Brad Pitt over The Tree of Life en de opvoeding van zijn kinderen.
Brad Pitt wil een liefdevolle vader zijn voor zijn kinderen. In zijn nieuwste film Tree of Life speelt de acteur een strenge en mishandelende vader, maar zo is hij zeker niet voor de kinderen van hem en zijn partner Angelina Jolie. "Zo ga ik mijn kinderen zeker niet opvoeden", vertelt Pitt aan de website van entertainmentzender E! "Ik besef heel goed dat al mijn acties een stempel op hen drukken, zeker nu ze nog zo jong zijn." De twee hebben samen zes kinderen, van wie er drie geadopteerd zijn.
In Tree of Life mishandelt Pitt zijn drie filmzoons met enige regelmaat. Zijn vaderinstinct maakte dit af en toe erg lastig. "Je wilt zulke jonge jongens niet beschadigen voor een film, dus ze wisten wel van te voren wat er ging gebeuren. Ze wisten alleen niet wanneer precies."
De superster maakte ook bekend dat hij een rolletje inspreekt in de animatiefilm Happy Feet 2, speciaal voor de kinderen. "Happy Feet wordt echt grijsgedraaid bij ons thuis, dus ik had echt geen keus."
De film Tree of Life werd gemengd ontvangen op het filmfestival in Cannes. Bij een eerste vertoning was er boegeroep te horen, toch won de film de hoofdprijs van het festival, de Gouden Palm.
26-05-2011 om 18:10
geschreven door Patje007
Paul Walker, Dwayne Johnson en Justin Lin over Fast & Furious 5.
Begin mei vond de Europese promotietour voor Fast & Furious 5 plaats. Regisseur Justin Lin en acteurs Paul Walker en Dwayne The Rock Johnson deden tijdens deze tour onder andere Moskou, Keulen en Rome aan, waar hordes gillende fans hen `s avonds bij de rode lopers van de bioscopen opwachtten. Een gesprek met de drie snelheidsduivels over on- mogelijke stunts, de titanenstrijd Vin Diesel/The Rock, en over hoe je een bus laat driften met honderd kilometer per uur.
Paul, waarom besloot je mee te doen aan deel vijf? Paul Walker: Dat was eigenlijk al bepaald toen ik tekende voor de vierde film. Daar moesten ze me echt een beetje toe dwingen, want ik maakte al heel lang geen deel meer uit van de franchise. Vin(Diesel) belde me om te vragen of ik mee wilde doen. En later belde de studio. Maar wie me er echt toe hebben aangezet om weer mee te doen, waren de fans. Althans, degenen met wie ik wel eens heb gesproken. Ergens voelden zij zich opgelicht, omdat ze nooit een vervolgdeel hadden waarin Vin en ik samen waren te zien. Dus ik dacht: oké, we doen er nog één. (Lacht) Maar dat is een beetje anders gelopen.
Wat spreekt je aan in Bryan, het personage dat je speelt? Paul Walker: Nou, om eerlijk te zijn genoot ik er in deel vier helemaal niet zo van om hem te spelen. Ik dacht: Bryan wil helemaal niet aan de kant van de wetshandhaving zitten. Waarom is hij nog steeds agent? Daar snapte ik niks van. Volgens mij had hij zijn les al ge- leerd in het eerste deel. Ik denk dat hij een periode had in zijn leven, waarin hij dacht: goed is goed en slecht is slecht. Maar dat is dus niet altijd het geval, want hij ontmoette Dom Toretto (Vin Diesels personage) en die crimineel heeft een hart van goud. Bryan leefde tot dan toe dus eigenlijk in een soort leugen. Justin zei tegen me dat dat voor mijn personage juist goed werkt. Maar ik vind het leuker om hem te spelen zoals hij nu is, als vrij man.
Paul Walker, Jordana Brewster en Vin Diesel in 'Fast Five'
Ben je net als Bryan een avonturenjunkie? Paul Walker: Zeker weten. Ik denk dat ik dat van huis uit heb meegekregen. Ik ben op- gegroeid in Los Angeles, waar je toegang hebt tot de bergen, de zee en de woestijn. Toen ik klein was, laadden we de truck s ochtends altijd in met onze surfplanken, snowboards en motoren. Dan gingen we eerst drie á vier uur snowboarden om daarna in de woestijn te rijden op onze motoren en vlak voor de zon onderging, gingen we nog naar het strand om te surfen. Dat deden we niet om stoer te doen, maar dat deden we omdat we jong waren en tonnen energie overhadden. Achteraf gezien heeft dat natuurlijk een goede basis gelegd voor de actiescènes die ik voor deze films moest doen.
Justin, waren de actiescènes voor jou de grootste uitdaging in Fast & Furious 5? Justin Lin: Nou, de actiescènes waren allemaal goed voorbereid. Het moeilijkste aan de film was vaak een enkele grap of een regel tekst bedenken. Zo zat ik een keer s nachts te blokken op een oneliner voor Tyrese(Gibson). De hele nacht. De volgende ochtend kwam Ludacris op de set, die vervolgens met iets veel beters aan kwam zetten. (lacht) Dus toen dacht ik: we hebben die oneliner ook eigenlijk helemaal niet nodig! Wat betreft de actiescènes: die waren wel moeilijk, maar elk op zn eigen manier. Ik had het geluk te kunnen werken met een ruim budget en een getalenteerde crew.
Justin Lin
Was er een stunt waarvan de studiobazen dachten dat het niet realiseerbaar was? Justin Lin: Over alles wat je in de trailer ziet, zeiden ze dat we het niet zouden kunnen. Zo zeiden ze over de achtervolging in de sloppenwijken: er is geen budget, we kunnen het niet doen. Dus ik zei tegen de cast en crew dat we het dan maar moesten filmen alsof we een onafhankelijke film aan het draaien waren. Zonder budget. Vervolgens hebben we deze achtervolging in tweeëneenhalve dag opgenomen. Dan zei ik tegen een stuntman: Ik ga je nu vanaf het dak naar beneden gooien, Paul en Jordana (Brewster) staan beneden in de steeg te wachten!
In de vorige Fast & Furious-film maakte je meer gebruik van special effects dan in dit vijfde deel. In hoeverre vind je het belangrijk om stunts praktisch uit te voeren, in plaats van CGI te gebruiken? Justin Lin: Heel belangrijk. Als je bijvoorbeeld naar Bullitt of The French Connection kijkt, dan zie je dat als twee autos op elkaar botsen, het fysiek is. Voor een halve seconde worden de natuurwetten uitgedaagd, en dat heeft iets wat je als kijker doet verlangen naar meer. Maar als je zoiets met de computer probeert na te maken, wordt het te wiskundig.
Dan is een autocrash niet meer dan een zooitje crashende pixels bedoel je? Justin Lin: Ja, precies. Ik heb zelf wel het gevoel dat ik erg ben gegroeid met het toepassen van praktische effecten. Ik ben nu in staat om bepaalde verzoeken in te dienen. Zoals de bus aan het begin van de film, die wilde ik laten kantelen. Iedereen dacht dat het onmogelijk was om dat te doen. Weet je waarom? Omdat bussen niet zijn ontworpen om te kantelen! (lacht) Ik wilde de bus met honderd kilometer per uur laten driften, er drie vaten met springstof in plaatsen en de boel tot ontploffing brengen. Het moest in één keer worden opgenomen, en dat is gelukt. Ongelofelijk trouwens, wat voor een kracht er bij die ontploffing vrij kwam! (lacht) Dat is het voorrecht van het filmen van een grote Hollywoodfilm; dat kun je je met een onafhankelijke film natuurlijk niet permitteren.
Dat is waar. Bovendien heb je nu de kans om met iemand als Dwayne Johnson te werken. Had je hem specifiek in gedachten als tegenstander voor Vin Diesel? Justin Lin: Weet je, met Vin Diesel en Paul Walker aan de ene kant, dacht ik: we hebben een antagonist aan de andere kant nodig die hen overtreft. Voor mij was Dwayne Johnson de eerste die in mijn hoofd opkwam. Ik ben een groot fan van hem. Hij is niet alleen een grote, gespierde man, maar hij heeft ook humor. Daarom denk ik ook dat hij veel verschillende dingen kan doen, van komedies tot actiefilms. Natuurlijk is hij een opvallende verschijning, dat speelde wel mee. Ik had iemand nodig die gelijk een blijvende indruk achter kon laten, want ik heb dertien personages waar ik me over moet ontfermen, maar de ruimte is er niet om die allemaal even veel tijd te geven in de film.
Elsa Pataky en Dwayne Johnson in 'Fast Five'
Hoe veranderde de sfeer op de set door zijn komst? Justin Lin: Dwayne heeft een echte sportachtergrond. Als je wil wedijveren, ga je gang, zei ik tegen hem. Maar zorg dat het niet meer wordt dan een gezond potje wedijveren. Toen Dwayne voor de eerste keer binnenkwam, zag ik pas hoe groot hij was. Niemand wilde echter voor hem onderdoen, dus iedereen haalde het onderste uit de kan. Iedereen wilde een goede film maken. Dat was heel uitdagend, maar vooral ook leuk om te zien. En Vin en Dwayne in één film, dat is voor mij het equivalent van een film waarin Schwarzenegger en Stallone samen te zien zijn. Als klein kind zou ik daar dolenthousiast van geworden zijn!
Vin Diesel en Dwayne Johnson in 'Fast Five'
Dwayne, hoe voelt het nu om deel uit te maken van de Fast & Furious-franchise? Dwayne Johnson: Ik vond het vooral erg leuk om mijn personage te spelen. Vin en ik hadden het er al eens eerder over om samen in een film te spelen. Ik denk dat dat iets is wat fans graag zouden zien. Voor deze rol was ik echter niet de eerste keus. Tommy Lee Jones en Josh Brolin zijn namen die eerder werden genoemd, maar ik ben blij dat ik het ben geworden. Mijn personage is niet alleen een imposante verschijning, maar heeft daar- naast ook hele coole en grappige dingen te zeggen. Ik hoop dat de fans enthousiast worden als ze zien hoe mijn personage op Dom Toretto jaagt om hem vervolgens op zn donder te geven.
Als je in het echt met Vin Diesel zou vechten, wie zou er dan winnen? Dwayne Johnson: (lacht) Oh, dat is makkelijk (denkt even na) eens even kijken Net zo zeker als dat Amsterdam bekend staat om haar gastvrijheid, de mooie vrouwen en gezellige cafétjes, zo zeker zou ik hem op zn donder geven, van hier tot aan de andere kant van de stad. (Lacht) Dat kan ik nu makkelijk zeggen, want hij is er niet bij. Nee, maar ik ken hem al heel erg lang, en ik zou met hem nooit in een gevecht raken. Hij is een vriend van me.
Toch bewaarde je op de set afstand met de rest van de acteurs. Waarom was dat? Dwayne Johnson: Ik wilde het zakelijk benaderen. Vin, Paul en de rest hebben al eerder aan Fast & Furious-films gewerkt. Ze vormden een soort familie op de set, en dat wilde ik niet vers- toren. Bovendien ben ik hun tegenstander. Als ik op de set wat afstand bewaar, dan zie je dat ook terug op het witte doek. Dus het was zelfs goed voor het spelen van mijn personage. Het is trouwens niet zo dat alleen ik afstand bewaarde. Je moet je voorstellen dat, vooral met een film als deze, er een hoop egos betrokken zijn bij het filmproces. Iedereen is een ster op zijn eigen manier. Dus ik was in feite niet meer dan de nieuweling.
Waarom denk je dat de Fast & Furious-films na een decennium nog steeds zo populair zijn? Dwayne Johnson: Ik denk dat het komt door de snelle autos, mooie vrouwen en de coole gasten, die erin zitten. Van Tyrese tot Ludacris en van Paul tot Vin: ze hebben gewoon alle- maal een soort van cool-factor. Toen ik jong was keek ik altijd op tegen gasten als Sylvester Stallone, Harrison Ford en Clint Eastwood; ik denk dat er veel fans zijn die iets vergelijksbaars hebben met de personages uit Fast & Furious. Maar waar de films uiteindelijk allemaal om draaien, is familie. Dat is belangrijk voor iedereen.
Fast & Furious 6 zie je dus wel zitten? Dwayne Johnson: Lijkt me hartstikke leuk. Er zijn immers nog onafgeronde zaken.
Trailer:
26-05-2011 om 16:06
geschreven door Patje007
Bill Nighy rebellenleider in remake Total Recall.
Bill Nighy, bekend van films als Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest, Valkyrie en The Constant Gardener is in bespreking voor een rol naast Colin Farrell in de remake van
Total Recall. Hij zou rebellenleider Quatto spelen, schrijft de Amerikaanse
entertainment- site The Hollywood Reporter.
Bill Nighy
Het verhaal werd in 1990 verfilmd met
Arnold Schwarzenegger in de hoofdrol. Total Recall is gebaseerd op het verhaal
We Can Remember It for You Wholesale van Phillip K. Dick, wiens boeken ook de
inspiratiebronnen waren voor films als Minority Report en Blade Runner. Waar de
eerste film nog ging over een opstand op Mars om de menselijke kolonisten en
mu- tanten aan zuurstof te helpen, speelt de remake zich op aarde af, in een
futuristisch Euromerica en het rivaliserende New Shanghai.
Colin Farrell in 'Miami Vice'
Colin Farrell speelt de rol
van Douglas Quaid, in de vorige film een rol van Schwarzenegger. Hij is een
simpele fabrieksarbeider die droomt dat hij vroeger een spion was. Als hij naar
Total Recall gaat, een bedrijf dat kunstmatige 'herinneringen' implanteert als
een soort entertainment, blijkt dat zijn geheugen is gewist en dat hij wel
degelijk een spion is geweest. De grote vraag is echter voor welke van de twee
partijen.
Kate Beckinsale
Kate Beckinsale en Jessica Biel hebben al getekend voor de film. Zij
spelen respectievelijk Quaids echtgenote en een vrouw die bij het verzet werkt.
Total Recall komt op 3 augustus 2012 in de Amerikaanse bioscopen.
26-05-2011 om 15:31
geschreven door Patje007
Film op TV: The Bourne Supremacy.
2BE-Vrijdag 27 mei 2011: 20u45
Inhoud: Wanneer een CIA-operatie wordt verstoord door een Russische rivaal - waarbij 2 doden vallen - wordt Jason Bourne hiervan beschuldigd. Zelf leeft Bourne (Damon) in een afgelegen dorpje onder een andere naam samen met Marie (Potente). Bourne, die wraak heeft gezworen als iemand uit zijn 'vorige leven' contact met hem op- neemt, wordt door de recente ontwikkelingen gedwongen zijn leven als sluipmoordenaar weer op te pakken om te overleven.....
In The Bourne Supremacy keerde Matt Damon terug in de huid van spion Jason Bourne. Een gesprek met de acteur over de film:
The Bourne Identity en The Bourne Supremacy zijn allebei gebaseerd op een boek van Robert Ludlum. Toch riep je meteen na deel 1 dat het helemaal niet zeker was dat er een vervolg zou komen. Matt Damon: Ik was ervan overtuigd dat ik geen vervolg op The Bourne Identity zou maken. Er zijn zoveel sequels die tegenvallen. Een vriend van me heeft eens gezegd dat er maar drie sequels beter zijn dan het origineel: het Nieuwe Testament is beter dan het Oude Testament, Huckleberry Finn is beter dan Tom Sawyer en The Godfather II is beter dan The Godfather I...
Waarom heb je uiteindelijk toch ja gezegd? Matt Damon: Ten eerste omdat Paul Greengrass de film ging regisseren. Zijn Bloody Sunday is één van mijn favoriete films. Ten tweede bevatte het script een paar wendingen die ik heel gewaagd vond voor een sequel. Zo schiet mijn personage een vrouw in koelen bloede in haar gezicht; dat zie je niet vaak in mainstream Hollywood-films.
Matt Damon en Julia Stiles
Mogen we er na twee delen vanuit gaan dat The Bourne Ultimatum er ook wel aan gaat komen? Matt Damon: Nee, haha! Ook daarvoor geldt: het script moet net zo goed of beter zijn dan het vorige. Ik denk er sterk over na, maar als ik eerlijk ben, heb ik liever een goed eerste en tweede deel en geen derde deel, dan een teleurstellend derde deel.
Ben je wel eens teleurgesteld in je eigen films? Matt Damon: Nee, wel in veel andere films, vooral actiefilms. Ik heb een theorie over actiefilms: het zijn net pornos. Kijk, een pornofilm heeft slechte scripts, slechte dialogen en magere personages. Hetzelfde geldt voor actiefilms. Al gaat er in een porno niemand dood, haha! Daarom zit ik eraan te denken een seksfilm te maken met een goed verhaal en interessante personages. The Porn Identity lijkt me wel wat.
Franka Potente in 'The Bourne Supremacy'
Gaan we even terug naar een heel andere soort actie: er zitten nogal wat spectaculaire achtervolgingen in deze film... Matt Damon: Ik heb zo veel mogelijk stunts gedaan, maar ik ben niet zon acteur die gaat lopen roepen: Ik doe al mijn stunts zelf. Acteurs die dat wel beweren, lullen uit hun nek! Als er een scène in een film zit, die ook maar enigszins gevaarlijk is, komen de professionals het werk doen. Ik ben ter voorbereiding wel gaan boksen, om er wat breder uit te zien. Toen ik de rol aannam, was ik 28, maar ik zag er uit als een jochie van 14, haha! Ik was ook best verbaasd dat ze mij voor de rol van Jason Bourne vroegen. Ik zou mezelf nooit gekozen hebben. Ik was zelfs bang dat mensen weg zouden lopen bij de film, als ze mij zouden zien. Ik dacht dat ze voor acteurs als Russell Crowe, Brad Pitt of George Clooney zouden gaan. Zij leken mij een veel logischer keus.
Gebruik je wel eens dingen die je voor een rol hebt moeten leren? Matt Damon: Voor The Talented Mr. Ripley heb ik piano leren spelen; nooit meer ge- daan. Nu moest ik Russisch leren; dat zal ik waarschijnlijk ook nooit meer gebruiken. Je kunt eigenlijk wel stellen dat alles wat ik voor een film heb moeten leren, behoorlijk nutte- loos was voor de rest van mn leven. Zo weet ik nu precies hoe je een achtervolging op hoge snelheid kunt overleven. En wanneer heb je die kennis nou nodig?
Je hebt tijdens de opnames van The Bourne Supremacy heel wat tijd doorgebracht in Europa. Voel je je al een Europeaan? Matt Damon: Bijna. Ik vind het er geweldig! Voor Oceans Twelve zaten we in Amsterdam, Rome en Parijs, The Brothers Grimm hebben we in Praag opgenomen. En voor The Bourne Supremacy heb ik bijna een halfjaar in Berlijn gewoond. Ik zou het helemaal niet erg vinden om meer tijd in Europa door te brengen. Ik vond Amsterdam heel mooi; ik zou er best zou kunnen wonen. Maar ik zou het ook helemaal niet erg vinden om weer eens een tijdje thuis te zijn, in New York.
Hoe staat het trouwens met je plannen om met Ben Affleck weer een script te schrijven? Matt Damon: We hebben het er nog steeds over, maar het probleem is dat we de laatste jaren geen van beiden op hetzelfde tijdstip vrij waren.
Je zou natuurlijk een keer nee kunnen zeggen tegen een film... Matt Damon: Dat vind ik nog steeds moeilijk. Ik heb zo lang wanhopig geprobeerd een rol te krijgen, dat nee zeggen nogal bizar voelt. Ik weet niet of ik een workaholic ben of gewoon gezond verstand heb. Ik wil er geen spijt van krijgen, als ik nee zeg tegen een fantastische rol.
Is dat je wel eens overkomen? Matt Damon: Gelukkig niet. Alle scripts waar ik nee tegen heb gezegd, eindigden in afschuwelijke films. En nee, ik ga niet zeggen welke dat waren, want er zijn dus acteurs geweest die er wel ja tegen hebben gezegd, haha! Wat dat betreft heb ik al genoeg mede- lijden met ze...
Ter informatie: In 2007 kwam er nog een vervolg op de Bourne Supremacy, genaamd The Bourne Ultimatum, opnieuw met Matt Damon in de hoofdrol. In het najaar zou men moeten beginnen met de opnames van The Bourne Legacy, ditmaal zonder regisseur Paul Greengrass en Matt Damon maar met regisseur Tony Gilroy(Michael Clayton) en met Jeremy Renner(The Hurt Locker) in de hoofdrol.
26-05-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
25-05-2011
Gwyneth Paltrow gaat de muzikale tour op in Country Strong
Gwyneth Paltrow bewijst in Country Strongdat ze naast acteren ook nog eens prachtig kan zingen. "Het is schrikwekkend om voor een groot publiek te zingen, maar na een optreden voel je je fantastisch", zegt de actrice hierover.
Ze speelt de verslaafde countryster Kelly Canter, een zuiplap van de ergste soort die gebukt gaat onder allesverterend perfectionisme.
Haar manager wil haar comeback forceren na een miskraam, maar Canter zelf zoekt troost bij een jonge ster aan het firmament, Beau Hutton (rol van Garrett Hedlund). 'Het is moeilijker om te acteren dat ik dronken ben dan droevig. Er zijn genoeg dingen waar ik een stevig potje om kan huilen.'
Hoe moeilijk was het voor jou om te zingen? Ging dat vlot? Gwyneth Paltrow: Ik heb speciaal voor deze film leren zingen en gitaar spelen. Ik had coaches en heb het op vier maanden tijd voor elkaar gekregen. Vóór de film is al mijn voor- bereiding naar de muziek gegaan. In een paar scènes moest ik live gitaar spelen en zingen tegelijk. Dat was ontzettend moeilijk voor mij. Ik had het nooit eerder gedaan. Maar eens die scènes achter de rug waren en de nummers opgenomen waren, kon ik me toe- leggen op het acteren. Ik moest mijn aandacht echt spreiden, deze keer.
Hoe belangrijk is muziek voor jou? Gwyneth Paltrow: Er staat voortdurend muziek op bij ons thuis. Mijn zoon Moses zingt de hele dag en mijn dochter Apple heeft een prachtige stem. Het is geweldig om hen overal naar- toe te rijden: in de auto zingen ze allebei mee met de radio. Taio Cruz is op dit moment heel populair bij hen. Het is echt hilarisch om een klein meisje mee te horen zingen (zingt met ex- treem hoog stemmetje): 'I throw my hands up in the air sometimes'. Ik ben zelf geobsedeerd door Nicky Minaj en Kanye West. Maar mijn muzieksmaak is heel breed.
Je had onlangs ook een gastrol in de populaire serie Glee. Gwyneth Paltrow: Toen ze me vroegen, wist ik niet eens wat het was. Maar mijn broer was razendenthousiast: 'Je moet dat doen!'Dus heb ik eens gekeken, en nu ben ik wellicht hun grootste fan.
Is dat eenmalig of ga je nu meer muziek maken? Gwyneth Paltrow: Ik haal in ieder geval iets uit muziek dat ik niet vind in acteren. Een soort van rush die je voelt wanneer je live optreedt. Als je zingt, ben jij het die op het podium staat. Dat komt vanuit je ziel. Zingen is jezelf tonen aan duizenden mensen, terwijl acteren toch voor- al iemand anders spelen is. Het is schrikwekkend om voor een groot publiek te spelen, maar na een optreden voel je je fantastisch. Het is een soort van high.
Schrijf je al eigen nummers? Gwyneth Paltrow: Nee, dat nog niet. Je vraagt me al veel. Ik weet zelfs nog niet of ik verder zal gaan in de muziek. Ik wil het wel, maar ik vraag me af wat dat zou doen met mijn leven. Heb ik er wel tijd voor? Op dit ogenblik zing ik elke dag en speel ik elke dag gitaar. Misschien ga ik wel een album maken, maar misschien ook niet.
Op wie baseerde je je houding tijdens liveoptredens? Gwyneth Paltrow: Ik heb me laten inspireren door verschillende zangeressen. Tijdens de grote optredens was het vooral Beyoncé. Zij is fenomenaal: haar vertrouwen, haar présence. Hoe moeilijk dat is, weet je pas als je het zelf probeert. Ik dacht: als ik maar een beetje van die vreugde en dat zelfvertrouwen op het podium kan brengen, sta ik al ver. Want ik speelde niet zo- maar een zangeresje, maar een gigantische ster. Dat was het moeilijke. Ik wist voor de film dat ik makkelijk iemand kon spelen die het probeert te maken. Maar hoe speel je als absolute beginner iemand die zeven Grammy's won en wereldberoemd is?
Je had een expert thuis zitten: je echtgenoot Chris Martin van Coldplay. Hielp hij je? Gwyneth Paltrow: Ja, hij hielp zeker met advies. Vooral met tips over podium-présence. De rest was allemaal Faith Hill en Beyoncé.' (lacht)
Gwyneth Paltrow en Tim McGraw in 'Country Strong'
Wat was het moeilijkst: de dronken scènes of de huilscènes? Gwyneth Paltrow: De dronken scènes zijn moeilijker. Huilscènes zijn geen probleem: ik heb veel om eens goed over te huilen. Dronken zijn wil je écht doen. Ik heb dus veel gekeken naar dronken mensen om te zien hoe ze zich gedragen in cafés.
Je bent dus speciaal op café gegaan om dronken mensen te observeren? Gwyneth Paltrow: Ja, ik woon in Engeland, dus echt moeilijk is het niet om dronken mensen te vinden. (lacht)
Helpt het om de voeten op de grond te houden als je in Londen woont, ver weg van de Hollywoodgekte? Gwyneth Paltrow: Ja. Ik mis Californië, en hoe ouder ik word, hoe meer ik wil terugkeren. Maar het is leuk om in een stad te wonen waar showbusiness niet het centrum is van alle tafel- gesprekken. Het is leuk om tussen mensen te leven met heel verschillende achtergronden, met heel uiteenlopende jobs. In Los Angeles draait alles om film en tv. Moeders die hun kinderen van school halen in L.A. vragen me zelfs: Hoe waren de cijfers van de première?' (lacht)
Voor wie misschien nog niet overtuigd is van de zangkwaliteiten van Gwyneth Paltrow kan ik het hierondervermelde filmpje aanbevelen met een optreden van de actrice op de Country Music Awards, waarin ze de titelsong 'Country Strong' brengt.
'Country Strong speelt sinds vandaag in de Kinepolis-bioscopen.
X-Men: First Class speelt vanaf 1 juni 2011 in de Kinepolis-bioscopen.
Regie: Matthew Vaughn Cast: James McAvoy, Kevin Bacon... Genre: Actie Duur: 132 minuten
24-05-2011 om 18:29
geschreven door Patje007
Interview met Bradley Cooper, Ed Helms en Zach Galifianakis over 'The Hangover Part II'.
Waar ga je heen nadat je op een vrijgezellenfeest in Las Vegas de boel op stelten hebt gezet, een tijger in je hotelkamer aantreft en je vriendjes bent geworden met Mike Tyson? Juist, naar Bangkok. Ed Helms, Zach Galifianakis en Bradley Cooper verenigen zich op- nieuw als de enige echte 'Wolfpack' in de nieuwste 'Hangover Part II'. Deze keer in Thailand voor het huwelijk van de sullige Stu en de Thaise schone Lauren. Een gesprek met de 3 acteurs over de film:
Hoe gaat het met de zenuwen? Bradley Cooper: Zenuwen heb ik niet. Ik ben fan van de eerste film en kijk er dan ook heel erg naar uit wat de kijkers van de sequel vinden.
Ed, jij bent erg ziek geworden tijdens de opnames van 'The Hangover Part II'... Ed Helms: Ik was zo ziek als een hond. Ik denk dat iedereen wel weet wat een ernstige voedselvergiftiging met je lichaam doet. Laten we zeggen dat het erger was dan sterven. Ik wilde dood. Ik wilde gewoonweg niet meer leven. We stonden bijna dagelijks op de set dus ook toen ik zo ziek was. Het was een regelrechte nachtmerrie.
Zach Galifianakis, Bradley Cooper en Ed Helms in The Hangover Part II
Ondanks de nodige ongemakken: hoe was het om in hartje Bangkok te filmen? Bradley Cooper: De straten zijn erg vuil, dat was echt geen lachertje. Op een gegeven moment stonden we in een steegje waar ze net een lading vis hadden geleverd. We kropen die dag urenlang over de grond terwijl het bloed van de palingen uit de dozen droop. De filmmakers hadden ons nochtans beloofd dat ze de set met een hogedrukreiniger zouden schoonmaken vooraleer we in de goot moesten gaan liggen. Het zag er allesbehalve netjes uit, om nog maar te zwijgen over de bloedhete temperaturen waardoor je voortdurend ligt te zweten.
Voldeed Bangkok aan jullie verwachtingen? Bradley Cooper: Het enige beeld dat ik van Bangkok had, was dat uit 'Blade Runner'. Maar de stad overtrof alle verwachtingen.
Ed Helms: We waren alledrie nog nooit in Thailand geweest. Ik ging ervan uit dat Bangkok zowat hetzelfde zou zijn als Singapore maar die mening heb ik al gauw moeten herzien: Bangkok is ronduit waanzinnig, daar zijn haast geen woorden voor. De intense draaidagen maakten het geheel nog gestoorder dan het al was.
Waren die draaidagen dan echt zo afmattend? Bradley Cooper: Het was zelfs een pak vermoeiender dan 'The A-Team' (Bradley brak zelfs zijn arm tijdens de opnames van 'The A-Team'). 'The Hangover Part II' is de vermoeiendste shoot die ik ooit heb gedaan. Todd, Zach en Ed kunnen dat bevestigen. Er liepen op de set ontzettend veel mensen rond en iedereen werd op een gegeven moment ziek, het ging van kwaad naar erger. Na een drukke draaidag hadden we allemaal de behoefte om ons even terug te trekken, maar in een chaotische stad zoals Bangkok lukte dat gewoonweg niet. Dat was heel moeilijk.
Bradley Cooper in The Hangover Part II
Dan moeten de opnames in het luxeresort in Krabi een enorme opkikker zijn geweest... Bradley Cooper: Ik denk dat als we de opnames konden overdoen, we een aantal dingen helemaal anders zouden doen. Het resort maakt je namelijk zo verschrikkelijk lui dat je bijna geen klop meer doet. Een bruisende stad zoals Bangkok houdt het ritme erin, en dat zie je ook in de film. Krabi daarentegen, is een heel ander verhaal. We hebben daar lessen uit getrokken.
Hoe is het om met aapje Crystal op de set te staan? Bradley Cooper: "Met Crystal werken is geweldig, ze is gewoonweg fantastisch.
Heeft Todd Phillips haar echt leren roken? Bradley Cooper: Nee Crystal wist al voor 'The Hangover Part II' hoe ze moest roken. Roken, drugs, crack en crystal meth, ze heeft het allemaal al gedaan (lacht).
Ed Helms: Komaan Brad, een aap kan helemaal niet roken! En iedereen die ook maar probeert om een aap te leren roken is gewoon dom. De rook werd trouwens digitaal be- werkt.
Er wordt vaak gezegd dat een sequel zijn voorganger nooit kan overtreffen. Geldt dat ook voor 'The Hangover Part II'? Bradley Cooper: Nee, zeker niet. De tweede film is nog beter dan de eerste. Het script is beter, de acteurs zijn beter, de locatie is beter, muziek is beter, er zit een spionagescène in en Paul Giamatti speelt mee. Kortom, er zijn een heleboel verbeteringen waardoor het tweede deel nog sterker is dan het eerste.
Jullie worden door het overdonderende succes van 'The Hangover' voortdurend herkend. Hebben jullie twee jaar later nog steeds last van opdringerige fans? Bradley Cooper: Niet meer zoveel als twee jaar geleden, maar toen we net terug- kwamen van de opnames in Thailand werden we op de luchthaven opnieuw achterna gezeten. Sommige mensen zeggen de gekste en vulgairste dingen en dan denk ik 'Wow, dat was beledigend!', totdat ik opeens besef dat die uitspraken van mijn personage uit de film komen. (lacht)
Wat zijn jullie over elkaar te weten gekomen? Bradley Cooper: Ik ben veel te weten gekomen over Ed en Zach en het bevestigde voor- al mijn mening die ik al over hen had. Een goede sfeer op de set is erg belangrijk en het is dan ook fantastisch wanneer je kunt samenwerken met mensen die je heel graag hebt. Ik hou nu zelfs nog meer van hen dan ooit tevoren.
Ed Helms: We vormen een uitstekend trio omdat we elkaar een beetje onder bedwang houden. Van zodra iemand naast zijn schoenen gaat lopen of divagedrag vertoont, zijn we er als de kippen bij om hem met beide voetjes terug op de grond te krijgen. Gelukkig zitten er niet echt klagers in onze groep, wat de samenwerking natuurlijk een stuk gemakkelijker maakt.
Zach Galifianakis en Ed Helms in The Hangover Part II
Over diva's gesproken: wie heeft de meeste noten op zijn zang? Ed Helms: "Zach!" (stilte)
Is er enige vorm van rivaliteit tussen jullie? Zach Galifianakis: Dat denk ik niet. We steunen elkaar zo goed mogelijk. Dat zou de sfeer op de set helemaal verpesten. We praten er eerlijk gezegd nooit over.
Bradley Cooper: Ik weet wel zeker dat er helemaal geen rivaliteit bestaat.
ZachGalifianakis: We maken elkaar wel voortdurend belachelijk en er worden veel grapjes gemaakt, maar die zijn zeker niet bedoeld om elkaar te kwetsen. Al kunnen die grapjes af en toe wel eens kantje boordje zijn.
Ed Helms: Het is soms echt te erg voor woorden.
Zach, waarom verdienen Ed en Bradley het om belachelijk gemaakt te worden? ZachGalifianakis: Ik denk dat iedereen dat verdient. Door iemand belachelijk te maken, laat je die persoon zien dat je om hem of haar geeft. Het is de mooiste vorm van communicatie.
Zach Galifianakis in The Hangover Part II
Mogen we ons aan een 'Hangover'-trilogie verwachten? Bradley Cooper: Laten we eerst afwachten hoe de tweede 'Hangover' het doet, maar ik denk niet dat de acteurs al aan een vervolg denken."
Als die derde 'Hangover' er dan toch zou komen, waar zouden jullie dan naartoe willen gaan? ZachGalifianakis: "Uhh, Beverly Hills. The wild town of Beverly Hills! Er zijn veel plaatsen in de wereld die best opwindend kunnen zijn. We wilden de tweede film eerst in Rio filmen, maar voor een derde? Ik zou het eerlijk gezegd niet weten. (denkt na) Edmonton, Alberta?
The Hangover Part II speelt vanaf 25 mei 2011 in de Kinepolis-bioscopen.
Regie: Tod Phillips Cast: Bradley Cooper, Ed Helms... Genre: Komedie Duur: 102 minuten
24-05-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
23-05-2011
Michaël Roskam ziet gelijkenis met Martin Scorsese.
Regisseur Michaël Roskam begrijpt dat critici zijn debuutfilm Rundskop
vergelijken met het werk van Martin Scorsese. Hij ziet overeenkomsten in de
manier waarop Scorsese met religie en zijn fascinatie voor geweld omgaat. De
38-jarige regisseur ziet de New Yorkse regisseur als een voorbeeld, 'zowel
esthetisch, vormelijk, stilistisch maar ook inhoudelijk', zegt Roskam tegen
Novum Nieuws. "Toen ik begon met films maken, wilde ik graag een regisseur
worden met een duidelijk stempel."
Michaël Roskam en Matthias Schoenaerts
Net als Robert DeNiro in Scorsese's Raging
Bull speelt hoofdrolspeler Matthias Schoenaerts in Rundskop een man die zijn
emoties de baas probeert te zijn door ze te onderdrukken. De regisseur heeft het
vak geleerd aan het Binger Filmlab in Amsterdam. "Het heeft me een heel goed
netwerk opgeleverd," zegt hij. Hij studeerde in 2005 vijf maanden aan de
filmopleiding in Amsterdam. Daar werkte hij aan het scenario van Rundskop, een
thriller over de hormonenmaffia in Vlaanderen.
Rundskop speelt nog steeds in de Kinepolis-bioscopen en draait vanaf 26 mei eveneens in de
Nederlandse bioscopen.
23-05-2011 om 19:30
geschreven door Patje007
Interview met Jodie Foster naar aanleiding van de release van 'The Beaver'.
De tragikomedie The Beaver is de derde filmregie van actrice Jodie Foster. Het verhaal vertelt over een depressieve zakenman die zijn gevoelens alleen kan uiten middels een handpop van een bever. Hoofdrolspeler Mel Gibson wilde op het Filmfestival van Cannes, waar The Beaver zijn Europese première beleefde, niet met de pers praten. Het was bijgevolg Jodie Foster die tekst en uitleg gaf bij haar nieuwste film:
De kracht van de rol van Mel Gibson zit mede in het feit dat hij ook in het echte leven flink aan de grond zat tijdens het draaien. Hoe heeft u dat als regisseur ge- bruikt? Jodie Foster: Ik vind persoonlijk dat een regisseur geen enkele eer verdient voor de prestaties van een acteur. Dus ook voor de prestatie van Mel verdient hij alle lof. Hij herkende zich wel heel erg in het personage. Hij durfde voor deze rol ook dieper in zichzelf te duiken: we hebben heel veel gepraat over de worsteling van Walter, en over zijn eigen worsteling. Hij herkende daar veel in terug. Ik vind het heel dapper dat hij dat aan durfde. We hebben veel gepraat op de set: over de keuzes die zijn personage maakt, maar ook over de keuzes die hij zelf als mens heeft gemaakt.
U regisseert ook uzelf in de film. Is dat niet lastig? Jodie Foster: Ik dacht altijd dat het een slecht idee zou zijn om te acteren én te regisseren op hetzelfde moment. Maar het valt eigenlijk enorm mee. Je hebt jaren de tijd om je de materie eigen te maken, je kent het script en je eigen personage tot in detail. Je hebt er al jaren over nagedacht en gefantaseerd. En voor de rol die je speelt krijg je alles waar je als regisseur op gehoopt had. Een nadeel kan wel zijn dat je weinig verrassingen krijgt op de set, althans, niet van jezelf als acteur. Dat kan soms jammer zijn.
Wat maakt volgens u een goede regisseur? Jodie Foster: Als acteur zoek ik persoonlijk altijd een ouder. Iemand die duidelijk uitlegt waar ik heen moet in een rol: 'De trein vertrekt om die tijd, dus dan en dan moet je daar en daar zijn.' Maar dat alleen is niet genoeg. Een goede regisseur combineert die discipline met een zeker respect voor het ego van de acteur. Op die manier kan een regisseur proberen het beste uit een acteur te halen, iets dat hij of zij zelf nog niet had ontdekt. Dat probeer ik als regisseur al- thans. Een regisseur houdt het grote geheel in de gaten en staat in principe helemaal in dienst van de acteur. Het slechtste dat je als acteur kan overkomen, is een regisseur die niet weet wat hij of zij wil. En die geen heldere visie op het verhaal heeft. Als acteur zijn dat mensen met wie ik liever niet werk.
De film doet het niet goed in de Amerikaanse bioscopen. Baalt u daar van? Jodie Foster: Ik ben al heel lang geleden opgehouden met kijken naar de cijfers van de opbrengsten van mijn films. Ik ben niet mijn eigen box office. Ik ben heel dankbaar dat ik deze film heb kunnen maken, en ik ben dankbaar voor de prachtige ervaring. The Beaver bestaat nu en mensen hebben hem gezien. En nog veel meer mensen gaan hem zien: niet alleen in de bioscoop, maar ook op dvd of tv de komende jaren. Die cijfers zeggen mij dus niet zoveel. We wisten van tevoren dat we geen film gingen maken die iedereen zou waarderen. Geld is ook niet de reden dat we The Beaver wilden maken.
Bestaat er echt een therapie die mensen via een pop laat communiceren om hun depressie te lijf te gaan? Jodie Foster: Voor zover ik weet wordt die vorm van therapie alleen maar voor kinderen gebruikt. Het zou natuurlijk kunnen bestaan, maar ik ben het in de voorbereiding voor de film niet tegen gekomen. De insteek van de scenarist was ook om een extreme, licht absurdistische aanpak van depressie te gebruiken om het probleem van depressie aan te snijden.
Waarom hebben jullie per se voor een bever gekozen, en niet voor een ander dier? Jodie Foster: Dat is op zich een goede vraag. Maar de scenarist van de film had al vanaf het begin af aan het beeld voor ogen van een man die een relatie heeft met een pluchen bever die praat met een Brits accent. Ik heb er toen ik aan boord van het project stapte niet meer over gepiekerd om dat ter discussie te stellen. Met een kangoeroe was het een heel andere film ge- worden, dat is zeker. Je kunt natuurlijk allerlei diepere lagen er achter gaan zoeken: bevers zijn dieren die goed zijn in het opbouwen, maar ook in het afbreken van dingen. Maar dat is wellicht wat ver gezocht.
Waarom hebben jullie ervoor gekozen om de bever een 'cockney' accent te geven? Jodie Foster: In het script stond alleen 'Brits accent'. Maar cockney leek ons na enig denken de juiste keuze. Het is het accent van de working class. Walter is een rijke man, hij heeft het bedrijf van zijn vader geërfd. En de bever is in alle opzichten wat Walter niet is: hij is heel masculien, heel vitaal, heel seksueel. Hij weet zijn emoties goed te uiten. Daar paste dat cockney accent heel goed bij.
Walter lost zijn problemen op door middel van de bever. Hoe lost u zelf uw problemen op, als u die heeft? Jodie Foster: Walter bevindt zich echt op een drempel aan het begin van de film. Hij heeft twee keuzes: de dood, of een verschrikkelijk leven. Hij gooit zichzelf van een brug, of hij ver- zuipt de rest van zijn leven in zijn eigen apathie. Dan ontdekt hij een derde optie, namelijk het gebruiken van de handpop als survival tool. We hebben allemaal zo'n tool. Ik maak films: ik denk dat dat mijn manier van overleven is. Ik ben niet goed in zwelgen in mijn eigen leed, als ik problemen heb. Ik vind het ook heel lastig om toe te geven dat iets mij op een negatieve manier raakt, of dat mensen mij hebben weten te kwetsen. Ik verwerk dat in rollen, of in verhalen. Ik maak films over dingen die mij bezig houden of raken. Door die films te maken, belicht ik verschillende kanten van het probleem of de situatie. En uiteindelijk heb ik dan wel alles gedacht of gezegd wat ik wilde zeggen of denken. Het op- lossen van problemen is deels emoties, en deels intellect. De emoties heb je vaak zelf al, maar ik probeer ze vaak met mijn verstand te lijf te gaan.
Jennifer Lawrence en Anton Yelchin in 'The Beaver'
Wat is volgens u de boodschap van The Beaver? Jodie Foster: Ik hou niet van verhalen die met een vingertje wijzen, of die het publiek heel nadrukkelijk een moraal opleggen. Als je het verhaal ontleedt, gaat The Beaver uiteindelijk om mensen die contact met elkaar proberen te krijgen en niet precies weten hoe dat moet. Daardoor belanden ze in een vicieuze cirkel, zeker Walter. Ze zonderen zich af, worden daar- door nog depressiever, weten nog minder hoe ze contact moeten maken met hun geliefden. Terwijl juist dat contact hem kan helpen genezen. Als je mij vraagt wat de moraal van deze film is, dan is dat dat niemand in deze wereld alleen hoeft te zijn. Alleen zijn kan een keuze zijn: we kunnen ervoor kiezen om ons af te zonderen van andere mensen. Maar het hoeft niet. Dat geloof ik niet. Daarvoor zijn er teveel mensen op de wereld. Iedereen heeft mensen met wie hij of zij contact kan maken.
Er draaien in Cannes vier vrouwen in de competitie dit jaar. Zou er meer gedaan moeten worden om vrouwelijke regisseurs te stimuleren? Jodie Foster: Er zijn genoeg goede vrouwelijke regisseurs, zeker in Europa. In Amerika is het een groter probleem. We hebben er genoeg rondlopen in de independent sector, maar vooral bij mainstream films blijven de vrouwen erg achter. Ik geloof niet dat er een groot complot is om te voorkomen dat vrouwelijke regisseurs werk krijgen in Hollywood. Maar ik denk wel dat er een bepaalde psychologische gedachte heerst die vrouwen tegenwerkt. Er is een aantal mensen in Hollywood die een moeilijk vak hebben: zij moeten namelijk be- sluiten welke dure filmprojecten gemaakt kunnen worden. En dat gaat dan om honderden miljoenen dollars. In hun ogen vormen vrouwen een risico. Ik weet niet exact waar die mannen dat op baseren. Maar feit is wel dat die gedachte domineert onder bankiers en andere verantwoordelijke bazen. Dat verandert. Maar dat kost tijd, net zoals het tijd kostte om de rassenleer in ons land af te schaffen.
The Beaver speelt vanaf 25 mei 2011 in de Kinepolis-bioscopen.
De Belgische broers Dardenne hebben met hun film 'Le gamin au vélo' niet hun derde Gouden Palm kunnen winnen. Die ging naar de Amerikaan Terrence Malick met 'The Tree of Life' met topacteur Brad Pitt. De Dardennes missen dan wel een historisch record, maar pakten als troostprijs wel de Grand Prix. De kortfilm 'Badpakje 46' van de Belg Wannes Destoop kreeg een speciale ver- melding van de jury, zodat ons land absoluut niet met lege handen huiswaarts keert.
De Waalse filmbroers Luc en Jean-Pierre Dardenne hebben dus geen geschie- denis geschreven door op het 64ste filmfestival van Cannes een derde Gouden Palm binnen te rijven met 'Le gamin au vélo'. De broers hadden in 1999 met 'Rosetta' en in 2005 met 'L'Enfant' wel de hoofdvogel afgeschoten. De broers moeten de Grand Prix wel delen met de Turkse regisseur Nuri Bilge Ceylan voor 'Once upon in Anatolia'. De Belgische kortfilm "Badpakje 46" viel ook in de prijzen. De film van de jonge Vlaamse filmmaker Wannes De Stoop kreeg een speciale vermelding van de jury in de kortfilmcompetitie.
De broers Dardenne
De Gouden Palm ging naar de Amerikaanse regisseur Terrence Malick voor "The tree of life", een familiekroniek in het Texas van de jaren 50 met Brad Pitt in de hoofdrol. Malick was zelf niet aanwezig in de Franse badplaats en producer Bill Pohlad kwam in zijn naam de prijs ontvangen.
De 29-jarige Amerikaanse actrice Kirsten Dunst ontving de prijs voor beste actrice voor haar rol in 'Melancholia' van Lars Von Trier. De 38-jarige Franse komiek Jean Dujardin sleepte de prijs voor beste acteur in de wacht voor zijn rol in 'The Artist'.
Kirsten Dunst
De film 'Polisse' van de Franse cineast Maïwenn won de Prijs van de Jury. De Prijs voor de beste regie ging naar de Deen Nicolas Winding Refn voor 'Drive'. 'Footnote' van Joseph Cedar werd bekroond met de prijs voor beste scenario. De Gouden Palm voor beste kortfilm ging naar 'Cross Country' van Maryna Vroda uit Oekraïne. De Gouden Camera was weggelegd voor 'Las Acacias' van Pablo Giorgelli.
'Le gamin au vélo' was sowieso niet de topfavoriet van deze editie. De broers moesten optornen tegen te duchten concurrenten, zoals twee andere ex-winnaars, Nanni Moretti met 'Habemus papam' en Lars von Trier met 'Melancholia'. Daarnaast zaten ook Pedro Almodovar ('La piel que habito'), Aki Kaurismaki ('Le Havre'), Terrence Malick ('The Tree of Life') en Paolo Sorrentino ('This must be the place') in competitie.
22-05-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
Matthew McConaughey: "Ik zit het liefst achter het stuur."
In The Lincoln Lawyer speelt Matthew McConaughey een advocaat die een verdachte verdedigt die op zijn minst de schijn tegen heeft wat betreft het vergrijp waar hij van beschuldigd wordt, en het is niet voor het eerst dat de acteur uit Texas in de huid van een jurist kruipt. Geheel toevallig is dat niet, omdat het een beroep is waar hij enigszins affiniteit mee heeft.
Matthew McConaughey: Mijn plan toen ik naar de universiteit ging was om dat te gaan studeren(hij volgde een opleiding rechten). Toen kwam ik er op een dag achter dat, om te doen wat ik wilde gaan doen, ik nog twee jaar op die school moest blijven en dan ook nog eens vier jaar rechten moest gaan studeren. Dus ik was dan 28 geweest op het moment dat ik klaar zou zijn en aan een carrière kon beginnen en daarvan dacht ik: Mooi niet, wat blijft er dan van mijn jaren als twintiger over? Ik wist nog wel wat meer dingen die ik leuk vond en wilde proberen en ik ben blij dat ik ervoor gekozen heb om mijn plannen te veranderen.
Grote Hollywoodster of niet, Matthew McConaughey zou zonder problemen in zijn auto kunnen wonen.
Matthew McConaughey: Achter het stuur is mijn favoriete plek. Ik vind het heerlijk om in een auto te zitten, de muziek te bepalen, met de temperatuur te spelen, mijn stoel naar achteren te zetten en een been uit het raam over de zijspiegel te leggen.
Dat komt goed uit, want ook al zit hij in zijn nieuwe film The Lincoln Lawyer niet zelf achter het stuur, veel van de scènes spelen zich wel in en rond de auto van de gehaaide advocaat die hij speelt af.
Matthew McConaughey: Mijn eigen auto is ook een mobiel kantoor, dat is eigenlijk altijd zo geweest. Ik vind het zelfs heerlijk om meetings in mijn auto te hebben, dan pik ik gewoon iemand op en gaan we een uurtje rondrijden.
Wat McConaughey daarbij volgens zichzelf nooit doet is te hard rijden, simpelweg omdat hij autorijden veel te leuk vindt.
Matthew McConaughey en Ryan Phillippe in 'The Lincoln Lawyer'
Matthew McConaughey: Ik ben altijd een rustige rijder geweest. Ik hou zoveel van auto- rijden dat ik het niet wil overhaasten. Het is een beetje zoals mijn broer wel eens zegt: Ik drink light-bier omdat ik hou van bier drinken en ik kan er meer van drinken wanneer het light-bier is. Dat klinkt natuurlijk niet erg rock-n-roll, maar dat gehalte is met de komst van zijn inmiddels 2-jarige zoon Levi en 1-jarige dochter Vida sowieso wat omlaag gegaan. Er liggen nu ook allemaal kinderspullen in mijn auto. Maar ik weet wel dat alles wat ik zoek, of het nou voor mezelf of voor mijn kinderen is, ergens tussen die spullen moet liggen. Soms ga ik weg en denk ik iets vergeten te zijn, maar dan blijkt het toch altijd weer ergens in die auto te liggen.
The Lincoln Lawyer speelt vanaf 25 mei 2011 in de Kinepolis-bioscopen
Regie: Brad Furman Cast: Matthew McConaughey, Ryan Phillippe Genre: Thriller Duur: 118 minuten
22-05-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
19-05-2011
Stephen Fry wordt burgemeester in The Hobbit.
Stephen Fry heeft een rol in The Hobbit. De Britse acteur en schrijver vertolkt
de rol van The Master of Laketown, schrijft regisseur Peter Jackson op Facebook.
The Master is de burgemeester van de stad en staat bekend als een hebzuchtige,
maar intelligente man. De naam van Stephen Fry - als acteur bekend uit V for Vendetta, Alice in Wonderland en de legendarische televisieserie Blackadder - werd al enige tijd verbonden aan The Hobbit, maar nu is zijn betrokkenheid dus bevestigd door regisseur Jackson zelf.
Stephen Fry in V for Vendetta
De Nieuw-Zeelandse regisseur is blij met de 53-jarige
Fry. "Hij is een fantastische acteur en zal een onvergetelijke burgemeester voor
ons creëren." Jackson laat verder weten de Australische acteur Conan Stevens te
hebben gecast in The Hobbit. De acteur van 2 meter 16 speelt een ork genaamd
Azog.
The Hobbit is een proloog van The Lord of the Rings-trilogie, ook
geregisseerd door Jackson. Het filmtweeluik speelt zich af vóór de gebeurtenissen van de Lord of the Rings-trilogie en vertelt het verhaal van de schichtige hobbit Bilgo Baggins (rol van Martin Freeman), die samen met de tovenaar Gandalf (rol van Ian McKellen) en dertien dwergen op pad gaat om een schat te zoeken, die bewaakt wordt door de boosaardige draak Smaug. Hun reis brengt het gezelschap langs vele plaatsen, waar- onder Meerstad, een stad gebouwd op palen in een groot meer. Stephen Fry speelt de wantrouwige burgemeester van Meerstad, die niet bepaald zit te wachten op de aan- wezigheid van Bilbo en zijn vrienden.
De filmmaker neemt sinds eind maart in Nieuw-Zeeland
The Hobbit op. De opnamen zijn een paar keer uitgesteld omdat Jackson kampte met
gezondheidsproblemen en er waren financiële tegenvallers.
Peter Jackson op de set van 'The Hobbit'
Het boek van J.R.R.
Tolkien wordt dus, zoals gezegd, in twee delen verfilmd. The Hobbit: Part 1 moet volgend jaar
december in de bioscopen draaien en het tweede deel staat gepland voor december
2013.
19-05-2011 om 15:21
geschreven door Patje007
Jessica Chastain als echtgenote van Brad Pitt in 'The Tree of Life'.
De nieuwe Cate Blanchett. Het grootste Amerikaanse talent van de laatste tien jaar. Een gegarandeerde toekomstige Oscarwinnares. De lof die Jessica Chastain momen- teel over zich heen krijgt, is niet min. Hij is des te opmerkelijker omdat de 30-jarige Californische (eigenlijk heet ze Jessica Howard maar ze besloot om professioneel de familienaam van haar moeder te gebruiken) zo goed als onbekend is bij het grote pu- bliek.
Chastain verdiende haar sporen op de planken, sprankelde er occasionele bijrolletjes in tv-series als "E.R.", "Veronica Mars" en "Law & orde" doorheen en waagde zich pas in 2008 voor het eerst aan optredens op het witte doek.
Nu kondigt zich echter een ware dijkbreuk aan. In Ralph Fiennes Shakespeare- verfilming "Coriolanus" (een paar maanden geleden in competitie op de Berlinale) is haar bijdrage als de echtgenote van de titelfiguur nog eerder bescheiden, in de Mossad-actiethriller "The debt" speelt ze de jonge versie van Helen Mirren.
"The help" is dan weer de verfilming van de gelijknamige bestseller over zwarte huishoudsters in Mississippi anno 1960 en "Wild Salome" de nieuwe interpretatie die Al Pacino geeft aan Oscar Wildes controversiële toneelstuk "Salomé".
Alsof dat nog niet genoeg was, komt ze op het filmfestival van Cannes twee films presenteren. In de psychologische thriller "Take shelter" (te zien in de Semaine de la Critique) is ze de echtgenote van een man die denkt dat de wereld zal vergaan.
Brad Pitt en Jessica Chastain op het filmfestival van Cannes
De titel die echter het meest in het oog springt, is "The Tree of Life", niet alleen om- dat Chastain daar het scherm deelt met Brad Pitt maar vooral omdat de man achter de camera Terrence Malick heet, zelden met nieuw werk uitpakt en eerder parels als "Badlands", "Days of heaven", "The thin red line" en "The new world" aan de wereld schonk.
The Tree of Life vertelt over de jeugdherinneringen van de volwassen Jack (Sean Penn) en over hoe hij nog steeds worstelt met twee invloeden, die van zijn liefde- volle moeder (rol van Jessica Chastain) en zijn strenge vader (rol van Brad Pitt). Een gesprek met de dame die in The Tree of Life mevrouw Pitt vertolkt:
Jessica Chastain:De première van "Coriolanus" in Berlijn was voor mij ook zon beetje een première. Ik had nog nooit een heuse persconferentie gedaan en ik had zelfs nog nooit over een rode loper gelopen. Ik was wel al naar het Sundance-festival geweest met "Take shelter" maar daar stonden misschien twee fotografen aan de deur.(lacht) Die première in Berlijn vond ik gewoon angstaanjagend met al dat volk, die cameras en fototoestellen. Gelukkig deed iedereen zijn best om grapjes te maken en me te kalmeren. Ik was dus al een beetje voorbereid op wat me in Cannes te wachten stond. Al is het natuurlijk iets helemaal anders om daar een film van Terrence Malick voor te stellen met Sean Penn en Brad Pitt aan je zijde.
Hoe komt het eigenlijk dat je nu plots zo vaak na elkaar opduikt? Jessica Chastain: Ik heb de voorbije vier jaar regelmatig gewerkt maar om een of andere bizarre reden komen al die films allemaal tegelijk in de zalen. Ik heb ervan genoten, want ik hoefde geen promotie te doen en kon gewoon mijn job als acteur uitoefenen. Nu de films uitkomen, is de vraag of dat een invloed zal hebben op mijn werk. Ik hoop dat ik niet plots beladen word met een imago, dat mijn collegas en andere mensen nog op dezelfde manier met me zullen omgaan. Soms ontstaat er een soort cocon rond een acteur. Ik zie dat soms. Veel mensen voelen zich niet op hun gemak als ze met Brad Pitt praten bijvoorbeeld. Ik zou het jammer vinden mocht dat mij ook overkomen.
Jessica Chastain in 'The Tree of Life
Merk je dat ook als je met bekenden samenwerkt? Jessica Chastain: Wat zo mooi is aan mensen zoals Brad Pritt, Sean Penn en Terry Malick is dat ze altijd bereid zijn om met je te praten. In het geval van Brad moesten we bovendien de indruk kunnen geven dat we een echtpaar vormen op het scherm. Hij heeft me van bij het begin op het gemak gesteld. Ik denk dat ze allemaal wel zagen dat ik een beetje overdonderd was door de hele situatie. "The Tree of Life" is tenslotte mijn eerste grote film. Ze hebben me voortdurend gesteund en bij de hand genomen.
Je moet je ongeloofelijk bevoorrecht voelen om met Terrence Malick gewerkt te hebben? Jessica Chastain:Dat is een understatement. (lacht) Ik ken niemand zoals hij. Alhoewel, ik heb toch al gemerkt dat artiesten van dit niveau vaak op dezelfde manier werken. Al Pacino liep ook al 20 jaar rond met het idee voor "Wild Salome" en hoewel de opnames al vier jaar geleden zijn afgerond, is hij nog steeds bezig met bijschaven. Leonardo da Vinci zei het al: "Je beëindigt een kunstwerk nooit, je stapt ervan weg." Terrence Malick is ook zo. Hij zal altijd blijven verder werken aan zijn films. Ik vind dat hij al het ongebruikte beeldmateriaal zou moeten nemen en iets nieuws maken. Dat zou een fantastische film opleveren!
Hoe reageerde u toen u vernam
dat u met Brad Pitt ging samenwerken? Jessica Chastain: Het zorgde wat voor verwarring. Ik kom
van het theater en sta dus helemaal buiten Hollywood. Ik vroeg me af: Ik ben de
vrouw van Brad Pitt. Wat betekent dat? Ik was uiteraard zeer gelukkig, want ik
vond hem geweldig in Fight Club en andere artistieke films.
Geen last
van zenuwen toen u hem ontmoette op de set? Jessica Chastain: Toch wel. Ik vreesde dat de
dynamiek tussen ons heel anders zou zijn dan tussen mij en een minder bekende
acteur. De eerste dag arriveerde Brad op zijn moto. Hij was helemaal alleen,
zonder entourage. En hij presenteerde zich aan mij op de meest doodnormale
manier. Hij wilde behandeld worden als alle andere mensen op de set, wat het
werk veel makkelijker maakte. Ik was vooral onder de indruk van zijn moed om een
vrij onaangename man te spelen. Hij gaf zich helemaal over aan zijn rol, maar
daarna werd hij terug gewoon Brad die wat voetbal ging spelen met de kinderen.
Hij deed helemaal niet aan method acting. Godzijdank.
19-05-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
18-05-2011
Achter de schermen van 'Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides'.
Hello filmfreaks,
Vandaag is het dan eindelijk zover: de officiële release van 'Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides', de vierde film waarin Johnny Depp de rol speelt van Captain Jack Sparrow, is een feit. De voorbije dagen konden jullie op mijn blog al het één en ander lezen over de film. In het hierondervermelde filmpje krijgen jullie een blik achter de schermen van deze blockbuster.
Groetjes,
Kijk achter de schermen:
18-05-2011 om 18:06
geschreven door Patje007
Thor-acteur speelt jager in Sneeuwwitje-film
Chris Hemsworth gaat de hoofdrol van de jager spelen in Snow White and the
Huntsman. Dat heeft filmmaatschappij Universal Pictures officieel bekendge- maakt.
Chris Hemsworth in 'Thor'
Hemsworth verslaat hiermee onder anderen Johnny Depp en Hugh Jackman en bevindt
zich in goed gezelschap, met Kristen Stewart als Sneeuwwitje en Charlize Theron
als de boze koningin. De 27-jarige Hemsworth is momenteel te zien in de
stripverfilming Thor. Hij kruipt wederom in de huid van de Noorse dondergod in
het superheldenensemble The Avengers, dat volgend jaar uitkomt.
Charlize Theron
Snow White and
the Huntsman is een bewerking van het bekende sprookje Sneeuwwitje. In dit
verhaal is Sneeuwwitje geen hulpeloos meisje, maar een door de wol geverfde
krijgster die al jaren in de leer is bij de jager en zo elke moordaanslag van de
koningin weet af te slaan.
Kristen Stewart
De film staat onder regie van Rupert Sanders, vooral
bekend van reclamespots en zijn campagne voor het computerspel Halo 3. Met een
beetje schuiven in de agenda kan Universal de première van Snow White and the
Huntsman volgend jaar zomer laten plaatsvinden, bijna zeven maanden eerder dan
eerst gepland.
18-05-2011 om 13:31
geschreven door Patje007
Gemma Arterton en Julie Andrews in Crooked House
Gemma Arterton en Julie Andrews zullen de hoofdrollen gaan vertolken in de nieuwe film Crooked House.
Gemma Arterton
De mysterieuze thriller vertelt het verhaal van drie generaties van de familie Leonides, met aan het hoofd de oude miljonair Aristide. Wanneer hij door zijn eigen medicijnen wordt vergiftigd, wil zijn kleindochter Sophia niet meer met haar verloofde Charles trouwen, voordat de schuldige gevonden is. Vervolgens gaat Charles op zoek naar de moordenaar om zijn huwelijk te redden.
Julie Andrews
Naast Arterton en Andrews hebben ook Matthew Goode en Gabriel Byrne een rol in de film. Het script is geschreven door Tim Rose Price en Julian Fellowes. De regie ligt in handen van Neil LaBute.
18-05-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
17-05-2011
Eerste trailer Kuifje-film gelanceerd.
De eerste trailer van de langverwachte Kuifje-film van regisseur Steven Spielberg en producent Peter Jackson is op het internet opgedoken. De film is gebaseerd op drie Kuifje-strips: 'De krab met de gouden scharen', 'Het geheim van de eenhoorn' en 'De schat van scharlaken Rackham'.
De opnames voor 'De krab met de gouden scharen' waren al in november 2009 afgerond, maar het grote werk moest daarna nog beginnen. De Kuifje-films zijn namelijk geen klassieke films, maar worden in motion capture' gemaakt. Dat is een animatievorm waarbij de bewegingen en gelaatsuitdrukkingen van de acteurs worden gefilmd terwijl ze sensoren op hun lichaam dragen. Die beelden worden dan door de computer gehaald om zo de stijl van een teken- film te bekomen. Hiervoor zijn opnames op locaties niet nodig.
Steven Spielberg verkreeg de rechten over de stripalbums van Kuifje vlak voor de dood van zijn geestelijke vader Hergé, in 1983. Als producent engageerde Spielberg zich toen om twee of drie films over Kuifje te maken. Voor de eerste film werkte hij intensief samen met die andere topregisseur Peter Jackson, bekend van de Lord of the Rings-trilogie.
Jamie Bell (bekend van 'Billy Elliot') spreekt Kuifje in, Bondacteur Daniel Craig neemt de rol van Red Rackham voor zijn rekening. In 'The Secret of the Unicorn', het eerste deel van een filmtrilogie, gaat Kuifje op zoek naar de schat van Haddocks grootvader.
De 3D-film komt op 26 oktober in Europa en op 23 december in de Verenigde Staten in de zalen.
17-05-2011 om 19:44
geschreven door Patje007
Brad Pitt over 'The Tree of Life' en zijn samenwerking met regisseur Terrence Malick.
Een van de films waar cinefielen in Cannes het meest naar uitkeken, was het langver- wachte The Tree of Life van de eigenzinnige regisseur Terrence Malick(The Thin Red Line, The New World). Acteur Brad Pitt speelt de man des huizes van een all American family in de jaren vijftig die probeert zijn drie zonen enige richting in het leven te geven. Een gesprek met de superster:
Regisseur Terrence Malick is een perfectionist maar ook een zonderling. Hij wil niet bij de wereldpremière van zijn eigen film in Cannes zijn... Brad Pitt: Terrence ziet zichzelf echt als een kunstenaar. Iemand die iets maakt, zoals een architect een huis ontwerpt. Maar de verkoop van dat huis, en de uitleg waarom het zo'n mooi huis is, dat is een heel andere discipline die hij graag aan anderen over laat. Ik ben het daar wel mee eens eigenlijk: een artiest moet geen salesman zijn. Hij moet het materiaal voor zichzelf laten spreken. Ik vind het ook altijd heel jammer als een band de lyrics van een favoriet nummer gaat uitleggen. Dat stelt me meestal alleen maar heel erg teleur. Dat is kunst - dat moet je als consument eerst zelf proberen te duiden.
Hoe is het om met zo iemand samen te werken? Brad Pitt: Het is een bijzondere ervaring - en meer woorden kan ik er eigenlijk niet voor vinden die het draaien van The Tree of Life goed omschrijven. Terrence is niet iemand die snel een scène wil draaien, nee, hij bereidt alles tot in detail voor. Hij heeft een hele wijk afgehuurd en laten verbouwen in jaren vijftig stijl. Daar moest ik met mijn filmvrouw en filmkinderen maar een dagje doorheen gaan lopen, om de sfeer van die periode te proeven. In het script ligt eigenlijk ook niets vast. Hij vindt het veel belangrijker om momenten die we opnemen voor zichzelf te laten spreken. De kinderen kregen ook geen script, ze moesten maar gewoon doen wat ze wilden als we een scène draaiden. Ze mochten ook hun eigen kleren uitzoeken en hun eigen kamers in- richten. Vaak kregen ook wij pas in de ochtend de pagina's die we gingen draaien: we moesten ter plekke maar kijken wat we van de scène wilden maken. Dat geeft je als acteur enorm veel ruimte, en de film voelt daardoor heel fris aan.
Scène uit 'The Tree of Life'
Geen journalist heeft hem in dertig jaar mogen spreken of zelfs maar zien. Hoe is hij in het echt Brad Pitt: Het is een geweldige, hartelijke man. Hij is joviaal, lief, grappig. Hij loopt de hele dag door te lachen. Het is een mens die de waarde van het leven inziet, en die elke dag probeert te plukken. Dat is ook de moraal van The Tree of Life volgens mij.
Heeft hij je ook geïnspireerd in je werk in het algemeen? Brad Pitt: Ja, eigenlijk wel. Ik probeer sinds het draaien van The Tree of Life veel meer het moment te pakken. Ik maak minder een intense studie van mijn personage en probeer wat vaker off-script te gaan.
Jessica Chastain in 'The Tree of Life'
In de film speelt religie een belangrijke rol. Hadden jullie veel gesprekken over dat onderwerp tijdens het draaien? Brad Pitt: Ja, absoluut. Terrence is meer van het spiritualisme dan het christendom. Hij is heel erg geïnteresseerd in filosofie, dat heeft hij ook gestudeerd. En dat vind je ook in zijn werk terug.
Wat betekent religie in jouw eigen leven? Brad Pitt: Ik ben opgegroeid als christen. Maar toen ik jong was, begon ik een hoop vragen te stellen - over het leven, maar ook over het geloof. Er zijn dingen in het geloof die mij erg aanspreken. Maar die vragen zijn altijd gebleven. De film stelt ook veel van dat soort vragen. Daarom sprak dit project mij zo aan.
Je speelt een tamelijk strenge vader. Hoe heb je zijn geloof vormgegeven? Brad Pitt: Ik ben opgegroeid volgens de regel dat God alles wel in de hand had. Alles in het leven loopt zoals het loopt, en als dat niet zo is, dan heeft God dat zo bedoeld. Ik ben niet iemand die houdt van die onvoorwaardelijkheid. Ik laat liever wat ruimte voor twijfel. Religie inspireert ook heel veel mensen en ik leg zelf liever de klemtoon op dat element. Dat geldt niet voor mijn personage Mr. O'Brian, die legt liever de nadruk op alles dat religie verbiedt, in plaats van op de kansen die het je kan bieden.
Je bent een van de grootste sterren van Hollywood. Toch lijk je de afgelopen jaren niet meer voor blockbusters te kiezen. Hoe maak je de keuze van je rollen? Brad Pitt: Ik wil in nieuwe projecten bij voorkeur iets doen wat ik nooit eerder heb gedaan. Dat is mijn focus de laatste jaren, en dat zal ook altijd zo blijven. Als ik nu de afgelopen tien jaar kijk aan welke projecten ik het meeste plezier heb beleefd, dan waren dat niet de grote commerciële films, maar de dingen die alternatiever waren. Die meer artistieke waarde hadden. Vaak van makers die buiten de kaders proberen te denken. En komedies. Ik hou erg van komedies. Er zijn te weinig goede komedies in Hollywood. Daar kunnen mensen mij bij wijze van spreken ook voor wakker maken.
The Tree of Life speelt vanaf 18 mei 2011 in de Kinepolis-bioscopen, en wordt vertoond in het Cinémanie-concept.
Inhoud: De elfjarige Jack heeft twee broers en woont bij zijn ouders. Op jonge leeftijd lijkt alles hem toe te lachen. Zijn moeder is lieflijk en vergevingsgezind en zijn vader probeert hem klaar te stomen voor de harde wereld. Dat de wereld inderdaad geen prettige plaats is, leert Jack als hij in aanraking komt met ziekte, lijden en de dood. Als volwassen man wordt Jack een verdwaalde ziel in een moderne wereld die op bijzondere wijze zijn weg probeert te vinden.
Regie: Terrence Malick Cast: Sean Penn, Brad Pitt Genre: Drama Duur: 138 minuten
Trailer:
17-05-2011 om 13:03
geschreven door Patje007
16-05-2011
Matthias Schoenaerts speelt opnieuw Filip in Amerikaanse 'Loft'.
Matthias Schoenaerts gaat ook in de Amerikaanse remake van 'Loft' meespelen. Hij
krijgt op- nieuw de rol van Filip, de jongste van de vijf mannen die samen een
loft delen.
Matthias Schoenaerts
Erik Van Looy begint normaal op 6 juni te filmen in New Orleans. De regisseur
dacht al langer dat Schoenaerts de Amerikaanse film zou aankunnen.
Erik Van Looy: Ik vond Joel
Kinnaman, een Zweedse acteur die nu de hoofdrol speelt in de Amerikaanse remake
van 'The Killing', wel heel goed. Maar het bleek al snel dat hij niet
beschik- baar zou zijn. Matthias zijn Engels is heel goed. Ik weet dat omdat hij op de set Robert De
Niro- imitaties deed. Bovendien heb ik 'Rundskop' gezien. Als iemand
Sint-Truidens kan leren, ga ik er- van uit dat hij het Engels zeker de baas zal
kunnen. En hij is een steengoeie acteur. Dus ik dacht: ik neem een tape mee naar
de auditie.
Eric Van Looy
Schoenaerts zelf voelt zich voorlopig nog niet geïntimideerd door Hollywood.
Matthias Schoenaerts: Ik weet het niet. Ik kom wel uit Antwerpen, hé. Ik ben al bezig met mijn tekst,
ik loop thuis door mijn living luidop in mijn eentje te spelen. Ik neem mijn
Amerikaans op, om te zien wat het geeft, en of ik klanken kan ontdekken waarvan
ik denk: daar heb ik nog werk aan.
De namen van de andere 'loftbewoners' raakten vorige week al bekend: Patrick
Wilson, James Marsden, Wentworth Miller en Eric Stonestreet nemen de rollen voor hun rekening die in de originele 'Loft' werden gespeeld door respectievelijk Filip Peeters, Koen De Bouw, Bruno Vanden Broecke en Koen De Graeve.
16-05-2011 om 20:06
geschreven door Patje007
Johnny Depp over 'Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides'.
De wereldpremière van Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides is verreweg het grootste evenement van het Filmfestival van Cannes dit jaar. Acteur Johnny Depp keert terug in de rol van de eigenwijze Captain Jack Sparrow, die ditmaal op zoek gaat naar de bron van de eeuwige jeugd. Een gesprek met de acteur vlak voor de wereldpremière.
Je speelt nu voor de vierde keer Captain Jack Sparrow. Is je inspiratiebron voor het personage veranderd de afgelopen tien jaar? Johnny Depp: Nee, eigenlijk niet. Toen we het eerste deel draaiden, beschouwde ik hem als een kruising tussen een 18de-eeuwse Keith Richards en Pepe le Pew, het ro- mantische stinkdier.
Keith Richards komt trouwens weer even langs. Was het lastig hem weer te krijgen voor de film? Johnny Depp: Tja, Keith is en blijft een Rolling Stone, dat is toch een dagtaak voor hem. Dus dat laat hem maar weinig tijd om andere dingen te doen. Het was geweldig dat hij voor deel vier weer een paar dagen vrij kon maken. En voor- al was het geweldig om een trailer met hem te mogen delen. Alleen al daarover kan ik boeken vol schrijven.
Dit is het vierde avontuur van Jack Sparrow. Hoeveel komen er wat jou betreft nog? Johnny Depp: Ik kan me voorstellen dat een personage na vier delen op is. Als er niets nieuws meer aan iemand te ontdekken is, moet je stoppen. Dan ga je een rol doen voor de verkeerde redenen. Maar dat gevoel heb ik nog niet bij Jack. Er valt nog meer dan genoeg aan hem te ontdekken. En het team waarmee we deze films maken is geweldig: creatieve geesten die met hetzelfde enthousiasme proberen iets moois te maken. Natuurlijk is het fijn dat ik goed verdien met een rol als deze. Maar ik zou nooit alleen om het geld een rol aannemen. En dat geldt volgens mij voor alle acteurs in de serie.
Denk je niet dat het publiek genoeg van Jack krijgt? Johnny Depp: Nee, dat denk ik niet. De eerste drie delen hebben zoveel publiek ge- trokken dat ik het gevoel heb dat mensen graag nog meer avonturen van Jack zien. Dat was zelfs een van de redenen om nog een film te maken nadat we de trilogie hadden afgerond. We hebben tijdens het maken van On Stranger Tides ook continu het publiek in gedachten gehad. Wat zouden de kijkers willen dat er nu gebeurt met Jack? Dus als de mensen de film niet leuk vinden, is het eigenlijk hun eigen schuld.
Voor het eerst staat Jack Sparrow tegenover een vrouwelijke collega. Heeft dat veel betekend voor de toon van de vierde film? Johnny Depp: Ik denk dat ik dat juist een van de interessantste dingen van dit verhaal vond. Niet alleen omdat Angelica (Penélope Cruz) een waardige tegenstander is voor Captain Jack. En ook niet omdat ze een prachtige vrouw is. Maar vooral omdat zij de eerste is die de tong van Jack af en toe stil weet te laten staan. Het was heel aangenaam om Jack in deze film af en toe oprecht 'uncomfortable' te zien.
Veel films die je maakt zijn niet echt geschikt voor kinderen. Kan je de Pirates wel met je kids delen? Johnny Depp: Weet je, mijn familie ziet mijn films vaker dan ikzelf! Ik betrek mijn familie sowieso heel erg in het ontwikkelen van mijn rollen. Dan probeer ik personages uit op mijn kinderen, om te zien hoe ze reageren. Als ik vroeger met mijn dochter met barbies speelde, gaf ik ze allemaal stemmetjes. Tot ze daar genoeg van had en vroeg of ik daar onmiddellijk mee wilde stoppen. Maar mijn familie blijft wel nog steeds een goede graadmeter. Ik kan aan hun reactie heel goed zien of een film geslaagd is of niet.
Johnny Depp en Geoffrey Rush
Sinds kort produceer je zelf ook films. Zou je niet een volgende Pirates-film willen produceren? Johnny Depp: Nee, alsjeblieft niet! Er is maar één man die zo'n megaproject als dit tot een goed einde kan brengen, en dat heeft hij nu al vier keer ook gedaan. Ik zou al bij de eerste film binnen vijf minuten geëxplodeerd zijn van de chaos. Jerry Bruckheimer is een wizard. En hij is bovendien gewend aan dit soort spektakelfilms. Dat is een discipline die niet voor mij is weggelegd.
Hoe kies je na bijna dertig jaar je rollen eigenlijk uit? Johnny Depp: Het gaat na dertig jaar nog steeds om het creëren, wat mij betreft. Ik moet iets spannends in een project zien: kan ik samenwerken met mensen met wie ik op één lijn zit? Kan ik iets moois maken waar ik achter sta? En dat kan op heel veel verschillende manieren. Dat kan een film opleveren als The Libertine, waar zeven mensen heen gaan, of een enorm succes als Pirates. Ik moet gewoon geloven dat ik een goede tijd ga hebben. En ik moet graag willen zien wat de mensen doen met wie ik samenwerk. Terwijl ik er helemaal niet van houd om mezelf terug te zien op een groot doek. Ik denk dat ik voortaan maar in mijn contract laat opnemen dat ik een versie van het eindresultaat mag zien waar al mijn scènes zijn uitgeknipt.
Is het lastig om een balans te blijven vinden tussen grote blockbusters en kleine projecten? Johnny Depp: Mijn grote doorbraak in het blockbustergenre kwam eigenlijk pas met Pirates of the Caribbean. Sindsdien heb ik geprobeerd die balans te behouden en is het me volgens mij ook wel gelukt. Mijn criteria blijven hetzelfde: een project moet 'true' voelen, en ik maak mijn keuzes altijd op mijn gevoel. Dat deed ik ook al zo twintig jaar geleden, toen ik in veel films speelde die door mensen commercieel als flops worden beschouwd. Het waren natuurlijk wel projecten van een heel andere grootte, maar ze waren mij niet meer of minder dierbaar dan Pirates. Je went overigens snel aan dit soort enorme spektakels. Het is grappig dat je dan opeens op heel andere lijsten komt te staan, van producenten die voor die tijd nog nooit van je hadden gehoord. En als je dan weer een paar films maakt die geen geld opbrengen, dan bellen ze je ook weer een tijdje niet. Uiteindelijk kun je nooit van tevoren zeggen wat films gaan doen. Als iedereen dat wist, zou iedereen alleen maar succesfilms maken. Als ik eerlijk moet zijn, zoals Geoffrey Rush ook al zei, voelt een megafilm als Pirates ook helemaal niet anders dan kleinere films. Je benadert je personage op dezelfde manier, en ook al werk je met een crew van 800 man, het voelt toch heel intiem.
Pirates of the Caribbean: On Stranger Tidesspeelt vanaf 18 mei in de Kinepolis- bioscopen.
