Vincent Van Quickenborne, burgemeester van Kortrijk, zegt op 2 februari in de regionale pagina's van HLN : " Eigenlijk is Felix The Cat... de nieuwe oppositieleider van de CD&V. "
Felix the Cat is 29 jaar, is een nitwit, zit amper vier maanden in de politiek, zit niet in de Kortrijkse gemeenteraad, en woont niet eens in Kortrijk !
Hoe kan hij dan de nieuwe oppositieleider zijn in Kortrijk ?
Ik zal dat in de komende dagen proberen uit te leggen. De democratie en de politieke cultuur op hun slechtst.
Hoe word je, als je de juiste familienaam hebt, van een onbenullig leeghoofd parlementslid, in pakweg drie jaar tijd. Met de juiste connecties kan, in de politiek, de weg van 'zero tot hero' zeer kort zijn. De meeste jonge werklozen kunnen dat niet zeggen...
Het was de week niet van Annemie Turtelboom: een hele week onder vuur, met de uitsmijters vrijdag op de frontpagina van de kranten. De " kip zonder kop ", van advocaat Walter Damen, was misschien wel een krachtige oneliner, maar iets galanter had ook gekund.
Turtelboom was niet de eerste minister, en ze zal ook niet de laatste zijn die plots in de vuurlinie ligt.
De week ervoor was het Pascal Smet, en nog ervoor Hendrik Bogaert, Steven Vanackere, Philippe Muyters, Freya Van den Bossche, e.a.
Dit spervuur heen en weer kadert uiteraard in een politieke context.
- Iedereen denkt nog alleen aan de verkiezingen van 2014. Het lijkt nog veraf, maar over een maand staan we op exact één jaar van het begin van de verkiezingscampagne. Dus elke partij, elke politicus/politica moet zich positioneren en profileren. Dit moet nu gebeuren, want binnenkort zullen nieuwe opiniepeilingen verschijnen, en iedereen is er als de dood voor om daarin onmiddellijk een ontgoochelend, of zelfs een negatief signaal te krijgen. Volgens mij zullen vroege peilingen nog nooit zo belangrijk zijn geweest: ofwel zullen ze de bestaande trend bevestigen/versterken, ofwel tonen ze het begin van een trendbreuk, zowel op het vlak van de verhoudingen N-VA enerzijds, de drie klassieke partijen anderzijds als op het vlak van de verhoudingen tussen de drie klassiek partijen.
- De drie traditionele partijen lijken begrepen te hebben ( op enkele individuen na ) dat het permanent praten over en schieten op de N-VA en De Wever geen goede strategie is. Ze stappen daarvan af en willen zich eindelijk opnieuw profileren op basis van hun eigen programma, voorstellen en ideeën.
- Door de gemeenschappelijke vijand, de N-VA, te verbannen, speelt die profileringsdrang zich plots weer af in een ouderwetse situatie: de drie vechten opnieuw rechtstreeks tegen elkaar, ze moeten weer onder mekaars duiven schieten, van elkaar vliegen afvangen. Tel daarbij de dubbelzinnige situatie van de Open VLD, niet in de Vlaamse regering, wel in de Federale, en er wordt dus meteen ook geschoten binnen beide niveaus en tussen beide niveaus.
- Op die manier krijg je dus de zenuwachtige guerilla-oorlog, met infiltranten, sluipschutters, hinderlagen. Jullie blokkeren ons wetsvoorstel in de Vlaamse regering, wij blokkeren de benoeming van jullie pion in de Federale; jullie gooien een bananenschil voor de voeten van onze minister, wij reageren met rotte eieren naar de kop van die van jullie... Kleine randopmerking: tussen de Franstalige partijen zie je dit fenomeen nauwelijks.
Los van dit politiek straatgevecht is er natuurlijk ook een inhoudelijke kant. De kritiek op veel van die excellenties en/of hun departement is vaak ( gedeeltelijk ) terecht.
Als je naar de bron gaat kijken van deze kritiek, de voedingsbodem, dan kom je in 99% van de gevallen terecht bij hetzelfde vertrekpunt: het ontbreken van een beleid. Er is in België, voor de meeste bevoegdheidsdomeinen al jarenlang geen beleid meer:
- er is één domein waar je sinds een paar jaar, en met een enorme coördinatie inspanning van Maggie De Block, kan spreken over een samenhangend beleid, en dat is migratie, vreemdelingen, asiel. - hier en daar kan je, op kleine gebieden, spreken van een beleid. Ik denk bijvoorbeeld aan het fietspaden beleid van Hilde Crevits - het eigenlijk beleid dat in bepaalde sectoren wel bestaat komt van Europa: landbouw, visserij, recent toezicht op de banken, monetair, enz.
Keren we terug naar Vlaanderen en België met enkele voorbeelden: - kan je met Pascal Smet spreken van een onderwijsbeleid ? Om te lachen. - kan je in België spreken van een energiebeleid . In de ons omringende landen rollen ze over de vloer als men in België spreekt over een energiebeleid; er is zelfs nog geen aanzet tot... - kan je in Vlaanderen met Freya spreken over een energie- en milieubeleid ? Daar zullen de plaatsers en eigenaars van zonnepanelen echt niet kunnen mee lachen. - is er iemand, behalve Jean Marie Dedecker, die de laatste tien jaar nog praat over een sportbeleid in Vlaanderen ? - kan iemand mij zeggen wat de laatste jaren het cultuurbeleid is in Vlaanderen ? - kan iemand zeggen wat het fiscaal beleid is in België: zo veel mogelijk voor de modale Belg, nul voor multinationals dank zij de notionele interestaftrek ? - wat is ons industrieel beleid, ons wetenschapsbeleid, ons mobiliteitsbeleid, ons begrotingsbeleid, enz. - weet iemand nog wat ons justitie- en gevangenissenbeleid is ?
Wij hebben op geen enkel vlak nog een korte, middellange en lange termijn visie, beleid en politiek.
En daarom gaat niets vooruit, daarom zwemmen de meeste ministers, daarom heb je steekvlampolitiek, stop-and-go...
Het lijken allemaal hyperkinetische mannetjes en vrouwtjes die iedere dag ideetjes hebben, voorstellen doen, initiatieven nemen, beloften maken zonder enige coherentie, zonder logica of samenhang, kortom zonder beleid.
Stop de guerrilla, laat jullie niet afleiden door nevengebeurtenissen, focus op het essentiële en zet bakens uit voor de toekomst.
Jullie weten dat ik van nabij een specifieke literatuurstroming volg, namelijk de lezersbrief.
Af en toe voel ik mij verplicht om een pareltje met jullie te delen.
Het voorbeeld hieronder illustreert zeer duidelijk een aantal typische kenmerken van deze literatuurvorm: - de tekst is tien keer te lang ( hoe kort hij ook is ) - de tekst bulkt van de tegenstrijdigheden - de tekst had nooit moeten geschreven worden
Daar gaan we.
Het meesterwerkje is van Fred Van Pottelbergh uit Nieuwerkerken ( HLN, 2/3 februari 2013 ).
" Roger Raveel. Ik zal waarschijnlijk een asociale kunstonkundige zijn en waarschijnlijk zal Roger Raveel een zeer gerenommeerde kunstenaar zijn, maar ik denk, met alle respect voor de man en wat hij heeft verwezenlijkt, dat er in het derde leerjaar minstens even goede kunstwerken worden gemaakt. Nogmaals mijn verontschuldigingen voor mijn onbegrip van deze kunstrichting die nooit aan mijn muur zal prijken. "
Ik ben nogal optimistisch van natuur, vooral ook wat de toekomst van Vlaanderen en de Vlamingen betreft. Maar soms wordt mijn optimisme zwaar op de proef gesteld.
Bestaat er echt geen mogelijkheid om zo'n mensen te vervolgen wegens smaad aan de intelligentie, de cultuur en de kunst?
LC
P.S.: Eén troost. Ik heb het gevraagd aan de schilderijen van Raveel. Geen enkel schilderij van Raveel zou aan één van de muren bij Van Pottelbergh willen hangen !
Niemand wil het zeggen, niemand durft het zeggen, iedereen draait rond de hete brij.
Wat is het probleem ? Het is toch overduidelijk: VIER is een grandioze flop, een slag in het water, een catastrofe, een onverbiddelijke afgang.
Dat Woestijnvis af en toe eens bericht dat VIER ongeveer evenveel kijkers heeft als het vroegere VT4 ( en dan nog in het juiste segment ! ) is op zich al de bekentenis van de totale mislukking.
Om dit resultaat te bereiken was gewoon doorgaan met de programma's van VT4 voldoende. Om dit te bereiken heeft Wouter Vandenhaute geen televisiestations gekocht. Om dit resultaat te bereiken heeft men niet, tegen veel geld, de crème de la crème van de televisiepersoonlijkheden bijeengebracht of massaal geïnvesteerd in nieuwe eigen producties.
Het is een grote flop, die de cumul is van tientallen afzonderlijke flops. Om ook maar één positiefs iets te kunnen zeggen over het 'succes' van VIER moet je bijzonder selectief en subjectief zijn in je beoordeling.
Het is catastrofaal slecht begonnen en daarna is het alleen maar bergaf gegaan. Het is onwaarschijnlijk hoe snel men is overgegaan naar paniekvoetbal, en het paniekvoetbal is nooit meer verdwenen. Het is onwaarschijnlijk hoe snel men alle eenvoudige basisregels heeft vergeten of over boord heeft gegooid. De grote seigneurs van het Vlaams televisielandschap lopen rond als kiekens zonder kop.
Feiten: - na zoveel maanden zendt VIER slechts vier avonden per week uit, a rato van drie uur per avond ( plus een toemaatje van een uur op vrijdag ). Met andere woorden, die hele machine produceert, ocharme, 13 uur televisie per week. Nieuws, journaal ? Nada. - het tot nu toe meest succesvolle programma was " De slimste mens ". Het programma had wel een miljoen kijkers verloren tegenover de vorige jaren op één. Het programma had ook geen enkel aanzuigeffect voor de programma's ervoor of erna ( zelfde fenomeen bij andere zogezegde toppers ). - ook andere toppers uit de één periode ( De Pappenheimers bijvoorbeeld ) lijden een ongelooflijk groot verlies aan kijkers ( de helft, twee derde, drie vierde ). - de genieën van VIER slagen er zelfs in om kleine toppertjes van VT4, zoals Komen Eten, naar de knoppen te helpen. - 'Man bijt hond', tien jaar pronkstuk van Woestijnvis en één, wordt in enkele maanden tijd recht naar de dieperik geprogrammeerd. - Het etalageprogramma, 'De Kruitfabriek' haalt nauwelijks 200.000 kijkers ( als Pamela Anderson de gaste is ! ). Daarvoor werd een ploeg zwaargewichten samen gebracht, voor een groot deel ook samen gekocht: Tom Lenaerts, Gilles De Coster, Sofie Lemaire, Christophe Deborsu, Lieven Scheire, met een invallersbank om u tegen te zeggen: MarkUytterhoeven, Philippe Geubels, Kamagurka, enz. Als je de loonmassa van deze ploeg vergelijkt met de resultaten, dan heb je Anderlecht dat laatste staat in het klassement. - Deze week startte 'Rasters', nieuw spelletje van Steven Van Herreweghe, met licht bevredigende kijkcijfers op dag één. De tweede dag waren bijna de helft van die kijkers reeds weg. En dat is met meerdere programma's gebeurd. - Philippe Geubels en Martin Heylen samen in een reis- en avonturenprogramma. Een topper ? Op één zou het programma een miljoen kijkers meer hebben gehad... - 'Met man en macht', nieuw pronkstuk, zwaar gepromoot ( zelfs op de VRT ) en met uiterst positieve persrecensies vooraf, start 'veelbelovend' voor VIER ( van VRT kijkcijfers wordt niet eens meer gedroomd ). Levensbelangrijke hamvraag: krijgen we voor aflevering twee opnieuw een duik van de cijfers, of een behoud, misschien zelfs een toename ?
Het paniekvoetbal heeft er toe geleid dat het programmaschema reeds zesendertig keer werd door elkaar gegooid. ' Man bijt Hond' werd op elke van de vier dagen van de week getoond en op vijf verschillende tijdstippen. 'De Kruitfabriek' idem dito. 'Komen eten'... Als er één ding is dat de kijker, gewoontedier bij uitstek, haat, dan is het dat. Goe bezig !
En dan is er nog een belangrijk probleem: de reclame.
Opdat de kijkers niet zouden wegzappen, zou men de reclame opvrolijken. Mark Uytterhoeven zou daar voor zorgen. 'De snelle quiz'. Het effect was blijkbaar gering en bovendien werd VIER teruggefloten. Ontoelaatbaar procédé. Gedaan ermee. Stilaan groeit de fundamentele vraag: wat doet reclame met programma's en, als gevolg daarvan, met de kijkers ? Annemie Struyf steekt het vuur aan de lont in verband met haar programma ' Bleekweide ', en vertrekt, samen met haar programma, terug naar één. Nu zit het spel echt op de wagen. 'Met man en macht' wordt niet onderbroken door reclame. Goede en moedige beslissing. Het nieuwe ( oude ) 'Scheire en de schepping' start deze week met slechts één reclameblok. Goede en moedige beslissing.
MAAR... Moet VIER zijn voornaamste inkomsten niet precies uit die reclame halen ? Hoe ga je de boekhouding nog in evenwicht krijgen, wanneer je de reclameblokken in je toppers - dus de duurste reclameblokken - schrapt. Ik zou het businessplan en vooral het financieel plan goed in de gaten houden.
Vergeet niet dat Woestijnvis zijn ideeën, formats en programma's voorlopig nergens elders meer kan slijten aan dure prijzen.
Is dit de zoveelste illustratie van 'schoenmaker, blijf bij je leest' of is Wouter Ikaros dit keer te dicht bij de zon gevlogen ?
- Jan Briers wordt de nieuwe Gouverneur van Oost-Vlaanderen. Absoluut geen verrassing. De N-VA heeft haar Gouverneur en het pruilmondje heeft haar eerste French cancan gedanst.
- De vakbonden worden nog maar eens gelinkt aan fiscale fraude onder de vorm van belastingontduiking. Geen verrassing. Het ACV ontkent. Geen verrassing. Mia De Vits kan het zich niet meer herinneren. Geen verrassing.
- De gemeenteraad van Schaarbeek wordt beschuldigd van pooierschap. Geen verrassing.
- N-VA schepen van Mechelen wordt beticht van belangenvermenging als provinciaal gedeputeerde. Geen verrassing. Minister van Financiën Steven Vanackere wordt niet beticht van belangenvermenging. Geen verrassing.
- Procureur-Generaal Liégeois van Antwerpen gaat vrijuit voor het Hof van Cassatie ( diamantoorlog ). Geen verrassing.
- Felix De Clerck ( zoon van ) heeft vandaag niets debiels getwitterd. Grote verrassing.
- Didier Bellens, topman van Belgacom, veegt Brussels Gewest de mantel uit. Gezien de aangekondigde loonsverlaging, geen verrassing. Gebruik van de woorden " fuck you", wel een verrassing. Inhoudelijk heeft hij wel gelijk. Geen verrassing.
- Onderwijswereld schiet plan van Minister Smet alweer af. Geen verrassing.
- Waalse metallo's verbouwen tijdens betoging grondig het centrum van Namen. Geen verrassing.
- Geen enkele socialist en geen enkele liberaal heeft vandaag naar het begin van de jaren 30 verwezen. Grote verrassing.
- Beatrix wil een zuinig feestje; een gierig feestje dus. Geen verrassing.
- Een echte verrassing. In het cynisch voetbalwereldje heeft Anderlecht beslist om haar vroeger supertalent Anthony Vanden Borre, de laatste jaren op de dool geraakt en met een virtueel dode voetbalcarrière, een nieuwe kans te geven. Roger Vanden Stock en Herman Van Holsbeeck: " De directie heeft beslist om Anthony te helpen. De club vergeet zijn oud-spelers, die het moeilijk hebben, niet. " Voor zij die beide heren en de traditie van Anderlecht kennen, misschien toch geen verrassing.
Geef toe, eigenlijk leven wij in een saaie wereld zonder veel verrassingen.
De discussies over een mogelijke troonsopvolging verlopen zeer bizar. Men gooit verschillende elementen, argumenten en bedenkingen op tafel die mekaar doorkruisen, mekaar blokkeren of mekaar opheffen.
De kern van de zaak is dat niemand de perfecte oplossing heeft en dat, bij gebrek daaraan, de politieke moed ontbreekt om knopen door te hakken en beslissingen te nemen. Men hoopt dat het zich wel vanzelf zal oplossen. Ik vrees dat dat een illusie zal blijven en dat men toch door de zure appel zal moeten bijten, wat mij betreft eerder vroeger dan later.
Enkele elementen:
- Albert II wordt 79 jaar en zal er 80 zijn in 2014. - Onze koning heeft en paar lastige jaren achter de rug en lijkt zowel fysiek als mentaal vermoeid. - De koning kijkt er wellicht zelf naar uit om er een punt achter te zetten. - De twijfels over Philippe blijven bestaan, zowel bij de brede lagen van de bevolking als bij de zwaargewichten in de politiek. - De vraag is niet meer: is hij er klaar voor, maar: is hij er bekwaam voor ? - Je kan er, met veel soep en boterhammen, misschien klaar voor worden, maar kan je er bekwaam voor worden ? - Kan men dus de regie van een regeringsvorming na de verkiezingen van 2014 aan Philippe toevertrouwen ? - Wat met de omvorming van onze monarchie naar een protocollaire monarchie ? - Wanneer gebeurt die omvorming het best ?
Het is duidelijk dat, indien je op geen enkele van de vragen een klaar en duidelijk antwoord geeft, nergens een duidelijke keuze maakt, je in de patstelling zal blijven zitten.
De regering moet dringend een lijn uittekenen.
Als je gaat voor Albert tot na de verkiezingen van 2014, dan moet je nu de rol van de koning niet inperken tot een pure ceremoniële functie. Indien je van de stelling uitgaat dat in 2014 Philippe op de troon zal zitten, dan is het misschien nu het uitgelezen moment om de politieke rol van de koning te neutraliseren Indien je blijft aarzelen, dan kan je in 2014 Philippe op de troon hebben, nog altijd met de politieke rol, scenario dat iedereen lijkt te willen vermijden Het scenario dat Philippe in 2014 op de troon zit is niet vergezocht, gezien onder meer de leeftijd en de vermoeidheid van koning Albert.
Mijn conclusie is: vorm onmiddellijk de monarchie om tot een protocollaire monarchie en vervang het initiatiefrecht en de invloed van de koning bij de regeringsonderhandelingen door het initiatiefrecht van iemand anders: de grootste partij, de Kamervoorzitter, nog iemand anders.
De N-VA onder andere pleit voor de Kamervoorzitter, waarop de Eric Van Rompuy's van deze wereld infantiel opmerken: zij willen af van het initiatiefrecht van de koning omdat die te veel onder de invloed staat van de PS en ze willen het initiatief geven aan de Kamervoorzitter, Flahaut, een PS'er. Wat verandert er dan? Dit is een intellectueel oneerlijke en debiele opmerking. Men wil het initiatiefrecht leggen bij de functie van Kamervoorzitter, bij het instituut Kamervoorzitter. Vandaag is dat toevallig een PS'er, maar morgen kan het een CD&V'er zijn, of iemand van om het even welke andere partij.
Maar waarom aarzelen de Franstaligen om nu de rol van het koningschap te veranderen ? Opnieuw omdat ze niet durven kiezen: als je nu de rol van de koning inperkt en Albert zit in 2014 nog op de troon, dan is ook hij op dat moment zijn rol als initiatiefnemer en regisseur kwijt.
Daarbij is een tweede ongerustheid zeer uitdrukkelijk aanwezig. Voor de Franstaligen is de koning nog altijd de voornaamste burcht tegen het uiteenvallen van ons land. Indien het er in 2014 zou om spannen, dan zal een uitgeklede koning, als burcht, niet veel meer voorstellen.
Catch-22, de kwadratuur van de cirkel. Hoe er uit geraken ? Keuzes maken en beslissen.
Hak de knoop door, nu, en ga voor de toekomst op middellange en lange termijn.
Het is weinig waarschijnlijk dat de toestand na de verkiezingen van 2014 nog precies dezelfde zal zijn als vandaag. Het zal hopelijk een ander, moderner en transparanter België zijn dat beter uitgerust is voor de uitdagingen die op ons afkomen. Een België dat bijeengehouden wordt door een protocollaire monarchie.
1. Regel deze zomer de koningswissel en geef Philippe de functie. 2. Vorm die functie tezelfdertijd om tot een protocollaire monarchie. 3. Laat Philippe, ondanks die gereduceerde functie, omringen door bekwame, dynamische, moderne, jonge mannen en vrouwen die hem uit zijn wereldvreemdheid halen en helpen om aan zijn gewijzigde functie een nieuwe inspirerende inhoud te geven.
Er is geen andere positieve keuze naar de toekomst toe mogelijk.
Wat ga je doen indien Albert in de komende maanden zou overlijden. Het verzwijgen, hem mummificeren, en hem op de troon zetten tot in 2014, om zo te proberen het land bijeen te houden ?
Eeuwige twijfelaars. Neem jullie verantwoordelijkheid, leg jullie ei en bereid ons voor op de toekomst.
Fabiola heeft zich verontschuldigd en heeft intussen haar Stichting opgeheven.
Astrid heeft zich bereid verklaard om gedetailleerd aan te tonen waarvoor haar dotatie wordt aangewend. Zij heeft er aan toegevoegd dat, indien haar dotatie zou worden geschrapt, zij zich daarbij neer zal leggen.
Het paleis heeft in een mededeling laten weten dat het Hof meer transparantie en controle aanvaardt over de aanwending van de dotaties.
Ik denk dat de doorsnee Belg daarmee kon leven en bereid was om de koekjesdozenmonarchie nog wat verder te steunen en te onderhouden, mits transparantie, controle en enkele beperkingen.
Dat Koning Albert, in zijn toespraak tot de gestelde lichamen, door het stof ging kruipen en zijn broek afstak, was onnodig, ongepast, overdreven en zelfvernederend.
Ik denk niet dat de doorsnee Belg dit heeft gevraagd of gewild. Er werd in de huiskamers gebloosd en er was een beetje plaatsvervangende schaamte.
Dit bewijst voor de zoveelste keer dat de fout, de schuld, de onbehouwenheid, de wereldvreemdheid van de leden van de koninklijke familie niet zozeer bij henzelf liggen, maar bij de meute wereldvreemde, elitaire, adellijke, geconstipeerde heren en dames van stand, die hen omringen, begeleiden (?), raad geven (?), beschermen ( ?).
Vervang verdorie die donkergrijze pakken met een borstelsteel in hun gat door een aantal jonge, vlotte, dynamische gasten en vrouwen die hebben gewerkt, gereisd, die de wereld kennen, die weten wat er in die dagdagelijkse wereld omgaat.
Waarom zijn die koninklijke gasten altijd geïnteresseerd in Cultuur, Kunst, Architectuur, Klimaat, Archeologie ? Waarom is Albert niet bij een biljartclub ? Waarom gaat Philippe op zaterdagmorgen niet fietsen met de Lakense Losse Pionnen ? Waarom doet Paola niet aan zumba ? Waarom gaat de familie nooit eens iets eten in de Colmar ?
Ik maak mij wellicht illusies, maar soms denk ik dat, indien je Paola ( of zelfs Fabiola ) eens één dag de wereld in zou sturen met Astrid Bryan, zij misschien wel de beste dag van haar leven zou hebben, en Mathilde met Lesley Ann, en Astrid met Tanja Dexters, en Albert met Jacques Vermeire, Philippe met Urbanus en Laurent met de ex van Véronique De Kock ( gelieve Véronique op afstand te houden van Laurent en van haar ex ).
Uiteindelijk hebben zij al lang genoeg geleefd als paters en nonnen.
Allez, changez... Hop met de beentjes... Albert, un petit verre on a soif... Mathilde, you can leave your hat on...
LC
P.S.: Voor Albert geldt echter één voorafgaande voorwaarde: we nemen hem niet mee naar de Oude Markt in Leuven of de Carré in Willebroek, zolang hij Delphine niet heeft erkend. Conditio sine qua non.
In HUMO 3754/33 van 14 augustus 2012 stond op de cover een verwijzing naar een sensatie artikel binnenin, met als titel: Tweede slachtoffer van Roger Vangheluwe.
Dit bericht is overgenomen door alle geschreven media en door radio en televisie.
Het artikel was geschreven door toenmalig HUMO journalist Jan Antonissen en co-auteur Meester Walter Vansteenbrugge.
Het sensationele in het artikel was dat ene ' Freddy ' een klacht had neergelegd tegen Vangheluwe wegens seksuele mishandeling en verkrachting een twintigtal jaar geleden. Freddy zat op dat moment in de gevangenis. Er was op dat moment nog geen enkele onderzoeksdaad verricht.
Desalniettemin is er in het artikel geen enkele keer het woord 'zou' of 'vermeend slachtoffer' te vinden.
Er is een klacht, niets meer. In het artikel klagen Antonissen en Vansteenbrugge, Vangheluwe aan, ze beschuldigen hem en ze veroordelen hem. Indien mogelijk zouden ze zelf, op de markt van Brugge, het mes van de guillotine hebben laten vallen. Vansteenbrugge noemt Vangheluwe zo maar een 'veelpleger'.
De enige bron is...de klacht die Vansteenbrugge zelf heeft ingediend. Die klacht is voor beide heren voldoende om te veroordelen.
Antonissen schendt elke mogelijke regel van de journalistieke methodiek en deontologie. Over de ethiek zullen we het niet eens hebben. Walter Vansteenbrugge schendt elke mogelijke regel van de deontologie van de advocaat. Over de ethiek zullen we het niet eens hebben.
De dag zelf van de publicatie van HUMO heb ik geblogd: hier klopt iets niet. Dit artikel stinkt.
De dag erna heb ik uitgebreid, gemotiveerd en geargumenteerd, het artikel gefileerd en afgedaan als pure riooljournalistiek.
Ik heb aan HUMO gemeld dat ik op mijn blog dit artikel had becommentarieerd.
Sindsdien heb ik vier maal aan de hoofdredactie en aan de redactie van HUMO gevraagd: - hoe ver staat het met dit dossier - hoe ver staat het met het onderzoek - is het onderzoek nog lopende - wanneer komt er een vervolgartikel
Beleefdheid staat niet in het woordenboek bij HUMO. Ik heb dus nooit enige reactie ontvangen. Niets. Nada.
De laatste paar weken heb ik zelf een aantal mensen opgebeld, kennissen, contacten met de vraag: hoe staat het met dit dossier ?
Niemand kon mij direct zo maar antwoorden, maar iedereen zou navraag doen en mij iets laten weten.
Nergens is er iemand die op de hoogte is van enig lopend onderzoek in dit dossier !
Ik heb dit aan HUMO gemeld. Aan Vansteenbrugge niet, want ik ben een lomperik in het opzoeken en heb tot nu toe geen email adres van hem kunnen vinden.
Tot nu toe van HUMO geen reactie.
Dilemma: laat ik de zaak gewoon vallen of ga ik door ?
Voor mij is het duidelijk ' Freddy ', die in de gevangenis zat, is een fantast of iemand die dacht door dat soort onthulling op enige welwillendheid te kunnen rekenen. De zaak is vrij snel geseponeerd. Antonissen en Vansteenbrugge wisten dat de klacht van Freddy geen grond van waarheid had, of hadden het vanuit hun beroepsethiek moeten weten. Zij weten, net als HUMO, dat de zaak geseponeerd is. HUMO heeft de onbetwistbare plicht om, indien ze hallucinant in de fout zijn gegaan, dit aan hun lezers mee te delen en zich daarvoor te verontschuldigen.
Mijn houding vandaag is: indien de betrokkenen aantonen dat ik fout ben, dan zal ik me zo verontschuldigen. Indien zou blijken dat ik gelijk heb, dan ga ik door, met rustige vastberadenheid.
Korte opmerking voor iedereen: wat HUMO, Antonissen en Vansteenbrugge hier hebben geconstrueerd tegen Vangheluwe kunnen zij morgen ook tegen elk van jullie doen.
Stel dat de Raad van State over een paar maanden uitspraak doet en de staatswaarborgen die werden gegeven aan de deelbewijshouders van ARCO onwettig en nietig verklaart.
Stel je Vanackere voor die geïnterpelleerd wordt in het Parlement. " Mijnheer de Minister, wat vindt u van deze uitspraak " " Wat nu, Mijnheer de Minister ? " Vanackere staat daar op dat moment - zowel als topman van het ACW en ARCO die absoluut pissed-off is, omdat zijn leden in de kou zullen blijven staan en eventueel klacht zullen neerleggen tegen ARCO en co - als, als Minister van Financiën die juist vernomen heeft dat de schatkist ontsnapt aan het uitbetalen van zowat 1,5 miljard euro aan waarborgen.
" Entre les deux mon coeur balance..."
Wat kan Vanackere op dat moment in godsnaam zeggen en met welke geloofwaardigheid ? Op dat moment zal hij de grootste paljas zijn die ooit op het spreekgestoelte van de kamer heeft gestaan.
- De financiële omvang van de affaire
Ik heb gisteren reeds aangegeven dat het hier niet om knikkers gaat, maar om enorm veel geld.
Nog een kleine aanwijzing:
De Gemeentelijke Holding, is naast ARCO nog een van de grote slachtoffers van het DEXIA debacle. De Holding had op een bepaald moment 13% van DEXIA.
La follie des grandeurs. In 2007, wanneer er reeds verraderlijke rukwinden rond DEXIA draaien, beslist de Holding dat het tijd wordt om zichzelf een prestigieuze hoofdzetel cadeau te doen. Zij kopen een statisch gebouw in de Staatsbladstraat in het centrum van Brussel voor 2,7 miljoen euro. In 2009, wanneer DEXIA reeds op zijn grondvesten davert, beslist de Holding om de hoofdzetel te renoveren voor een kost van ongeveer 3 miljoen euro. Lijkt mij perfect gezond bestuur op het moment dat de wereld rondom aan het instorten is...
In december 2011 gaat de Gemeentelijke Holding in vereffening. Gisteren werd de hoofdzetel te koop gesteld voor 4,5 miljoen euro. Goed initiatief, maar een druppel op een hete plaat. De put van de Holding bedraagt op vandaag 1,2 miljard euro...!!!
Dit is geen verhaal van een boer en zijn kleine patatjes...
Ik ben terug van weggeweest, na een paar dagen retraite.
Normaal schrijf ik vanuit verontwaardiging, omdat je vanuit deze gemoedsgesteltenis, tot vrij klare analyses komt en scherpe conclusies kan trekken, rationeel, maar toch ook een beetje vanuit de buik..
Eind vorige week voelde ik dat de verontwaardiging aan het omslaan was naar pure woede, koleire zelfs. Het was dus tijd om even terug te schakelen.
De omslag werd veroorzaakt door het zeer actuele dossier CD&V, ACW, ARCO en DEXIA / Belfius.
Het dossier gaat al een aantal jaren mee, en kende vorige week het zoveelste crisismoment. Persoonlijk vind ik dit het grootste politiek en financieel schandaal uit de na-oorlogse Belgsche geschiedenis. Je moet alleen maar naar de bedragen kijken om te beseffen dat zelfs 'Agusta' hiermee in het niets verdwijnt. Het gaat hier over tientallen, honderden miljarden euros. Het gaat bovendien over een schandaal dat zich afspeelt binnen de top van de Belgische politiek, bij één van de grootste politieke partijen van ons land, bij de grootste maatschappelijke zuil in ons land, in de haute finance en met onvoorzienbare financiële en juridische gevolgen. Dit is even erg als 'Salamander'. Erger zelfs, want het is geen fictie, maar realiteit.
Wat in dit dossier allemaal gebeurd is, tast de essentie van ons systeem aan, zowel van onze democratie als van onze rechtstaat. Grondwetsregels, wetten allerhande, fundamentele rechtsbeginselen worden hier op de meest machiavellistische en cynische manier met de voeten getreden. Het gelijkheidsbeginsel wordt meermaals geschonden ten voordele van de eigen zuil.. Er worden, in serie, wetten op maat gemaakt enkel en alleen ten voordele van de eigen zuil. En van onpartijdigheid is al jaren geen sprake meer. Men is zo laag gezakt dat men zelfs de schijn van onpartijdigheid niet meer ophoudt. Ik heb het al meerdere keren gezegd: het belangenconflict van Steven Vanackere in deze is zo schokkend dat hij zich niet alleen moet terugtrekken uit dit dossier ( daar is het al veel te laat voor ), maar dat hij gewoon moet aftreden als Minister van Financiën en eventueel moet worden vervolgd voor het vermengen van particuliere belangen met het algemeen belang.
Vergeet tenslotte niet dat alle giften, gunsten en waarborgen ten voordele van de vrienden uiteindelijk zullen worden betaald door wij allen, de belastingbetalers. Kan je je voorstellen dat juist de Minister van Financiën daar geen rekening mee houdt... Hij en zijn medeplichtigen zijn ons verdorie aan het oplichten !
In elke andere democratische rechtstaat zou dit dossier de val van de regering en een crisis van het regime tot gevolg hebben.
De auditeur bij de Raad van State heeft enkele weken geleden reeds de waarborgen voor de ARCO deelbewijshouders als onwettig en nietig bestempeld. Hij heeft gesuggereerd dat er misschien ook iets mis zit met het gelijkheidsbeginsel.
Vorige week was er, na een zoveelste slinks manoeuvre ( winstbewijzen ), een vrij scherp debat in de Kamer. Alle politieke partijen, ook coalitiepartners, hadden bijzonder zware kritiek op het gefoefel en gesjoemel van de CD&V in dit dossier, meer bepaald ook op de onaanvaardbare belangenconflicten. In de media was de afkeuring vernietigend.
En hoe meer er gesjoemeld wordt, hoe meer dat zal leiden tot toekomstige rechtszaken.
Je kan dus stellen dat de behandeling van dit dossier bloot staat aan algemene en zeer zware kritiek. En wat doen de sjoemelaars zelf ? Ze sjoemelen gewoon verder, alsof er geen vuiltje aan de lucht is.
Indien jullie dachten dat het cynisme hier ophoudt, dan zijn jullie mis.
Dit weekend had de CD&V haar nieuwjaarsreceptie. Daar zou nogal wat wrevel geweest zijn rond Rik Torfs en Pieter Marechal, twee CD&V'ers die het aangedurfd hadden ( kan je je voorstellen, ze hebben het aangedurfd ! ) om hardop vragen te stellen over de steun van de CD&V voor de christelijke arbeidersbeweging ACW in het dossier rond ARCO en Belfius... Volgens Eric Van Rompuy, democraat en verzoener tot in het diepste van zijn zijn, was er alleen misprijzen voor de twee. 'Als ze er niet meer in geloven, dan moeten ze maar opstappen'.
Een foefel is een foefel, een doofpot is een doofpot en ein Befehl ist ein Befehl.
Dit dossier deed mijn verontwaardiging omslaan naar woede. Vandaar de korte retraite.
De woede is weg, maar de verontwaardiging is er niet minder om.
