Ik ben Jozef, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cheverrant1.
Ik ben een man en woon in Antipolo City (Filipijnen) en mijn beroep is internetverkoper van boeken, cd`s, video`s, dvd`s.
Ik ben geboren op 20/01/1957 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: literatuur, films, muziek, strips.
Zoeken met Google
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Als je samenleeft met iemand in de Filipijnen en als er een geboorte is in de familie (hoe groter de familie, hoe meer kans op geboorten, natuurlijk), is het niet uitgesloten dat men je vraagt om peetvader te worden van de pasgeborene. Geen discriminatie op dat vlak. Je zegt natuurlijk ja, want je wilt niemand kwetsen door neen te zeggen, ook al maakt het je eigenlijk geen donder uit. De baby in kwestie wordt vaak thuis of bij familie thuis ter wereld gebracht met behulp van een vroedvrouw. Bevallingen in een hospitaal zijn vaak te duur voor de ouders. vooral als er elk jaar een bevalling plaatsvindt. Dat is allemaal niet zo belangrijk. Vrouwen bevielen reeds eeuwen lang van perfekt gezonde babies en het is niet anders in de Filipijnen. In de kontekst van dit artikel is uiteraard van belang: de eer die men iemand wil toekennen door peetouder te worden. Ook al maakt het je geen donder uit, het blijft een eer. Het doet er niet toe hoe sterk of hoe weinig je gelooft in rooms-katholieke gebruiken, het doet er niet toe wat je gelooft of niet gelooft. Wanneer iemand je vraagt om peetouder te worden van een pasgeborene, zijn er echt weinig steekhoudende verontschuldigingen om te weigeren. Weigeren betekent een gebrek aan respekt hebben voor diegene die het je vraagt, een gebrek aan respekt voor de pasgeborene en een gebrek aan respekt voor de hele familie. Als je daarover in discussie wil treden met iedereen, ga je gang. Maar dat kost je het respekt dat de familie voor je had. Dus dat doe je best niet, tenzij het je inderdaad geen donder uitmaakt. Maar waarom kwam je hierdan in de eerste plaats ? Een kleine financiele bijdrage volstaat om iedereen gelukkig te maken of te houden. De baby in kwestie zal wel opgroeien, met of zonder jou. Indien met, hangt het van jezelf af hoeveel je wilt investeren (en het dienen echt geen belangrijke bedragen te zijn). De mensen zijn hier al blij als je 60 pesos investeert (vergelijkbaar met 1 Euro of minder) aan een plaatselijke fles cognac (bij voorkeur van het merk Emperador) om iets te vieren. Het hoeft allemaal niet veel te kosten. En de dankbaarheid staat niet in verhouding. Vergeet echter niet uit het oog om niet te sentimenteel te worden. "Oetsjie koetsjie" naar een baby kwijlen is 1 ding, maar er is meer dan dat. Mensen zijn overwegend arm in de Filipijnen en de aanwezigheid van een buitenlander is ALTIJD de aanwezigheid van een rijk iemand. Althans dat gelooft men. Om het even hoe en hoe vaak je probeert de mensen ervan te overtuigen dat jij ook maar een gewone "werkmensch" was...
Categorie:leven in een ander continent
26-10-2009, 00:00 geschreven door cheverrant1
25-10-2009
if...
Als dat ooit gebeurt, hier in de Filipijnen... Dit is een deel van een bericht dat reeds gepubliceerd werd op internet in 2004. Sindsdien is er weinig of niets veranderd: "If a major earthquake were to hit Metro Manila today, the devastation would be so big even disaster response authorities cannot simply cope with it. And it even looks like disaster preparedness occupies a low priority among officials down to the municipal level.
Heres something that the countrys national leaders should be bothered about: If a major earthquake were to hit Metro Manila today, the devastation would be so big even disaster response authorities cannot simply cope with it. And it even looks like disaster preparedness occupies a low priority among officials down to the municipal level.
Recent reports gathered by Bulatlat show that up to 35,000 residents of Metro Manila would die and up to three million others would need to be evacuated. In addition, some 175,000 buildings would be damaged. The pressure of collapsed buildings and the inability to rescue those who would be trapped inside would cause most of the deaths.
With its current population of 10 million, Metropolitan Manila, which is composed of 13 cities and 4 municipalities, is densely populated with several clusters and districts having high-rise buildings close to each other. Investigations done by various disaster units and fire departments a few years ago found many buildings did not comply with construction standards and that these are prone not only to fires but also to damage by earthquakes of any scale."
Men schijnt gewoon niets te kunnen doen als er een "natuurlijk fenomeen" plaatsvindt. Enkel registreren. De orkaan Pepeng (internationale naam: Parma) scheen in de eerste week van oktober 2009 weinig schade aan te richten over de Filipijnen en raasde er grotendeels langszij. De orkaan keerde evenwel rechtomkeert over de Filipijnen (beinvloed door allerlei weersomstandigheden) en richtte een katastrofe aan. Niemand had dit zien aankomen en als er al iemand was die dit wel had gezien werd het doodgezwegen. Wat zal er gebeuren als er een serieuze aardbeving plaatsvindt ? Dit geldt niet alleen voor de Filipijnen; dit kan overal, elke dag, op elk willikeurig moment gebeuren, zowel in Europa, Amerika, Azie of waar dan ook. Zolang Hollywood bestaat, kan er een film over gemaakt worden, veronderstel ik. Maar dat is een bijzonder cynisch standpunt. Waarom vermeld ik het dan ? Omdat het standpunt illustreert wat er gebeurt. Zolang men ergens leeft waar geen superstormen, aardbevingen, vulkaanuitbarstigen enz. plaatsgrijpen, is alles OK. Men zal wel enkele Euros storten op een of andere bankrekening van liefdadigheidsorganisaties...om het geweten te zuiveren of om wat voor reden dan ook. Wat gebeurt er als "men" die gewoonlijk wel wat Euros stort op een of andere bankrekening van liefdadigheidsorganisaties zelf getroffen zal worden door zoiets ? Niemand schijnt het echt te weten. En nog minderen geven er ook maar een krimp over. Thomas Stearns Eliot zei het al in het gedicht "The Hollow Men" gepubliceerd in de jaren twintig (van de vorige eeuw):
This is the way the world ends
This is the way the world ends
This is the way the world ends
Not with a bang but a whimper.
En natuurlijk zullen velen zeggen: tja, als dat gedicht in de jaren twintig geschreven werd (van de vorige eeuw) waarom denkt iemand dan dat er nu ook maar iets aan de hand is waarom dat gedicht voorspellend zou kunnen zijn ?
Categorie:leven in een ander continent
25-10-2009, 14:21 geschreven door cheverrant1
23-10-2009
Superstorm Ramil komt naar de Filipijnen
Na de tropische stormen Ondoy (internationale naam: Ketsana) en Pepeng (internationale naam: Parma) die de Filipijnen teisterden gedurende de laatste week van september en de eerste week van oktober 2009 respektievelijk, is het nu de beurt aan superstorm Ramil (internationale naam: Lupit). De inwoners wachten af. Tienduizenden hebben alles al verloren (huis, inboedel enz.), duizenden verblijven nog steeds in evakuatiecentra, na Ondoy en Pepeng. Deze mensen worden niet onvriendelijk maar toch met steeds meer aandrang verzocht om terug te keren tot waar zij vandaan komen.Het officiele aantal doden tengevolge van overstromingen en aardverschuivingen na Ondoy en Pepeng is ongeveer 800. Daarnaast zijn er ook al ongeveer 150 doden geteld tengevolge van leptospirosis (een ziekte veroorzaakt door onhygiensche omstandigheden in overstroomde gebieden: urine en uitwerpselen van ratten en andere dieren in het water). Hulpgoederen worden overal aangeboden aan slachtoffers van schade (meestal een pakket dat bestaat uit voedsel, zeep en drinkbaar water). Inmiddels gaan de showprogramma`s op televisie en radio gewoon door (in de stijl van Royalty en So You Think You Can Dance enz. van VTM op de Belgische tv). The show must go on, never mind what happens. Nieuwe presidentsverkiezingen zijn gepland voor mei 2010, maar nu reeds wordt televisie overspoeld door zogenaamde info-mercials waarin kandidaat-presidenten hun kandidatuur (maar niet noodzakelijk hun politieke doeleinden) aan het publiek opmerkzaam maken. Dit is derde wereld. Het verschilt niet veel van eerste wereld. Niet op televisie in elk geval.
Categorie:leven in een ander continent
23-10-2009, 00:00 geschreven door cheverrant1
17-10-2009
Ondoy en Pepeng (2)
Half oktober 2009 bedraagt het officiele aantal doden in de Filipijnen tengevolge van orkanen Ondoy en Pepeng meer dan 770. Geevakueerden die onderdak vonden in allerlei centra worden aangemaand om terug te keren naar hun huizen (als zij nog een huis hebben) of ergens anders naartoe te gaan. Vanzelfsprekend: in bepaalde gevallen werden sportzalen en evenementenhallen aangewend om daklozen hulpt te bieden. Deze zalen en hallen kunnen evenwel niet voor onbepaalde tijd gebruikt blijven worden. Evenementen dienen hierin plaats te vinden (sport- of andere); the show must go on. Allerlei benefietconcerten worden georganiseerd, zowel door binnen- als buitenlandse artiesten. Zij staan de inkomsten van hun concerten af voor het goede doel: hulp bieden aan de slachtoffers van orkanen Ondoy en Pepeng. Het zal wel goed bedoeld zijn; ongetwijfeld kunnen vooral de buitenlandse artiesten ook wel genieten van een of andere reductie op hun inkomensbelastingen door humanitair te zijn en daarnaast is het een ideaal promotieniddel om de verkoop van hun laatste albums aan te wakkeren. De Verenigde Naties die eerder 74 miljoen US-dollars toezegden als steun aan de Filipijnen, maken alreeds voorbehoud. Aangezien de Filipijnen als 1 van de meest korrupte landen ter wereld wordt gekatalogeerd, eisen de Verenigde Naties wel wat garanties dat het beloofde geld ook werkelijk zal ter plaatse komen waar het nodig is. In het recente verleden werden er reeds tientallen miljoenen US-dollars uitgekeerd door de Verenigde Naties en waar die gebleven zijn, mag Joost weten. Wat voor garanties dat thans ook mogen zijn en wie die dan ook mag garanderen, blijft onduidelijk. Intussen blijven ziekten door besmet water, door insecten, door gebrek aan hygiene, gebrek aan verse groenten enzovoorts om zich heen grijpen. Dit is alreeds een apocalyps in het klein. Wat het zal worden als die apocalyps ook maar enigszins groter wordt, en alle tekenen wijzen erop dat zoiets in de nabije toekomst zal plaatsvinden, kan niemand beantwoorden.
Categorie:leven in een ander continent
17-10-2009, 11:56 geschreven door cheverrant1
09-10-2009
Ondoy & Pepeng
Dit artikel heeft niet de bedoeling een historishe opsomming te zijn van orkanen en andere natuurlijke weerfenomenen die de Filipijnen regelmarig teisteren. Dit is enkel een verslag en indruk van een Belg die hier in de Filipijnen leeft en gekonfronteerd wordt met natuurfenomenen. Gelukkig voor mij en diegenen die met mij samenleven, wonen wij hier in Antipolo City dat niet of nauwelijks rechtstreeks getroffen werd door de orkanen. Eind september 2009 werden de Filipijnen geranseld door orkaan Ondoy. Resultaat: honderden doden, nog meer honderden gewonden en vermisten en tienduizenden daklozen die opgevangen werden in evakuatiecentra en wiens huizen over- of weggespoeld werden door overstromingen of van de kaart geveegd werden door aardverschuivingen. Ongeveer 1 week later werd Ondoy gevolgd door een andere orkaan: Pepeng. Het resultaat van Pepeng was niet onmiddellijk voelbaar; weliswaar waren er hevige regens en in eerste instantie een twintigtal doden, misschien enkele honderden gewonden en opnieuw talloze gezinnen die geevakueerd moesten worden; Pepeng, alhoewel aangekondigd als een super-orkaan scheen echter al gauw over te waaien. Enkele dagen later echter hield de orkaan Pepeng halt, bleef wat om zichzelf heen draaien en keerde terug, onder invloed van een andere orkaan, Quedan die nooit zelf over de Filipijnen raasde maar van invloed was om de koers van Pepeng te veranderen. . De terugkeer veroorzaakte heel wat meer doden, gewonden, vermisten en daklozen door hevige wind en regen, overstromingen en aardverschuivingen. Beelden op de plaatselijke Filipijnse televisie spraken boekdelen: dorpen en gedeelten van steden onder water, infrastruktuur als bruggen en wegen ondergelopen, weggespoeld of afgebrokkeld door de hevige wind en waterval, zelfs kerkhoven onder water en de graven geopend door de regen waardoor de lijkkisten in de stroom gingen drijven en rottende lijken met het water werden meegespoeld. Oogsten werden massaal vernietigd en alhoewel er thans verzekerd wordt dat de voedselbevoorrading voor de rest van 2009 niet in het gedrang zal komen kan men dit niet verzekeren voor tenminste de eerste helft van 2010. Elektriciteit en internet-verbinding zijn slechts sporadisch operationeel (zelfs in de landsgedeelten die niet rechtstreeks door de orkanen getroffen werden) omdat kabels beschadigd of buiten gebruik zijn.. De Verenigde Naties hebben reeds voor 74 miljoen US-dollars steun toegezegd. In 2006 werd er reeds 80 miljoen US-dollars steun aan de Filipijnen verleend, tengevolge van calamiteiten. Waar zijn die 80 miljoen US-dollars toen gebleven ? De Filipijnse regeringsverantwoordelijken claimen thans dat de nationale ekonomie niet geleden heeft onder de orkanen Ondoy en Pepeng maar, integendeel, erop vooruit ging ! Sinds wanneer maken internationale hulpfondsen deel uit van de economie van welk land ooit ? Hoe dan ook: met een reputatie van 1 van de meest corrupte landen ter wereld te zijn lijkt het geen twijfel te hebben dat de 74 miljoen US-dollars die thans worden aangeboden wel ergens zullen terechtkomen, naar niet noodzakelijk bij de noodlijdenden... Intussen wordt iedereen verzocht om te helpen, dmv cash geld, dmv hulpgoederen of dmv vrijwilliger te worden in hulpakties. Kan de regering zelfs geen voorschotten verlenen in afwachting van de stortingen vanwege de Verenigde Naties op enigerlei of op allerlei bankrekeningen ?
Dit moet realiteit verbeelden... Het heeft meer weg van een mix tussen een rampenfilm en een soap opera. Mensen sterven elke dag. Politici worden elke dag rijker. Politici zijn ook maar mensen, natuurlijk...Zij sterven ook...DAT is realiteit. Goed om weten.
Half oktober 2009 bedraagt het officiele aantal doden in de Filipijnen tengevolge van orkanen Ondoy en Pepeng meer dan 770.
