Ik vlieg er weer in, in een nieuw blogbericht over de afgelopen week !
Laten we beginnen bij maandag, de dag voor het 200-jarig bestaan van
Cochabamba. Omdat Bolivianen houden van feest en parades, moest ook ik
deelnemen aan dit festijn. Elke school uit Cochabamba stuurde zijn promo 2010
(laatstejaarsstudenten) in perfect uniform en begeleid met een schoolfanfare de
straat op om een uur in de blakende zon te paraderen doorheen de straten in
Cochabamba. Omdat ik bij een van de grootste hoorde, moest ik op de tweede rij vooraan
wandelen, waarna een norse man ons de woorden 1.2.3.direcha!1.2.3 commandeerde
en we niet anders konden dan hieraan te gehoorzamen. Ik denk dat dit een
ervaring was om te koesteren, aangezien dit me nooit in België zal overkomen.
Terug thuis konden Judith, Berdien en ik beginnen aan een gigantische fruitsla,
om s avonds de stad in te trekken op zoek naar plezier. En plezier vonden we
in Cartys, waar we met een aantal van mijn school naartoe gingen. Hier hebben
we een hele avond doorgebracht, om daarna moe in bed te kruipen.
Dinsdag 14/09/2010:
Hayaya Cochabamba (Leve Cochabamba!) Omdat we (weer
al eens) vrijgesteld waren van school, konden Judith en ik naar Ice Norte (de
supermarkt) trekken voor ons middagmaaltje. Dit bestond uit krakend stokbrood, gezond
kippewit, appels en graantjes. Dit zijn we n het zonnetje gaan opsmullen in een
parkje vlakbij thuis. Later zijn ook nog Andres en Marieke langsgekomen, en
hebben we wat meer geluierd, suf door de hitte van die dag. Ik ga euforisch
zijn wanneer er wat regen neervalt in de vallei. Vreemd, ik verafschuwde regen
in België.
Woensdag was het weer tijd voor school. Ook was ik vrij tot zeer in
paniek, toen we lazen dat België zich voor zou moeten bereiden op een mogelijke
splitsing, want dat Wallonië perfect samen kan leven met Brussel. Wat later
zijn we wat gerustgesteld, aangezien dit nieuws naar het buitenland toe sowieso
overroepen zou zijn. Wat er precies gaande is in België weet ik nog steeds
niet; iemand die zich geroepen voelt mag me dit altijd laten weten :)
Donderdag was een dag zoals de andere; school, gezwans, eten en een
brandende zon.
Vrijdag werd er gerepeteerd op school voor Dia del Estudiantes(Dag van
de Student, waarbij elke klas een aantal dansjes doet), en werd me opnieuw
duidelijk dat de belgische mannen niets van dansen afweten. Een aantal jongens
uit de promo oefenden hun sensuele act, waarbij ze met hun heupen dansten en
je het ritme doorheen hun hele lichaam kon volgen. Met de promo zal er ook
gedanst worden op Waka Waka en zal Donald, een jongen uit mijn klas, de rol
van Shakira op zich nemen. (met bijhorende kleren, shmink en pruik) Op dit vlak
durven de bolivianen toch meer, en zijn ze zelfzekerder over wat ze doen.
Omdat het vrijdag was, was het tijd voor een feestje; ditmaal het
verjaardagsfeestje van Juampi (Juan Pablo) uit Anglo Americano. Bijna de hele
promo was aanwezig, wat het feestje meer dan geslaagd maakte Vandaag is ook
mijn.papa thuisgekomen, na een drietal weken in Cobija te hebben vertoefd.
Zaterdag werd het tijd om mijn kookkunsten boven te halen door, al zeg
ik het zelf, heerlijke zandkoekjes te maken. 63 waren het er, en in minder dan
24uur waren deze opgesmuld door iedereen thuis. s Middags kon ook ik smullen
van een delicatesse, althans dat dacht ik. Ik kreeg een geel,qua vorm op schnitzel-lijkend
en naar paneermeel smakend lapje op mijn bord, waar ik vn moest proeven om
vervolgens te zeggen wat het was. Eva, je hebt zonet een schilpad-ei gegeten,
een ei dat geen calcium bevat waardoor je op de eierschaal kan duwen zonder dat
dit breekt. Een licht gevoel van walging ging er door me heen, toen mijn mama het
eitje in alle richtingen wrong.
s Avonds heb ik een krabbepoot gegeten in een japans restaurant,
gevolgd door een heerlijke portie gezond eten.
Zondag was het tijd voor de mis; als de papa thuis is gaan we hier
naartoe, anders niet. Uit gewoonte op zondag, zijn we na de mis gaan eten in
een restaurantje.Laterd die dag ben ik bij Berdien een chocolademousse gaan
maken, die we maandag zouden proeven (vanwege hij nog altijd niet stijf was
geworden )
Morgen is het Dia del Estudiante; een verslag volgt volgende week,
wanneer mijn 18de verjaardag waarschijnlijk als ik aangebroken !
