Ik ben Jozef, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cheverrant1.
Ik ben een man en woon in Antipolo City (Filipijnen) en mijn beroep is internetverkoper van boeken, cd`s, video`s, dvd`s.
Ik ben geboren op 20/01/1957 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: literatuur, films, muziek, strips.
Zoeken met Google
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Er wonen Mormonen hier in de straat waar ik woon. Sommigen van hen zijn Amerikaans van origine, sommigen zijn Filipijns. Persoonlijk geef ik er niet om waar zij vandaan komen; als ik hen op straat passeer groet ik hen en zij groeten terug en daar blijft het bij. Soms wisselen wij een paar meer woorden uit dan alleen maar een groet, gewoon omdat sommigen onder hen Westerlingen zijn en wel eens een kort gesprekje over het weer of over iets anders met een andere Westerling willen uitwisselen. Het leven kan soms eenzaam zijn voor Westerlingen in andere continenten... Uiteraard ben ik mij ervan bewust dat wanneer ik meer interesse zou vertonen zij wellicht zouden proberen om mij tot hun religie te bekeren, Zij lijken niet erg agressief om dat te doen. Op wikipedia: 'Mormons have developed a unique culture and cohesive communitarianism
apart from the rest of American society. This culture includes a health code that eschews alcoholic beverages, tobacco, coffee, and tea. Other distinctive practices include active proselyting, participation in weekly worship services, obedience to a strict law of chastity,
and opposition to same-sex marriage. For religious reasons, Mormons
tend to be very family-oriented, and have strong connections across
generations and with extended family' Ik hou van alkoholhoudende dranken, van tabak, van koffie en tee; ik ben geen voorstander van het bijwonen van wekelijkse kerk- of gebedsdiensten, ik ben geen voorstander van kuisheid (zonder daarom over enige schreef te gaan) en ik ben geen tegenstander van relaties of huwelijken tussen mensen van hetzelfde geslacht. De familie-orientatie en de nauwe banden tussen familieleden gelden in de Filipijnen evenzeer, ook zonder Mormonisme. Enkele dagen geleden pas gingen mijn vriendin en ik uit en op weg naar een jeepney-halte passeerden we een duo van mormonen, een Westerling en een Filipijn (goed herkenbaar omwille van hun kledij:een soort van wit-blauwe uniformen en omdat ik hen al enkele keren voordien had zien passeren in de straat waar ik woon); ik groette hen en zij groetten terug. Mijn vriendin vroeg waarom ik hen had gegroet. Waarom dan niet ? Mensen kunnen andere mensen ontmoeten of alleen maar passeren op straat en een groet uitwisselen, zonder enige voorwaarde of verbintenis. Er zijn vele aanhangers van verschillende Christelijke geloofsovertuigingen hier in de Filipijnen: Mormonen, Jehova-getuigen, Iglesia di Christo-aanhangers enz. Er zijn ook aanhangers van andere religies aanwezig hier. Laat hen hier zijn en doen wat zij denken te moeten doen. Persoonlijk ben ik Rooms-Katholiek en dat zal wellicht nooit meer veranderen. Waarom zou het ook ? Maar dat betekent niet dat ik geen mensen van andere religieuze overtuigingen kan groeten op straat of waar dan ook. Niet alleen omdat somnmigen van hen Westers of Amerikaans zijn. Dat maakt mij geen ene moer uit. Het is goed dat mensen met verschillende overtuigingen elkaar toch een simpele groet kunnen uitbrengen.
Begin juni 2011 is de (Belgische) gezinskorf, de raming van de uitgaven
die een gemiddeld gezin in de loop van een week moet doen, gestegen naar 600,91 EUR. In mei 2011 bedroeg de gezinskorf nog 598,92 EUR. Dat stond enkele weken geleden te lezen op
de website van het Onderzoeks- en Informatiecentrum van de
Verbruikersorganisaties (OIVO).
Vandaag moet een gemiddeld gezin (in Belgie) over 2.603,95 EUR per maand beschikken om
alle uitgaven het hoofd te kunnen bieden. De stijgingen van de
elektriciteitstarieven, van de prijs van snijbloemen vanwege Moederdag, van de
koffieprijs en van de prijs van bepaalde groenten kenmerken de maand mei. Die
prijsstijgingen werden gedeeltelijk gecompenseerd door de prijsdalingen van
seizoensgroenten en fruit of van te huren vakantiewoningen. Begin september 2008
was de gezinskorf 573,26 EUR waard. Sinds de eerste berekening van de
gezinskorf is de prijs gestegen met 4,82 procent of 27,65 EUR. Over de voorbije
12 maanden stellen we een stijging met 19,47 euro (+3,35 procent) van de waarde
van de gezinskorf vast. Allerlei firma's en organisaties verhogen hun prijzen onder het mom van 'verhoogde produktiekosten', ook al maken die nauwelijks enig produktieverschil uit.
Belgie is een eerste wereldland en de gemiddelde levenskosten zijn er dan ook naar en worden naar believen misbruikt. De Filipijnen is een derde wereldland en de gemiddelde levenskosten liggen er een stuk lager (zij het nog altijd hoger dan wat werkelijk arme burgers hier zich kunnen permitteren). Men spreekt niet van korven in de media, want behalve bij bijenkwekers zijn er maar weinig korven... De korven die er mogelijk zijn, zijn vaker leeg dan gevuld. De typische Aziatische ingesteldheid beschouwt de korven eerder halfvol dan halfleeg... Maar als ze leeg zijn zijn ze leeg, natuurlijk. De typische Aziatische ingesteldheid is geen dromenwereld. Aziaten zien dingen liever positief dan negatief, maar zij zien de realiteit wel degelijk zoals die is. Zij weten dat er geen hulp of financiele tussenkomsten moeten verwacht worden van wie dan ook. Ik heb het nu over de alledaagse Aziatische John Smith... De verenigde naties en allerlei instellingen en hulporganisaties dragen wel steentjes bij (soms zijn die steentjes al serieuze rotsblokken), maar het toestromende geld komt zelden ter plaatse waar het nodig is om aangewend te worden. Als er hier ter plaatse een tyfoon langskomt treden rivieren telkens weer uit hun oevers en spoelen huizen en gebouwen weg die vlakbij rivieroevers gebouwd werden en nog steeds gebouwd worden (al dan niet illegaal). Laten we het zeggen zoals het is: in bepaalde wijken van Merksem bij Antwerpen in Belgie (om maar iets te noemen) lopen straten onder telkens wanneer er ongewoon hevige regenval is. Dat was al tientallen jaren geleden zo, en zo is het nog altijd. Daar wordt ook weinig of niets aan gedaan van overheidswege. Vaak luiden de Belgisch nationale kommentaren dan achteraf: koop daar dan ook geen huis of grond en als je dat doet, kom achteraf niet klagen want het was je eigen stomme vergissing... Wil je klagen doe dat dan bij de verzekeringsmaatschappijen waaraan je toch premies hebt betaald... In de Filipijnen komen er zowat 20 zware tot hevige tyfoons voor per jaar. Uiteraard doen die zich niet telkens allemaal voor in hetzelfde gebied en omdat het land vrij groot is in oppervlakte, lijkt het allemaal nogal oppervlakkig. Iedereen krijgt zijn deel van de ellende en dat is dan ook nogal gelijkmatig verdeeld. Als men Filipijnse nationale nieuwsberichten ziet op televisie is het altijd een katastrofe; soms is dat een beetje overschat, soms is dat enigszins onderschat. Hoedanook, geld stroomt elk jaar opnieuw binnen, vanwege de verenigde naties, vanwege de USA en vanwege Europa. Eenvoudige mensen hier kunnen het zich niet veroorloven om verzekeringen te betalen tegen overstromningen of andere natuurlijke fenomenen; zij kunnen zich amper hun dagelijks voedsel veroorloven. Het is en blijft ronddraaien in cirkeltjes.
Zopas las ik er nog eens een website van de Socialistische
Mutualiteiten in Belgie op na (socmut.be) waarin te lezen staat wat je
kan en moet doen bij verhuis naar het buitenland. Niet veel blijkt er te
doen noch te kunnen..
Als iemand verhuist naar het buitenland en met name
naar een land buiten Europa waarmee de Socialistische Mutualiteiten geen
overeenkomst hebben, dan is er gewoon geen tussenkomst. Dit geldt zelfs
voor de USA !
Europa (inclusief Belgie) kan wel ten
oorlog trekken als ondersteuning van Noord-Amerikaanse initiatieven,
maar als het op medische ondersteuning van burgers levend in een
buitenland aankomt, geeft iedereen afwezig. Er zijn vele websites op het
internet, maar als men de kommentaren daarop leest, zijn er meer vragen
dan antwoorden. Buitenlanders schijnen weleens
gehoord te hebben van Philinsure, Philamlife, Blue Cross Insurance enzovoorts en hebben daar niet alleen
van gehoord maar het ook al wel eens geprobeerd, zonder veel resultaat
of, wanneer er een resultaat mogelijk is, behoort dat tot een bar minimum aan serviceverlening en onkostenvergoeding en wordt pas HEEL laat na de feiten en de aangifte uitgekeerd, Vele buitenlanders vragen op al die webisites
of andere buitenlanders daar ervaringen mee hebben en zo ja, iets op de
websites mee te delen.
Konklusie: wees voorbereid. Als je
hierheen verhuist, verwacht niet te veel tussenkomsten van wie dan ook.
Leg wat spaargeld opzij om eventuele medische kosten zelf te dragen (en
natuurlijk: hoe ouder je wordt, hoe meer de kansen stijgen dat je
effektief medische worgen zult nodig hebben). Ik ben er 54. Nog steeds goed gezond, alleen wat last
hebbend van de typische dagelijkse pijntjes die iemand van boven de 50
overkomen... Erfelijkheidshalve stierven andere familileden van mij (van
Belgische oorsprong) ofwel erg jong ofwel erg oud zonder
ooit hoegenaamd ernstige ziekten op te lopen behalve de
ouderdomsziekte.... Ik hoop tot de tweede kategorie te behoren, maar
toch maak ik mij geen illusies.Als ik ooit iets ernstigs zal "oplopen"
of moeten doorstaan, zal ik er zelf financieel voor moeten opdraaien. Persoonlijk heb ik nog maar 1 medische check-up ondergaan in de laatste 3 jaar (als onderdeel van mijn toetreding tot het PRA-programma (Philippine
Retirement Authority). Ik bleek gezond. Men raadde weliswaar aan om eens
een cardioloog te raadplegen, want ik ben al vele decennia een hevige
tabakroker. Maar de rekening voor die check-up was relatief laag. Mijn
vriendin ging gedurende de afgelopen vier jaar al eens twee keer naar een dokter en tandarts: 1 maal omdat zij zich ziek voelde en 1 maal
omdat zij wat last had van haar tanden. Dokters en tandartsen maakten
de nodige bevindingen, schreven medicijnen voor of knapten een slechte
tand wat op en uiteindelijk kostte dat allemaal relatief weinig.
Net
zoals
vele andere dingen in de Filipijnen kosten medische behandelingen (voor zover het
natuurlijk alledaagse probleempjes aangaat) hier weinig, zelfs
zonder aangesloten te zijn bij mutualiteiten. Verlies niet uit het oog:
miljoenen vrouwen hier gaan elk jaar naar een ziekenhuis om er te
bevallen van babies. Ook dat kost weinig, zelfs zonder
mutualiteiten. In ver van steden afgelegen dorpen bevallen de vrouwen vaak thuis met medische ondersteuning van een vroedvrouw (die toch ook
moet betaald worden) maar de kosten zijn heus wel draaglijk. En (misschien
wat kwakzalverige uitzonderingen daargelaten) zijn de medische
behandelingen hier ook degelijk. Westerlingen komen vaak naar de
Filipijnen om allerlei "ernstige" ingrepen te ondergaan, zoals nier- en
andere orgaantransplantaties omdat het relatief veel minder kost dan in
het Westen (waar zowat iedereen bij een mutualiteitenfonds is
aangesloten) o.a. omdat de wachtlijst hier minder lang is of sneller wordt afgewerkt. Sommige dingen gaan HEEL traag in de Filipijnen maar andere dingen gaan verrassend snel. Hoe die klinieken aan al die transplanteerbare organen
komen is
een andere vraag, en soms hoor je wel eens dat donoren allerlei organen
afstaan die 'gemist" kunnen worden (iedereen heeft twee nieren, maar
met 1 nier kan je ook leven...) in ruil voor een vergoeding vanwege
het ziekenhuis. Misschien wil men daar allemaal niet te veel bij
stilstaan, en dat doet men ook niet in het Westen. Waar komen de organen
in het Westen vandaan om te transplanteren, en waarom kost het nog
altijd veel om zo'n operatie uit te voeren ? Veel is mogelijk hier, maar ga niet te diep graven waarom...
Hoeveel verdienen mensen, eenvoudige werknemers, nu eigenlijk in de Filipijnen ? Het is moeilijk om daarop zicht te krijgen, want het verschilt nogal van geografische regio tot regio. In de regio NCR (National Capital Region, oftewel hoofdstad Manila en omgeving) verdient een werknemer/niet-landbouwer iets meer dan 400 PHP per dag en een werknemer/landbouwer ongeveer 390 PHP per dag, volgens de cijfers van The official Website of National Wages and Productivity Commission (Departement of Labor and Employment) in mei 2011. In andere regio's in de Filipijnen zijn de daglonen totaal anders (minder dan in NCR).
Op welk pensioenbedrag kunnen eenvoudige werknemers in de Filipijnen rekenen ? Volgens een artikel van 21 mei 2011 gepubliceerd op het webforum van TUCP oftwel Trade Union Congress of the Philippines bedraagt dat 1.200 PHP per maand als de werknemers minstens 10 jaar aan het werk zijn geweest en in die periode afgedragen hebben aan SSS oftwel het lokale sociale verzekeringssysteem. 1.200 PHP is minder dan 20 EUR.of ongeveer 20 EUR, afhankelijk van de dagelijkse wisselkoersen... De normale pensioenleeftijd zowel voor mannen als vrouwen is 60 jaar in de Filipijnen.
In Belgie verdienen eenvoudige werknemers heel wat meer en daar bedraagt hun pensioen ook heel wat meer. Hun algemene onkosten bedragen ook heel wat meer dan in de Filipijnen (denk alleen maar aan huishoudelijke verwarming die op de meeste plaatsen in de Filipijnen niet nodig is en aan de dagelijkse aankoop van voedsel die in de Filipijnen heel wat profijtelijker is dan in Belgie). Momenteel is de pensioenleeftijd in Belgie vastgesteld op 65 jaar voor mannen en 60 jaar voor vrouwen. Voor hoelang nog ? Want meer en meer politieke stemmen gaan alsmaar luider klinken om het pensioenstelsel zoals dat heden ten dage bestaat af te bouwen of om te vormen naar een ander systeem waarin mensen meer pensioenrechten kunnen hebben als zij langer blijven werken. Het klinkt nogal cynisch want, ondanks de gevorderde medische technologie die er min of meer in slaagt om mensen langer te doen leven mits kostbare zorgen (die dan weer grotendeels gedragen worden door de mutualiteiten waaraan de werknemers en/of gepensioneerden bijdragen), weten specialisten ook wel dat hoe ouder mensen worden en aan de slag blijven hoe groter de kansen worden dat zij "sneuvelen op het slagveld". Goed voor de overheid en voor het pensioenstelsel, want hoe langer mensen blijven werken en hoe vlugger zij dus sterven, des te minder pensioenen er uiteindelijk moeten worden uitbetaald... Klinkt dat misschien iets te simpel ? Ogenschijnlijk wel want specialisten komen altijd aandrijven met tegenwerpingen zoals: in geval A is het heel anders, in geval B is het weer anders enz. Laten we katten katten noemen: - enkele decennia geleden kon zowat iedereen op vervroegd pensioen (pakweg vanaf 50 jaar) omwille van reorganisaties van bedrijven, bedrijven in ekonomische moeilijkheden, onproduktiviteit van oudere werknemers en kansen bieden voor jongere kandidaat-werknemers; oorspronkelijk was het bedoeld als maatregel in geval van nood, al snel groeide het uit tot een alom toegepast systeem dat pas nu, na decennia, wordt teruggeschroefd; wie waren de uitvinders van dat systeem en, ongeacht wie zij waren, hebben die ook allemaal een hoogleraarsstoel aan allerlei binnen- en buitenlandse universiteiten gekregen ? - oudere werknemers (pakweg vanaf 50 jaar) juichten dit toe want hoeveel mensen boven de 50 jaar willen werkelijk aan de slag blijven ? Persoonlijk ken ik er enkele, meestal zielige oudere ex-kollega's die er tegen opzagen om, eenmaal op pensioen, de rest van hun leven te moeten slijten zonder noemenswaardig doel, omdat zij weinig of geen gezin hebben, weinig of geen familie noch vrienden en weinig of geen hobbies... - jongere werknemers juichten het toe want hoe sneller de oudjes van de werkvloer verdwenen, hoe meer kansen zij hadden om de plaatsen in te nemen; - politici van allerlei partijen juichten het toe want hoe vaker oudere werknemers van de werkvloer verdwenen, hoe meer kansen er konden geboden worden aan migranten die jaarlijks met tienduizenden naar Belgie komen en toch niet allemaal door het OCMW kunnen blijven onderhouden worden. Hoedanook, het een of het ander: goed om te scoren in de internationale statistieken van allerlei mensenrechten-organisaties en in die van de Verenigde Naties.
Thans krijgen dezelfde katten een andere naam: - niemand zal nog op vervroegd pensioen kunnen want het pensioenstelsel kan het niet langer dragen; - oudere werknemers zullen verplicht worden om langer te blijven werken (en worden konstant om de oren geslagen met allerlei infomercials die hen moeten doen geloven dat zij na 65 jaar nog lang niet zijn afgeschreven... ) Hebben relatief fysiek en mentaal gezonde oudere werknemers ooit een tegendeel beweerd ? Ik dacht van niet; ik dacht dat die meestal hadden beweerd nog wat van hun overblijvende levensjaren te kunnen besteden aan dingen waarvoor zij voordien nooit of te weinig tijd hadden, precies omdat zij nog fysiek en mentaal gezond genoeg zijn om zich aan andere dingen te wijden... - jongere autochtone werknemers komen hoe langer hoe minder voor want er worden alsmaar minder kinderen geboren en dus zijn er alsmaar minder kandidaat-werknemers die produktief kunnen zijn; allochtone kinderen worden vaak geboren maar halen geen goeie cijfers in het onderwijs en hebben dus evenmin goeie kansen om op een werkvloer aan de slag te raken; - politici slaan nog enkel wild om zich heen als zwemmers in woelig water en schamen er zich niet over want in andere landen doen de politici net hetzelfde; bijvoorbeeld: Frank Vandenbroucke (SP),
die toch een rol speelde in het befaamde Agustaschandaal (jawel, het dateert al van1988) op dat ogenblik minister van Buitenlandse Zaken in de Belgische federale
regering, nam ontslag in maart 1994 nadat bleek dat hij opdracht had
gegeven om smeergeld in brand te steken, na verloop van tijd tot minister van staat werd bevorderd (2009) en hoogleraar is aan allerlei Belgische en buitenlandse universiteiten en opinies uitdraagt alsof die de natuurlijkste zaak van de wereld zijn. Wiens wereld ? De zijne of die van de eenvoudige werknemers ?
Konklusies: - oudere werknemers (met ervaring) zullen werken tot zij erbij neervallen; - jongere autochtone werknemers zijn er hoe langer hoe minder om de plaatsen van de neergevallenen in te nemen dus willens nillens zullen jongere allochtone werknemers met gebrekkige edukatie die plaatsen moeten invullen, hetgeen niet tot hogere ekonomische produktiviteit zal leiden; - politici zullen toch een nieuwe pluim op hun hoed steken als zij erin slagen om minder pensioenen te moeten uitbetalen en meer allochtone jongeren aan de slag te helpen; - de Belgische en Europese ekonomieen zullen achteruit boeren want onproduktiviteit bij ouderen met ervaring en onproduktiviteit bij jongeren zonder ervaring en zonder veel ambities werken achteruitgang op.
Eindkonklusie: in derdewereldlanden zoals de Filipijnen verdient men niet veel en kan men op nog minder rekenen bij pensionering, maar derdewereldlanden kunnen wel steun krijgen van ekonomische grootmachten als China (die nu al een steeds vorderende ekonomische grootmacht is) en op langere termijn zal dit vruchten afwerpen voor derdewereldlanden in Aziatische gebieden. Europa (inklusief Belgie) is gedoemd om ten onder te gaan.Waarschijnlijk ook maar goed...
Foto: Frank Vandenbroucke in een dure lederen mantel die weinige eenvoudige werknemers zich kunnen veroorloven...
In de Filipijnen loopt de zomer naar zijn einde. Zopas, op maandag 6 juni, begon het nieuwe schooljaar alweer (2011-2012). "The end of summer is the end of frolic and fun for students and the end
of family bonding vacations in far away places. But to farmers in
Bokod, Benguet, itÂ’s the beginning of rainwater replenishing their
watersheds and refreshing their plants."klonk het in een artikeltje in The Inquirer op 4 juni. Juni is meestal nog wel een droge maand, maar daarna gaat het vaker regenen, soms erg hevig, afhankelijk van allerlei tropische weersomstandigheden en of er ergens in het gebied een orkaan woedt. Als ik het heb over "gebied" bedoel ik grote delen van Zuid-Oost Azie, niet enkel de Filipijnen. Zowat een week geleden trok orkaan Chedeng (internationale naam: Songda) over de Filipijnen, maar behalve erge regens bleef het zonder veel katastrofale gevolgen. Thans, amper een week later, trekt orkaan Dodong (internationale naam: Sirika) over het land. Ook alweer met erg hevige regens. Het nieuwe schooljaat, pas begonnen, is al onderbroken en in vele scholen zijn de lessen opgeschort. Zoals altijd gaat dit gepaard met overstromingen, aardverschuivingen en een aantal verdronkenen of slachtoffers van andere gevolgen van een orkaan.
In de tuin van mijn woning in Antipolo City bleef de schade, zoals gewoonlijk, beperkt tot wat vernielde planten en een omgebogen maar niet ontwortelde boom. Nogal wat bomen hier hebben, ondanks indrukwekkende bladerdaken, dunne en buigzame stammen; zij buigen onder hevige winden en dito regenvlagen maar ontwortelen niet meteen. Met buigen blijven bomen vaak in leven, ze hoeven niet noodzakelijk te barsten. Wanneer de natuurlijke rust weerkeert, volstaat het om zo'n boom weer recht en opwaarts te duwen en met een kabel te verankeren aan enkele steunpunten in een muur, waarna het kwaad ongedaan gemaakt is. Nadat de regen is gaan liggen, bloeit de natuur zoals altijd en wordt zelfs opgekikkerd na een lange (zomer) -periode van droogte.
Er wonen Mormonen hier in de straat waar ik woon. Sommigen van hen zijn Amerikaans van origine, sommigen zijn Filipijns. Persoonlijk geef ik er niet om waar zij vandaan komen; als ik hen op straat passeer groet ik hen en zij groeten terug en daar blijft het bij. Soms wisselen wij een paar meer woorden uit dan alleen maar een groet, gewoon omdat sommigen onder hen Westerlingen zijn en wel eens een kort gesprekje over het weer of over iets anders met een andere Westerling willen uitwisselen. Het leven kan soms eenzaam zijn voor Westerlingen in andere continenten... 
