Strijpen stond al lang vet aangekruisd. Hier had ik mezelf doelen gesteld, hier ging ik goed rijden, het proberen verstandig aan te pakken, me goed wegsteken tot half koers,...
Maar helaas. Halfweg de tweede ronde zijn er al enkelen aan het lossen, ik roep dat ze links moeten houden en ga er op de kasseiafdaling voorbij. Maar ik sla met mijn voorwiel in volle snelheid in een oneffenheid/put. Er zijn twee geluiden die een coureur haat: 1. het geluid van snerpend metaal op de grond en 2. het leeglopen van een band. Ik hoor meteen geluid nr 2. Even hoop ik nog dat ik de dans ontspring, maar meteen staat mijn voorwiel plat en heb ik alle moeite om me recht te houden (geluid nr 1 kan ik nog net omzeilen). De volgwagen heeft geen banden mee. Tuurlijk niet, hebben ze nooit. Maar oew wat ben ik gefrustreerd dat ze niet voor een uitzondering zorgden. Ik kan gaan afkoelen in de volgwagen. Daar heb ik nog een leuke babbel met Arijs die ook platviel. Dooddoodjammer!
20-07-2010, 22:20 geschreven door elke
Foto Boezinge (Geert Nachtergaele)
20-07-2010, 12:21 geschreven door elke
Dwars door de Westhoek 1.2 UCI
Na vele kermiskoersjes nog eens een heuse UCI koers. Het moment om te bewijzen dat ik die wedstrijden ook kan uitrijden, want daar ben ik rotsvast van overtuigd! Het is een koers met een deel rit in lijn door het heuvelland (60km) om dan te besluiten in 7 plaatselijke rondjes van 9,5km.
Op maandag zijn we met drie teamies het parcours gaan verkennen. Met de auto jammergenoeg, de heldin in ons was door de storm snel het zwijgen opgelegd. De verkenning met de auto leert ons dat het vooral erg smalletjes is. Sommige stroken zijn maximaal een auto breed en de afdalingen zijn onoverzichtelijk. Het is hier dus zaak vooraan te zitten en daar vooral te blijven, achteraan wordt het harken, puffen en vloeken...
Voor de wedstrijd krijgt de ploegleider ons nog zot genoeg om voor de aanval te kiezen. In de koers weet ik al snel dat dit niet zal lukken. Ik ben echt slecht! Lang geleden dat ik nog zoveel moeite had om gewoon een peloton te volgen. Ik heb nooit een goed gevoel, ook niet wanneer het tempo stokt. De aanvalslust is stevig getemperd. We komen aan het stuk dat we na de verkenning hebben aangeduid: zit je hier niet vooraan, dan zal je nog moeilijk vooraan geraken... Ik spurt er alles uit en kan toch wat opschuiven. Bocht naar rechts van een steenweg naar een veldweg en hupla, het spel zit op de wagen. Velen moeten lossen en het is wat slalommen op die smalle weg. Ik kan het peloton houden, maar soepel loopt het nog steeds niet. Bij de eerste beklimming, de Rodenberg valt mijn ploegmaatje plat. Ik ben aan het pompen bergop, dus ik eis dat ze mijn wiel neemt. Niet veel later sta ik te molenwieken met een voorwiel in mijn hand. De ploegauto komt toegesneld en niet veel later wordt ik weer op gang geduwd. Hierna volgt heel snel de Monteberg. Ik heb wat kunnen profiteren van de wagens, maar niet iedere ploegleider is er happig op waardoor er al eens bruusk geremd of versneld wordt. Pfff, gevaarlijk en echt niet nodig. De Monteberg is mijn keerpunt. Het gaat plots veel beter! In de afdaling wordt er gevallen waardoor ik weer tussen de auto's beland. Alleen is het nu echt te smal om er langs te glippen. Voor de volgende berg heb ik het groepje voor me te pakken. Jammergenoeg zie ik Ilse ook zitten, de wielwissel heeft dus niet veel uitgehaald. Het groepje wil aanvankelijk wel nog (en terecht, we kunnen het peloton bijna aanraken), maar al snel wordt het aandeel slepers groter en groter. Dit is zoo frustrerend! Bij het binnenrijden van Boezinge besluiten Ilse en ik er vanonder te muizen. De snelheid is ver zoek en ik ben de profiteurs beu. We krijgen Mariska mee en met ons drietjes rijden we weg. Al moet er stevig gereden worden, want nu hebben ze in het groepje plots wel de benen gevonden natuurlijk. Uiteindelijk zie ik hen toch begeven. Getweeen (twee ploegmaatjes samen op pad) bouwen we de kloof verder uit en naderen we op het peloton dat we echter nooit zien rijden. Na 20km worden we afgevlagd. Terecht want de grote groep was voorgoed uit onze handen geglipt (in de rit in lijn). Misschien hadden we er sneller vanonder moeten muizen...
Heel slecht begin dus van de koers, maar na een dikke 20km kwam ik er door. Jammer dat het schip toen al verdronken was!
DNF dus. BK Liesbeth De Vocht wint voor Dijkman en De Goede.
Op donderdag was er wedstrijd in het Naamse Harlue. Dat kon niet anders dan een klimparcours worden, dus hiervoor offerde ik graag een dagje van mijn schaarse congé op. Zaterdag was het een halve thuiswedstrijd in Kontich en dat in een verschrikkelijke hitte .
Harlue Om 18u00 is het vertrek. Het is dan nog steeds lekker heet, maar niet drukkend. We krijgen fantastisch brede banen onder onze wielen geschoven en dat voor slechts 39 rensters. Het parcours is echter geen klimparcours, amper licht golvend. In de eerste ronde is het wat aftasten. Voor het einde ben ik wat de kop op gedrongen, ik raak er niet af door traag te rijden. Na een bocht zie ik dat ze niet in mijn wiel zitten, dan maar demarreren! Ik krijg nog een GKV'er mee en samen zijn we vertrokken. Zij is jammer genoeg iets minder sterk en we halen te weinig snelheid om echt deftig uit te lopen. Gelukkig komt er uit de achtergrond een dubbele versterking. De andere twee peren wel stevig door en met ons drietjes en de sleper erachter kunnen we de kloof uitdiepen. Maar het draait niet van harte rond. De sleepster zorgt voor zenuwachtigheid bij de rest waardoor we de snelheid niet hoog genoeg kunnen houden. Na drie ronden vraag ik aan de commisaris wat de voorsprong is, ik krijg een kriebelpapiertje met 26". Dan weet ik genoeg, dit moet na drie ronden minimum het dubbele zijn... en inderdaad niet veel later komen er een zestal aansluiten, er wordt geaarzeld en de rest van het peloton is er ook. Ik zou het reuzejammer vinden wanneer er nu een definitieve vlucht ontstaat zonder ons, dus probeer ik mee te strijden in het gewoel. Voorbij halfkoers ontstaat dan de definitieve kopgroep onder impuls van ploegmaat Goedele. Ik ben al lang blij met een stekje in de groep. In de voorlaatste ronde muist Ilse, ook een ploegmaatje, er dan nog vanonder. Ideaal: we worden 6e en 15e. Vekemans wint de koers, ik eindig in de spurt met een haperende versnellingsbak 27e.
Kontich Als inwijkeling in Wilrijk, is dit quasi een thuiskoers. De afstand is belachelijk kort (74km in toertjes van 9km) en het deelnemersveld toch behoorlijk (118). We zijn de afwachtingskoers voor de ronde van Antwerpen voor de jongens. Bij de inschrijving zijn er al administratieve problemen, die bij de start pas echt duidelijk worden. Aan een deel van de rugnummers is geen naam gekoppeld. De officials dus in een pak van 118 wachtende dames in een stekende zon op zoek naar de ontbrekende gegevens (en dus eerst naar de nummers). Pfff, dit duurt lang en wanneer we dan toch allemaal in de computer staan, wordt aangekondigd dat het door de vertraging maar 6 rondjes meer worden: 54km dus! Hierop volgt luid protest van het peloton. Na wat getwijfel wordt er schoorvoetend nog een rondje bijgedaan. We mogen vertrekken. Maar oew, wat heb ik zeer in mijn rechter been en voet. Dat lange staan zonder te weten of je kan uitklikken, je rustig op je buis zetten ofzo doet echt geen deugd. Ik heb een ronde nodig om die pijn eruit te fietsen. Het is een snel parcours, met veel bochten en af en toe een obstakel. ook vandaag zal Vlaanderen de koers controleren, zodat het een massasprint wordt. Ik heb mezelf voorgenomen enkel op het einde eens zot te doen. Tot dan is het drinken, drinken en euh drinken. Al is de drank toch sneller op dan kan worden bijgevuld. Halfkoers en ik zit al zonder! Niet goed voor de spieren, das snel duidelijk... In de voorlaatste ronde (maar ik dacht dat het de laatste was), schuif ik op en val aan vanuit 8e stelling. Ik kijk om: geen reactie, huh? Ik check nog eens: inderdaad een bol peloton, alles geven dus! Niet veel later komt Vlaanderen me terug halen, even hoop ik nog dat ze zal overpakken, maar ze houdt de benen stil, ik ook. In wat dan wel de laatste ronde blijkt te zijn zit ik naast Goedele. Ze heeft zin in de spurt, ik absoluut niet dus ik probeer haar naar voor te loodsen. De weg is breed genoeg, het lukt. Dat was alles wat ik nog had, nu ben ik gewoon blij dat ik het peloton kan bijhouden. In de spurt moet ik voor de meet in de remmen omdat alles gewoon stokt, aan 20 km/u rol ik de lijn over. Uiteindelijk dus nog wel het beste kunnen maken van een koers die me eigenlijk niet echt ligt. Oja, BK De Vocht wint (team Nederland bloeit).
11-07-2010, 19:42 geschreven door elke
09-07-2010
Foto's Krist Vanmelle
Zwevegem
09-07-2010, 18:39 geschreven door elke
07-07-2010
Foto Zwevegem (Brian Petyt)
07-07-2010, 20:26 geschreven door elke
Fotootje met maatje Mariska (via Tim Carton)
07-07-2010, 19:08 geschreven door elke
04-07-2010
Steenokkerzeel en Zwevegem
Twee koersjes dit weekend: op zaterdag naast de luchthaven voor het pk van Brabant, zondag in Zwevegem.
Steenokkerzeel In Steenokkerzeel stond 73km op het menu in toertjes van 5,2km. 73 vlakke kilometers, met toch wel nog een stevig windje. De jeugd had de pech in de regen te koersen, wij kregen gelukkig een droge wedstrijd. Voor ons team waren er enkele Brabandse present, toch steeds een koers in de koers als er een kamioenentrui kan verdiend worden.
Het gaat meteen hard, onder andere Amy is van bij de start goed gas aan het geven. Ontsnappingen houden door het hoge tempo nooit lang stand. Ik moet duidelijk even in mijn ritme komen en ben nog niet aan opschuiven aan het denken. Wat later ontstaat er een kopgroep van een achtal. Ik check even bij de ploegleiding of we vertegenwoordigd zijn, het antwoord is negatief. Tijd dus om op te schuiven en een poging te wagen, met wat geluk kunnen de Sprinters zo toch in beeld komen. Twee toertjes later zit ik in zesde positie wanneer we een brede weg opdraaien waar de wind in het nadeel staat. Ik waag mijn kans en ben weg. Oef, eventjes doorbijten nu... Ik rij nooit onder de 40 en toch blijft mijn voorsprong stabiel. Oei, als ik niet rap hulp krijg of als het daarachter niet stilvalt mogen ze daar snel weer een plaatsje in het peloton voor me reserveren. Mijn noodkreet wordt gehoord, De Vocht is op komst. Wanneer ze me passeert verwittigt ze heel vriendelijk zodat ik in haar wiel kan kruipen. Alleen vergeet ze even te temporiseren. Op die moment rij ik op de limiet, nikske meer over om te versnellen. De Vocht moet het alleen klaren en niet veel later zit ik terug in het peloton. Nog geen volledig toertje weggeweest dus... Vanaf dan is het alleen nog uitrijden, nergens in mijn hoofd speelt nog maar het idee het nog eens te proberen. Ik word 71e, Goedele heeft zilver op het PK. Dit was de snelste koers van dit seizoen.
Zwevegem De wegen zijn breed. Mooi, ideaal voor mij! 84km wedstrijd over rondjes van 3km, met ook vandaag een lekker briesje.
De eerste ronden zit de wedstrijd van gisteren nog in mijn benen. Nadien voel ik me steeds beter worden. Er zijn er al vijf vanonder gemuisd, allemaal goede rensters, die zien we niet meer terug. Maar voor de andere plaatsen wordt nog goed gevochten. Een verslag geven is moeilijk: er gebeurt gewoon te veel! Ik probeer regelmatig weg te raken of counter een ontsnapping. Het deert me weinig, ik blijf me fris voelen en dus blijf ik ook proberen in de hoop dat het nu wel zal lukken... Maar niemand raakt nog weg uit het peloton, of althans toch niet voor lang. Het wordt een spurt voor de resterende ereplaatsen. Deze keer wil ik eens meedoen, de weg is breed en de groep klein genoeg. De enige hindernis is een rondpunt op enkele honderden meters. Ik nestel me in het wiel van een ploegmaatje die goed kan sprinten. Ze beslist om de rotonde rechts te nemen, achteraf gezien een spijtige keuze want we eindigen helemaal achteraan. De spurt wordt dan ook een flop: 37e. Verbeke wint.
04-07-2010, 22:53 geschreven door elke
02-07-2010
Foto's Heusden Zolder (Krist Vanmelle)
02-07-2010, 18:15 geschreven door elke
01-07-2010
Foto's Passendale van Krist Vanmelle
01-07-2010, 18:39 geschreven door elke
27-06-2010
Heusden-Zolder (KvV)
Opnieuw een manche van het Kampioenschap van Vlaanderen. Dat betekent een hogere inzet, meer schoon volk en langere koersen (110 km vandaag). We krijgen in een moordende hitte eerst 52km rit in lijn en nadien plaatselijke rondjes.
Van vorig jaar herinner ik me alleen nog de passage over het circuit en de chaos (en het sterven) erna en daarnaast ook de makkelijke plaatselijke toertjes. Het was toen mijn eerste koers met een stuk rit in lijn, ik weet nog hoeveel concentratie dat toen van me vroeg. Dit jaar gelukkig geen circuit, we rijden er mooi langs.
Ik start achteraan maar begin dan toch aan mijn inhaalrace. Er is er al een Vlaanderen-renster vanonder gemuisd. Een beetje later spring ik erachter. In 'al mijn geweld' neem ik de rare bocht nogal onorthodox en moet me terug op gang trekken, gelukkig heb ik nog enkele metertjes. Niet veel later sluit het peloton bij me aan en ik bij de koploopster. Gemiste kans. Ik nestel me terug in het peloton en probeer me wat vooraan te handhaven. Ik zie Lilianne opschuiven. Aan haar manier van doen weet ik dat ze zal aanvallen. Ik zet me in haar wiel en laat haar het drumwerk voor haar rekening nemen. Inderdaad, eens vooraan zet ze aan. Peanuts voor mij natuurlijk, ik schuif gewoon mee in haar wiel. En ja we zijn vertrokken. We rijden nu langs het Albertkanaal. De weg buigt af en nu volgt wat draaien en keren en wat bergopjes. Op het vlakke gaat het goed, bergop zou het krachtiger mogen. We draaien goed rond, het is ook nodig, zeker met de wind.
Later komen er twee grote kanonnen aansluiten, Daams en Brulée rijden het gat op ons dicht. We hebben nu 45" en zowel ik als Lilianne hebben het moeilijk om mee kop te doen. Op het eerstvolgende 'stevige' klimmetje moeten we er af. Niets aan te doen, dat is een niveau te hoog. We lossen elkaar al snel terug af. De kop is voorgoed weg, maar we proberen nog wat uit de greep van het peloton te blijven. We zitten nu in een erg smal deel en vermoedelijk smijt Redsun en Vlaanderen er in het peloton de rem op. We nemen terug meer afstand op de groep, misschien halen we de eerste doortocht nog...
Maar rond km 40 ongeveer passeert ons een lang lint. Verbeke sleurt met alle macht aan het peloton en het is alle hens aan dek. Ze probeert de andere twee nog in te rekenen, maar moet dan toch haar inspanning staken (er komt ook maar weinig hulp). Het peloton valt stil en gelosten kunnen terug aansluiten. Ik ben vanaf nu vooral bezig met drinken scoren en mijn gelegenheidsverzorger Wim spotten (veel volk langs de kant). Pas na twee plaatselijke rondjes zie ik hem staan en kan ik de verlossende bidon grijpen. Mijn hoofd bonkt, ik kan me maar moeilijk concentreren en ben eigenlijk nog maar weinig met de koers bezig. Ik hoor Geert wel roepen dat ik moet opschuiven, maar ik ben één en al passiviteit. Pas twee ronden voor het einde kom ik er weer wat door. Ik besluit de koers in de staart van de groep.
Latoya Brulée, die er me schandelijk op het eerste en beste bergje droogjes en zonder te versnellen afreed, wint de koers. Ik ben 61e.
Edit. Uit het wedstrijdverslag lees ik nu dat niet Daams maar Vekemans de Vlaanderen-renster was.
27-06-2010, 00:00 geschreven door elke
21-06-2010
Passendale (www.ticapictures.be)
21-06-2010, 22:28 geschreven door elke
Passendale (14e) en Colfontaine (21e)
Stevig weekendje met Passendale voor het kampioenschap van Vlaanderen en Colfontaine.
Passendale Dit is onderdeel van de wielertrofee (KvV). Het parcours is identiek aan vorig jaar: voor het grote deel mooie brede wegen en een klimmetje dat smal is. Er staat veel wind. Door de concurrentie van de Raboster starten we met slechts 59 in deze toch wel belangrijke koers over 105km. Van in de eerste ronde gaat de jarige Van Looy er vandoor. Er volgen regelmatig pogingen om haar te vergezellen maar niemand krijgt vrijgeleide. Bij het begin van de derde ronde acht ik mijn moment gekomen. Ik krijg er twee mee, maar ze nemen niet meteen over. Ik trek door in de hoop dat ze nu wel overnemen. Wanneer ze dat doen zit ook Rowsell al in ons wiel en haar laten ze nooit rijden. Het peloton volgt. Jammer. Enkele tellen later gaat ploegmaatje Elien er vandoor. Zij raakt weg en kan de aansluiting met de kop maken, er volgt nog een renster. De kop houdt een voorsprong van rond de minuut.
Nu gaan de hemelsluizen open en ik ben echt versteven tot op mijn botten, zo koud! Gelukkig regent het maar 1 ronde en komt de zon al eens piepen. Niet veel later scheurt het in het peloton. Ik schuif op want voel me in staat de aansluiting nog te maken. Maar helaas. Ik zit in zesde positie als ze voor me allemaal de grond op gaan. De bochten liggen er echt spekglad bij. Door het oponthoud mag ik gaan achtervolgen op het peloton. Dit moet erg behoedzaam, in een volgende bocht gaat mijn voorwiel ook zijn eigen gangetje. Gelukkig heb ik de ruimte om rechtdoor te sturen en zo weer grip te krijgen.
Eens terug aangesloten schuif ik op en in de volgende ronde maak ik me op om nog eens een vluchtpoging te ondernemen als iemand van Thompson me voor is. Ik moet naar het grootste verzet om haar wiel te pakken. We nemen goed van elkaar over en hebben al snel een gat. We rijden nu voor de twaalfde plaats. Toch is de wind moordend en we voelen allebei dat de krachten wegvloeien. Met nog drie ronden voor de boeg horen we dat er vier op komst zijn. Ideaal, we wachten hen op. Nu we met zes zijn gaat het overnemen al minder van harte, het draait niet goed rond maar toch halen we de laatste ronde met een geruststellende voorsprong. Deze laatste ronde is echt een tactisch spelletje. Niemand wil nog kop doen en iedereen probeert elkaar per toeval de kop op te dringen. Ik kan me goed achteraan houden. In de laatste kilometer is het surplacen dat het een lieve lust is. Ik zit in vijfde stelling. Wat moet ik nu doen? Het lijkt zo simpel, maar er zijn zoveel momenten om aan te zetten. Een Cancellarake doen? Wachten tot de eerste gaat? Zit ik daarvoor niet te ver? Geert roept me op 200m dat ik moet durven, voor mij het sein er vandoor te gaan. Ik spring naar links van de baan, schakel bij, sterf, schakel nog eens bij... Belmans steekt me vlot voorbij, Beyen kan ik net niet meer afhouden. 3e van ons groepje dus en 14e in totaal. Dat levert me punten op voor het kampioenschap.
Rowsell wint de koers, Elien is knap 2e.
Colfontaine S morgens heb ik last van rug, armen, schouders,... Tijdens de opwarming komen daar nog zere benen bij. Pff, afwachten hoe het in de koers zal zijn... We starten met 32 rensters en drie Duveltjes voor 84km. Het parcours is golvend, maar niet echt superlastig, wel erg bochtrijk. De strook aan de aankomst is het steilst (en pijnlijkste). Het is opletten geblazen want de weg ligt bezaaid met putten en bloembakken. Gelukkig zijn we maar met 30!
De aanvallen volgen elkaar in razend tempo op,toch is Redsun vastbesloten niemand te laten wegrijden. Henrion is erg gretig in haar aanvallen, zij wil winnen, dat is wel duidelijk. In de derde ronde probeer ik weg te raken. Meteen krijg ik de Schotse kampioene mee maar tegen dat haar kopbeurt erop zit, hebben we het peloton al in onze wielen. Op het moment dat ik me aan kant zet gaat Ludivin Henrion er vandoor. Ik heb geen antwoord klaar, de rest ook niet. Iedere ronde bouwt ze haar voorsprong verder uit, ook al laat het peloton niet begaan. Redsun levert uitstekend werk. Onze ploeg toont zich ook erg aanvalslustig. Dat geeft moral! Naar het einde van de wedstrijd vallen we nog maar eens aan, ieder op beurt, maar niemand van ons raakt nog weg, enkel Anja van GKV is nog sterk genoeg. Het peloton spurt voor de derde plaats, ik laat me insluiten en word 21e: net geen krant dus...
21-06-2010, 12:03 geschreven door elke
18-06-2010
Prosperpolder (Tim Carton - Ticapictures.be)
18-06-2010, 18:37 geschreven door elke
17-06-2010
Prosperpolder (Geert Nachtergaele)
17-06-2010, 22:31 geschreven door elke
14-06-2010
Prosperpolder
Op weg naar de EHBO. Foto is van Krist Vanmelle.
14-06-2010, 11:49 geschreven door elke
13-06-2010
Weekend Belsele + Prosperpolder
Dit weekend staat vooraf aangeduid als trainingsweekend. Zowel Belsele als Prosperpolder zijn op zich niet zo moeilijke koersen om uit te rijden, het is alleen moeilijk voor me om vooraan te raken en mee de koers te maken. Ik zal dan maar als doel stellen om eens goed trainen. Mocht ik erin slagen vooraan te komen piepen, dan zal ik de beentjes wel eens strekken.
Belsele: 80km af te leggen met 95 starters op een parcours waar sommige stroken erg smalletjes zijn. Waar de weg dan al eens breed is, wordt deze in twee gesplitst met kegeltjes. Eigenlijk is er weinig te melden, ik kan goed mee. Ik probeer wel vooraan te raken, maar ben nooit succesrijk. In de tweede ronde is er even opschudding wanneer ze in ongeveer 20e stelling op een smalle weg in elkaar haken. Gelukkig gebeurt dit vooraan het peloton en moeten we ons weinig zorgen maken. Volk genoeg die het werkje kan opknappen. In de laatste ronde steek ik nog enkelen voorbij en spurt zo mee met de achterhoede van het peloton. 65e. De vluchtgezelle van Wodecq (de Nieuw Zeelandse Sheridan) soleert in de laatste ronde naar winst.
Prosperpolder: Vorig jaar al was dit een koers met slecht wegdek. Met de vorst van deze winter in het achterhoofd, was ik bang voor de staat dit jaar. Het is slecht, maar niet veel slechter als de vorige editie, alleen is er nog meer steenslag. Vandaag staat er 90km op de agenda met 65 starters. Het doel is hetzelfde als gisteren: uitrijden, opschuiven wanneer mogelijk en als ik vooraan geraak misschien even proberen weg te raken. Ook vandaag gaat het goed, ik heb geen dikke benen van gisteren en rij veel vlotter dan vorig jaar (hoe hard zag ik hier toen af). Er staat wel niet zo veel wind als toen. Halfkoers heb ik al even geluk dat de renster die rechts van me naast de weg sukkelt me niet de grond op kegelt. In de voorlaatste ronde heb ik het dan toch vlaggen. Om nog steeds onverklaarbare reden valt er iemand op twee plaatsen voor me (recht stuk weg, alles op het lint - achterwiel geraakt?). Ik hoop nog tussen de fiets en het slachtoffer door te kunnen slalommen, maar ik val over haar benen. Achter me word ik nageaapt. Zij bloeit hevig en heeft veel zeer. Ik moet echt even bekomen, mijn rechter arm doet veel pijn. De ambulanciers hebben hun werk met de andere ongelukkige. Ik kan na enkele minuten gelukkig weer verder. Met mijn voorpoot op halfstok rij ik naar de hulppost. De fiets komt er nog goed vanaf (alleen krijg ik mijn shifter niet gerecht). Zelf heb ik het meeste last van mijn ringvinger, die kan ik niet bewegen. Al de rest (elleboog, pols, knie, heup) valt heel goed mee: wat dik en geblutst, maar het beperkt me niet. Morgen misschien een RX van de vinger, maar ik ben er heel goed vanaf gekomen!
Dani King zie ik vanuit de EHBO winnen.
13-06-2010, 21:12 geschreven door elke
07-06-2010
Foto Halle-Buizingen (Krist Vanmelle)
07-06-2010, 20:34 geschreven door elke
Halle-Buizingen
De hele ochtend (of toch wanneer ik wakker ben) staan de hemelsluizen open. Het kan me uitzonderlijk niet deren, ik heb echt goesting in de koers. Gelukkig is het meeste water toch uit de hemel gevallen tegen dat de koers start. We zullen nog een keer een serieuze plensbui over ons heen krijgen, kort maar krachtig.
Het is een mooi golvend parcours, veel vlak zit er niet in. We beginnen met een lange maar zeer geleidelijke klim. Hier is het iedere ronde opnieuw sprinten. En dan krijgen we nog twee steilere en korte strookjes onder de wielen. De finish ligt boven dat laatste strookje. De wegen zijn meestal breed genoeg (twee steenwegen worden afgesloten! voor een gewone vrouwenkoers is dit ongezien). Het enig vervelende is de staat van het wegdek, dat is op sommige plaatsen erbarmelijk en vraagt wel wat concentratie.
We worden op gang geschoten voor 98km of 14 * 7km. Afgezien van de eerste en de laatste ronde is er iedere keer een premie van minimum 20 euro te verdienen aan de meet, soms loop die op tot 40 euro. Astronomische bedragen in de vrouwenkoersen. Dit zorgt voor heel wat animo telkens we naar de streep toe trekken, het is steeds bergop sprinten om het peloton te houden. Zo ook in de tweede ronde. Samen met ploegmaatje Patricia schuif ik op, ze valt aan en ik nestel me in derde positie. Voor de streep wordt ze echter gegrepen. Maar zo zit ik wel ideaal voor de premiespurt. Heel duidelijk moet ik daar mijn meerdere erkennen. Er komt me een vijftal voorbij. Even hoop ik nog dat we na deze schermutseling vertrokken zijn, maar helaas. Dat was meteen het hoogtepunt van mijn koers. Het is broeierig en de lucht bevat te weinig zuurstof. Ik krijg het ronde na ronde lastiger. Daarbij begint mijn onderrug nu echt wel op te spelen. Macht zetten wordt pijnlijk. Ik zit te hopen op regen en op een definitieve vlucht zodat het peloton rust kent. Ik krijg het allebei op hetzelfde moment. Een stortbui van jewelste luidt de definitieve ontsnapping in. Nu gaat het jagende pelotonnetje te snel voor me en ik moet lossen. Ik blijf nog een ronde hangen op een tweehonderd meter, maar ik krijg het gat niet meer gedicht. Vier ronden voor het einde zit mijn koers erop. Ik word daarmee nog 30e.
De Zwitserse kampioene wint de koers.
07-06-2010, 13:02 geschreven door elke
Einde Carrière - 2014 was mijn laatste seizoen
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Uitslagen 2014
Omloop het Nieuwsblad 1.2 UCI: DNF/176
GP Samyn 1.2 UCI: 97/152
Omloop Hageland 1.2 UCI: DNF/168
Oostduinkerke: 23/78
Honnelles: DNF/49
Waregem: 57/89
Gent-Wevelgem 1.2 UCI: 53/169
GP Dottignies 1.2 UCI: DNF/176
PK ITT: 2e
GPCerami: 20?/57
Dottignies: 9/55
ITT Borsele topcompetitie: 48/59
Dwars door de Westhoek LCC 1.1 UCI: 112/177
Boortmeerbeek PK: val/77
GP Maarten Wijnants 1.2 UCI: 52/115
Hillegem: 18/72
Begijnendijk: 23/53
Gooik-Geraardsbergen-Gooik 1.1 UCI: DNF/104
Le Bizet: 22/42
Herselt: 24/61
Erembodegem: 31/62
Oudenaarde: 21/46
Nijlen 1.2 UCI: 74/123
S'Gravenwezel: 36/85
Schellebelle: 32/67
BK: 36/115
Watervliet: 43/57
Moerzeke: 40/74
Arendonk: 13/76
BeNe Tour UCI 2.2: 68/137 - Rit1:89 - Rit2A:73 - Rit2B:70
Strijpen: 29/58
Bambrugge: 28/79
Lierde: 33/64
Haaltert: 35/67
Erondegem: DNF/152
Oostkamp: 24/42
Dudzele: 41/56
Heusden: 58/89
Massemen: 40/71
De Klinge: 42/63
Puivelde: 38/71
Oedelem: 38/50
Bever: 2/32
Ledegem: 33/53
Nederhasselt: pech/62
Emptinne: 7/22
Erwetegem: 26/49
Hulste: 42/71
Naast: 31/54
Lotto Belisol Belgium Tour 2.2 UCI: DNF/96
ITT 56 - Honnelles 73 - TTT 13e - Halle 76 - Geraardsbergen DNF
