Gisteren stond ik super gemotiveerd aan de start in Averbode.  Ik woon er amper 3km vandaan en het parcours ken ik als mijn broekzak.  Met het stralende weer erbij kon ik amper wachten om te starten!  Na de start had ik toch een halve ronde nodig om aan het tempo te wennen.  Zoals je weet loop ik veel trage duurlopen en dit was toch wel iets anders tuurlijk.  De meeste atleten starten dan nog eens te snel maar daar laat ik me niet meer aan vangen, daarvoor zit ik er al te lang in..  Moet zeggen, het voelde goed en ook de benen voelden heel krachtig aan.  Bewust heb ik onderweg niet naar mijn klok gekeken, wou puur op het gevoel lopen.  Halfweg kwam ik in een mooi groepje terecht met daarbij enkele bekende namen zoals een Danny Van Bael, Gino Lauwen, Kristof Speltinckx enz.  Ik moet zeggen dat ik enorm verbaasd was om in dat gezelschap te vertoeven.  Vroeger vroeger was dat geen probleem maar de dag van vandaag is dit verre van een evidentie.  Iets voor het ingaan van de laatste ronde werd ik wakker geschud door in het stukje bos vlak voor de aankomst te vallen.  Grappig want hoe vaak zou ik dit rondje al niet gedaan hebben in het verleden....Elk nadeel heeft zijn voordeel zei éne Johan Cruijff en zodoende gaf deze val me een extra adrenalinestoot.  Dat kon ik best gebruiken want de laatste ronde zou nog lastig kunnen worden.  Ik liep bewust vooraan het groepje om een beter overzicht te hebben en zonder het echt te willen liep ik stilletjes aan van de anderen weg.  Mijn kracht bestaat er dikwijls in om niet stil te vallen en beter nog om zelfs nog te kunnen versnellen.  Dat laatste zat er gisteren niet in maar ik liep nog vrij sterk naar het einde toe.  Plaats 10 was nog even in het zicht maar op de meet moest ik me tevreden stellen met een 11de plaats.  Mijn klok heb ik zeker 3 keer moeten bekijken want ik kon niet geloven dat ik onder de 45' had gelopen, iets wat ik niet voor mogelijk achtte..Super, super tevreden was ik en dit geeft véél moed om met de bestaande trainingsvormen bezig te blijven.