Ik ben absoluut te gedegouteerd om vandaag uitgebreid te reageren. In shock. Gewoon kort.
Rood moest de vrienden van Ethias redden en dan mocht oranje de vrienden van het ACW redden.
Wanneer dat akkoord was gesloten, waren alle remmen weg: er bestond geen Grondwet meer, er bestonden geen wetten meer, er bestond geen gelijkheidsbeginsel meer, er bestonden geen belangenconflicten meer, er bestond geen deontologie meer, er bestond geen ethiek meer, er bestond geen machtsmisbruik meer, er bestond geen democratie meer.
Op dat moment hebben Leterme en de zijnen de democratie in groep verkracht, niet één keer, maar tien keer en dit enkel en alleen om de vrienden te plezieren. In deze context kan je zowat alle mogelijke politieke misdrijven die je kan begaan, terug vinden.
Leg wat Leterme heeft bekokstoofd alstublieft eens naast het begrip belangenconflict. Een flagranter belangenconflict kan je niet bedenken.
En, zoals steeds: ze weten van geen ophouden; hoe grotere kaloot, hoe grotere bedrieger. Sorry, maar je kan geen andere termen gebruiken.
Steven Vanackere die van het ACW tot op heden borstvoeding heeft gekregen, is ook Minister van Financiën. Als vriend van het ACW heeft hij die selectieve staatswaarborg verdedigd. Ook vandaag verdedigt hij die nog altijd. Als Minister van Financiën kan hij, bij vernietiging van die waarborg, 1,5 miljard euro voor de schatkist veilig stellen.
Als dit geen glashelder reuzengroot belangenconflict is, dan weet ik het niet meer.
En als een politicus in die situatie niet eens meer beseft dat hij zich onmiddellijk uit het dossier moet terug trekken, of als hij er gewoon zijn voeten aan veegt, dan hoeft het voor mij niet meer.
Verleg dit dossier naar de Verenigde Staten en Leterme en Vanackere zitten al twee jaar opgesloten in San Quentin, zonder enige hoop om ooit nog vrij te komen.
Ik overdrijf niet. Ik meen het.
Een land dat geleid wordt door immorele en amorele politici zal niet overleven.
Het is niet nodig om de loftrompet te steken over de boeiende geschiedenis van Frankrijk. Om van te smullen.
We zullen ons beperken tot de laatste decennia.
De Derde en de Vierde Republiek waren woelige en onstabiele tijden. Soms leek Parijs het decor van één lange operette.
De Tweede Wereldoorlog en vooral Generaal De Gaulle hebben een einde aan de klucht gemaakt. De Vijfde Republiek van De Gaulle heeft gezorgd voor een vrij grote politieke stabiliteit, vooral op het niveau van de President, en dit tot op heden.
Voor ons is het discours soms 'eigenaardig', een beetje ouderwets, 'passé'. Tot op vandaag zijn de centrale begrippen: de republikeinse waarden, de natie, het vaderland, de nationale identiteit, enz. Geen enkele President van de Vijfde Republiek heeft deze waarden in vraag gesteld of uitgehold. Dit is gewoon ondenkbaar.
De Presidenten hebben elkaar opgevolgd na vrij lange mandaten ( vroeger zeven jaar, en nu vijf ) en sommigen hebben twee mandaten gediend. Er werd gealterneerd rechts, links, weliswaar met een duidelijk overwicht voor rechts. Maar iemand zoals de socialist François Mitterand zal zeker ook in de geschiedenisboeken overleven.
Men heeft bovendien ook geregeld de 'cohabitation' gekend - een rechtse President met een links Parlement, of omgekeerd. Dit was geen slechte zaak voor het behoud van een politiek evenwicht.
Echt grote schandalen zijn er rond die Presidenten niet geweest, maar ze hebben wel allemaal hun schandalen gehad, wat maakt dat de meeste zich, na hun mandaat, voor het gerecht hebben moeten verantwoorden, zonder noemenswaardige gevolgen.
Dus, op het eerste zicht, peis en vree.
Er zit echter een zeer speciaal fenomeen in de Franse politiek: op elke dag van het jaar zijn er vijftig politici in Frankrijk die de brandende absolute ambitie hebben om President te worden in de toekomst, zowel in het linkse als in het rechtse kamp. Er worden ononderbroken bloedige broedergevechten gestreden, alle middelen toegelaten. Een aanhangsel van dit fenomeen is het voortdurend ontstaan en verdwijnen van politieke partijen, formaties, bewegingen. Wie voelt dat hij in zijn partij weinig kans heeft om ooit presidentskandidaat te worden start zijn eigen partij.
Voor de verkiezingen, eerder dit jaar, rolden ze in het linkse kamp vechtend over de vloer: DSK, Fabius, Hollande, Martine Aubry, Ségolène Royal, en ik vergeet er nog. Er zijn in zo'n strijd twee fazen: ten eerste, je wil winnen en je gaat ervoor; ten tweede, je voelt dat je het niet zal halen en dan is het van het grootste belang je wagon aan de juiste locomotief te koppelen.
Wat nu in Frankrijk gebeurt, de vernietigende strijd om het voorzitterschap van de UMP ( de centrumrechtse partij van Sarkozy ) tussen François Fillon en Jean François Copé, is slechts de zoveelste versie van een eeuwig terugkerend fenomeen: zich positioneren voor de volgende verkiezingen. Nu moet u weten dat, enkele weken geleden, ex-minister Jean Louis Borloo, ook van de UMP, reeds zijn eigen partij heeft opgericht.
De komende vier jaar zal je dus links en rechts voortdurend nieuwe koppen boven de maailijn zien verschijnen, gewoon om te zien: hoe moet ik mij positioneren en hoe moet ik maneuvreren ? Het specifieke is dat dit collectief haantjesgedrag begint, één dag na de vorige verkiezingen. Je kan beter vroeg uit de startblokken schieten.
Wat nu bezig is, is slechts het voorspel. Een schermutseling. Absoluut niet iets waar je enige conclusie kan uit trekken.
Zet u rustig in de zetel en bekijk het spektakel. Geniet ervan. Het wordt weer vier jaar snoepen, zoals van oudsher.
Eén van de kandidaten was een lief mooi meisje dat studeert voor architecte. Een lichte neiging tot giechelen en... blond. Sorry, maar ik kan er ook niets aan doen.
Ben Crabbé stelt de volgende vraag: " In welk jaar kwam er, na de overgave van Japan, een einde aan de tweede wereldoorlog ? " Het meisje kijkt wanhopig, zielloos, levenloos naar Crabbé met de onuitgesproken wedervraag: " Waarover hebt u het in godsnaam ? ". Gezien de totale onbekendheid met het onderwerp kwam er zelfs geen gok. Het meisje wist blijkbaar niet of we in het bronzen tijdperk zaten dan wel in de middeleeuwen.
Ontgoochelde zucht van het publiek en Ben, die toch iets moet doen, zegt: " Maar allez, 1945, je weet wel, de eerste wereldoorlog en de tweede wereldoorlog... " Op dat moment keek het meisje met een volkomen lege blik naar Ben Crabbé, net alsof hij haar de relativiteitstheorie aan het uitleggen was !
Dat zij daarna de Duitse zangeres Nina Haagen verwarde met een journaliste bij de VRT is totaal irrelevant.
En nu we toch met de geschiedenis bezig zijn... Vorige week stond er nog maar eens een negatieve lezersbrief ( tegen de N-VA ) in de krant, met de volgende schitterende passage: "... iedereen weet dat de N-VA is voortgesproten uit het VNV...". Dit is nu eens een prachtvoorbeeld van verkorte geschiedschrijving.
Ik stel aan Minister Smet voor om aan de betrokken auteur te vragen om het leerplan geschiedenis voor ons lager en middelbaar onderwijs te herschrijven. Volgens mij moet de geschiedenis van het Romeinse Rijk tot heden gemakkelijk op een drietal A4tjes kunnen.
Of de leerlingen dan wel het antwoord zullen kennen op de vraag aan het lieve meisje is twijfelachtig.
De nieuwe televisiezender die in september oorspronkelijk zou opstarten onder de naam 'VIER' is uiteindelijk begonnen onder de naam 'De slimste mens ter wereld'.
De enige verwijzing naar 'VIER' was het feit dat er slechts vier dagen in de week werd uitgezonden.
Vanaf maandag neemt 'VIER' een herstart onder de naam 'De Pappenheimers'. Meteen zal de zender enkel nog uitzenden op donderdagavond.
Over andere uitzendingen wordt niet meer gesproken, gezien negatieve kijkcijfers niet meetbaar zijn.
Namens VIER ( vijf op uw afstandsbediening ) W. VDH DE VIJVER WOESTIJNVIS DE RONDE VAN VLAANDEREN HUMO DE OMLOOP HET NIEUWSBLAD VIJF
Anderlecht koopt in Argentinië een speler voor 2 miljoen euro.
Na een paar maanden blijkt dat de speler absoluut het niveau van Anderlecht niet haalt. Hij speelt enkele minuten voor de eerste ploeg en verdwijnt dan in de anonimiteit bij de B kern.
Na een jaar wil Anderlecht toch nog wat van zijn geld recupereren en besluit de speler voor een jaar te verhuren aan Club X.
In de huurovereenkomst verbiedt Anderlecht aan Club X om bewuste speler op te stellen in de twee matchen die Club X tegen Anderlecht zal spelen...!!!
Met andere woorden: hij is niet goed genoeg voor Anderlecht maar hij is te goed om tegen Anderlecht te spelen.
Indien u mij deze nonsens kan uitleggen, neem gerust contact.
Bedankt,
LC
P.S.: Aan de Belgische Voetbalbond: zou u alstublieft een einde willen maken aan deze onnozele kinderachtigheid en dergelijke clausules in huurcontracten willen verbieden. Ook bedankt.
Johan Vande Lanotte is nooit el sympatico geweest. Toegegeven, hij heeft ook nooit de ambitie gehad om dat te zijn. Een warme persoonlijkheid is het niet. Nogal hoekig. Workoholic, weinigslaper, zeer veeleisend voor zichzelf en anderen. Machtsgeil ? Zonder enige twijfel. Als hij viool speelt, speelt hij enkel de eerste viool. Machtswellusteling ? Meer dan waarschijnlijk. Het is niet geraden om met hem te lachen, het met hem oneens te zijn of hem tegen de schenen te schoppen.
De laatste jaren heeft hij zich ontpopt tot één van de enige echte machtsmensen in de Belgische politiek; dit wil zeggen: hij heeft veel macht en hij gebruikt die ook. Af en toe flirt het gebruik met misbruik.
- Tijdens de bankencrisis werden onfrisse praktijken van de banken aan de kaak gesteld. Vande Lanotte deed dit wel op een zeer speciale manier. Hij koos één bank, Citibank België als schietschijf, en hakte er ongenadig op in. Terecht misschien, maar gezien Citibank niets meer verkeerd had gedaan dan alle andere banken, was dit isoleringsprocédé zeer betwistbaar, onder meer omdat in die omstandigheden de keuze van Citibank nogal arbitrair was. Was het omdat Citibank symbool stond voor de grote schuldigen: het Amerikaans banksysteem ? Deze taktiek, op het scherp van de snee, kan volgens mij moeilijk. De bank zal zich niet alleen voor het gerecht moeten verdedigen, wat normaal is, maar lijdt ondertussen zeer zware commerciële schade door aan de schandpaal te worden genageld door een potentaat, iets waartegen geen verdediging mogelijk is. Machtsmisbruik. Vande Lanotte kan zich verdedigen door er op te wijzen dat Citibank, drie jaar later, effectief door het Gerecht werd veroordeeld. Maar dat snijdt natuurlijk geen hout. Wat indien Citibank op alle fronten was vrijgesproken ?
- Vande Lanotte heeft precies hetzelfde, maar nog in veel flagrantere mate, gedaan tegenover Electrabel. Ook dit keer werd één bedrijf geïsoleerd, aan de schandpaal genageld en gedwongen tot een partijtje armworstelen, waarbij, zoals in sommige gevechtssporten alle middelen waren toegelaten. Dat Electrabel de Belgische wetten moet naleven staat als een paal boven water. Maar Electrabel aanvallen omdat onze Belgische wetgeving niet sluitend is en op niets trekt, of omdat er een gat in onze begroting moet gevuld worden, kan volgens mij niet. Het feit dat Electrabel onze grootste energieproducent en -leverancier is, doet niets ter zake. Ook dit keer was de commerciële schade voor Electrabel bijzonder groot: honderdduizenden klanten zijn naar de concurrentie overgestapt. Dat de tarieven en facturen van Electrabel tot in het kleinste detail worden gefileerd en bekend gemaakt, terwijl de anderen rustig onder de radar kunnen blijven, is onkies. Als de overheid de toestand wil veranderen, dan moet ze wetgevende maatregelen treffen. Zelf op de markt gaan staan tussen de concurrenten en er daar luidkeels één uitpikken en afmaken, is geen optie. Opnieuw, als er geschillen zijn, moeten die uitgepraat worden, moet er onderhandeld worden, moet er wettelijk ingegrepen worden, maar een straatgevecht aangaan met Electrabel is bijzonder risicovol. Vande Lanotte heeft, in mijn opinie, het recht niet om dat te doen. Op de dag dat hij zijn hand overspeelt, zal hij merken dat Electrabel/Suez/Gaz de France een maatje te groot zijn voor een machtsgeile Belgische minister. En wie zal dan de gebroken potten betalen ? Juist, wij.
- Vande Lanotte is zoals de Egyptische president Mursi: zijn autoritaire uitspraken en ingrepen volgen elkaar sneller en sneller op. Een paar dagen geleden schoffeert hij de hele ondernemerswereld ( zelfstandigen, KMO's en grote bedrijven ) door vrij duidelijk te suggereren dat zij enkel kwaad zijn om bepaalde begrotingsmaatregelen, omdat ze nu minder zullen kunnen sjoemelen, foefelen en frauderen. Heb je ooit al eens een voetbal, bij een temperatuur van min drie graden, vanop twee meter keihard tegen je edele delen gekregen ? Wat Vande Lanotte hier doet is van dezelfde orde van grootte en heeft terecht tot hevige reacties geleid. Dit is de kaakslag ver voorbij. Dit is pure minachting. Dit is de man spelen, en niet de bal. Niet goed bezig, Johan.
- Twee dagen later en het is weer van dat: het Hof van Cassatie verklaart de 'sperperiode' ( geen afslag voor de koopjes ) in strijd met het Europees recht. Het Hof van Cassatie is het hoogste rechtscollege in ons land. Vande Lanotte heeft blijkbaar slechts 24 uur nodig om te beslissen het Hof van Cassatie ( en Justitie ) ook maar eens te schofferen - terwijl we toch bezig zijn. Hij gooit het Arrest in de vuilbak. Geen consultaties met juristen, geen ministerraad, geen kernkabinet. Of hij gelijk heeft of niet zal nog moeten blijken, maar in elk geval is het een opmerkelijk optreden van een lid van de uitvoerende macht tegenover de top van de rechterlijke macht, en in elk geval zal zijn tussenkomst, nog meer dan voordien, zorgen voor totale verwarring.
Wie zal de volgende zijn ? Beter dekking zoeken, want als Vande Lanotte uit de heup schiet is niemand veilig.
Niemand is geïnteresseerd in wat ik schrijf over voetbal. En toch volhard ik in de boosheid en blijf ik beweren dat ik niet over het spelletje schrijf, maar over mensen, dwazen, genieën, gebruiken, misbruiken, paradoxen, misleiding, bedrog, waanzin, ...
De twee grootste blaaskaken die de laatste jaren in het voetbal in ons land rondlopen ( en de concurrentie is zeer groot ) zijn zonder enige twijfel Ivan De Witte, Voorzitter, en Michel Louwagie, Manager van AA Gent. Let wel: ik zeg dat niet vandaag, omdat het slecht gaat met AA Gent; ik beweer dit al jaren in een zeer brede omgeving.
Twee opgeblazen kikkers.
Er waren in België traditioneel drie grote clubs: Anderlecht, Standard, Brugge. Genk heeft zich de laatste jaren opgewerkt, op alle domeinen, resultaten, structuur, infrastructuur, financieel en is langzaam maar zeker ook een grote club geworden. Genk heeft die status nooit opgeëist. Zij hebben die status verworven!
AA Gent krijgt na woelige jaren het duo De Witte - Louwagie aan de leiding. Vanaf dag één is het grote kenmerk: grootspraak. Jaar na jaar na jaar. Grootspraak: titelkandidaat, Europees voetbal, Champions League. Resultaat: een paar keer een succesje ( tweede, Europees voetbal ) en het olijke duo roept meteen zichzelf uit tot de vijfde grote club in België. Vanaf nu spreken we over de grote 5, wetende dat Gent er zichzelf bij geklasseerd heeft. Je moet maar durven.
Over het beleid van De Witte als baas van de profliga zullen we maar zwijgen. Zelfs duizend belangrijke permanente belangenconflicten waren voor de man niet genoeg om zich terug te trekken, en de manier waarop hij het invoeren van de play-offs heeft gemanipuleerd met meerdere stemmingen en compensaties had een duidelijk maffieus reukje. Mijnheer proper. Om je een liesbreuk te lachen...
Heeft hij dan niets goed gedaan? Op voetbalgebied: neen. Op zakelijk gebied wel. Hij heeft bij Gent een enorme schuldenput gedempt en hij heeft er voor gezorgd dat AA Gent volgend jaar een schitterend nieuw stadion zal inspelen.
Het transferbeleid daarentegen was een catastrofe: er werden evenveel nulliteiten gekocht als uitstekende spelers. Je vraagt je af hoe dat in godsnaam mogelijk is. Scoutingcel, trainer, het olijke duo en elk jaar worden een aantal spelers gekocht die bij geen enkele eersteklasser in de basis zouden staan. Uiteindelijk worden de meeste lucratieve verkopen te niet gedaan door tweedehandsaankopen. Er wordt één goeie duur verkocht en er worden vijf waardeloze duur aangekocht.
Maar geen paniek: in januari komt er versterking. Nog maar eens.
En hier zie je de ware aard van de pretentieuze zigeunerbaron van Gent ( die op dit vlak een perfecte imitator is van Anderlecht ).
Ze hebben absoluut een linkse centrale verdediger nodig die duidelijk beter is dan diegene die zij voor zeer veel geld hebben gekocht ( 1, 2, 3 miljoen euro, in het buitenland natuurlijk ). Zij onderhandelen in het buitenland - opnieuw rond de 2,5 miljoen euro - maar de speler tekent voor een Bundesliga club.
Geen probleem, ook in België zit een perfecte kandidaat: Zukanovic van Kortrijk. Zij willen hem, omdat zij denken dat hij beter is dan wat ze nu hebben.
De hautaine blaasbalgen ( Gent, kopie van Anderlecht ) doen aan Kortrijk een bod van ............500.000 euro. Iemand die in België speelt en goed genoeg is, is vijf keer minder waard dan iemand in het buitenland die misschien goed genoeg is ! Of hoe je stelselmatig het Belgisch voetbal en de Belgische clubs verarmt.
Kortrijk weigert het bod van Gent en wil minstens het dubbel.
En nu komt het: "Gent lacht dit weg".
Klungel maar verder en laat de rest met rust.
Ook in Duitsland, Rusland, Engeland, Frankrijk, Turkije en Italië kennen ze Zukanovic.
Di Rupo was goed op dreef in de Kamer. Eindelijk. Het was tijd dat hij eens uit zijn pijp kwam.
Dat vooral de N-VA kop van Jut was, is normaal. Neem de N-VA weg en er is nauwelijks nog oppositie over.
Toch enkele kanttekeningen:
- ook de commentator in het één nieuws van acht uur merkte op, dat het een beetje eigenaardig is dat men, in een debat over de verdediging van het beleid, meer aandacht en tijd besteedt aan de N-VA dan aan het beleid
- het argument dat de N-VA geen verantwoordelijkheid neemt of weigert om verantwoordelijkheid te nemen, klopt niet meer met de realiteit: de N-VA is al een hele tijd een solide en loyale partner in de Vlaamse regering, waarin ze ook twee ministers heeft; Bart De Wever is zeer uitdrukkelijk gegaan voor het Schoon Verdiep, zijn partij is de grootste en waarschijnlijk zal hij op 1 januari burgemeester van Antwerpen worden; de N-VA levert na de gemeenteverkiezingen de burgemeester in meer dan vijftig steden en gemeenten in Vlaanderen, en zit in nog een pak meer bestuurscoalities
- de meerderheid moet voorzichtig zijn om argumenten die misschien wel valabel waren tegenover het Vlaams Belang niet zo maar te gebruiken tegenover de N-VA: ' ze zijn tegen alles, ze plegen obstructie ', slaat veel minder op de N-VA dan op het Belang; het stemgedrag, ook in het Nationaal Parlement, toont wel degelijk dat de N-VA goede maatregelen steunt en (mee) goedkeurt
- Di Rupo kreeg in het Parlement ook van de Vlaamse meerderheidspartijen een minutenlange ovatie. Ze moeten daarmee opletten, want anders zullen ze, met de ogen open, opnieuw als naïevelingen in de val lopen: een gezamenlijke oorlog van de PS plus de Vlaamse traditionele partijen tegen de N-VA, is voor de N-VA alleen maar koren op de molen
- alle tijd en energie die gestoken worden in de verdediging van deze begroting zijn een beetje verloren, want de uitslag van de verkiezingen van 2014 ( die misschien zullen vervroegd worden tot in mei ) zal grotendeels mee bepaald worden door de maatregelen die volgend jaar zullen genomen worden, met het oog op de begroting 2014, en niet door de maatregelen van vandaag. Men zal moeilijk kunnen wachten met het opmaken van de begroting 2014 tot in juni van dat jaar.
Samen met veel waarnemers vrees ik dat er voor 2014 nog veel zwaarder zal moeten gesaneerd worden dan nu gebeurd is. Indien dit zo zou zijn, dan heeft de regering een strategische fout gemaakt: zij moest nu veel verder gegaan zijn, veel dieper gesneden hebben om op haar gemak te zijn voor de begroting 2014. Wat nu niet mogelijk was ( index-sprong, BTW-verhoging, vermogensbelasting,...) zal over een jaar zelfs niet meer mogen uitgesproken worden. Er zal zelfs niet meer mogen aan gedacht worden.
2014 zal dus een verloren jaar worden. We krijgen tot 2015 om een gaatje meer in onze broeksriem te maken. En 't zal pijn doen.
Deze man werd het laatst gezien, deze namiddag, rechts op de eerste rij in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Hij vertoonde hoog ongecoördineerd en spastisch gedrag.
Wie weet waar Servais verblijft, wordt verzocht om dringend het CD&V hoofdkwartier te verwittigen. Servais heeft dringend zijn geneesmiddelen nodig.
Kafkaiaans. Ik zal het proberen uit te leggen, maar als je geen politicus bent is Kafka uitleggen niet altijd gemakkelijk.
Zonder enige overdrijving.
Mijn dokter schrijft mij geneesmiddel X300 voor in een verpakking van 90 tabletten.Op het voorschrift staan nog een paar andere geneesmiddelen. Omdat ik weet dat de verpakking 90 dikwijls niet voorhanden is, vraag ik een afzonderlijk voorschrift voor X300, verpakking 30 tabletten.
Ik ga naar de apotheker en leg het eerste voorschrift voor: alles is beschikbaar behalve X300, verpakking 90 en verpakking 30. Verpakking 90 wordt besteld.
Twee dagen later bij de apotheker: verpakking...30 is geleverd; verpakking 90 niet in voorraad. Als ik die verpakking 30 aanneem op basis van het voorschrift verpakking 90, dan ben ik die ontbrekende 60 gewoon kwijt; die kunnen niet nageleverd worden; ik kan daar geen tegoed voor krijgen.
Ik geef dus mijn afzonderlijk voorschrift voor de verpakking 30 en krijg die. Ik vraag mijn voorschrift voor de verpakking 90 terug. Dat kan niet.
Het enige wat mogelijk is is een nieuwe verpakking 90 bestellen. Levering wanneer ? Wij weten het niet.
De clou: een verpakking X300 van 90 tabletten kost 14,10 euro. een verpakking X300 van 30 tabletten kost 11,30 euro...!!!
Begrijpt u nu waarom er nooit verpakkingen 90 in voorraad zijn.
Ik kan mij niet voorstellen dat wat ik hier vertel enkel en alleen geldt voor dat ene medicament X300. Laat ons aannemen dat hetzelfde opgezet spelletje wordt gespeeld met nog enkele honderden of duizenden andere geneesmiddelen. Hoeveel kan dan bespaard worden in de sociale zekerheid en de gezondheidszorg, en hoeveel kunnen wij dan besparen: 14,10 euro in plaats van 33,90 euro voor exact hetzelfde...
De Waalse Minister Marcourt vindt het nuttig en verstandig om het imago van België in het buitenland onderuit te halen door Bart De Wever als een losgeslagen baarlijke duivel voor te stellen. Ieder diertje zijn pleziertje.
Natuurlijk vind je dan altijd wel één idiote Vlaamse briefschrijver die in de lezersrubriek van Het Laatste Nieuws op de kar springt.
Vandaag is de ster van de dag Johan Dufour uit Torhout:
" ...Waarom trekken zoveel bedrijven weg uit Vlaanderen? Die bedrijven vrezen inderdaad voor de splitsing van ons land. De Waalse minister Marcourt slaat nagels met koppen en verwoordt het heel correct..."
Het is allemaal de schuld van de partij van De Wever. " Die wil ons landje kapot maken. "
Laat het dus voor iedereen duidelijk zijn: voor de sluiting van Ford Genk is slechts één iemand verantwoordelijk: Bart De Wever in persoon... Is die dan ook verantwoordelijk voor de sluiting van Arcelor Mital, voor de crisis bij Bekaert en Philips, voor de problemen van Club Brugge?
Dit bevestigt mij in mijn overtuiging: iemand die een verkleinwoord gebruikt wanneer hij over zijn land spreekt - " ons landje " - heeft maar één plaats: Bokrijk.
Veel kranten gelezen vandaag en zelden zo vaak hetzelfde gelezen.
De analyses van en commentaren op de begroting zij even saai als de begroting zelf en zo...gelijklopend. Weinig of geen afwijkende meningen, originele invalshoeken.
Deze begroting is blijkbaar zo plat, inspiratie- en inhoudsloos dat de commentatoren commentariëren omdat ze moeten. Ik heb de indruk dat velen eigenlijk liever niets hadden geschreven vandaag. Het is alsof er een soort schrik bestaat: als we hier moeten over nadenken en schrijven, dan riskeert de depressie dichterbij te sluipen. Deze begroting is een remedie tegen de hoop, het vertrouwen, het ondernemerschap, het enthousiasme, het optimisme, de toekomst. Dat was voor mij de dominante toon in De Standaard, De Morgen, Het Laatste Nieuws, De Tijd.
Ik heb één stukje gelezen met relevante cruciale informatie, in De Tijd.
De belangrijkste pijler waarop deze begrotingsoefening steunt is de hypothese dat onze economie volgend jaar zal groeien met 0,7%. Dit cijfer werd enkele weken geleden ook aangenomen door Europa.
Volgens De Tijd zijn alle belangrijke Belgische economische analisten het er intussen over eens dat de groei volgend jaar slechts 0,2% zal bedragen.
Indien zij gelijk hebben, dan zit de begroting 2013 die gisteren en vandaag werd voorgesteld, nu reeds met een gat van 600 miljoen euro !
Als dat geen fantastisch toekomstperspectief is...
De regering heeft een windei gebaard. Voor de niet-kenners: een windei is een ei zonder schelp; wordt door een kip nogal eens gelegd in geval van paniek of van hoge nervositeit.
Ik kan onmogelijk zes weken samenvatten in één blog. Ik beperk me dus tot een paar opmerkelijke vaststellingen.
- je begint te vergaderen om twee uur in de namiddag; je draait rond de pot tot twee uur 's nachts; plots schiet iedereen wakker, want nu moeten ernstige knopen worden doorgehakt. Op dat moment laat één van de onderhandelaars zijn GSM vallen en automatisch wordt het laatste nummer terug opgebeld en kan ik meeluisteren: Laurette: "Is mijn gat niet te dik in deze rok ?" Johan: "Voor mij nie." Alexander: "Joëlle, nog één keer achterwaarts in de poes?" Steven: "Viva bomma, patatten met saucissen." Elio: " Is mijn gat niet te dik in deze rok?" Didier: "Gueen vermoguenbelasting."
De polonaise wordt ingezet en....dan valt de verbinding uit.
Enkele uren later wordt op een persconferentie een akkoord aangekondigd waarvan niemand iets begrijpt, dat door iedereen anders wordt geïnterpreteerd, dat onsamenhangend en onlogisch is. Hoe kan dat nu ?
- Volgens Yvan Devadder is de PS de grote overwinnaar van deze onderhandelingen. Slim gezien Yvan. Siegfried Bracke wordt Gouverneur van Oost-Vaanderen; de N-VA heeft in Gent een nieuwe kopman nodig voor de verkiezingen van 2014. Een gokje ? Yvan Devadder.
- Alexander De Croo heeft het niet en zal het nooit hebben. Het zit er niet in. Van de Lanotte en Vanacker leggen het akkoord uit ( ze verdedigen het niet echt ): moeilijke tijden, het best haalbare, de kool en de geit gespaard. Ok. Het zij zo. Alexander De Croo springt op de barricades: een ongelooflijke prestatie, het meest verregaande akkoord van de laatste tien jaar; over twee jaar geen loonhandicap meer. Geloofwaardigheid: nul komma nul. Dertig seconden Torfs ( de verstandige, die van de schoenen ) en De Croo is uitgeteld.
- omtrent dit akkoord is maar één vraag mogelijk: "In godsnaam, wat moeten wij hiermee ?"
Dit is geen goede dag voor ons land, omdat het voor niemand een goede dag is.
Ik heb weken getreurd om de verdwijning van Rudy De Leeuw. Hij is terug en we zullen het geweten hebben !
Een paar dagen geleden heb ik geschreven: over twee maanden ligt het spoor weer plat.
Als ik vandaag de reacties van De Leeuw en de vakbonden hoor op een begrotingsakkoord dat nog niet eens klaar is, dan vrees ik het ergste: het zal geen twee maanden duren.
Nu moet je ook wel toegeven dat de regeringsonderhandelaars er echt een hutsepotje van hebben gemaakt. Van zodra ze de snelweg van indexsprong en BTW-verhoging hebben verlaten, zijn ze in de gracht, de modder en het drijfzand gesukkeld. Op dat moment had iedereen één reden om te kankeren en te protesteren: ofwel de ene maatregel, ofwel de andere en in die zin had je een zeker evenwicht in misnoegdheid en tevredenheid.
Met de onoverzichtelijke warboel die nu op tafel ligt heeft iedereen duizend redenen om kwaad te zijn.
Je weet bovendien nu al zeker dat de voorgespiegelde objectieven nooit zullen worden bereikt. Onmogelijk. Uitgesloten.
De formulering van een van de maatregelen maakt mij bovendien razend; ze bakken er niet alleen niets van, maar ze beschouwen ons voor de zoveelste keer als idioten.
Ze zullen voor de laatste keer, voor de allerlaatste keer, een fiscale amnestiemaatregel nemen !!! Hoe durf je dat in godsnaam zeggen, zonder over de grond te rollen van het lachen ?
De laatste keer ? Zullen ze dat in de Grondwet vastleggen misschien ?
We zullen voor de allerlaatste keer de belastingen verhogen. Zijn jullie nu gerustgesteld ?
Ik heb al meermaals geschreven dat Eric Van Rompuy in directe competitie ligt met Karel De Gucht als grootste haatdrager en haatzaaier in de Vlaamse politiek. En, net als zijn concurrent, weet hij van geen ophouden.
In de laatste toevoeging in zijn dagboek is het weer van dat.
Het probleem is altijd hetzelfde: hij is zo verblind door haat en rancune dat hij in de meeste van zijn voorspellingen en uitspraken fout zit. In plaats van dat ridderlijk toe te geven, gebaart hij van kromme haas en doet onmiddellijk een nieuwe voorspelling, die gegarandeerd zeker even fout zal zijn als de vorige.
Enkele tijd geleden was zijn analyse, dat De Wever, na zijn overwinning in Antwerpen, meteen zou boel maken en zoeken binnen de Vlaamse Regering met het oog op de verkiezingen van 2014.
Nu blijkt dat De Wever Groen in Antwerpen uit de coalitie houdt en ondubbelzinnig zijn solidariteit toont met zijn coalitiepartners én met de Vlaamse Regering in het mobiliteitsdossier, blijkt voor de zoveelste keer dat Van Rompuy er krek naast zat. Hij draait daar lomp om heen ( overigens met een kanjer van een fout in zijn poging tot Engels ).
Maar niet versaagd. Nieuwe voorspelling. De N-VA zal nu haar bazooka's richten op de Federale regering en de CD&V om in 20014 de totaaloverwinning te halen.
In deze zin en woordkeuze zie je de oh zo fijne touch van Van Rompuy: de totaaloverwinning. Je mag één keer raden wat, in het hoofd van Van Rompuy, de Duitse vertaling hier van is...
1. In Kortrijk hebben drie verliezers, namens de CD&V, klacht ingediend bij de Raad voor de Verkiezingsbetwistingen. Bernard Verhamme, advocaat die zeer zeer dicht staat bij de partij, heeft de klacht geformaliseerd. Vandaag: - Mevrouw De Clerck: Stefaan is geen slechte verliezer, Stefaan is niet zo, Stefaan zou dat niet doen... - Antoon Sansen ( ex CD&V burgemeester ): Ik denk niet dat Stefaan De Clerck echt achter deze klacht staat... Als Stefaan dat niet zou doen en er niet achter staat, wie heeft het dan wel gedaan ? Een klein oranje smurfke ? Felix de smurf ?
2. Veel erger: er heeft een 'geheime' ontmoeting plaats gehad tussen Jean Denis Lejeune en Michelle Martin, in aanwezigheid van twee bemiddelaars. Ik vind dat een zeer goede zaak als het gesprek sereen is verlopen en als vooral Lejeune er iets aan heeft gehad. Vanmorgen blijkt dat een journalist van de Groep Sud-Presse meer dan vijftig minuten van het 'geheim' gesprek heeft kunnen 'afluisteren'...!!! Verklaring: de GSM van één van de bemiddelaars is op de grond gevallen en heeft automatisch het laatst gebelde nummer ( Sud-Presse ) opnieuw gebeld, zodat de journalist door dit toeval midden in het 'geheim' gesprek zat...??? De adjunct-hoofdredacteur van de krant lacht dit sprookje weg, en zegt dat een meer realistische hypothese wellicht is, dat iemand die bij het gesprek aanwezig was heeft gepraat. Ik wil niemand beschuldigen, maar ze waren met vier, en als je bij eliminatie werkt, bij wie kom je dan logischerwijze terecht...? De kranten vermelden dat Jean Denis Lejeune tijdens het gesprek voortdurend nota's heeft genomen. Ik zeg niets. Wat er ook van zij, de krantengroep en de journalist gaan hier, volgens mij, bijzonder zwaar in de fout. Als iemand, wie dan ook, uit dit gesprek profijt wil halen, dan is dat absoluut verwerpelijk en dan zijn krant en journalist direct medeplichtig. Droevige dag voor de pers in België. Het is niet de eerste en het zal, jammer genoeg, ook niet de laatste zijn.
Ondertussen, zoals u kan zien, leven wij meer en meer in de grot van Plato. Niets is nog wat het is, we zien alleen maar schaduwen.
Het zit er weer bovenarms op tussen Israël en Hamas.
Ongelooflijk om te zien hoe 'links' over de hele wereld en in België zich haast om het kamp te kiezen van Hamas, en dus van de Moslimbroeders, Al Quaeda, Fatah, Iran, Hezbollah en nog enkele van die gezellige democratische clubjes, Salawieten, Salamieten en Salatieten..
Waarschijnlijk is links verblind door de manier waarop die groepjes opkomen voor mensenrechten, vrouwenrechten, recht op onderwijs, recht op cultuur, recht op vrije meningsuiting, recht op moorden, recht op folteren, recht op verkrachten...
Stefaan De Clerck heeft altijd gesproken over een smerige en een bitsige campagne. Dit was enkele en alleen geïnspireerd door het feit dat Van Quickenborne zich aan de Kortrijkse kiezer ook heeft aangediend als kandidaat-burgemeester. Majesteitsschennis ! Hoe durft hij ? Niet vergeten dat De Clerck ook reeds aan zijn partijgenoot Lybeer in niet mis te verstane termen had duidelijk gemaakt, dat de sjerp de zijne was en bleef, ook al zou Lybeer drie keer ( tien keer ) meer stemmen halen dan de zittende burgemeester.
Tijdens de campagne heb ik op geen enkel moment de indruk gehad dat er iets niet in orde of niet correct was. Natuurlijk waren er nu meer affiches en borden van Quickie; natuurlijk waren affiches met de foto van Van Quickenborne met daarnaast 'de nieuwe burgemeester van Kortrijk' een doorn in het oog van De Clerck; natuurlijk was de campagne van Open VLD veel origineler en creatiever ( 'vis in de Leie' ) dan de brave campagne van de CD&V. Daarom is dat nog geen smerige, oneerlijke campagne. Integendeel, het brengt leven in de brouwerij.
Twee weken geleden werd het outplacement project door de CD&V aan de Vlaamse pers voorgesteld. Geen sprake van een klacht of onregelmatigheden.
Men heeft die schendingen blijkbaar moeten zoeken met een vergrootglas.
En dan toch, laat en onverwacht. Het is blijkbaar zo vlug moeten gaan dat ex-schepen Coulembier, één van de klagers, aan de pers heeft verklaard dat hij daar niet eens van op de hoogte was en dat zijn handtekening ontbreekt in het dossier en met de gewone post zal nagestuurd worden ( buiten de wettelijk termijn dus ).
Waarop is de klacht gebaseerd ? 1. Van Quickenborne heeft een lijst van het Ministerie van Pensioenen gebruikt om de 65-plussers aan te schrijven ( Kiezerslijsten ? ) 2. Schepen Maddens heeft hetzelfde gedaan met een lijst van de stad, waarop alle aanvragers van een renovatiepremie staan ( Stefaan De Clerck en de CD&V schepenen zouden dat zeker nooit doen...) 3. Op verkiezingsdag stond Quickie met zijn propagandamateriaal te dicht bij bepaalde stembureaus 4. Een nieuwe smartphone applicatie van Van Quickenborne zou een gadget zijn en strijdig met de gemeentewet ( quod non ? ) 5. Enkele affiches van Van Quickenborne waren iets te groot 6. De OpenVLD zou te veel geld hebben uitgegeven ( klopt volgens Open VLD niet )
Dit is pure dorpspolitiek uit de jaren stillekes. Indien verkiezingen zouden bepaald worden door dergelijke details, dan mogen jullie de volgende jaren jullie debatten, huis-aan-huis folders, deur-aan-deur campagnes, internet en sociale forums, zelfs jullie verwezenlijkingen, gewoon in de vuilbak gooien Ga op verkiezingsdag wat dichter bij de stembureaus staan en klaar is kees.
Paul Van Orshoven, Professor en grondwet specialist zegt: "...er iets substantieel misgelopen is dat de verkiezingsuitslag sterk beïnvloed heeft...". Ik denk eerlijk niet dat dit hier het geval is: substantieel ? uitslag sterk beïnvloed ?
Stefaan De Clerck ziet dat duidelijk anders. Volgens hem "staat de democratie onder druk." Volgens mij staat de democratie meer onder druk door de aankoop van een designtoilet van 7 miljoen BF en door de onrechtmatige sluiting van een restaurant die werd vernietigd door de Raad van State, en die de Stad eventueel nog eens 70.000 euro aan schadevergoedingen kan kosten. Plus gerechts- en advokatenkosten.
En ik kan nog wel aan enkele ernstige dingen, fundamentele dingen denken die onze democratie onder druk zetten, uithollen en verkrachten.
Patrick Janssens was een slechte verliezer in Antwerpen en hij heeft het zelf ingezien. Stefaan De Clerck is een zeer slechte verliezer in Kortrijk. De Stad is niet van de CD&V, de Stad is van iedereen, dus ook van de Open VLD, SP.a en N-VA ( en Groen ) !
Interessant om te weten: de Raad voor Verkiezingsbetwistingen wordt voorgezeten door Mevrouw Vicky Boerjan. Mevrouw Boerjan is directeur bij de provinciale administratie en haar directe baas is de Gouverneur, Carl Decaluwé ( CD&V ), Kortrijkzaan en een tsjeef zoals ze er al jaren geen meer maken.
Wij zullen eens kijken hoe zeer onze 'democratie' onder druk staat. 40 dagen.
Mijn pronostiek: de CD&V krijgt gedeeltelijk, grotendeels of helemaal gelijk.
