Wonen in de Filipijnen
impressies van een Belg in Zuid-Oost Azie
Inhoud blog
  • De zomer komt eraan
  • OFW
  • Valentijn 2013
  • Schrijven 4
  • Oudejaarsavond
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Hoofdpunten blog chev
    Over mijzelf
    Ik ben Jozef, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cheverrant1.
    Ik ben een man en woon in Antipolo City (Filipijnen) en mijn beroep is internetverkoper van boeken, cd`s, video`s, dvd`s.
    Ik ben geboren op 20/01/1957 en ben nu dus 68 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: literatuur, films, muziek, strips.
    Zoeken met Google


    forum

    Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum

    Startpagina !
    Willekeurig Bloggen.be Blogs
    cat4u
    www.bloggen.be/cat4u
    06-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.arm en rijk
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Dat de Filipijnen een derdewereldland is, daarover is iedereen het eens, inclusief de lokale bevolking en de lokale regering. Niemand spreekt dat tegen. Niemand doet er wat aan, inclusief de lokale bevolking en de lokale regering. De nieuwe president Benigno Aquino III heeft weliswaar verklaard dat hij de korruptie in zijn land wil aanpakken en de armoede bestrijden, maar hoe hij dat denkt te doen daar heeft iedereen het raden naar. Op 3 september 2010 verscheen het hiernavolgende artikel op MSN/Philippines (rubriek: nieuws):
    "About half of the Philippine population considers themselves poor despite robust economic growth, a survey showed on Monday. The independent study by the Social Weather Stations showed that at least 9.4 million families, about 50 percent, considered themselves to be poor, up from 43 percent or 8.1 million in March, a spokesman of the group said. "We asked them to choose between two cards: poor or not poor. We did not ask them why they feel poor," said Leo Larosa, a researcher at polling firm said. This came despite government figures showing that the Philippines recorded a 7.9 percent economic growth rate in the first half of 2010, its best half-year growth record in more than 20 years. The figures were significantly higher than the government's latest poverty study in 2006 showing that 32.9 percent of the population or 27.6 million Filipinos were considered poor. But an economic official said the two sets of data were not comparable as the survey showed people's perception while the government figures were based on income and cost of essential goods. Those surveyed "are comparing their situations. It may be they feel poorer even if they have enough income," said government assistant economic planning director Myrna Asuncion. President Benigno Aquino, who won a landslide election victory on May 10, has vowed to lift the country out of poverty by cracking down on corruption and building much-needed infrastructure. But earlier this month, his government admitted that the country would fail to meet its UN development goal of cutting poverty levels in half by 2015. The Social Weather Stations survey was conducted in June and questioned 1,200 people nationwide. It had a three percent margin of error."

    Een bericht zoals dit biedt veel voer voor gedachten en kommentaar.
    1) Het onderzoek werd uitgevoerd in juni, maw op het einde van de jaarlijkse grote vakantie in de Filipijnen wanneer velen teruggekeerd zijn van wekenlange bezoeken aan families "in de provincies" en daarbij naar hun normen heel wat geld hebben uitgegeven,  en bij het begin van een nieuw schooljaar waarmee onvermijdelijk veel kosten gepaard gaan voor de aankoop van nieuw schoolmateriaal voor de kinderen.
    2) Ondanks cijfers van de regering die moeten aantonen dat de economie gegroeid is, blijven die cijfers eigenlijk in het vage over het gemiddelde inkomen van de modale Filipijn.
    3) Een opmerking van Myrna Asuncion dat "mensen zich misschien armer voelen zelfs als zij genoeg inkomen hebben" snijdt weinig of geen hout: ik woon hier nu drie jaar en ik stel zelf vast dat vele prijzen van levensmiddelen en andere basisbenodigheden gestegen zijn in die drie jaar; als het inkomen van de modale Filipijn hetzelfde gebleven is, is de levensduurte dus gestegen. Een andere observatie is natuurlijk: wanneer is "genoeg" inkomen genoeg en genoeg voor wat ? Genoeg om te overleven en om dagelijks voedsel te kunnen aankopen ? Als dat het kriterium is voor "genoeg" inkomen, is het geen wonder dat mensen zich arm voelen of armer dan enkele jaren geleden toen zij met eenzelfde inkomen eigenlijk meer konden kopen...
    4) Als de regering nu al kan meedelen dat het de ontwikkelingsvoorwaarden van de U.N. om de armoede met 50 % te verminderen tegen 2015 niet zal kunnen halen, bekent de regering eigenlijk dat de toestand erg is er erger dan de vorige regering van presidente Gloria Macapagal Arroyo (van de macht af sinds 1 juli 2010)  liet uitschijnen.
    5) De nieuwe regering (aan de macht sinds 1 juli 2010) scoort niet erg hoge toppen van populariteit of beter: beantwoordt niet direkt aan de verwachtingen die de kiezers gesteld hadden. Dat is weliswaar een veelvoorkomend fenomeen voor een regering die pas enkele maanden aan de macht is: die dient eerst nog komaf te maken met de "erfenis" van de afgetreden regering en kan slechts stapsgewijze nieuwe dingen verwezenlijken. Het regenseizoen is thans aangebroken en elke maand kunnen we hier nu 1 of 2 tyfoons verwachten. Die zijn uiteraard niet allemaal dodelijk noch desastreus; vele van deze tyfoons gaan gewoon gepaard met hevige regen en dito wind maar trekken al vlug voorbij; 1 tyfoon evenwel van het kaliber van de 2 die in november 2009 op korte tijd elkaar opvolgden is genoeg om het land weer diep in een atmosfeer van verwoesting en wanhoop te dompelen. Na november 2009 kondinge de U.N. aan voor miljoenen dollars aan financiele hulp te zullen bijspringen, maar bijna 1 jaar later is het nog altijd onduidelijk of die fondsen ook aangekomen zijn, waar ze dan wel gebleven zijn en wat er precies mee gedaan werd. Dat zou de taak van journalisten moeten zijn die allerlei nieuwsprogramma's en dokumentaires maken, maar over dat bepaald onderwerp blijven de journalisten hier wel erg stil.

    Hieronder volgt een uitreksel uit een Australisch artikel over de Filipijnen:
    "Poverty is a significant problem, and in combination with high income inequality, it poses a serious threat to stability in the Philippines. The proportion of the population living below US$1.25 a day in 2006 was 23 per cent or around 20 million people. At the same time, about 44 per cent or over 40 million Filipinos were living on less than US$2 a day. While the Philippines was able to reduce poverty incidence from as high as 30 per cent in the early 1990s, the actual number of people living in poverty has increased over the last two decades. The global food and fuel price crises in 2007 and 2008, and the global economic crisis that followed, are estimated to have pushed even more people into poverty.

    Economic growth in the Philippines has been unable to lift many of the rural poor out of poverty who traditionally rely on the agricultural sector for employment and typically have less access to basic services, lower levels of education and larger families to support. Even during periods of stronger economic growth, such as 2004–2008, poverty continued to rise. Various factors have contributed to the lack of progress on poverty reduction in the Philippines. Some of these are:

    • high population growth, which averaged 2 per cent annually over the past decade, and places additional strain on the cost of household living and demand for basic services
    • income inequality, which increased in the 1990s and remains relatively high—the poorest 20 per cent of the population accounting for only 5 per cent of total income or consumption
    • inability of the government to provide sufficient basic services, especially to people in poorer remote regions
    • vulnerability of poorer communities to natural disasters and civil unrest which adversely affects livelihoods.

    The Philippines economy is unique in East Asia for having a large service sector and private consumption comprising around three quarters of the economy. The manufacturing sector is comparatively small and public and private investment is very low. Unemployment and underemployment continue to remain high. The prospect of securing a well-paying job is beyond the reach of many, especially young adults under the age of 25 that comprise about half of the unemployed."

    En hieronder een uitreksel van een artikel van Hans Rosling uit Zweden van 2005:

    "The Philippines - compared to many other countries is a VERY spoiled country - spoiled by God far more than many other contries in this world. spoiled by having lots of natural recourses readily available for minimum efforts - resources such as - agriculture potential, agriculture resources, agriculture goods - food in all variations grow in abundance with mostly easy work.

    the Philippines as much as India are highly fertile for agriculture - resulting in many farmers investing even less or no extra efforts at all to improve harvest or to improve quality of agriculture products and efforts to expand period of possible harvest or increase volume of harvest is widely missing.

    farmers in central Europe - such as Switzerland, Germany and other similar countries with though climate, limited period of productive growth in nature need to work hard for every ton of agriculture product harvested - while here in the Philippiens all grows almost on its own without any additional care needed. just sit and wait until mangoes, papaya, banana and other fruits fall down by the tons - into your lap or card box ...

    whatever you seed with reasonable care - it grows nicer, faster and bigger than in most other areas of this planet. fruits are more tasty, sweeter and larger than many other places. you find a larger variety of any agriculture product than most places on this planet - almost on any major islands of the Philippines.

    but

    lack of difficulties made the Philippino people lazy and SPOILED. European farmers had to work hard to have a reasonable harvest of fruits or crop or dairy products - hence once the harvest begins such hard working farmers honor their harvest and remember how much work was involved to get harvest starting and thus such hard working farmers in harsh climate zones keep on working hard to care for their land and keep growth ongoing.

    as a result of such extreme laziness among spoiled Philippinos, we have even basic products that COULD grow in abundance HERE in the Philippines - in such abundance to produce for EXPORTS, ... but even such typical local products are still being IMPORTED from OTHER countries. such extreme products do include basic food like RICE - just very recently a shipment of rice imported from USA arrived in the Philippines - a natural rice producing land with plenty of water flooded areas during many months of tropical rainy season - a few ten thousand TONS of rice imported into a rice producing country that has by nature ALL natural condition and weather such as rain, ground water, irrigation facilities form rivers or ground water for EASY rice cultures - still most rice potential is widely UN-tapped all around the country.

    another product being IMPORTED despite the fact that we have large UN-used resource potential is sugar cane - brown sugar is imported as a result of insufficient local production."

    Deze goeie man vergeet er wel bij te zeggen dat de Filipijnen ongeveer 6 maanden per jaar een droogteseizoen kennen (een fenomeen dat gekend staat onder de naam "El Nino") en een nat seizoen dat dan daaropvolgend heerst en waarin de meeste tyfoons en andere buitengewone weersomstandigheden voorkomen. Koudweg beweren dat Filipijnse boeren lui zijn en niet genoeg werk verrichten op hun land is dus wel erg kortzichtig.

    Indien gewenst kan men deze artikels in hun volledigheid nalezen op volgende www: ausaid.gov.au/country/country.cfm?CountryID=31 (voor het artikel uit Australie) en kriyayoga.com/love_blog/post.php/374 (voor het artikel van Rosling).



    Categorie:leven in een ander continent
    Tags:
    06-09-2010, 00:00 geschreven door cheverrant1
    03-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.landbouw en moderne technologie
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Zopas weer een bericht op MSN:
    "The mobile phone may soon replace the centuries-old straw hat as the Filipino rice farmer's must-have accessory. Already responsible for helping to topple a government in the Southeast Asian archipelago, mobile phone text messaging could now help launch a neat little agricultural revolution. "Precision agriculture could become available to small-scale farmers at their fingertips within a few minutes," says Roland Buresh of the International Rice Research Institute (IRRI). The institute develops new rice varieties and crop management techniques aimed at reducing poverty and ensuring that rice production is sustainable, has minimal environmental impact and can cope with climate change. The non-profit organisation, which has its headquarters at Los Banos near the Philiipines capital Manila, now hopes to harness the country's mobile-phone mania to bring cutting edge techniques to an ancient system.
    The Philippines has been called the texting capital of the world, with some 70 million mobile phone users sending up to 300 million messages a day." Ik ondervind elke dag wat voor soort berichten de lokale Filipijnen de wereld insturen naar elkaar: How are you ? I am fine. You are fine too ? That's nice." Niet direkt van wereldbelang en zeker niet een reden waarom mensen een zaktelefoon zouden moeten hebben. Het hoeft niet allemaal van wereldbelang te zijn, dat geef ik toe, maar dien je voor hogervermeld soort berichten geld te verspillen dat je beter zou kunnen gebruiken om voedsel voor jezelf en je familie te kopen ?
    "In 2001, texting was credited with helping topple then-president Joseph Estrada when it was used to bring tens of thousands of demonstrators onto the streets in protest over corruption. From this month, IRRI scientists led by Buresh plan to use text messaging to send precise management advice and fertilizer recommendations to local farmers by Interactive Voice Response (IVR). All the farmer has to do is dial a number on his mobile phone, toll free. An automated voice message will then ask him a series of questions to which he should respond by pressing a number on the phone keypad. Once he has answered all the questions he will receive a text message with recommendations on the amounts, sources and timings of fertilizer applications for his specific rice paddy. The automated voice recording is available in English and Filipino and asks questions about the season, size of field, harvesting times and water supply. Project scientist Rowena Castillo says small-scale Philippines rice farmers have relied mainly on a trial-and-error approach to crop management. "In the past they've asked technicians (for advice) and (learnt from) their own experience," Castillo told AFP in an interview. But rice farmers are seldom visited by agricultural technicians, Castillo said, while information via text message can reach even the most remote farmers immediately and directly. Although Castillo thinks many young Filipino farmers are already relatively tech-savvy, she admits that the older generation may struggle a bit with the IVR technology. "Sometimes farmers are hesitant to use (the programme), especially old farmers because they are not used to cellphones, but their sons and daughters could help them." However, during initial trials of the programme, most feedback from the farmers had been positive, Castillo said. "Most of them are very enthusiastic because they said that instead of asking the technicians they would use their phones." Rice is the staple food of the Philippines but the country is not self-sufficient and last year it was the world's largest importer of the grain"
    Men vergeet wel hierbij te vermelden dat ingevolge allerlei misverstanden er in 2009 meer rijst werd ingevoerd dan noodzakelijk, zodat men nu, in 2010, met een teveel zit aan rijst. Geen probleem, de regering kondigde alreeds aan dit teveel aan rijst gratis (?) te zullen uitdelen aan de armen (ongeveer 1/3 van de bevolking). Het zal vechten worden om aan deze gratis rijst te komen... Misschien heeft men dit niet bewust vergeten te vermelden; het maakt gewoon geen deel uit van de kontext van het bericht op MSN.
    De Filipijnse boeren en rijsttelers gaan nu ook aan het texten via hun zaktelefoons voor advies omtrent de uitoefening van hun beroep. Laten we ons hart almaar vasthouden. Tot zover is de hele SMS-hype 1 grote oplichting geweest waarbij men mensen eerst nieuwsgierig, daarna belust en daarna verslaafd maakte om eraan toe te geven. Het heeft de kommunikatiemaatschappijen fortuinen opgeleverd op kosten van mensen die zich dat eigenlijk niet kunnen veroorloven, maar die men eerst zo gek klaargestoomd heeft dat ze niet zonder dat meer kunnen voortbestaan.Hopelijk kunnen de rijsttelers nog wel verderleven met of zonder, want indien alleen met, ziet de toekomst er maar hongerig uit.



    Categorie:leven in een ander continent
    Tags:
    03-09-2010, 00:00 geschreven door cheverrant1
    02-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.meer merkartikelen en reklame
    Klik op de afbeelding om de link te volgen In aansluiting met een vorig bericht:
    Nestea komt van Nestle. Tang (ook een ijstee, of poederdrank met allerlei fruitsmaken) komt van Kraft.
    Head & Shoulders shampoo komt van Procter and Gamble;
    Clear shampoo komt van Unilever.
    Coca-Cola komt gewoon van The Coca-Cola Company, maar ook Royal (in Belgie heet dat dan: Fanta), Sprite, Eight O'clock icetea, -ijskoffie enz in poedervorm komen van dezelfde firma. Allemaal populair in de Filipijnen.
    Auto- en bromfietsmerken: Honda, Toyota, jazeker, maar dat zijn dan ook Aziatische merken (van Japan) net zoals Kawasaki en Isuzu. Lijkt me nogal logisch dat die populair zijn in Aziatische landen. Bovendien betaalbaar in aankoop, al dan niet op krediet. Mercedes-Benz, BMW en Porsche zie je hier niet vaak over straat rijden, want gewoon te duur voor lokale mensen om aan te kopen, zelfs tweedehands. Ook de Amerikaanse Fords, Chevrolets en Chryslers zie je hier weinig of nooit.
    De wetgeving in de Filipijnen is enerzijds erg ingewikkeld, maar anderzijds ook erg eenvoudig waar het geld lenen van een bankinstelling betreft: geen vast werk of geen regelmatig inkomen via een andere bron, dan ook geen banklening. Tenzij je een eigendom hebt of iemand anders borg voor je wil en kan staan. Maar dat is ook al zeldzaam. Als je geen lening kunt bekomen wordt de aankoop van een dure auto algauw onmogelijk.
    Een heleboel bekende merkprodukten komen van zogenaamde Amerikaanse of Europese giganten, maar niemand heeft nog een duidelijk beeld of deze Amerikaanse of Europese giganten nog wel degelijk in Amerikaanse of Europese handen zijn. Vele grote merken, banken  enz. zijn alreeds in handen van Arabische, Latijns-Amerikaanse of Aziatische multi-miljonairs die makkelijk allerlei legale firma's en vennootschappen konden oprichten om verdere aktiviteiten te verwezenlijken, belastingsvoordelen overal ter wereld te genieten en allerlei lokale wetgevingen te kunnen omzeilen of naar eigen voordeel te kunnen gebruiken of misbruiken.
    Uiteindelijk komt het in vele gevallen hierop neer dat wij, komsumenten, allemaal in het verre of recente verleden betaalden om bepaalde firma's groot te maken, groot genoeg om na een twijfelachtig en illegaal begin volkomen legaal te worden; nu rijden wij, konsumenten, naar de shoppingmalls van deze giganten via benzine die ook al eigendom is van deze firma's om nog meer van hun produkten te konsumeren en slaan nog eens vreugedekreetjes als 1 van deze giganten aankondigt enkele miljoenen te zullen besteden aan "arme landen", wat die giganten alleen doen als zij hierdoor van  een niet onaanzienlijk belastingvoordeel kunnen genieten of een korting kunnen genieten op hun vennootschapsbelastingaangifte.
    Uiteindelijk zijn er alleen maar arme landen, in Europa, Amerika, Afrika, Azie of waar dan ook, en zijn en erkele gigantisch rijke firma's in de wereld. Daartussen is eigenlijk niets. Een vacuum.
    Dit alles maar om te zeggen dat we ons niet blind moeten staren op televisiereklames voor bepaalde merken, waar ook ter wereld. Dat is onderdeel van de wereldstrategie van deze merken. Iedereen gelooft in die strategie, arme Filipijnen, arme Kenianen en alle anderen in Europa, Amerika, Australie en waar dan ook. Wij leven in de wereld die wij zelf hebben helpen kreeren.



    Categorie:leven in een ander continent
    Tags:
    02-09-2010, 00:00 geschreven door cheverrant1
    29-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.reklame en merkartikelen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Onlangs las ik op een blog van een Nederlandstalige die een reis gemaakt had door de Filipijnen: "In de Filipijnen zijn nagenoeg geen andere konsumptiegoederen te krijgen dan merkprodukten. Afgezien van die merken van giganten zoals Unilever, Nestlé, Kraft en konsoorten, zijn er weinig alternatieven zodat de prijzen hoog en stabiel blijven. Die producenten bestoken je dan ook nog nagenoeg elke minuut van de dag met tv- en dagbladreklames, spandoeken en aanplakborden dat het niet meer mooi is. De bevolking wordt er zodanig door gekonditioneerd dat velen geloven dat je het gezin van elementaire dingen onthoudt als je deze merken en luxespullen niet koopt en dat de mensen het handelsmerk noemen in plaats van het product of het voorwerp. 

    Je wast je dus met de Dove (toiletzeep) en doet op je haar wat Sunsilk (shampoo), trekt je blauwe JAG (jeans) aan met een Bench (shirt), springt in je Nikes (basketschoenen). Dan drink je vlug een Nesvita (granendrankje) of een Chocolait (chocolademelk). Je neemt de Honda (bromfiets), FX (minibusje) of Toyota (personenwagen), tankt even wat Premium (benzine) bij de Shell (benzinestation) en rijdt naar MacDonalds (hamburgertent). Daar eet je een Big Mac (hamburger) en drinkt een Coke (coladrank). Daarna steek je een Marlboro (sigaret) op en gaat shoppen in SM Megamall of SM Mall of Asia (winkelcentra) om nog meer kunstmatig duur gehouden en overbodige merkartikelen te kopen.

    Is het verwonderlijk dat shoppen een nationale bezigheid is en dat de reisbrochures en dokumentaties als toeristische attraktie telkens shoppingcenters mee vermelden in hun beperkte lijst van culturele (!) bezienswaardigheden?"

    Het is gedeeltelijk waar.

    Maar niet helemaal, zoals niets natuurlijk ooit helemaal waar is.

    Er bestaan wel degelijk lokale konsumptiegoederen die heel wat goedkoper zijn dan de dure merkprodukten. Voorbeeld: MacDonalds is populair maar Jollibee is dat evenzeer, indien zelfs niet meer. Jollibee is een gelijkaardige keten van fastfood-restaurants maar van Filipijnse origine (thans een joint-venture company van Filipijnen en Chinezen). Je kan daar eveneens een hamburgerbroodje eten en zelfs french fries, maar voornamelijk bestaan de maaltijden toch uit rijst  met kip, varkensvlees of vis en meestal zijn de maaltijden daar wel lekkerder dan bij MacDonalds.

    Dove toiletzeep is populair, maar je kunt ook Harmony of Extract-zepen kopen en evenzeer andere soorten.

    Coke (Coca-Cola) is populair, maar zo is evengoed RC-cola (een Filipijnse variant).

    Colgate is populair als tandpasta-merk, maar je kunt netzogoed Unique kopen (tubes met grotere inhoud dan Colgate en het poetst je gebit netzogoed op).

    Marlboro is een alombekend sigarettenmerk, maar hier steekt men toch vlug een Hope of  een Winston op.

    Kledingmerken zoals JAG en Bench en schoenen van Nike zijn populair, maar veel mensen kopen netzogoed kledij en schoenen op de lokale markten en betalen slechts een fraktie van wat ze zouden moeten betalen in de shoppingmalls voor hetzelfde. Bovendien kun je aardig wat piraatproukten kopen op lokale markten (produkten met merknamen maar vervalst). Wie merkt het verschil ? Bovendien zijn die piraatprodukten niet noodzakelijk gefabriceerd door kinderarbeid, waar internationale fabrikanten met grote merknamen zoals Nike enz. nogal eens mee in het nieuws komen omdat zij kinderarbeid zouden aanwenden in allerlei derde wereldlanden om hun produkten te fabriceren aan lage loonkosten met een hoge winstmarge.

    Honda en Toyota zijn uiteraard bekende merken van motorfietsen en auto's, maar Isuzu is dat waarschijnlijk nog meer hier ter plaatse.

    Als je in Belgie woont, wordt je ook om de oren geslagen met Colgate, Head & Shoulders, Coca-Cola, Dash, VW en honderden andere grote namen. Maar je kunt ook vele goederen vinden bij GB, Delhaize enz. in de reeks witte produkten. Uiteraard zijn de grote merken alom tegenwoordig, op reklameborden en op televisie en radio, want de grote merken hebben het grote geld om dure reklamecampagnes te betalen. Hun produkten zijn overal zichtbaar in supermarkten en shoppingmalls.

    Hoedanook lijkt mij het kommentaar van deze toerist een momentopname. Als je hier permanent leeft, merk je wel dat er sterke verschillen zijn. Als ik hier enkel als toerist was geweest, een maal, voor enkele weken, zou ik er ook zo over gedacht hebben. In het begin vroeg ik mij af: maar hoe betalen de lokale mensen dat alles, rekening houdend met het feit dat een modale werkende pilipino slechts ongeveer 10.000 pesos per maand verdient ? Eenvoudig: zij kopen andere, goedkopere produkten. Misschien af en toe, wanneer zij net hun looncheque hebben geinkasseerd, gaan zij zich weleens te buiten aan het kopen van merkprodukten of aan het eten in MacDonalds. Maar ondanks de lagere edukatie van velen, zijn de mensen hier ook geen idioten. Zij beseffen ook wel dat met een maandloon van 10.000 pesos een hele maand moet worden rondgekomen.

    Mensen kopen wat ze kunnen, aan prijzen die zij kunnen besteden.




    Categorie:leven in een ander continent
    Tags:
    29-08-2010, 00:00 geschreven door cheverrant1
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de doden helpen de levenden
    Klik op de afbeelding om de link te volgen In de Filipijnen is het niet ongebruikelijk voor armen om een onderkomen te bouwen op kerkhoven.
    With rising real-estate prices and 35% of the city's population living below the poverty level, the dead help the living poor in the Philippine's Capital city, Manila.
    Maricel E. Burgonio reported on May 27, 2007 in a Manila Times report that, “UBS [an investment research firm] said credit growth, which is driven by the real-estate sector, is expected to further expand if fiscal gains continue.” Only 7 months earlier a retired Boeing worker now living in the Philippines said, “80% of the Filipino population lives on less than P5,000 - P10,000 per month,” about $110-$220. According to the Philippine Construction Network housing costs are “P800,000 and up.” This simply means the average Filipino has a difficult time affording housing while the poor find it nearly impossible.
    In the Philippines, most of the dead are not buried but placed in chambers (mausoleums) above the ground. Some of these vaults are quite large, with multiple yet separate rooms that may resemble a small house. Poor residents, or those evicted from their homes, have flocked to these areas in search of a safe place to reside. Many came as caretakers who maintained the tombs for the wealthy families who own them. Lolo Roque said in a November 2006 interview that he came as a caretaker for his grandparents. Then he received other jobs and decided to remain there. “My work is already here,” he said.The crypts provide both shelter from the elements and privacy from individuals. Trina Federis, completing an exam for school in 2006, remarked,“Here, in…[a] public cemetery…the living may not be thriving, but definitely, they are surviving among the dead.”

    Manila’s North Cemetery is approximately 110 acres and located within the heart of the city. The cemetery, nearly bisected by a major roadway, is actually a thriving community. The street is quite clean and lined with trees and flowers and provides additional work for many residents of the cemetery. As told by Michael Sullivan in an NPR report on August 8th 2007, “… as Manila's population grew, so did the cemetery's. There are now basketball hoops, fast-food stalls and mini-markets tucked in among the crypts and tombs.” Makeshift schools have been formed with volunteer educators from around the city. However, controversy has since erupted. A new graveyard is being built adjacent to the site and more people are flooding in. There is discord between the novice and long-time residents. "I wish these newcomers would go away," says Christopher Fernandez. "They're giving us a bad name.” Roque Rapon says in the same Michael Sullivan’s report: “I learned to live with it [fear of the graveyard.] Now, I'm more afraid of the living than the dead….”

    Soms zie je hier beelden op televisie, meer bepaald rond Allerheiligen en Allerzielen wanneer het grote publiek massaal de kerkhoven bezoekt om afgestorven familieleden en vrienden te komen bezoeken, van levende bewoners op kerkhoven. Sommigen leven in de crypten, maar de meesten hebben huisjes gebouwd tussen de graven, met materialen die ze hier en daar hebben kunnen bijeenscharrelen: wat hout, wat zink, wat karton, wat palmbladeren, soms zelfs wat stenen. Volgens sommige bronnen leven ongeveer 10.000 families op kerkhoven.

    Het zijn surrealistische beelden.
    In de opmerkelijke film van de Japanse filmregisseur Akira Kurosawa "Dodesukaden of Dodes'ka-den" wordt een beeld geschetst van Japanse armen die op een vuilnisbelt leven en daar een dorp of gemeenschap hebben gebouwd. In de Filipijnen bestaat dat ook. Daarnaast bestaan dorpen of gemeenschappen ook op kerkhoven.
    In the midst of death, we are alive...



    Categorie:leven in een ander continent
    Tags:
    29-08-2010, 00:00 geschreven door cheverrant1
    24-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.buspassagiers gijzelaars van gefrustreerde politieman
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een bus vol met Chinese toeristen werd gegijzeld in de Filipijnen. Na meer dan 10 uren onderhandelen, bestormde de politietroepen de bus, schoten de gijzelnemer dood maar niet vooraleer deze alreeds 8 passagiers had vermoord.
    "Philippine President Benigno Aquino's Facebook account was on Tuesday flooded with insults and criticism over the botched hostage rescue in Manila than left eight Hong Kong tourists dead."You did not fail us, you are consistently clueless," wrote one critic called Vincent Cruz, a common Filipino name, on Aquino's Facebook wall.More than 250 comments about Monday's hostage drama were posted on Aquino's wall, most of which were critical about the handling of the crisis.Sacked policeman Rolando Mendoza hijacked a busload of Hong Kong tourists in a crazed bid to get his job back. Eight of the passengers were killed when commandos attempted to storm the bus more than 10 hours into the ordeal.Some netizens focused on the impact the crisis, which was televised around the world, would have on the Philippines' reputation internationally."(T)ransmitted live via satellite show all over the world: The police so dumb and lack of skill, equipment and training etc," wrote Albert Au.Gerald Nicomedes expressed frustration at Mendoza, Aquino and the police who admitted to making mistakes in ending the ordeal. "MENDOZA IS CRAZY... WAVING AT THE CAMERAS. HE AND NOYNOY (Aquino's nickname) ARE BOTH RETARDS... EVEN THE POLICE ARE USELESS..." Aquino, a 50-year-old who came to power less than three months ago, has used Internet social networking tools such as Facebook to drum up popular support to his campaign to fight corruption. A total of 1.94 million users of the popular global networking site have clicked on the button signifying they "like" Aquino's site. More than 16 million Filipinos use Facebook, making it the seventh-largest country user."
    De emoties laaien overal hoog op of dat wil men althans het publiek laten geloven. In Hong Kong waar de Chinese toeristen vandaan kwamen heeft men al laten verstaan dat de Filipijnse politie het drama verkeerd heeft aangepakt.
    Er waren minstens 25 mensen aan boord van de bus, dus het had erger kunnen zijn. De gijzelnemer was klaarblijkelijk een ontslagen politieman die deze wanhoopsdaad zag als een middel om zijn job terug te krijgen (of te sterven bij die poging, lijkt meer waarschijnlijk).
    Nog niet zo lang geleden had ik het met een kennis uit Belgie over het feit dat in de Filipijnen het leven eerder gezapig verloopt: geen zelfmoorden, geen echtscheidingen (want niet wettelijk toegestaan) , geen bloedbaden tenzij tengevolge van natuurlijke fenomenen zoals tyfoons. De westerse wijze van samenleving lijkt ook hier meer en meer ingang te vinden: recent waren er berichten over allerlei zelfmoorden (onder andere de zoon van de Filipijnse akteur Cesar Montano die zichzelf een kogel door het hoofd schoot tengevolge van een ruzie met zijn vriendin), echtscheidingen (prominent natuurlijk die van Kris Aquino, dochter van voormalig presidente Corazon Aquino en zuster van huidig president Benigno Aquino III, die wegging bij haar echtgenoot, de basketballspeler James Yap (wat nu plots weer voor wettige toelating in aanmerking komt want celebriteiten hebben altijd een streepje voor), en nu weer een bloedbad zoals dit geval waar een ontslagen werknemer tot een aantal daden komt zoals het gijzelen van een bus en het vermoorden van talrijke passagiers als ultieme wanhoopsdaad.
    Het leven verloopt zelfs hier in de Filipijnen niet zo gezapig als meestal wordt aangenomen. Desalniettemin maakt men er in de pers meer van dan het is en blaast men het busdrama zelfs op tot internationale proporties. Waarschijnlijk omdat dit het bot bij uitstek is waaraan journalisten kunnen kluiven. Voer voor de honden en sensatie voor het volk. Nog even doorbijten en de Filipijnen zijn net zo westers als het westen.



    Categorie:leven in een ander continent
    24-08-2010, 17:47 geschreven door cheverrant1
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zwarte weduwen in belgie
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Vanmorgen gelezen op MSN: "In de haven van Antwerpen zijn zwarte weduwen aangetroffen op Amerikaanse legervoertuigen die uit Afrika komen. Er werden een viertal giftige spinnen gevonden, maar volgens Koen Van Keer van Arachnologia Belgica (Arabel) kunnen er evengoed nog tientallen verstopt zitten.

    Een verdelgingsfirma wacht op toestemming van Volksgezondheid om de dieren te doden. "De spinnen worden verdelgd met methylbromide, wat een schadelijk gas is voor de mens. Vandaar dat Volksgezondheid eerst toestemming moet geven." De legervoertuigen staan in openlucht, maar de kans is klein dat de vogelspinnen zich gaan verspreiden. "Zelfs als ze dat wel zouden doen omdat ze bijvoorbeeld geen voedsel meer vinden, is het onwaarschijnlijk dat ze zich hier definitief gaan vestigen. Daarvoor is het hier te koud en te vochtig", aldus Koen Van Keer."
    En dan onmiddellijk een  kommentaar van een andere lezer op dezelfde site:
    "AFRIKA, AFRIKA ZOALS IN AMERIKA. WIE ZONG DAT LIEDJE WEER K3 ZEKER ??? HET ZIJN DIE SMERIGE AFRIKANEN DIE AL DIE SPINNEN EN ANDER GESPUIS NAAR HIER BRENGEN. NIET TE VERWONDEREN DAT WE HIER OPGESCHEEPT ZITTEN MET AL DIE ZIEKTES VAN DIE SMERIGE ZWARTE AFRIKANEN. BUITEN ERMEE OF TERUGSTUREN NAAR HUN LAND VAN HERKOMST MAAR JA HIER IS HET BELGIE, HET LAND VAN PATEKES EN FRIETE !!!!!!!! SCHANDALIG !!!!!!!!"

    Het meest schandalige is dat kommentatoren dat soort berichten kunnen plaatsen. Hij doet meteen uitspraken over terugsturen van Afrikanen, niet over de spinnen in kwestie.
    Wat bedoelt hij met "hier opgescheept zitten met al die ziektes..." ? Zijn er hoegenaamd ziektes dan in Belgie die afkomstig zijn van Afrika ? Ik denk het niet. Tenzij de man AIDS bedoelt dat volgens sommige populaire bronnen afkomstig is van Afrikaanse apen of van medische experimenten in Afrika, en wat al niet meer.

    Ik kan mij nog herinneren van toen ik een kleine jongen was dat er nu en dan nieuwsberichten waren over (mogelijk giftige) spinnen uit het buitenland die Belgie binnenkwamen op bananenboten. Iets wat men kan verwachten in elke grote havenstad ter wereld. Er is nooit een plaag ontstaan, voor zover ik weet. De kreatuurtjes worden opgemerkt en afgemaakt of gevangen en overgebracht naar een dierentuin.
    Het probleem is natuurlijk dat thans elk mogelijk onrustbarend bericht in het nieuws aangegrepen wordt om paniekerige en onverdraagzame kommentaren te publiceren.
    In de Filipijnen kijkt men toch wel wat gemoedelijker tegen al die dingen aan. Men maakt niet onmiddellijk allerlei uitzinnige kommentaren over van alles en nog wat.
    De frustraties in Belgie en in Europa lopen hoog op. Het zou beter zijn als de mensen daar tot wat meer relativiteit kwamen.



    Categorie:leven in een ander continent
    24-08-2010, 06:04 geschreven door cheverrant1
    23-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.warme dagen, koele nachten
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Hier in Antipolo City, waar ik woon, is het thans zo'n dertig graden celcius overdag en 24 graden celcius 's nachts. Aangenaam slapen. Ik hoef zelfs de elektrische fan in de slaapkamer niet op te zetten om rustig te kunnen slapen. 's Morgens slaap ik tot negen of tien uur en ontwaak opgewekt.
    Het is nu het zogenaamde regenseizoen en het regent inderdaad wel bijna elke dag gedurende enkele uren. Goed voor de planten in de tuin. Goed wanneer het 's nachts regent, dan hebben weinigen er last van en het stopt de muziek die velen hier spelen in het holst van de nacht als ondersteuning voor videoke-apparatuur (bekend als karaoke in Europa en Noord-Amerika) waarbij iedereen wil zingen of kwelen.
    Het stof wordt van de straten gespoeld als het overdag regent en er is heel wat stof om weggespoeld te worden: want mensen timmeren alle dagen aan hun huizen, straten worden niet of nauwelijks geveegd door vegers van de gemeente, mensen die geen gas kunnen betalen om te koken kopen wat steenkool en steken dat in brand in hun overdekte voortuinen en koken op dat vuur. Dat vuur verspreidt ook wel stof.
    Gas komt niet uit leidingen hier. Als je gas wilt dien je een fles gas te kopen bij een plaatselijke winkelier en die fles aan te sluiten op een darm van je kookfornuis. Kost ongeveer 600 pesos momenteel of iets minder dan 10 EUR.
    Vele mensen hier kunnen zich geen gas veroorloven. Dan koken ze maar op een vuurtje gestookt met steenkool. Iedereen behelpt zich zoals het kan. En veroorzaakt stof, uiteraard.  Goed dat het vaak regent nu. Wat zei Robert DeNiro alweer in de film Taxi Driver (1976, geregisseerd door Martin Scorsese): Someday a real rain will come and wash all this scum off the streets."

    Categorie:leven in een ander continent
    23-08-2010, 12:40 geschreven door cheverrant1
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de smerigheid en de illusie van netheid
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Als ik met mijn vriendin al eens Makati bezoek, waarschuwt zij mij elke keer: gooi je sigarettepeuk niet zomaar op straat. Je kunt wel eens beboet worden door een voorbijwandelende politie-agent.
    De hoofdstraten van Makati zijn inderdaad erg rein; onophoudelijk zie je straatvegers het weinige vuilnis dat er achtergelaten is opruimen, inklusief sigarettepeuken. Voorbijwandelende politie-agenten doen meestal niets meer dan voorbijwandelen en hun uniform openbaar vertonen en alzo een gevoel van veiligheid kreeren.
    Ik denk dan vaak: hebben die straatvegers eindelijk eens wat te doen; niets is frustrerenders dan een werk te doen dat je eigenlijk niet hoeft te doen. Als er geen vuilnis of sigarettepeuken op straat zouden liggen, zouden die vegers eigenlijks niets te doen hebben.
    Makati, het financiele en zakelijke hart van de Filipijnen, ligt er erg proper bij, althans in de hoofdstraten. Er zijn daar ook wel wijken waar arme mensen wonen, maar daar kom je nooit.
    Mocht je er komen tref je er onvermijdelijk achtergelaten vuilnis en rommel aan.
    Makati is in eerste plaats een centrum waar veel buitenlanders wonen en werken; het centrum waar de aandelenbeurs is en waar ontelbare hoofdkwartieren van banken gevestigd zijn. De wolkenkrabbers reiken tot in de hemel en iedereen schijnt wel te varen daar, in tegenstelling tot de meeste andere plaatsen in de Filipijnen. Zakenmensen doen daar elke dag hun ding en wensen niet gekonfronteerd te worden met smerigheid.
    Ik denk dan ook vaak: als het gemeentebestuur van Makati straatvegers kan betalen, waarom kan men het dan niet in andere steden ?
    In bepaalde wijken van Marikina (niet erg ver gelegen van Antipolo City waar ik woon) kan men eveneens straatvegers bekostigen en je ziet daar geen peukje op de grond liggen. In november laatstleden raasde er weliswaar een tyfoon over de Filipijnen die sommige streken erger trof dan andere; Marikina was 1 van de ergst getroffen regios en achteraf was er smerigheid overal, achtergelaten door de wateroverlast. Toen hadden die straatvegers daar eindelijk weer eens wat te doen.

    Categorie:leven in een ander continent
    23-08-2010, 09:09 geschreven door cheverrant1
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.drie babies dood in duitsland... heeft niemand kommentaar ?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Twee recente nieuwsberichten  op internet: "In een ziekenhuis in de Duitse stad Mainz heeft het toedienen van een vervuild voedingsinfuus tot de dood van een derde baby geleid. Het afgelopen weekend stierven al twee baby's uit een groep van elf, die verontreinigde voeding kreeg toegediend. Van vier andere baby's is de toestand nog kritiek.
    Het ziekenhuis sluit niet uit dat de speciale babyvoeding in de eigen apotheek besmet is geraakt. Justitie onderzoekt of medewerkers van het ziekenhuis zich aan strafbare feiten schuldig hebben gemaakt"
    en "Mainz, Germany - Three newborn babies have died and five were in critical condition on Sunday after receiving contaminated intravenous drips at a hospital in Germany. All the children were patients at Mainz University Hospital in western Germany. Hospital officials said 11 children had been given nutritional infusions which were contaminated with an unspecified bacteria. All the babies who died on Saturday had been in an intensive-care ward because they were seriously ill before the infusion.According to the hospital, the infusions had been individually prepared for each patient in the hospital pharmacy department using components from a commercial supplier."

    Vreemd dat ik daarover geen kommentaren lees van Belgische zanikers. Velen in Belgie menen uiteraard nog steeds dat men geen fouten  maakt in Duitsland... Of misschien zijn die babies wel van Arabische oorsprong en vinden velen het wel goed dat die gestorven zijn (zonder dat met zoveel woorden te zeggen, vandaar geen kommentaar...) .

    Dit artikeltje heeft niets te maken met impressies van een Belg in Zuid-Oost Azie maar sluit wel aan bij enkele vorige berichten op dit blog die handelen over onverdraagzaamheid vanwege allerlei kommentatoren op het internet...


    Categorie:leven in een ander continent
    23-08-2010, 00:00 geschreven door cheverrant1
    22-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uitwisseling van gedachten
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Hier een antwoord van mij op een recent bericht van een Belg waarmee ik regelmatig korrespondeer over het internet. De Belg in kwestie had er net enkele weken vakantie opzitten in de Filipijnen en was teruggekomen in Belgie.
    "Wat ik in je bericht vooral gewaarword is dat je onder de indruk bent van de opgedane ervaringen. Zoals vanzelfsprekend is na een lange reis in het buitenland en vooral in verre streken. Na terugkomst blijft men altijd nog een tijd nazinderen en nadenken over wat men daar gezien en beleefd heeft.
    Het kontrast tussen arm en rijk is inderdaad erg groot in de Filipijnen. Mijns inziens lijkt het kontrast groter dan het is als je het vergelijkt met Europa of andere westerse landen. Ik bedoel: in Europa (en dus ook Belgie) en in Noord-Amerika en Australie wonen de meeste mensen in min of meer degelijke huizen, hebben werk, hebben een spaarboekje bij de bank of kunnen soms zelfs wat aandelen of staatsobligaties kopen. Pensioenuitkering is er voor later. Het lijkt allemaal goed georganiseerd en met zorg en aandacht voor het welzijn van de gewone mens. Het kontrast met de rijken is evenwel even groot, ook al lijkt het niet zo groot. Pas vorige week las ik een bericht op MSN over de ex-echtgenote van Hemut Lotti; zij schijnen al zo'n acht jaar geleden uiteen gegaan te zijn en hij heeft haar bij de scheiding 1 miljoen EUR gegeven. Acht jaar later leeft die echtgenote in abominabele omstandigheden van voedselpakketten van het OCMW want het geld is op, maar zij leeft wel in een kast van een villa die te koop staat maar niet verkocht raakt ter waarde van 750.000 EUR !
    De omstandigheden hoe het zover is kunnen komen zijn ongetwijfeld belangwekkend voor fans van Lotti en voor showbizz-liefhebbers in het algemeen, maar wat mij vooral opvalt is dat een zanger in Belgie zijn echtgenote bij scheiding een bedrag van 1 miljoen EUR kan meegeven. 1 miljoen EUR ? De meeste gewone mensen verdienen dat niet zelfs als zij hun hele leven hard werken.
    De gewone werkende mens in de Filipijnen verdient ongeveer 10.000 pesos per maand, dat is ongeveer 170 EUR. Onlangs had ik een gesprek met enkele familieleden van mijn vriendin en vroeg hen naar het veronderstelde bedrag van hun pensioen. Deze familieleden zijn ook al in hun vijftiger jaren en kunnen op 60 met pensioen (60 jaar is hier de algemene pensioenleeftijd, zowel voor mannen als vrouwen). De algemene regel schijnt te zijn dat wanneer men regelmatig gewerkt heeft en  minstens 10 jaar lang bijdragen heeft gestort aan het plaatselijke pensioenfonds, men kan genieten vanaf 60 jaar van een pensioen van maximum 10.000 pesos.
    Lijkt goed want het pensioen bedraagt dan ongeveer net zoveel als het maandelijks inkomen voordien. En vergeleken met Europa is het ook goed, in die zin dat wanneer mensen op pensioen gaan ongeveer hetzelfde blijven ontvangen dan wanneer zij nog werkten. 10.000 pesos is natuurlijk maar 10.000 pesos. De prijzen van allerlei dagelijkse dingen en voedsel zijn ook hier aan het stijgen, en er worden alsmaar meer kinderen geboren. De bevolking in de Filipijnen bedraagt momenteel ongeveer 90 miljoen en men schat dat tegen 2015 er 100 miljoen zullen zijn. Twee miljioen aangroei dus elk jaar. Elk jaar verschillende tyfoons die een deel van de landbouw verwoesten... En dus een deel van de rijstvelden die toch de belangrijkste bron van voedsel zijn voor Filipijnen.
    Het is niet echt nodig dat je over veel geld beschikt om hier comnfortabel te komen wonen als westerling. 'Veel" geld hebben is hoedanook relatief. Met een modaal Belgisch inkomen (hetzij van een zakelijke opbrengst, hetzij van een Belgisch pensioen) kun je hier leven als God in Frankrijk of als Vlaamse leeuw in de Filipijnen. Veel geld hebben hier betekent netzoveel als veel geld hebben in Europa of in Noord-Amerika: dekadent leven met al dat geld, het geld spenderen aan overdreven dure produkten, aan drugs, aan seksuele pleziertjes, aan auto's, huizen met zwembad en golfterrein, aan private jachten en private helicopters enz.
    Mensen met veel geld hier zijn net als mensen met veel geld overal elders; kompleet egoistisch en levend in een wereld die veraf staat van de gewone werkelijkheid. Ondanks alle berichten over de saamhorigheid van Pinoy's doen ook de rijke Filipijnen niets of weinig aan de verbetering van hun minder fortuinlijke landgenoten en doneren alleen als hen dat belastingvoordeel kan opleveren of ten goede komt aan hun reputatie.
    Goed, tot zover mijn nogal cynisch oordeel.
    Wat de toekomst van kinderen betreft als een westerling hierheen verhuist en zijn nageslacht meebrengt, denk ik het volgende:
    kinderen die afkomstig zijn van een gemengde relatie (half westers, half Filipijns) zullen gevoeliger zijn voor de lokale problematiek dan andere kinderen die volledig westers zijn; toekomst is er zeker voor kinderen die normaal begaafd zijn en die naar de universiteit kunnen gaan. De Filipijnen is een derdewereldland, en derdewereldlanden hebben niet de gewoonte om te verzinken in nog iets diepers dan dat, maar integendeel om zich omhoog te duwen uit het moeras (mogelijk niet in Afrika, maar in Azie alleszins). De ekonomische vooruitgang in China zal ongetwijfeld een enorme inspiratie zijn voor andere Aziatische landen.
    Wel, tot zover mijn kommentaar. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Zoals je kunt merken: half cynisch en toch ook behoorlijk positief. Ik denk nog altijd positief en er lijkt voorlopig niets aan de horizon op te doemen om mij van gedachten te doen veranderen.

    Categorie:leven in een ander continent
    22-08-2010, 10:01 geschreven door cheverrant1
    21-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.relativiteit van schoonheid en nachtmerrie
    Klik op de afbeelding om de link te volgen De Filipijnen is zowel een land van schoonheid als van nachtmerries. De schoonheid voor toeristen is uiteraard die van hagelwitte stranden geflankeerd door kokosbomen, met airconditioned hotels in de nabijheid en hotelpersoneel dat voortdurend in de weer is om aan de kleinste gril van de toerist gehoor te geven in de hoop enkele pesos te kunnen opstrijken.
    De nachtmerrie is vaak wat ik dagelijks zie op straat, omdat ik hier leef en dagelijks om me heen kijk. Ik zie schurftige honden met soms kwalijk uitziende gezwellen aan hun lijven over straat kuieren, ik zie de kadavers van katten op straat liggen, half opgevreten door rode mieren en nog amper herkenbaar als kadavers van katten. Ik zie bedelaars met allerlei lichamelijke misvormingen: zonder armen, zonder benen, met tumoren op de plaats van hun neuzen die hen erdoen uitzien als figuren uit Nerostrips (maar niet grappig). Ik zie kinderen met armen die eindigen in handen die gebalde vuisten maken omdat de vingers ingegroeid zijn in de handpalmen. Ik zie mongolen, blinden , kreupelen.
    Ik zie dingen hier die je nooit of zelden ziet in Belgie, niet omdat die dingen daar niet voorkomen maar omdat ze zoveel mogelijk verborgen worden gehouden.
    Op televisie wordt er wel elke avond opnieuw aandacht besteed aan een ander geval. Mensen die chirurgisch kunnen geholpen worden, maar die geen middelen hebben om dat te bekostigen. Dat is niet zo uitzonderlijk: ook in Belgie worden dergelijke beelden daarvan vertoond op televisie. Sommige afwijkingen of misvormingen kunnen medisch en/of chirurgisch verholpen worden maar zijn zo duur dat er beroep gedaan wordt op het publiek om stortingen te doen ter hulp. Uiteraard gaat het wel om reele gevallen, vooraleer men die op televisie brengt, ook hier.
    De bevolking is hier zowat tien keer groter dan in Belgie. Het aantal mensen dat in povere omstandigheden leeft is groter dan de totale Belgische bevolking. Het aantal werkelijk armen (mensen die eigenlijk niets hebben en waarvan het moeilijk in te beelden is hoe die dagelijks overleven) is ongeveer de helft van de Belgische bevolking. Dat laatste is een voorzichtige (officiele) schatting.
    Wees gerust: als u een toeristisch uitstapje plant naar een van die hagelwitte paradijselijke stranden in de Filipijnen, is er weinig kans dat u de nachtmerrie-achtige kant zult zien. De nachtmerries zijn vooral aan te treffen in de grote overbevolkte steden waar de modale toerist nauwelijks op eigen houtje een wandelingetje maakt buiten het hotel waar hij verblijft.
    Vooraleer ik hier definitief kwan wonen was ik hier al twee keer als toerist geweest en ook ik zag toen niet of nauwelijks iets van schokkend schrijnende toestanden. Nadat ik hier kwam wonen zag ik ze natuurlijk wel. Wen ik eraan ? Ja en neen. Ja, omdat het dagelijkse kost wordt om te zien. Neen, omdat het altijd schokkend blijft om te zien hoe mensen en/of dieren er bij lopen en niet geholpen (kunnen) worden. Als ik een misvormde bedelaar nu en dan enkele pesos toesteek, is hij verheugd. Met enkele pesos kan die alweer wat voedsel kopen. Ik voel mij er nooit werkelijk verheugd over dat ik in staat ben om enkele pesos toe te steken, want dat zijn druppels die meteen verdampen op een hete plaat.
    Maar ik leer het te aanvaarden en ondertussen is er natuurlijk de schoonheid van het land, de eeuwige dualiteit van bekoorlijkheid an afkeer dat het leven is.


    Categorie:leven in een ander continent
    21-08-2010, 11:27 geschreven door cheverrant1
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.alweer negen doden bij aanvallen van communisten
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vanmorgen, 21 augustus, kwam het alweer tot bloedige konfrontaties tussen communistische rebellen en leger in de Filipijnen.

    De inhoud van een persbericht van AFP:  "Communist guerrillas killed eight policemen and a local official in coordinated attacks in the central Philippines on Saturday, the police commander for the region said. New People's Army (NPA) gunmen murdered a village official at his home at dawn and then ambushed a police patrol sent to investigate the killing, said Chief Superintendent Arnold Revilla, the regional police chief. The rebels set off a roadside bomb as the patrol approached the village official's home, then raked it with gunfire, Revilla told reporters by telephone. He said the dead included the deputy police commander of Catarman city, Senior Inspector Necasio San Antonio. The attackers then stole the victims' firearms, he added. Revilla said police reinforcements were flown by helicopter into the hamlet, near Catarman on Samar island, amid concern that there were more unexploded bombs on the village road. The 5,000-member NPA has been waging a Maoist rebellion across much of the Philippines since 1969 that has left thousands of people dead."

    Vandaag 21 augustus is Ninoy Aquino-day, een speciale feestdag ter herdenking van de moord op de vader van de huidige president en de echtgenoot van voormalig presidente Corazon Aquino. Hij werd vermoord bij zijn terugkeer uit de Verenigde Staten op de luchthaven van Manila op 21 augustus 1983 door daders die nog steeds onbekend en onbestraft zijn, maar waarvan wordt aangenomen dat zij in politieke opdracht werkten. Het zal wel geen toeval zijn dat er nu vandaag weer gewelddadige konfrontaties waren tussen rebellen en leger. Niets is toeval en alles heeft een bedoeling en een motief.

    Geen steen wordt op een andere steen gelaten zolang men stenen kan verplaatsen.



    Categorie:leven in een ander continent
    21-08-2010, 11:16 geschreven door cheverrant1
    18-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bus-ongeval
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Alweer een bus-ongeval in de Filipijnen, dit keer is de tol vijfendertig doden. Een bericht van vandaag van AFP:
    "Thirty-five people were killed when a packed passenger bus plunged into a deep ravine in the northern Philippines on Wednesday, authorities said said.The bus, carrying 47 Filipinos, had just left the mountain resort city of Baguio when its brakes failed, local fire chief Senior Superintendent Richard Villanueva told AFP.
    National police spokesman Senior Superintendent Agrimero Cruz told reporters that 35 people were confirmed dead.
    "Six other passengers were rescued seriously injured and unconscious, while the rest (were) rescued with injuries," he said.
    The bus conductor, John Patrick Flores, said he survived by jumping out of the door before the vehicle plunged into the ravine.
    "The driver tried to ram the bus into a mango tree to prevent it from falling, but failed," he said.
    Police Senior Inspector Leo Guay, who led the search and retrieval operations, said the destroyed vehicle rested on its side on shrub-covered ground.
    He said the steep slope made it difficult for rescuers to retrieve the mangled bodies from inside the wreckage.
    "There were a few survivors, including the driver and the conductor. It happened very quick, the driver just lost control," Guay said.
    Guay said police were in the process of informing relatives of the victims, but said no one from the company that owned the bus had so far come forward to help.
    Baguio is about 200 kilometres (120 miles) north of Manila.
    Road accidents, often involving old buses and careless drivers, are common in the Philippines.
    Fifteen people were killed last month when a bus slammed into a concrete wall in Cebu, the Philippines' second biggest city.
    Twenty-one people, among them Iranian medical students, were killed a month earlier, also in Cebu, when a bus fell off a cliff."
    Als zoiets in Belgie of in Europa gebeurt, spreekt men nooit onmiddellijk van roekeloze busbestuurders. Als puntje bij paaltje komt spreekt men vaak van bestuurders die door vermoeidheid de kontrole over het stuur verloren. Vermoeidheid van alsmaar weer achter het stuur te moeten kruipen van toeristenbussen en niet genoeg personeel in die busmaatschappijen om elkaar af te wisselen.
    Hetzelfde hier. Toegegeven, bestuurders van om het even wat voor vehikel rijden wat roekelozer dan in Belgie. Genoeg landen evenwel, zelfs in Europa, staan bekend voor roekeloos rijden: Italie, Frankrijk, Portugal enz.
    Toerisme is nu eenmaal "big business" en toeristen  moeten op hun bestemming worden gebracht. Af en toe gebeuren er daarbij fataliteiten.



    Categorie:leven in een ander continent
    18-08-2010, 11:57 geschreven door cheverrant1
    17-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hebt u dat ook wel eens ?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Hebt u dat ook wel eens, daar in Belgie ? U kijkt naar een website zoals www.politics.be en u wordt zo depressief van al die kommentaren daar dat u eigenlijk geen zin meer overhoudt om aan diskussies deel te nemen ?
    Vooraleer ik van Belgie naar de Filipijnen verhuisde, nam ik soms deel aan diskussies op www.politics.be.
    Maar het is (niet aleen: lijkt) verspilling van tijd.
    De kommentatoren daar gaan graag een welles/nietes spelletje aan met andere kommentatoren. Niemand heeft begrip voor iemand anders. De onderwerpen zijn allerhande, van binnenlandse politiek naar buitenlandse politiek, over religie, samenleving, ekonomie, groene thema's enz.
    Het zou erg interessant kunnen zijn voor velen, maar nu lijkt het alleen interessant voor wetenschappers aan een of andere universiteit die statistieken aanleggen over hoe gefrustreerd al die kommentatoren wel zijn en hoeveel percent zij uitmaken van de totaliteit van de bevolking en van het aantal kommentatoren op de site.
    In de Filipijnen zijn er ook allerlei gelijkaardige sites en de sinds kort nieuw verkozen regering heeft beslist om allerlei nieuwe sites te openen op het web, op Facebook, Twitter en wat al niet, zodat de modale kommentator geen gebrek heeft aan forums waarop het ongenoegen kan kenbaar gemaakt worden. Vooraleer de regering deze websites kreeerde waren er natuurlijk al allerhande mogelijkheden om het algemene ongenoegen via mobiel teksten uit te drukken (niet voor niets worden de Filipijnen aangeduid als de texting capital of the world...). Het feit dat er zoveel armen zijn die eigenlijk geen pesos overhouden voor dagelijks voedsel, laat staan voor het aanschaffen van "load" voor hun mobiele telefoonapparaatjes, heeft de regering er waarschijnlijk toe genoopt om websites aan te maken waarop iedereen die 10 of 15 pesos per uur kan besteden in een lokaal internetcafe kommentaren kan plaatsen.
    Het gaat zelfs verder dan dat: indien mensen iets konstateren in hun lokale omgeving (of waar dan ook) dat weleens verdacht zou kunnen zijn en misschien zelfs krimineel, worden zij verzocht om dit kenbaar te maken via deze websites. De overheid zal dan onderzoek instellen naar aanleiding van het gerapporteerde en indien nodig ingrijpen. Er wordt benadrukt dat medelingen via internet en mobiele teksten anoniem zijn, wat uiteraard nonsens is want mededelingen via computer kunnen getraceerd worden via IP-adressen en mededelingen via mobiele telefoons kunnen getraceerd worden via het gebruikte telefoonnummer. Dit alles lijkt erg sterk op een variant van Big Brother (dat als showprogramma hier  enorm populair is) en dat als informatiebron in Rusland in de jaren vijftig nog populairder zou geweest zijn mocht men toen over internet en mobiel teksten hebben beschikt... De mensen hier zijn verslaafd aan teksten via hun zaktelefoontje en zullen ongetwijfeld ook meer en meer verslaafd raken aan internetten en e-mailen van zodra de mensen daar enigzins de financiele mogelijkheden voor krijgen.
    Hoedanook kan het soms wel eens nuttig zijn om verdachte kriminele aktiviteiten door te spelen aan de overheid, maar vooral zal het leiden tot allerhande intolerantie vanwege burgers tegenover andere burgers en tot willekeurige verdachtmakingen, en dan ook nog tot kompleet overbodige welles/nietes-kommentaren zoals op Belgische websites.




    Categorie:leven in een ander continent
    17-08-2010, 11:36 geschreven door cheverrant1
    14-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.racisme en vooroordelen vanuit religieuze hoek
    Klik op de afbeelding om de link te volgen In Belgie komt zowat iedereen uit Rooms-Katholieke kringen. Ook al is religie sterk afgekalft in de laatste veertig jaar jaar ofzo, niemand kan ontkennen dat Belgie en vooral Vlamingen grotendeels Rooms-Katholiek opgevoed werden.
    Islam was nauwelijks bekend in Belgie, veertig jaar geleden. Stelsematig kwamen er meer en meer Arabieren in Belgie wonen en gezien de wet op de godsdienstvrijheid konden zij hun religie vrijelijk uiten en beleven. Dat is nu in Belgie, Vlaanderen, en overal elders in Europa, een probleem geworden.
    Want elke erkende godsdienst heeft recht op bepaalde subsidies en het gewone Vlaamse volk kan geen onderscheid meer maken tussen moskeeen waar gewoon aan gebed en aan onderricht wordt gedaan of waar opgeroepen wordt tot extremisme en, niet helemaal onterecht, maakt de gewone Vlaamse burger zich zorgen over het feit dat de staat subsidies voorziet voor een religieuze gemeenschap die extremisme predikt en daarmee probeert dezelfde staat die het van subisidies voorziet van binnenuit af te breken.
    In de Filipijnen is de situatie geheel anders. Tussen vijfentachtig en negentig procent van de bevolking is Rooms-Katholiek en tussen tien en vijftien procent is Islamistisch. Een bijna te verwaarlozen minderheid heeft andere religieuze overtuigingen. De Islamieten hier komen echter niet van andere landen; zij zijn volbloed-Filipijnen, hier geboren en getogen en afkomstig van generaties die hier eveneens geboren en getogen werden. Het zijn allen Aziaten die toevallig of niet een verschillende godsdienst beleven. En ja, het verschil in godsdienstige overtuiging leidt ook hier tot konflikten. Er wordt wekelijks wel op televisie gemeld dat er aanslagen gebeurden van moslim-extremisten op andere burgers of organisaties of gebouwen en infrastruktuur. Af en toe worden burgers (meestal buitenlanders) ontvoerd door moslim-extremisten en na betaling van losgeld weer vrijgelaten of gedood. Het Filipijnse leger heeft troepen in de moslimgebieden en bindt ermee de strijd aan, gewapenderhand. De moslims willen een zekere mate van onafhankelijkheid van de rest van het land. In eerste plaats willen zij gelijke rechten voor gelijke burgers, wat nooit voordien en nog altijd niet evident is.
    Maar ondanks het okkasionele geweld wordt het gekrakeel meestal in de senaat gehouden waar het thuishoort. Gewone mensen (of die nou Rooms-Katholiek of Islamistisch zijn of wat dan ook) kunnen meestal wel met elkaar opschieten hier. Niet dat zij de drempels bij elkaar platlopen, maar wel gewoon tolerantie tegenover elkaar vertonen.



    Categorie:leven in een ander continent
    14-08-2010, 11:51 geschreven door cheverrant1
    13-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.racisme en onverdraagzaamheid toch niet overal
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Pas vanmorgen kwam ik weer een bericht tegen ingezonden door een kommentatator op MSN (kennelijk een reaktie van een Vlaming op een mededeling van een vreemdelinge):
    "ok pakistanigirl je hebt gelijk. Geef iedereen gelijke kansen zeg je? Wij belgen geven elke allochtoon een ZEE van kansen. Inderdaad het kan nog steeds beter! Als de allochtonen eens beginnen met alle kansen dat ze krijgen, kans op school, uitkeringen, genieten van onze verzorgingsstaat, van onze sociale zekerheid enzovoort want zo kunnen we blijven zeveren, te benutten dan... "Als" dit gebeurt zou er al een pak minder racisme zijn. Een groot deel kan nog niet eens NEDERLANDS nadat ze hier al jaren wonen. Je hebt gelijk dat racisme verkeerd is en haat en woede strooit, maar stillaan word het terecht dat we een afkeer krijgen van de allochtonen, vind je niet!? Ken je het verhaal van de werkende en van luie mensen!? Er zijn allochtonen die meer dan hun steentje bijdragen in onze maatschappij maar een TE GROTE groep niet nadat ze alle kansen krijgen. De meeste blijven GENIETEN EN PROFITEREN van onze hangmat van de sociale zekerheid! Ik kan nog uren blijven doorgaan maar ik stop want via internet is het nogal dom om zo'n discussie te voeren. Toch wil ik je mening is weten!
    Groeten uit Mechelen"

    Ik leef hier nu zowat drie jaar in de Filipijnen en spreek nog steeds geen Tagalog (het Filipijnse ekwivalent van ABN in Belgie want er zijn hier honderden verschillende dialekten). Waarom niet ? Als mensen mij dat vragen, zeg ik vaak dat de taal moeilijk aan te  leren is, dat ik al in mijn vijftiger jaren ben en het aanleren van een taal niet meer zo vlot gaat als wanneer iemand in zijn tiener-of twintiger jaren is. Allemaal juist, maar ik zal ook niet ontkennen dat ik eigenlijk te lui ben om Tagalog aan te leren. Waarschijnlijk zal ik de taal hoedanook wel aanleren: als je lang genoeg tijd in een bepaald land doorbrengt leer je de plaatselijke taal sowieso, min of meer. Ik versta nu meer woorden in het Tagalog dan pakweg drie jaar geleden. Over nog eens drie jaar zal ik er nog een pak meer verstaan. Over dan  nog eens drie jaar zal ik het waarschijnlijk zelfs een beetje kunnen spreken.Wat ik in elk geval vaststel is dat de plaatselijke bevolking niemand met de vinger wijst omdat ze de lokale taal niet spreken.
    Ja, ik weet het wel: vele Europeanen en Amerikanen denken: zolang we maar EUR en USD blijven rondstroooien, maalt niemand er in dat bepaald land om of Europeanen en Amerikanen de lokale taal kennen of niet.
    Dat is waar, maar slechts gedeeltelijk. EUR en USD zijn uiteraard welkom, maar lokale mensen hier ontvangen je heus wel warm ook al strooi je je geld niet zomaar rond.
    Eigenlijk is IEDEREEN hier welkom in de Filipijnen want mensen zijn mensen, waar ze ook vandaan komen. Als een buitenlander Filipijnen behandelt als mensen en niet als derdewereldburgers, is de buitenlander ook erg welkom bij Filipijnen.
    Uiteraard zijn er verschillen met buitenlanders die in Belgie of Europa komen wonen (voornamelijk met Arabieren omdat die de talrijkste buitenlandse groep in Belgie uitmaken). Velen genieten van allerlei voordelen die ze niet of nauwelijks in hun  eigen landen kennen.
    Dat is iets wat de moderne sociale samenleving mogelijk heeft gemaakt in zogenaamde eerstewereldlanden. In derdewereldlanden zoals de Filipijnen genieten buitenlanders ook wel voordelen (zoals goedkope prijzen voor zowat alles, van A alles eten tot W winkelen over relatief goedkope brandstof voor de wagen, geen verwarmingskosten, huizen te koop aan werkelijk aantrekkelijke prijzen enz). De Filipijnse bevolking zou daartegenover ook kunnen protesteren wanneer Europeanen en Amerikanen daarvan gebruik maken, maar doen het niet.
    Ik leef hier, zoals gezegd al zowat drie jaar nu en heb een goede relatie met buren, familieleden van mijn Filipijnse vriendin enz. Gedurende de laatste tien jaar of wat  dat ik in Belgie woonde had ik ook een goede relatie met Marokkaanse buren. Niet dat we elke week bij elkaar op bezoek gingen, maar dat is ook niet noodzakelijk nodig; enkel al het feit dat je op vriendschappelijke en niet denigrerende basis met elkaar kunt omgaan, ongeacht taal en gewoonten en religie, is al heel veel.
    In de Filipijnen, een derdewereldland, kan dat, in Belgie, een eerstewereldland, kan dit blijkbaar niet en hoe langer hoe minder.
    Ik ben blij dat ik Belgie kon verlaten om ergens anders op de aardbol te gaan wonen waar het samenleven toch wel prettiger is. Zonder onnodige romantiek te verkondigen, is het hier toch wel aangenamer vertoeven.


    Categorie:leven in een ander continent
    13-08-2010, 00:00 geschreven door cheverrant1
    11-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Casino en korruptie
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Volgens een recent bericht gepubliceerd via AFP overweegt de Filipijnse regering voorstellen van belangrijke zakenlui om het land tot 1 van de top Aziatische trekpleisters te maken voor casino-toeristen.
    "The Philippines aims to become Asia's next big gambling hub with casino and entertainment resorts to be built in tourist spots across the country, the nation's gaming regulator told AFP Tuesday. An "Entertainment City" in Manila to rival boom towns Macau and Singapore is at the heart of the plan and will hopefully be finished by 2014, Philippine Amusement and Gaming Corporation (PAGCOR) chairman Cristino Naguiat said. "The casino industry here in the Philippines has a very huge potential in terms of revenues," Naguiat, who took over as chairman a month ago, said in an interview with AFP.
     "We are way behind Macau and Singapore in terms of the casino industry... (but) we would like to be positioned right at the top."
    Like other Asian gambling industries, the Philippines wants to tap into the vast mainland Chinese market, Naguiat said. "We are maybe not even getting 0.01 percent of what is the potential market there," he said.
    Naguiat said the government eventually hoped to build integrated casino and entertainment resorts in other parts of the Philippines, including picturesque Palawan island and Cebu, the nation's second biggest city.
    PAGCOR was open to hearing from foreign players interested in participating, he said. "We would like to receive their proposals," Naguiat said.
    However he emphasised that only proposals incorporating other entertainment aspects besides gambling, such as amusement centres and museums, would be considered. "It has to be an integrated resort, not just a casino and a hotel."
    Four licenses to build Entertainment City on reclaimed land along Manila Bay were awarded in 2008 under the previous government of president Gloria Arroyo.
    Japanese gambling firm Aruze Corp and a Philippine joint venture with an arm of Malaysia's Genting Group won two of the contracts to build casinos at the resort.
    Local high-end property developer Belle Corp and Bloombury, headed by Philippine business magnate Enrique Razon, won the other contracts.
    Naguiat acknowledged delays in starting construction, partly because the companies did not want to proceed during the final phase of Arroyo's government.
    "They were scared of doing it during the previous government because they were pretty sure that the new government would review all of these contracts," he said.
    He said the new government of President Benigno Aquino, which took office on June 30, was indeed reviewing the situation and PAGCOR would ensure the licensees build a fully integrated resort including museums, amusement parks and shopping centres.
    "It should be more than the casino. That's what we are trying to emphasise, that the casino is the money earner for the project but we would like to see more than the casino," he said.
    Naguiat said Pagcor was aiming to present Aquino with a review of Entertainment City and other aspects of the gaming industry by the end of the month.
    The four Entertainment City licensees would then be given the government's requirements in September.
    Each licensee was required to spend at least one billion dollars in developing the resort, he added.
    However he indicated that some big-ticket items promoted by PAGCOR under the Arroyo government would likely be scrapped, among them one of Asia's tallest observation towers, a sports stadium, a race track and a nursing home.
    Naguiat said PAGCOR was also meant to build a rail link between the resort and Manila's international airport, but the body would not go ahead with this.
    Either the developers would build the link or it would not be built, he said.
    Naguiat also repeated PAGCOR statements in recent days that the company, which operates a dozen other casinos in the Philippines, was looking to be privatised during Aquino's six-year term.
    However Pagcor would remain the industry regulator, he said."

    In overweging nemend dat het de bedoeling zou zijn van de nieuwe regering onder leiding van pasverkozen president Benigno Aquino III, om de korruptie in de Filipijnen een halt toe te roepen, lijkt het niet direkt een goed idee om het land in een trekpleister voor buitenlandse toeristen die in casino's willen spelen, om te toveren. Dat kan korruptie alleen maar aanwakkeren in plaats van afzwakken.



    Categorie:leven in een ander continent
    11-08-2010, 10:09 geschreven door cheverrant1
    05-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dienstverlening 2
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vervolg van het artikel op internet vanwege www.spainexchange.com:
    "There are 3 international airports in Metro Manila and several others in some provincial key cities such as in Clark, Cebu and Davao. A domestic airport also in Metro Manila links the rest of the provinces. The Philippine Airline (PAL), Asia’s first airline, is the country’s national flag carrier. Other major airlines that offer international and domestic flights are Air Philippines, Cebu Pacific and Asian Spirit.

    Luzon, the biggest island in the Philippines connects Metro Manila with the rest of the cities of the island by 2 major expressways: the North Luzon Expressway (NLEX) is the gateway to Northern provinces such as Bulacan, Pangasinan, Pampanga, etc. While the South Luzon Expressway (SLEX) is the entry point for Laguna, Cavite, Batangas, Bicol region, etc.

    A system of railways also connects major thoroughfares of the Metro Manila. The Manila Light Rail Transit (LRT) consists of the Yellow Line (LRT-1) and Purple Line (LRT-2) with 29 stations. The Metro Rail Transit System (MRT) includes the Blue Line (MRT-3) and another proposed line.

    Formerly dubbed as the “Texting Capital of the World”, the Philippines is updated with the latest technologies in communication, entertainment, and music. There are 3 major telecommunications offering services for various wireless applications – Globe, Smart and Sun Cellular. Cable TV’s are also popular in local households especially for those who prefer foreign programs."

    Het vliegtransport in de Filipijnen verloopt grotendeels rimpelloos althans naar mijn ervaring. Recentelijk zijn er problemen met de piloten van PAL (Philippine Airline) over salaris en arbeidskondities, maar dat hoort men wel vaker overal ter wereld. Doorgaans worden die zaken opgelost door de stakers wat meer salaris te beloven en omdat de huidige regering pas is aangetreden zal die dat ongetwijfeld beloven en misschien zelfs uitvoeren.

    Het systeem van railways (een stukje ondergronds en een stukje bovengronds, iets als de metrosystemen in Belgie) werkt ook wel degelijk. De LRT-lijnen zijn meestal minder bevolkt dan de MRT-lijnen. Opstappen, meerijden en weer uitstappen met de LRT verloopt meestal probleemloos en zonder geduw en gesleur. Hetzelfde doen met de MRT is wat moeilijker, want er reizen beduidend meer passagiers met dat systeem die allen een plaatsje willen vinden om te zitten of om zich staande te houden; men stapt uit in talrijke drommen en stapt in met even talrijke drommen en elleboogt zich een weg naar een plaats in de voertuigen of weer naar buiten.

    Het tekstverkeer via zaktelefoons (oftwel SMS) is een ware plaag door de alomtegenwoordigheid ervan. Mensen die elkaar dagelijks persoonlijk zien en met elkaar persoonlijk kommuniceren, gaan enkele ogenblikken later toch weer met elkaar teksten via hun zaktelefoons. Meestal om te vragen hoe het ermee gaat. Want als men elkaar in geen vijf minuten meer gesproken heeft, is de behoefte om te weten hoe het met de ander gaat groot geworden...
    Het is een typisch verschijnsel van een samenleving die gekonditioneerd is door zogenaamde modere technologie die eigenlijk alleen maar gebruikt wordt om naar elkanders welzijn te informeren. Het is een miljarenbron van inkomsten voor de providers van telefoon- en SMS-technologie dus goed voor de ekonomie. Ad en toe hoor je wel eens kommentaren op de televisie vanwege anonieme verbruikers die verklaren iets meer voorzichtig met hun budget voor SMS-verkeer te zullen gaan omspringen, meestal wanneer er prijsverhogingen van voedsel of energie worden aangekondgd. Daarna hoort men er nooit meer iets opnieuw over (daarom waren die verbruikers dan ook anoniem, veronderstel ik) en gaat men gewoon door met teksten.



    Categorie:leven in een ander continent
    05-08-2010, 10:02 geschreven door cheverrant1
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Loon naar werken
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Er is een reele en diepe crisis aan de gang in de Filipijnen voor wat werk en loon aangaat. Vooral wat betreft de zogenaamde "beter betaalde" jobs zoals in de luchtvaart, geneeskunde, architektuut enz. Een recent bericht van AFP:

    "The Philippines is suffering a crippling brain drain with many of its most talented and qualified workers heading overseas for higher-paid jobs and better lifestyles, employers say.

    The shock resignations last week of 25 Philippine Airlines pilots, who left for bigger salaries abroad, highlighted a trend that is changing the stereotype of overseas Filipinos being simply maids, sailors and labourers.

    Scientists, engineers, doctors, IT specialists, accountants and even teachers are among the English-speaking talent heading to foreign lands, leaving the government and private companies scrambling to find replacements.

    "There is a skills haemorrhage. We are losing workers in the highly professional and skilled categories," Vicente Leogardo, director-general of the Employers' Confederation of the Philippines, told AFP.

    The pilots who quit for jobs in the Middle East and elsewhere in Asia would have in some cases nearly tripled their salaries, Airline Pilots Association of the Philippines president Elmer Pena told AFP.

    "The salary here is a lot smaller than in other countries. You can't really compare it," he said.

    Civil engineer Paris Chuchana joined the exodus two years ago when he moved his family to Singapore so he could take a job earning about 1,600 US dollars a month, five times more than the maximum salary he could expect at home.

    Like many expatriates, Chuchana enjoys the lifestyle outside his homeland, which suffers from pervasive corruption, poor infrastructure and frequent natural disasters.

    "I was just on vacation, visiting my aunt here, but I found I liked it, so I resigned from my job in the Philippines and came over," Chuchana told AFP by telephone from Singapore, adding he had no intention of returning home soon.

    "My first kid is entering high school so I am already preparing for college."

    The nine million Filipinos who work overseas -- about one tenth of the nation's population -- in both high and low-skilled sectors undoubtedly play a crucial role in propping up the nation's spluttering economy.

    Last year they sent home 17.3 billion dollars to relatives or for investment, making up more than 10 percent of the nation's gross domestic product, according to government data.

    But Philippine Airlines' recent woes have highlighted the costs.

    The carrier said its hopes for turning a profit this financial year had sky-dived because the pilot walk-out had forced some flights to be cancelled.

    Other organisations recently reported similar brain-drain pain.

    The government weather station was heavily criticised last month after it failed to predict the full force of Typhoon Conson that killed dozens of people.

    In its appeal for understanding, it said it did not have enough qualified meteorologists because 24 staff had gone abroad for better-paying jobs in recent years.

    And just this week, the environment department announced it had lost 83 geologists to overseas work over the past three years, hampering government programmes for mapping earthquake threats and mineral resources.

    A Labour Department study in 2008 found that despite a huge domestic workforce, many positions for skilled workers were going unfilled because there were not enough qualified applicants.

    Amid this shortfall, 22 percent of the roughly 330,000 Filipinos who went abroad to work last year were technical, managerial or clerical workers, according to official data.

    The government has been seeking ways to upgrade salaries and benefits, according to Myrna Asuncion, assistant director of the government's Economic Planning Department.

    "But local salaries can only go up by so much before they start hurting the competitiveness of local industries," Asuncion told AFP.

    "We want to provide employment opportunities in the Philippines but there are some sectors that say salaries are already too high," she said.

    With no solution in sight, business groups hold little hope of keeping the nation's top talent at home.

    "You cannot stop these people from seeking greener pastures," said Jesus Varela, a committee chairman with the Philippine Chamber of Commerce and Industry.

    Midwife Chae Reviso returned to the Philippines after eight years working tax and rent-free in Saudi Arabia because she wanted to live again with her husband.

    But barely a year later, the 39-year-old is preparing to leave again because her homeland offered her too few opportunities.

    "I felt I owed my husband some time but I cannot afford to build a house on my salary in the Philippines," Reviso said."

    Een punt dat moeilijk te begrijpen is, is waarom Pilipinos naar het buitenland trekken om daar meer te verdienen... Het feit dat ze daar meer kunnen verdienen is er ongetwijfeld, maar de levensomstandigheden zijn er ook heel wat duurder. Als het salaris voor een OFW (Overseas Foreign Worker) geniddeld 3 keer hoger is dan in de Filipijnen maar de levensomstandigheden zijn gemiddeld 10 maal duurder,  wat is dan eigenlijk het voordeel ? De gezondheidszorgen ?

    In de meeste plaatsen op de Filipijnen dient men nooit verwarming aan te zetten en dus ook geen hoge stookoliekosten te betalen.. De prijs van waterverbruik is belachelijk in vergelijking met Europa. De prijzen van voedsel zijn eveneens in vergelijking stukken goedkoper. De prijzen van kledij varieren uiteraard (alnaargelang wat soort van kledij men wil aankopen) maar je dient hier nooit winterkleding of -schoeisel aan te schaffen. De huishuren liggen beduidend lager dan in Europa en wil je een degelijk huis aankopen is ook daarvan de koopprijs met een vergelijkbaar huis in Europa ongelooflijk goedkoop.

    Regelmatig komen Europeanen en anderen in de Filipijnen wonen omwille van de lage levenskosten. Filipijnen gaan vaak naar het buitenland omdat ze daar meer salaris kunnen verdienen maar nooit hoort men iets zeggen over hun onkosten aldaar... Er klopt iets niet, volgens mij.



    Categorie:leven in een ander continent
    05-08-2010, 00:00 geschreven door cheverrant1
    Categorieën
  • leven in een ander continent (231)
  • Gastenboek
  • M.
  • op zoek naar contakten
  • zeer mooie blog
  • kENNISMAKING
  • frank

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Blog als favoriet !
    Zoeken in blog

    Archief per maand
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 11-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Laatste commentaren
  • wil graag naar de filipijnen verhuizen (Tom)
        op Kerstmis en Nieuwjaar komen er alweer aan
  • wil graag naar de filipijnen verhuizen (Tom)
        op Kerstmis en Nieuwjaar komen er alweer aan
  • VERHUIZEN (nadia)
        op Belastingen
  • erg fijn en informatief (Marc Van Boom)
        op vervoer in Manila
  • alleen reizen (jansen ludo)
        op Plaatsen bezoeken in de Filipijnen

  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs