Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam E.D..
Ik ben een man en woon in Frankfurt (Deutschland) en mijn beroep is Een voorbeeld zijn.
Ik ben geboren op 01/01/1988 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Provoceren, intrigeren, samenzweren, ambeteren..
Achter een autostrade verborgen. Misschien maar goed ook. Teveel verdween al onder het Vlaamse beton. Teveel leed al onder de geschiedkundige vervalsing. Laat mijn hoeve zoals het is, laat ze daar voor mij alleen. Laat ze daar als mijn laatste houvast.
Eigenaardig toch. Zo vaak promoten Vlaamse propagandamensen de Vlaamse film als "groots, invloedrijk en vooruitstrevend". Toch ondernemen zij geen enkele poging om die films te beschermen. De Hollandse wrek noemt de Vlaamse film openlijk minderwaardig door ze niet te draaien, maar zelf na te maken! Waar zijn de Vlaamse strijders echter? Zij reageren niet? Is de Hollandse -nee, Dietse- broeder dan zonder kritiek?
Kilte kruipt rond de tenen, de koude besluipt het lijf. Begint onderaan de benen, besmet de vingers, telkens vijf. Daarzie: een eerste rilling, doordringt het lichaam, zo stijf. Doch, na 'n seconde bezie'ling, hervat de koude kracht z'n bedrijf.
Vermanend met de vinger wijst Jacob, 't zal hem niet baten. De draak torent niet langer bovenop, Fortuin heeft hem verlaten.
Aan de Leie bracht waanzin, nu leugens en kwaad, bloot liggen en waarheid zi'n, enkel slechte raad.
Zonlicht schijnt en breekt de schaduw, welke de boze stad, op een land, braaf en schuw, vol afgunst geworpen had.
Trots, liefde, patriottisme, 't zijn woorden al gelijk, en nooit mijn chauvinisme. Als ik moet door slijk, in het leger van flamingantisme. Voor het bloedige Vlamenrijk.
Bloedig. Want elke dag sterven, en worden identiteiten gekaaptt, door rovers die immer dieper kerven, zolang Brabant zich aan Vlaanderen vergaapt.
Ach! Vlaanderen brandt en kwijnt! Uit het Rijk keerde één onzer zonen, wiens liefde voor Brabant niet verkleint, terug en reikt naar Gods tronen.
Genade is een zonde, hem onbekend. Moorden, branden marsen in zijn stoet, doorheen Ieper, Brugge en Gent, daar rest toch niets goed.
Slaat zoon! Slaat hard hen dood! Zo'n hardvochtig wapen is de nood!
Het onderstaande schreef Yves Huybrechts ooit voor de Belgische Alliantie. Het is een man wiens gedachtegoed mij nauw aan het hart ligt.
Helaas bezondigt hij zich al eens aan typfouten.
E.D.
Scheldeverdieping: komt het er ooit van? (Yves Huybrechts)
Strategisch verscholen in de achterste katern van Gazet van Antwerpen (GvA) vond ik een artikel over de uitdieping van de Schelde. Nederlands regering wringt zich in allerlei bochten om de Scheldeverdieping te vertragen en belemmeren. Laat u niet om de tuin leiden door hun zogenaamde bezorgdheid omtrent de ontpoldering. Volgens de Scheldeverdragen van 2005 dient de Vlaamse Regering"? immers bovengenoemde baggerwerken te compenseren met een uitgebreide ontpoldering teneinde meer natuurgebied te creëren. Zulke milieuliefde��? vormt een handig instrument voor Nederland om het baggeren te saboteren. Waarom zou Rotterdam dat immers toelaten? Immers, als de Schelde dichtslibt verdwijnt daarmee haar grootste Europese concurrent, de Antwerpse haven. Geografisch is Belgiës belangrijkste havenstad gezegend"? met een nadelige, stroomopwaarts gelegen locatie op een moeilijk bevaarbare rivier. Doch, hierdoor moeten we nog geen fatalistische ingesteldheid aannemen. Belgen beschikken over een fenomenale expertise in het baggeren. (Zie o.a. Belgische firmas in de Verenigde Arabische Emiraten.)
Vermits de Oranjestaat echter nog steeds het grootste deel van de Scheldemonding bezet, is het voortbestaan van Antwerpen onderworpen aan de Nederlandse wil. Sinds 1830 houden onze Noorderburen België hiermee in een wurggreep. Waarom marineschepen de Schelde laten blokkeren als je haar vaargeul kan laten dichtslibben? Zonder toezicht der E.U. en V.N. was Brabos haven reeds lang gereduceerd tot een goedkope Marina"?. Brabantse, Vlaamse en Belgische economische activiteit zou daarmee tot stilstand komen. Geheel volgens het staatsrevisionistische geknoei hoort de Vlaamse Regering"? Nederland om toestemming te vragen alvorens uit te diepen. Al in 1994 (!) verzocht federaal premier Jean-Luc Dehaene de Nederlanders om hun fiat. Pas in 2005 werden de Scheldeverdragen gesloten. (!!) Dan duurde het nog tot 2007 vooraleer de werken op Belgisch grondgebied van start gingen.
De foto bij het artikel in Gazet van Antwerpen toont onze Vlaamse rots in de branding"?, minister-president Kris Peeters, aan de Noordzeeterminal terwijl hij zijn zegen"? geeft aan het baggerschip. Jawel, trots kijkt Peeters naar zijn Vlaamse��? heldendaad-in-uitvoering. Opvallend genoeg verzwijgt de journalist hier dat het grootste deel van de baggerwerken in Nederlandse territoriale wateren dient te gebeuren waar onze Noorderburen nog steeds geen toestemming voor gaven. Terwijl hun parlement verkiest eindeloos te blijven palaveren alvorens de verdragen te ratificeren, maakte haar commissie zich daarenboven kwaad over de reeds begonnen werken binnen Belgische grenzen! Ongehoord, we mogen nog niet eens zelf beslissen wat we doen in eigen land! Wanneer Camiel Eurling, Nederlands minister, bovendien meent geen nut te zien in een toekomstige verdieping is mij wel duidelijk hoe de Nederlanders vandaag nog tegenover de Belgische onafhankelijkheid staan. Gevolg hiervan: mogelijk zullen de baggerwerken te Nederland niet eens meer in 2008 geschieden!
Is dit alles slechts triviaal en van ondergeschikt belang? Volgens de redactie van GvA wél. Noch een artikel, noch een verwijzing ernaar stond hierover op de voorste paginas van de krant. Neen, stiekem werd een artikeltje neergepoot achter het sportkatern. Velen lezen toch niet voorbij de sport"? waardoor zulke gevoelige inhoud niet teveel aandacht krijgt. Heeft u er iets van vernomen op televisie of radio? Natuurlijk niet. De Vlaamse Regering"? kan blijkbaar Hemel en Aarde bewegen, behalve iets gedaan krijgen van de Nederlandse, Dietse broeders��?. Kris Peeters voorganger Yves Leterme ging Nederland ooit eens dwingen een Vlaams"? wegenvignet te tolereren maar kwam terug van een kale reis en alles belandde in de doofpot. Alsof er nooit een wegenvignet was voorgesteld! Net zoals dat vignet wil men ook de incompetentie van de Vlaamse Regering"? onder de mat vegen. Zodra iets geregionaliseerd"? werd, zouden er enkel nog maar mirakels plaatsvinden! Wat wij doen, doen we als geen ander! Nederlanders verdenken van achterbakse sabotage doet een doorsnee Vlaams-Nationalist al snel af als een typisch Belgicistische haat��?. Mij lijkt het net omgekeerd te zijn. De vrolijke Ollander"? kijkt neer op zijn zuidelijke buren. Ontbrak respect al voor de Belgische soevereiniteit, een Vlaamse"? wordt evenzeer genegeerd. Trouwens, wat kan de Belgische staat nog gedaan krijgen van andere staten als Vlaamse diplomaten"? en communautair knutselwerk voortdurend institutionele valstrikken opzetten en aanslagen plegen op haar bevoegdheden? Net dát institutionele rommelen maakt België en haar deelstaten"? belachelijk.
Wij Belgen moeten als één optreden, als één land, als één natie. Alleen dan krijgen we het respect dat we verdienen.
Daar belt hij, elke zaterdag; giet eigenwaan en ijdelheid over me heen. Verdraagt geen mensen "van lager slag". Is toch werkloos en gehaat door menigeen.
De eik staat groots, mooi en paal; liefdesobject van Vlaamse germanenpraal. Het volk schept zijn mythen; haat vloeit door de subsidietieten.
Vlaanderen heet volks en groen, tenslotte baadt men in de poen. Waarom dan, wordt alles grijs en grauw; straten, auto's en elk gebouw?
Woorden van wijsheid en hoogmoed; groenzones, speelzones en faciliteiten. Leven in een paradijs, onvermoed; tussen camions en verkeersfataliteiten.
Alles wijkt voor Vlaamse vooruitgang; daar zijn nepindustrie en warm water! Overal een autostrade, breed en lang, het planten van de eik komt wel later.
Langs de weg vermeend groen, blijkt onkruid, struik en boompjesflater. Waarom toch, daar en rond elk paviljoen, is de Vlaming zo'n bomenhater?
Luxe, praal en verre reizen; grote woorden op de trein. Aanstellers behoeven geen paleizen; hoogmoed is hun venijn. Geen mens kan het vermijden, zolang wij pronkertjes benijden.
