Dag 4 met een vijfde pasagier Ergens moet hij als blinde passagier zijn meegevaren Murphy. Wat er op 1 dag al niet kan mislopen, je houdt het niet voor mogelijk. Het begon met het verzenden van Emails en binnen halen van de weerbericht. Dagelijks doe ik de controle van de riging, alles wat met zeilen en mast te maken heeft en ja weer een "kar" die het begeven had, ok het is een precisiewerkje maar na een zoveelste herhaling doe je dat ook al vlotjes. Net was dit klaar toen de wind wat ging opsteken en we het grootzeil willen reven (kleiner maken), komt tijdens het aanspannen van de reef, de kroon die rond de mast op het dek is gevezen helemaal los, twee van de vier bouten begeven het. Op deze kroon zitten alle katrollen (blokken) die de touwen naar de kuip brengen. Amai, daar gaat je bloed van stollen. Ok binnenin plafond naar beneden halen en zien wat we kunnen herstellen. Het probleem de juiste bouten, meteen valt mijn oog op de salontafel die bleek vastgeschroefd met dezelfde, maar dikkere bouten, ok beter een losse tafel, dan die losse kroon. Net voor zessen kregen we het voor mekaar, toen we iets hoorden vallen in 't water, de "lazy Jack" touwen aan stuurboord geknackt, teveel druk van het gebolde grootzeil. Ja dit wordt een jobke voor morgen, hopelijk niet al te grote deining want dit wordt mastklimmen.Toch blijven we (groen) lachen, zolang we de probleempjes kunnen oplossen blijven we ons amuseren.Vandaag ook bananendag, je koopt bij de start een paar kg lekkere groene Canarische bananen, je bewaart ze op verschillende plaatsen maar toch zijn die krengen allemaal op dezelfde dag rijp. Dus van milkshake tot gebakken banaan, mij komen ze de oren uit. Morgen wil ik gewekt worden met geperste sinaasappelsap.
Dag 2 op de oceaanOnze tweede nacht was vrij onstuimig met pieken van 30 knopen wind en een goed gevormde zee, golven drie meter, voordeel we schieten vooruit. Alleen de boot voelt aan als een wasmachine, builen en blauwe plekken krijg je er zo bij. We hebben nu bijna 300 mijl op de teller staan. De motor mag even rusten nu, er blijft zeker voldoende wind staan.Meer zelfs, we kunnen genieten, iedereen begint automatisch zijn jobkes te doen, wat te rusten en genieten van de stilte, geen internet, geen telefoons, waw,....Nieuwe douche is ook getest, iemand neemt een emmer zeewater en giet die over de arme ziel, een ding is zeker het gaat snel, we moeten zuinig omspringen met drinkwater, we hebben 600 liter bij voor 4 personen voor de drie weken.Vandaag hebben we ook het grootzeil grondig kunnen herstellen, het waren de hechtingen van het grootzeil aan de mast die steeds loskwamen. Dag 3We zijn de nacht een stuk rustiger ingegaan, een wind van 20 knopen, licht golvende zee. De maan helpt weinig aan de verlichting van het heelal, dat maakt de sterrenhemel nog zo mooi. We zijn pas goed vertrokken of we speculeren nu al onze aankomst. Graag voor de kerst hadden we gezegd. De eerst 48 uren hebben we 295 mijl afgelegd, dat maakt een gemiddelde van 6 knopen of 10 km per uur. Mochten we deze snelheid kunnen aanhouden komen we aan rond de 23st in Barbados.We hebben een wedstrijd ingelegd met de ETA. Cindy: denkt er 18 dagen over te doen Nadim: heel optimistisch met 16 Kaster: 19 Ik zelf denk 18,5 dag.De winnaar mag met een cocktail in de hand bij aankomst toekijken hoe de anderen zich uitsloven om de boot te poetsen.
Zo trachten we groenten en fruit langer te bewaren. Alle trukjes zijn goed om toch zo lang mogelijk vers te kunnen eten. We denken eraan om nog deze avond te vertrekken.
We vertrekken, de boot is klaar, het voltallig team staat te popelen om de trossen los te gooien al was het maar om van de ellenlange boodschappenlijsten af te raken. We zijn onrustwekkend kalm, waarschijnlijk heeft het te maken met de grondige voorbereidingen die eraan vooraf gegaan zijn. Gisteren vertrok onze overbuur voor dezelfde reis, een kleine zeilboot met 3 sterke jonge knullen aan boord. Na 4 uren lagen ze al terug op hun plek, een van de jongens kon zijn angsten op volle zee niet onder de knie krijgen. Nadim en zijn zoon en wijzelf starten op Sinterklaas aan de reis van 2700 mijl, ongeveer 5000 km. We hopen op 3 weken aan de overkant te zijn. In stilte hopen we kerst te kunnen vieren op onze bestemming. Onze eerste aanlegplaats zou Barbados zijn, een prachtig eiland in het Caribisch gebied. Het laatste wat we doen is het weer op de oceaan bekijken om zo te berekenen welke route we gaan varen, we varen eerst richting zuid-west tot net boven de Kaap Verdische eilanden om dan pal west te varen recht naar Barbados, we maken die omweg om de goede passaatwinden op te vangen. We worden ook om de twee dagen via mail gebriefd over de weersbeelden op de oceaan door een professionele wedstrijdzeiler.
Hieronder lees je een voorbeeld van een weerbericht. We kunnen alleen maar dromen van deze voorspelling.
Op 2012-12-04 om 9:06 PM heeft Kurt Lillywhite het volgende geschreven:
Arh good news!
I will send you an email tomorrow giving more details on the first few days, currently it looks like:-
Thursday should give you a relaxed start, head due South for the first 24 hours to get clear of the effects of the islands, you should be sailing with 12-18 knots of wind coming from 60T (ENE) with a very long gentle swell only about 1-1.5m but very long and directly behind once clear of the islands so very comfortable.
As for weather on day two and three, at the moment it looks like it will be very similar with wind lightening and veering to nearly due E so continuing the on course of about 210-220T should keep boat speed and comfort. Further than that it looks like wind will build to 15-20 knots from about 75T allowing you to turn onto about 230T for the next few days with the swell moving around to follow you so comfortable sailing.
Best news is the recent wet cloudy weather is breaking up so you can enjoy sunshine sailing.
