Vannacht is het eindelijk gekomen...de regen! Om 4 uur begon het met zacht geklop op het bovenraam van de badkamer, het regende door tot 9 uur vanmorgen. De tuin staat er meteen geweldig bij, je ziet aan de planten dat ze opfleuren van een flinke bui. 15 Liter per vierkante meter is er gevallen, en aan `t eind van de dag komt er nog wat. Ik hoop dat het op tijd is voor mijn rode hazelaar, want die is, zoals mijn moeder zou zeggen, op sterven na dood... Overal in de tuin staan klaprozen te bloeien,die hadden absoluut geen probleem met de droogte. Hier enkele foto`s
Categorie:De tuin Tags:regen, klaproos
31-05-2011, 12:23 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
29-05-2011, 20:01 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
24-05-2011
Omelet met tuinboontoppen.
Ik gooi niet graag iets weg. Als ik sla was dan giet ik het was water bij een zieltogende roos, de dieven van de tomaten leg ik op de koolplantjes om de koolvlieg te misleiden, petflessen krijgen een tweede leven als "rammelaar" tegen de woelmuis enzovoort. Bij een vriendin las ik het recept van omelet met tuinboontoppen. Daar werd ik echt blij van! Nu is het de tijd om de tuinbonen te toppen, dat doe je op het moment dat de eerste boon is aangezet.
Als ik het goed onthouden hebt dan stoof je eerst een hand gewassen toppen in wat boter, en na enkele minuten voeg je de -met zout en peper geklopte- eieren toe. Op laag vuur gaar laten worden en eventueel wat bonenkruid toevoegen.
Zo meteen ga ik mijn bonen toppen, maar toen ik gisteravond ben wezen kijken zag ik veel luis op de bonen. Ik had wel wat alerter kunnen zijn; het is bekend dat als het een warm voorjaar is er meer luizen zijn. Een topje met luis in de omelet lijkt me niks. Wat bestrijding betreft: je kunt op allerlei manieren de luizen te lijf gaan: met rabarber of heermoesthee, met Spruzit van Ecover, dille meezaaien.. ik las het verhaal van een dame die ze er zachtjes met de hoge drukspuit afspoot... het toppen is natuurlijk het eerste wat je doet, dat is meer voorkomen dan genezen. In de appelboom die het dichtst bij de tuinbonen staat zag ik opvallend veel lieveheersbeestjes, hard aan het werk om de luizen te lijf te gaan (het zijn de larven van het lieveheersbeestje die véél luizen eten). Het is leuk om de kevertjes te begluren als ze de liefde bedrijven: het mannetje (als het tenminste het mannetje is die bovenop zit) wiebelt gezellig heen en weer met zijn hele lijf.
24-05-2011, 09:48 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
19-05-2011
Sjoelen
Een keer per jaar organiseren wij de Wereldkampioenschappen Sjoelbak in Kleindorp NO Frankrijk. Onze Franse buren zijn behoorlijk fanatiek, en de laatste jaren winnen Lie en ik dan ook niet meer, we worden in eigen huis met eigen spel verslagen. Het enige wat ik terug kon doen was medailles uitreiken met daarop de tekst Premier Prix Male en Female ( 1e prijs mannetje en 1e prijs vrouwtje), wat natuurlijk Premier Prix Hommes/Dames had moeten wezen. Dit leverde een hoop hilariteit op waarbij ik alleen maar schaapachtig kon lachen; gelukkig dachten de Fransen dat ik het expres had gedaan...
Categorie:Dorpsleven Tags:sjoelbak
19-05-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
17-05-2011
Vorst&vraag
2 Foto`s vandaag. De eerste is van een acer "crimson queen" in de tuin van een van onze buren: bevroren. Dat de Japanse esdoorns vorstgevoelig zijn (dat wil zeggen vorstgevoelig als de struik al uitgelopen is) had ik wel eens gehoord, maar nog nooit had ik de resultaten van late vorst gezien. Het hele struikje oogt miserabel. Onze walnoot ziet er ook ongeveer zo uit, alleen zijn de bevroren blaadjes onmiddellijk zwart geworden; na de wind van gisteren ligt het gras vol met zwarte verfrommelde blaadjes. De tweede foto is van een plantje bij mij uit de tuin, een lage plant, niet meer dan 30 cm hoog, formaat "rotstuinplant" bloemen zo groot als een flinke stuiter, dit plantje heb ik gekregen op de plantenruilbeurs, wie kan mij aan de naam helpen?
Categorie:De tuin Tags:japanse esdoorn, late vorst.
17-05-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
15-05-2011
Bosasperges
De bossen in de Lorraine staan er nu vol mee: de bosasperge die officieel bosvogelmelk heten ( Ornithogalum pyrenaicum). Het plantje is natuurlijk geen echte asperge maar een vogelmelk. Op Wikipedia kan je er o.a. dit over lezen: De bollen van de plant zijn eetbaar, vergelijkbaar met schorseneer.
De stengel met bloemknop van de bosvogelmelk wordt op dezelfde manier
als asperges gegeten (in Parijs zeer gewild) en heet daar "asperges de
bois", niet te verwarren met de echte bosasperge (Asparagus acutifolius). Krap twee minuutjes in kokend water met wat zout en eten met zelfgemaakte mayonaise..ook in Kleindorp zeer gewild! (Soms zijn mensen allergies voor vogelmelkachtigen..ze krijgen dan een rode jeukende uitslag..)
15-05-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
13-05-2011
Paardenbloemenwijn (2)
De paardenbloemenwijn is gemaakt. Het recept heb ik twee jaar geleden gegeven op 18 april 2009. Ik wil nog even iets zeggen over de groene kroonblaadjes: er gaat een hardnekkig gerucht dat die verwijderd moeten worden, echter mijn ervaring is dat de wijn absoluut niet bitter wordt als je deze blaadjes laat zitten. Geen vermoeiende plukacties dus waarbij je alleen de gele blaadjes plukt maar gewoon de bloem van de steel aftrekken, en een eventueel stukje steel wat aan de bloem blijft zitten eraf knijpen. Volg je dit recept dan krijg je een half zoete aperitiefwijn van ongeveer 16%, super om in de zomer gekoeld te drinken!
De eerste dag: het citrusfruit fijnsnijden en vermengen met de suiker De volgende dag de bloemen plukken, in de middag als de bloempjes goed open zijn Niet deze maar deze kook de paardenbloemen, het ruikt als spinazie maar het gaat heel lekker worden De volgende dag zeven, met de gist en het fruitmengsel vermengen in een grote emmer iedere dag roeren tot het gisten minder wordt Laten staan tot het bijna uitgegist is, dan goed zeven door een doek en in een ruime "bonbon" gieten. rustig december afwachten. Dan is de vloeistof helder en kan je de wijn in flessen overhevelen. À la vôtre!!
13-05-2011, 22:19 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
11-05-2011
Regen!!
Gisteravond is er eindelijk regen gevallen. Mijn buurman de boer heeft champagne opengetrokken om het te vieren, eindelijk kan het gras gaan groeien. Er is nog niet gehooid, ondanks de warmte, en dat voornamelijke door de droogte: het gras groeit al weken nauwelijks. Vanmorgen vroeg de tuin in voor mooie plaatjes en een heerlijke geur!
Nog geen enkele witte vlieg onder de koolblaadjes, te vroeg of te warm? Ik ben er blij mee...
Categorie:De tuin Tags:regen, hooien,wiite vlieg
11-05-2011, 14:32 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
04-05-2011
Vorst, aardappelen en oorkruipers
3 foto` s: Vannacht heeft het hier weer aardig gevroren en onze walnoot heeft voor de tweede keer zwart blad.Dat komt niet meer goed met de walnoten. Ook de piepers zijn niet ontkomen aan de vorst, de schade bleef beperkt door zwart blad aan de bovenste blaadjes. Het hele bed heb ik vanavond aangeaard, en over iedere aardappelplant een bloempot. Laat de vorst nu maar komen vannacht, of eigenlijk liever niet, want de kweepeer staat nog in bloei. Andere potjes hebben een plaats in de fruitbomen gekregen, volgestopt met stro om oorkruipers te lokken, die dan weer de luizen op gaan eten. Op de achtergrond van de foto een vriend die zo vriendelijk is een dam te bouwen in onze beek, dat zal het gieten vergemakkelijken (het vullen van de gieters in ieder geval...) het is gortdroog in de tuin!
Categorie:De tuin
04-05-2011, 22:28 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
11-04-2011
Rabarbercompôte
Ieder voorjaar zet ik een ton zonder bodem (met deksel) over een van mijn rabarberplanten. Deze plant loopt dan vroeger uit dan de andere twee, en de rabarber is mooi lichtrose van kleur, en heel zacht: drie minuten koken.
Neem 500 gram rarber en snij deze in stukjes van ongeveer 2 cm. Kook de rabarber samen met een glas appelsap en een stukje kaneel totdat de stukjes zacht zijn, dit kan heel snel gaan, maar ook 10 minuten duren. Giet de rabarberstukjes voorzichtig in een zeef en vang het vocht op in een steelpannetje. Gooi de kaneel weg. Voeg 50 gram suiker bij het sap en kook dit tot de helft in. Als je kervel in de tuin hebt kan je een à twee takjes fijngeknipt bijvoegen, dat maakt de rabarber minder zuur. Laat het sap afkoelen en voeg de stukjes rabarber er bij. Zet de compôte een tijdje in de koelkast.
Roer 6 eetlepels crème fraîche los met suiker naar smaak, verdeel de rabarber over 4 bakjes en lepel er wat crème fraîche op.
11-04-2011, 10:02 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
03-04-2011
Reizen door België
Ik ben gek op reizen met de trein, en moet daar af en toe vreselijk voor boeten. Zoals enkele jaren geleden toen ik op een hete zaterdag in een Belgische treinstaking terecht kwam. Op die dag werden wij als treinpassagiers in de trein achtergelaten op het station van Namen, conducteur en machinist waren met het noorderlicht vertrokken, niet zoveel later bleek het hele station verlaten te zijn en voelde ik me in een Johan Daisne-de trein der traagheid-achtige nachtmerrie terecht gekomen. Uiteindelijk kwam het goed, laat op de avond zonder enig commentaar vertrokken we weer.
Het op zaterdag door België met de trein reizen heeft dus niet mijn voorkeur, gisteren heb ik toch maar het risico genomen met een hoofd vol snot, een vette hoest en een beetje verhoging een late verkoudheid die mij niet kon weerhouden te vertrekken, mijn wens bij Lie te zijn was te groot. Natuurlijk was ik al veel te warm aangekleed met het idee dat het maar één dag warm zou zijn en ik erg verkouden; ik dacht beter het zekere voor het onzekere te nemen,( en wie zegt me dat het aan t eind van de middag op al die perrons niet ijzig koud is..zoals normaal) verder wilde ik alleen met mijn laptop-rugzakje reizen, daar kunnen eigenlijk geen kleren bij, wel zo praktisch dan om ze allemaal aan te trekken. Gearriveerd op Schiphol vergat ik al bijna uit te stappen, groggy van de warmte, veel paracetamol met coffeïne en Xylometazoline. Na het vertrek van Schiphol kondigde de conducteur aan dat de trein niet verder zou gaan dan Roosendaal, alwaar voor ons een internationale trein zou klaarstaan om mee verder België in te reizen. Een internationale trein, dat schept verwachtingen. In Roosendaal aangekomen moesten we wel even wachten maar dit werd beloond met de aankomst van een betrekkelijk oud boemeltje; een donkerrood afgeplat treinstelletje dat onze internationale trein moest voorstellen. Een lachsalvo rolde over het perron bij het zien van zoveel prachtige antieke treinweelde en goedgemutst stapten we in de trein. In de trein verging ons het lachen al snel. Op keiharde bankjes a la de katholieke kerk moesten we met meer reizigers dan zitplaatsen verder reizen. De enkele minuscule raampjes werden voor niets opengezet; de trein had zeker een groot deel van de dag afgesloten in de volle zon gestaan. Ingeklemd tussen een jong gezin met een hoestend kleintje en een rechtstreeks uit een Asterixstrip weggelopen Belg mét befaamde buik heb ik vergeefs gewacht op de Belgische conducteur die mij misschien kon vertellen of ik in Brussel Noord zou kunnen overstappen. Dan toch maar doorgereisd naar Brussel Centraal.
Op dit station heb ik 40 minuten gewacht op mijn volgende trein die maar 26 minuten overtijd was. Deze stopte inderdaad niet in Brussel Nord; een op zichzelf staand mazzeltje..want verder zit deze trein vol met schreeuwende pubers, waarvan een vlak achter mij steeds braak en boergeluiden wedstrijdjes lijkt te houden met zijn vrienden. Dit houden ze de helft van de reis tussen BC en Arlon vol, ergens anders gaan zitten is door de volle trein geen optie. Hier komt een einde aan deze klaagrede, want in Arlon, waar we trouwens perfect op tijd aankwamen ( hoe doen ze dat toch die Belgen?) stond Lie trouw op mij te wachten, hoera! nog een stukkie rijden, even de grens over, het is waar, het gras is hier echt groener ( nu eigenlijk vooral de bomen, een behoorlijk verschil van minstens een week).Thuis!!
Categorie:Appelvrouw&Lie Tags:reizen met de trein
03-04-2011, 19:48 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
18-03-2011
Kerrieplantje
Als ik in Nederland ben blijf ik ook altijd nog bezig met moes- en kruidentuin. De afgelopen week ben ik druk geweest met het warm voorzaaien van tomaten, pepers en paprika`s. Verder speur ik de winkels af voor leuke planten voor mijn kruidentuintje. Bij de Aldi verkopen ze op het ogenblik voor een paar centen mooie potjes mediterrane kruiden o.a. Salie, Majoraan, Rozemarijn maar ook andere -voor mij meer onbekende- kruiden. Zo ben ik nu de trotse bezitster van een Kerrieplant. Het plantje ruikt meer naar kerrie dan ik gedacht had en ik ga zeker proberen ermee te koken. Het schijnt dat je de takjes niet op moet eten ivm maagklachten. Verder heb ik ook Heiligenkruid ( Santolina Chameacyparissus) gekocht dat -zo blijkt achteraf- meer voor de sier wordt aangeplant.
Nu ben ik nog op zoek naar mooie en betaalbare groene aspergeklauwen, en misschien zelfs wel enkele paarse asperges..voor de mooi.
Als het Kerrieplantje niet bloeit zou je het kunnen verwarren met een kleine Lavendel. Heiligenkruid schijnt enorm gemakkelijk te stekken te zijn.
Categorie:In Nederland Tags:voorzaaien,kerrieplant,paarse asperge,heiligenkruid
18-03-2011, 17:09 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
01-03-2011
Moestuinkriebels
Vlak voor het vertrek naar Nederland krijg ik altijd de kriebels..Mijn moestuingenen gaan vreselijk protesteren, en proberen daarna het werk van enkele weken of zelfs maanden te realiseren in twee dagen. Zo heb ik de afgelopen dagen tuinbonen gezaaid -deze had ik eerst voorgetrokken in een bak nat zand- op een stuk van de moestuin die Lie eerst had gefreesd. Samen met Lie heb ik een nieuw bed gemaakt voor groene asperges die ik in mei ga uitplanten - een geul gegraven van 40 cm breed en 25 cm diep, en hierin 5 centimeter compost in gedaan, deze kan dan alvast worden bewerkt door de wormen. Ik heb sjalotten geplant en zomerwortelen gezaaid. De laatste heb ik samen met twee eetlepels gemalen korianderzaad, plus enkele hele korianderzaadjes in de grond gestopt, dit alles tegen de wortelvlieg. Het kruidenstuk heb ik voorzichtig gewied en koffieprut gemend door de aarde bij de bieslook. In de kas ligt een vingerdikke laag nieuwe compost, half blad, half gewone compost op de aarde die ik eerst nat heb gemaakt met een fikse lading gieters water uit de beek; dit alles om de zouten van meststoffen die in de kas achterbijven (omdat het er nooit regent) uit te spoelen. Daarna de bloemkool en de bietjes die ik bij Wout Spaan in Kortenhoef heb gekocht (hele fijne zaadhandel, ga er eens naar toe, hij zit er voor zijn 50e en laatste jaar) uitgeplant, met in ieder plantgat een hand compost. Raapsteeltjes gezaaid en St.Antoine, een vroege slasoort. De frambozen opnieuw opgebonden, op 1.20m. afgeknipt en compost gegeven. De frambozen en druiven een handje kieseriet gegeven. Allerlei op de verkeerde plek opkomende bloemetjes verplant, vooral vergeet-mij-niet heeft zich erg uitgezaaid, maar er zijn ook al jonge juffertjes in het groen, kervel en selderijplantjes. En ondertussen blijven de kraanvogels met duizenden overkomen op weg naar het noorden; ik moet hoognodig met ze mee. Toen ik net mijn tuinjasje in de was-tas deed kwam er nog een zakje pijpuitjes uit die ik had willen zaaien, misschien ga ik toch nog even met mijn zaklampje...
Tuinbonen in nat zand In een vers voortje, opgewarmd met een beetje compost ( en zon) Krokusjes gekregen van Kleintje De hele tuin staat vol met deze prachtige bosjes..dit is nog een fotootje van 2010.
Categorie:De tuin Tags:tuinwerkzaamheden maart
01-03-2011, 22:30 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
24-02-2011
Bosgeluiden
Gisteren was het geweldig bosweer. Matige vorst in de ochtend, zodat de bosgrond niet zompig en glibberig was en een lekker zonnetje vanaf een uur of 11. Het werk is bijna gedaan; het hout is gehakt en op mooie stères gelegd. We werden getrakteerd op honderden kraanvogels die in de ochtend van het weiland vlak naast het bos opstegen en over ons hoofd richting oost Nederland vlogen. Ik heb geprobeerd het te filmen en zet je je geluid goed hard dan hoor je behalve de kraanvogels ook Lie Filmpje
24-02-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (4)
14-02-2011
Sinaasappels in Cointreau
Sinaasappeltijd en de natuurwinkel ligt er vol mee. Het moment om Sinaasappels in Cointreau te maken.
Voor ongeveer 4 potten van 500 ml. 5 kaneelstokjes, in tweeën gebroken 10 kruidnagels 600 gram suiker 150 ml water 9 onbespoten sinaasappels,gewassen, in schijven van 0,25 cm gesneden (kop en kontje kan je weggooien) en zorgvuldig ontdaan van alle pitjes 175 ml Cointreau 125 ml droge witte wijn
Bereid het wecken voor door de potten klaar te hebben staan, met heet water omgespoeld, en de ringen enkele minuten uitgekookt.
Bind de kaneelstokjes en kruidnagels in een gaasje tot een kruidenbuiltje.
Doe dit in een grote pan, samen met de suiker en het water. Breng het langzaam aan de kook, steeds roerend tot de suiker opgelost is en laat 10 minuten zachtjes sudderen. Haal de kruiden uit het vocht en gooi ze weg. Voeg de sinaasappelschijven, de wijn en de Cointreau toe, en breng het langzaam aan de kook, af en toe roeren, maar heel voorzichtig zodat de sinaasappelschijven niet stuk gaan. Haal de pan van het vuur. Schep de schijfjes voorzichtig in de potten, eventueel met behulp van een kleine schuimspaan of pollepel met sleuven. Giet het hete vocht op de sinaasappels, laat de laatste cm onder de rand vrij. Uit gulzigheid heb ik daarna nog twee eetlepels Cointreau in iedere pot gegoten. We noemen dat een alcoholslot. Maak de randen van de potten schoon, en sluit de potten.
Plaats de potten in een weckpan (of een gewone pan met oude doekjes -tegen het breken- tussen de potten) en zorg dat het water enkele centimeters boven de potten staat, breng aan de kook en reken 15 minuten kooktijd vanaf dat moment. Zet het vuur uit, en haal de potten voorzichtig uit het water na 10 minuten. Laat afkoelen.
Heerlijk met vanille-ijs, over cake of gewoon puur uit een kommetje als dessert.
Dit recept komt uit het complete Book of Home Preserving, uitgegeven door Robert Rose inc., mijn zusje heeft het voor mij gekocht bij Amazon.uk die het direct doorstuurde naar Frankrijk met weinig verzendkosten.
Anyway zit ik nu plotseling met mijn neus in dit Engelstalige boek met heel andere recepten dan die ik hier in de Lorraine tegenkom bv Sweet Chilisaus, Dill Beans, Pickled Green Tomato-Hot Peppermix, Brandied Apple Rings. Dat klinkt echt heerlijk allemaal..misschien moet ik eens een tijdje van vakantiehuis ruilen met iemand in Engeland of de States, het liefst iemand met een moestuin en grote keuken.. Wordt vervolgd.
14-02-2011, 22:04 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
13-02-2011
Kraanvogels en kettingzagen
Fijne mensen uit de kop van Noord-Holland maken ieder jaar de reis naar NO Frankrijk om in het weekend anderhalve dag in het bos mee te werken. Deze tijd vliegt om..we hebben hard gewerkt, veel plezier gehad en Lie en ik zijn zeer dankbaar, er is veel gedaan en we hebben nu een indruk van het werk dat ons nog wacht. De eerste groepen kraanvogels vlogen ook over, het geluid van hun "grus grus" was soms boven het snerpende geluid van de kettingzagen te horen. Evenals de kraanvogels zijn de eerste bloemen in de tuin vroeg dit jaar; in mijn gras zijn bloeiende madeliefjes, de sneeuwklokjes bloeien volop en de tere bloempjes van de cornus mas zijn bijna uit (vorig jaar was dat pas in maart). In het bos zag ik hier en daar bladeren van aronskelken, bosanemoontjes en lelietjes van dalen boven de aarde komen. Het weer is werkelijk aangenaam; een heerlijk lentezonnetje maakt het extra lekker in het bos waar je geen last hebt van de wind en het licht zo prachtig is:
Enstérer, oftewel het gezaagde hout keurig in -meetbare- kubieke meters leggen. Het is het werk waarmee ik Lie kan helpen in het bos.
Een stère is een volumemaat voor gestapeld rondhout: het is voor te
stellen als een kubieke meter die vol is gestapeld met stamstukken van 1
meter lengte. Vanzelfsprekend zit er dan zoveel loze ruimte tussen al
die onregelmatig gevormde stamstukken dat er geen sprake is van een
'vaste' kuub hout.
De Franse affouagistes zijn er een stuk beter in dan wij. In een schijnbare oogopslag zien ze hoeveel hout er ongeveer uit de boom gaat komen en hun stapels zien er gewoon goed uit; er lijkt weinig ruimte tussen het gestapelde hout te zitten, de stapels zijn allemaal even hoog en keurig.
Onze blokkendoos-stapeltjes zijn soms gatenkazen, heel onHollands want de stapels worden niet gewogen maar gemeten en voor alle lucht tussen de stammetjes moeten we betalen. Nu is het hout gewoon loeizwaar ( denk aan zo `n 500/600 kg per kuub hout) en ik ben al blij dat een lastig brok hout óp de stapel terecht komt. Op dat moment zijn mijn armen al 10% langer doordat ik sommige van die brokken met mijn gesmede handpaktangetje geklemd in twee handen door het bos heb gesleept naar de plek waar de enstérage plaatsvind -die plek: het enige waar ik met Lie over bakkelei in het bos- de stapels komen altijd verder weg dan mij lief is. Lie denkt aan het ophalen van het hout in de zomer en de gemakkelijkste weg door het bos met trekker & aanhanger; ik denk aan mijn armen en prijs me ondertussen wel gelukkig dat ik straks niet mee hoef om het hout op te halen.
Gisteren was het bos spookachig wit en de beek ijzig koud.
Categorie:Dorpsleven Tags:affouage, enstérage
02-02-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
24-01-2011
Gesmede handpaktang
Voor iedereen die gereageerd heeft op mijn stukje twee bomen..: Dank voor jullie bezorgdheid. Wees gerust, we werken zo veilig mogelijk. Lie heeft een zaagbroek die bij uitschieters de kettingzaag stopt zonder dat zijn been geraakt kan worden, laarzen met stalen neuzen en een helm met oog- en oorbescherming. Het werkt allemaal een stuk minder soepel dan in je jeans met houthakkershemd, vooral de helm met vizier vindt Lie erg lastig. Van het boompje op zijn hoofd hebben we geleerd, en we letten goed op. Ik blijf op een boomlengte afstand..
Met een echte bosbouwer het bos in, en leren hoe je sommige bomen aanpakt, dat zou nog fijn zijn.
Ondertussen heb ik een leuk gereedschapje gekocht wat me erg helpt in het bos. De gesmede handpaktang. Hiermee kan ik stammetjes en lastige stukken hout die voor mij niet makkelijk op te pakken zijn, die te groot zijn b.v. of te zwaar, simpel vastpakken. Met dit tangetje in je hand gaat het supergemakkelijk, de twee grijpertjes glijden soepel om het hout heen, en de geharde scherpe punten grijpen zich meteen flink vast in het hout zodra ze het gewicht van het hout voelen. De tang laat het hout ook weer vrij gemakkelijk los als het op zijn plaats ligt, de handgreep ligt heel prettig in de hand.
Het tangetje is van Stihl, adviesprijs 35,- hier betaald 30,- zijn geld volledig waard!
24-01-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
19-01-2011
Twee bomen...
We zijn begonnen in het bos!!
Twee grote boomkruinen hebben we toegewezen gekregen schreef ik op 17 december.
Jawel die twee grote bomen liggen er, joekels van beuken, ik heb de ringetjes geteld, ze zijn over de honderd jaar oud.
Behalve die twee grote têtes zijn er nog zo`n 25 bomen met een lengte
vanaf 10 meter, sommigen hoger..veel hoger..die moeten ook om.
Ja moeten: als je een perceel neemt om te kappen teken je ook voor het
werk, het netjes neerleggen en het weghalen van het hout. Je bent
verplicht om dat voor eind april te doen, het weghalen mag in de zomer.
Lie en ik keken elkaar eens aan toen we al die grote bomen zagen, veel
hout dat wel, een fijne voorraad. Tot nu toe -dat wil zeggen, de eerste 2x dat we affouagiste waren- lag het meeste hout op de
grond; met het omkappen van -grote- bomen hebben we hoegenaamd geen
ervaring.
Man en vrouwmoedig zijn we begonnen afgelopen zondag, mooi weer, geen wind, prima weer om in het bos te zijn.
Het ging allemaal goed en als Lie een boom omzaagde ging ik even achter een dikke eik staan. Tot de laatste boom.
Toen Lie de kettingzaag al halverwege de stam had spleet de boom in de
lengte doormidden. Een deel viel op het hoofd van Lie. Omdat ik net op
dat moment om de stam waarachter ik met verscholen had keek, zag ik Lie
de kettingzaag met zijn rechterhand weggooien en tegelijkertijd
achterover vallen. In die ene seconde had hij de zaag ook nog uitgezet
met zijn duim. Wow wat een snelle reactie! Wie is hier oud?
Niets erger dan een flinke schram en wat pijn in zijn nek had hij opgelopen, en toch ook wel de gezonde angst voor ergere blessures.
Vandaag bij de winkel bottes de sécurité gekocht (laarzen met stalen neuzen) en een helm met oog en oorbescherming.
Ook zijn we bij de burgemeester geweest met de vraag of de dorpsemployé
ons zou kunnen helpen met advies hoe die grote bomen aan te pakken, en
misschien te helpen de grootste om te zagen. Dat mocht, meteen vanmiddag
ging hij mee. Lie blij.
Na enkele uren kwam Lie ietwat gedesillusioneerd terug.
In het bos aangekomen ging werd Lie eerst urenlang meegesleept langs
alle andere mensen die in het bos aan t werk waren...overal een praatje..de kwaliteit van het hout bespreken.. het weer.. wat voor een kettingzaag
heb jij.. nog even over het weer.. nog even over het hout.. ah, mesjeu
die-ét-die is er ook.. wat een weertje hè, hoe is uw hout?.. en het laatste halfuurtje nog gauw even zagen.
Ze hadden (hij had) snel 3 bomen omgezaagd en toen moest monsieur de employé weer vite terug naar zijn werk in het dorp.
Erg veel had Lie er niet aan gehad. C`est la vie en France.
Op internet vond ik nog wel wat tips over grote bomen zagen en
veiligheid en Lie heeft net de knoop aan zijn veiligheidsbroek gezet.
Het zal wel goed komen. We weten in ieder geval wel wat voor een weer
het wordt...
Bomen met een rode streep dienen te worden omgezaagd.
Categorie:Dorpsleven Tags:affouage, grote bomen vellen
19-01-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (4)
09-01-2011
Veldsla met gerookt zout
Het dooit, sterker nog, de dooi is al voorbij: de laatste plekjes sneeuw waren vanmorgen verdwenen en het was gistermiddag zelfs 20 graden warmer dan vorige week zaterdag om die tijd: +15! Met een kop koffie de tuin in en de jas los. De beek stroomt flink, vol met smeltwater, de koolmezen fluiten beduidend anders dan vorige week; je hoort de hoop in de zang van de mannetjes: binnenkort binnenkort (of zouden het trouwens juist de vrouwtjes zijn). Je vergeet even dat het nog volop winter is.
Onder de sneeuw kwamen toch wel wat groenten tevoorschijn die de ergste kou goed hebben doorstaan, Lekker afgedekt met een sneeuwdeken. Wortels, wortelpeterselie en zelf hier en daar een mini-paksoitje waarvan de blaadjes niet bevroren zijn, samen lekker voor een slaatje.
De veldsla staat er geweldig mooi bij, en ik ben verheugd dat er er eindelijk "bij" kan!
Onlangs las ik een artikel in een Frans tijdschrift over de veldsla, aldaar ook wel doucette genoemd. De schrijver vind het een vreselijke zonde om veldsla te pesten-zoals hij zegt- met olie.. Giet - om het even welke- olie op de veldsla en twee minuten later beginnen de rozetjes te zweten en smelten...weg is de mooie smaak en de zachtheid van het blad. Hij raadt aan om de sla voorzichtig te wassen, ieder rozetje apart te drogen en de sla te schikken op een mooie schaal. Strooi of maal er voorzichtig wat gerookt zout overheen, en eet de sla zo mogelijk zo uit de schaal met de vingers. Dit gerookte zout zou met zijn zilte smaak het lekkerste naar boven halen uit de zachte rondingen van de veldsla. Voilà, je moet wel Fransman zijn om zo over de smaak van een klein groen blaadje te kunnen schrijven.
