Ik ben Jozef, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cheverrant1.
Ik ben een man en woon in Antipolo City (Filipijnen) en mijn beroep is internetverkoper van boeken, cd`s, video`s, dvd`s.
Ik ben geboren op 20/01/1957 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: literatuur, films, muziek, strips.
Zoeken met Google
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Een bericht van 09/09/2011 op de website van deredactie.be: "Nog nooit zijn zoveel mensen
met pensioen gegaan als vorig jaar. Dat blijkt uit het jaarrapport van
de Rijksdienst voor Pensioenen (RVP) voor 2010. In totaal zijn zo'n
107.000 mensen gestopt met werken en met pensioen gegaan.
De Rijksdienst voor Pensioenen die de
pensioenen van werknemers en zelfstandigen uitbetaalt, noteerde 82.681
nieuwe pensioengerechtigden, een record. Daarbij kwamen vorig jaar nog
25.000 nieuw gepensioneerde ambtenaren die door de pensioendienst van de
overheidssector worden betaald.
In totaal dus zo'n 107.000 nieuwe pensioengerechtigden, volgens de
RVP zal dat aantal nooit meer overstegen worden de komende jaren, maar
de cijfers zullen wel in dezelfde buurt liggen tot 2025. Ook de komende
jaren zal het aantal nieuwe pensioengerechtigden bij de RVP rond de
80.000 liggen.
De stijging is een gevolg van de
babyboomgeneratie na de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog lag het
geboortecijfer heel hoog in ons land, tot in 1964 toen de
anticonceptiepil gemeengoed werd. Al sinds 2004 ligt het aantal nieuw
gepensioneerden gevoelig hoger, gemiddeld 20.000 meer dan in de vorige
decennia: het zogenoemde opaboomeffect op de pensioenen.
Maar niet alleen dit effect verklaart de hoge cijfers, bij de nieuw
gepensioneerden zijn er ook steeds meer vrouwen die lang genoeg gewerkt
hebben om een eigen pensioen te krijgen. Vroeger hadden vrouwen vaak
niet lang genoeg gewerkt en kreeg hun man een verhoogd gezinspensioen
voor de jaren dat zijn vrouw had gewerkt.
"Er zijn inderdaad meer vrouwen die een activiteit aanvatten, meer
dan vroeger het geval was", zegt Marc De Block van de Rijksdienst voor
Pensioenen. "Daardoor wordt in veel gevallen uiteindelijk de som van de
twee opgetelde alleenstaande pensioenen belangrijker dan het
gezinspensioen van één."
In totaal waren er eind vorig jaar 1.791.529 personen die een eigen
pensioen kregen. De komende jaren zal dat aantal enkel stijgen door de
verhoogde toestroom van de babyboomgeneratie en door de lagere uitstroom
omdat mensen steeds langer leven."
Dit allemaal voor Belgie.
So what ? Hebben al die mensen niet het recht om op pensioen te gaan ? Als zij lang genoeg gewerkt hebben hebben zij ook recht op enige rust en financiele compensatie. Daar hebben zij ook voor afgedragen gedurende hun loopbaan. Dit lijkt mij zo'n typisch artikel vol nauwelijks verhulde verontwaardiging over mensen die met pensioen gaan en daarbovenop ook nog een uitkering krijgen.... Schande... Of wat ? Is de schrijver van het artikel voorstander om te blijven werken tot 70 ? Ga je gang. Hij zal niet veel leeftijdgenoten overhouden die er hetzelfde over denken, tenzij die gedwongen worden...
Van alle kanten worden oudere werknemers maar bestookt met slogans zoals: "U bent nog niet afgeschreven op 65", "U kunt best doorgaan."
Hebben die 65ers ooit beweerd dat zij zich afgeschreven voelen wanneer zij 65 zijn ? Moeten de vervoegd op pensioen gegane werknemers veroordeeld worden omdat zij, door omstandigheden, vervroegd op pensioen konden ? Ik ken maar weinig mensen die geen gebruik maakten van vervroegde oppensioenstelling als het financieel enigszins haalbaar was. Vergeet niet: ook als de pensioentoelage minder bedraagt dan het loon: men moet er ook niets voor doen. DAT was de originele gedachte, toch ?
In de Filipijnen is de pensioenleeftijd vastgesteld op 60 jaar, zowel voor mannen als vrouwen (zonder discriminatie). De pensioenuitkering is heel laag (zo'n 20 EUR per maand). Dit is een ander continent, jawel. Werknemers mogen al blij zijn als ze een pensioen krijgen... Maar ook die werknemers hebben afgedragen gedurende hun loopbaan. Hopelijk (waarschijnlijk) verhoogt hun pensioen wel stelselmatig in de toekomst. De natuurlijke ouderdom ligt er vooralsnog wat lager dan in eerste wereldlande, omdat er harder moet gewerkt worden door diegenen die werk hebben en omdat de klimaat- en levensomstandigheden er enigszins zwaarder te verduren zijn gedurende de arbeidsuren...
In Europa bouwt men af (omdat overheden het niet langer kunnen of wensen te betalen)...Men trekt pensioenleeftijden op zodat men er zeker van kan zijn dat pensioengerechtigden weldra zullen sneuvelen... Geen cynisme daar ?
"A senior Catholic prelate on Thursday found fault with President
Benigno Aquino IIIs belated announcement of his position on the issue
of a heros burial for the late dictator Ferdinand Marcos.He has no clear or definite stand. Before that announcement, he was
rather vague. He was neither here nor there. All of a sudden when the
foreign correspondents interviewed him his true conviction came out,
that he was 100 percent certain that burial at the Libingan ng mga
Bayani was out of the question, said retired Lingayen-Dagupan
Archbishop Oscar Cruz.After earlier declining to decide on the issue despite promising
during his presidential campaign that there would be no state honors for
the late dictator, Mr. Aquino told a Foreign Correspondents Association
of the Philippines (Focap) forum on Wednesday that he would not
sanction a heros burial for Marcos.He failed to act presidential because he chose to announce it to
foreign journalists. I dont feel that [should be] for foreign media
consumption, said Cruz.If that has been his stand from the very beginning, how come he
allowed Vice President Jejomar Binay to talk to the family in order to
reach [a deal on the] burial issue, he added.Last February, after the Marcos family and their allies revived calls
for a Libingan burial, Mr. Aquino ordered Binay to study the proposal.
The latter launched a survey by text and e-mail and subsequently
recommended that Marcos be buried in his native Ilocos Norte with full
military honors.Cruz recalled that Binay even spoke with the Marcos family which
later withdrew their insistence that Marcos be buried at the Libingan
and agreed on an Ilocos burial with state honors.The prelate said he was leaving it to the next leaders of the country to decide how to settle the Marcos burial issue. Im certain that in due time, after he [Mr. Aquino] leaves office,
there will be another president that might allow the burial to take
place, he said.
No closure
Though it came a bit late for them, Marcos rights abuse victims
hailed Mr. Aquinos decision, saying it was a crucial step to putting
closure on the issue.He should have made that position much earlier and avoided
perception of hemming and hawing. But for us, martial law victims, its
still welcome, said Satur Ocampo, a former party-list House member who
was detained during martial law.Finally, he has spoken. Personally, what the President is saying
sounds pretty good to victims of martial law like us, said Marie
Hilao-Enriquez, chairperson of the human rights group Karapatan and a
rights abuse victim.Commission on Human Rights chairperson Loretta Ann Rosales, another
human rights victim, said the Presidents decision hammered the last
nail on a debate that has raged for over 20 years.His decision reflects his position on the truth of history against
the lies of the Marcos years. This is for a common good. Its not only
for human rights victims. Even the young generation will benefit from
the truth on the history of the Marcos years, and that is what counts,
Rosales said in a message from South Korea.Commenting on Senator Ferdinand Marcos Jr.s angry remark that Mr.
Aquino lost an opportunity to unify the country, Ocampo said the
countrys unification would come from the Marcoses acknowledgement of
their crimes against the Filipino people.Hes implying that the Marcoses have a large constituency. Thats off-key, he said. House Speaker Feliciano Belmonte Jr. on Thursday urged the people to just respect the Presidents decision. At the end of the day, hes the one who will decide that and he has made his decision, Belmonte said. He said the President merely wanted to consider other alternatives
when he asked Binay to assess the sentiment of the people on the Marcos
burial issue.Party-list Representative Teodoro Casiño (Bayan Muna) praised Mr. Aquinos stand.It would indeed be a travesty of justice if Marcos is buried with
honors while thousands of his victims are still reeling from the damage
he wrought on their lives, Casiño said.They [the Marcos family] have yet to apologize to the nation and indemnify the victims of martial law, he said.Malacañang, meanwhile, said the Marcos family should acknowledge the
human rights abuses of the Marcos regime, saying it was one of the
considerations that the President took when he made the decision.The Marcos family to this day refuses to apologize and to this day
they claim that there were no human rights violations, said
Presidential spokesperson Edwin Lacierda."
Een commentaar van iemand die zich politburo5 noemt, gepubliceerd op 14/10/2011: "think about our status now, is there any difference between marcos era
and today? is there something good happen after marcos regime? edsa1,
edsa2 or 3? cory? ramos? estrada and arroyo? and where are we now? still
excited about boxing? hoping for FIBA to qualify for olympics? still
cheering for azkals and volcanos? and not to mention the quality of our
education? too much politics and media competition? is this the outcome
of selfish politicians around us? where are we heading now? too much
disaster and too many are still poor? is this our story to tell to our
next generation? is this the history of our beloved country? help us oh
GOD!"
Zoals meestal in de Filipijnen zijn deze artikels nogal lang. Niet geheel ten onrechte. Want er zijn zovele politieke en religieuze partijen (als spreekvoerders van verschillende politieke partijen zowel als de Rooms-Katholieke kerk die er zich mee bemoeien) dat het wel nodig is om in lange artikels iedereen aan bod te laten komen.
Waarover gaat het hier ? Simpelweg over een staats- of zelfs heldenbegrafenis van voormalig president (en dictator) Ferdinand Marcos (overleden in 1989) waartegen de huidige preisdent bezwaren heeft . Tijdens de laatste jaren van zijn regime, met name in 1983, werd Benigno Aquino Jr, de vader van de huidige president, Benigno Aquino III, echtgenoot van voormalig presidente Corazon Aquino en opposant van het Marcos-regime neergeschoten door nog steeds onbekende sluipschutters op het vliegveld in Manila na terugkeer uit de USA waar hij gedurende enige tijd in ballingschap had verbleven. Geen wonder natuurlijk dat de huidige president niet geneigd is om eer te bewijzen aan zijn voorganger die waarschijnlijk de opdrachtgever was om zijn vader om te laten brengen. Politici en kerkelijke bestuurders hebben natuurlijk commentaar want velen genoten talrijke voordelen onder het Marcos-regime die zij thans niet meer genieten en daarnaast zijn er vele schandalen over corruptie en sexuele misdrijven die beter uit de publieke opinie blijven en waarmee kunnen allerlei schandalen uit de publieke aandacht gehouden worden: door oude vetes op te rakelen en die op te blazen tot nieuwe hoofdpunten.Dat is een stokoude werkwijze hier die nog altijd effectief is, reden waarom men er dan ook te pas en te onpas gebruik van maakt. Voor voor- en tegenstanders: laat de doden met rust. Al die energie zou beter kunnen gebruikt worden voor doeltreffendere politieke beslissingen, betere educatie en betere economie.
Foto: voormalig president Ferdinand Marcos na zijn dood.
Op 4 september 2011 plaatste iemand met het alias 'corse' volgend bericht op www.politics.be: "1. Wie creatief is schept werkloosheid en meer vrije tijd, dit door automatisering, technologische vooruitgang en innovatie.
2. De overblijvende arbeid (vooral in de dienstensector) kan eventueel
via een beurtrol evenredig verdeeld worden, deze moet tevens zo snel
mogelijk geautomatiseerd worden indien en waar mogelijk.
3. Werkloosheid is geen kanker maar simpelweg de vrucht van deze
creativiteit, wie iets van economie kent weet dat, Marx is dus deels
verouderd.
4. Hoge lonen geven de impuls aan bedrijven om te automatiseren en te
moderniseren wat hun sterk maakt om te concurreren, verhuizen naar
lage-loonlanden is daardoor niet noodzakelijk en is schadelijk voor de
samenleving.
5. Hoge lonen hebben immers voor bedrijven altijd de drang naar
automatisering en modernisering bevorderd, wat voor onze totale
samenleving een zeer goede zaak is!
6. De huidige samenleving die steeds meer geautomatiseerd geraakt, is
als een machine die steeds meer werklozen, armoede en vensterkijkers
produceert, dit is vals, een tegenstelling die zal moeten veranderen hoe
dan ook.
7. Machines, automatisering en innovatie moet mensen vrij maken, vroeger
op rust kunnen gaan en minder uren werken, niet het verhuizen van
bedrijven naar lageloonlanden, of enkel handel met lageloonlanden en
daardoor sociale kerkhoven achterlaten en volksverhuizingen die racisme
uitlokken.
8. Handel met lageloonlanden moet zwaar belast of verboden worden, zodat
onze prachtige KMO bedrijven levend blijven en zich enkel aan onze meer
gevorderde levenstandaard moeten aanpassen om te kunnen concurreren,
niet met lageloonlanden, dat is ridicuul.
9. De eigenaars van de private geautomatiseerde economie, die 24u op 24u
consumptiemiddelen produceren zonder werkkrachten, deze zullen de
vruchten van deze automatisering moeten delen, hoe dan ook, er is geen
andere oplossing!
10. Deze technologische automatisering is verkregen door: educatie in
scholen, hogescholen en universiteiten, door samenwerking van
wetenschappers en arbeiders is ons systeem dus verbeterd, deze moet
alsook tenvoordele van de totale samenleving worden gezien.
Het individu groeit immers naar een steeds omvattender zienswijze
waardoor ook zn medemens wordt gezien als een gelijkwaardig individu en
niet als een vijand, slaaf of onderdaan, als deze basiskennis
ontbreekt, dan zal de symbiose tussen meerdere individus niet gezien
worden en is het ieder voor zich, het zogenoemde doorgeschoten
individualisme, economie is een middel en geen doel op zich."
Met punt 1, 2, 4 en 5 kan ik het grotendeels eens zijn. Met punt 3 ben ik het oneens: als werkloosheid de vrucht is van creativiteit dan is de creativiteit ontoereikend of gebaseerd op drogprincipes. De ideeen van Karl Marx zullen wel deels verouderd zijn vooral wat het utopistische karakter erven betreft, niet noodzakelijk het realistische karakter ervan. Met punt 6 kan ik het eveneens grotendeels eens zijn, op zichzelf, maar punt 6 is wel in complete tegenspraak met punt 1. Met punt 7 en 8 ben ik het oneens, want als men punt 9 doordrijft (het delen van de vruchten van de automatisering) waarom zou dit dan niet gedeeld kunnen worden precies met lageloonlanden, aangehaald in punt 7 en 8 ? Punt 10 tenslotte bevestigt gedeeltelijk punt 9 (wat er zou kunnen en moeten gebeuren). In lageloonlanden is er ook ontwikkeling aan de gang (neem China en India als voorbeelden van Aziatische lageloonlanden...). De ontwikkeling daar komt er weliswaar zowat een eeuw later dan in Europa en in het Westen in het algemeen, maar dat is het effect van verschillende snelheden, een effect dat mede door het Westen gecreeerd en aangewakkerd werd om imperialistische redenen. Als men in het Westen een eeuw geleden al iets had gedaan om de WERELD-economie te stimuleren (in plaats van enkel de Westerse economie) zou de wereld er vandaag helemaal anders uitzien. Men kan dat zelfs uitbreiden tot het climate-change fenomeen: enerzijds kan men stellen dat indien men een eeuw geleden al grotere inspanningen had gedaan ter bevordering van de wereld-economie de vervuiling zoals we die nu kennen veel groter zou zijn; anderzijds kan men ook stellen dat als iedereen beter economisch evenwichtiger zou zijn, er ook meer middelen zouden zijn om vervuiling te bestrijden en er misschien al veel eerder middelen waren gevonden en toegepast om vervuiling en klimaatverandering te bestrijden.. Wat we nu kennen is een strijd tussen het Westen en de rest van de wereld (of een soort van ouderwetse kruistocht met hypermoderne middelen); het doel van de kruistocht is vrijwel hetzelfde als 1000 jaar geleden; toen was het het vrijwaren van het kristelijk geloof (min of meer gesymboliseerd in de zoektocht naar de heilige graal), nu gaat het om het vrijwaren van 'de democratische vrijheid' (een begrip dat ook wel de heilige graal kan vervangen) met als doel: wereldheerschappij. Als men dat allemaal beschouwt waarin verschilt het nu dan van pakweg 1000 jaar geleden of, nog niet zolang, van Duitsland in de periode 1933-1945 ? Men stuurt mensen niet meer naar vernietigingskampen zoals in laatstgenoemde periode, men vernietigt ze economisch maar niet trager of minder doelbewust... Intussen blijven de ziekelijke grapjes in het westen wel bestaan over die arme Afrikaantjes en Aziaatjes: die zijn nou eenmaal te lui om te werken en liggen liever de hele dag op hun krent. Japan (ook in Azie) was in de eerste decennia na de tweede wereldoorlog de grote economische motor in de Aziatische regio. Nu is China de motor. India volgt op een voordelige tweede plaats wat ontwikkeling betreft. De Filipijnen bengelen nog ergens aan een staartje want hangen nog te veel af van de USA. Het is niet noodzakelijk verkeerd om een rolmodel te hebben; het is wel verkeerd om een rolmodel te blijven imiteren als het rolmodel in kwestie faalt. Landen zoals de Filipijnen zullen niet gauw toegeven dat een rolmodel zoals de USA afgedaan heeft omdat de politici in die landen (maar niet de arbeiders) nog altijd goed verdienen aan de slaafsheid. Maar de realiteit verandert ook in de Filipijnen. Het is een kwestie van tijd. En tijd is anders in Azie dan in het Westen.
Een artikel uit The Economist van 31 maart 2011: "Strict regulation and the success of anti-smoking campaigns continue
to hit tobacco firms revenues in rich countries. In the biggest
developing countriesChina and Indiagovernments are keen to protect
local firms from Western cigarette-makers. That leaves Big Tobacco with
few large markets that have growth potential and a relative lack of
regulation. And of these, South-East Asia looks the most promising over
the coming decade.
Within this region, Indonesia (population 238m) and the Philippines
(about 96m) are the golden geese. Indonesia, one of the worlds least
regulated markets, is one of few Asian countries not to have ratified
the World Health Organisations treaty on tobacco control. Cigarette
advertising is rampant. One in four children aged 13-15 smokes.
Growing and selling tobacco contributes perhaps 10% of the Indonesian
governments revenues and provides millions of jobs. Roger Quarles,
president of the International Tobacco Growers Association, points out
that one of the governments main goals is that those people stay
employed, even if its at low education levels, in part to avoid public
disorder. So, Mr Quarles reckons, a crackdown on the industry is highly
unlikely in Indonesia.
The biggest Western firms are diving in. Philip Morris International
(PMI) bought Indonesias Sampoerna for $5 billion in 2005, and now
controls 30% of the market. British American Tobacco bought an 85% stake in
Bentoel for nearly $500m in 2009. Both companies saw sales volumes
increase in Indonesia last yearmainly for kretek clove
cigarettes, which account for over 90% of the Indonesian market. A
data-analysis firm in Jakarta says, on condition of anonymity for itself
and its client, that a tobacco giant hired it to identify and approach
Indonesian influencers on Facebook, Twitter and other social media, so
they could be offered incentives to plug its brands.
The Philippines also combines growth with light regulation. Last year
PMI, already a big investor in the country, formed a joint venture with
Fortune Tobacco, which makes cigarettes for low- to middle-income
Filipinos. The two companies now have 90% of a $1.7 billion market, in
what local news media termed a kiss of death to Filipinos.
Tobacco firms see growth potential in the regions low rate of women
smokers (see chart). Across South-East Asia fewer than one in ten women
smoke, compared with about 40-70% of men. This is a much bigger gap than
in Africa and Latin America, says Vikram Pathania of the London School
of Economics. A 2009 study across seven countries, by the South-East
Asia Tobacco Control Alliance, found that smoking rates were rising
significantly among under-16 girls in the Philippines, Malaysia,
Indonesia and Vietnam.
Countries struggling with widespread poverty and unemployment can be
reluctant to clamp down on an industry that provides so much revenue and
so many jobs. However, they are also, slowly, coming to recognise the
health-care costs associated with smoking, and the human suffering from
tobacco-related disease. In many parts of the world the argument is
swinging decisively in favour of the anti-smokers. So far, such lobby
groups are relatively weak in South-East Asia, whereas Big Tobacco still
has lots of friends."
Uit de toon van het artikel kan men al horen dat de auteur geen voorstander is van roken. Goed, dat is zijn opinie en die van velen (al dan niet geforceerd door groene lobbyisten) en dat is een goed recht.
Wat mij altijd stoort aan dit soort van artikels is het uitgestoken betweterige wijsvingertje dat veroordeelt maar geen alternatieven biedt. Iedereen weet wel dat roken de gezondheid kan schaden en dat men ervan kan sterven. Dat kan men ook van honger. Als er miljoenen mensen zijn in Zuid-Oost Azie die werk hebben in tabaksfabrieken en daarmee een loon verdienen, waar moeten die dan terecht als de tabaksfabrieken hun deuren sluiten ? Naar de werkloosheidsvergoeding ? Dat bestaat hier in de Filipijnen niet eens, en ik betwijfel of dat in Indonesie bestaat. Men spreekt in die artikels van de toenemende ongerustheid vanwege overheden over de stijgende kosten voor gezondheidszorg; welke gezondheidszorg ? Er zijn geen mutualiteitsorganisaties in de Filipijnen waarbij het verplicht aansluiten is zoals in Belgie, er bestaan enkel wat private verzekeraars die tegen betaling van premies tussenkomen in basisverzorging- en hospitalisatie. Met basisverzorging en -hospitalisatie wordt dan bedoeld dat de meeste langdurige zorgen worden uitgesloten. Het merendeel van de Filipijnen hebben niet zo'n particuliere verzekering want kunnen de premies toch niet betalen. Als zij roken en er schade van ondervinden of eraan doodgaan, dan doen zij dat voor eigen rekening. Als zij doodgaan en niemand de begrafeniskosten kan betalen, zal de overheid wel zorgen voor een goedkope teraardebestelling. Klinkt dit cynisch ? Misschien wel. Maar de toon van artikels (alhoewel waarschijnlijk wel goedbedoeld) zoals hogervermelde is dat ook, zolang er geen alternatieve werkgelegenheid gesuggereerd wordt en er geen mutualiteiten zijn noch andere opvangnetten. Het zijn artikels geschreven door universitairen met bepaalde overtuigingen die vaak zelden uit hun rookvrij studeervertrek komen en wanneer zij dat toch doen zich ergeren aan de wereld erbuiten. Zij hanteren nog steeds (of meer dan ooit) de maatstaven van de westerse wereld om de rest van de wereld te be- en veroordelen en vooral de grote producenten (in dit geval tabaksproducenten) die uiteraard veel geld verdienen maar ook werkgelegenheid scheppen.Wanneer zal er ooit eens een degelijk, wetenschappelijk gefundeerd, artikel geschreven worden over de oorlogsindustrie (die ook voor werkgelegenheid zorgt natuurlijk..), wapens blijft produceren om oorlogvoerende landen van voldoende voorraad te blijven voorzien en daardoor fortuinen verdient die de oorlogvoerende landen beter zouden kunnen besteden aan vredelievende economie (met inbegrip van ziekte- en hospitalisatieverzekering) ? Dat is dan plotseling naief...
Een bericht van MPE op msn.be van vandaag 9 oktober 2011: 'Bij de twee tyfoons die onlangs de Filipijnen geteisterd hebben, zijn
minstens 101 mensen om het leven gekomen. Tienduizenden anderen kunnen
voorlopig niet terugkeren naar hun huizen wegens overstromingen. Dat
melden de autoriteiten zondag. Verschillende steden op het eiland Luzon liepen onder water na de
doortocht van tyfoon Pedring (Nesat) op 27 september. Vijf dagen later volgde de
storm Quiel (Nalgae). Nesat eiste 82 mensenlevens en Nalgae 19, zo blijkt uit de
laatste cijfers van de bevoegde instanties. Een vorige balans sprak van
82 doden. Ook zijn 25 mensen nog steeds vermist. Meer dan 67.000
inwoners van Luzon kunnen voorlopig nog niet terugkeren naar hun
woningen, en verblijven momenteel in opvangcentra. Volgens de
meteorologische diensten ging het om de gewelddadigste tyfoons van dit
jaar. Jaarlijks wordt het land getroffen door zo'n 19 stormen. De
laatste twee, Nock-ten en Muifa, eisten 70 mensenlevens in juli.'
Tot dusver is 2011 een ongewoon 'nat' jaar, zelfs voor Filipijnse maatstaven. Omdat ik hier al meer dan vier jaar woon, kan ik het als dusdanig omschrijven. 2010 was ongewoon droog volgens Filipijnse normen; 2011 is meer dan nat; tot en met vandaag regent het wel elke dag, niet onafgebroken, maar althans voor meerdere uren elke dag of nacht. Uiteraard komt dat de algemene dienstverlening niet ten goede: er zijn vaak onderbrekingen in de bevoorrading van electriciteit en internet, omdat er regelmatig schade is aan kabels en masten door de regen of door de wind. De laatste tyfoon (Quiel) was alfabetisch alreeds de zeventiende. Misschien (waarschijnlijk) nog twee meer te verduren dit jaar. 2011 loopt zienderogen naar zijn einde. Nog 83 dagen en 2012 komt eraan.
Het regent hier nog altijd na. Het ergste schijnt evenwel voorbij voor zover het de tyfoons Pedring (internationale naam: Nesat) en Quiel (internationale naam: Nalgae). Tijd dus voor enkele statistieken.
Een bericht in de Inquirer van 6 oktober 2011: "MANILA, Philippines Weeks after Typhoons Pedring and Quiel
battered the northern part of Luzon, six more bodies were recovered by
rescuers, the National Disaster Risk Reduction and Management
Council (NDRRMC) said Thursday.
Five of the six bodies were victims of Pedring while the last was Quiels.
All died from drowning, the NDRRMC said.
With the latest discovery, the death toll from the two typhoons is now at 71, it said."
Schade aan wegen en andere infrastructuur is onoverzienbaar. Schade aan landbouwoogsten loopt op tot in miljarden PHP. De prijzen van dagelijkse verbruiksgoederen zoals rijst, groenten, fruit, vis, vlees en kip lopen op. Omdat de natuur vele oogsten beschadigde of vernietigde en omdat er vele wegen tussen landbouwgronden en verkoopplaatsen ontoegankelijk zijn geworden; tranport moet dan over alternatieve wegen gebeuren en alles wat alternatief is kost meer tijd en dus ook meer geld. Over enkele maanden zal het alweer Kerstmis zijn en traditioneel lopen de prijzen (zelfs zonder tyfoons) op gewoon vanwege die gebeurtenis.
Voor velen zal het het alweer een harde noot om te kraken worden: vooral voor de 'man met de pet'. Voor politieke verantwoordelijken zal het weer een gespijsde Kerstmis zijn want vragen voor economische hulp zijn al ingediend bij de VN, en van zodra de miljoenen USD toegekend worden, blijken vele Zwitserse en andere bankrekeningen op naam van al dan niet anomieme Filipijnse individuelen of firma's weer belangrijker te worden...
Volgende maand (november) vindt de tradtionele 11.11.11-actie plaats in Belgie. Dit jaar zal men wel voor records willen gaan want het jaar is 2011, dus betekent dat iets symbolisch...Er zullen extra vele miljoenen EUR worden ingezameld... Als er niets georganiseerd wordt, gebeurt er ook niets. Dat besef ik ook wel. Als er iets georganiseerd wordt, loont het dan wel de moeite ? Laat ons hopen dat enkele van de ingezamelde miljoenen ergens op terechte plaatsen komen... Voor al diegenen die altijd weer opnieuw over Belgie kankeren: is het ergens anders enigszins verschillend ? Als ik ergens over kanker, waarin verschilt het van waarover anderen kankeren ? Wanneer gaat iemand nog eens iets positiefs kunnen vertellen ? Niet alleen iets positiefs om positief te klinken, maar iets positiefs dat werkelijk gebeurde en positieve resultaten opleverde ?
Foto: de ambassade van de USA in Manila, overstroomd.
Op 4 september 2011 plaatste iemand met het alias 'corse' volgend bericht op www.politics.be:
