HET KWEEKJAAR 2013 IS VOORBIJ

De laatste loodjes wegen het zwaarst zegt men wel eens, zo gaat dat nu eenmaal ook onze kweek met kanaries ontsnapt niet aan deze wetmatigheid. Bij de aanvang van de kweek is er wat onrust in het hoofd, wat later komt de rust en op het einde de berusting. In den beginne is het de gedachte zal het wel lukken, zijn de vogels wel in orde, zal de voorbereiding die ik deed wel voldoen om een goede kweek te mogen verwachten? Niets dan vragen en doemscenario’s doen ons twijfelen aan een goede afloop. Eens de eerste ronde achter de rug en de resultaten vallen mee komt er de geruststelling dat het allemaal in orde was, en dat die onrust nergens voor nodig was. En dan als het vooropgesteld aantal jongen zelfstandig rondfladdert en de laatste ringen zijn verpast, komt er de berusting en zit het er weer op voor een jaartje.

Om het in Engelse termen te stellen met deze kweek sluit ik men novice jaren af, en zal ik vanaf nu moeten aantreden in de champion categorie. Met andere woorden de jaren dat ik me kon verstoppen achter de gedachte van ik ben nog maar een beginner zijn voorbij. En toch maakte ik ook dit jaar weer maar eens een zware inschatting fout bij het begin van de kweek. Door de simplistische gedachte dat ik het wel snel met een paar goede mans zou waarmaken, als ik deze aan meerdere popjes zou koppelen. De toekomst zag er eenvoudig uit met nog max 15 goede mans en een 50 tal popjes ging ik het in de volgende jaren doen. Was dat effen zonder de waard gerekend, 10 tallen en 10 tallen slechte eieren van men beste popjes zijn in de vuilbak beland, en dan nog te zeggen dat ze me hadden gewaarschuwd dat dit kon gebeuren. Neem het van mij gerust aan alleen de slimmeriken leren iets uit de ondervinding van een ander. De dommeriken (zoals ik blijkbaar) leren alleen uit eigen ondervinding, geen erg deze les hebben we weer achter de kiezen.

Met 204 jonge bultjes waarvan er 200 gezond en wel in de vlucht rondvliegen, een gemiddelde van 4 jongen per kweekkoppel kan ik best mee leven. Natuurlijk kan het altijd beter en zegt een getal jonge vogels niets over een goede of slechte kweek? Maar het is een eerste vereiste om bij stap twee wat speelruimte te behouden. Wie elk jaar al zijn jongen moet houden omdat het er te weinig zijn om streng te selecteren, gaat onherroepelijk achteruit. Stap twee is inderdaad selecteren, wat zeg ik nee streng selecteren erg moeilijk hoor, is het niet zo dat eigen kind schoon kind is. Het is toe te juichen dat de keurmeesters binnen enkel maanden ons weer even met de voetjes op de grond plaatsen en niet meedoen aan dat schoonkind gedoe.

Er is niets zo moeilijk als de fouten aan uw eigen vogels te willen zien, en ze ook te kunnen toegeven vooral aan uzelf. Maar het is wel een eerste vereiste om uw vogels naar een hoger niveau te tillen om te kunnen concurreren met de echte toppers. Vergeet niet dat als men zich wil meten met de gevestigde waarde dan is even goed niet goed genoeg. Het is zoals Jos Vetters me steeds voor ogen houd, ze moeten zo goed zijn dat ze er niet meer rond kunnen. Alleen op deze manier kon Jos zich doen gelden tegen de toenmalige coryfeeën en dat waren met Belgische bult niet van de minste.

Na vier maanden van vroeg op staan en nog laat eens gaan bijvoederen, van altijd wel iets wat men aandacht vereiste, komt er nu de tijd van decompressie. Pas begin augustus als we met africhten gaan starten is er terug werk aan de winkel, africhten wil ook zeggen selecteren en dat is een erg spannende tijd.

Het is zoals de goudzoeker die zijn goudpan vol met zand schept uit de rivier en dan in een draaibeweging het goud van het zand zift. Draait hij te hard dan vind hij geen goud omdat het uit de pan vliegt, vandaar het gezegde “ het vliegt de pan uit “, en draait hij niet hard genoeg dan vind hij enkel zand. Het is net zo met onze vogels zijn we te streng bij het selecteren dan doen we goede vogels weg, zijn we niet streng genoeg dan zien we de bomen niet door het bos. Het grote voordeel van de goudzoeker is dat het niet over zijn schoon kind gaat, desondanks dit voordeel is goud vinden ook voor hem O!! zo moeilijk. Moet u niet vragen hoe moeilijk het weer voor ons zal zijn? Wie gaat er in slagen om niet te snel of te traag te draaien met zijn goudpan om dan in januari goud te vinden in het Italiaanse Bari, ik ben benieuwd?