Voldoende parkeerplaatsen staat op de site te lezen.  Als je éénmaal bent gaan lopen de op de Gijmel weet je wel beter..  Met die info in gedachte maar vroeg vertrokken.  En lopen op vrijdagavond, altijd een garantie op succes.  Nu was dit niet anders met voor beide afstanden samen ruim meer dan 500 atleten.  Ik ging voor de 5km (5,3km volgens velen) en dit met een dubbel gevoel.  Héél vroeger was dit mijn afstand maar met geringe snelheid in de benen is dit voor mij momenteel zwaarder afzien dan pakweg een 10km.  Tactiek nog altijd even simpel.  Zo snel als ik kan, alleen rekening met mezelf houden, en blijven gaan tot aan de meet.  Na de eerste kilometer zat ik nog niet op mijn tandvlees maar het zal niet veel gescheeld hebben. En dan kunnen 5km lang duren....Vanaf toen heb ik mijn karakter enorm moeten aanspreken.  Ik kon het happen naar adem op het einde niet meer bijhouden..  Aangekomen in 18'22" en dat voor 5,3km.  Officieel maar 5,08 maar ik heb bordje van de 5 ook veel vroeger zien staan.  Al heb ik serieus moeten harken toch nog een gemiddelde van 3'28"/km gehaald, héél tevreden dus.  Vroeger waren dit trainingstijden maar de dag vandaag voelt dit aan als een overwinning!        

Deze avond weeral een prima loop achter de rug.  De appelbloesemjogging in Gelrode staat al jaren geboekt als één van de zwaarste joggings uit de regio.  Het opgebouwde vertrouwen van de laatste maanden deed me direct na de start wegschieten.  Al snel zat ik in het gezelschap waar ik wou in vertoeven, met o.a. Kristof Speltinckx, Benny Van Vlasselaer en Marc Van de Weyer.  Het ging prima, van in het begin al.  Ik voelde me supersterk, al moest ik tijdens het vele bergop mijn medegezellen steeds iets laten gaan.  Bewust, want met mijn gewicht ga ik daar liever niet in het rood.  Eénmaal boven kwam ik wel telkens terug.  Op de vlakkere stukken voelde ik me echt sterk, ook naar het einde toe.  Tot 2X even verkeerd gelopen wegens misleidende markeringen.  Spijtig maar geen ramp tuurlijk.  In Gelrode wordt er ook geen uitslag opgemaakt, al van in het begin niet.  Mede daardoor zijn er steevast een kleine 1000 lopers present.  Op het einde schoten ik en Benny nog over en na een laatste gevaarlijke daling kwamen we na 13km nagenoeg samen toe.  Tijd : 49'45".  Héél tevreden want vrij snel voor dat soort parcours en het gevoel zat heel de tijd goed.  Het blijft goed gaan, hopelijk nog gans het jaar..Domper op de feestvreugde was dat clubmakker Roberto met de ambulance weggevoerd moest worden.  Blijkbaar was hij tijdens de daling naar de finish toe lelijk ten val gekomen en had hij vrij veel problemen met zijn elleboog.  Hopelijk wordt hij snel terug de oude.  Wat de volgende wedstrijd wordt weet ik nog niet..Mijn zoon staat te trappelen om uit mama's buik te komen en dat gaat begrijpelijkerwijs voor tuurlijk.   

Gisteren stond ik super gemotiveerd aan de start in Averbode.  Ik woon er amper 3km vandaan en het parcours ken ik als mijn broekzak.  Met het stralende weer erbij kon ik amper wachten om te starten!  Na de start had ik toch een halve ronde nodig om aan het tempo te wennen.  Zoals je weet loop ik veel trage duurlopen en dit was toch wel iets anders tuurlijk.  De meeste atleten starten dan nog eens te snel maar daar laat ik me niet meer aan vangen, daarvoor zit ik er al te lang in..  Moet zeggen, het voelde goed en ook de benen voelden heel krachtig aan.  Bewust heb ik onderweg niet naar mijn klok gekeken, wou puur op het gevoel lopen.  Halfweg kwam ik in een mooi groepje terecht met daarbij enkele bekende namen zoals een Danny Van Bael, Gino Lauwen, Kristof Speltinckx enz.  Ik moet zeggen dat ik enorm verbaasd was om in dat gezelschap te vertoeven.  Vroeger vroeger was dat geen probleem maar de dag van vandaag is dit verre van een evidentie.  Iets voor het ingaan van de laatste ronde werd ik wakker geschud door in het stukje bos vlak voor de aankomst te vallen.  Grappig want hoe vaak zou ik dit rondje al niet gedaan hebben in het verleden....Elk nadeel heeft zijn voordeel zei éne Johan Cruijff en zodoende gaf deze val me een extra adrenalinestoot.  Dat kon ik best gebruiken want de laatste ronde zou nog lastig kunnen worden.  Ik liep bewust vooraan het groepje om een beter overzicht te hebben en zonder het echt te willen liep ik stilletjes aan van de anderen weg.  Mijn kracht bestaat er dikwijls in om niet stil te vallen en beter nog om zelfs nog te kunnen versnellen.  Dat laatste zat er gisteren niet in maar ik liep nog vrij sterk naar het einde toe.  Plaats 10 was nog even in het zicht maar op de meet moest ik me tevreden stellen met een 11de plaats.  Mijn klok heb ik zeker 3 keer moeten bekijken want ik kon niet geloven dat ik onder de 45' had gelopen, iets wat ik niet voor mogelijk achtte..Super, super tevreden was ik en dit geeft véél moed om met de bestaande trainingsvormen bezig te blijven.  

Ik had er vandaag een goed oog in.  Goed getraind de laatste weken en daardoor voelde ik me enorm gemotiveerd deze ochtend voor de start. Normaal wil ik rustig starten en gaandeweg versnellen.  Vandaag besloot ik het anders aan te pakken en zou ik van in het begin al een aardig tempo willen lopen.  Als dat maar goed afliep..  Ik had al snel een loopmaatje gevonden die me toevertrouwde voor 3u15' te willen gaan, ideaal dus.  Onze motivatie bleek wel erg groot want reeds de eerste ronde kwamen we te snel door.  Ik voelde me super dus voorlopig geen vuiltje aan de lucht.  We lieten ons tempo iets zakken en zo legden we ronde 2 en 3 probleemloos af.  Tot op een gegeven moment hij me zei kniepijn te hebben en dat ik maar alleen moest doorgaan.  Pffff, dat was wel erg vroeg..  Ik had toch gehoopt om zo lang mogelijk samen te blijven.  En daar maakte ik dan een kleine fout.  Onbewust verdapperde ik even en op het einde van die ronde verschoot ik ervan hoe snel ik liep.  Dit had ik niet mogen doen want zo ging het niet blijven duren, dat wist ik toen al.  Maar het ging zo goed dat ik gewoon doorging op mijn elan.  De voorlaatste was qua gevoel toch al een pak minder.  De verzuring begon toe te slaan.  De ademhaling was nog wel steeds in orde en nu echt slecht voelde ik me ook weeral niet.  De laatste 6km duurde evenwel mateloos lang.  Ik moest meer gas terugnemen om comfortabel te kunnen blijven lopen.  Geen erg want mathematisch zat er sowieso een goede tijd aan te komen.  Met de klok in het vizier kon ik zelfs geen meter sneller meer, alles deed pijn..  Maar de voldoening na de streep, als je de klok goed bekeken hebt..super!  Ik kwam voor een verbetering van mijn tijd en met 3u12'05' is me dat ruimschoots gelukt.  En ja, het doet nu overal pijn maar dat nemen we er graag bij.  De rondetijden : aanloopronde (53") - 27'09" - 27'44" -  27'54" - 26'57"- 26'17" - 26'58" - 28'03" 

Deze week het relatief rustig aan gedaan.  Vanaf morgen gaan we nog een week knallen en daarna gaan we rustig uitbollen tot aan de marathon van Genk om dan nog één keer alles te geven.  Het grote doel dit jaar blijft tuurlijk de 100km in Bornem midden augustus..