Jaja onze dames hebben ons blij verrast, een Haute Cuisine op Valentijn avond. De foto's spreken voor zichzelf, . Morgen vertrekken we alweer, een tochtje van 20 mijl brengt ons naar Anse Dufour, een baai waar we voor anker gaan en blijkt een snorkel paradijs te zijn. Na een nachtje varen we eventjes door naar Fort De France de hoofdstad van het eiland, niet direct de mooiste plaats om te liggen, maar wel om wat voorraad in te slaan. We zullen een dag of 2 out off wifi zijn.
Zeilen betekent meteen ook klussen. Een boot die uitgerust is voor langere trips is echt een wereldje op zich, een allegaartje techniek die ook zijn onderhoud vraagt. Le Marin is een geschikte plaats om te klussen, want klussen is inkopen en onderdelen zoeken. Ons lijstje: - het buitenscherm van onze plotter is uitgevallen, een dealer van Simrad kon meteen herstellen. Opgelost. - de generator is uitgerust met allerlei veiligheidssensoren die de generator stoppen bij slechte koeling, oliedruk, enz Er zijn meer problemen met die sensoren dan met de generator zelf. We vernieuwen ze allemaal. Bij verder nazicht zien we dat de waterpomp lekt. Een erger probleem, een waterpomp is heel duur en natuurlijk niet op voorraad. Dus pomp demonteren en zelf openmaken, bij nazicht zien we de keerdichtingen lekken: Cindy gaat op pad en vindt uiteindelijk op de andere kant van het eilanden in een afgelegen buurt de gepaste dichtingen, kostprijs 8. Hmmmm een beetjes puzzelen en alles ok. - de batterijen krijg ik een punthoofd van, alles gedemonteerd met de batterijen naar een specialist om ze uit testen en alles ok. Waarom laden die batterijen niet helemaal op???? We kijken alle bedrading na op corrosie, alles wordt gereinigd en weer testen, wordt vervolgd, - onze nieuwe zeilen tonen een gebrekje, de stoppers van de trimlijntjes van de genua zijn weg???? zowel de verticale dan de horizontale??? Zijn ze ooit gemonteerd of zijn ze weg gerukt, ok klein herstel, nieuwe stoppers monteren en ok. Meteen hebben we ook onze schoten vervangen. Knalgeel was onze voorkeur. Zo de Saybia is er weer helemaal klaar voor. Nog even een bezoek aan de Tandarts door Alain die een afgebroken tand heeft en dan zeilen we terug verder. Reisplan Anse Noir en Anse Dufour, baaien waar het mooi snorkelen is, en daarna varen we door naar het noorden van het eiland naar Fort De France. Na Martinique varen we verder naar Domenica, hebben we vorig jaar ook gedaan, een eiland wat een van de groenste is van het gebied hier, dus gegarandeerd iedere dag een regenbui, maar adembenemend mooi. Het is ook een verzamelplaats voor wereldreizigers, iedere zondag wordt er een feest georganiseerd door de locals om al de zeilers samen te brengen, we gaan erop af.
DIT GEEFT ONS EEN HEEL APART GEVOEL, 3000ST BEZOEKER VANDAAG OP DE SITE. JAMMER DAT WE NIET KUNNEN NAGAAN WIE HET IS. THANKS THANKS THANKS THANKS THANKS THANKS THANKS THANKS THANKS THANKS THANKS THANKS ER ZIJN DAGEN DAT WE MEER DAN 100 BEZOEKERS HADDEN, DIT MOTIVEERT ONS OM ZO SNEL MOGELIJK DE SITE UP TO DATE TE HOUDEN. SOMS IS HET PROBLEEM DAT WE MOEILIJK AAN WIFI GERAKEN, SOMS EEN HEEL EIND STAPPEN OM EEN INTERNET CAFEE TE VINDEN.
Trip van Marigot in St Lucia naar Le Marin in Martinique
Je mag met menigeen zeiler praten, die zal je bevestigen dat als je gaat zeilen en je wil een bepaald traject afleggen, dan ga je minstens 30% van het traject op motor varen door gebrek aan wind of door wind die uit een verkeerde richting komt.Nu zijn wij op 14 januari vertrokken, hebben ondertussen al een stuk meer dan 3000 mijl gevaren en onze motor die heeft enkel gedraaid om in en uit de haven te komen, verder hebben we alles op zeil kunnen doen, vandaag was een zeiltocht waar iedere zeiler van droomt, aan de wind met een 20 knopen wind en een snelheid van gemiddeld 8,4 knopen, met pieken van 9,8. Een tocht van 30 mijl, met een mooie aankomst, weliswaar in de striemende regen, in de haven van Le Marin, laveren tussen een reeks boeien brengt je meteen in een Franse sfeer, Martinique is 100% Frans. We zijn hoofdzakelijk de haven binnen gevaren om toch wat werken uit te voeren aan de boot. We kampen nog steeds met problemen met de batterijen, en zijn op zoek naar onderdelen voor de generator, verder pruttelt onze buitenboordmotor van de dinghi ook. Morgenochtend zullen zeker croissants op het ontbijtmenu staan. Dit moet in de sfeer van La Douce France. Verder zoeken we ook uit wat het eiland ons te bieden heeft.Wordt vervolgd.
We zijn een beetje op de sukkel met onze energie aan boord. Zelf ben ik vrij technisch aangelegd maar soms gaat de techniek mijn petje te boven. Voor de meer technische mensen onder de lezers van deze blog toch een beetje uitleg hoe wij onze energie opwekken aan boord.Aan de bron hebben we 11 batterijen aan boord met een totaal van 1250 ampère. Het grootste gedeelte aan boord werkt op 24 volt, alleen de electronica werkt op 12 volt. En dan onze huishoudtoestellen zoals wasmachine, flatscreen, micro wave werken op 220V.De batterijen kunnen geladen worden via: de alternatoren gemonteerd op de motor, een van 12V, een van 24V, in de haven laad een batterijlader de batterijen, die batterijlader kan ook worden gebruikt als de generator draait, verder hebben we zonnepanelen die tot 20 amp per uur leveren en een windgenerator die tot 10 amp opwekt.We verbruiken gemiddeld tussen 8 a 14 map per uur als we zeilen en ongeveer 8 map als we voor anker liggen.Dus eigenlijk als het weer even meezit kunnen we teren op onze alternatieve en schone energie.Water, water kunnen we zelf maken via onze watermaker, die zeewater ontzilt. Deze werkt op 220V en wordt dus gevoed via onze generator. De watermaker produceert 120l per uur.Wel duur water als je weet dat onze generator 2,5 liter mazout verbruit om een uur te draaien, maar ok water is onmisbaar.
We zijn nu een 10 tal dagen verder na onze oversteek. Tijd om even alles op een rijtje te zetten. Wat doet zo'n tocht met een mens, meer dan je denkt. Met ons vier zijn we samen dertig kilo vermagerd. De mannen elk 10, en de dames elk 5. Wat kunnen we daar uit afleiden, . Gezonde stress, en die was er, de wind was een meevaller, de golven zwaar, belemmerden onze slaap, een verstoorde deftig onze eetpatronen. We waren verplicht elkaar op de vingers te tikken om voldoende te drinken, eten en slapen. Ik heb over de 17 dagen gemiddeld 4 uur per 24 geslapen, geloof me dat sloopt je lichaam en je gaat risico's nemen in gevallen van urgentie, zeilwissels, enz . Ook het risico op luiheid, er was een checklist op papier van zaken die moesten gecheckt worden iedere dag en om de drie dagen. Ik heb mezelf erop betrapt twee keer de lijst niet te hebben afgewerkt. Verder was er niet een moment dat de boot een keer rustig lag, behalve de laatste 50 mijl, om een keer op positieven te komen, om een keer te poetsen, enz, .Een douche nemen is een stukje acrobatie. Wat een gevoel hou je daarbij over???? Voldoening, overwinning, jou droom waar maken, . een reuze gevoel. Voor herhaling vatbaar? Uiteindelijk is het onze tweede keer, dus, . Iedere tocht is uniek, hmm waarom niet, een volgende tocht is er misschien eentje waar je je zorgen maakt over tekort aan mazout, door te weinig wind, dus, . Wordt vervolgd,...
