Geachte mevrouw Dorfstädter
Ten zeerste werd ik getroffen door het bericht van het plotselinge overlijden van Uw echtgenoot. Met dit zware verlies betuig ik U van harte mijn warme deelneming. Het heengaan van Uw man, die ik reeds tweeëntwintig jaren tot mijn goed vrienden reken, betekent voor mij een zware slag. Hij was immer aanwezig en altijd daar. Elke tegenslag of teken van voorspoed heeft hij zonder aarzelen met mij gedeeld. Ik had echter verwacht dat hij eerder zou sterven -met eer- voor Brabant en de Kempense bodem, de heilige zaak waar hij zijn zes laatste levensjaren aan wijdde. Het kwam mij als een vreselijke onheilstijding te vernemen dat U hem met ontbreken hebt gedood. Een schandelijke zaak, maar waarvoor U als geen ander gekwalificeerd bent. Ik hoop, dat U de nodige kracht zult vinden om dit gewetensleed te dragen. Mocht ik U met het een of ander tot steun kunnen zijn, aarzelt U niet een beroep op mij te doen. Ik zal het op grond van onze langdurige vriendschap met Uw gezin een voorrecht achten U, waar mogelijk, ter zijde te staan.
Inmiddels verblijf ik, Uw liefhebbende echtgenoot
E. Dorfstädter
19-06-2011 om 01:09
geschreven door E.D. 
|