Ik ben Jozef, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cheverrant1.
Ik ben een man en woon in Antipolo City (Filipijnen) en mijn beroep is internetverkoper van boeken, cd`s, video`s, dvd`s.
Ik ben geboren op 20/01/1957 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: literatuur, films, muziek, strips.
Zoeken met Google
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Een broer van mijn vriendin heeft er al zowat tien jaar opzitten als OFW (Overseas Filipino Worker). Hij klopte die tien jaren in Qatar, in het midden-oosten, als kelner in een restaurant en zelfs als singing waiter (of zingende kelner) omdat hij een degelijke zangstem heeft. Wat doen zingende kelners? In de eerste plaats de bestellingen noteren van klanten die het restaurant bezoeken en in de tweede plaats wat liedjes zingen, hetzij omdat zij een uurtje daarvoor de tijd krijgen vanwege hun managers, hetzij omdat klanten, die specifiek met die bedoeling naar het betreffende restaurant kwamen, verzoeknummers vragen. Zowat een jaar geleden was er een conflict tussen die broer van mijn vriendin en zijn manager en werd hij geschorst; hij keerde terug naar de Filipijnen, bezocht allerlei familieleden en huurde een kamer in de omgeving, wachtend tot hij weer aan de slag kon gaan. Eerstdaags, op 8 februari, keert hij terug naar Qatar om er weer dezelfde job uit te oefenen. Miljoenen Filipino's werken in andere landen als OFW's, gewoon omdat het loon er beter is. Als zij een beter loon verdienen in een buitenland, kunnen zij ook wat geld overmaken aan hun voornamelijk arme familie in de Filipijnen. Hij gaat nu eerstdaags terug naar Qatar, maar hij heeft zich ook al kandidaat gesteld voor een gelijkaardige job in Canada, waar het loon nog beter is dan in Qatar. Hopelijk voor hem wordt zijn kandidatuur goedgekeurd. Hij is al in het begin van zijn veertiger jaren. Ongehuwd en kinderloos, met een vriendin die hem pas enkele weken geleden liet stikken voor een Amerikaan. Of hij ooit genoeg zal kunnen verdienen om iets voor zichzelf over te houden, is onzeker. Ik veronderstel dat hij teruggaat naar Qatar met gemengde gevoelens.
Categorie:leven in een ander continent
05-02-2013, 11:35 geschreven door cheverrant1
03-02-2013
Valentijn 2013
Valenstijnsdag 2013 komt er alweer aan. Het zou best romantisch kunnen zijn als er minder commercialiteit aan te pas kwam, die elk gebeuren en elke feestdag meer en meer ontsiert. Hier in de Filipijnen wordt je al drie of meer weken op voorhand geconfronteerd met reclame-boodschappen op radio, televisie en internet, met reuzegrote decors in grootwarenhuizen en in kleinere winkels...
Hierna fragmenten van een een conversatie die ik recentelijk had met een andere Belg: zijn commentaar: 'Haha, u lucky son of a gun ; inderdaad, Filipinos zijn er altijd
graag bij als er wat te vieren valt, én, er valt altijd wel wat te
vieren ; iedere
gelegenheid is er goed voor !!' mijn antwoord: 'in het algemeen hou ik het
nogal rustig voor mezelf: eens een party aandoen om de zoveel maanden.
Inderdaad valt er altijd wel iets te vieren en dat gebeurt dan ook, maar
ik laat mijn beurt ook eens graag enkele keren voorbijgaan. Pas
afgelopen zondag was ik aanwezig op een party tgv een doopsel; de
dinsdag daarna was er alweer een andere party (in de namiddag!) tgv van een doopsel,
ditmaal van een baby van buren van familie van mijn vriendin; mijn
vriendin ging er natuurlijk heen, maar ik sloeg de beurt over. Vandaag,
donderdag en opnieuw in de namiddag, was er alweer ergens een verjaardagsparty, ditmaal van een
familielid van de vrouw van een broer van mijn vriendin. Kun je
nog volgen? Opnieuw sloeg ik de beurt over. Als ik zou willen, kan ik
minstens drie keer per week naar een party gaan. ALS ik erheen ga,
amuseer ik mij wel altijd, daar niet van, maar ik amuseer mij omdat ik
slechts af en toe aan die feestelijkheden deelneem. Moderatie is een
goeie deugd... beweert men toch. Als men teveel feest wordt het net zo
routineus als iets anders...' Men kan dat natuurlijk droog noemen of ronduit saai. Maar hoedanook: ik hou niet van TEVEEL feesten en ik hou er nog minder van wanneer die gepaard gaan met hopen commercialiteit. Valentijnsdag 2013 zal gebeuren door mijn vriendin te tracteren op een etentje in een restaurant (misschien door een bioscoopje vooraf of wat dan ook) en wat daarna gebeurt zullen we wel zien. Als we er allebei van kunnen genieten (gewoon door elkaars aanwezigheid) hoeft het niet meer te zijn dan dat en dat is dan liefst heel wat voor ons beiden.