We liggen sinds een paar nachten op de eilandengroep Les Saintes. We raken hier niet uitgekeken, veel bezoeken we met de dinghi, resultaat, ook dat bootje moet een keer tanken, maar waar ga je tanken op een eiland zonder auto's?
Ok er rijden heel wat scooters, dus die rijden op benzine. Bij navraag blijkt benzine een serieus probleem. Er is een kleine handelaar die benzine verkoopt, helemaal in de bergen, niet bereikbaar met scooter. Vanaf onze boot is het meer dan een uur lopen. We kunnen een scooter huren, maar eigenlijk heeft dit geen zin, want meer dan de helft van de afstand is een heel slechte weg die alleen te voet is te bereiken. Een andere optie is met de dinghi twee baaien verder te varen en dan een kwartier te lopen, dit laatste zien we niet zitten met de dinghi, te ver en te hoge golven in open zee. Dus geladen met een jerrycan op stap voor een Calvarie tocht van meer dan een uur. We nemen de juiste keuze om dit vroeg in de ochtend te doen, voor de schreiende hitte. De laatste kilometer is een geitepad, niet te geloven, maar goed onze conditie wordt er alleen maar beter door. De wandeling is adembenemend en we worden vergezeld door tientallen geiten. Uiteindelijk worden we vriendelijk bediend door Leonard, de pompist, en zetten we onze terugweg geladen met 10 L (10kg) benzine. Met armen van 10 cm langer komen we uiteindelijk terug aan boord.
Iles Des Saintes, een eilandengroep ten zuiden van Guadeloupe. Er valt veel te zien hier, vandaag zijn we na een lange tocht met de dinghi (onze bijboot), naar het Eiland Cabrit gevaren. Wat is er speciaal, er woont 1 man. Hij verblijft hier het hele jaar behalve als er sneeuw valt, hmmm.... Waar leeft hij van, hij maakt maskers uit klei, die hij daar zelf ontgint, hij schildert ze en verkoopt ze. Wat een leven, geen electriciteit, verzamelt regenwater om te drinken, en onderhoudt het mooie witte strand. Woorden zijn hier niet nodig, de foto's hieronder geven je een indruk, en geniet van de stilte daar.
De trip van Dominica naar Les Saintes, was een droom van een zeiltrip. De wind op 90 graden, 20 knopen wind en golven anderhalve meter. Zo vindt de Saybia zich op haar best. Zij loopt gemiddeld meer dan 9 knopen, en dat met twee reven. Het kon harder maar we willen ons bootje sparen. We hebben nog een pak mijlen te gaan.
Les Saintes is een eilanden groep die hoort bij Guadeloupe, terug op zijn Frans dus. Dit is een van de parels hier. Op deze eilanden rijden geen auto's. Alles heel miniem, wel een klein luchthaventje, en ferry's brengen toeristen van Guadeloupe naar hier. De meeste boten liggen hier aan de boei maar voor ons is geen meer vrij, dus maar op eigen anker. Wel winderig hier, maar goed we wennen stilaan. Onze windgenerator levert goed werk zo.
Morgen gaan we hier een beetje op verkenning, zowel aan land als het onder water.
Als we op anker liggen met een zekere wind slapen we nooit 100%. Ons navigatiesysteem kunnen we wel zo instellen dat als de boot zich minstens 30 meters verplaatst, het ankeralarm afgaat, om ons te wekken. Toch altijd een geruststelling. Om de twee uur zijn we toch een keer ons bed uit om de situatie te overzien.
Voordeel van op anker liggen is de zalige rust, geen buren zoals in een haven, wat een vrijheid. Een ritueel is 's'ochtens voor het ontbijt een frisse (alhoewel in zeewater van 28°) duik en een paar 100 meter zwemmen. Dit houdt ons in conditie. Terzelfdertijd duik ik naar het anker om te kijken of nog alles goed vastzit.
Soms onderbreken we even onze trips en blijven we een beetje ter plekke om op adem te komen en te klussen aan de boot, je kan je niet voorstellen wat er zoal stuk gaat,.. ..- koelventilator van de frigo, we zitten hier op een heel basic eiland, dus zoeken maar, ik vind er eentje in een computershop. - het overdrukventiel van de waterverwarmer lekt zwaar, gelukkig waren we aan boord of onze hele watervoorraad was weggelopen - een lek in de watermaker installatie, oorzaak een terugslagklep die lekt, gelukkig heb ik die in reserve - transfo's die 220 v leveren, 2 van de 4 stuk, hopelijk te vinden op de Franse eilanden, hier werkt alles op 110 volt. Gelukkig kleine zaken en goed op te lossen. Ook de lader van mijn pc liet de geest, als je hier praat over een Apple, lijkt of het dondert in Keulen. Dus momenteel enkel nog een iPad om de blog bij te werken. Dit moet je aanzien als deel van de reis, als je jou daar druk om maakt heb je niets aan de reis. We hebben vrienden ontmoet die daarom de reis hebben afgebroken, teveel problemen met de boot. Ook vonden ze het zeilen hier te zwaar. Maar daar hadden we het al over, het is hier dit jaar vrij winderig en meer golven. Normaal gaat naar mate de zomer vordert de wind ook iets meer liggen, maar wat is nog normaal??? Wij proberen van iedere dag te genieten, wij zien iedere dag als een geschenk, en zijn heel blij dat we hebben doorgezet en dit mogen meemaken. De omgeving, de temperatuur, de locale bevolking maakt alles goed. Niet om hier te komen wonen, maar bezoeken loont de moeite, en doet steeds verlangen om verder te varen, .... En dat zijn we ook van plan.
Portsmouth We wisten het al een beetje, het is hier een gezellige baai, om en bij de 50 boten voor anker. De locals zijn vriendelijk en bieden hun diensten aan, maar dringen niet aan. Iedere zondagavond organiseert de dienst van toerisme hier een party voor alle zeilers hier, de place to be. Een perfecte plaats om ervaringen uit te wisselen, gesprek van de avond blijft toch wel de oversteek van de Atlantische Oceaan dit jaar, maar ook de tochten tussen de eilanden hier, meerderen hadden de ervaringen van de enorme golven die uit de oceaan komen gerold tussen de eilanden. We kunnen er over meepraten. Het is een leuke afsluiter van ons verblijf hier, morgen varen we verder naar Les Sainte, een eilandengroepje ten zuiden van Guadeloupe. Terug naar de Franse stijl? maar deze eilanden zijn zeker het bezoeken waard.
Als je een ankerplaats aandoet komen heel dikwijls de typische bootjes van de locals je tegemoet gevaren om hun producten te verkopen. Dat varieert van brood, fruit, excursies, langoesten, enz, Deze keer laten we ons verleiden voor een tocht op de Indian river, Wat een schoon stuk natuur, . Geniet van de foto's, Midden in de brousse is een local bar, enkel bier en rum op allerlei manieren te krijgen. Bij het schrijven van deze blog bonst mijn hoofd nog, vandaag wordt het een droge dag dat staat vast.
