André was eigenlijk de eerste met het goede antwoord: een sproeier om uw poep mee af te sproeien na een nummer 2. Dit vind je hier in Thailand bij elke WC. We zijn er nog niet echt uit of het als vervanger van toilet papier dient of bijkomstig wordt gebruikt ... 

18-10-2012 om 09:49 geschreven door Marlies & Pieter  

18-10-2012 om 08:57 geschreven door Marlies & Pieter  

Op tijd opgestaan en weer een lekker ontbijt van muesli, vers fruit en yoghurt gegeten. Nadien hebben we in het hostel een brommer gehuurd en zijn we vertrokken naar Doi Inthanon, een nationaal park rond de hoogste berg van Thailand (2565 m). In het begin was het even wennen aangezien Pieter nog nooit met een brommer had gereden en meteen in het helse Thaise verkeer werd gesmeten. Het ging gelukkig goed en we zijn zonder problemen in het park geraakt. Onderweg naar de top van de berg zagen we enkele mooie watervallen en na een kleine offroad-excursie zagen we ook prachtige rijstvelden. Hoe hoger we gingen hoe kouder en natter het werd, maar het was zeker de moeite. Een paar kilometer voor de top hebben we twee mooie moderne tempels bezocht. Zij zijn gebouwd in 1989 en 1992 en omgeven door perfect onderhouden bloementuintjes. Nadien zijn we verder naar de top gereden om daar een warme chocomelk te drinken. Niet gedacht dat we ooit zo koud zouden hebben in Thailand! Ondertussen was het al 5 uur en dus hoog tijd om terug naar beneden te gaan. Bij valavond kwamen we beneden aan de berg. Het was nog net licht genoeg om een foto te gaan nemen van een waterval die we in het opgaan hadden overgeslaan. Daarna mocht Pieter in het donker nog 57km rijden naar Chiang Mai. Als leken hebben we vandaag meer dan 200km toch wel goed gereden. Het was dan ook een top-brommer! Aangekomen in Chiang Mai gingen we eten op ons vast stekje aan het water. Deze keer geen soep, rijst of noedels maar wel een lekkere loempia. Dat heeft gesmaakt! En never change a winning team: achteraf hebben we ons nog eens getrakteerd op een lekkere passievrucht-smoothie. Desert ging er deze keer spijtig genoeg niet meer bij.

18-10-2012 om 08:56 geschreven door Marlies & Pieter  

We hebben opnieuw fietsen gehuurd. Ze waren nog steeds geen climb-material maar wel de perfecte stadfiets. We hadden even genoeg van al de tempels en hebben een uitstapje gemaakt naar de zoo van Chiang Mai. Het is zeer vergelijkbaar met een dierentuin bij ons, maar het was een zalig ontspannende dag. ’s Avonds terug ons menu aan het water: Thaise Wantan soep, passievruchten-smoothie en cocosnoot pannenkoekjes voor 50 Bath/persoon (nog geen anderhalve euro)

18-10-2012 om 08:55 geschreven door Marlies & Pieter  

Tijd om te gaan stemmen maar niet voor ons J. Na een overheerlijk ontbijt van vers fruit met muesli en yogurt hebben we twee fietsen gehuurd (de fietsen waren al beter dan in Sukhothai, maar nog niet perfect) en zijn richting Doi Suthep gefietst, een nationaal park een paar kilometer te noorden van Chiang Mai. Het park bevat ondermeer een berg Doi Suthep van 1676m en mooie, maar kleine watervallen. Op de bergflank ligt een mooie maar zeer druk bezochte tempel. Het leek wel het Lourdes van Thailand. Ons eerste plan was om er naar toe te fietsen maar aangezien Marlies een serieuze verkoudheid had en de fietsen niet echt climb-material waren, hebben we toch maar een Songtaew naar boven genomen. Via een zij-ingang zijn we zonder betalen in de tempel geraakt. Het was niet onze bedoeling maar we waren binnen voor we het wisten. Om de locals te steunen en omdat we er zin in hadden, hebben we met het ingangsgeld een ijsje gekocht. Nadien hebben we een wandeling van 12km naar beneden gemaakt. Aangezien iedereen daar de Songtaew neemt, werden we wat raar bekeken. We waren dus blij toen we andere wandelaars tegenkwamen. Met de fiets zijn we teruggereden naar Chiang Mai en zijn we aan de straatrestaurantjes aan het water iets gaan eten. De thaise Wantan soep, de passievruchten-smoothie en de cocosnoot-pannenkoekjes waren een zalige ontdekking.

18-10-2012 om 08:55 geschreven door Marlies & Pieter  

’s Morgens like usual (voor ons dan toch want we zijn blijkbaar de enigen die dat doen) te voet naar het busstation en ’s middags aangekomen in Chiang Mai. Ook hier zijn we te voet naar het centrum gewandeld. Stevige wandeling maar perfect doenbaar. Pieter had op de bus tijd genoeg gehad om de Lonely Planet te lezen en had al een goed adresje uitgekozen: Julie Guesthouse. Een topper! Verder hebben we de stad wat verkend. Dit is tot nu toe de meest toeristische stad die we al bezocht hebben. We waren niet meer gewoon om zoveel toeristen te zien. In het Guesthouse verbleven veel Hollanders die naar Chiang Mai kwamen voor het nachtleven en de naar hun ervaring gewillige Thaise vrouwen. Al moet je daarbij wel opletten dat je niet met een ladyboy in bed beland.Wij zijn niet het nachtleven ingedoken maar wel naar de Saturday Walking Street geweest: een avondmarkt die enkel op zaterdag plaatsvindt.  Het leek wat op een avondmarkt in Zuid-Frankrijk maar dan veel drukker. Tussen al die mensen is het echt niet te geloven dat we Loes en Elly uit Bangkok terug tegenkwamen. Het was leuk om te vernemen hoe zij de Umphang Trail hadden beleefd.

18-10-2012 om 08:55 geschreven door Marlies & Pieter  

12-10-2012 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Uitgeslapen en nadien naar het busstation gewandeld met twee vriendelijke duitsers. Spijtig genoeg gingen zij zuid- en wij noordwaarts. Na een busrit van 3 uur kwamen we aan in Lampang. De eerste indruk was nogal tegenvallend. Het busstation lag in een lelijke buurt, we hadden honger en hadden veel te warm. Na een goed doucheke en een lekker maaltijd gekocht op een avondmarktje, konden we de stad beter appreciëren. Rustige straatjes met mooie huizen. Ideaal om morgen nog een dagje tot rust te komen vooraleer we verder trekken naar Chiang Mai.

12-10-2012 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Met de fiets naar Old Sukhothai. Opnieuw mochten we de fietsen van het guest house gebruiken. De oude stad ligt 14km van de nieuwe stad. Het was dus perfect te doen met de fiets (hoewel de eigenares van het guesthouse schrok toen we zeiden dat we met de fiets gingen.) Ze zijn hier blijkbaar gewoon om voor alles hun brommer of auto te nemen. Toegegeven, het ging niet zo vlot als in België. Pieter had nu wel ‘remmen’ maar geen goede pedalen, een veel te laag zadel en banden die wel wat lucht konden gebruiken, maar na een uurtje zijn we er toch goed geraakt. De tempels in de oude stad bevinden zich in een prachtig park van 45 km² en behoren tot het werelderfgoed. Hoewel dit een toeristische trekpleister is, lijk je er door de grote oppervlakte soms alleen rond te lopen/fietsen. De tempels dateren uit de 12^e-13^e eeuw en verschillen dus heel wat van stijl van de iets wat kitscherige modernde tempels. Het was een zalige dag om in het zonnetje tussen de verschillende ruïnes te fietsen. Aangezien aan elke tempel enkele grote spots stonden, dachten we dat het mooiste s’avonds nog moest komen. Mooi niet. Om 7 zaten we in het donker te wachten en wist een parkwachter ons te zeggen dat de lichten niet aangingen. Na een lekker soepje zijn we dan maar teruggefietst naar de nieuwe stad. Verrassend genoeg ging de terugweg veel sneller. Het opgaan bleek vals plat te zijn.

12-10-2012 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

11-10-2012 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

’s Ochtends weer vroeg uit ons bedje. 6u30! Want voor 8 uur stond ons volgende vervoermiddel al klaar: een olifant. Que lindo! We hadden er lang naar uitgekeken om eens op een olifant te kunnen zitten. Het was een erg leuke ervaring maar de zitplaats was zo oncomfortabel gemaakt dat we na 4u blij waren dat we er terug afkonden. In de namiddag moesten we opnieuw de lange en oncomfortabele rit met de Songtaew doen naar Mae Sot. ’s Avonds terug in het huis van Mr. Lar geslapen.

09-10-2012 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Op gestaan om 8 uur na een bestoken nacht voor Pieter. Zijn benen en voeten staan vol muggenbeten (ongeveer 50). Die van Marlies niet (ongeveer 10  en zelfs dat is volgens Pieter overdreven). Na het ontbijt vertrokken naar Ti Lo Su, de hoogste waterval van Zuid-Oost Asie. Het was een wandeling van anderhalve kilometer door een bamboebos. En daarna, que lindo! Een super mooie waterval!! Eerst konden we ze van beneden bekijken en foto’s nemen ( dat was niet zo gemakkelijk met al dat opspattend water). Toen riep Um (de gids) ons dat we hem moesten volgen. Hij begon over rotsen te klimmen en bracht ons naar de hogere platformen van de waterval. Dat was zo leuk! Het water was verfrissend maar zeker niet koud. We konden af en toe een doucheke nemen. In Europa zou dit nooit mogen wat betreft veiligheid en natuurbehoud. Het was zalig dat we er alleen met ons drie waren. Op de terugweg hoorden we een grappig geluid. Het leek erg op de walvis van Jeroen Leenders (zie youtube) maar het bleek een gibbon te zijn. ’s Middags kregen we lunch terug op de kampplaats. Voor 1 keer geen rijst maar pasta. Daarna vertrokken we te voet naar een dorp van de Karen. Een hele mooie wandeling langs bamboes en rijstvelden. We zagen de processierups (jaja die hebben ze hier ookJ) en hoe onze gids eetbaar bamboe uit bamboeschuiten hakte. Marlies zag een naar haar mening toch wel heel grote spin. En met een beetje pushen van de gids is ze er van dicht bij een foto van gaan nemen. Het was gelukkig geen giftige. Enkel spinnen die een hol in de grond maken (bijvoorbeeld tarantula’s) zijn giftig. Rond 3 uur kwamen we aan in het dorp. Misschien nog wel mooier dan de waterval. Traditionele houten huisjes op palen, loslopende kippen, honden, varkens, biggetjes en 1 peuti (een kleine kat)J in een vallei omgeven door prachtige bergen en under coconut and banana trees. We maakten een wandeling door het dorp, terwijl de ouderen hun dagelijkse klusjes deden en de schattige kinderen op straat speelden. Om toch geen slechte indruk te maken, en omdat wij en onze kleren heel hard stonken, hebben we buiten aan een kraantje een waske gedaan. Nadien opnieuw een super lekkere maaltijd gekregen met soup refill en candle light. Het zijn ongelooflijk lieve mensen. 

09-10-2012 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Opgestaan om 7u (que temprano) om op tijd aan het raften te kunnen beginnen. Het raften was op een relatief rustige rivier, de Mae Klong, maar echt prachtig. De eerste stop was bij de hot spring, zalig warm water en aan de oevers een super zachte grond onder onze blote voetjes. Verderop hadden we een pick nick met rijst en kip. Verder was het een rustgevend boottochtje behalve dan het proberen fotograferen van een mooie blauwe vogel die steeds iets te snel weg was. Het is uiteindelijk gelukt. Na de middag deden we een stevige wandeling in de jungle. Het stijgen was hot en steamy, maar tijdens het dalen kregen we wat verfrissing door een regenbui... lang leve het regenseizoen. Aangkomen op de kampplaats hebben we ons snel gedouched en gewapend tegen de muggen: lange broek, lange mouwen en deet, veel deet. Opnieuw lekker gegeten en gedronken uit een beker van bamboe die de gids tijdens de tocht voor ons had gemaakt (wat een poepie). 

09-10-2012 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Na een goed doke werden we om 5 uur wakker in Mae Sot. Daar werden we opgehaald door Mr. Lar. Bij hem thuis konden we nog een doke doen tot 8u30. De eerste activiteit op het programma was de border market. Een marktje op de grens met Myanmar (Birma). In de namiddag vertrokken we met een Songtaew naar Umphang. Wat een belevenis: met 18 mensen, een brommer, 3 zakken rijst en nog wat bagage in een overdekte pick up truck. Comfortabel was het niet echt en gelukkig had Marlies een touristil genomen. Na 4 uur (slechts 170 km, maar meer dan 1000 bochten en vele paspoortcontroles voor Birma vluchtelingen) kwamen we aan in Umphang: “guest house the trekker hill”. We kregen daar een overheerlijke maaltijd en kropen nadien in ons caveke onder het roze muskietennet. Ondanks de beestjes (kakkerlak en slak aan de wc op 2m van ons bed) toch goed geslapen. 

09-10-2012 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Avontuur in Bangkok. Samen met Elly (Noorwegen) en Loes (Nederland) gingen we op weg naar Wat Arun. Eerst geprobeerd met de boot, maar wegens koninklijke activiteiten vaarde er geen express boten (we geloofden de Thai aan de ticket verkoop eerst niet omdat we dachten dat hij ons een duurdere boot wou aansmeren). Het was spijtig genoeg waar. Nieuw plan: taxi... Ook geen succes ... ze stopten wel maar wouden niet op de meter rijden (alleen aan een vaste prijs die veel te duur is). We laten ons niet in het zak zetten dus gaan we maar te voet. Ondertussen was het al ver middag, dus op zoek naar lunch. Ook dat was een avontuur. In een klein steegje installeerden we ons aan een tafeltje, maar bestellen was een ander paar mouwen: de dame sprak geen Engels en belde haar dochter op om via de telefoon de bestelling op te nemen. Dat was wel een succes: heel lekker gegeten voor maar 40 Bath (cola included). Voor een keer dat Marlies eens geen cola bestelde maar water, kreeg ze wegens de communicatieproblemen toch een cola . It’s meant to be J. Nadien naar China town gewandeld. Gezellige drukte en lekker gegeten aan de kraampjes. Satés op de BBQ, geen idee wat het was, maar het was lekker dus geen vragen stellen. ’s Avonds afscheid genomen van Elly en Loes en vertrokken op de Umphang trek met een chique bus naar Mae Sot.

09-10-2012 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Geen 600 bath betaald voor een long tail boat wel 30 bath voor ons beiden samen op de chao praya express. Verbaasd dat we het zo goed gevonden hebben. We zijn afgestapt aan de halte Tha Chang dichtbij de Wat Phra Kaew (tempelcomplex) en grand palace (het vroegere paleis van de koning). We hebben ons eerst een weg gebaand door een klein marktje waar we de kokosnoot voor het eerst hebben gespot (niet under een coconut tree J). We hebben ons niet in het zak laten zetten door Willy people (Thai people die goed gekleed zijn en goed Engels spreken = loesj). Hele mooie gebouwen gezien maar heel druk en dicht op elkaar. Er was wel een kraantje met “drinkbaar” water, de vraag: “Doen we het of doen we het niet?” Ach ja, we doen het ... op el flaco (of de platte, die we nog niet hebben gekregen dankzij de rijst). In fact still no sign of number 2. Na het bezoek hebben we op het marktje noodles gegeten en de coconut gedronken, best wel lekker. Daarna een wandeling van de lonely planet door de oude stad gemaakt. Mooie wandeling maar warm en felle zon (zie Pieters rode nek aangezien Marlies de zonnecreme vergeten was). Bangkok is een drukke stad, het is gek om de straat over te steken. 12 rijvakken en de lichten werken niet. Na een paar minuten waren we toch dapper genoeg om over te steken. De wandeling eindigde in Wat Pho, veel rustiger dan Wat Phra Kaew en zeker even mooi. Het is de tempel van de liggende Budha. Die is best wel indrukwekkend: 45m lang en 15m hoog. Terug in het hostel hebben we kennis gemaakt met Elly uit Noorwegen. Samen met haar hebben we een infosessie over Bangkok en omstreken bijgewoond. Daar hebben we interessante informatie gekregen. Zo vernamen we dat je best geen geld afhaald aan een roze ATM, want die zijn niet te betrouwen (50% kans dat je geen geld krijgt terwijl het wel van je rekening gaat). Na de infosessie hebben we iets gegeten in het guest house en de eerste foto’s geupload. We dachten snel klaar te zijn met de foto’s, maar mooi niet. Marlies ging het na 3 uur sukkelen bijna opgeven toen Pieter het een laatste keer ging proberen en jawel de aanhouder wint. Het was ondertussen al half 1 ... tijd voor een doke.

09-10-2012 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

03-10-2012 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

03-10-2012 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

16u30: afscheid van de familie aan de luchthaven in Zaventem

19u15: vlucht Zaventem – Londen Heathrow, aankomst 19u30 lokale tijd.

Aangekomen in Londen zijn we eerst een broodje gaan eten en nadien naar onze gate gegaan waar we vernamen dat er 2 uur vertraging was. Na enkele uren wachten dan toch kunnen opstappen op onze eerste dubbel dekker airbus. Marlies was zo moe dat ze bijna boven haar avondeten in slaap viel. Vele dokes later (na ongeveer 11 vliegen) zijn we bij zonsondergang geland in Bangkok. Blijkbaar heb je hier als Belg geen visum nodig en zijn we zonder veel problemen door de controles geraakt. Bagage vlot gevonden en onze eerste euros gewisseld voor de lokale munt “de Bath”. 

Op de luchthaven stond ons een vriendelijke Thaise dame op te wachten om ons naar het hotel: “New road guest house” te brengen.

Ons eerste contact met Bangkok is ook al fantastisch verlopen. De receptioniste van het hotel lijkt ons eerder een receptionist (ladyboy) te zijn en tijdens onze eerste maaltijd op straat kregen we gezelschap van een rat J.

Zoals jullie horen gaat alles hier dus super. Tot schrijfs of hoors. (voor zij die graag is met ons willen bellen: skype op jullie pc installeren en dan marlies.lippens toevoegen)  

02-10-2012 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

18-09-2012 om 15:39 geschreven door Marlies & Pieter