Zondag is het ons dorpsfeest..altijd een mooie dag voor de tuinliefhebbers. Er zullen veel kramen zijn met o.a. gerookte knoflook, een groente sculpteur die prachtige "bloemstukken" maakt van verschillende groentes, meerdere kramen met biogroente, rondleidingen door een kruidkundige en rondleiding door de biotoop van de streek met een bioloog, een boomkweker en verschillende plantenkwekers, een stand van Kokopelli, een wijnboer, een honingboer, een confitureboer, een linzenboerin die ook heerlijke biologische meelsoorten verkoopt enz.
Ieder jaar probeer ik iets anders te doen op dit feest; ik heb al veel verschillende dingen gedaan. De eerste jaren vooral met kinderen, mobielen maken met schelpen bijvoorbeeld, en halloweenpompoenen snijden, oudhollandse spelletjes, eigen planten en zaden verkopen en weggeven. Dat laatste is erg leuk, de Fransen kennen dat niet en zijn soms echt een beetje wantrouwig.."Gratis? Voor mij? je ziet dat ze zich afvragen wat de tegenprestatie zou moeten zijn.
Vorig jaar stond ik in onze nieuwe dorpstuin kruidenthee te schenken, maar voor dit jaar heb ik bedacht dat het leuk is het thema van het jaar te volgen: eetbare bloemen. Reeds in het voorjaar heb ik 8 liter vlierbloesemsiroop gemaakt, enkele potten paardenbloemenhoning en gelei met lievevrouwebedstro. Vanmorgen wilde ik nog even snel dahliagelei maken, daar had ik over gelezen. Een echt recept kon ik niet vinden op t web, dus heb ik zelf het volgende bedacht:
1 liter biologische en/of troebel appelsap 1 pak geleisuiker speciaal 500 gram 2 of meer dahlia bloemen. eventueel frambozensiroop
Was de dahliabloemen en laat ze uitlekken op een theedoek, Haal de blaadjes van de bloem af. Verhit de appelsap tot het kookpunt en giet de suiker erbij. Roer tot het weer kookt, laat 1 minuut koken, doe er dan zoveel blaadjes bij als je zelf leuk vind. Ik had 4 bloemen voorbereid, maar heb er uiteindelijk maar 2 gebruikt..het waren wel een flinke bloemen. Wil je graag een wat warmere kleur gelei doe er dan nog en scheutje frambozensiroop bij. Kook nog 1 minuut flink door, giet in hete jampotten, maak de rand schoon en doe de deksels er meteen op.
Keer na een kwartier of zo de potten even een paar x om zodat de blaadjes zich over de gelei verspreiden.
Helaas vergeten een foto te maken van het kant en klare product..dat komt nog wel. Ik ga dus zondag in de dorpstuin de vlierbloesemsiroop serveren en daarbij toastjes met de verschillende geleien. alles gratis natuurlijk. Komt allen!
Categorie:Jamrecepten Tags:dahlia,dahliajam.
28-08-2014, 23:06 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
11-08-2014
Flognarde aux haricots verts/sperziebonenclafoutis
We zijn al weer een weekje terug van een hele lange en fijne vakantie in Zweden. Moet je ook eens doen, wij hebben enorm genoten van het fietsen en zwemmen daar. Voor groentes daarentegen moet je er niet wezen. Ze verkopen natuurlijk wel allerlei vers groen, maar de prijs is torenhoog..10,80 Euro voor een kilo gekleurde (zwart, geel, oranje) minitomaatjes.
Ik vind het dan ook heerlijk weer terug te zijn op mijn landje en des morgens mijn tuin in te lopen om eens te kijken wat de pot vandaag weer schaft. Bieten, uien, prei, aardappels en courgettes worden met kilo`s tegelijk rijp. Mijn oppassen hebben dan ook heel erg goed hun best gedaan.
Enorm veel sperziebonen rijpen op dit moment af. Ik heb de paarse Purple Queen, de gele boterboon en de heerlijke onvolprezen groene sperzieboon Cobra. Inmaken doe ik de bonen eigenlijk nooit. Jawel, toch enkele zakjes ingevroren voor Sajoer boontjes, maar geen potten vol weck zoals al mijn buren allemaal doen. Ik eet nu dagelijks sperzieboon als 2e groente en zoek het internet af naar nieuwe recepten. Dit heerlijke en gemakkelijke recept heb ik eergisteren gemaakt..we hebben de helft de eerste dag opgegeten en de andere helft de tweede dag in punten opgebakken in een beetje olijfolie. Het is een hartige clafoutis en komt oorspronkelijk uit de Auvergne.
Flognarde-aux-haricots-verts-et-parmesan
300 gram groene boontjes 150 gram champignons 20 gram boter + 15 gram voor de vorm 1 sjalot 1 teentje knoflook 3 grote eieren 70 gram Parmezaanse kaas geraspt 100 gram bloem 200 ml melk geraspte nootmuskaat zout en peper
Dop en was de bonen, kook ze niet te zacht ( hooguit 10 minuten) laat ze uitlekken op een doek Schil en hak de knoflook en het sjalotje, wrijf de paddenstoelen schoon en hak ze fijn Bak
knoflook sjalot en paddenstoelen zachtjes in een pan met boter 2 tot 3
minuten, totdat het water uit de paddenstoelen verdampt is, voeg zout & peper naar smaak toe Verwarm
de oven op 210 ° C Doe de meel in een kom, voeg dan de eieren, en
vervolgens al kloppend geleidelijk de melk, zout en peper en nootmuskaat,
Parmezaanse kaas en paddenstoelen mix, giet in een beboterde bakvorm, voeg de
bonen in een mooi patroon toe, plaats in de oven gedurende 30 minuten
en serveer warm, lauw of -na afkoelen- in punten gesneden gebakken in wat olijfolie.
Categorie:Groenterecepten Tags:sperziebonen, clafoutis, flognarde aux haricots verts
11-08-2014, 10:50 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
17-06-2014
Ratafia dragon
Gisteren heb ik een flinke bos dragon geknipt voor de likeur..ik maak
ieder jaar ongeveer drie liter en aan t eind van ieder jaar is deze
voorraad wel soldaat gemaakt door mijn buurvrouw en mij "wil je wat
drinken" vraag ik dan als ze aan t eind van de dag nog even naar mijn
tuin komt kijken "non non pas maintenant" zegt ze dan, en, na een kleine
aarzeling "allez, un petit verre vert" waarna ze er toch wel twee
drinkt, ze vind mijn dragonlikeur nog steeds lekkerder dan die van
haarzelf.
Omdat ik dit jaar wel heel veel dragon heb ben ik op zoek gegaan naar
andere alcoholische recepten met dragon en vond de ratafia dragon. Deze
zal wat zachter van dragonsmaak zijn door de kaneel en de kruidnagel.
Het recept trekt mijzelf niet heel erg aan..over het algemeen vind ik
het zelf lekkerder om alleen de kruiden te proeven of het fruit en er
geen specerijen aan toe te voegen maar ik wil jullie het recept niet
onthouden:
25 g gedroogde dragonblaadjes 0,8 liter alcohol 88% voor fruit 1 g kaneelstokje 1 g kruidnagel
350 g kristalsuiker 2 dl water
Doe de dragon, kaneel en kruidnagel in een pot met de alcohol voor 4 dagen Zeef en voeg suiker opgelost in het water toe. Laat het een paar dagen staan en filtereventueel nog een keer. Bottelen
Ratafia is aanvankelijk een alcoholische drank uit Catalonië,
oorspronkelijk verwees de term naar elke drank die werd gedronken bij de
ratificatie van een akkoord of verdrag.
17-06-2014, 12:31 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
10-06-2014
Vrienden op de fiets
Ons voorhuis staat regelmatig leeg; vooral in het voor en najaar, en we dachten om daar maar eens verandering in aan te brengen. Omdat we geen zin hebben om de zoveelste bed en ontbijt te worden en er ook al niet van houden veel geld te vragen aan bezoekers lijkt het concept Vrienden op de fiets ons wel leuk.: mensen die een mooie fietsvakantie houden een slaapplek te geven voor twee tientjes de man met ontbijt.
Ik moet er ook weer niet teveel voor moeten doen, gasten ontvangen is wel leuk maar niet iedere dag weer lakens wassen en zo..ideaal is als ze een paar dagen blijven en hier op de fiets de boel verkennen. Aan de andere kant verwachten deze mensen ook geen superlocatie wel een goed en schoon bed, daar kunnen we wel aan voldoen. Het lijkt me ook leuk wat vogelaars te trekken..mensen die bijvoorbeeld in het voor of najaar de kraanvogels hier in de buurt komen begluren..daar kan ik dan zelf ook nog wat van opsteken.
We konden het idee van het weekend mooi testen omdat vrienden van ons langs kwamen fietsen, deze vrienden zijn bekend met Vrienden op de fiets en zij hebben ons voorhuis beoordeeld als toplocatie...2 slaapkamers douche, wc, keuken, berging en eigen opgang, meer kan je als gast niet verlangen, mooi meegenomen dus.
Toen ze vertrokken hadden we tijd om naar achteren in de boomgaard te lopen om daar een tweede keer te zwaaien. Dat deden we vroeger ook met vrienden die met de auto vertrokken..dit redden we normaal niet meer, nu hadden we nog rustiger aan kunnen doen, onze vrienden zijn ook een dagje ouder ..
Categorie:Appelvrouw&Lie
10-06-2014, 16:21 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
02-06-2014
vlierbloesemsiroop met honing en permacultuur
Gisteren was het open tuinen dag van Velt. Velt is een Belgisch Nederlandse organisatie en staat voor Vereniging voor Ecologisch Leven en tuinieren. Alle open dagentuinen bevonden zich ver van ons vandaan, maar toch eentje in de buurt..vlak bij Orval op 45 minuten rijden wat in Nederland best veel is maar hier eigenlijk om de hoek.
De tuin hoort bij een gasten/groepsverblijf van de ferme du Bois-le-Comte. Toen we aankwamen was een kleine wandeling met een kruidkundige net voorbij..we konden het staartje meepikken en mochten nog proeven van enkele vlierbloesemhapjes..pannenkoekjes met vlierbloesems in het beslag en bestreken met vlierbloesemgelei, appelcake met vlierbloesems en siroop gemaakt met vlierbloesem en honing.
150 gram vlierbloesems uitschudden zodat er geen beestjes meer inzitten en in een schaal/pan/pot leggen. het sap en rasp van 1 citroen bijvoegen voeg 1,5 liter water toe, dek af en laat 24 uur staan. zeef de vloeistof door een doek en voeg een halve literpot honing toe..roeren totdat de honing is opgenomen. Bewaar koel in gesteriliseerde potten/flessen.
Dit is minstens enkele maanden houdbaar..het best in een zomer opdrinken..de kruidkundige had het wel tot een jaar bewaard.
Dan de tuin! Een hele uitgebreide tuin met een prachtige kas, terrassen en grote velden met bedden. De bedden waren traditioneel met wisselteelt beplant, hier geen permacultuurmix van allerlei groentes door elkaar, voornamelijk omdat ze daar met veel vrijwilligers werken die niet bekend zijn met permacultuur of soms zelfs niet met tuinieren waardoor de begeleiding te lastig zou worden. Wel werden alle bedden afgedekt met karton en daarop blad, stro of gras. Ook hier de bekende (opstart?) problemen van bergen slakken en woelmuizen..op zich deed me dat wel deugd..dat ik niet de enige ben, en dat er dan mensen zelfs op die grote schaal toch door willen zetten met deze milieuvriendelijke manier van tuinieren.
De gronden waren eerst ook weiland geweest en ik zag op verschillende perken veel heermoes tussen de groente doorkomen. Leuk voor de gier maar vreselijk om te wieden. Het duurt nog wel even voordat hun grond zover is dat dit soort problemen wegblijven..een kwestie van hele lange adem.
Ze hebben een mooie uitgebreide compostplek waar flink veel materiaal vercomposteerd wordt..alle groenafval, houtsnippers, paardenmest. De paardenmest en het hooi komt van eigen grond. In de kas worden ook paddenstoelen gekweekt op stammetjes en in zakken op stro. Er hing echt een heel fijn sfeertje in die grote kas..ik kan me zo voorstellen dat je daar in de winter een berg lekkere groente kan kweken zonder last te hebben van wind en kou.
De boomgaard had al een enorme woelmuisaanval te verduren gehad ik heb ze de tip van onze boomkweker doorgegeven: zwarte bes planten onder de bomen. Zelf hadden ze al narcissen en keizerskronen bedacht. Ze hebben ook een hele hoge paal in de boomgaard staan om roofvogels te trekken..met de hoop dat die wel een muisje zullen verschalken. Ik heb besloten om volgend jaar niet meer mijn permastuk in te richten met de mengcultuur van Gertrud Franck maar de bedden te maken zoals ze in deze tuin hebben..120 breed en de paden wat lager met houtsnippers.
Al met al leuk om eens een andere tuin te zien waar met karton gewerkt werd..ook Lie heeft ervan genoten en begreep ook wat meer mijn gedrevenheid om toch te proberen de tuin op deze manier wat gemakkelijker bewerkbaar te krijgen. Ik was in het voorjaar best wel gedesillusioneerd in de permacultuur maar ik ben door dit bezoek weer wat enthousiaster geworden. Hier worden nieuw aangelegde terrassen beplant met pompoenen..deze gemakkelijke groeiers maken de groen diep los en leveren een mooie oogst op.
Nog een receptje..simpel maar lekker: vul een pot met wat vlierbloesemschermen en water..na een dagje heb je heerlijk vlierwater tegen de dorst.
Categorie:De tuin Tags:vlierbloesem, permacultuur
02-06-2014, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
12-05-2014
Eeuwig moes
Een plant die ik al enkele jaren in de tuin heb en die wel in het zonnetje gezet mag worden..de eeuwige moes, ook wel duizendkoppige kool, splijtkool of armeluiskool genaamd. Het is een losbladige koolsoort die geen enkele krop vormt, maar een soort lossige krop met allemaal bladeren. Vouw je de grote bladeren van de krop opzij dan zie je dat in de oksels van de losse blaadjes kleine minikropjes eeuwig moes staan..vandaar vast de naam duizendkoppige kool. Deze nog jonge steeltjes kan je weer van de plant afhalen (eventueel met hieltje maar zonder hieltje wil de plant ook graag stekken) en in een potje met vochtige aarde steken.. binnen een week of twee wortelt de plant.
De kool is redelijk winterhard maar je kunt natuurlijk altijd een of meerdere stekken maken en in je kas zetten om zeker te weten dat je in het voorjaar nog eeuwig moes hebt. Bij MergenMetz ging de plant in de winter van 2012 dood, maar liep uiteindelijk toch in maart weer voorzichtig uit. Op de site van MergenMetz kan je ook meer lezen over voedingswaarde en de geschiedenis van deze plant.
Ik heb zelf minstens een plant of vijf zes staan, omdat ik het een handig en smakelijk wintergewas vind, en omdat mijn kippen het ook erg lekker vinden. Wil ik wat kool in de soep of wok doen pluk ik net zoveel blad af als ik denk nodig te hebben..daarna groeit de plant weer als kool verder...In het voorjaar gebruik ik ook wel een enkel blaadje in de sla. De kool kan prima in de halfschaduw staan, maar ook in de volle zon zoals bij mij doet hij het goed. Een beetje compost of verteerde mest erbij en klaar is je kool!
Een vriendin heeft de bonte variant staan..hoe die smaakt weet ik (nog) niet...de bonte variant staat hier vooraan op de foto. De achterste plant met de paarse blaadjes is de gewone eeuwig moes, het paarse zou door de kou komen..maar mijn plant is nog nooit zo paars geweest. De combinatie van de twee ziet er prachtig uit; je kunt ze ook zo in de siertuin zetten..
12-05-2014, 21:42 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
30-03-2014
Een dagje naar het bos.
Deze winter hebben we ons weer ingeschreven voor de houtkap. Hierover heb ik al in 2009 geschreven: Klik hier
Vandaag heeft Lie de laatste boom omgezaagd in het bos..de hoogste tijd, want de sapstromen zijn al aardig op gang..
Het bos is weer groen en met wit en geel bespikkeld van de anemonen (Anemone nemorosa) en de (slanke?) sleutelbloemen (Primula veris). Bosasperges, die officieel bosvogelmelk heten ( Ornithogalum pyrenaicum) staan er volop. De bloemstengels die als asperges gegeten worden volgen over een maand of twee. Verder zag ik ook de eerste pinksterbloemen (Cardamine pratensis), speenkruid (Ranunculus ficaria) en de bijzondere eenbes (Paris quadrifolia) De eenbes staat op de Nederlandse rode lijst van planten als zeldzaam en matig in aantal afgenomen. Ook de gevlekte aronskelk (Arum maculatum) zie je volop in de bossen hier. Ik was ook aan t speuren naar Daslook of Salomonszegel..die heb ik (nog) niet gezien. Al met al een heerlijk uurtje bloemen kijken.
Lie
heeft ondertussen natuurlijk hard gewerkt..de boom wilde mooi vallen,
alleen een beetje jammer dat hij bovenop een gisteren nieuw gelegde
stapel viel.
Winterhout!
Bosanemonen
Sleutelbloem
Pinksterbloem
Eenbes
Aronskelk
Bosasperge
De bollen van de bosasperges zitten heel diep in de grond. Je ziet het op de foto..het witte gedeelte zit onder de grond.
In het bos waar wij het hout kappen staan er tienduizenden, ondanks dat veel mensen deze bosvogelmelk-stengels plukken. Op dagen dat de "asperges" rijp zijn zie je overal in het bos dorpsgenoten met mandjes gevuld met sappige groene stengels aan hun arm..men is hier gek op wildplukken. Er blijven er gelukkig genoeg over die zich na de bloei uitzaaien.. in mijn tuin heb ik er nu een stuk of 10, terwijl ik er 4 heb geplant...een jaar of 3 geleden. Het lijkt erop dat je ze met een goede grond zelf kan vermeerderen Ik heb de bosvogelmelk uit het bos gehaald met het idee dat, als deze in mijn tuin bloeien, ik weet dat het tijd is om naar het bos te gaan om de asperges de bois te plukken...
30-03-2014, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
26-03-2014
Woelmuizen
Even een heel kort blogje over karton en woelmuizen.
Bij het permacultuur-tuinieren wordt nogal eens gebruik gemaakt van karton. Dit is praktisch want je kunt een stuk grasland tot moestuin omtoveren door enkel het karton op het gras te leggen ( het gras eventueel kort gemaaid ) en dat weer te bedekken met compost en/of gras of ander mulch-materiaal.
Ik heb deze niet spitten techniek ook toegepast in het najaar..een deel van mijn moestuin was overgroeid met allerlei soorten onkruid..niet meer tegenaan te werken. Omdat het idee van niet spitten mij ook wel erg aanstaat heb ik vol vertrouwen de kartonmethode gebruikt.
Hier is het november..een deel van de tuin heb ik bedekt met worteldoek met de hoop dat het onkruid daaronder ook dood gaat (not) en een ander deel met karton..zoveel als ik te pakken kon krijgen..gelukkig heb ik jonge buren die gek op een Zweeds meubelbedrijf zijn..die gebruiken veel bruin karton.
De mest die je ziet liggen is in de kas gebruikt, en het karton hebben we belegd met zoveel mogelijk gras en bladeren..met een flinke boomgaard en wat losse bosjes heb ik daar genoeg van.
Maar nu! Het is voorjaar en ik ging eens kijken onder het karton, om die mooie rulle aarde vol met rode dikke pieren te zien verschijnen die ze mij op meerdere sites hebben beloofd. Ok, de aarde is rul, en er zijn ook pieren, maar misschien nog wel meer woelmuizen! Overal waar karton lag zat de grond vol met stofzuigerslangdikke oppervlakkige woelmuisgangen...echt heel erg balen. En verspreid diepe gaten die omlaag de aarde invoerden..vast op weg naar de nesten vol met kleine roze woelmuisjes die gevoerd worden met mijn dikke rode pieren...en die kleine woelmuisjes worden heel snel groot waarna ze lekker pompoenen gaan eten..en pastinaken en wortels en schorseneren en...aaarrrgh.
Zo jammer..nu moet ik toch weer hard aan t wieden in het najaar want freezen wil ik niet meer..daar gaat de hele structuur van je bodem van stuk...misschien toch maar aan de groenbemester, dat is misschien nog de beste optie. In ieder geval geen karton meer..we hebben veel weggehaald en naar de compostbak afgevoerd..het ligt alleen nog driedubbeldik op het stuk waar straks de pompoenen komen..daar mag het nog even liggen wegens plaats tekort in mijn compostbakken.
Nu maar hopen dat de muizenpopulatie niet explosief is toegenomen..dat mijn angst daarvoor ongegrond is. Anders zal ik toch een kat moeten nemen..of twee..
Categorie:De tuin Tags:woelmuizen, mulchen met karton
26-03-2014, 21:48 geschreven door Appelvrouw Reacties (3)
11-03-2014
Mère de Vinaigre..ook wel Azijnmoer genoemd
Azijnmoer..ken je dat?
Het wordt gebruikt om wijn in azijn te veranderen..goede wijn in goede azijn of gewone wijn in (?) azijn. Ook kun je vers geperst appelsap ( of onbehandeld appelsap van de bio-winkel) omtoveren tot appelazijn. Nu het hip is om zelluf te doen komt na het appelstroop maken, de shi takes op stam pluggen en het zuurdesembrood bakken nu ook deze oude ambacht in zicht.
Mère de Vinaigre is een bacterie cultuur, de mycoderma aceti. Om een goede azijn met een azijnmoer te maken heb je een stukje van deze moer nodig. Je schijnt ook een moerstarter te kopen kopen, maar ik ben begonnen met een stukje. Een bevriende moestuinier had op het moestuinforum om een stukje gevraagd; ik ben gaan zoeken in Frankrijk en vond azijnmoer op appelsap... ik kreeg dus een stuk azijnmoer dat weliswaar niet uit de wijn kwam..het lag al tientallen jaren op vers appelsap, maar we gingen ervan uit dat het wel zou lukken. De moer werd verdeeld tussen 4 mensen, er werden azijnpotten aangeschaft en hoe we in het begin aan t rommelen waren om de moer aan de gang te krijgen kan je hier uitgebreid lezen.
Samenvattend komt het er op neer dat je vooral geduld moet hebben. De helft van mijn stuk moer had ik in het begin op rode wijn liggen, de andere helft op vers geperst appelsap. Beide potten warm in de huiskamer.
Op de appelsap groeide het glibberige velletje als kool, maar op de wijn gebeurde niets. Maanden lang niets. Totdat ik eens op het idee werd gebracht om er een glas azijn bij te doen, de azijn waarin de moer was gekomen. Bingo! Binnen enkele weken groeide ( en groeit) de wijnmoer..de azijn begint op smaak te komen...heerlijk.
Ik gebruik geen dure wijnen voor mijn moer, simpelweg omdat ik geen dure wijnen heb. Maar op mijn gewone Bordeautjes&Cote du Rhonetjes met sulfiet groeit mijn wijnazijn ook prima. Ondanks de berichten dat dat niet kan met wijn waar sulfiet in zit... Met dure wijn zal de azijn ook beter van kwaliteit zijn stel ik me zo voor, maar is dus niet noodzakelijk.
Ondertussen heeft een van mijn mede azijnmakers met deze rode wijnmoer ook witte wijn gemaakt..een kwestie van geduld. Ook hier zou ik bij willen aanraden een beetje van de originele azijn mee toevoegen..dat maakt de witte wijn misschien iets rozig, behalve als je appelsapazijn toevoegd. Als straks de frambozen rijp zijn zal ik zeker proberen om met een stukje moer en vers sap frambozenazijn te maken..daar ben ik gek op. Vers druivensap is daarna misschien de volgende stap.
Op deze Amerikaanse site kan je daarover -en over moer maken in het algemeen- nog veel meer lezen.. Er is ook een leuke Nederlandse site met informatie: Minke kookt
Voor wie zelf azijn wil gaan maken: hier enkele tips:
Probeer aan een azijn-pot te komen..deze heeft een deksel waar nog lucht doorkomt, en een kraantje onderin waar je de azijn uit kan tappen zonder de moer te verstoren. Voeg samen met de moer ook een glas van de originele azijn toe aan de wijn. Zet de pot met moer op kamertemperatuur. Laat de deksel er een tijd op zitten, maar zo dat er lucht bij kan komen. Giet eventuele nieuwe wijn voorzichtig langs de wand van de pot zodat de moer boven blijft drijven. Gebruik geen port of sherry. Als de moer in de pot eenmaal goed op gang is de pot kouder zetten. Haal oude gezonken moer uit de pot..start er een nieuwe azijn mee op of geef het weg...als je dit niet doet dan zal de moer na een tijdje de hele pot dichtgegroeid hebben..en uiteindelijk aan gebrek aan voeding afsterven/gaan beschimmelen. Als je je moer gaat splitsen hergebruik dan de zachte stukken..de harde komen minder goed op gang. Wil je appelazijn maken pers dan vers appelsap. Heb je dat niet dan kan je het proberen met onbehandeld ( niet verhit, geen toevoegingen) appelsap uit de bio winkel.
Zo zag de appelsap moer eruit bij binnenkomst..(en hier is zij al afgespoeld!) bruin, een beetje viezig. De geur was wel lekker zurig/fris
De eerste twee potten: moer op wijn en moer op appelsap. Met de appelsap ben ik niet verder gegaan..van de Moergever krijg ik ieder jaar 6 literflessen wat meer dan genoeg is.
Toch maar een echt vinaigrier aangeschaft.
Hoera het werkt..mijn eerste echte moer!
Als laatste nog twee foto`s van vriend Bit die ook met een stukje aan de gang is gegaan..maar hij dan wel op mooie wijnen. De moer is in ieder geval heel erg mooi op deze foto`s ( is jouw azijn al op smaak Bit?)..misschien kunnen we binnenkort een azijnproeverijtje houden.
%%%FOT6%%%
Categorie:Met Alcohol Tags:Mère de Vinaigre, Azijnmoer, appelazijn.
11-03-2014, 14:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (3)
19-01-2014
Plantensteunen vlechten..minicursus
Dit is het moment om materiaal te verzamelen om je plantensteunen voor bijvoorbeeld hoge kruiden en planten uit de siertuin te maken. Je kunt hier mooi je snoeiafval mee recyclen en de planten hebben ruim de tijd om door de steunen heen te groeien; in de zomer zie je er weinig meer van. Ik gebruik de steunen bijvoorbeeld voor hoge kruiden: bronzen en groene venkel, heemst, St. Janskruid en ook voor sierbloemen..pioenrozen bijvoorbeeld. Voor de hoge erwten in de groentetuin maak ik een extra grote steun.
Ik verzamel: voor de staanders mooie rechte tweejarige hazelaartakken en Cornus Mas takken. Je kunt ook beukentakken gebruiken, of ander stevig recht hout maar ( om begrijpelijke redenen) geen takken die gemakkelijk kunnen wortelen zoals wilg of vlier.
Om mee te vlechten heb ik lange uitlopers van druiven, wilde clematis, hop, en natuurlijk eenjarige wilgentakken. Er is natuurlijk nog veel meer materiaal geschikt, laat even weten wat jullie nog meer gebruiken?
1/ Neem een pot waarvan de doorsnede zo groot is als je de basis van de plantensteun zo willen hebben. Steek er 7 of 9 hazelaartakken of andere takken in (bamboe kan ook) die niet gaan wortelen. Steek de takken niet te diep -ze moeten er ook weer uit- maar wel zo diep dat ze stevig blijven staan tijdens het vlechten. Als je een oneven aantal takken neemt kom je steeds goed uit met het vlechten.
2/ Neem soepel materiaal, in dit geval clematis en vlecht de sliert om en om binnen en buiten de hazelaartakken. Maak je geen zorgen dat het niks wordt..als de hele sliert door de takken gevlochten is kan de de boel voorzichtigjes aantrekken en krijg je een mooi strak geheel.
%%%FOTO2%%%
3/ Heb je een of twee slierten gevlochten, en je vind de ronding dik genoeg dan kan je het geheel steviger maken door met een fijnere sliert clematis de hele sliert bij elkaar te vlechten door steeds boven en onderlangs de ronding te draaien.
4/ Je kunt zoveel rondingen maken als je nodig hebt.
5/ De bovenkant bind je vast met wilg/clematis of gras.
6/ Het geheel..nu kun je de steun voorzichtig uit de pot halen( eventueel staander voor staander) en zetten waar je hem wilt hebben. Duw ter plaatse de takken een voor in in de grond rond de plant die je steun wilt geven. Je kunt eventueel de staanders boven de hoogste ronding afknippen..dan valt de steun straks helemaal weg tussen het groen.De plant groeit straks mooi binnen de ronding.
Hier twee steunen voor twee pioenrozen. Hiervan ga ik de rondingen nog iets naar beneden duwen tijdens de groei..afhankelijk van de hoogte van het blad, en ik zal de staanders boven de hoogste ronding afknippen. Je kunt ook -in de siertuin zeker- veel fijnere rondingen maken zodat de steun nog minder opvalt. Ook kan je steunen maken waarvan de staanders niet van boven samengebonden worden maar die iets naar buiten uitwijken, waardoor de steun een wat natuurlijker ruimte aan de planten geeft. Als je dat wilt dan bind je sowieso niet de staanders bovenaan bijeen.
Je kan de steun natuurlijk ook in de pot laten om er Oost Indische kers of Suzanne met de mooie ogen tegenaan te laten groeien.
19-01-2014, 12:54 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
10-01-2014
Winterdip & loopeenden
Mijn jaarlijkse winterdip is eigenlijk wel voorbij..ondanks dat het buiten nog steeds grauw en modderig is. Dat laatste is dit jaar wel heel erg.. er zijn plekken in de tuin waar ik niet meer kan lopen zonder dat mijn voet verdwijnt in een verzakte woelmuisgang..ik loop voortdurend te slepen met emmertjes aarde om die gaten weer te vullen voordat ik echt ga vallen omdat ik weer met een voet in zo`n hol blijf steken. Dat vullen van een gat met een molshoop is ook geen sinecure..de molshopen bestaan uit dikke met water volgezogen plakken modder, die ik dan op zijn kleuterschools in het gat moet kleien...klaag klaag..
Enfin, zoals ik al zei: de winterdip is toch echt voorbij en dat bewijst zich doordat ik iedere dag wel een uur of drie buiten ben..dagen dat het echt niet ophoudt met regenen uitgezonderd. Samen met Lie heb ik al een flink stuk bomen aan de kant van de beek uitgedund zodat er weer wat meer licht op de moestuin komt deze zomer. Van al dat hout ben ik ook aan `t verzamelen geslagen: hazelaartakken die mooi recht zijn om als bonenstokken te dienen, uiteinden van de haagbeuk om de doperwtjes te steunen..wilde clematis, druif en wilg om plantensteunen mee te vlechten. Lie heeft ook al meer dan een stère hout liggen aan dikkere stammetjes.
Verder kijk ik natuurlijk met plezier naar mijn Indische loopeenden..het zijn er nu 4 en deze doen flink hun best om zich vol te eten met slakken en ander spul (ongedierte) uit de tuin. Ik geef ze pas in de avond te eten zodat ze overdag flink hongerig door de tuin trekken. Het warme weer helpt mee de slakken wakker te maken. Ze zijn ondertussen aan me gewend; alhoewel flesseneenden wilde dieren blijven die echt in paniek kunnen raken als ze niet weg kunnen komen hebben ze wel geleerd dat mijn stem eten betekend, en komen ze vaak al op me afrennen. Als ik ze eten geef komen ze vrijwel aan mijn voeten. Dat voeren gebeurd op plekken waarvan ik graag heb dat ze die eens flink onderhanden nemen, vaak blijven ze daar na het voeren nog een tijdje rondsnebbelen en ik zie van alles in in gevoelige snaveltje verdwijnen. Het schijnt dat ze met hun snavels de trillingen voelen die slakken en andere beesten maken, en ze kunnen ze ook onder de aarde ruiken. Op een van de foto`s hieronder zie je rechts nog net het nieuwe haantje Sarko.
Verse groenten hebben we al weer gegeten..niet uit de tuin, maar van de vensterbank..kiemgroente: rucola, tuinkers, radijs en alfalfa. In de kas heb ik eergisteren op bladdag postelein, raapstelen, enkele slasoorten en wat rucola gezaaid..als het nog erg koud gaat worden dek ik dat wel af met vliesdoek.
De oudste van de Indische loopeenden - degene met de donkergroene kop
die de bende aanvoert- heet Joko, de andere drie heten alle drie Bibi...
..
