De koers in Halle is onderdeel van de Lotto Cycling Cup, een verzameling 1.2 wedstrijden. We beginnen met een 'grote' ronde van een 35km om te besluiten in 8 x 11km. De ploegverkenning op woensdag liet voelen dat het een selectieve koers zou worden, zeker met de aanwezige profploegen op het startblad. De grote ronde telt de Beerselberg, een steil ding waar je steeds denkt boven te zijn en vier maal in de maling wordt genomen. Daarna komt de Bruine Put en meteen erna de Krabosstraat. De kleine ronde telt een langer bergje, waarvan ik de naam nooit geweten heb.
Met een 8e, 9e en 11e plaats in het algemeen (Belgische) klassement staan we sterk vertegenwoordigd. De missie van vandaag is ook in het ploegenklassement onze vierde plaats te heroveren.
We starten met een dikke 150 deelneemsters. Meteen wordt er goed doorgereden. De leidster in het klassement is afwezig en ook Emma Johanson geeft verstek. Verbeke en co ruiken dus schoon hun kans. Op de Beerselberg moet ik een vijftal meter laten, maar zit na de top meteen weer in de groep. Op de Bruine Put kan ik op het grote mes het peloton in eerste instantie nog houden, maar voorbij halfweg moet ik toch terugschakelen en zie ik de rest van me weg rijden. Ik zie verschrikkelijk af, maar wil absoluut terug in dat peloton! Op de Krabosstraat breekt het peloton verder open. Met een zestal rijden we door. Ik ben zeker dat dit nog recht te zetten is en hits de rest op. De kopgroep telt ondertussen 18 rensters, daarachter hangt het peloton gevolgd door groepjes gelosten. We zijn nu met een twintigtal en het gesleep begint. Meteen volgt een cascade van rensters die zich achteraan nestelen en enkelingen die wel nog durven rijden. Toch blijven we op een minuut hangen. De enkelen die wel tempo maken trekken bergop al eens door, zo begrijpt de rest dat er meegewerkt moet worden. Ook ik demarreer eens wanneer ze weer in mijn wiel blijven hangen. Twee ronden blijven we op 1 minuut hangen, een gat dat we kunnen dichten als we samenwerken. Maar helaas, bij ronde drie en is de veer gebroken en na 60km moeten we uit koers.
Met de ploeg heroveren we stek 4 in het ploegenklassement. Martine Bras wint.
20-04-2011, 20:24 geschreven door elke
Foto's Lotto Cycling Cup: Halle
20-04-2011, 19:47 geschreven door elke
13-04-2011
Komende wedstrijden
Ook in april enkel UCI-koersen. De kermiskoersen zijn voor mei.
17 april: Halle-Buizinge, 1.2 UCI, 120km (14u30) Deze koers gaan we deze namiddag met de ploeg verkennen, kort nadat de mannen-elites hun doortocht van de Brabantse Pijl maken. De Alsemberg zit al zeker in het parcours. Dit is de derde manche van de Lotto Cycling Cup, een regelmatigheidscriterium en de opvolger van de Wielertrofee van voorbije jaren. Belangrijke koersen voor SVK en hopelijk kunnen we hier een en ander bewijzen. Maar door het UCI statuut ligt het niveau ook erg hoog.
24 april: GP Roeselare, 1.1 UCI, 135km (13u45) Deze hebben we vorig weekend gaan verkennen. Lastig! En door het 1.1 UCI-statuut een belangrijke koers voor de profs. Het parcours: Scherpenberg-Schomminkelberg-Rodeberg-Monteberg-Kemmelberg-Scherpenberg-Schomminkelberg-Rodeberg-Monteberg-Kemmelberg-Geluveld-Kassei Bergstraat en dan nog twee plaatselijke ronden. Zal lastig zijn!
13-04-2011, 10:40 geschreven door elke
PK tijdrijden
Het PK tijdrijden in Antwerpen vindt traditiegetrouw plaats op de militaire vliegbasis in Oostmalle. Een open vlakte dus, zonder beschutting en op slechte tarmac (de E19 ligt er in vergelijking prachtig bij).We moeten 13 km afleggen in een U-vorm met start en aankomst op één zijde van de U en een draaipunt op de andere zijde. De wind komt van de zijkant en zal steeds onze flanken geselen, met uitzondering van het verbindingsstukje, daar zit hij pal op de neus of in de rug. Er staat veel wind, fietsen hangen schuin en volle wielen vragen wat stuurmanskunsten. Gelukkig heb ik zondag nog een opzetstuurtje kunnen lenen. Zonder zag ik het gevecht met de wind echt niet zitten! Nuja, als je ziet met wat voor bolides de concurrentie hun opwachting maakt... Dan gaan we maar voor de beste tijd bij de opzetsturen!
Voor de tijdrit ga ik nog even bij Moozes langs. Daar wordt mijn fiets terug op orde gezet. Een zalig gevoel want de laatste weken was de stijfheid en het vertrouwen zoek. Bij een korte test is duidelijk dat de problemen opgelost zijn.
In Oostmalle aangekomen beginnen de voorbereidingen. Nummer halen, omkleden, fiets testen en opwarmen. Doordat we op een militaire basis zitten mogen we niet op de weg gaan opwarmen en moet alles op de rollen gebeuren. Vind ik niet leuk, de rollen zijn mijn vriendjes niet. Mijn benen zijn nog wat verzuurd van het weekend en ik krijg het er maar moeilijk uitgefietst. Een uurtje rollenbollen later is het tijd voor de fietscontrole en een kwartier later is de start. Ik ben (weer) de eerste. Jammer, een richtpunt maakt het toch net dat tikje 'makkelijker'.
1minuut...10...5-4-3-2-1-go! Ik schiet weg en zie een mooie snelheid verschijnen op de kilometerteller. Als ik dit kan volhouden zal ik een mooie uitslag rijden. Ik kan het echter maar een kilometertje aanhouden en moet daarna eentje terugschakelen. Oeh, veel wind! Het vlotte ritme verdwijnt en het is harken naar de dwarsstrook. De volgauto weet me te stimuleren en doet me na iedere aanmoediging even iets sneller fietsen, maar mijn benen doen pijn, mijn borstkast doet pijn. De dwarsstrook voorbij kan ik toch twee tandjes groter schakelen. Aan het keerpunt ben ik compleet choco. Hier volgt het langste en moeilijkste deel. Doodgaan. Het dwarsstuk geeft me een seconde recup en de laatste strook vat ik vol goede moed aan, maar toch val ik stil. De laatste kilometer probeer ik er nog een spurt uit te persen, maar ik moet na enkele trappen alweer gaan zitten. De benen zijn compleet verzuurd. Met een laag toerental pers ik alles uit die onderrug. Finish.
Ik rij 16'04" over het traject en moet een minuut prijsgeven op winnaar Liesbeth De Vocht. Een volle minuut op zo een kort parcours, biljartvlak dan nog! Ik kon in elk geval niet sneller en heb geen fouten gemaakt, dus ik mag tevreden zijn. Misschien dat mijn verkoudheid mijn prestatie wat beïnvloedde, maar dan zeer miniem. Annelies wordt 4e en Gilke 5e. In West-Vlaanderen neemt Ann-Sophie de titel en zo is onze eerste overwinning binnen!
13-04-2011, 10:30 geschreven door elke
07-04-2011
GP Dottignies: flanellen benen
Maandag 4 april, GP Dottenijs, 1.2 UCI, tweede manche van de Lotto Cycling Cup en enorm schoon volk aan de start. Veel UCI-rensters van wie we de eer nog niet hadden gekregen ertegen te mogen koersen. We krijgen 128km af te haspelen in een grote ronde van 75km en 4 kleine van 13 km. Ook al zijn er een vijftal GPM, het zal toch de wind in de polders zijn die de wedstrijd zal openbreken.
Ik heb het van bij de start moeilijk. Nuja, niet echt lastig, gewoon geen macht in die benen. Ik zie een sliert voor me en weet dat ik moet opschuiven. Ik zie met lede ogen hoe anderen al dan niet slagen in hun poging. Ikzelf probeer het enkele keren, maar het draait niet en nergens vind ik nog een greintje moed het nog eens te proberen. Het gaat snel, maar toch moet ik het daar niet volledig zoeken. Gewoon, flanellen benen. Valt weinig tegen te doen zeker?
Na een 15-tal km neemt een zwaantje voor mijn neus vier rensters mee de gracht in. Het peloton scheurt in twee stukken, maar we sluiten niet veel later terug aan. Ik ben als vanouds enkel bezig het wiel voor me te houden, niet met drinken of eten. Na een twintig kilometer moet ik samen met enkel anderen een gat laten. We blijven hangen op honderd meter, even denk ik nog dat we de aansluiting zullen maken maar dan moet het voor het eerste bergje gebeuren. Op een brug speel ik alles of niets, het wordt niets en op het eerste bergje na 34km (max 15%), is het over. Naast ons pattineert de neutrale wagen. Dat kan nog onze redding zijn, de wagens moeten ons nog voorbij steken. Op de kasseistrook zitten we tussen de auto's en op het volgende bergje halen we enkel ploegwagens in. Maar na de afdaling zijn we iedere beschutting kwijt. We rapen stelselmatig rensters op, maar ons groepje begint vierkant te draaien. Vanaf nu draaien we met enkelen rond en hangen er een hele klets in de wielen. Jammer, want iets verder is peloton 2 geblokkeerd achter een ophaalbrug. Bij de eerste doortocht mogen we nog een ronde rijden. Dit doen we met steeds meer profiteurs en minder werkers. Een beetje belachelijk, we zullen toch niet in de uitslag staan...
Uit koers genomen na 90km. Emma Johansson wint de koers. We verliezen een plaats in het ploegenklassement, maar staan wel met drie rensters in de top 11 van het algemene klassement. Ik zak van een 18e naar een 33e plaats in datzelfde klassement.
07-04-2011, 22:28 geschreven door elke
21-03-2011
Fayt-Le-Franc: SVK laat zich zien
Koers in Wallonië betekent heel vaak koersen op mooie omlopen: lange parcoursen, grote banen, minder concurrenten, geen vluchtheuvel of paaltjes en hoogtemeters waardoor de sterksten vanzelf de koers maken. Geluk speelt al minder dan in de doorsnee Vlaamse kermiskoers.
We zijn ruim op tijd en verkennen de 9,7km lange omloop nog voor de inschrijvingen. Het is een zalig rondje. Het stuk in België is breed met mooie asfalt, het stuk in Frankrijk is een auto breed en telt wat putten, maar ook hier geen echt gevaarlijke toestanden. Het gaat constant op en af, zonder echt pijn te doen. Ik heb er ongelooflijk veel zin in, dit wordt een mooi koersje met veel vuurwerk! Iedere ronde is er een premie te verdienen, de eerste ronde 50 euro en nadien steeds 25 euro. Waarschijnlijk zal er veel gedemareerd worden en zal pas drie à twee ronden voor het einde een definitef groepje wag geraken.
Door een WB-koers in Italië zitten alle grote profploegen daar met hun selectie. De profs die vandaag meerijden zijn achterblijvers of zitten in een ploeg die niet weerhouden werd. Geen machtsblokken dus, ook dit speelt in de kaarten van vluchters en ook dit maakt dat pas laat de goede ontsnapping zal vallen. De laaste honderden meters lopen bergop.
We vertrekken met 6 SVK'ers en 51 rensters voor 85km koers. Meteen schiet Ann-Sophie weg en SVK kan al van de eerste kilometer afstoppen. Ze houdt het een halve ronde uit. Knap, met een hongerig peloton voor de eerste premie. Er volgen schermutselingen en telkens is één van ons erbij. SVK zit in iedere vluchtpoging. Ik vind het zalig te merken dat ik de koers lees. Ik voel wie er zal gaan en zit in de juiste wielen. Ik weet wanneer ik moet opschuiven,... Ik mag me stilaan coureur noemen. De eerste premie wordt een pelotonspurt. Ik zie niet wie hem wint, ben er niet mee bezig, ik wil graag na deze spurt vertrekken en ben op zoek naar mijn moment. Niet veel later rijdt er iemand in het geharrewar in mijn derailleur. Ik krijg een tik en vlieg in de berm, even blijft de fiets 'haken', maar niet veel later hoor ik een val achter me en ben ik los. Ik kan terug de baan op en ben toch wat 'gebeten'. Een km later zie ik Amy op haar zadel draaien op een manier dat verraadt dat ze zal aanzetten. En inderdaad, daar gaat ze, ik volg. We zijn vertrokken met z'n tweetjes. We nemen wat afstand, maar nooit bevredigend. We blijven doorgaan in de veronderstelling dat het peloton na de premie wel zal stilvallen. We nemen de premie, maar toch worden we niet veel later gegrepen. Bij de hergroepering en het daaropvolgend geslinger zie ik Valérie rechts van me overkop gaan. Ze maakt een erg zware val, gelukkig is enkel haar helm en haar kader gebroken, want het zag er verschrikkelijk uit. Op twee pogingen na, is SVK bij iedere ontsnapping betrokken. Als ik niet probeer weg te rijden, ben ik aan het afstoppen. Steeds aan de bak dus. Zo gaat het de hele koers door, de ene poging na de andere. Heel mooi om zien! De derde laatste ronde rijdt er iemand van GVK weg (Hélène). Ik ken ze niet en we gaan er van uit dat ze het nooit zal volhouden. We strijden lekker verder. Uiteindelijk raakt Annelies in de voorlaatste ronde weg. We zien Hélène en daarachter Annelies steeds rijden, maar het peloton organiseert zich gelukkig niet en zal spurten voor de laatste podiumstek.
Hélène Vander Massen wint op indrukwekkende wijze, Annelies wordt erg knap tweede. Van Looy - ik was er van overtuigd dat zij vandaag zou winnen - wordt derde. Ik eindig 16e na een erg intensieve wedstrijd. SVK heeft een prachtwedstrijd gereden. Enkele kleine tactische foutjes zullen volgende koers niet meer gebeuren.
21-03-2011, 20:54 geschreven door elke
18-03-2011
Osteopaat
Tijdens de voorbije week stond vooral rusten op de agenda. Om rug, heup, enkel en knie terug op hun plaats te trekken, is osteopathie opgestart. De eerste behandeling heb ik achter de (pas op, komt ie) rug en hopelijk heb ik zondag amper last, want het is altijd leuk koersen in Wallonië.
18-03-2011, 13:29 geschreven door elke
15-03-2011
Krist in goede doen in Deerlijk
15-03-2011, 19:06 geschreven door elke
Oostduinkerke (Krist Vanmelle)
15-03-2011, 19:05 geschreven door elke
14-03-2011
Deerlijk: www.ticapictures.be
14-03-2011, 20:29 geschreven door elke
Deerlijk: Geert Nachtergaele
14-03-2011, 20:29 geschreven door elke
Oostduinkerke en Deerlijk
Zaterdag: Oostduinkerke: Oostduinkerke is traditioneel een erg snelle koers. Vreemd, want de 90°bochten volgen elkaar in ijltempo op en er is relatief weinig plaats om op te schuiven. We starten met 116 rensters voor 96km koers.
Meteen gaat het er verschroeiend aan toe. Als het even stilvalt rijden we nog aan 45 km/u, hier is geen sprake van opschuiven, het peloton hangt van plaats één tot de laatste plaats op het lint. Na 2o kilometer kan zich een groepje losscheuren en normaliseren onze snelheden. Ik probeer een hele koers op te schuiven, dit lukt wel, maar ik heb vervolgens niets over en kan niets forceren. In de laatste ronde zie ik op een km van de meet een gat van een fietspad breed, ik schiet me er op en ga op kop. Even volgt de twijfel om me gewoon vooraan te nestelen in de hoop me deze keer niet te laten insluiten, maar ik kies toch voor het hazenpad. Vlaanderen is de spurt ondertussen aan het mennen en ik verschiet dat ik een gat heb. Achter me hoor ik Vlaanderen naar elkaar roepen en ik geef me volledig. Op een 200meter van de lijn, net voor de flauwe bocht komen ze me dan toch voorbijgeflitst. Ik zet me nog recht, maar moet snel weer gaan zitten. Total loss en bij de laatsten over de meet. Ik word 67. Sara Mustonen, ploegmate van Johansson (2e) wint.
Zondag: Deerlijk Zondag was het in Deerlijk te doen, voor 80km in rondjes van 5km. Hier wou ik revanche nemen, deze koers kon ik nog niet uitrijden. Mijn eerste koersjaar werd ik een ronde voor het einde uit koers genomen, vorig jaar viel ik in de eerste ronden.
Ik verschiet hoe veel er in de eersten ronden moeten lossen. Ik hoor gezucht en gekreun rond me, terwijl ik me goed voel. Hoog tijd om op te schuiven dus! Half koers doe ik enkele pogingen weg te geraken, maar AA-drinks stoppen perfect af. Ze springen werkelijk op alles wat beweegt en leggen de koers lam. Ik heb genoeg geprobeerd en laat me wat afzakken. Daarbij krijg ik nu echt last van een zere onderrug. Iedere rustige second wordt besteed aan rekoefeningen-op-de-fiets mooi simultaan met bekken-trekken. Even vrees ik ook dit jaar niet te finishen. Maar met nog twee ronden te gaan schuif ik weer op en de laatste ronde ga ik op kop in. Even probeer ik nog weg te geraken, maar AA-drink is bij de pinken (en ik heb geen dash genoeg). Het tempo wordt nu strak gehouden, buigen of barsten. In de spurt geef ik alles, al heb ik niets meer over. Ik eindig 29e. En drie maal raden: Johansson wint opnieuw.
14-03-2011, 20:20 geschreven door elke
10-03-2011
Pech in Omloop Hageland
Bron: lottocyclingcup.be
10-03-2011, 09:33 geschreven door elke
09-03-2011
Omloop van het Hageland UCI 1.2: pech
De Wielertrofee is dit jaar omgedoopt tot de Lotto Cycling Cup en krijgt daarmee niet alleen een nieuw jasje, maar ook een opwaardering. We spreken nu over 1.2 UCI-koersen die tussen 24 geselecteerde ploegen worden betwist.
De eerste manche is Tielt-Winge, of de Omloop van het Hageland. In een nog niet zo ver verleden was dit mijn debuut (ook toen al een koers van hoog niveau) waar ik 60km meereed. Vorig jaar werd ik 50e. Een koers waar ik graag - en tot nu toe ook goed - rij.
We krijgen 125km op ons bord, met als voorafje een grote ronde van 50km en aansluitend kleine rondjes van 15. In de grote ronde gaat het golvend op en af, maar met uitzondering van een kasseiheuvel zijn er geen bergpunten te verdienen, in de kleine ronde zit wel een bergje met punten. Daarnaast zijn er rushes bij iedere doortocht.
We vertrekken met 165 rensters. Meteen gaat het er overdreven zenuwachtig aan toe, vijf keer erger dan vorige week (droog weer?). Er wordt gekwakt, geremd en gevloekt. De eersten gaan al na 5km tegen de vlakte en het zal niet ophouden. De vele stukken met wegenwerken helpen meer dan een handje, maar het merendeel moet aan het zenuwachtig gerij toegeschreven worden. Ik besluit vooraan te gaan rijden, weg van de Bermuda. Als ik in tweede positie een bocht indraai, trek ik op. Ik kijk achter me en heb een gat op het peloton. Doortrekken dus! Meteen heb ik een mooi kloofje en ik zie een stomp peloton achter me. Oei, ik had toch wel graag iemand mee gekregen, we hebben nog 105km te gaan en de wind staat pal op kop... Ik mag nu vooral niet te diep gaan. Op het vlakke is dit geen probleem, maar bergop mis ik toch nog kracht. Ik moet terugschakelen, en nog eens, en nog eens. Dit heeft geen zin, ik ga me terug laten opslorpen door de groep. Er maakt zich een Noorse los uit de groep en zij komt aansluiten, we draaien even rond, maar op het volgende bergje laat ik het verstand zegevieren.
Terug in de groep probeer ik me vooraan te handhaven. Dit lukt behoorlijk. Gelukkig, want 10km later gaan ze in dertigste positie, schuin links van me, en masse tegen het wegdek. Een verschrikkelijk geluid volgt, Valérie ligt ertussen. Het is nu een gewring en ik laat het wat passeren. De eerstvolgende hindernis is op 50km, tijd om wat te drinken en te eten. Op de kasseihelling zit ik wat ver, maar al slalommend en cyclocrossend schuif ik makkelijk op, de uitloper in kassei gaat zeer vlot. Het peloton blijft gegroepeerd. We maken een eerste doortocht en beginnen aan de plaatselijke rondjes. Het parcours ken ik van buiten, ik weet waar het zal gebeuren. Ik schuif makkelijk op, positioneer me rond plaats 25-30 om zo de helling aan te vatten en de breuken voor te blijven. Ik voel me nog fris en krijg goesting in een 'domme actie' (nummer twee). Maar het mag niet zijn, ik voel mijn achtertrein zwiepen: een leegloper. Net nu, net hier . Hand omhoog, op het grootste mes, rechts van de baan en de commisaris duidelijk maken dat ik een achterwiel moet hebben. Ik rij nog tot boven, maar door de vele gelosten kan de ploegauto maar pas laat hulp bieden. Komt daarbij dat mijn ketting tussen kader en cassette vastzit en ik tot twee keer van de fiets moet door schakelproblemen. Voor mij is de koers gepasseerd, maar Nico en Dave weten me te motiveren en ik storm richting volgauto's. Een halve ronde later hang ik er alweer aan! Nog vier passages wachten, maar ik kan niet klein genoeg schakelen en moet veel te groot naar boven. Met nog twee doortochten is alles uit de benen gevloeid. In de spurt van het tweede peloton wil ik wel eens meedoen. Ik rij 4e op 3km en 20e op 2km van de meet. Ik heb me weer eens prachtig laten ringeloren .
Ik word 81e, Emma Johansson wint. SVK is 9e ploeg overall en 4e Belgische ploeg (Na Topsport, Lotto en Sengers). Ann-Sophie staat 11e algemeen, Gilke 7e in het jongeren klassement en Annelies 4e in de rushes.
09-03-2011, 15:54 geschreven door elke
Foto's Omloop Hageland
Bronnen: ticapictures.be en Edge fotografie
09-03-2011, 14:55 geschreven door elke
02-03-2011
Nieuwe wielen
Ik heb mijn fietsje gepimpt met nieuwe wielen: Shimano dura-ace C24! Superlicht, een groot verschil met de vorige wielset, en zowel voor tubes als bandjes. Mijn fiets weegt voelbaar minder. Goed voor de moral! Daarnaast zijn alle onderdelen, kabels,... vervangen. Vandaag heeft ook de kopserie er aan moeten geloven.
Mijn fietsje is klaar voor 7 maanden oorlog, nu de coureur nog...
02-03-2011, 21:26 geschreven door elke
28-02-2011
Omloop het Nieuwsblad!
Zaterdag 26 februari: Omloop het Nieuwsblad! 128km door de Vlaamse Ardennen op een pittig parcours met achtereenvolgens Moregemplein, Kluisberg, Trieu, Patersberg, Edelare, Wolvenberg, Kasseien van Mater, Molenberg, Paddenstraat, Lippenhovestraat en de Lange Munte. Het weer was zoals het in Flandrien-land hoort te zijn: winderig, regen en koud, ijzig koud.
Er hing een spanning in de lucht. We wilden met het nieuwe damesteam meteen ons vrouwtje staan, ook in de grote koersen. De ploegleiding liet niets aan het toeval over en regelde alles tot in de puntjes (dikke merci!). Ikzelf was minder zenuwachtig dan vorig weekend. Het clubkampioenschap was mijn eerste keer dat ik intensief zou fietsen. Met de klierkoorts heb ik enkel maar kunnen duurtrainen en ik wist niet wat ik mocht verwachten. Dat viel goed mee, dus het vertrouwen voor de omloop was er wel. Beter doen dan vorig jaar was het doel (95km), en als ik even mocht dromen uitrijden in het peloton.
Om 9uoo komen we aan op de parking, omkleden, briefing, tekenen, poseren, opwarmen en in de startzone wachten. Er wordt hoopvol naar een straaltje zon gezocht, maar helaas regen wordt ons deel. Eens de officieuse start gegeven weten we weer wat UCI-koersen is. Het gaat er een pak zenuwachtiger aan toe. Je ruikt gewoon dat het belang van deze koersen zoveel groter is. De officieuze start en het zenuwachtig gedrum verteer ik allesinds beter dan vorig jaar. Iets verder worden we ook officieel op gang gevlagd. De eerste 30 kilometer hou ik me rustig achteraan. Daar is meer ruimte en opschuiven kan later nog. Valpartijen zijn legio. Je ziet met die regen dan ook geen hand voor de ogen en het is gewoon bidden dat je niet in putten rijdt en hopen dat je op tijd staat als het moet. Na 30km moet ik de remmen al toe draaien, ik ben al een halve remblok kwijt!
Iets voor Moregemplein probeer ik op te schuiven, maar het is vooral op Moregem zelf dat ik stevig plaatsen goedmaak. Tot er iemand de derailleur van een concurrent raakt en gekatapulteerd wordt. Valpartijen en slalommen. Op de uitloper staat de wind in het nadeel, maar ik zit goed in de wielen op het kantje. Ik weet ook waar de putten liggen en kan ze makkelijk omzeilen. Oef, nog geen overbodige energie verspilt. Na de uitloper is het eventjes wapenstilstand. Ideaal om nog eens tegen het dek te gaan en inderdaad, halverweg het peloton, een rij voor me, vallen ze over de volledige breedte van de weg. Enkelen belanden in de beek rechts. Ik kan gelukkig stoppen - het scheelde niet veel- maar moet voet aan de grond zetten. Eens terug op gang knapt een FassaBortolo renster het vuile werk op en zo kom ik relatief makkelijk terug aansluiten.
We maken ons nu op voor de Kluisberg en ik schuif op. Ik rij nu vooraan het peloton, maar laat me door de ervaren profs weer aan de kant drummen. Als de kop dan ook nog schuift in een bocht mag ik een goeie positie vergeten. Ik haat die Kluisberg, nooit mijn ding geweest en ook vandaag moet ik met een pelotonnetje lossen. De afdaling rij ik met de ogen toe en zoef zo iedereen voorbij, maar in het peloton raak ik niet meer. We draaien wel goed rond, maar het peloton is boven op de Trieu als wij eraan beginnen, de kans dat we terugkomen is onbestaande. Niettemin rijden we door, rensters lossen en gaandeweg rapen we er veel op. Op de patersberg moet ik van de fiets en mis zo de aansluiting met een groepje. Jammer!
Met onze groepje draaien we goed rond, maar het mag soms wat sneller gaan. Op de Edelare moet ik inhouden en ook na iedere afdaling moet ik de benen stilhouden. Ik rij wel op tempo verder, maar alleen doorrijden in dit Belgenweertje is zelfmoord. Ik ben verkleumd en kan links zelfs niet meer schakelen. Ik geraak enkel nog op de grote plateau als mijn rechter hand de shifter bedient. Nog niet meegemaakt. Op de Paddenstraat halen we nog enkelen in en na de Lippenhovestraat zijn we met een twintigtal. Al zijn er weinig gegadigden om kop te doen. Na Bottelare vind ik het geprofiteer welletjes en zet me achteraan. Zo is het cruisen naar Gent.
Ik kom als eerste van het groepje over de meet, als 86e op 18' van Emma Johansson. SVK heeft een prachtprestatie neergezet, 27e, 38e, 45e, 86e en 87e.
28-02-2011, 22:02 geschreven door elke
Foto Georges Schepens
28-02-2011, 20:15 geschreven door elke
Omloop: eerste foto's
Ploegvoorstelling en de eerste kilometers.
28-02-2011, 19:25 geschreven door elke
22-02-2011
Persvoorstelling
De damesploeg van SV Kontich met Gilke, drievoudig BK individuele nummers op de piste.
22-02-2011, 19:49 geschreven door elke
Einde Carrière - 2014 was mijn laatste seizoen
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Uitslagen 2014
Omloop het Nieuwsblad 1.2 UCI: DNF/176
GP Samyn 1.2 UCI: 97/152
Omloop Hageland 1.2 UCI: DNF/168
Oostduinkerke: 23/78
Honnelles: DNF/49
Waregem: 57/89
Gent-Wevelgem 1.2 UCI: 53/169
GP Dottignies 1.2 UCI: DNF/176
PK ITT: 2e
GPCerami: 20?/57
Dottignies: 9/55
ITT Borsele topcompetitie: 48/59
Dwars door de Westhoek LCC 1.1 UCI: 112/177
Boortmeerbeek PK: val/77
GP Maarten Wijnants 1.2 UCI: 52/115
Hillegem: 18/72
Begijnendijk: 23/53
Gooik-Geraardsbergen-Gooik 1.1 UCI: DNF/104
Le Bizet: 22/42
Herselt: 24/61
Erembodegem: 31/62
Oudenaarde: 21/46
Nijlen 1.2 UCI: 74/123
S'Gravenwezel: 36/85
Schellebelle: 32/67
BK: 36/115
Watervliet: 43/57
Moerzeke: 40/74
Arendonk: 13/76
BeNe Tour UCI 2.2: 68/137 - Rit1:89 - Rit2A:73 - Rit2B:70
Strijpen: 29/58
Bambrugge: 28/79
Lierde: 33/64
Haaltert: 35/67
Erondegem: DNF/152
Oostkamp: 24/42
Dudzele: 41/56
Heusden: 58/89
Massemen: 40/71
De Klinge: 42/63
Puivelde: 38/71
Oedelem: 38/50
Bever: 2/32
Ledegem: 33/53
Nederhasselt: pech/62
Emptinne: 7/22
Erwetegem: 26/49
Hulste: 42/71
Naast: 31/54
Lotto Belisol Belgium Tour 2.2 UCI: DNF/96
ITT 56 - Honnelles 73 - TTT 13e - Halle 76 - Geraardsbergen DNF
. Hand omhoog, op het grootste mes, rechts van de baan en de commisaris duidelijk maken dat ik een achterwiel moet hebben. Ik rij nog tot boven, maar door de vele gelosten kan de ploegauto maar pas laat hulp bieden. Komt daarbij dat mijn ketting tussen kader en cassette vastzit en ik tot twee keer van de fiets moet door schakelproblemen. Voor mij is de koers gepasseerd, maar Nico en Dave weten me te motiveren en ik storm richting volgauto's. Een halve ronde later hang ik er alweer aan!
.
