Gisteren leerde ik nog Jan en Samuel kennen. Bijna elke dag leer ik iemand kennen. Maar het gaat nooit verder dan een oppervlakkige kennismaking. Vrienden maak je niet onmiddellijk, maar ik kan hier toch een goede vriend gebruiken. Ik geraak helaas nooit verder dan de kennismaking omdat mijn conversatiecapaciteit continu verschraalt. Geen enkel gesprek kan ik langer dan vijf minuten gaande houden. Het bloedt steeds dood en wanneer dat gebeurt, lachen allen me uit. Of wantrouwen me. Vooral de vrouwen. Vrouwen zijn eigenlijk sociale debielen. Wie heeft mij jaren wijsgemaakt dat vrouwen sociaal hoogbegaafde wezens zijn? Zij zijn tenslotte ordinaire dogmatici die handelen en oordelen middels de Codex die ze van hun moeders erfden. Bijvoorbeeld: als een vrouw een man ontmoet (in welke context dan ook), wordt die man een soort godsoordeel opgelegd. Als de man geen half uur over zichzelf kan lullen en flauwe grappen vertelt, is hij in haar ogen ofwel: A) randdebiel, B) verkrachter, C) moordenaar of D) inferieur. Zo oordelen alle vrouwen. Het "voordeel van de twijfel" is hen onbekend. Zij oordelen en executeren tegelijk. Het maakt niet uit of die man simpelweg tijd nodig heeft om mensen te leren kennen en dan pas "vlot" wordt. Als hij de eerste minuut de vrouw niet entertaint, is hij zo goed als dood.

Met mannen is het anders. Een man leert een andere man kennen die niet onmiddellijk "vlot" is. Zoals genade en rechtvaardigheid alleen mannelijke kenmerken zijn, zo denkt de eerste man "Ach, hij is nog wat onwennig en zal zich later wel prijsgeven". Daarop nemen beide mannen afscheid om elkaar in de nabije toestand met zachtaardige verwachtingen te herkennen. (Klinkt nogal homoseksueel.) Ik bedoel dat ze later nog steeds beste vrienden kunnen worden.

Zo gaat het niet met vrouwen. De eerste, oppervlakkige, indruk is heilig. Daarom zullen vrouwen altijd politici volgen en nooit zelf de wereld leiden.* De aantrekkelijke façade van een gladpratende demagoog doet alle vrouwen in zwijm vallen en verzekert hem van feminiem electoraat. Mannen zullen eerder twijfelen, maar het is die twijfel die oppervlakkige indrukken doorsteekt. Zo kijken zij voorbij de demagoog én de verlegen kerel.

Ik las Ragnar Redbeards "Might is right" en stel me de vraag: kan het zo simpel zijn dat ik alleen maar een patserfaçade moet adopteren om vrouwen te veroveren? Het is waar: zachtmoedige, dienstbereide, naïeve mannen zoals Paul zullen nooit een vrouw bezitten. (Of toch niet één die hen trouw blijft)

Eén ding is zeker: ik zal mezelf niet onderwerpen aan de snol "waar ik maar goed genoeg voor ben". Liever alleen sterven en mijn leven aan haat wijden, dan zo'n schandalig leven. Mijn vrouw zal eersteklas zijn en eersteklas nageslacht voortbrengen.

Qua aanbod valt hier niets klagen. [Weggecensureerd]

* De vroegste Europese beschavingen (voor de Griekse opstanding) waren weliswaar matriarchieën, die echter niets bereikten en niets veroverden. De Codex (waar ik het al eerder over had) is een conservatief boek dat vrouwen verhindert groots te denken of te realiseren. Die matriarchieën werden geleid door priesteressen die zich bekommerden om het bewaren van hun dynastie en de beperkte omvang van hun koninkrijk. Daarnaast droegen ze de soldaten op vrouwen te vermoorden die met hun ijdelheid rivaliseerden. Deze priesteressen wilden alleen een status quo handhaven en nooit verder kijken dan hun eigen baarmoeder: de onderdanen die zich verlustigden in ijdelheid en ontmannende bezigheden. Al vlug verdwenen zij voor succesvollere mannenheerschappijen die vooruitkeken, naar grootsheid verlangden, hun stammen grotere welvaart wilden brengen (of toch: de besten van die stam) en de flauwe vrouwenrijken onderwierpen. Aldus begon Europa aan de grootse opgang die het Europese ras tot het beste op de planeet zou maken.

Zo ging het tot aan de Tweede Wereldoorlog. Daarna begon het gelijkheidsdiscours. Daarna begon opnieuw een ontmannelijking van de Europese rassen. En de gevolgen zijn duidelijk: alle cultuur is dood, er wordt niets gedenkenswaardig meer geproduceerd, alle productiecapaciteit verdwijnt om de plaats te ruimen voor vuige bureaujobs en kantoornijd: typisch vrouwelijke fenomenen. De straten stromen vol met ontaard geboefte dat zich verlustigt met decadentie, neuken, drinken, roepen, obsceniteit. In de politiek hetzelfde: de progressievelingen boeken geen vooruitgang en de conservatieven kunnen niets conserveren. De grote ideeën hebben plaats gemaakt voor kleingeestige ideeën en een wereld zonder zelfopoffering. De grote Europese politici durven geen stappen zetten die Europa van de ondergang kunnen redden. Neen! Hun eerste bekommernis is de conservatie van een politieke orde, een politieke baarmoeder die alleen de ondergang van Europa zal baren. Een politieke orde waarin niets heiliger is dan de gehoorzaamheid aan gevestige patronen van communicatie en demagogie. (Geen grote gebaren, geen uitspraken, alleen nog conventioneel gewauwel.) Neem bijvoorbeeld Angela Merkel: er mag vooral niets ondernomen worden dat de geldmachten schoffeert! Neen! Veeleer wilt zij Europa uithongeren en inkrimpen tot niets nog de Aziatische hordes kan weerstaan. Spanje, Italië en Griekenland zullen onvermijdelijk Chinese kolonies worden en Europese vrouwen de hofhoeren van Chinees mercantiel crapuul. Dan crepeert Europa definitief aan de overvloed van onteerde vrouwen en vervrouwelijkte mannen.

PS David Lane had gelijk. Kaukasische vrouwen zijn de schoonste vrouwen. (Welk ander ras bezit vrouwen die tot op hoge leeftijd hun fysieke schoonheid bewaren? Andere verschrompelen alleen maar.) We beledigen God als we toestaan dat hun schoonheid uitgeroeid wordt door bastaardering.