Ge vraagt u werkelijk af of mijn autooke nu echt zo klein is, of of wellicht al die andere auto's zo groot zijn ... in elk geval, toen ik in december terug in Belgie was, ging de terugreis van Zaventem over de E40 gepaard met wild gegiechel van mijn kant: "Ochgot, ziet da camionneke ..."
Ik begin me ook wel te realiseren dat als je de foto's bekijkt, dat het er dan ernstig op lijkt dat er hier nooit binnen gegeten wordt ... niets is uiteraard minder waar. Nochtans, als we de kans hebben gaan we altijd wel ergens naartoe, en als ge dan eten meeneemt is een BBQ snel aangelegd natuurlijk - te meer daar er hier overal in alle parken publieke BBQ's ter beschikking staan. Misschien nog een idee voor in Belgie ...het spoort de mensen aan om wat meer buiten te komen. Barbecue-en in het park, waarom ook niet ? In elk geval, zondag hebben we een picnic georganiseerd in Beaver Island State Park, wat keer op keer wordt gestemd als de beste plaats in NY State om te gaan picnicken. Dat betekent uiteraard ook wel dat er op de gemiddelde zondag een paar honderdduizend New Yorkers zitten en dat ge 7$ toegang moet betalen. In elk geval, we hebben ons goed geamuseerd - lekker gegeten, strandwandelingetje langs de Niagara river, dan wat door de bossen hossen, een dutje op het strand, en met de schommels spelen, en tot slot ijskreem bij K.M. thuis. Wat wenst een mens zich nog meer in het weekend (behalve dan het wat langer uitblijven van maandag) ? Foto's op http://fotos.telenet.be/8784344832
Deze week is een beetje een lamlendige week in het lab, want Prof. C. heeft zijn kinderen en kleinkinderen op bezoek. Dat betekent dat hij er meestal niet is, en als de kat van huis is ...dansen de muizen (in dit geval de postdocs). Hij laat altijd wel een achterpoortje open nochtans. Gisteren (maandag) moest hij de secretaresse opdracht geven om vanalles te doen gedurende de week, en zei hij tegen haar dat hij misschien morgen (dinsdag) "toch even langs zou komen". Inderdaad, zo blij als een kermisvogel verscheen hij dus in zijn bureau om 4 uur. Tegen K.M. legt hij uit: de familie is naar de bioscoop, en ik ben weggeslopen!".... over workaholic gesproken !
Een andere bijzonder grappige anekdote is dat hij sinds een paar jaar zijn geboortedatum van zijn CV heeft geschrapt. Kwestie van geen vervelende vragen over pensioen te moeten beantwoorden.
In elk geval, toen Prof. C. het dan eindelijk afgebold was tegen 6 uur, hebben we in zeven haasten alles ingepakt, om te gaan barbecue-en voor K.M.'s verjaardag. Dat geschiedde in een parkje naast Elicott Creek, handig aan het einde van de straat waar de volledige groep (met uitzondering van mij) nu woont. Het was allemaal een beetje moeilijk, want ik was K.M.'s cadeau (een orchidee) vanmorgen thuis vergeten, S.Z. was zijn cadeau ook op de unief vergeten en ontdekte dat pas toen hij al bijna daar was, Y.P. was nog een experiment aan het uitvoeren en haar man M.P. was dus op haar aan het wachten, en M.G. moest op duikcursus (gelukkig enkel de theorie) en was dus ook een tikje later, maar tegen 9 uur waren we toch wel voltallig. Tegen dan was het spijtig genoeg te donker om foto's te nemen. http://fotos.telenet.be/8785344183
't Was niettemin een gezellig, zij het ietwat Oost-Europees onderonsje. Door de aanwezigheid van M.G.'s zuster L.G., die geen Engels spreekt, en O.T., die voor het Roswell Park Cancer Institute werkt en ook Tjechisch is, was de voertaal iets tussen Tjechisch, Pools en Slovaaks in, met het occasionele Hongaarse woord. Voornamelijk jeugdherinneringen in de vorm van cartoons werden bediscussieerd, en zo kom je te weten dat ondanks (misschien net dankzij) het communisme Maja de Bij en Nils Holgersson wel degelijk internationaal gekend zijn. Niettemin, 't was gezellig. Dat we nu weer twee dagen uren in de wind naar houtskool stinken zullen we er dan maar bijnemen.
