We zijn hier naar Grenada gekomen om de boot te stallen en veilig te stellen voor het orkaanseizoen dat nu begint tot eind oktober. We voelden het al bij het afzakken naar het zuiden, het is hier bloedheet, s'middags, s'avonds, s'nachts, ..Het komt hier nooit onder de 32 graden, Als je dan zeilen gaat afhalen, zonnetenten afbreken, dan ga je zweten als een rund. Je gaat hier heel snel het tempo van de locale bevolking overnemen. Dan praten we nog niet van een patatje koken, . Kortom morgen vliegen we weer noordwaarts, waar het hopelijk een beetje koeler is. We gaan de blog eventjes stilleggen tot het volgende seizoen. We sturen al onze lezers een persoonlijke mail als we terug verder reizen en de blog verder bijhouden. voor alsnog een grote merci voor jullie interesse in onze avonturen en tot een volgende spannend verhaal.
Vandaag onze laatste tocht met de Saybia, van Port Saint Louis naar Prickley Bay. Op de kaart is het net om de hoek, maar je moet een heel eind uit de kust varen om veilig te zijn voor de vele ondieptes. Wat we dachten een peulschilletje te zijn na al onze ervaringen, blijkt nog een venijnig tochtje te worden, we moeten en paar mijl Oost varen, recht in de wind, stroming en golven. We halen met moeite 5 knopen.
Je ziet iedere mijl moet gevaren worden.
Rond een uur of 8 zijn we in Prickley Bay, heel mooie grote baai, turquoise zeewater wat wijst op een goede zandbodem om te ankeren.
En dat lijkt wel nodig, want waaien doet het hier, de Saybia ligt de zwieren als gek achter zijn anker. We rollen dat het niet leuk is, de zwel die SE zit komt hier volop binnen. Hier zijn we van plan onze zeilen te demonteren, voor anker is ideaal omdat je steeds in de wind ligt, maar niet als de windmeter constant tussen de 20 a 25 knopen aangeeft. Maar het moet, we wachten een iets rustiger moment af en gooien alles open om de genua de laten zakken.
Met heel wat getrek en gesleur hebben we na een halve liter zweet een mooie pakje gemaakt van onze genua.
Het grootzeil halen we eraf als we op het droogdok liggen. De wind is te strak en dat neemt meer tijd in.
Om een uur of twee varen we de geul binnen waar de kraan ons optilt. Inderdaad.
Ook dit is spannend want de diepgang die de kaart aangeeft is onvoldoende om onze diepe kiel doorgang te laten. Het zijn de mensen van het droogdok die ons vertellen dat we wel doorkunnen, en indien we vastlopen het toch maar zand is. Leuke vooruitzichten.
We slepen inderdaad de kiel door het slijk, maar alles verloopt prima.
De Saybia staat nu beweegloos op zijn stoel, een raar gevoel. De komende dagen gaan we alles dat maar zou kunnen loskomen weghalen. Ons bootje ligt er naakt bij.
Toch wat meer info over de vervelende muggen. Info van het internet.
DENGUE
In zijn typisch klassiek verloop wordt dengue gekenmerkt door een brutaal begin met koorts, hoofd- en
gewrichtspijn (knokkelkoorts), en belangrijke spierpijn (o.a. lendenpijn en pijn rondom de oogbollen), die de
stijfheid bij de zieke verklaren. Soms is er een droge hoest, en is de hartslag vrij traag in verhouding tot de
koorts (relatieve bradycardie). Klassiek (maar niet steeds!) verloopt de ziekte volgens een bifasisch patroon:
na 3-4 dagen koorts treedt een voorbijgaande verbetering op, rond de 5de-6de dag stijgt de koorts opnieuw. Op
dat ogenblik kan er een rode vlekkerige huiduitslag (vergelijkbaar met mazelen) verschijnen. Na enkele dagen
verdwijnt de koorts dan wel weer, maar er kan een wekenlange periode van moeizaam herstel volgen,
gekenmerkt door asthenie, spierpijnen en neuralgieën. Er bestaat geen specifieke behandeling, de aandoening
geneest vanzelf. Men mag bij de behandeling van denguekoorts geen aspirine gebruiken, maar enkel
paracetemol voor de koorts.
Zeldzaam kunnen er zich ernstige levensbedreigende vormen voordoen: rond de 3de à 4de dag, op het ogenblik
dat de koorts daalt en de zieke schijnbaar iets beter is, gaat de toestand snel achteruit, met het optreden van
hevig braken en buikpijn. Er kunnen levensbedreigende bloedingen optreden of er kan een shocktoestand
(bloeddrukval) ontstaan, die echter mits goede medische verzorging (snel toedienen van de juiste
hoeveelheid vocht via infuus) bijna steeds een gunstige afloop kent. De incidentie van deze levens-
bedreigende vormen is duidelijk toegenomen de laatste 20 jaar. Men neemt aan dat bij een eerdere infectie
met één van de 4 serotypes van het denguevirus (genummerd 1,2,3 en 4), de kans op verwikkelingen toeneemt
bij een daaropvolgende infectie door een ander serotype. Gedurende de eerste 3 maanden na een infectie is
men wellicht nog beschermd voor de andere serotypes (kruisprotectie). Maar nadien loopt men
vermoedelijk levenslang - enig risico voor de hemorrhagische vorm of shock. Deze verwikkelde vormen zijn
gelukkig uiterst zeldzaam bij reizigers en expatriaten. Vooral jonge kinderen van de autochtone bevolking
worden erdoor getroffen. Mits correcte behandeling bij de eerste tekenen van lage bloeddruk in een goed
uitgerust ziekenhuis voor de juiste vochttoediening via intraveneus infuus, is de sterfte van deze ernstige
vormen lager dan 1%. Het is onmogelijk aan te geven hoe groot het risico voor een levensbedreigende vorm
is voor een individu die al eerder dengue doorgemaakt heeft, daar er vele factoren meespelen. In de praktijk
blijft dit zeer klein (kleiner dan het risico van een fataal verkeersongeluk op reis, wat in de grootteorde ligt
van 1 per maand per 100.000 reizigers).
Nationaal: 03/247.66.66 - Internationaal: +32(0)3/247.66.66 - Fax: +32(0)3/216.14.31
MEDISCHE DIENST
Kronenburgstraat 43/3
B - 2000 ANTWERPEN
NDENGUE- AVG - 25/10/2011
DENGUE & CHIKUNGUNYA
CHIKUNGUNYA
Is gekenmerkt door een brutaal begin met hoge koorts, griepachtige symptomen en meestal gepaard gaande
met opvallende tot hevige gewrichtspijnen in de enkels, polsen en/of vingers. Andere mogelijke symptomen
zijn zwellingen van de handen en/of voeten, huiduitslag, lichte bloedingen (tandvlees). Meestal verloopt de
aandoening goedaardig en treedt genezing op na een week, maar bij een aantal personen kunnen de
gewrichtspijnen nog weken of maanden aanhouden. Naar aanleiding van de epidemie op het eiland Réunion
werd gezien dat bij jonge kinderen en pasgeborenen uitzonderlijk voorbijgaande meningoencephalitis
(ontsteking van de hersenen en hersenvliezen) kan optreden; zeldzaam zijn een aantal mensen aan de ziekte
overleden, vooral fragiele hoogbejaarden (zoals tijdens de jaarlijkse griepepidemie ook hoogbejaarde mensen
sterven). De behandeling is uitsluitend symptomatisch: paracetamol of non-steroïdale ontstekingsremmers,
bvb. Ibuprofen.
Er bestaat geen vaccin op dit ogenblik voor dengue noch chikungunya. Beschermende maatregelen
tegen muggenbeten vormen ook hier weer de hoeksteen van de preventie. Beschermende maatregelen
tegen muggenbeten zijn vooral van belang in geval van een lokale epidemie. De overbrengende Aedes-mug
steekt vooral in de voormiddag (vooral van + 9u - 11u), en in de namiddag tot voor zonsondergang
(vooral van + 13u - 17 u).
Bij gebruik van zonnebrandcrèmes en insectenrepellents op basis van DEET blijkt volgens studies dat
DEET de werkzaamheid van de zonnecrème vermindert, maar dat zonnecrème geen negatieve invloed
heeft op de werkzaamheid van DEET. Daarom wordt aangeraden om een zonnecrème te kiezen met
hogere beschermingsfactor, de repellent boven de zonnebrandcrème aan te brengen en bovendien
bijkomende beschermingsmaatregelen tegen UV te voorzien.
Morgen woensdag varen we nog 10 mijl naar Prickley Bay. Daar gaat de Saybia voor een paar maanden op het droogdok. Even rusten na het zware seizoen. We hebben uiteindelijk meer dan 5000 mijlen gevaren, en genoten. Zoals eerder vermeldt, veel wind, golven, maar ook dat wendt. We hebben genoten en veel genoten, vooral de laatste tochten waren toppers op gebied van zeilen. We zijn uiterst tevreden van onze boot, de diepstekende kiel geeft ons zoveel zeilplezier, we kunnen heel diep gaan met de zeilzetting. Later zetten we nog een paar foto's van hoe de Saybia nu helemaal uitgekleed wordt. Alle zeilen gaan eraf, zonnetenten, enz, Mazouttanks worden gevuld, dit om bacteries tegen te gaan. Watertanks leeg en uitgedroogd. Op naar een volgend avontuur.
Meteen doorvaren Geen tussenstop meer maar een laatste tocht rechtstreeks naar Grenada, ongeveer 70 mijl. Onze boot was niet te stoppen, met pieken van meer dan 10 knopen, bijna 20 km per uur, en dat puur op de wind. Als wij geen groene rakkers zijn,... In de namiddag in port Louis aangekomen, al naar gewoonte midden in een plensbui, waarbij we bijna de neus van de boot niet meer zagen. We hebben de laatste 5 dagen bijna 300 mijl afgelegd met een gemiddelde snelheid van 8 knopen. Een ander merkwaardigheid is de temperatuur, we zijn nu genaderd op 12° NB van de evenaar, ongeveer nog een 1000 km, en dat voel je, het wordt hier zomer en de hitte is onverbiddelijk. We krijgen het kwik binnen in de de boot niet meer onder de 32°. Meestal overdag is het rond de 34 a 35°. Wel iets teveel van het goede, slapen wordt lastig. Ook de muggen worden vervelend. Wat de mugjes betreft,... Je weet ze prikken, zoemen, jeuken, maar dat is allemaal niets met het risico dat je hier loopt. Hier zijn besmette muggen met een virus, Dinghe of Chikungunya. Word je gebeten door een mug met het Dinghe virus, dan krijg je na een tijdje dezelfde symptomen van een griep, maar dan veel erger, zware koorts , pijnlijke gewrichten, enz,.... Dit duurt ongeveer een 3 weken, zwaar ziek. Het andere virus, Chikungunya begint met dezelfde symptomen, maar dan nog eens erger, bewegen gaat moeilijk door de gewrichtspijnen en het gaat met opstoten, soms voel je je iets beter en dan weer een aanval,.... Deze kan maanden, jaren aanslepen.Het is ook niet zeldzaam, in onze kleine vriendenkring hier kennen we al drie gevallen, 1 van Dinghe en 2 van Chigungura.Remedies of inentingen bestaan niet, zorgen dat je niet wordt gebeten,...Alleen muggen die overdag vliegen kunnen het virus dragen en in de nabijheid van zoet water.Dus je niet laten bijten.We gaan nu op zoek om veilig plekje voor de Saybia om het stormseizoen te overbruggen.
