Afscheid van onze vrienden,....
Drie maanden hebben we samen gezeild, bijna 4000 mijl. Je deelt lief en leed op zo' n avontuur, er zijn super leuke momenten, er zijn hardere momenten waar je elkaar steunt en elkaar nodig hebt. De 53 ft van de Saybia zijn nu voor ons twee, het zeilen wordt harder.
Voorbeeld je bent midden op de oceaan, je batterijen leveren maar half werk, s' nachts ben je dan afhankelijk van je generator, maar bij het starten laat hij het afweten, buiten hebben we meer dan 35 knopen, met aangepaste golven. Alle ogen waren dan op mij gericht,...... Komt dit goed, krijgen we genoeg stroom voor onze automatische piloot?....
Het leuke is dat de taken worden verdeeld, je gaat elkaar opmonteren, we feesten samen, genieten van het zeilen.
Het moment van afscheid is gekomen, er wordt gepakt, gepoetst.
Met de dinghi varen we op en af met de vele bagage die we aan wall zetten, de taxi haalt onze vrienden op. Nog een paar foto's als herinnering,....
We varen terug naar onze Saybia, die leeg aanvoelt, rustig, wachten op een nieuw hoofdstuk.
|