Ge vraagt u werkelijk af of mijn autooke nu echt zo klein is, of of wellicht al die andere auto's zo groot zijn ... in elk geval, toen ik in december terug in Belgie was, ging de terugreis van Zaventem over de E40 gepaard met wild gegiechel van mijn kant: "Ochgot, ziet da camionneke ..."
Ik begin me ook wel te realiseren dat als je de foto's bekijkt, dat het er dan ernstig op lijkt dat er hier nooit binnen gegeten wordt ... niets is uiteraard minder waar. Nochtans, als we de kans hebben gaan we altijd wel ergens naartoe, en als ge dan eten meeneemt is een BBQ snel aangelegd natuurlijk - te meer daar er hier overal in alle parken publieke BBQ's ter beschikking staan. Misschien nog een idee voor in Belgie ...het spoort de mensen aan om wat meer buiten te komen. Barbecue-en in het park, waarom ook niet ? In elk geval, zondag hebben we een picnic georganiseerd in Beaver Island State Park, wat keer op keer wordt gestemd als de beste plaats in NY State om te gaan picnicken. Dat betekent uiteraard ook wel dat er op de gemiddelde zondag een paar honderdduizend New Yorkers zitten en dat ge 7$ toegang moet betalen. In elk geval, we hebben ons goed geamuseerd - lekker gegeten, strandwandelingetje langs de Niagara river, dan wat door de bossen hossen, een dutje op het strand, en met de schommels spelen, en tot slot ijskreem bij K.M. thuis. Wat wenst een mens zich nog meer in het weekend (behalve dan het wat langer uitblijven van maandag) ? Foto's op http://fotos.telenet.be/8784344832
Deze week is een beetje een lamlendige week in het lab, want Prof. C. heeft zijn kinderen en kleinkinderen op bezoek. Dat betekent dat hij er meestal niet is, en als de kat van huis is ...dansen de muizen (in dit geval de postdocs). Hij laat altijd wel een achterpoortje open nochtans. Gisteren (maandag) moest hij de secretaresse opdracht geven om vanalles te doen gedurende de week, en zei hij tegen haar dat hij misschien morgen (dinsdag) "toch even langs zou komen". Inderdaad, zo blij als een kermisvogel verscheen hij dus in zijn bureau om 4 uur. Tegen K.M. legt hij uit: de familie is naar de bioscoop, en ik ben weggeslopen!".... over workaholic gesproken !
Een andere bijzonder grappige anekdote is dat hij sinds een paar jaar zijn geboortedatum van zijn CV heeft geschrapt. Kwestie van geen vervelende vragen over pensioen te moeten beantwoorden.
In elk geval, toen Prof. C. het dan eindelijk afgebold was tegen 6 uur, hebben we in zeven haasten alles ingepakt, om te gaan barbecue-en voor K.M.'s verjaardag. Dat geschiedde in een parkje naast Elicott Creek, handig aan het einde van de straat waar de volledige groep (met uitzondering van mij) nu woont. Het was allemaal een beetje moeilijk, want ik was K.M.'s cadeau (een orchidee) vanmorgen thuis vergeten, S.Z. was zijn cadeau ook op de unief vergeten en ontdekte dat pas toen hij al bijna daar was, Y.P. was nog een experiment aan het uitvoeren en haar man M.P. was dus op haar aan het wachten, en M.G. moest op duikcursus (gelukkig enkel de theorie) en was dus ook een tikje later, maar tegen 9 uur waren we toch wel voltallig. Tegen dan was het spijtig genoeg te donker om foto's te nemen. http://fotos.telenet.be/8785344183
't Was niettemin een gezellig, zij het ietwat Oost-Europees onderonsje. Door de aanwezigheid van M.G.'s zuster L.G., die geen Engels spreekt, en O.T., die voor het Roswell Park Cancer Institute werkt en ook Tjechisch is, was de voertaal iets tussen Tjechisch, Pools en Slovaaks in, met het occasionele Hongaarse woord. Voornamelijk jeugdherinneringen in de vorm van cartoons werden bediscussieerd, en zo kom je te weten dat ondanks (misschien net dankzij) het communisme Maja de Bij en Nils Holgersson wel degelijk internationaal gekend zijn. Niettemin, 't was gezellig. Dat we nu weer twee dagen uren in de wind naar houtskool stinken zullen we er dan maar bijnemen.
...en dan hebben we het niet over de volleybal van Tom Hanks in "Castaway", maar wel over het piepkleine dorpje dat vlak naast lake ontario ligt, en waar je als Buffalonian naartoe gaat om van de zonsondergang, een aangenaam diner (met porceleinen borden en echte glazen) en live muziek te genieten (maar van dat laatste waren we niet op de hoogte). In elk geval, we hebben heel de bende in twee auto's gestopt en zijn naar Wilson, NY gereden. De foto's zijn erg gelijkaardig aan die uit Olcott Village, wat ook een pittoresk dorp naast Lake Ontario is, en er staan voornamelijk mensen op : L.G, M.G.'s zus. (M.G. zelf zat ergens op de bodem van het meer zijn eindexamen voor de scuba-dive cursus te oen, dus die was er niet bij), dan Oliver en K.M., S.Z. (onze Chinees), en de M.P en Y.P. En dan natuurlijk ik, in bijzonder eigenaardige lichtomstandigheden soms wel... zie hiernaast. http://fotos.telenet.be/9768354648 Daarna zijn we (lekker !) gaan eten in het harborview restaurant, hebben getracht "Buveur d'absinthe" in scene te zetten, zijn dan een beetje over the top gegaan met het aantal hopeloze gevallen aan een tafel, en hebben per slot van rekening nog maar eens een wandeling gemaakt naar de pier, om in het maanlicht (en de harde wind) nog een paar foto's te nemen. Vergis u niet, de belichtingstijd is 15 seconden. M.P. en Y.P. waren gevlucht voor de wind en de kou, dus ik laat hen achteraf die foto zien, en M.P. zegt "But that is not true ! It is pitch black out there !" Daarna zijn we maar teruggereden, dat probeerden we althans, want de 425 kruist een spoorweg, en uiteraard was daar net een auto onder een trein gereden, dus was heel de boel versperd. Overwegen in de VS, daarvoor gelden dezelfde regels als voor die in Belgie : als de slagbomen naar beneden zijn en de rode lichten flikkeren, dan moogt ge niet passeren. Dat heeft voor gevolg dat de *meeste* mensen in Belgie dat dan ook niet doen. De reden is dat ALS de slagbomen naar beneden zijn en de rode lichten zijn aan, dat ge er betrekkelijk zeker van kunt zijn dat er binnen afzienbare tijd ook echt een trein gaat passeren ...of misschien zelfs twee. Hier hebt ge hoegenaamd geen garanties. Dus hebben wij ook een keer 20 minuten als idioten voor zo'n flikkerend stoplicht gestaan aan een overweg op weg naar Niagara Falls, terwijl alle andere auto's ons voorbijstaken en de overweg gewoon overreden. Degene die dat soort stunt gisteren echter heeft uit trachten te halen op die overweg op de 425, heeft daar nu waarschijnlijk al dik spijt van ... Vanavond eten we Hongaarse goulash, door M.G.'s zus L.G. gemaakt ... het zijn halve Magyaren, en ze spreken ook Hongaars, dus ben ik eens heel benieuwd.
Ge vraagt u werkelijk af of mijn autooke nu echt zo klein is, of of wellicht al die andere auto's zo groot zijn ... in elk geval, toen ik in december terug in Belgie was, ging de terugreis van Zaventem over de E40 gepaard met wild gegiechel van mijn kant: "Ochgot, ziet da camionneke ..."
...en dan hebben we het niet over de volleybal van Tom Hanks in "Castaway", maar wel over het piepkleine dorpje dat vlak naast lake ontario ligt, en waar je als Buffalonian naartoe gaat om van de zonsondergang, een aangenaam diner (met porceleinen borden en echte glazen) en live muziek te genieten (maar van dat laatste waren we niet op de hoogte).
