We staan versteld dat dit gigantische schip toch last heeft van de eeuwige oceaandeining, meestal ligt de zee bijna olieglad, bijna geen golfjes en toch gaat het logge schip steeds hellen van links naar rechts.
Cruises La Costa biedt ons een excellente service die blijkbaar hoort bij zo'n cruise. De dagen vliegen voorbij, enkele hoogtepunten zijn The Captains Gala, prachtige avondshows, naar meer smakende cocktails, zonnebaden op het deck, genieten van al dat moois.
Zo gaat het allemaal snel en zo komt het dat er gisteren geen Today krantje meer in onze kajuit lag, maar een uitcheckformulier voor de volgende dag. Terug koffers inpakken nog een laatste gala, drankje en uitschepen op het Canarische Tenerife, vanwaar we een Overzet nemen naar Las Palmas onze thuisbasis. Nog een laatste ritje en de wereldreizigers met bagage schepen terug in op hun eigen nestje.
Het was mooi, heel mooi, spanend heel spannend, deze reis zal nog lang naleven. Het was een heel lange voorbereiding, het is allemaal super verlopen een droom werd werkelijk. Ons enig probleem nu, een luxeprobleem, wat wordt onze volgende droom? Een mens leeft maar als hij kan blijven dromen, en werken aan die droom. WORDT VERVOLGD,.....
Iets groter schip als op de heenreis, nog de vraag wat we het leukst vinden, k denk dat Cindy en mezelf een verschillende mening zullen hebben daarover.
We zouden nooit een reisbureau binnenstappen om een cruise te boeken, maar nu de kans zich voordoet om eigenlijk goedkoper terug te reizen via zo'n luxeboot dan het nemen van drie langdurende oncomfortabele vluchten was de keuze snel gemaakt.
Op zich niet echt mijn ding, maar zeker leuk om de navigatie en s nachts varen even over te laten aan de crew.
Relaxen, lekker eten en genieten van de shows staan in schril contrast met het avontuurlijke oceaanzeilen.
Bij onze overtocht ligt de oceaan erbij als een meer, een heel lichte deining wiegt het logge schip naar de overkant. Hadden we bij onze overtocht maar zo'n weertje, een droomzeilweertje.
Verder tijd genoeg om onze blog op nog even bij te houden, meer dan 1000 foto's te herschikken, enz en misschien wel in stilte denken aan een volgend avontuur.
Een 100% Engels eiland, terug links verkeer, de Guinness behoort tot het lokale bier en de voertaal een moeilijk te verstaan Engels.
We verkennen het eiland op een totaal verkeerde manier, met een minibuss rondtoeren op het eiland is saai, het is vrij dor en er is niets te zien. Als je dan de oevers verkent ondek je dat het eiland wel schatten bezit voor zeilers, veel beschermde baaitjes omringt met stranden van wit poederzand zand, zeiljachten laten er hun anker zakken in turquoise water en liggen vrij onbeweeglijk te genieten van het natuurlijk zwembad rondom.
Iets na de middag gooit de Costa Mediterrania de trossen los, en onder luid getoeter en een op de traanklieren werkende Potchelli zetten we definitief koers naar de Canarische eilanden. Onze beide harten scheuren helemaal uit elkaar, dit is het nadeel van afscheid nemen van een zo geslaagde, boeiende en soms wel spannende reis. We grijpen ons terug vast aan de 5 dagen op zee die ons nog resten. Er zijn slechtere manieren om een reis af te ronden.
Onze laatste dag in St. Maarten staat meteen ook in het teken van het inschepen op onze cruise die ons terug naar Europa brengt.
Onze sterren doen het nog steeds zeer goed, een taxi brengt ons naar het cruisedock, en zoals we al dachten moeten we onze bagage ( meer dan 100 kg), een goede 100 m naar de boot zeulen, maar wat dacht je, doordat we de cruise inpikken terwijl die eigenlijk al in Miami is vertrokken, staan ze ons al op te wachten, verlossen ons op die manier van onze bagage en worden we in de plaats heel persoonlijk ontvangen en onthaalt op een lekkere, welkomstdrink, ons persoonlijk aangeboden door de captain.
Pas nu beseffen dat onze terugreis nu echt wel is ingezet en er geen weg meer terug is. Het positieve is dat de boot nog een stop maakt in Antigua, vanwaar de transatlantische overtocht wordt ingezet naar Tenerife. Een overzeese tocht van ongeveer 5 dagen.
