Je kan niet zeggen dat de verdediging van de Katholieke zuil en van de CD&V op alle onthullingen van de laatste weken zeer overtuigend en zeer geloofwaardig was.
Enkele betrokkenen lijken stilaan het noorden terug te vinden, zodat er zich een verdedigingsstrategie aftekent. Wouter Beke heeft daarin het voortouw genomen en de anderen, zoals Jo Vandeurzen vandaag in De Zevende Dag, lijken de lijn Beke te volgen.
De verdediging van Beke berust op drie pijlers:
1. Wij en onze geledingen hebben onszelf niets te verwijten. Niemand heeft iets verkeerd gedaan en niemand kan iets aangewreven worden.
2. Doofpotoperatie, vooral ook met de hulp van de socialistische familie. Geen parlementaire onderzoekscommissie.
3. De aanval is de beste verdediging: Gezien de stelling van punt 1. gaat het hier duidelijk om een georganiseerde laster- en beschadigingscampagne van de CD&V door: - de N-VA - Didier Reynders - de pers in het algemeen en De Morgen in het bijzonder.
Kortom, het gaat hier om niets meer dan op niets gebaseerde en ongegronde insinuaties, gelanceerd door hogergenoemde vijanden.
Deze verdediging vertoont meer gaten dan de Antlantiek Wal, maar ze had, met een beetje geluk en voor een zekere tijd, stand kunnen houden. Dat geluk werd de CD&V niet gegund. Deze verdediging kan onmogelijk blijven stand houden.
Na alles wat de laatste weken is gebeurd, gezegd en geschreven, na de communicatiefouten, de tegenstrijdigheden, de vergetelheden, de halve waarheden, de verklaringen, het gezamenlijk geheugenverlies, de zogenaamde niet-betrokkenheid en de gelekte documenten is het duidelijk dat er meer aan de hand is. Voeg daar nog de weigering van een parlementaire onderzoekscommissie aan toe...
De termen 'op niets gebaseerde en ongegronde insinuaties ' beantwoorden niet meer aan de realiteit. Er is wel degelijk stront aan de knikker.
Daardoor zal ook het tweede liedje van Beke uit de hitparade verdwijnen. De mensen krijgen de laatste weken een steeds groeiende negatieve perceptie van de Katholieke zuil en de CD&V. Die foute perceptie werd gecreëerd en wordt onderhouden door de drie vijanden. Iedereen weet intussen dat de CD&V en haar geledingen de slechte perceptie en de ongeloofwaardigheid enkel en alleen aan zichzelf te wijten hebben. De miscommunicatie, de halve leugens, het vergeten contractgedeelte, de niet-adviseur met een bureau en e-mail, de briefwisseling ACV - ARCO over de staatswaarborg, enz. zijn al lang geen insinuaties meer. Ze bestaan wel degelijk, het zijn feiten ( ik heb nog niemand horen zeggen dat de uitgelekte brieven vals zijn ). De uitleg mangelt en zelfs de beste communicator kan hier geen geloofwaardig verhaal meer van spinnen.
Arrogantie van de macht ? Ik weet het niet. In elk geval, eigen schuld dikke bult. Pianisten zoeken om op te schieten is een zwaktebod.
Tenslotte, één voorspelling en één vraag:
- je voelt met je ellebogen aan dat er nog confidentiële brieven zullen opduiken
- indien de Raad van State de staatswaarborg voor de coöperanten van het ACW onwettig en dus nietig zou verklaren, wat zal de CD&V dan zeggen en wat zal de CD&V dan doen ?
Dat zou nog maar eens een ongegronde insinuatie zijn die een juridisch feit wordt.
De weg is nog lang, maar de leiders lijken niet zeer ervaren...
Ik ben er heilig van overtuigd dat de CD&V zich in de vernieling aan het rijden is, als zij en haar satellieten nog lang doorgaan met hun ongeloofwaardige communicatie in het hele dossier DEXIA - ARCO - ACW - BELFIUS. Het heeft geen naam meer.
Ik begin mij soms af te vragen of er ooit een DEXIA is geweest, of ARCO ooit heeft bestaan, of die staatswaarborg ooit door de regering is toegekend, of het ACW ooit met BELFIUS een overeenkomst heeft gesloten...?
Hoe kunnen wij nu nog zeker zijn: geen enkele van de betrokkenen weet er iets van, wist er iets van, was ervan op de hoogte, was erbij betrokken, is erin tussenkomen, heeft iets misdaan, kan iets verweten worden...
Als je Leterme vanuit zijn Parijse bunker hoort prietpraten, dan lijkt het alsof hij ontkent ooit van DEXIA, van ARCO en van staatswaarborgen te hebben gehoord. Door de regering van Eerste Minister Leterme, tezelfdertijd absolute topman van het ACW, wordt een staatswaarborg goedgekeurd door ARCO, ACV en ACW op maat geschreven, voor 800.000 ACW-leden en voor een bedrag van rond de 1,5 miljard euro, maar Eerste Minister Yves Leterme, noch ACW topman Yves Leterme waren daarbij betrokken. Ze kunnen het niet laten ons verder als onnozelaars te beschouwen en te behandelen. " Mijnheer Leterme, was uw kabinet hierbij betrokken ? Ik weet het niet, maar het kan "...!!! Ik denk dat dit in de categorie thuis hoort van 'liegen tot je het zelf gelooft.'
Als Leterme, Vanackere, Cortebeekx, Leemans, Renders, Develdere van niets op de hoogte waren en nergens bij betrokken waren, dan is het toch een ongelooflijk mirakel dat dit allemaal is kunnen gebeuren. Ik heb nog nooit zo'n ingewikkelde juridische en financiële constructies gezien waar niemand bij betrokken was... De Heilige Geest misschien ?
Wat de ongeloofwaardigheid van de heren met zonder boter op het hoofd nog versterkt, is natuurlijk de catastrofale communicatie en verdediging. Als in een crisisdossier drie verschillende mensen op één en dezelfde dag drie verschillende verklaringen geven, kan je moeilijk anders dan besluiten dat de hele meute zich in zijn leugens heeft vastgereden.
Ook Wouter Beke begint mij op de zenuwen te werken. Ook volgens hem is er nog altijd geen vuiltje aan de lucht.
Honderd miljoen euro voor winstbewijzen die niet meer bestonden, belangenconflicten, op maat gemaakte staatswaarborg zonder het volgen van de geëikte procedure en met flagrante schending van het gelijkheidsbeginsel, schuldige onwetendheid, dubbel contract ACW - BELFIUS waarvan men vergat om een van de twee te communiceren, de duidelijke bedoeling om de notionele interestaftrek te gebruiken ( slechts ingetrokken na lek ). Participatiemaatschappij en een vriend van Vanackere - bestuurders bij BELFIUS - zijn niet op de hoogte van de inhoud van de contracten, de vriend van Vanackere is geen kabinetslid of adviseur, maar heeft er wel een bureau en een e-mail adres, ARCO geeft toe de tekst van het staatswaarborg-KB zelf te hebben geschreven en naar Premier Leterme te hebben gestuurd, ARCO ontkent, het ACV vraagt staatswaarborg voor zichzelf, enz., enz...
En laat ons de oorsprong van alle ellende niet vergeten: CD&V - ACW ministers die aan ARCO het bevel geven om het veilig belegde spaargeld van hun 800.000 leden, speculatief in DEXIA te pompen, zelfs nog op het moment dat men reeds wist dat DEXIA niet meer te redden was. Il faut le faire.
Geen vuiltje aan de lucht, Mijnheer Beke ? Wanneer zal er in ons land dan wel een vuiltje aan de lucht zijn ?
Ok. Geen vuiltje aan de lucht, er werd niets illegaals gedaan, niemand heeft fouten gemaakt, niemand heeft zich iets te verwijten, men kan niemand iets aanwrijven.
Als dat zo is, waarom blijft de CD&V dan halsstarrig een parlementaire onderzoekscommissie weigeren ?
Een unieke kans om officieel gezuiverd te worden van alle smet. Waarom weigeren ?
Gisteren zijn BELFIUS en het ACW overeengekomen, om het commerciële luik - dat van die bijkomende 1,5% - te laten vallen. Eigenaardige timing, zoals bij alles in dit dossier. Twee dagen na het ontslag van Vanackere en één dag nadat men aan de parlementsleden toelating geeft om dit contract in te kijken, deelt men mee dat het contract is ontbonden..., en dat men dus tezelfdertijd 900.000 euro aan potentiële jaarlijkse inkomsten opgeeft. Zou er dan toch ook op dit deel van de overeenkomst een tot nu toe ongekende strontvlieg zitten ?
Uit goed ingelichte bron heb ik overigens vernomen dat, binnen de christelijke zuil, vandaag nog andere belangrijke beslissingen zijn genomen:
- tussen het ACW en BELFIUS is overeengekomen om de naam van de bank te veranderen in BAC, omdat dit de laatste bank van de zuil is waarop men nog kon betrouwen. - Kris Peeters, de baas van de CD&V heeft besloten de naam van de partij te veranderen in CD&U: christelijk, democratisch en Unizo. - De baas van het ACW, Patrick Develtere moet opstappen, en Jan Renders, reeds baas tussen 2002 en 2010, wordt uit pensioen teruggeroepen wegens zijn succesvol optreden tegenover de N-VA. - Met Monseigneur Danneels werd afgesproken dat hij, vanaf nu tot aan de verkiezingen, minstens één keer om de drie maanden een herderlijke brief zal laten aflezen vanop de preekstoel, om de mensen er aan te herinneren dat stemmen voor de N-VA nog altijd een doodzonde is. - Het advocatenkantoor van Koen Geens krijgt een substantiële schadevergoeding ter compensatie van de derving van inkomsten, wegens het niet meer kunnen adviseren van ARCO en het ACW. Op die vergoeding zal eeuwigdurend een jaarlijkse rente betaald worden van 6,25. Daarenboven heeft het kantoor recht op een bijkomende vergoeding van 1,50% per jaar voor het ter beschikking stellen van Geens. Er werd beslist dat deze bedragen zullen worden betaald door de belastingbetaler, om consistent te blijven. - Aan Yves Leterme werd een absoluut twitter, email en sms verbod opgelegd, om te verhinderen dat de rest van het gesjoemel per ongeluk wereldkundig zou worden gemaakt. - Aan Leterme werd tevens ontraden om nog het Belgisch grondgebied te betreden, gezien hij niet meer over parlementaire onschendbaarheid beschikt. - Binnen de CD&U wordt een Raad van Ouderen opgericht. Daarin zullen zetelen: Tindemans, de tweeling Martens-Smet, Mark Eyskens en Erik Van Rompuy. Deze laatste werd niet gekozen op basis van zijn leeftijd, maar op basis van zijn Altzheimer stadium. - Om het moraal van de leden op te krikken zal Intersoc geen reizen meer organiseren naar Frankrijk en Zwitserland. Vanaf nu zijn de bestemmingen: Hawaï, Mauritius en de Markiezen. De gratis kartonnen valiezen worden vervangen door gratis Samsonites. - De kantoren van de Christelijke Mutualiteiten worden hermetisch afgesloten van de kantoren van de andere organisaties om elke contaminatie te verhinderen zoals tot nu toe is gelukt. - Er zal keihard opgetreden worden tegen de top van het ACV, indien in 2014 niet minstens 15% van hun leden voor de CD&U stemmen.
Servais Verherstraeten is laaiend enthousiast over al deze beslissingen. Zijn neus wijst in de goede richting. Naar boven.
Ik begin het, zoals iedereen, kotsbeu te worden, maar de ACW soap blijft duren.
Jullie mogen het contract ACW - BELFIUS zien, gedurende 20 seconden per bladzijde, geen kopieën, niet overschrijven, niet noteren, geen foto's met de GSM. Kortom, elk commissielid mag in het geheim kamertje een paar minuten spenderen in adamskostuum. Dat is wat men bedoelt met: openbaarheid geven, totale openheid.
Hoe dichter ik dit dossier volg, hoe meer ik inzicht krijg in de werking van 'de politiek'. Ik begin te begrijpen hoe het allemaal werkt.
Maar ik begrijp absoluut niet waarom de politiek zo werkt, waarom de politiek zo moet werken en waarom de politiek zo zou moeten werken. De politiek is absurditeit, Star Wars, de Grot van Plato in drie dimensies, science fiction, één langdurige heroïne shot.
De politiek volgt een stilzwijgend afgesproken patroon, met voor buitenstaanders geheime codes en sleutels.
Er is niemand meer die nog weet waarom dat nodig was/is, maar zelfs diegenen die dit zouden moeten ontsluieren en ontluisteren, die het systeem zouden moeten blootleggen en afbreken, hebben verkozen om er in mee te draaien. Ze willen ook een rol in het theaterstuk.
Er zijn een aantal patronen die je in alle grote politieke crisissen in alle landen en in alle tijden terugvindt. Het hele DEXIA - ARCO - ACW - BELFIUS schandaal kan je zo op het WATERGATE-schandaal leggen, en je zal exact dezelfde mechanismen en fazen terugvinden; je mag het zelfs op het DOPING-schandaal leggen en je zal nog dezelfde patronen en mechanismen terugvinden.
We ontkennen alles staalhard, we weigeren documenten vrij te geven, we bekennen een klein foutje, de schuld lag niet bij ons, we bekennen een beetje meer, maar wij waren slachtoffers, er bestaat geen document, we bekennen nog een beetje meer, er is toch een document, maar je mag het niet zien, enz., enz., enz....tot uiteindelijk de bom barst en...ze zal barsten.
Ik beperk me tot een paar hoofdpatronen:
- op elk moment in het conflict dat er een kernprobleem opduikt, geeft men een antwoord - genereus - op meerdere dingen, op alles, behalve op het kernprobleem en de kernvraag. Men doet dit in de hoop dat je door de bomen het bos niet meer zal zien en dat, door mist te spuien de hoofdvraag in de erwtensoep zal verdwijnen. - men beslist vrij vlug wie, in het slechtste scenario, de Zwarte Piet zal krijgen. De verdachtmakingen, verantwoordelijkheden en bekentenissen zullen stoppen op dat niveau, en niet hoger. Eigenlijk is het interessant, wanneer een paar van die lakeien zelfmoord plegen. Voilà, dit is het bewijs, zij zijn de schuldigen en wij wisten van niets. ( Salamander )
Ik ben dit absurde schimmenspel, het schaduwboksen, het doen alsof, van alle betrokkenen in dit dossier zo beu als koude pap.
Het gaat over miljarden euro die in rook zijn opgegaan, tienduizenden aandeelhouders die hun geld kwijt zijn, 800.000 deelhouders van ARCO die hun spaargeld kwijt zijn, misdadig gesjoemel, één keer, twee keer, drie keer, om de belastingbetaler hiervoor te laten opdraaien... maar niemand heeft iets verkeerd gedaan, niemand treft enige schuld, niemand kan iets verweten worden, niemand heeft gesjoemeld, niemand was op de hoogte, niemand wist van iets, niemand heeft iets beslist. Het is allemaal de schuld van de marsmannetjes.
Gaan wij, gewone burgers en belastingbetalers, dit gewoon geloven, aanvaarden en doorslikken ?
In elke democratie die zichzelf respecteert zitten, in dit dossier, op dit moment, minimum 25 personen in voorlopige hechtenis en zijn in staat van beschuldiging gesteld voor zowat elke witteboordmisdaad die je kan opnoemen.
Ik weet dat ik tegen de wind in, spreek en schrijf, en dat ik er zelfs nooit in zal slagen om een luis in de pels te zijn.
Maar ik zal doorgaan, wetende dat wij door de politici - door alle politici - worden beschouwd en behandeld als een bende dorpsidioten.
Ik zal mij als een dorpsidioot gedragen en dorpsidiote vragen blijven stellen.
Als niemand iets verkeerd heeft gedaan, als men niemand iets kan aanwrijven, als niemand boter op zijn hoofd heeft, als niemand heeft gesjoemeld, als niemand heeft gelogen...waarom blijft de CD&V zich dan met hand en tand verzetten tegen een parlementaire onderzoekscommissie ?
Morgen zal de CD&V weer komen klagen dat de N-VA, de MR, de pers, De Morgen in het bijzonder, een verkeerde perceptie creëren...
Beseffen zij echt niet dat, wanneer de mensen in de straat, de stellige indruk hebben dat er stront aan de stok is, dit gevoel niet werd gecreëerd door derden, maar enkel en alleen maar door hun eigen houding ?
Ze zouden het moeten weten.
De mensen worden niet graag belogen en bedrogen, en hoe langer hoe minder, als de leugens en het bedrog uit de hoek van de tsjeven komen. De mensen geloven nog altijd in het gezegde: waar er rook is, is er vuur.
Op die gevoelens is er maar één antwoord: integraal naakt, open en bloot, iedereen alles op tafel...alles !
Dit lijkt mij de evidentie zelf, logisch, normaal, of niet soms ?
Ik heb vandaag met stijgende verbazing de kranten gelezen en naar Terzake gekeken.
De gemoedsgesteldheid binnen de CD&V en het ACW is blijkbaar: het ergste is voorbij. Vanaf nu opnieuw 'business as usual', en we staan scherp, we hebben ons enthousiasme herwonnen en we gaan terug slaan. Met volle gas en overtuiging, op naar de verkiezingen.
Ook Professor Carl Devos laat zich zeer positief uit: er is niet veel schade, iedereen heeft er weer zin in en Kris Peeters zal ze allemaal op sleeptouw nemen.
Ik kan mijn ogen en mijn oren niet geloven.
Het probleem DEXIA - ARCO - ACW - BELFIUS van de baan ? Jullie dwalen of hallucineren en jullie roken blijkbaar de verkeerde champignons.
Is er dan niemand in jullie kringen die er zich rekenschap van geeft, dat de moeder aller tijdbommen elke dag sneller en sneller, en luider en luider tikt ?
Dé bom in dit dossier moet nog ontploffen. Dé bom is de staatswaarborg voor de houders van deelbewijzen ARCO ( ARCOPAR, enz.). Het gaat over ongeveer 800.000 ACW'ers en een totaalbedrag van ongeveer 4,5 miljard euro!
Het dossier ligt bij de Raad van State, die in de komende weken of maanden uitspraak moet/zal doen.
- ofwel zegt de Raad van State: met die staatswaarborg is alles in orde.
Resultaat: ARCO deelhouders overgelukkig. Ze zullen hun spaargeld recupereren. De belastingbetaler in het algemeen, die die 4,5 miljard zal moeten ophoesten omwille van de stommiteiten van ARCO, ACW en de regering Leterme: razend. Alle houders van deelbewijzen in andere coöperatieve vennootschappen: razend, omdat zij niet van diezelfde waarborg kunnen genieten. Zullen naar het Grondwettelijk Hof gaan wegens schending van het gelijkheidsbeginsel. Daarna mogelijks tientallen processen. De tienduizenden gewone aandeelhouders van DEXIA die al hun geld kwijt zijn en die volledig in de kou staan: razend. Duizenden processen zullen volgen.
- ofwel volgt de Raad van State de mening van de auditeur en zegt: die staatswaarborg is onwettig en dus nietig.
Resultaat: de belastingbetalers gelukkig, want zij zullen die 4,5 miljard euro niet moeten ophoesten. Anderen gesust, want het gelijkheidsbeginsel werd niet geschonden ( een soort negatieve genoegdoening: voor ons niets, dan ook niets voor de anderen ). De 800.000 ARCO deelhouders: razend, want ze zijn hun goede huisvader spaargeld kwijt door de speculatieve beleggingen in DEXIA, op bevel van de ACW top met Steven Vanackere, en vooral van ACW eerste minister Leterme.
Vandaag zegt men: de ACW militanten en vrijwilligers zijn door de moeilijke weken en maanden hechter met elkaar verbonden, de solidariteit is versterkt.
De naïeve tuit die gelooft dat, na het verlies van hun spaargeld, die 800.000 leden, militanten en vrijwilligers nog altijd met groene vlaggen zullen staan zwaaien en nog altijd de beweging en de CD&V zullen omhelzen en op handen dragen, moet men met onmiddellijke ingang interneren. Als die naïeve tuit Servais Verherstraeten noemt, laat hem dan maar vrij rondlopen, want hij is niet gevaarlijk.
Dit is de bom die kan leiden tot de afslachting van de CD&V in 2014. Het is een Catch-22 situatie. Wat ook de uitspraak van de Raad van State is, er zal zware 'collateral damage' zijn voor de CD&V.
Volgens mij heeft de CD&V er alle belang bij dat de Raad van State zo snel mogelijk een uitspraak doet, liever morgen dan overmorgen, want als de uitspraak valt minder dan een jaar voor de verkiezingen, dan zal het slagveld niet te overzien zijn, want hier gaat het niet meer over politieke spelletjes, maar om het geld van de gewone mensen, gigantisch veel geld !
Terloops: ik heb gelezen dat Carl Devos de keuze van Koen Geers een slimme keuze van de CD&V vindt.
Ik ben daar nog niet zo zeker van.
Ik ben ervan overtuigd dat de persoon Koen Geers een burger boven alle verdenking is met zeer hoge ethische en deontologische waarden.
Maar:
- het is een cynische keuze: Vanackere stapt op, omwille van een belangenconflict, maar het advocatenkantoor waarvan de opvolger stichter en vennoot is, was op de dag van het aanvaarden van de ministerpost juridisch adviseur van het ACW en ARCO. Dat adviseurschap dateert reeds van 2004 en was recent hyper-intens bij de onderhandelingen tussen het ACW en BELFIUS over de winstbewijzen.Volgens de berichten in de kranten beheerde Geers het dossier niet zelf, maar werd het beheerd door zijn rechterarm die geregeld met zijn baas overlegde. Ik weet niet of het verstandig is om direct weer de randjes van het belangenconflict op te zoeken ?
- het is een gevaarlijke keuze. Niet alleen de N-VA, de MR en de pers hebben het ACW het vuur aan de schenen gelegd. Blijkbaar zitten er ook aan de top van het ACW mensen die het niet zo goed menen en die voor de nodige lekken zorgen. Confidentiële documenten waaien verrassend frequent de verkeerde richting uit. Pure veronderstelling ( een minuutje Salamander ): wat indien morgen of volgende week een vertrouwelijk document van een paar maanden geleden op het bureau van een journalist van De Morgen belandt, document waarin het kantoor van de nieuwe Minister gedetailleerd uittekent hoe het ACW zich moet organiseren om zo veel mogelijk belastingen aan de fiscus en aan de ( nieuwe ) Minister te onttrekken ? In een nanoseconde zit Koen Geers dan met een even groot belangenconflict als Vanackere. Een tweede minister moeten opofferen in enkele maanden tijd zou de CD&V niet overleven.
Dus toch de billen toeknijpen en hopen dat er nergens een verkeerd document rondslingert. Een smoking gun...
Ik vrees dat het nog een tijdje zal duren voor men bij de CD&V en het ACW nog eens het lijflied "Mooi, 't leven is mooi " zal aanheffen.
Drie maanden lang heb ik geschreven dat Steven Vanackere zich moest terugtrekken uit het dossier DEXIA - ARCO - ACW - BELFIUS, om elke schijn van partijdigheid te vermijden en uit te sluiten. Ik heb het tien keer geschreven.
Wanneer hij, tot mijn absolute verbazing, en de schaamte voorbij, toch bleef zitten met een huizenhoog belangenconflict, heb ik gezegd dat de enige juiste beslissing die nog overbleef, het aftreden als Minister van Financiën was.
De feiten hebben mij gelijk gegeven en dat had iedereen met gezond verstand moeten en kunnen weten en inzien.
Van bijvoorbeeld politici, op de eerste plaats ministers, of rechters wordt absolute onpartijdigheid geëist. Eén van de basisregels van goed bestuur in een democratie is, dat men zelfs al het mogelijke moet doen om elke schijn van partijdigheid uit te sluiten.
In dit dossier is die schijn van partijdigheid reeds ontstaan op het moment dat de regering Leterme een staatswaarborg bij mekaar heeft gesjoemeld voor de houders van deelbewijzen in ARCO en in de kindjes van ARCO. Op dat moment werd de schijn van partijdigheid reeds gecreëerd.
Die schijn werd bevestigd toen de CD&V de post van Minister van Financiën heeft opgeëist en daar de ACW man Vanackere heeft neergezet. Nu zeggen de ACW farizeeërs: dit was gewoon om ons belastingsysteem rechtvaardiger te maken.
Bullshit. Leterme had, na overleg met de vrienden, beslist om een paar jaar op retraite te gaan in een job die totaal beneden zijn waardigheid ligt. Nummer twee van een organisatie die rapporten maakt die geen enkele bindende waarde hebben, waar niemand mee rekening houdt en die na een minuscuul artikeltje in de kranten, verticaal worden geklasseerd. De inschatting was, dat na twee jaar dit hele schandaaldossier uit de actualiteit zou zijn verdwenen en dat de losse eindjes in alle discretie opgelost zouden zijn.
Dus werd Steven Vanackere op het deksel van de septische put gezet om daarvoor te zorgen en vooral om ervoor te zorgen dat de stank zich niet kon verspreiden. Met andere woorden, de grote machine met al haar kracht aan het werk.
Het probleem was dat andere partijen bleven stoken en dat bij elke tussenkomst, verklaring, repliek van Steven Vanackere de schijn van partijdigheid groter werd en Steven Vanackere daar dieper en dieper in wegzakte.
Uiteindelijk raakte Vanackere verstrikt in zijn eigen kronkelingen, zijn halve waarheden en zijn halve leugens. En waarom was dat zo ? Omdat Vanackere geen kant op kon, gezien dat grandioze belangenconflict. Hij moest zich in alle mogelijke bochten wringen.
Men ontkent het belangenconflict, maar wat is gebeurd - de afloop van de soap - is net het bewijs dat het belangenconflict wel degelijk van bij de aanvang bestond.
Eigen schuld, dikke bult.
Vanackere zegt bij zijn afscheid: later, als het stof zal gaan liggen zijn , zal blijken dat mij niets te verwijten valt. Wouter Beke zegt hetzelfde.
Fout, absoluut fout. Vanackere is onbetwistbaar schuldig. Aan wat ? Aan het feit dat hij er niet alles heeft aan gedaan om elke schijn van partijdigheid uit te sluiten. Integendeel: elke dag werd de schijn van partijdigheid groter.
Nu zegt de CD&V: verkeerde perceptie. De N-VA, Open VLD, de MR , de pers, met De Morgen op kop, hebben een verkeerde perceptie veroorzaakt. Neen: Vanackere, de CD&V, het ACW hebben de verkeerde perceptie gecreëerd: de perceptie van partijdigheid. Zij alleen zijn daarvoor verantwoordelijk, niemand anders.
Ik wil nog verder gaan: het feit dat een minister die in het midden staat van een gigantisch belangenconflict maanden en maanden blijft zitten is in elke andere parlementaire democratie ondenkbaar, onmogelijk. Wat Vanackere, met steun van zijn vrienden, heeft gedaan is de zwaarste aanslag op onze democratie sinds de tweede wereldoorlog. Als men een essentiële democratische, deontologische en ethische regel zo maar aan zijn laarzen lapt, dan ondermijnt men de democratie en brengt ze zware schade toe.
Om te eindigen, twee eenvoudige vragen:
- als alles hypercorrect is gebeurd, als niemand iets verkeerds heeft gedaan, als alles wettelijk was en is, waarom heeft men dan een probleem met een parlementaire onderzoekscommissie ? Dan zegt men toch: laat maar komen. Dus de CD&V creëert hier opnieuw zelf de verkeerde perceptie, niet de N-VA of Open VLD, niet de pers. Wat is die perceptie ? Als ze zich zo hardnekkig verzetten tegen een onderzoekscommissie, dan is het omdat er nog lijken in de kast liggen.
- als de Raad van State beslist dat de staatswaarborg voor de houders van deelbewijzen ARCO en co onwettig en dus nietig is, wat dan ? Gaan de CD&V en het ACW zich daar dan bij neerleggen, of gaan ze een andere tsjeventruc proberen ?
Pas op voor mensen aan wie je de absolutie zou geven zonder biechten, vooral als ze tot de katholieke zuil behoren.
Timeo Danaos et dona ferentes. ( Vrees de Danaërs, vooral als ze geschenken geven ).
Ik heb vandaag met enkele Franstalige vrienden een lang gesprek gehad over hun gevoel bij de huidige politieke situatie en hun oordeel over de regering Di Rupo en haar politiek.
Men is er algemeen van overtuigd dat de PS voor een moeilijke periode staat en dat de partij zal moeten rekening houden met nog een paar verkiezingen met verlies.
Vergeet niet dat de MR in Brussel zich tot op de hoogte van de PS heeft gehesen. In Wallonië heeft de MR nu reeds meer burgemeesters dan de PS !
De strategie met twee kopmannen legt de MR geen windeieren: Didier Reynders is de onbetwiste kopman in Brussel, Charles Michel is de kopman in Wallonië. Op die manier vormen de vroegere antagonisten een complementair duo.
De PS daarentegen vecht op dit moment in verspreide slagorde: Di Rupo, gematigd in de regering, Onkelinks, harde lijn in de regering en de nieuwe bazin in Brussel waar Moureaux en Picqué verdwijnen, Magnette, vuilnisruimer in Charleroi en zwemmende partijvoorzitter, e.a.
Wat veel Franstaligen stoort en ongemakkelijk maakt is de spagaat in het linkse kamp en bij de PS, vooral ook door de groeiende impact van bepaalde centrales van de FGTB, waarover zowel de leiding van het FGTB als de PS de controle hebben verloren. In de regering is de PS, vooral in de persoon van Di Rupo, centrum links en veel te weinig links voor de achterban. Daarom moet iemand als Onkelinks voortdurend extreme stroomstoten geven aan die regering om de veeleisende achterban zoet te houden.
Het resultaat is dat de PS niet meer het hechte homogene blok is dat zich zeer krachtig kon opstellen, onder meer, in communautaire onderhandelingen, maar vooral dat de PS niet meer een éénstemmige duidelijke visie heeft voor Wallonië. Er zijn nu meerder linkse visies en dat brengt zeer veel mensen ( kiezers ) in verwarring. La Maison du Peuple is niet meer 'thuis' voor iedereen.
Tezelfdertijd bewegen de zaken in Wallonië ook op een ander vlak: hoe langer hoe meer mensen volgen de analyse van Destexhe ( MR ) dat de Franstaligen, vooral ook de PS, medeverantwoordelijk zijn voor de steile groei van de N-VA. Het lijkt er immers hoe langer hoe meer op dat de klassieke Vlaamse partijen mee heulen met de historische vijand en een bondgenootschap hebben gesloten met de Franstaligen: allen samen tegen de N-VA. Deze perceptie levert de "verraders" niet veel sympathie op in Vlaanderen.
Uit het gesprek van deze namiddag blijkt dat veel Franstaligen ( vooral Walen ) zich afvragen of het niet beter zou zijn om eens rustig te luisteren naar de N-VA, om eens objectief te kijken naar hun daden, om misschien eens, discreet en informeel, met elkaar van gedachten te wisselen. Zij beseffen dat blijven zeggen dat de N-VA geen verantwoordelijkheid wil of kan nemen, niet meer beantwoordt aan de realiteit. De N-VA zit in de Vlaamse meerderheid, heeft twee ministers in de Vlaamse regering, heeft de meerderheid en de burgemeester in Antwerpen, zit mee in de meerderheid van veel Vlaamse gemeenten en heeft de burgemeester in meer dan vijftig gemeenten.
Dit besef neemt concrete vormen aan: de Franstaligen worden verdorie bijna ongerust omdat ze de laatste weken niets meer van Bart De Wever hebben gehoord. Ze hebben mij gevraagd of hij nu wel degelijk burgemeester van Antwerpen is. Zij hadden iedere dag rellen, ruzies en controverses verwacht en...die zijn er niet.
Veel Franstaligen hebben begrepen dat het misschien het moment is om het geweer van schouder te veranderen. Volgens mij heeft ook de MR dit begrepen.
Het is nu alleen nog wachten op tante Laurette en tante Joëlle.
Zij doen er goed aan om snel bij te draaien. Anders sturen wij er Liesbet op af, onze algemeen gerespecteerde Vlaamse bitch. Liesbet is ons geheim wapen. Die kennen ze in Wallonië nog niet.
