven u van de ondernomen activiteiten en het verloop in kennis stellen.

26-12-2014 om 11:07 geschreven door Evert Hübbers

Ondanks dat het Marswagentje, de Curiosity, met een beschadigd wiel moeizaam de bodem van Mars verkent is het toch gelukt gas op te boren dat zo'n 200 meter onder het oppervlak van deze planeet opgeborgen zit. Het gevonden methaangas is van dezelfde samenstelling als ons aardgas. Inhoudelijk geeft dit weer dat eronder het Marsoppervlak micro-organismen huizen; mogelijk duidt dit erop, evenals de in een eerder stadium gevonden waterresten, dat er vroeger en mogelijk ook nú nog leven op Mars bestaat. Zoals bekend is  methaangas ontstaan en ontsproten uit vergane resten van dieren en planten. Sterke telescopen stelden in 2004 al vast dat er rondom de atmosfeer van Mars al gas rondzweefde.  Al in het begin, nog voordat de Curiosity in actie kwam, vond men al diverse Martiaanse (ook wel Marsiaanse-zie bijlage) chemicaliën. De Curiosity heeft deze vondst onlangs nog bevestigd door  de krater van Gale te verkennen en daar monsters op te boren. Vermoed wordt niet dat deze chemicaliën op natuurlijke wijze op Mars terecht gekomen zijn, maar eerder daar beland zijn door een meteorietinslag. We blijven de onderzoeken van NASA op Mars volgen en is er nieuws te melden dan zullen we u dit niet onthouden.

Bijlagen:
155 E Marsiaanse chemicaliën.jpg (30.9 KB)   

Gisterenavond was er vanaf  8 uur 's avonds een prachtig schouwspel aan het firmament te zien van 'vallende sterren' en als je er een uurtje de tijd voor nam dan zag je meer dan 40 van die verlichte schichten naar beneden deinen. De lucht in de avond van zaterdagavond en de nachtelijke hemel was klaar en helder en gaf ons daarom dat mooie zicht wat vereist is om dit te aanschouwen. Vanavond is het mogelijk wat meer bewolkt en is dit schouwspel ook te zien, maar ziet alles er niet zo feeëriek uit dan gisteren. Wat we dit weekeinde in feite aanschouwen is meteorengruis dat als het ware als dwarrelend radium door het heelal  zweeft. De afgelopen week hadden we vooral aan de kust te maken met veel wind en ook werden we bedeeld met aldoor felle regenbuien en heen en weer door het land zag je soms bliksemschichten en hoorde je korte donderslagen. Dit weertype is aan het verdwijnen en over gaan we tot wat meer helder winterweer. Een witte kerst ligt ver in het verschiet, maar wie weet zou dit best weer eens een keer tot de mogelijkheden behoren. We zitten in de eeuw van een klimaatwisseling en dan is er wat de weersgesteldheid betreft vaak geen peil te trekken hoe alles zich daarboven en beneden de aarde ontplooit en ontwikkelt. We moeten het maar afwachten! 

14-12-2014 om 13:54 geschreven door Evert Hübbers

Door NASA werd New Horizons in januari 2006 al gelanceerd en na de passering van de planeten Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus had de verkenner geen kracht meer om verder te reizen en bleef zo'n beetje op de plaatst rust rondzweven. Zo'n vijftal jaren heeft hij dat volgehouden, maar nu schiet hij als een speer weer richting de dwergplaneet Pluto. Uiteindelijk is het een reis van 6,4 miljard kilometer en dat is niet mis.  De langste afstand heeft New Horizons erop zitten en af te leggen heeft hij nog 260 miljoen kilometer. Begin juni 2015 komt de verkenner met een uitrusting van een zevental uiterst precieze optische instrumenten bij Pluto aan.  Controleren gaat hij het oppervlak dat grotendeel uit bevroren stikstof bestaat en de atmosfeer rondom Pluto. De kleinste rakker van de planeten werd pas in 1930 ontdekt. Het is daar op Pluto ijskoud en de gemiddelde temperatuur lig rondom 233 graden Celsius onder de nul. Te bewonen is deze dwergplaneet absoluut niet. De New Horizonsverkenner gaat ook uiterst nauwkeurig de hemellichamen rondom Pluto in beeld brengen en is ook uitert benieuwd naar  de maan (Charon) in de buurt van Pluto. NASA kan weer communiceren met New Horizons, maar de seinen komen pas na vierenhalf uur bij het controlecentrum binnen, Als je zover van huis bent moet je hard schreeuwen voordat ze op een afstand van enkele miljarden kilometers horen wat je te vertellen hebt. We blijven al het heelalverkeer volgen. Er zweeft heel wat door het luchtruim, ook een heleboel rotzooi dat, eer er grote ongelukken mee gebeuren, nodig opgeruimd moet worden. Mogelijk heeft een van die zwevers dat op 8 maart van dit jaar verdwenen vliegtuig van Malaysia Airlines (MH 370) uit de lucht gehaald of een komeetlift gegeven, want tot op heden heeft niemand noch ter land, ter zee of in de lucht er een spoor van gevonden.

07-12-2014 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Gisteren stond er op Cape Canaveral een stevige bries en de windsnelheid lag boven Florida op meer dan 21 knopen en volgens de NASA-voorschriften mag er dan niet gelanceerd worden. Ook waren er na later bleek ook moeilijkheden met een waterstoftank. Deze waterstoftoevoer is nodig om zware raketten omhoog te krijgen. Vandaag was de wind gaan liggen, en tevens technisch alles volslagen in orde en met succes is de Orion dan ook het luchtruim ingegaan als testvlucht voor een bemande ruimtevlucht naar eerst nog een keertje de Maan en dan naar Mars. Direct geloven in allerlei vage voorspellingen doe ik niet, maar volgens ziener Nostradamus uit de 16e eeuw wordt in een Derde Wereldoorlog in 2015 de mensheid behoorlijk uitgedund en houden we nog slechts een kwart van de mensheid over die in 2052 afreizen naar andere bewoonde planeten omdat de aarde dan niet meer leefbaar is. Een voordeel voor deze nieuwe generatie is dat men op de nieuwe vredige locatie meer dan 500 jaar oud kan worden, niet meer zo gauw aan oorlog en de  dood hoeft te denken en m.i.  kunnen ze het huwelijk dan ook wel afschaffen, want welk menselijk wezen is in staat om zo'n lange verbintenis eeuwenlang vol te houden. Om mijn hart aan het tikken te houden slik ik per dag een groot aantal pillen en 's nachts in Morpheus 'armen zie ik óók van allerlei toekomstige gebeurtenissen, die ik al een achttal jaren op de rechterzijde van mijn blog Eef met Nieuwsflitsen, Herinneringen & Ervaringen: http://www.bloggen.be/eef vermeld heb staan  en steeds is 99 procent ervan uitgekomen. Met mijn verstand dat in de ochtend pas op drift komt heb ik geen verklaring voor de nachtelijke en hachelijke toekomstige gebeurtenissen, die de mensheid in zijn pelgrimstocht naar hogere sferen en belust op steeds meer comfort en wijsheid te wachten staat.
Landing na proefvlucht: na vierenhalf uur op pad geweest te zijn landde de capsule Orion na 2 rondjes om de aarde om 17.30 uur (Nederlandse tijd ) veilig en wel in de Grote Oceaan. Hiermee is de eerste stap op weg naar verre planeten succesvol gezet.

05-12-2014 om 19:36 geschreven door Evert Hübbers

Gisterenavond laat was het nog niet bekend dat de verkenner Philae verankerd en wel, dus stabiel, zich geplaatst heeft op de komeet P67/Churyumov-Gerasimenko. De ESA krijgt nu aldoor foto's en gegevens binnen wat er allemaal daar zo vliegend in het heelal plaatsvindt. De komeet P 67/C-G, en dat staat vast,  is als het ware afval van de zonnemoeder die onze aarde bestraalt en  de vraag is natuurlijk: ,,Wat vliegt daar allemaal rond en wat is precies de samenstelling van al dat materiaal en hoe heeft het zich zo kunnen vormen"? We komen in de loop van volgend jaar daar allemaal achter en blijven u hiervan op de hoogte houden. 
HOTNEWS: Wat ik vanmiddag hier gepubliceerd heb schijnt niet helemaal juist te zijn. Vanuit het Duitse Darmstadt kreeg ik om 19.00 uur een bericht binnen dat de Philae op een heel verkeerde plaats op de komeet P67/C-G  geland is en wel kortbij een soort kratertje, waar per dag amper anderhalf uur de zon schijnt. Dit komt neer dat de oplaadbatterijen snel leeg zijn en amper bijgeladen worden. Ik heb al meer tegenstrijdige berichten vernomen, maar hoop wel dat mijn eerste bericht van vandaag juist is. Uit Amerika kwam een bericht binnen dat de harpoenentjes ook nog geen stabiliteit aan de Philae hebben kunnen geven en het noodzakelijk wordt, met alle risico's daaraan verbonden, toch geprobeerd moet worden om  met een goed luchtsprongetje Philae op een betere plaats rotsvast neer te zetten; mogelijk hebben we weer te vroeg gejuicht!
Toegevoegd nieuws Philae op 15 november 2014: Gisteren heeft men, omdat het vermoeden bestond dat vanwege te weinig zonlicht de Philae oplader te weinig energie aan de batterijen gaf wat boringen in de bodem van de komeet laten verrichten, waarvan nog een vaag sein binnengekomen is en tevens is geprobeerd Philae iets te laten verschuiven naar de kant van de zon. Hierna is de communicatie volledig verbroken.  Men wacht tot vanmiddag nog af of na de verplaatsing van de verkenner de batterijen zich nog opvullen en er alsnog verbinding met Philae mogelijk is. Zo niet, dan is er nog heel weinig hoop dat Philae weer functioneel wordt. We blijven u op de hoogte houden.
Nagekomen bericht 16 november 2014: ESA heeft gegevens binnen van de boringen en kan u straks precies vertellen uit wat voor stoffen de komeet P67/C-G is samengesteld, hoe de omgeving er zo'n beetje uitziet en mogelijk nog heel wat meer. De verkenner staat nog steeds en projectleider Fred Jansen verwacht dat het vlak waarop Philae zich bevind in het voorjaar van 2015 meer zonlicht krijgt en de batterijen zich dan weer gaan opladen. Het is jammer dat alles wat stokt, maar van een volledige mislukking is nog absoluut geen sprake. Voorlopig blijft het hierbij en is er weer bijzonder nieuws te melden, dan houden we u hiervan op de hoogte.
Nieuws 18 november 2014: Op de komeet P67/ Churyumov-Gerasimenko zijn organische moleculen ontdekt en mogelijk zijn dit voor miljarden jaren geleden de bouwstenen geweest voor het leven hier op aarde. "Doornroosje Philae"  is nu in een diepe slaap verzonken en de zon moet straks voor de goede fee gaan spelen die Philae hopelijk weer wakker maakt. 

 






  

Bijlagen:
152 N Rosetta Space-Kracht.jpg (51.6 KB)   

Om precies 17.02 uur kwam vanuit de ruimte het sein binnen dat de verkenner Philae na een reis van 10 jaar op de juiste plaats afgezet is op de komeet 67b met de mooie naam Churyumov-Gerasimenko. Vanmorgen werd hij om 9.32 uur losgelaten door de sondesatelliert Rosetta en om 16.35 uur stond hij op de meest vlakke plaats van de komeet opgesteld. Uit  het Duitse ESA-centrum te Darmstadt kwamen mooie beelden de huiskamer binnen van de op reis zijnde Philae. Eenmaal geland duurde het een halfuur eerdat we met zekerheid konden aannemen dat de landing geslaagd is; in feite nog heel vlug  als je bedenkt dat zowel de Philae alsmede de sonde Rosetta daar op zo'n 650 miljoen kilometer in de ruimte aan het rondzweven zijn, en zover van huis is nog nooit een mens geweest. Op die komeet is een hele zwakke zwaartekracht en ofschoon momenteel functioneel alle perfect werkt is het jammer dat Philae niet helemaal goed verankerd staat en de mogelijkheid is niet uitgesloten dat hierdoor Philae van de komeet afstapt en weer in de ruimte  terecht komt. Men is bij ESA nog druk in de weer om hiervoor een oplossing te zoeken om dit euvel op te lossen. De verkenner Philae is momenteel  operationeel en ook al zou de verkenner na enkele dagen niet meer bruikbaar wezen dan verzamelt hij nu toch al heel veel nuttige ruimtegegevens die we anders nooit binnengekregen hadden. We hopen wel dat hij het tot vlakbij de zon op zijn minst volhoudt, want het uiteindelijke doel is dat we te weten komen hoe de aarde en het zonnestelsel en dies wat meer precies ontstaan zijn.
We blijven u op de hoogte houden. Zie hieronder de beelden en bekijk eveneens de volgende video's door te surfen naar: www.ad.nl/ad/nl/1013/buitenland/article/detail/3788796/2014/11/12/Historische-missie-geslaagd-ruimtesonde-landt-op-komeet.dhtml 

 



  
"Een beetje op losse 'schoenen'- maar we wachten af"!


 
 

12-11-2014 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

De komeet 67P Churyumov-Gerasimenko is al miljarden jaren door het heelal aan het vliegen. Ontstaan is deze steenklomp die ook wel de galactische sneeuwbal of badeend wordt genoemd bij het begin van het ontstaan der wereld en met bijna stellige zekerheid kunnen we aannemen dat we hier te maken hebben met vliegende restdelen en stukjes van ons zonnestelsel. Eropaf hebben we in maart 2004 de sonde Rosetta gestuurd die deze vliegende klomp al een poos gevolgd heeft toen hij langs andere planeten scheerde en laatstelijk was hij in de buurt van Saturnus. Op weg is de komeet nu richting zon en woensdag is onze Rosetta 22,5 km van haar verwijderd en dan wordt op een zeker moment vanuit de Rosetta de zogenaamde Philae Lander (verkenner) op het vlakste gedeelte van deze komeet gezet, die zich  vast moet klemmen en vervolgens aldoor met de komeet Churyumov-Gerasimenko  meereist. Makkelijk zal het niet wezen, want de komeet spuit aldoor gas en stof door de ruimte. De ESA, met als projectleider de Nederlander Fred Jansen, heeft er alle vertrouwen in dat het experiment wel lukt en we woensdagmiddag 12 november 2014 om vijf uur vanaf 500.000.000 km vanuit de ruimte een seintje van de geplaatste verkenner krijgen dat de meereis op de komeet gelukt is. Na de maanlanding is dit het grootste heelalexperiment wat ooit ondernomen is en staat de Philae eenmaal goed verankerd op deze komeet, dan komen we er volledig achter, niet alleen hoe ons zonnestelsel ontstaan is, maar ook de totale schepping van het heelal. 
 

09-11-2014 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Op 6 augustus van dit jaar schreef ik al een stukje over de 67P en  het spectrum  van de meeliftende Rosetta heeft vastgesteld en in zich opgenomen dat deze vliegende steenklomp samengesteld is uit zwavelwaterstof, formaldehyde, zwaveldioxide en blauwzuur en dus ruikt naar rotte eieren, een ziekenhuisluchtje bij zich heeft, tevens een azijnlucht vanwege dat blauwzuurgas en ook een sterke amandellucht bij zich  had. Stellen kun je dat dit totale bouquet van luchtjes van deze vliegende steenklomp de bijnaam vliegende stinkerd volledig waardig draagt en menig hemellichaam zou van de stank bijna uit het heelal vallen. Straks als deze meteoor rondom de ringen van Saturnus zijn capriolen gaat maken horen  we van het Europese Ruimtecentrum ESA, dat  nog meer experimenten op touw aan het zetten is, nog wel meer over die vliegende stinkerd. 

24-10-2014 om 19:43 geschreven door Evert Hübbers

Op 13 oktober jl. schreef ik over de komeet Siding Spring die op 19 oktober langs de planeet Mars zou scheren. Foto's zijn er toen gemaakt door de diverse maanwagentjes en ook een door de Rover Opportunity. De komeet heeft nergens voor schade gezorgd en heeft zijn weg door het onmetelijke heelal gewoon voortgezet. Hieronder enkele beelden.
Gisteren heb ik ook een foto van een amateur astronoom ontvangen van een zonnestorm waarover door mij ook al veel artikeltjes geschreven  zijn en als het met zo'n storm al te heftig wordt, kunnen er zelfs zware inslagen op aarde volgen, waarbij branden ontstaan in transformatorhuisjes, elektriciteitscentrales en zelfs gewoon in de meterkasten van particulieren. Ook onze verbindingssatellieten kunnen getroffen worden. Net ben ik er nog even uit geweest met mijn oude viervoetster Tayler en met moeite kreeg ik haar op de uitlaatplaats. De herfst is nu toch echt ons land binnengetreden en mijn winterjas, das en muts heb ik net uit de kleerkast gehaald om me tegen storm, wind, regen en andere weersongemakken te beschermen. 

21-10-2014 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Verlopen woensdag  15 oktober was er boven de Braziliaanse plaats Recife een meteoor te zien die zich openbaarde met zijn opvallende rode en gele flitsen. Op een gegeven moment zagen de kijkers aldaar het geheel naar beneden komen en het toen volgende spektakel, dat vijf seconden duurde, had wel iets weg van een soort draaiende bolbliksem die in de verte zichtbaar was als een grote vuurbol die op de aarde geland was. Ook meldingen van het verschijnsel kwamen er uit de plaatsen Pernambuco, Paraiba, Alagoas en Rio Grande do Norte. Wat ze daar te zien kregen was uiteindelijk een regen van vallende sterren afkomstig van Orion en meegelifte brokstukken van de Halley-komeet die om de 76 jaar steeds langs komt.
Interessante foto's: Hier beneden treft u eveneens mooie beelden van een door NASA ontdekte dode ster, een maanlandschap, beeld van de planeet WASP en als inzet een beeld van de bloedmaan, een beeld dat we vanwege 4 maansverduisteringen binnen de anderhalf jaar nogal eens aan het firmament zullen kunnen waarnemen. Alle beelden zijn van teksten met beknopte uitleg voorzien.  

Hierboven een door NASA ontdekte dode ster met werkelijk een
ontembare energie waar, bij wijze van spreken, ontelbare zonnen
zelfs niet aan kunnen tippen

17-10-2014 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Op 19 oktober scheert de komeet die geregistreerd staat als de C/2013 A-1 langs Mars. De komeet heeft ook een naam gekregen die te maken heeft met zijn nukkige ruimtegang en daarom Siding Spring genoemd wordt. Op een afstand van 139,500 km, dat is in ruimtetermen een hele korte afstand, scheert hij met een snelheid van 56 km per seconde langs Mars. Ontstaan is deze komeet uit de zogenaamde Oortwolk, een enorme zwerm van  ijzige brokstukken, die aangemerkt kunnen worden als de restanten van de totstandkoming van ons zonnestelsel. Rondom Mars staan de satellieten Hubble, Spitzer, Kepler en Chandra. Deze zijn iets verplaatst opdat ze geen schade zullen kunnen ondervinden van deze komeet. Niet denkbaar is dat deze komeet onderweg zich splijt, waardoor  allerlei delen vrij door de ruimte zweven. Zoals u weet bevinden zich op Mars ook diverse Mars verkenningswagentjes, zoals de Mars Reconnaissance Orbiter, de Mars Odyssee, de Maven, de ESA Mars-Express en verder de Rovers Opportunity en Curiosity. Zowel de satellieten alsmede de Marswagentjes zijn uitgerust met fotoapparatuur die de NASA en ESA en ook aan het ruimteland India mooie beelden zal laten zien van de voorbij scherende komeet. Een inslag van grote rondvliegende brokstukken van de Siding Spring op Mars is niet ondenkbaar, maar dit zal volgens een woordvoerder van NASA niet plaatsvinden in het gebied waar de diverse verkenningswagentjes staan opgesteld. Wel kunnen ze iets te maken krijgen met hooguit wat ronddolend stof, maar daar zijn deze voertuigen op gebouwd en het heeft geen enkele invloed. Van het hele gebeuren daar ver in de ruimte ondervinden wij hier op aarde geen enkele last. Voor de wetenschap is de Siding Spring heel belangrijk, want men is ervan overtuigd dat deze komeet ons veel geheimen gaat prijsgeven over het ontstaan van ons zonnestelsel.     

13-10-2014 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Na veel voorbereidingen en vooraf berekende banen kregen de Russen het in 1957 voor elkaar om per raket een satelliet om de aarde te zenden. Twee jaar later vlogen ruimteraketten reeds tot bij de maan. Op 12 april 1961 was het de Rus Gagarin die als eerste met een ruimteschip een vlucht om de aarde wist te maken. Hij voltooide deze rit binnen de 70 minuten en bereikte daarbij een hoogte van 327 km. Daarna ontstond er een soort ruimtewedloop en hebben zowel Amerikaanse en Russische kosmonauten (tegenwoordig spreekt men alleen nog van astronauten) in ruimtecapsules banen om de aarde volbracht, totdat in 1969 de eerste bemande vlucht naar de maan werd gemaakt. De Amerikaan Neil Armstrong was de eerste mens die op 21 juli 1969 's morgens om 3.57 uur Nederlandse tijd voet op de maan zette. Alles werd via de televisie uitgezonden en de hele nacht ben ik op gebleven om dit ongelooflijk gebeuren te bekijken. Vergezeld was Armstrong van zijn maat Edwin Aldrin. Na deze geslaagde vlucht met de Apollo 11 hebben de Amerikanen nog verscheidene andere maanvluchten gemaakt. Niet altijd was het geluk aan hun zijde, want de Apollo-13 moest vlak voor de landing wegens een defect terugkeren, waarbij hierna besloten werd om voortaan op diverse andere locaties landingen uit te voeren. Na de maanbezoeken en vele experimenten en opgenomen beeldmateriaal volgde in 1974 het experiment met het ruimtelaboratorium Skylab, waarin de astronauten-uit en thuis-84 dagen verbleven. Onversaagd probeerde de Russen de Amerikanen op ruimtevaartgebied te overvleugelen, maar ze ondervonden hierbij veel tegenslagen. De astronauten van de Soyoez-10 bv. kwamen om in de ruimte. De Russen besloten hierna zich voortaan te gaan toeleggen op het bouwen van ruimtestations en met de bemande ruimtevaart voorlopig te stoppen.  Van hun maankarretje, de Loenokhod hebben ze lange tijd veel plezier gehad, want hiermee wisten de Russen veel wetenschappelijk materiaal te vergaren. In 1975 gingen de Russische en Amerikaanse ruimtewetenschappers met elkaar samenwerken en bij een gemeenschappelijke ruimtevlucht werden de Soyoez en de Apollo gekoppeld. Na de ruimte in zijn algemeenheid verkend te hebben startte de Russen een geheel nieuw kosmosprogramma dat buiten het aardse gebeuren zich richt op de andere planeten. In 1976 slaagde de Amerikanen met hun Viking-vluchten erin tweemaal een landing op Mars uit te voeren en grondmonsters te nemen van de bodem van deze planeet. Momenteel zijn er op ruimtevaartgebied buiten de Russen en Amerikanen ook veel andere landen die zich met de ruimtevaart bezig houden en gelanceerd zijn diverse satellieten voor weerswaarnemingen, sterrenkundig onderzoek, communicatie  en uiteraard ook voor spionage. Nederland bracht de eerste satelliet die ANS (Astronomisch Nederlandse Satelliet) genoemd werd in 1974 in een baan om de aarde en Europa heeft inmiddels een geheel eigen ruimteprogramma dat ESA heet en waarbij diverse landen van de Europese Unie aan deelnemen. Tegenwoordig kennen we ook al een internationaal ruimtestation (IS) dat elk half jaar bevolkt wordt door een zestal astronauten van diverse nationaliteiten die van daaruit de ruimte verkennen. Wat er zoal tegenwoordig allemaal in de ruimte gebeurt en waarvan wij als 'lilliputter' aarde ook deel uitmaken kunt u allemaal lezen op dit kennisblog en wil je er het fijne van weten, kom dan eens wat vaker bij professor  Evert op visite!    

30-09-2014 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Voor enkele uren terug is de in november 2013 gelanceerde maansonde Maven bij de planeet Mars aangekomen en de bedoeling is dat Maven alles tot in de finesses rondom en op Mars gaat bekijken. Zoals ik voorheen al in diverse verhandelingen geschreven heb is Mars een planeet waar ooit water gestroomd heeft en waar mogelijk een flora en fauna geweest is. Het is nu nog utopie, maar als leven daar mogelijk is, reizen we binnen een kwartweeuw daarheen en ingeschreven hebben zich al een 3000 pioniers die daar een kolonie willen stichten. Tot op heden is de nietige kleine aarde de enige planeet waar leven mogelijk is. Elke 24 uur maakt de aarde een hele omwenteling en om precies te zijn gaat dat met een snelheid van 1.674,67 kilometer per uur. Het is niet te hopen dat de aarde ineens afremt, want dan worden we er met ons allen afgeslingerd. We maken deel uit van een universum met planeten en diverse sterrenstelsels die allemaal op bepaalde en afgemeten afstand van zon maan en sterren een universeel evenwicht vormen, dat weliswaar bekende storingen kent maar tot op heden door de eeuwen heen functioneel is geweest. Alles wat we erover weten is heel weinig en wat we er niet over weten is nog groter als die 71 procent water dat over onze aarde stroomt. De wonderschone inrichting van het heelal waarbij dus alles in harmonie met elkaar functioneert is niet door een menselijke hand geschapen en ergens moet er een almachtig super wezen zijn die zoiets gemaakt heeft en dan komen we bij een punt terecht: ,,Wie is dat opperwezen en waar komt die dan vandaan"? Deze vraag heeft de grootste geleerde ter wereld nog niet weten te beantwoorden. Er zijn van alle theorieën, maar die zijn ook weer op een vermoedelijke bron opgebouwd en niet volledig bewijsbaar. De mens blijft wikken en schikken en het menselijk brein heeft veel achterhaald, maar zelfs in de hele verre toekomst zullen we alle geheimen die het heelal herbergt nog steeds niet ontsluierd hebben. Gaan we op het verleden af, dan zijn er landen die vroeger een grote beschaving kende en enkele eeuwen later totaal in verval geraakt waren. Dit kan zich voortdoen in een steeds dalende economie, met een zware natuurramp en ook langzaam voortschrijdende klimatologische veranderingen kunnen dit bewerkstelligen. De nu wereldwijde en heersende strijd van diverse groeperingen en volkeren onderling en de door oorlogsgeweld onderhand honderd miljoen burgers die op de vlucht geslagen zijn, daarbij geteld de grote achterstand van de vele minderheidsgroepen t.o.v. de rijken, al die nu spelende factoren zijn  een grote bedreiging voor een totale ondergang van onze beschaving en hoelang laten we dit alles nog verder gaan? 

22-09-2014 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Op zondagavond even over achten is de 2014 RG langs de aarde op komen scheren. We hebben er hier helemaal niets van waargenomen. In Nieuw-Zeeland zou de meteoroïde duidelijk waarneembaar zijn geweest. Vooraf had ik op dit blog hierover al een stukje geschreven en vanaf acht tot bijna 8.30 u die bewuste avond heb ik met een periscoop de hemel tot in het oneindige afgetuurd, maar nergens die RG te bekennen. Gehoord heb ik sinds vandaag dat diezelfde zondag een stuk van die 2014 RG, dus een meteoriet, vlakbij het vliegveld van de Nicaraguaanse hoofdstad Managua een krater heeft geslagen van vijfenhalve meter diep en met in het rondte een omvang van 12 meter.  Tonnen van dat ruimtepuin zweven door de lucht en in de Standaard las ik dat er gemiddeld twee meteorieten België bezochten en eenzelfde aantal of mogelijk eentje meer zal hier Holland aandoen. De Standaard omschrijft het luchtruim van deze tijd als een ballentent en inderdaad nu bijna driekwart van de aarde bebouwd is,  loopt deze planeet steeds meer risico dat zo'n joekel van een kei ook op ons dak terecht kan komen.  



              

10-09-2014 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers

Op een afstand van 40.000 km van onze aardkloot passeert vanavond de 2014 RC.  Dit is een asteroïde met een doorsnee van 18 meter; zeg maar ter grootte van een huis. Volgens de berekeningen van NASA scheert de ruimtesteen weliswaar kort langs de aarde en niet al te ver van onze weer-en communicatiesatellieten, maar zullen we er dus weinig hinder van ondervinden. We hopen dat al deze berekeningen juist zijn, want nog niet vergeten zijn we de asteroïde die vorig jaar boven de Russische stad Tsjeljabinsk ontplofte en waarvan de luchtdruk/drukgolf zo groot was dat alle ruiten in de stad gesprongen waren en er meer dan duizend gewonden waren door al die kleine glassplinters die overal naartoe vlogen. Met het blote oog is de ruimtesteen niet waarneembaar, maar wel voor de amateur-sterrenkijkers die in het bezit zijn van een telescoop. Volgens mijn globale berekening is de met een enorme snelheid passerende ruimtesteen zo omstreeks 20.21 uur boven Nederland te zien.

07-09-2014 om 00:00 geschreven door Evert Hübbers