Gelukkig schrijft niet iedereen over de zaak Martin. Ga eerst neerzitten.
Johnno V. H. schrijft in HLN van 1 augustus over de Olympische Spelen:" ...Als je niet naar ginder gaat met de bedoeling om eerste te worden, kan je wat mij betreft beter thuisblijven...Het is misschien een leuke ervaring om ginder te zijn, maar als het de atleten daarom te doen is, vind ik het toch maar profiteurs ( sic ). Mensen sturen die op voorhand al weten dat ze niet aan de bak gaan komen, vind ik een regelrechte ramp..."
Kan je het geloven? Zo staat het er wel degelijk !
De Olympische Gedachte, weg ermee ! Olympische Spelen met 15.000 atleten, weg ermee ! 600 is meer dan genoeg ! Olympische Spelen met atleten uit alle landen van de wereld, weg ermee ! Een youngster die in zijn eerste O.S. niet eens een medaille haalt, maar later wel Michael Phelps wordt, weg ermee !
- Jean-Denis Lejeune, vader van Melissa, heeft in zijn protest, zijn eigen stokpaardje:" De beslissing houdt geen rekening met de wensen van de slachtoffers ". ( HLN, 1 augustus ).
De wet zegt dat de strafuitvoeringsrechtbank de wensen van de slachtoffers zal aanhoren en er zal rekening mee houden. De wet zegt niet dat de rechtbank alle wensen van de slachtoffers geheel of gedeeltelijk moet inwilligen en opnemen in zijn beslissing.
In de uitspraak staan twaalf voorwaarden waaraan Martin zich strikt moet houden.
Waarover struikelt Jean-Denis Lejeune dan?
1. De slachtoffers/nabestaanden hadden een afstand van 100 km gevraagd tussen de verblijfplaats van M.M. en de woonplaats van diezelfde slachtoffers/nabestaanden. Lejeune zegt dat de afstand slechts 60 km is. Malonne ligt in de provincie Namen; de rechtbank verbiedt Martin te verblijven of zich te begeven naar de provincies Luik en Limburg. Een voorzitter van een andere strafuitvoeringsrechtbank zegt dat het uitsluiten van één, eventueel twee provincies zeer gebruikelijk is; als men met afstanden werkt praat men over 20 of 30 km; 100 zou hoogst uitzondelijk zijn. 2. Zij moet de slachtoffers blijven vergoeden, maar heeft dat tot nu toe niet gedaan. Martin werkte in de gevangenis en kreeg een vergoeding van één euro per uur. Daarmee deed ze kleine noodzakelijke uitgaven in de gevangeniswinkel. Geregeld stortte ze een symbolisch bedrag op de rekening van haar advocaat. Dat geld staat op een derdenrekening bij haar advocaat. Eerlijk, Mijnheer Lejeune, wat had u gedacht: 1000 euro per maand ? per week? Een kei kan je nu eenmaal niet stropen.
- Toen de strafuitvoeringsrechtbank vorig jaar de invrijheidstelling van Martin goedkeurde, is het Parket-Generaal niet in cassatie gegaan ! Nu wel. Dat is aarzelend gebeurd en de motieven waarop men zich baseert zijn niet bekendgemaakt. Het zou gaan om de twee bezwaren van Jean-Denis Lejeune en merkwaardig genoeg ook om het feit dat Michelle Martin nooit penitentiair verlof heeft gehad, wat normaal de voorbereiding is op de invrijheidstelling. Indien dit waar is, dan is het woord kafkaiaans definitief voorbijgestreefd. Belgischer kan niet: de Minister van Justitie heeft geen enkele bevoegdheid meer in de beslissing over de invrijheidstelling; maar het is nog altijd de Minister van Justitie die penitentiair verlof toestaat. De Ministers van Justitie hebben nooit penitentiair verlof toegestaan aan Michelle Martin. Als men nu stelt dat penitentiair verlof een noodzakelijke voorwaarde is voor de invrijheidstelling en dat er dus een procedurefout is begaan, dan zou dat betekenen dat de Minister van Justitie nog altijd beslist over de invrijheidstelling, via het al of niet toekennen van penitentiair verlof, wat men nochtans definitief heeft uitgesloten door de oprichting van de strafuitvoeringsrechtbanken. Indien wij deze weg zouden opgaan dan zijn wij zelfs het statuut van 'apeland' niet meer waardig.
Volgens bronnen in de omgeving van het Parket-Generaal van Mons, gelooft men daar niet echt in het cassatieberoep. " Men wil alleen wat tijd winnen ". Tijd winnen waarvoor ? Is dit geen rechtsmisbruik ?
Ook over dit aspect van de zaak kletst men los uit de nek, niet gehinderd door enige kennis van zaken.
Velen stellen het voor alsof de wet-Lejeune speciaal voor Martin zou zijn gemaakt; zever natuurlijk. Sinds het bestaan van de wet werden duizenden veroordeelden vervroegd invrijheidgesteld in het kader van de wet-Lejeune. Dus je kan niet suggereren dat die wet een gunstmaatregel is, speciaal voor M.M. Zij heeft zelfs niet ten volle van de wet-Lejeune genoten ( vrij na één derde ), want zij heeft meer dan de helft van haar straf uitgezeten.
De roep van de straat is nu: schaf de wet-Lejeune af ! Deze roep weerklinkt telkens er zich een extreem geval voordoet. Een wet afschaffen op basis van een extreem geval of van een ongelukkige konsekwentie is zelden verstandig.
In elk geval ligt er een ontwerp op tafel tot wijziging van de wet-Lejeune, ontwerp dat in principe tegen eind dit jaar zou kunnen goedgekeurd worden. Er zijn drie belangrijke wijzigingen voorzien: 1. de termijn voor mogelijke vervroegde invrijheidstelling wordt verlengd van één derde tot de helft van de straf. 2. de rechters zullen in hun vonnis een termijn kunnen bepalen waarbinnen de gevangene niet kan vrijkomen. Zo kan het Hof iemand veroordelen tot 30 jaar en specifiëren dat de veroordeelde de eerste 20 jaar niet kan vrijkomen. Dit bestaat al jaren in de Angelsaksische landen tot ieders tevredenheid. 3. de definitie van recidivist zal worden gewijzigd. Volgens de huidige wetgeving is Michel Martin GEEN recidiviste; zij die het tegenovergestelde beweren liegen of kennen er niets van ( dit geldt in deze blijkbaar ook voor de N-VA ).
Ik wil bij de wijziging en/of eventuele afschaffing van de wet-Lejeune toch een paar praktische bemerkingen maken; 1. Indien je morgen de wet-Lejeune afschaft dan zal de gevangenispopulatie op zeer korte termijn met honderden, zoniet duizenden toenemen. De meeste zullen immers twee derde langer in de gevangenis moeten blijven zitten. We weten dat de Minister van Justitie tezelfdertijd wil dat alle gevangenisstraffen worden uitgevoerd, ook die van minder dan drie jaar. Nogmaals een substantiële verhoging van de gevangenisbevolking. Iedereen weet dat er nu reeds een enorme overbevolking is in onze gevangenissen, dat we zelfs huren in Nederland. Zou men niet hoogdringend massaal beginnen zoeken naar leegstaande gevangenissen in het buitenland? Je kan nu al veronderstellen dat zelfs de simpele wijziging van de wet-Lejeune catastrofaal zal zijn voor onze gevangenissenstructuur ( de nieuwe gevangenissen die men nu bouwt/zal bouwen zijn amper genoeg om de huidige overbevolking op te vangen, alhoewel onze ministers ons wel proberen te paaien met die nieuwbouw ). 2. Sommige briefschrijvers zeggen - niet ten onrechte - dat rechters nu hogere gevangenisstraffen uitspreken, omdat ze weten dat de veroordeelde na één derde kan/zal vrijkomen. Indien je de wet-Lejeune afschaft, dan mag je er zeker van zijn dat de rechters minder lange gevangenisstraffen zullen uitspreken, omdat ze weten dat vervroegd vrijkomen niet meer mogelijk is. Na zes maanden zal het systeem zich aangepast hebben en het resultaat zal neutraal zijn.
De wet-Lejeune wijzigen/afschaffen en alle straffen van minder dan drie jaar doen uitzitten: EEN TOTALE UTOPIE, blazen in de nek, kiesbedrog, want je zal zelfs over twintig jaar nog niet genoeg gevangenissen hebben om al dat volk op te sluiten !
Naar aanleiding van de invrijheidstelling van M.M. schrijft ene Badich Hana uit Vilvoorde: "Ik schaam mij om Belg te zijn". ( HLN, 2 augustus )
Na wat ik heb gelezen en gehoord schaam ik mij ook om Belg te zijn, maar wel om een andere reden. Zoals Jan Segers schrijft in HLN: "Kijk naar Noorwegen."
Wat de laatste paar dagen werd uitgekraamd en uitgespuwd, is een democratische rechtstaat onwaardig. Als je een voorbeeld wil van mensen ( en ik blijf hopen dat het een minderheid is ) die terugvallen tot hetzelfde barbaars niveau van hun doelwit, dan is dit er een. Hoelang zal het nog duren voor men op de herinvoering van de doodstraf roept ?
Opvallend is overigens dat de meeste van die imbecielen doen alsof de invrijheidstelling als een donderslag bij helderehemel is gekomen, terwijl die ingebakken zat in het vonnis en in de straf van M.M. Reeds in 2007 heeft Martin haar eerste aanvraag tot invrijheidstelling ingediend en haar aanvraag van vorig jaar werd AANVAARD door de strafuitvoeringsrechtbank ( maar bleek achteraf niet uitvoerbaar o.m. door de tussenkomst van Paul Marchal ). Doen alsof hier iets totaal onverwachts is gebeurd is leugenachtig en debiel.
Wat erg is, is dat zelfs Paul Marchal ook die toer opgaat en zelfs nog veel verder: "Ik ga het hier niet bij laten. dit is meer dan een brug te ver. Het is schandalig, maar blijkbaar kan zo iets in België. Eerder heb ik gezegd dat ik haar wel zou vinden, waar ze ook is. Dat meen ik nog steeds. Ik zal het niet nalaten om naar dat klooster te gaan " ( De Morgen, 1 augustus ). Marchal opnieuw:"Dit komt als een donderslag bij heldere hemel ( !!! )...Ik was er gerust in dat dit niet zou gebeuren, want als het gerecht Martin vervroegd vrijlaat, wie moet er dan nog wel zijn volledige straf uitzitten? Als de politici niets veranderen moeten ze binnenkort Dutroux ook nog vrijlaten".
Bullshit natuurlijk. Er zitten in de Belgische gevangenissen een kleine twintig veroordeelden die er al tientallen jaren zitten en die er nooit meer zullen uitkomen ( Freddy Horion, o.m., en ook Marc Dutroux ). Maar dat is blijkbaar niet wat de jury, het Hof en de strafuitvoeringsrechtbank hebben gewild voor M.M. Alles correct volgens de wet.
Ik heb alle begrip voor het immense leed, de ontgoocheling, de frustratie, de woede van slachtoffers en nabestaanden, maar kiezen voor haat en wraak lijkt me vrij uitzichtloos voor de toekomst, ook voor hen.
Wat een contrast met de simpele en waardige reactie van Sabine Dardenne op Facebook: "We wisten allemaal dat die vrijlating er zou komen. Het was enkel een kwestie van tijd...Zij ( M.M. ) gaat mijn leven geen tweede keer vergallen".
De uitspraken van Paul Marchal zijn overigens niet zonder gevaar. Hij hijst zich opnieuw in de rol van de volkstribuun die zijn volgers ten strijde roept.
J.P. Verbeke, Oostende ( HLN, 2 augustus ): "Mocht één van mijn kinderen bij de slachtoffers geweest zijn, ik zou nu wel weten wat gedaan".
Vally Jans, Hoeselt ( HLN, 2 augustus ): "Als ik in de plaats van Paul was, ik zou mijn tentje opslaan bij de poorten van het klooster van Malonne".
Thierry Haubruge, Freddy Mottet in Malonne ( HLN, 1 augustus ): "Ophangen, uithongeren, of gewoon een spuitje geven".
We zijn goed bezig !
En dan nog dat absurde angstbeeld;
Céline in Malonne ( HLN, 2 augustus ): "Malonne telt drie scholen en op amper 50 meter van het klooster is een crèche en een opvanghuis voor jonge moeders".
Marjorie in Malonne ( HLN, 2 augustus ): " C'est horrible...Mayliss ( 17 maanden ) kan al goed lopen en staat in enkele seconden voor de deur van het klooster. Ik mag er niet aan denken dat ze ooit oog in oog komt met Martin".
Ik hou niet van het sfeertje: haat, woede, angst, wraak.
Vigilantes, Paul Marchal in de rol van Charles Bronson of Clint Eastwood, leugens, halve waarheden, en opnieuw veel intellectuele oneerlijkheid, ook al moet je hier wellicht eerder spreken van domheid.
Dat de ( populaire ) kranten zouden vol en bol staan van de lezersbrieven was te voorspellen. Dat de overgrote meerderheid protestbrieven zouden zijn was ook te verwachten. Dat de inhoud en vooral de toon van sommige brieven pure haat zouden uitstralen heeft mij toch nog geschokt. Enkele zijn zelfs bedekte of minder bedekte oproepen tot een lynchpartij!
Eén van de beste opiniestukken die ik hierover gelezen heb is 'Onze Opinie' vanmorgen in HLN van de pen van Jan Segers ( soms is het een verademing als LVDK even met vakantie is ). Hij vergoelijkt niets, hij is keihard voor Dutroux én Martin, maar hij is even hard voor de primaire haatzucht van zoveel van onze landgenoten. Hij vergelijkt deze ranzige houding met de absolute waardigheid waarmee heel Noorwegen en alle Noren hebben gereageerd op het geval en het proces Breivik. "Niet één keer is er een schreeuw tot vergelding geweest... Dat stemt tot nadenken ".
Een korte bloemlezing.
HLN 1augustus:
"Michelle Martin wordt in vrijheid gesteld onder voorwaarden. De zoveelste blunder van ons rechtssysteem" Jef de Boeck, Schoten Ik zie echt niet in hoe je in deze kan spreken van een blunder van ons rechtssysteem; blijkbaar is alles strikt volgens de bestaande wetten en regels verlopen.
"Annemie Turtelboom, vergeet nooit dat deze beslissing genomen werd op een dag dat u minister van Justitie was". Jef De Boeck uit Schoten komt op dreef. Annemie Turtelboom valt in deze absoluut en totaal niets te verwijten, gezien zij, sinds de invoering van de strafuitvoeringsrechtbanken, geen enkele rol meer speelt in deze procedure, geen enkele zeggenschap meer heeft, en, volgens de wet, nergens kan of mag tussenkomen. Daarom juist werden strafuitvoeringsrechtbanken gemaakt!
"Waar zit in godsnaam het geweten van de rechter die dit heeft beslist "? Dave Bataille, Oudenaarde Opnieuw: de Voorzitter van de rechtbank moet oordelen op basis van de in de wet vastgelegde criteria; hij heeft weinig of geen maneuvreerruimte, kan geen andere criteria toevoegen, kan zijn geweten niet boven de wettelijke criteria stellen. Mogelijke verontwaardiging van een deel van de bevolking is bijvoorbeeld GEEN criterium.
HLN 2 augustus:
"De wet is de wet...Dit soort uitspraken is hier geenszins op zijn plaats". Marcia Willaert, Blankenberge. Laat ons hopen dat Mevrouw nooit Minister van Justitie wordt, want als we het aan individuele burgers overlaten om te beslissen wanneer de wet de wet is, en wanneer niet, dan zitten we zo in een totalitair regime, of terug in de middeleeuwen.
"De wansmakelijk lijn van het spaghettiarrest wordt klaarblijkelijk onverminderd voortgezet". Paul Hernalsteen uit Rotselaar. Terwijl we bezig zijn kunnen we meteen ook de geschiedenis herschrijven. Het spaghettiarrest tegen Connerotte was het onontkoombaar gevolg van een absolute stommiteit van Connerotte zelf. Justitie kon niet anders dan Connerotte van het dossier verwijderen, anders was het hek van de dam.
Ik zou nog een tijdje kunnen doorgaan, maar ik zal de lynch-brieven en brieven met betrekking tot de wet-Lejeune apart van commentaar voorzien, precies omdat één van de opvallendste kenmerken van al deze reacties het feit is dat ze totaal verschillende dingen door mekaar halen.
LC
P.S.: Ik heb hierboven Jan Segers geprezen voor zijn opiniestuk in HLN. Toch een kleine opmerking : zoals De Gucht en LVDK kan hij het niet laten: iedere dag moet er een priester of een non tussen zijn boterham, of wat dacht u van de volgende zin " Alleszins zijn ze ( de Arme Klaren ) sluw genoeg, die ouwe nonnen, om Martin de volgende jaren te benutten als gratis poetsvrouw..." Of hoe een goed stuk door sectarisme toch weer een afrekening wordt. Spijtig.
Juist even nagekeken: tussen 2007 en 2010 is het aantal jaarlijks uitgereikte gehandicaptenkaarten met 17% gestegen ( van 51.400 in 2007 tot 59.300 in 2010 ).
Ik hou het op een punt aan het einde van mijn zin, omdat ik er totaal geen idee van heb of hier eventueel een uitroep- of een vraagteken op zijn plaats is.
Ter info voor Mevrouw Hadad ( zie vorige post ): 59.300 is 0,6 % van de bevolking.
Mevrouw Nadia Hadad die woordvoerster is van de gehandicaptenvereniging Onafhankelijk Leven, zegt in HLN van vandaag:
" Verhoudingsgewijs zijn er zelfs héél weinig parkingplaatsen voor gehandicapten...het gaat om minder dan één gehandicaptenplaats op de 100, terwijl één op de tien Belgen een beperking heeft..."
Eén op de tien Belgen een handicap? Eén op de tien Belgen een gehandicaptenkaart ? Eén miljoen Belgen ?
Ik denk dat ze hier in Antwerpen zullen op antwoorden met iets over 'alle Chinezen'.
Gisteren heb ik, naar aanleiding van de wedstrijd Kortrijk-Anderlecht, Robert Jeurissen, de scheidsrechtersbaas, geïnterpelleerd.
Ik heb intussen een paar dingen nagekeken.
Voor de pittige openingswedstrijd van de competitie werd scheidsrechter CHRISTOF DIERICK aangeduid. Hij heeft in eerste afdeling reeds/slechts 33 wedstrijden gefloten.
Van de 18 'Categorie A' scheidsrechters zijn er slechts 2 met minder matchen ( ervaring ). Wat het gemiddelde aantal rode kaarten getrokken per wedstrijd betreft, hebben slechts 3 van de 18 er meer getrokken dan DIERICK. Wat het gemiddelde aantal gele kaarten getrokken per wedstrijd betreft, heeft enkel Colemonts er meer getrokken.
Eergisteren heeft Dierick in een stevige, maar zeker niet onsportieve of brutale match, 1 rode kaart en een zevental gele kaarten getrokken !!!
De Heer Dierick is ongetwijfeld een goede en eerlijke mens, maar ziet hij dan niet en ziet Jeurissen dan niet dat hij een overduidelijk afwijkend gedrag en profiel heeft ? Wordt dit niet geanalyseerd en gecorrigeerd ? Wordt hij niet begeleid, iets waar Jeurissen de mond van vol heeft ?
Iedereen weet hoeveel geld er in het voetbal omgaat? Jeurissen blijkbaar niet. Als je DIERICK krijgt dan heb je één kans op drie omeen rode kaart te pakken en zal hij gemiddeld meer dan vier gele kaarten in de wedstrijd trekken. Voor de rode kaarten heb je bij Verbist bijvoorbeeld één kans op zeven ! Joeri Van De Velde trekt gemiddeld slechts 2,6 gele kaarten per wedstrijd. Natuurlijk kan je de statistieken van DIERICK verklaren: als je zoals zaterdag een rode kaart trekt voor een speler die geen fout heeft begaan, dan zal je waarschijnlijk hoog scoren.
Wanneer Robert Jeurissen zijn eigen kaarten zo dicht bij zijn vest houdt, dan is dit enkel en alleen omdat zijn hele scheidsrechterij-winkel een totale chaos is. Jeurissen is de controle volledig kwijt !
De dictatuur, de geheimdoenerij, het rond-de-pot-draaien: kan niet, niet meer van deze tijd. Het is genoeg geweest.
Mijnheer Jeurissen,de vijfde scheidsrechter houdt u in de gaten!
LC
P.S.: Dit betoog heeft niets te maken met het feit dat KV Kortrijk betrokken en benadeelde partij was. Ik zweer dat ik hetzelfde standpunt zal innemen ter verdediging van om het even welke ploeg, zelfs van de ploeg die door de scheidsrechter benadeeld wordt in een match tegen KVK.
Een paar van mijn goede vrienden hebben mij lachend gevraagd of ik van mijn blog een N-VA krantje wil maken? Ik begrijp de schalkse opmerking en ze stoort me niet, want van goede vrienden kan ik alles verdragen. Ik geef zelfs toe dat ik de schijn tegen heb.
Daarom wil ik - voor de tweede maal, want ik heb het al eens gedaan in één van mijn eerste postings op 17 juli - de puntjes nog eens op de i zetten.
Ik ben politiek onbevlekt: ben nooit lid geweest van een politieke partij, ben nooit actief geweest binnen een politieke partij of een aanverwante vereniging, heb nooit gewerkt voor een politieke partij, heb nooit propaganda gevoerd voor een partij, ben nooit gaan pappen en plakken, heb nooit in een betoging van een politieke beweging gelopen... ! Heb ik iets vergeten dat men mij zou kunnen aanwrijven ? Ok, ik beken: politiek interesseert en passioneert mij, ik ben altijd gaan stemmen en ik ben ooit een aantal jaren lid geweest van het Davidsfonds.
Overigens, ik moet de N-VA en Bart De Wever niet verdedigen. Dat kunnen zij perfect zelf. Daar hebben ze mij niet voor nodig.
Dit gezegd zijnde wil ik proberen om mijn uitgangspunten te verduidelijken :
- ik haat hypocrisie, oneerlijkheid, intellectuele oneerlijkheid - ik sta voor herverdelende rechtvaardigheid - ik haat cynisme, pretentie, machtswellust - ik sta voor absolute transparantie - ik haat mensen voor wie gelijk hebben niet voldoende is; ze willen ook nog gelijk halen - ik sta voor rechtlijnigheid, principes - ik haat kazakkendraaiers, clowns, geobsedeerde en gefrustreerde lieden, volksverlakkers - ik sta voor gezonde ambitie en idealen, voor gezond verstand en voor gezonde vastberadenheid - ik haat clubjes, kliekjes, loges, Poupehan en 'petits comités' - ik sta voor klare, simpele taal die iedereen begrijpt - ik haat domme mensen, fundamentalisten en mensen die menen dat ze veel intelligenter zijn dan alle anderen ( Eigenaardig, maar ik stel vast dat ik naast elke ' ik haat ' zin de namen van Karel De Gucht, Filiep De Winter of Eric Van Rompuy kan zetten ). Deze uitgangspunten verklaren voor een groot deel mijn benadering.
CD&V, Wouter Beke, Servais Verherstraeten, Eric Van Rompuy, Ludwig Caluwé, open VLD, Alexander Decroo, Herman Decroo, Patrick Dewael, Marleen Vanderpoorten, Quickie, Karel De Gucht, le beau Jean-Jacques, Guy Vanengel, Eric Van Rompuy, sp.a, Bruno Tobback, Louis Tobback, Freya, John Crombez, Hans Bonte, Renaat Landuyt, Eric Van Rompuy, Vlaams Belang, Filiep de Winter, Gerolf Annemans, Bruno Valkeniers, Eric Van Rompuy, LVDK voor Het Laatse Nieuws, Bart Brinckman voor De Standaard, Walter Pauli voor Knack, Humo voor Humo, Eric Van Rompuy...
Dit is een greep uit die zovelen die de laatste maanden en weken niets anders hebben gedaan dan de N-VA en Bart De Wever aan te vallen, systematisch, onophoudelijk en georkestreerd. En er vallen zware woorden: 'concentratiekampen' ( Dewael ), ' de vernietiging van onze welvaart ' ( Eric Van Rompuy ). Ik denk echt dat het gezegde 'met stront gooien' hier in de overtreffende trap van toepassing is.
Tezelfdertijd hebben wij absoluut niets gehoord over hun eigen programma. Kent er iemand de verkiezingsslogans van CD&V, sp.a, open VLD, Groen, Vlaams Belang ? Hun voornaamste thema's ?
Iedereen begrijpt zeer goed wat er aan de hand is: de klassieke partijen, Groen en Vlaams Belang schijten ( ik denk: letterlijk ) in hun broek in het vooruitzicht van de verkiezingen van 13 oktober. Gezien hun eigen zwakheid hebben ze maar één oplossing meer: gezamenlijk en massaal schieten op de N-VA.
In deze oorlogsomstandigheden waarin zowat iedereen zijn zwaar geschut gebruikt tegen de N-VA, zegt mijn gevoel voor herverdelende rechtvaardigheid mij, dat ik de N-VA mag - excuseer, moet - steunen met tenten, dekens, voedsel en water.
Want, let op: het ergste moet nog komen. De hierboven vermelde hyena's zullen verder doen, maar er zullen er nog veel bijkomen... Een gis: Jozef De Witte, de pvda, Rudy De Leeuw, enkele kerkleiders, de verarmoede bazen van ACV/ACW, vrienden van het vorstenhuis, oorlogsveteranen, Franstalige Vlamingen, Burgemeester Lippens van Knokke, Graaf d'Udeckem d' Acoz van Poperinge, de helft van de Vlaamse acteurs, drievierde van de Vlaamse journalisten, Baron Buysse, negentig procent van de Vlaamse muzikanten, Showbizz Bart, enz.
Ik verdedig niet de N-VA; ik verdedig niet het programma van de N-VA; opnieuw, dat kunnen ze zelf.
Ik verdedig de N-VA TEGEN een roedel bloeddorstige wolven die enkel hun eigenbelang en hun eigen postjes belangrijk vinden. Precies omdat het om eigenbelang en postjes gaat, gebruiken zij alle mogelijke middelen -en zij zullen doorgaan- want voor hen is het een kwestie van leven en dood.
Ik wil en ik zal altijd kritisch blijven tegenover alles en iedereen, ook tegenover de N-VA. Maar soms zijn er prioriteiten, zoals een wanhopige roedel wolven op afstand houden...
